• No results found

Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek : Amartya Sen en de onmogelijkheid van de Paretiaanse liberaal

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek : Amartya Sen en de onmogelijkheid van de Paretiaanse liberaal"

Copied!
218
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Tilburg University

Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek

Drenth von Februar, M.

Publication date:

2000

Document Version

Publisher's PDF, also known as Version of record

Link to publication in Tilburg University Research Portal

Citation for published version (APA):

Drenth von Februar, M. (2000). Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek : Amartya Sen en de onmogelijkheid van de Paretiaanse liberaal. Querido.

General rights

Copyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright owners and it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights. • Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research. • You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain

• You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal

Take down policy

If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.

(2)
(3)

EEN PRUIK VAN PAARDENHAAR

&

OVER HET LEZEN VAN EEN BOEK

Amartya Sen en deOnmogelijkheid

(4)

Een pruik van paardenhaar

6

Over

het lezen van een boek

AMARTYA SEN EN DE ONMOGELIJKHEID

VANDEPARETIAANSELIBERAAL

Proefschriftterverkrijging van degraad van doctor aan

deKatholiekeUniversiteitBrabant,op gezag van

derector magnificus, prof. dr. E A. van derDuynSchouten,

inhet openbaarteverdedigen tenoverstaan van een

doorhet collegevoor promotiesaangewezen commissie

in de aula van deUniversiteitop woensdag 29 maart 2000 om I 6. I 5 uurdoor Marjolijn Drenth,geboren op

23 februari I 963te Coevorden.

22

AMSTERDAM

EM. QUERIDO'S UITGEVERIJ BV

(5)

Promotor: prof. dr. E.E.Berns

,//

K.U.B.

Bibliotheek Tilburg

Deauteurheeft voordeze uitgaveeensubsidieontvangen uithet

Amster-dams Fonds voordeKunst.

De illustraties in dit boek zijn voorzover mogelijkopgenomeninoverleg met

de rechthebbenden; wieverderrechten kan doen geldenwordt verzocht

con-tact opte nemen metdeuitgeverom alsnog ineenregelingtevoorzien.

Copynght © 2000 byMa,jolunDrenthuon Februar. Niets uit deze uitgave

mag wordenverveelvoudigd en/ofopenb:mrgemaakt,door middel van druk,

fotokopie, microfilm ofop welke andere wi ize ook, zonder voorafgaande

schriftelijketoestemming van Em.Querido's UitgeverijBV,Singel 262, IoI 6

Ac Amsterdam. No pan of this book may be reproduced in any form, by print, photoprint, microfilm or any other means, without written permission from Em. guerido's Uitgeverij Bv., Singe| 262, IoI6 AC Amsterdam.

(6)

The partitioning of the book intostarred andunstarred

chapters does havesomerationale, asidefrom reflecting the author's incurable schizophrenia.

(7)

INHOUD

Voorwoord van

Marjolijn

Drenth g

• Voorwoord van M. Februari • I3

DEEL I INLEIDING

•Het boek• 16

De kuise man en dewellustige man I 7

*Aantekeningen bij de Introductie * 18

Introductie I9

Wetenschapalsfictie 21

Niet Gelezen Bocken 33

* La marchande d'Amours * 42

Korteschets van deOnmogelijkheid 50

Prisoner'sDilemma 5 I

Pareto-optimaliteit 57

Pareto-optimaliteit inde casus van Lady

Chatterley's Lover 59 DEEL Il Zelftechnieken 73 *Zelftechnieken• 15 * Bewuste Leugens • 71 Bewuste Leugens 82

(8)

SensRationeleGekken 92

Homoeconomicus:voortplanting 99

Noot II I03

De vrouwalsvoetnoot* I05

• De vrouw als voetnoot

*

II9

'ExperimentalStudies

of

ConsumerDemand Behavior

UsingLaboratoryAnimals' I23

• De tweedekikker• I25 Sen en deeconomie van het 'as if' I 26

Transpositionclecoherentie 13 I

Irrelevanteinformatie I37

Meta-ordeningen i40

* Correspondentie $ 151

Appendix&

.

Appendix* I57

Mensbeeld. Punt op de horopter 157

Pluralismodestiae I 64

De innerliike democratie i65

* De verkoop* 1'13

De meervoudige-persoonlijkheidsstoornis 175

Meervoudigheid inde casus vanLady Chatterley'sLover I 78

DEEL III

*Slot* I 89

Samenvatting I 92

Epiloog I95 Verantwoording I97

Bibliografie vanNietGelezen Boeken Igg

(9)

Voorwoord

van

Marjolijn

Drenth

Omdat ik wel eens voor Februari ben

opgetreden, en dat is g

voornamelijk onbezoldigd en

uit

sympathie, veel eer heb je er niet van, vond ik dat ik nu kon vragen omeen wederdienst. Bij

een van die zeldzame gelegenheden dat we elkaar troffen - het

was nacht, het was stilbuiten, de maan scheen, Februari leeft

dan op-heb ik mijnplanvoorgelegd en mijnredenen uiteenge-zet.

Ik

kreeggeen antwoord, maardevolgendemorgenalbegon

het boek.

Over het verschil tussen Tagesansicht en Nachtansicht las ik voor

het eerst bij Jerome Bruner. In Actual Minds, Possible Worlds vertelt hij over de tijd dat zijn intuitie enzijnverstandin oorlog

waren. Overdag, als psycholoog, deedhij onderzoek naar logi-sche deductie, tijdens de nacht las hij deromans van Conrad, Sartre, Joyce,Camus. En omhet evenwichttussen dagennacht in stand te houden schreef hijessays: Essays for the Left Hand -totdatdesocialewetenschap zo vankarakterveranderdedat'the

voices of the left hand and ofthe right came more publicly and

raucously into discussion with each other'.Totdat de

weten-schapzelfessayistisch werd, zoujekunnenzeggen.

Denk niet dat ikhet formele onderscheid tussen dagen nacht nodigheb gehad om tebeseffen daterverschilistussen de me-thodologie van de wijsbegeerte en de methodologie van de

ro-man.Deverwijzingnaar bestaandeliteratuur ishierslechts een

(10)

jarenlang dat de wetenschap haar tegenhanger heeft in de

an-timonde van de literaire kunst. Althans, ik wist het 's nachts.

Overdag kon ik, netalsBruner, voor het evenwichtvolstaan met

het schrijven van essays voor de linkerhand.

Mijn

dagelijks werk, het onderzoek op het grensgebied van moraalfilosofie

en normatieveeconomie, voltrok zichop verre afstand van de

nacht,volgensmethoden die gangbaar zijn indeprofessie.

Tot-datik,juist doorhet gadeslaan vandeontwikkelingen in de

wijs-begeerte, totdeontdekking kwam datde wetenschapzelf

essay-to istisch was geworden-totdat ik alsde blinde katvanBlanchot, ziende datdenachtvan gedaante veranderde,achterde nieuwe

nacht aanrende die ik niet zag.

Wie zich rekenschap geeft van de verhouding tussen de stem-men van derechter- ende linkerhand, ofde meerstemmigheid

vanhet subject(zoals het heet in deeigentijdse

literatuurweten-schap), zalmoetenaangeven hoenietalleen deinhoud maar ook

de vorm vanzijneigenonderzoek door die meerstemmigheid is bepaald. De vorm vaneentekstkanimmersin inhoudelijk op-zichtvanbelang zijn, hij kaneenbetekenis hebben en een

bewe-ring doen dielos staat van de materiEle strekking vandetekst.

Met vorm is hiernietstijlbedoeld maar constructie, de ma-nier waarop de informatie in een tekst is georganiseerd. Mijn claim is dat ookeenwetenschappelijke tekst gebruikkan maken

van de inhoudelijkeaspecten vande tekstuele vorm; het is

ver-volgens zinloos, of op zijn minst inconsequent, om die claim

alleen met inhoudelijkeargumenten en niet met gebruik van vormtechnieken teverdedigen.

Natuurlijk is het conceptvande multi-faceted individual

voor-al inhoudelijk van belangalsonderzoeksobject inde sociale

we-tenschap

of

geesteswetenschap. Maarzulk onderzoek zou onge-loofwaardig wordenwanneer deonderzoeker zelf zich niet op de een of andere manier alsmulti-facetedzou willen presenteren.

Hetgaatdaarbij niet omeenmorele verplichting die aan de

on-derzoekerwordtopgelegd,'practice what you preach', het gaat

(11)

onder-zoek. Voorzover de auteur een persoon is, moet hij onthullen

hoe decomplexiteit vanzijneigenpersoonlijkheiddestructuur

vanhet onderzoekbepaalt. Wie hetindividubeschrijftals

aspec-tenpersoonlijkheid, moet aanduiden welkaspect vanzijn eigen

persoonlijkheid de pen hanteert. Bespreekt de auteur de

alge-meen menselijke verzuchting 'dass ich eins und doppelt bin',

dan moet hij zelfalsdns und doppeltzijn positie kiezen.

Dit boek isde neerslag vanzo'npoging tot reflectiviteit.

Gedu-rendehetonderzoekwerd steedsduidelijker datdeverhouding II

tussenhet economische en hetmorelesubject het bestte

begrij-pen is alsde verhoudingtussendiversebeschrijvingen van een

en hetzelfde individu. De filosoofen econoom Amartya Sen,

rond wiens werk

dit

onderzoekzich concentreert,hanteert

even-eens kernbegrippen die aanleiding geven tot het denken over

meerstemmigheid; ik wijs hier alleen op het begrip positional objectivity.

Toen ik danookbesloot de haastoneindig uitdijende

discus-sie waarin ik mijal lezend had begeven te ordenenmetbehulp

van demetafoor van de meervoudige persoonlijkheid, moest ik

tegelijk besluiten om vormte geven aanmijneigen meervoudig-heid. Ik kon,nadenkend overpositiegebondenobjectiviteit en de

aspectenpersoonlijkheid, niet anders doen danmijn positie

be-kendmaken en de aspecten vanmijnpersoonlijkheid ontsluieren. Ik moest, om geloofwaardig te blijven,het Nachtansicht

bij

mijn dagelijkswerk betrekken.

Dit boek isde neerslag vaneensamenwerking. Ik hebdenacht opgeroepen, al ging dat niet zonder moeite. Wat weet een

filo-soof vandenacht? Maar ik vond opdewerktafel vaneencollega

een gedicht van Celan,deenigedichter dieallefilosofen als hun gelijke beschouwen, en dat bracht me de sleutel tot het

nach-telijke gebied dat

blijkt

te behoren tot mijn wezen: 'Ruf's das Schibboleth, hinaus in die Fremde der Heimat: Februar'. En zo,

(12)

* Voorwoord van M. Februari #

De filosoof en ikbeleven een folie A deux in een stil park met IJ

oude bomen. Wanneerzij

uitrijdt, blijf

ikbinnen, een vaag

ver-moeden achter het regenboogvlies.Maarleest ze een boek, dan

reisikmee-alseenpaardenembryo, datfokkers veiligvervoeren

(13)
(14)

* Het boek •

I 6 De cellen diezichsplitsen als je gaat schrijven. De apen die je

ontdekt.

Het was op de ochtend dat de kuise man het boek voorgoed

opensloegenbegontelezen, dat ikeeneigen levenging leiden. Ik ben eenmonster. Niet minder dande hersenspinsels van

Redon, die najarenvan academischestudie zijnreeks Dans le

R6vebevolktenalsof ze, zegt dechemicusPasteur, gemaakt

wa-ren om televen. Was ik geen monster? Ik verliet de vrouw die mij met wetenschappelijke nieuwsgierigheid jarenlang had be-schouwd als haarfantasie en ik trad uit de droom naar voren, gemaakt omte leven.

Tot

allesbereid.

Dit is

een verhaal zoals er zovele zijn. Het gewone verhaal van

de onverschilligheid endegenegenheid. Het zalpasgedaan zijn wanneer dekuise man hetboekdichtslaat en aldiedingen

(15)

De kuise man en

de

wellustige man

AmartyaSenbeschreefdecasus vanLadyChatterley's Lover in I7 I970' in zijnboek Collective Choice and Social Welfare:

0 m [De kuise man endewellustigemanmoetenbeslissen wie van m

hen Lady Chatterley's Loverzallezen:] Laat de sociale keuze

m

bestaan uitdrie alternatieven: meneer Aleesteen exemplaar K

vanLady Chatterley'sLover,meneer B leest het, of geen van

beidenleest het.Wenoemen dezealternatieven

respectievelijk

a,benc. c

M

Meneer A, de kuise man, heeft maar het

liefste dat nie- M

mand hetboek leest,vervolgens dat hij het

zelf

leest, en zijn #

laatste keus is dat de zo'beinvloedbare' meneer Beraanwordt

blootgesteld, datwilzeggen,hij prefereertcboven a, en a bo- E

C)

ven b. m

Meneer B,dewellustigeman,heeft liever dat een van bei- 3 den het boek teest dan helemaal niemand, en dan

heeft hij z

nog liever dat meneer A het boek leest dan hijzelf, want hij

wil

datmeneerA wordtblootgesteld aan hetproza van

(16)

* Aantekeningen bij de Introductie *

I 8 Meslecturessontfinies et jen'ouvreplus aucunbouquin

jusqu'& la ferminaison de monroman.

FLAUBERT

I * Had ik in een vandelandengeleefd waar, zoals dat heet, de zoetevrijheid van deoorspronkelijke natuurwetten nog heerst,

dan had ik mij heelgraag, dat kan ik u verzekeren, Van top tot

teenenvolkomennaakt afgebeeld.Derhalve,lezer, benikzelf de

enige stof van mijn boek. Er is dan ookgeenenkelereden

waar-om U aan zulkeenijdeleenonbeduidende materie... Montaigne-Essays

Consider Gillian Armstrong's film

of

Miles Franklin's novel,

My brilliant Career. Inthe opening scene, the young heroine, quite oblivious to awind stormblowing up around her on the

subsistence farm in the Australian outback, confidently puts pen

to paper andwrites

'This

storyisgoing to be allabout me!' The point-of-view of suchafirst-person narratorisinevitably

restricted to whatshebelieves andthinks relevant.

(17)

Introductie

Thereissomething incommon betweensinging

romantic I 9 songsaboutanabstractmotherlandanddoingoptimization

exercises withanarbitraryobjectivefunction forasociety.

Z

While boththeactivitiesareworthy, andcertainly both are

•4

73

frequently performed, this book, I fear, will notbeconcerned

0 with either. c C AMARTYA SEN n •4 m

I * Gedurendedejaren dat ikmij voorbereidde ophet

weten-schappelijk publiceren kreeg ik advies over het schrijven van

artikelen ofonderdelen van een boek. De belangrijksteregel van

dewetenschap,begreep ik, is datjeallereerstalleonderwerpen

opsomt die indetekstniet zullen wordenbesproken. Dezelijst

van belangrijke maarteverwaarlozenonderwerpen dient op zijn minsteenhalvebladzijdeinbeslagtenemen, en daarmee ben je

al een goed eind op weg: nog maar 8 5 of 23 bladzijden te gaan. Ofschoon ik

dit

geleerde advies graag zouopvolgen, ben ik me

er ook van bewust dat hetme ogenblikkelijk middenin de

dis-cussie plaatst die ik indezestudiewilpresenteren: de discussie

overde uitsluitingvaninformatie. Ik heb dan ookde conventie

op paradoxalewijze nualdoorbroken-en ik moeterop

vertrou-wen dat delezerop eigengelegenheid zalontdekkenover welke

(18)

2 • Non habet nomen proprium:

hii

behoorde tot de mensen die

nimmer ophouden zichte verwonderen dat zij een naam heb-ben, zoals men zich bijhet passeren vaneenspiegelverwondert dat meneengezicht heeft, en dathetjuist datgezicht is.

Marguerite Yourcenar-HethermetischzIPart

20

3 • Plots heb ikdebehoefte gevoeld aan ietswat onmogelijk is.

AlbertCamus-Caligula

4 0 [Wat ik

te vertellen heb is zo buitenissig dat ik bepaalde

voorzorgen moet nemen. Voor het onderricht in de anatomie bedient men zichbijvoorkeur nietvanfoto's maarvan afgespro-ken schema's, die inalleopzichten van hettebestuderen object verschillen,behalvedatbepaaldestructuren-namelijkdiewelke

hette onderzoeken voonperpvormen-zijn behouden. Ik heb hier

(19)

WETENSCHAP ALS FICTIE

2 + Inhetrecht isdefictievoorbehouden aan dewetgever: het

is de wetgeverdie bewustin strijd metdewaarheid bepaalde

feiten

of

verhoudingen voor waar aanneemt. Zo stelt de wet in artikel I:2 vanhetBurgerlijkWetboek dat chetkindwaarvan een

vrouw zwanger is als reeds geboren [wordt] aangemerkt, zo

dikwijls zijnbelang

dit

vordert. Komt het dood terwereld, dan

wordthet geachtnooittehebben bestaan.'

Bekend in het rechtspersonenrecht is de fictieleer die werd

ontwikkeld door deDuitserechtsgeleerde Savigny. Hier wordt 2I

derechtspersoonopgevat alseenfictie, doordewetgever 'in het

leven geroepen', en door de wetgever bedeeld met rechten en 2

plichten. +

PO 0 0

3 * De

jurist Gerbrandy publiceerde in I946 een

dissertatie

over industriele eigendom waarin hij wees op het

belang van E

rechtsbeginselen voor wetenschap en rechtsvorming. Hij ging

ervan uit dat erbepaaldemateriele ('boven-willekeurige')

rechts-beginselenbestaan die in acht genomen moeten worden bij de rechtsvorming; gebeurt dit niet dan zouersprake zijn van

niet-recht. Het voorbeeld dat Gerbrandy gaf van zo'n geval van rechtsvorming datalsniet-rechtmoet wordenbeschouwdbetrof

een geval vanjuridischefictie. Het ging omdegeschiedenis van

Caligula,dekrankzinnige keizer die de maan in zijnbednoodde

enzijnpaardIncitatustotconsulbenoemde.Gerbrandy

weiger-de

uit

principe mee te gaan indezefictie:'Wieaanneemt dat het paard van Caligula werkelijk Consul van het Romeinse Rijk is geweest,heeft het rechtvaarwelgezegd.'

4 • Met een aanderechtswetenschapontleend begrip van 'fic-tie' beschouwtdeze studiehet mensbeeld van de economische

theorie als eenwetenschappelijke fictie: alseen karakterisering die bewustin strijd metde waarheid voorwaarwordt

(20)

[...] Allerleistemmen lieten zich nog horen.Erwarenzinnige

en onzinnige dingen bij wat zezeiden. De een sprak over de

mens die, vandetoppenafdalend, zich weer in hetlaagland

be-vindt, waar zijn blik

nog slechts de naaste omgeving omvat.

'Maardeherinnering aan wathij heeft gezien kan hem nog

lei-den. Als men niet meer kan zien kan men nog weten; en men kan getuigen van watmenheeft gezien.' Een andersprak over de schoenen, en zei hoeelkespijker, elke metalen punt als het

ware gevoeligwordt, alseenvinger die hetterreinaftast en zich

22 vastgrijpt aan de geringste oneffenheid; 'en toch zijn het maar schoenen, jewordt er nietmee geboren, en eenkwartier

verzor-ging per dagisgenoeg om zeingoede staattehouden. De

voe-ten daarentegen, daar ben je mee geboren, en jezultermee

ster-ven-tenminstedat denken we; maar is dat welzozeker? Zijn er geen voeten die huneigenaarsoverleven, of die v66r hen ster-ven?' (die stemlegde ik hetzwijgen op, ze werdeschatologisch).

Ren6Daumal-Deanaloge bergl

[Satan

Ne vouliez-vouspasconnaitrela scienceP

Smarh (belle science?

Satan

Mais il n'y en aqu'une, c'estla science, lavraiescience.

(21)

Centraal inonzebeschouwingstaatSenskritiek opde

gedrags-basis van de economische theorie. Metdeze kritiek, het meest

prominentuitgewerkt in het artikel 'Rational Fools', voegt Sen

zich ineenlangetraditie;zijnbeschrijving van de homo

econo-micusals'socialmoron' iseeninstantie vanhet optreden van de homo economicus als'theuniversalbogey man'zoals Machlup

hemheeft genoemd-Unmensch, monster(Lutz),losbol

(Frank-furt), karikatuur(Gauthier), Erfolgsmensch (Tietzel).

[Een van de meest eloquente critici van de economische ge- 23

dragstheoriewasEltonMayo, grondlegger vandeHuman

Rela-tions-stromingbinnendeorganisatiekunde. 'Derapalie-premis- 2

•4

se" - zo noemde Mayo de opvatting over het menselijkgedrag p

dieten grondslag lag aan deeconomischetheorie endeklassieke o0

C

organisatieleer.

Zijn

bezwaar gold met namedeideean van E W. n

-9

Taylor, die inThePrinciples of Scientijic Management(I g I I) een Z

pleidooi had gehouden voor dewetenschappelijke analyse van het arbeidsproces.

Taylormeende datnauwkeurigonderzoek vande verschillen-de arbeidstaken en verrichtingen moest uitmaken hoe de ar-beidsproductiviteit kon worden verhoogd en wat daarvoor de optimale taakverdeling zou zijn. Hijhaddaarbij nietalleen

aan-dacht voordeinrichting vandeformeleorganisatie, maardacht

ook na overdemanierwaaropindividuelewerknemerstot

grote-re inspanning kunnen worden aangezet.Taylor kwam tot de

slotsom dat de belangen van werknemers kunnen samengaan

metdebelangen vandeonderneming:wanneerdebeloning voor

dewerknemers wordtafgestemd op hun arbeidsproductiviteit, leidtproductievermeerdering automatischtotverbetering van de

lonen.

Hoewel deze benadering uiteindelijk moest leiden tot een

rechtvaardigerbeloningssysteem en totindividueleontplooiing

vande werknemers, had Mayo toch problemen met het

mens-beeld vanhetTaylor-systeem. Deklassieke theorie over de

ver-hoging vandearbeidsproductiviteitberustte opdeopvatting dat

(22)

in staat te werken volgens gestandaardiseerdewerkmethoden, en

alleenbereidtewerken ten behoeve vanheteigenbelang.Anders

gezegd, de theorie hanteerde een zo weinig sympathieke be-schrijving vanhetmenselijkgedragdateeniederzichzorgen zou

moeten maken wanneer God hierover een boektelezen kreeg:

de schrijver Nescio liet God, in de trein, weliswaar zuchtend

beginnen aan hetmanuscript van een dik boek overhet

Taylor-systeem, en hetisdaaromniet zeker of God het boek ooit hele-maal zaluitlezen, maar als hij doorzet kanhij stuiten op de ra-palje-premisse en die zalzijnmensbeeldvooraltijdtekenen. 25

Ookdeeconomische theorie leunde naardesmaak van de Hu-

•4

man Relations-stroming te zwaar op de rapalje-premisse. De p

0

klassieke,liberale economischetheorie ging uit vanhet grond- 0

principe dataaniederepolitiekeeneconomischeorganisatie een g

•4

streven naar eigenbelang tengrondslag ligt.

Dit

principeis terug m

te voeren opdeideeen vanDavid Ricardo,maar,schreef Mayo, Ricardo begon al met de formulering van die ideeiln toen hij

eenentwintig jaar oud was. Tot die tijd hadhijzeven jaar lang bij

zijn vader indeeffectenhandelgewerkt, en

it is not easyto believe that the seven years between the

ages

of

fourteen and twenty-one spent wholly in the

at-mosphere

of

stockbroking equipped himtounderstand the 'relationswhicharise spontaneously among menliving in society.'Group lifeandgroupdetermination

of

individual

behaviorareprobablyattheirlowest expression ina stock-broker'soffice.2

Voor Mayo ginghetjuist omdebetekenis vandat 'groepsleven',

om de invloedvan groepsprocessen opindividuelegedragingen.

AdamSmith, Ricardo en Quesnay nam hij dan ook niet in de

eerste plaatskwalijk dat ze teveeluitgingen vandeeconomische

abstractie van het menselijk handelen, hij verweet hun vooral

dat zegeenaandachthadden voordeplaats diedeeconomie

in-namtenopzichte vandeoverige socialewetenschappen. Ze

(23)

26

5 + I have a long book to write, a three year job.There are other situations arisingwhich I will not go into now but that is the one firm and unalterable thing I have. That god damned bookisgoing togetwritten.

I'm

forty-six now and if Iamgoing to beawriter

I'd

bettergoddamned well get to it. I've piddled

awayagreat deal of my time and I haven'tanawfully lot left. I don't think you can find anybody in my acquaintance to whom I have not loaned money and that is all right but now I need

help in the way

of

indulgenceandsupport and Iamasking for

the kind

of

support I have given to everyone else. Jim Brady used to say that it was fun to pay off ifyoucould afford it, and

so it is but I can't afford it any more. I've got trouble coming

and badtrouble and I have the booktowrite and Iam going to

have to haveatleastthespiritual support ofmy friends if I have

any.

(24)

de sociale processen. Mayo citeerde met instemming Chester

Barnard,depresident van de NewJerseyBell Telephone

Com-pany, die beweerde datAdam Smith en zijn opvolgers het

be-lang van economischefactoren sterk hadden overschat:

'Daar-door is de mens in de gedachte van velen tegenwoordig nog

steedseen"homoeconomicus" met eenpaarniet-economische

attributen:3

Nadere bestudering van de sociale werkelijkheid leerde dat

hetaantal mensen datdoelgericht handelt

uit

eigenbelanguiterst klein is; alleen bij gebrek aan enige socialeorganisatie zouden 27

mensen teruggrijpen op het eigenbelang als handelingsmotief.

De drie uitgangspuntenvanRicardo's economie(de rapalje-pre- 1

misse, eigenbelang als motiefen doelrationaliteit als

middel) i

konden daarom slechts geldeninextremesituaties. Met andere g

woorden, schreef Mayo,onsonderzoeknaareconomischefeiten %

..4

staat op zijn kop; wehebben, als het ware,een

uitgebreide pa-

thologie, maargeenfysiologie,eenuitvoerige studievan

abnor-male socialedeterminanten, en geen van denormale.]

s *

Sensartikel'Rational Fools' isdeaanzet toteenfysiologie,

een aanval op de pathologische aspecten van de economische

theorie.Het artikelvertoontveelovereenkomsten metdekritiek

van Mayo. Zo hangt Sensoordeel over debeperktheid van het

economischemensbeeldnauwsamen meteen

wetenschapstheo-retische visie opdeplaats die de economieinneemttenopzichte

vanandere wetenschappelijke disciplines. Degedragsbasis van deeconomische theorie is te smal, de'informationalbasis' te

se-lectief,de'one-motive theory'vanmenselijkgedragbeperkt zich te veeltotaspecten van de mens diealleen voordeeconomische wetenschap van belangzijn. Informatie dieafkomstig is uit de

overige sociale wetenschappenwordt doordeeconomische

theo-rieniet betrokken bijdeformulering van het economisch

(25)

28

6 * All

Picturesthat's Painted withSense &with Thought

Are Paintedby Madmen as sure asaGroat. Blake

Een filosoof iseenscheppend kunstenaar,zelfs al heet hij Kant.

(26)

Sen stelt zich inhetartikelallereerst devraag hoe het

moge-lijk is dat er indeeconomischetheoriewordt gekozen voor een

veronderstelling waarvan tegelijk wordt aangenomen dat die

fundamenteelonjuist is. Hijgaatdaarbij uitgebreid in op de po-sitievan Edgeworth, auteur vandeberuchte uitspraak dat 'het

eerste beginsel vandeeconomie is dat iedereactoralleen door

eigenbelangwordtgedreven'. Edgeworth was erzelfterdege van

overtuigd dat

dit

beginselniet realistisch

is-Sen

zoekt een

ver-klaring voor die tegenstrijdigheidtussenEdgeworth' principe en

zijn beeld vande

werkelijkheid. 29

6 * Er zijn

meer theoretici die, in de

termen van Mayo, het z

•4

pathologische karakter van het economisch mensbeeld

onder- p

0

kennen, maar diedeirrealistischeaanname van dehomo econo- c micus verkiezen. Ook John Stuart Mill, wel deverwekker van R H

economicmangenoemd, legt er de nadruk op dat zijn schepping

moetwordenbeschouwd alseen theoretischefictie:

Political Economyconsidersmankindasoccupied solely in acquiringand consumingwealth ... Not that any political

economist was eversoabsurd as to supposethat mankind are really thus constituted,butbecause this is the mode in whichsciencemustnecessarily proceed.4

Volgens dergelijke auteurs is de geldigheid van een mensbeeld

binnen het beperkte model van de economie niet aan de orde,

het gaat om devraag ofhetmodel relevant is voorde economi-sche theorie. Hun karakterisering van de economische mens

doet slechts dienst in een bepaalde context: die van wat Sen

noemt'het betrekkelijkabstracteonderzoek' naarderelatie

tus-sen egoTsme en algemeen belang. Er moet antwoord gegeven

worden opeenafgebakende vraag, waarin eennauw omschreven

opvatting over het menselijkgedrag al van tevorenbesloten ligt. 'Zolang we bezig zijn die vraagte beantwoorden, zijn we niet vrij om vandezeconceptie aftewijken,'zegtEdgeworth, die zo

zonderzichzelftegentespreken kanuitgaan vaneen

basisprin-cipe dat naar zijn eigen mening niet strookt metde

(27)

30 1 + In my review I tried to suggest that clinical psychologists might write fascinating histories. Put professionals out of business.

Megalo-mania for the Pharaohs and Caesars. Melancholia in the Middle Ages. Schizophrenia in the eighteenth century. And then this

Bul-garian, Banowitch, seeing all power struggles intermsof paranoid

mentality-SaulBellow-Herzog

8 • We have no one law that governs us. Formethere is only

one law: I am L And that isn't a law, it's justa remark. One is one, but one is not allalone.

(28)

Meerrecent heeft

Milton

Friedman zich uitgesproken voor

het standpunt dat empirische toetsing van deaannames van de economischetheorie in hetalgemeenoverbodigis. Veronderstel-lingen dienendewerkelijkheid niettebeschrijven,maarzodanig

te versimpelen dat ze voorspelling van economische gevolgen

mogelijkmaken.Friedmangaatzelfs zo ver om testellen dat

aan-namesmaarbeterniet realistisch kunnen

zijn:'to

beimportant...

a hypothesis mustbedescriptivelyfalse initsassumptions.'5

7 + NaasteconomenalsEdgeworthen Friedman, die de homo 3 I

economicus bewust als fictie in hun theorie opnemen, zijn er

ook auteurs diedebeschrijving van de homoeconomicus niet als z

·4

pathologie maar als fysiologie presenteren. Zo

vraagt de eco- p

0

noom Stigler inzijnTanner Lectures: 'Bezittenmensenethische o overtuigingen die hun gedrag beinvloeden op een

manier die g

-4

niet wordtgedicteerd door, en dusinconflict is met, hun eigen m

lange-termijn-nutsmaximaliserendgedrag?Dezevraag naar het bestaanvan effectieveethischewaardenis,uiteraard, een empi-rische vraag en zou in principe direct testbaar moeten zijn.'

Stiglers voorspelling luidt dan dateendergelijke empirische test

zou leren dat de mensinderdaad 'eeuwigeen

nutsmaximaliseer-der is-in zijn huis, in zijn kantoor [...], in zijn kerk, in zijn

we-tenschappelijk

werk-kortom,

overal'.6Het lijkt eropdat

derge-lijkeauteurseenabstractieaanzien vooreenrepresentatie van de

werkelijkheid,een filosofische positie die haarkortste

uitdruk-king vindt ineengedichtvanAnnie M.

G

Schmidt, waar zij op devraag:'Waarom schilderdePicassoeenblauwevrouw met vij f

borsten?'pertinent antwoordde: 'Zij wis zo.'

8 •

Senskritiek opdegedragsbasis van de economischetheorie hangt nauwsamen met zijn opvattingen over de relatietussen

ethiek en economie. In de casus van Lady Chatterley's Lover

wordt,impliciet, duidelijk hoe volgensSeneconomische en

(29)

32

9 + MoncherMonsieur Derrida,

Het bestaat,het bestaat toch, dat ene boek. Ik weet dat u de idee van het boek moe bent. Maar ik benhet raadsel van het lezen op

het spoon

K. Huizing-Der

Buchtrinker

Men kan zich er nietvanweerhouden deafwezigheidtewillen beheersen en toch moeten we altijd loslaten. Starobinski

be-schrijftdebasiswet die deruimteregeert waarinRousseaualdus

van plaatsmoetveranderen:

'Hoe zal hij het misverstand overwinnen dathem ervan

(30)

Het is deinzet vandezestudie omSens benaderingtevertalen naar een meer filosofische themathiek; dat wordt in de tekst langstwee verschillendewegenbereikt.

Allereerst, inhoudelijk, geef ikeenandereinterpretatie aan de Lady Chatterley'sLover-casus dan Sen. Mijnvoorstel is om de verhoudingtussendediversedisciplines indecasus tebegrijpen

vanuitde verhoudingtussen demensbeelden die inde discipli-nes worden gehanteerd. De nieuwe interpretatie van de casus

leidt tot een kritiek op Sens oplossing van het onderliggende

probleem en vervolgens tot een alternatieve visie op de

plaats 33

vande ethiek.

Ten tweedelicht ik mijn claim toe in de constructie van de 7

tekst. Het dilemma dat zich voordoet in de

casus van Lady j

0

Chatterley's Lover is door Sen beschreven in

termen van uit- 0

sluitingvaninformatie. Omtelaten zien hoe dieuitsluiting van R

informatie in wetenschappelijk werktotstand komt, heb ik ver- E

schillende vormtechnieken gebruikt. Onafhankelijk van de in-houdelijke bespreking doet zo ook de vorm van dit boek

uit-spraak overdeuitsluitingvaninformatie.

Een van de hier gebruikte vormtechnieken is debibliografie

van Niet Gelezen Boeken.

NIET GELEZEN BOEKEN

9 * De

wetenschap verliest het van de fictie in imaginaire bibliotheken en pseudo-bibliografieen.

In I995 publiceerden de KNAW, Nwo en de VSNUgezamenlijk

een Notitie Wetenschappelijk Wangedrag waarin zij stelden dat

onethisch wetenschappelijk gedrag, zoals plagiaat en het invoe-ren vanfictieveonderzoeksgegevens, weliswaar nogbetrekkelijk weinig voorkomt maar 'doordetoenemende drukop

onderzoe-kerstotpresteren' toch steedsvakerwordtgesignaleerd.7

Eerder in datzelfde j:tar I995,l'Ann6ePasteur,toenFrankrijk

de honderdste sterfdag herdacht van de microbioloogPasteur,

(31)

waarde? Hoe te ontsnappen aan de gevaren van het

geimpro-viseerde woord?Tot welke andere wijze van communicatie zichtewenden? Door welk ander middel zichkenbaar te

ma-ken?

Jean_Jacques verkiestafwezig

te

zijn en teschrijven.'

Derrida-De la Grammatologie Niet schrijven, dat kan ook.

MargueriteDuras-Schrijven

34

IO * I l * Welke laatste gezichtsindruk werd hem door de

spiegel toegestuurd?

De optische reflectie vanverscheidene omgekeerde boekdelen,

die onjuist en niet in de volgorde van de gemeenschappelijke

letters met hun fonkelende titels stonden gerangschikt op de

tweeboekenplanken ertegenover.

(32)

Louis Pasteur van Gerald Geison. Al tweejaareerder had

Gei-soninBoston op het congres van deAmerican Association for the Advancement

of

Science onderzoeksgegevens gepresenteerd

waaruitbleekdat Pasteur zichopgrote schaal hadschuldig ge-maakt aan wetenschappelijk wangedrag. Metde publicatie van

debiografiekreeg dezebeschuldigingaandachtinruime kring.

Geison, een wetenschapshistoricus van Princeton University,

had in het persoonlijke archiefvanPasteurde

laboratoriumjour-naals bestudeerd; ondanks de nadrukkelijke wens van Pasteur

dat

dit

archief voor altijdgesloten zoublijven, was het in I975 35

vrijgekomen voor onderzoek.

Uit

bestudering van de

aanteke-ningen bleek nietalleen dat Pasteur nogalslordig omging met 2

de publicatie vanzijneigenonderzoeksresultaten, maar ook dat i C

hij zonderverdere verantwoording zich de onderzoeksresulta- 0 ten van anderen had toegeEigend.Tijdens zijn

voordracht in

•4

Boston verwees Geison naarhistorisch onderzoek waaruit was m

gebleken dat ook andere gerenommeerde wetenschappers

tame-lijk

lichtzinnig waren geweest in de verantwoording van hun

gegevens.

Naar aanleiding van dezeonthullingen waarschuwde Bruno Latour tegen een al teidealistisch beeld van wetenschapsbeoe-fenaren: 'Wetenschap is in vele opzichten net politiek. En we

moetenwetenschappersevenalspoliticiwantrouwen.,8

I o * Waarbestuderingvanlaboratorium journaals

of

reproduc-tie van experimenten honderd jaar nade sterfdag van een

filo-soofnietaltijdgoedvoorstelbaar is, rust indefilosofieop

noten-apparaat enbibliografieeenzware taak alsinstrument van ver-antwoording.

Nu in

deze inleiding de term 'fictie' is geintroduceerd

lijkt

het verstandig eroptewijzendataandacht voor het gebruik van

fictie in de wetenschap, uiteraard, niet vanzelf leidt totbegrip voor het opvoeren van fictieve onderzoeksgegevens en het

op-stellen van imaginaire boekenlijsten; het verschiltussen het

ge-bruikvanfictie inbeide gevallen hoef ik hier niet uitteleggen.

(33)

mo-Thoms telefoon- en telegraafgids van Dublin, 1886

Denis Florence M'Carthy, Dichtwerk (blad van rode beuk als leeswijzer op p. 5).

Shakespeare,Werken(donker karmozijnrood marokijn, met

gou-den stempel).

Rekenvademecum(bruin linnen).

De geheime geschiedenis van het hof van Karel II(roodlinnen,

ge-stempelde band).

Gids voorhetkind (blauw linnen).

36 Natuurschoon inKillarney (stofomslag).

Onze jonge jaren door William O'Brien, parlementslid (groen

linnen, lichtverschoten, envelop als leeswijzer op p. 2I 7).

Gedachten vanSpinoza (kastanjebruin leer).

Geschiedenis van hetheelal doorSirRobert Ball (blauw linnen).

Ellis, Drie tochten naar Madagaskar (bruin linnen, titel

onlees-baar).

De brieven van Stark-Munro door A. Conan Doyle, eigendom

vandeDublinseopenbarebibliotheek, CapelStreet Io6, uit-geleend op 2 I mei (de dagvoor pinksterzondag) I904,

inleve-ringsdatum 4 juni I904, I3 dagen overtijd (zwarte linnen

band,

wit

etiket met letternummer).

Reizen in Chinadoor 'Viator' (gekaft met pakpapier, titel in rode inkt).

Filosofie van de Talmoed(ingenaaide brochure).

Lockhart,Leven van Napoleon (omslag ontbreekt, aantekeningen in de marge,waarindeoverwinningen vandeprotagonist

ge-minimaliseerd enzijnnederlagen overdrevenworden). Soil undHabendoor Gustav Freytag (zwart karton, gotische

let-ters, sigarettenbonalsleeswijzer op p. 24).

Hozier,Geschiedenis van de Russisch-Turkseoorlog,(bruin linnen,

2 delen,metetiket 'Garnizoensbibliotheek, Governor's

Para-de, Gibraltar'op verso van omslag gekleefd).

Laurence Bloomjield inIerland door William Allingham (tweede uitgave, groenlinnen, klaverblad in goudopdruk, naam van de

(34)

an-gelijk informatie geven over de literatuur die bij het schrijven van dit boekis gebruikt.

De verantwoording dieeenauteur middelsdebibliografie kan afleggenisechter beperkt.

Zo geldt niet vooralle literatuur dieniet inde bibliografie is

opgenomen, datdeauteur die ookwerkelijk niet heeft gelezen.

En al is het voor de meeste boeken en artikelen die buiten de bibliografiezijngebleven volstrektirrelevant om teweten of ze gelezen zijn of niet, toch kan hetinenkele gevalleninformatief

zijn wanneer een auteurvermeldt dat hij een publicatie

welis- 37

waarheeftopgemerkt-maarhaarbewust terzijdeheeft

geschoven.

-Z

-'

=

I I • In

'Purely Internal Consistency

of

Choice' beschrijft g

Amartya Sen hoe hij in I960, op bezoek indeVerenigdeStaten, %

-4

werd uitgenodigd bij Amerikaanse collega's

thuis 'at 8 pm:. m

Sen nam aan, opgrond vandeIndiaseenEngelsegebruiken, dat

hij wasuitgenodigd om tekomen eten - dus weigerde hij de bij aankomst aangeboden notenencrackers, omzijneetlust niet te

bederven. Pas toen er ook koffie en ijs werd geserveerdbegreep

Sen dat hij zichhad vergist en'vielonmiddellijk aan op de

no-tenencrackers'.Sen pleegde met

dit

gedraginbreuk op een

be-kendrationaliteitscriterium:Eigenschap a.

Dit

criteriumhoudt in dat wanneereen bepaald alternatief x isgekozen uit een set

van alternatieven T, xook gekozenmoetworden uitdesubset S

van T, mits x ook totdesubset Sbehoort. InSensgeval zou dit

betekenen dat, aangezien hij uit deruimekeuze van koffie, ijs,

notenencrackers (set T) koosvoornotenencrackers (x), hij ook

uithet kleinereaanbod van alleennoten en crackers (subset S)

de notenencrackers (x)hadmoeten kiezen.

Nu geeft Sen toe datzijngedragniet beschouwd hoeft te

wor-den alseen'echte' inbreukop Eigenschapa,omdattentijde van

zijnwonderbaarlijke bekering totde noten en crackers zijn ken-nis inmiddels was uitgebreid: hij wist nu dat er van een diner

geen sprake zou zijn. Maar,schrijft hijverder, het isvan belang

(35)

tiek zetwerk indessendiaan, voetnoten van deauteur in non-pareille, marginale aanwijzingen in brevier, titels in kleine cicero).

Het verborgen leven van Christus(zwart karton).

In het spoor van dezon (geel linnen, titelbladzijde ontbreekt, 10-pendetitel).

Hoe krijg ik een krachtig lichaam?door Eugen Sandow (rood lin-nen).

Korte doch duidelyke grondslagen der geometric inhetFranfch

ge-38 freven doorE Ignat.Pardies en inhet Engelfchvertaeld door

John Harris, Dr. theol., Londen, voor Knaplock gedrukt in de Bifhop's Head,MI)CCXI, metepiftel opgedragen aan zijn

waerde vriend, deWeled. Charles Cox, Parlementslid voor

het districtSouthwark en op het schutblad een met inkt ge-calligrafeerdeverklaring attesterend dat het boek het eigen-dom is geweest van Michael Gallagher, gedagtekend heden den Ioden Mei I822 en methetverzoek aan denperfoon die het vinden zou, zoo hetboekverlorenofverdooldwezen zou,

het terug te bezorgen aan Michael Gallagher, timmerman,

DuferyGate, Ennifcorthy,graeffchap Wicklow, defchoonfte

plaetster wereld.

Welkebespiegelingen gingen doorzijn geesttijdens het proces

van hetweeromkeren vande omgekeerde boekdelen?

De noodzaak van orde, een plaats voor alles en alles op zijn

plaats; de gebrekkige waardering die vrouwen voor literatuur

aan dedagleggen; de incongruiteit van een ineenbeker gekegde

appel...

James Joyce

-Ulysses

I 2 *

Hij

wilde datdelezer zelf, ineigenpersoon, zich een

me-ning kon vormen, proefondervindelijk... Dat ie zelfde

hoofd-wetten van het heelal ontdekte... die sterren en zwaartekracht

beheersen...

Hij

wildedelezer, die luie hond van eenlezer...

(36)

gebaseerd op het rijkere menu dat nu werd aangeboden: 'de

waarde die ik, met reden, had toegeschreven aan de noten en

crackers schootomhoog op het moment dat ertevens koflie en ijswerd geserveerd'.

De in de rationele-keuzetheorie gangbare voorwaarden van interne consistentie gaan ervan uit dat variaties in het menu geen gevolgenhebben voor derangschikking van de

alternatie-ven. Sensvoorbeeld leert dat hetverstandig kan zijn om de

al-ternatieven opnieuwteevalueren wanneer het menu, de set van keuzes, verandert. Zoals de komst van

koffie en ijs duidelijk 39

maakte dat er niet gegeten zou worden, zo kaniedere

verande-ring vanhet aanbod informatiegeven overde omstandigheden. 2

-4

Dat isde 'epistemischerelevantie van het menu'. , 0 0 C r) -4 „'

I 2 * Terug naardebibliografische verantwoording. De

gebrui-kelijkeliteratuurlijstmiskentdeepistemischerelevantie van het

menu. Zo'n lijst geeft informatie over de keuze die de auteur

heeft gemaakt,derichtingwaarin hijzijn gedachten heeft laten

(37)

Metgroteijver heb ik indeze laatste jaren degeestbestudeerd.

De psychologie van het denkproces. De methodologie van de

wetenschap.TheorieEn over geld, en over schaken. Maar

giste-ren, nog voordat ik me goed en wel had geinstalleerd aan mijn

werktafel, viel plotseling miin blik op de naam vandeauteur die

stond vermeld op het omslag van het boek Uberdie

Willenstiitig-keit und das Denken. Ach, stond er. Narziss Ach. Ik heb de na-men bekeken op het omslag van de drie andere boeken die ik

had klaargelegd en ik hebnietverder gelezen. Opgestaan en naar

40 huisgewandeld.

-Ach,

-Freytag, -Feyerabend,

(38)

Maar ze geeft geen informatie over de set van alternatieven waaruit werd gekozen. Dat maakt dat belangrijke informatie

overde gemaakte keuzeontbreekt. Immers, 'inhetalgemeen is

het kiezen vanalternatief x uit set Snietprecies hetzelfde als het kiezenvanhetzelfdealternatief x uit set T'-aldus Sen. Het kan van belang zijnteweten dateenauteur eenkeuzeheeft gemaakt

tussen boek A en boek Ben uiteindelijk voor A heeft gekozen.

Het kan vanbelang zijn teweten dat boek C niet totde alterna-tievenbehoorde, met andere woorden, dat desetslechts bestond

uit

de

boeken A en B. 4I

Wanneerwerecht willen doen aandeepistemische relevantie

van hetaanbod van literatuur (en zo zijn weweer

terug bij de 7

paradoxalesituatie waarmee dezeintroductiebegon)zullen we +,

0

moeten spreken over de uitgesloten

informatie en dus ook de c

C

niet-gekozen alternatieven uit desetmoetenbenoemen. 0

-4

m En daarom gaatdezestudie vergezeld van een bibliografie van

(39)

* La marchande d'Amours *

I

42 Het

was herfst. Het was de dag van de vlucht in de yen. Het

feest van deverspillingwaaide als rood blad doordestraten. In

Bretagne raasde een boer doorzijnkuddeschapen enhijdoodde ze alle.

Hetwasherfst. Ik zat indevroege ochtend aan het open raam te

ontbijten met yoghurt en bosbessen en las de post, die in een keurig stapeltjenaast miintheekopjewasgelegd. Een comitt van intellectuelen vroeg of ik wildemeewerken aaneenbundel over

de ethische dimensies van de wereldeconomie: 'Siles auteurs

participent, c'est par engagement politico-culturel, nous ne

comptons doncpas payerdes honoraires.'

Ik legde mijnleesbril weg, schoofdeontbijtbordjes opzij en

dacht nogeenogenbliknavoordat ikdebibliotheek in liep waar

juistdebankierJakobHerzbeermijnboekjaarafslootmetwinst.

Ik overhandigde de brief en het werd voorjaar in Australie, in Darwinzongen de vogelstoenJakob Herzbeerhetpapier weer dichtvouwde, zijn benen op mijn bureau legde, een van mijn sigarenopstak en mij verleidde.

Het was de dagdatHarsanyideNobelprijs won.

WanneerJakob Herzbeer je voordeeerste maaluitnodigt in zijn huis op het land neemt hij je mee naar de hal bij de

noordin-gang, waar tegenover het rek metde wapens het portrethangt

van zijn achttiende-eeuwse voorzaatJuliaCacouault de la

Mi-mardi6re. Zeis gepoederdendraagt een poufausentiment: een

(40)

ver-stopt achterde porseleinen vaasjesmetseringenen waarin met vlechten en linten een eerste druk vanDe bijenfabelisvastgezet,

zodat je nog net demoraal kuntlezen wanneerJuliahaarhoofd

naar links draait en je toeknikt. Het verhaal gaat, zegt Jakob Herzbeer als hil je het schilderij laat zien, dat JuliaDe bijenfabel

alleentijdenshetposeren inhaarpruikhad geschikt. In het da-gelijkslevengingenerlieflijkertekstenschuil achterdekrullen,

want Julia was een gulle vrouw, une grande horizontale, en ze

zeggendatmensennaJulia's doodnog dagenlangdevogels

heb-ben gehoord dievanuit de pouf in het grafgemene liedjes flo- 43 ten. Maar dat zijnverhalen, zegtJakob als hij de trap op loopt

en je haast gedachteloos langs de rest van decollectieleidt.

De eerste keer dat hijjeuitnodigt in zijn huis op het land

ver-telt hij je nog niethoeJulia aan haarfortuin isgekomen en de familie aan haar bezit. De verkoop vanVenus is een verhaal apart. .* -3-4/5 1 * 40, ' 3-j- ... · 1,.... I /...1'..0 ,, 0 0 rh . ... »1,0 -Ii. . ».».

9*

1' F J:tr *

(41)

2

Hetwerd middag enwe kregendelunch geserveerd in de lees-kamer. Met zijnbenen opmijnbureau,voeten tussende

appel-schillen, verteldeJakobHerzbeer me al zijn verhalen over het

landgoed, over de liefde, overJulia en de vermaarde schilder Fuseli. Het waren oude familieverhalen over voorspoed en

fortuin die, zei hij, niet verlorenmochten gaan.

Hij

praatte en ik knikte. Enhij praatte en ik schreefingedachten alles op:

44 'Toen Julia in het landhuis kwam wonen, gafzeopdracht om in de eetkamer een deur aan tebrengen diedirectuitkwam op het park. Zo kondenhaar gasten opwarme zomeravonden met een

glaasje zoete wijn door het park lopen, langs deorangerie naar

de koeienstallen, waar destaljongeneenstraal melk warm uit de

uier in de wijn liet stromen. Op winteravondenzatende gasten nahetdiner inde salonenbewonderdendevrolijkeprenten die overdagveiligopgeborgenlagen indeladekast.

Geen vandegasten wist waarJuliavandaan kwam, en er was

niemand die het wilde weten. De gasten kwamen en gingen,

zwierven door detuin,jaagden opfazanten,speeldenkaart in de

biljartkamerenwanneer een van henvertrokwarendeanderen

zijn naam alvergeten. Misschien kwamhij weken

of

maanden

later terug, maar dan had hijeennieuwe naam endegasten

zou-den zweren dat ze hemnognooithadden gezien.

Het was dus zo, zeggen ze,dat Julianergensvandaan kwam

en zomaar op een dag in het landhuis verscheen. Het huis had

lang leeggestaan, maardenieuwebewoonsterbracht het inkorte

tijd op orde. Ze liet

het behangen met exotische tapijten, ze

kocht klokken, bestelde commodes en porseleinkasten met

bloemmarqueterie, zezochteenrococokabinetorgel uit voor de

muziekkamer,zeontboodde pachters enhuurdepersoneel.

Het enige levende wezen dat meekwam metJulia naar het

landhuis was het paard Eclair IV. En hetwas Eclair,

dit

blauw-grijzepaardje metzijn donkere ogen, dat Juliavanalles wat zij

bezat hetdierbaarstwas. Iedereochtend maakte zeeen

(42)

in de stal. Daarna wijdde ze zich aan haar werk: organiseerde een balvoor schoolkinderen, ofeenontbijtfeest dat om drie uur 'smiddags begon eneindigde om middernacht. Dat was in de

tijddatJulianognooithad gehoord vandegroteschilderHenry

Fuseli.TerwijlJulia aandachtig vanhaartipsycakeproefde, die

gemaakt was metgroenepruimenenvoldoende zoetesherry om haar zacht in slaap te brengen, at Fuseli grote stukken rauw

vleesvlakvoordathij slapen ging, in de hoop datzijn

spijsverte-ringhemnachtmerries zou bezorgenen helsevisioenen.'

45

Die avond prees ik me gelukkig. Nooit gedacht dat ik genoeg

geld had om vrij te nemen en een bijdrage te schrijvenpar

enga-gementpolitico-culturel.Maar Jakob Herzbeer zei van wel.

..

% i

(43)

3

'Katten,'zeiJakob, 'moet jenaiedereverhuizing ineen

kussen-sloop stoppen enflinkrondslingeren. Ze komenweliswaar wat

verdwaasd weer tevoorschijn maar zijn hun orientatie kwijt en

kunnen met voorzichtigepassenopnieuw beginnen.

Julia zat in bed en luisterde naar het nutteloze zingen in de

klimop. Ze wachtteop niets.

Er lag een kat in de zon,buiten bij hetbeeld van Silenus.

Ie-46 dere keer dat er een insect tegen zijn oor tikte schrok hij even

wakker, maar sliep alverder nog voordatzijnhoofd weer op het kiezellag.Julia keek naar hem enprobeerdeeenogenblik,

terug-zakkend indekussens,zijnslaap na te bootsen, maar ze was

de-ze morgen al telang wakker geweest. Ze gingovereindzitten.

Julia had nooit verdriet. Iedere ochtend, wanneer ze wakker werd, wanneer zede zachte lakenstegen zichaanvoelde, en ver wegde geluiden hoorde van hetpersoneeldat voorbereidingen

maakte voor hetontbijt, was zehaar geschiedenisopnieuw ver-geten. Ze stond op en kon zonder veel nadenken aan het werk

gaan. Maarvandaag, terwijl ze het dek van zichafsloeg en

aan-stalten maakte om haarbenen uit bed te zwaaien, vandaag zag

Julia plotseling door het raam hoe erbuiteneen

kluit

aarde uit de hemel viel,enjuist toen zezichdaarover verbaasde verander-de verander-de aarverander-de in een kluwen vechtende vogels dat vlak boven de

grond naarallekantenuiteenspatte-nette vroeg voor de kat, die pijlsneltoeschoot.

Zittend op de rand van hetbed merkte Julia hoeer langzaam

een beeld opdoemde uit haar geheugen, een vage herinnering

aan haarjeugd, en ze wist dat heteenvoorteken was van nade-rendonheil. Buiten keerde de rust weer, de vogelswaren

neer-gestreken in derodebeukenbomen naast devijver en de kat had zich, verongelijkt, teruggetrokken op hetterras.Binnen zatJulia

op de rand van haar bed en zag haar geboortestadterug, het gro-te marktplein, het laaiendevolksfeest opeenzomeravond, toen

(44)

vuun Zijzelf, in haar daagse kleren, had steeds in het donker

gestaan, een paar passen buiten het schijnsel van de vlammen.

Ze keek naarde dansende vrouwen, naar de jonge meisjes die

hun gezicht beschilderden met vruchtbare as. Naast het vuur stond een man met een kat opzijnschouder. Ze stapte naar

vo-ren, inhetlicht, ving zijn blik, en een kortmoment staarden ze elkaar aan.

Toen pakte hij de kat achteloos in het nekvelen gooide hem

in hetvuur alsof het eentakje was,eendennenappel, een

hand-voltammekastanjes. Wat trok er op datmomenthaar aandacht, 47

dat ze eenseconde lang niet keek en toenzeopnieuw keek niet meer wist waar dekatgebleven was.'

Nmy/r'-·-;77••-- 5 '-7-r.' .-·---> 1,• . ,- -- · b - ./-.-- l- - -, -.. . F. ).

/ 35., f:':I.I.;$* i :...,..'.7 .

··'... ... .. . . i:.., , Y . 1. :. .„. i ...., 44 „.

- ."* . M

6 :.31: f. A ,"'p' ..'E 12 . .. . . I .. I. I .... ./ I I. '. \1 M ...:. 10

...4

. I

6 , - S ' f :·-i 2. :·...

:.1, 1\:» 2

1.. .:. :. . AT &-« ....F .,.... ii 4 I 6 Ig:.1* *1':3. ... f .---- p

1 IRA.*„Ger584, 1..:ti I i.'42f, i·I If

Jacques-Louis David, tekening naar Lamarchande a la toilette,1776

4

De achttiende eeuw was de eeuw van het geluk.Le bonheur est

(45)

zijn

brief

maakte meldingvantorenspitsen, koren en koorhek-ken, glas-in-loodramenenkazuifels. Jakob Herzbeer vond er een

vrouw metloggia's,pergola's en een poufausentiment. Sindshijalleenwasachtergebleven in zijn huis op het land en

zijntweede echtgenote hem hadverlaten, brachtJakobeengroot

deel van de tijd door inzijn werkkamerenherschreef er de ge-schiedenis van zijn voorgeslacht. In de nieuwe stilte van zijn huis tooide hij Julia metsneeuwwitte plooikragen,hij poederde haar enparfumeerde haar, hij gaf haareenpantercadeau, die ze

48 temde metwitte wijn uiteengouden beker. Ik had,zittend

te-genover hem aaneenhouten tafel,geenandere taak dan de ver-halen opteschrijvenzoals ikzehoorde.

Ik

registreerdedefeiten

- en de bankier werd een kunstenaar, iedere keer dat zijn hart

brak schoot er een boom op uit de rotsigegrond van zijn

ver-valste land.

'9)

1, . , /i

- 1&

i , ./. I 1. , 3 , -·-e . / .1,#SM, 11 1 9// /**e

4 I. h .:ti

34 2.,1 4" it i i ' , 1,»../

r ' - 7,f

-«.

F- ....t/*"El

mier# -.' -1 - -4 -6: /- /.-'19$ . / 12 f'4.si ,.=-*w#'r:„ ''.w m & - I.- .... -. :. li I. S

« E ™ . 7., 4 " . f,, ''

f

-: = /6- . El 31/ =% /-- + ./ ... ./.t:

E»4%1 4 I .

-Joseph-Marie Vien, LamarcI:ande d'Amours, I 763 (Musle national du

(46)

5

Omdat ikalleverhalendieJakobHerzbeer mehadverteldmoest

verwerken tot eenartikel overde morele aspecten van het

wel-vaartsstreven,gafJakob medesleutels vanzijnzomerhuis, waar ik in alle rustzoukunnen schrijven. Eigenlijk, zeihij, behoorde

het huisje aan zijn voormalige vrouwValerie. Een vrouw met

vreemde romantische idealen en een meedogenloze liefde voor de waarheid. Maar ik hoefde niet bang te zijn om haar te

ont-moeten. Ze was ernooit.

(47)

Korte

schets van de

Onmogelijkheid

so Sens Onmogelijkheid van de Paretiaanse liberaal werd

vooraf-gegaan door de socialetheorie vandeHertogin die,in Wonder-z land, aan Alice vertelt: '*"tIs liefde enkel wat de wereld rond doet

0

draaien." "Ikheb iemand horen zeggen," fluisterde Alice, "dat

M die

goed draait, wanneer ieder zich met zijn eigen zaken

be-"1

+ Kortheidshalve kunnen wedewetenschappelijke definitie van

.

< liefde hanteren die David Collard heeft gegeven in het boek 1 Thoughtful Economic Man: 'Love is altruism or something very

2 like

it.'

Collard gebruiktzijn definitievanliefde omtelaten zien

0

Z dat er liefde voor nodig is om te kunnen ontsnappen uit het Prisoner'sDilemma. Maar het is niet gemakkelijk in te zien hoe R deze vormvan 'liefde'

-

altruisme of iets wat daarop

lijkt-

zelfde zou zijn als hetjebemoeien metjeeigenzaken. Het is in

I decasus vanLady Chatterley'sLover datde Hertogin haar

ge-lijk

bewezen ziet.

Sen formuleerdedeOnmogelijkheid vandeParetiaanseliberaal

in zijnboek Collective Choice and Social Welfare.Een voorbeeld

vandeOnmogelijkheid gaf hij metde casus vanLady

Chatter-ley's Lover, die hijinhetzelfdeboek beschreef.

Om te kunnen spreken over SensOnmogelijkheid is het no-dig om indithoofdstukeerst eenkortoverzichttegeven van een

(48)

-het

Prisoner'sDilemma - het Pareto-criterium

-en de casus van Lady Chatterley's Lover.

HetPrisoner's Dilemma iszo eenvoudigmogelijk uitgelegd; het spel komt hieralleen aan de orde om hetverschiltekunnen aan-tonen met de casus vanLady Chatterley's Lover. Het gaat dus

niet om een uitputtende analyse, als dat al ooit denkbaar zou zijn, het gaat eromjuistvoldoendeinzichttekrijgen inde

struc-tuur van de Onmogelijkheid om in de volgende hoofdstukken

een discussietekunnenvoeren overSenskritiek op de gedrags- 5 I

theorie vande economische wetenschap.

2'

De lezer die romantischisingesteld kan

dit

hoofdstuk maar be- 2 ter overslaan. Hij kanernaarterugkeren alshij voelt dat hij iets I

mist-zonder

daarvoor aandeschrijvereen verklaring schuldig Q

m

te ziln. 3

< 'Het gaat erom, zoals wij al hebben gezegd, een nieuwe ma- 9

niervan lezentevinden en nieteennieuwe maniervanschrij- 3 ven. '1 0 Z K

0

De geinteresseerde lezerstaat het vrij om

dit hoofdstuk te ne-

men voor wathet waard is; de academischelezerwordt

verwe- r

zen naardenoten.En omdatieder vandielezerszichzelfslechts

ten delezalkunnen terugvinden inde tekst, geldt voor dit boek E

eens temeer wat in het algemeen geldt voor literair en

weten-schappelijkproza:

'Alle lezers van dit boekzijnvolkomenfictief.'z

PRISONER'S DILEMMA

Binnen het

eco-I * eco-In eco-I944verscheenTheory of Games and Economic Be nomische model is hauior, waarmee John von Neumann en Oskar Morgen- hetindividu een

stern de aanzet gaven tot de ontwikkeling van de speltheo-

(49)

Deeconomischetheorie, stelden ze in huneerstehoofdstuk,

is gebaat bijeenanalyse van het gedrag vandeindividuen die de

economische gemeenschap vormen. Maar zo'nanalyse stuit op

problemen wanneer het gaat omde vraag welkemotieven

moe-tenwordentoegeschreven aan hetindividu. Indetraditie van de

economische wetenschapwordt

dit

probleem opgelost door

een-voudigteveronderstellen datdeconsument eenmaximum aan

nut ofbevredigingzoekt endeondernemereenmaximale winst. Binnenheteconomischemodel ishetindividueen

nutsmaxima-52 liseerder.

NeumannenMorgensternhaddenkritiek opdezetraditionele

m benadering,vooral opde gangbarebeschrijvingvanindividueel

economisch gedrag. Om hunkritiek duidelijktemaken

ken ze die aan de hand van het Robinson Crusoe-model - een

n

= beschrijvingvanindividueelgedragdie opgeld deedbinnen de

S OostenrijkseSchool,waarmeeNeumannenMorgenstern in

dis-.

< cussie gingen.Tegenover hetanalyseren van 'de economie van

degeisoleerdeRobinson Crusoe'stelden zeeennieuwe

benade-2 ringvoor: vanuit het perspectief vandespeltheorie.3

0

Z

g HetRobinsonCrusoe-modelbeschrijftgedrag datondergeschikt is aan 66n enkele wil. Het individu moet, wil zijngedrag als

'ra-r

tioneel' kunnen gelden, zo goed mogelijk tegemoetkomen aan

zijnbehoeften. Dat

wil

zeggen,binneneengegevenbudget moet

E hij

zijn behoeften en de beschikbare goederen op zo'n manier

onderlingafstemmen dathijmaximale bevredigingbereikt. Nu

beweerdenNeumannenMorgenstern dat ereenverschilbestaat

tussen zo'n Robinson Crusoe en een deelnemer in een sociale

ruileconomie.Hetverschil is datdelaatste voor hetbereiken van optimaal resultaat afhankelijk is vanhet gedrag vananderen: hij heeft nietdemacht overallevariabelen diezijngedrag

beinvloe-den.

Terwijl

Robinson Crusoe alleen maarte maken heeft met

variabelendie

hijzelf

beheerst enmetgegevensdie onverander-lijk hetzelfde zijn

of

geregeerdwordendoor statistische wetten,

komtdedeelnemer aaneensociale economietestaan voor

(50)

wijkt

het belang van die anderen niet erg af van zijneigen

be-lang en is het bereiken vaneenoptimaal resultaat niet

problema-tisch. Maar inandere gevallenstaandebelangenrechttegenover

elkaar. Dan moetdeactor, wil hij zijn eigennutmaximaliseren,

eenstrategie kiezen die rekening houdt met het strategisch

ge-drag vande anderen.

2 + Het

Prisoner's Dilemma (PD) ishet bekendste spel uit de speltheorie, een casus waarin de belangen van de spelers recht

tegenover elkaarstaan. Hetspelillustreert dateen'maximalise- 53

rende' strategie niet steedsvanzelfsprekend als de meest effec-tieve strategiebeschouwd moet worden.4

Het Prisoner's Dilemma in zijn klassieke vorm is het HetPrisoner's

verhaal van twee verdachten in dezelfde zaak: ze worden Dilemma laat

gearresteerd en gevangengezet,ieder in zijneigen cel. De zien dat nuts-of'ficier van justitie is overtuigd van hun schuld, maarhij maximalisatte heeft niet genoeg bewijs om ze in deze zaak te latenveroor- niet altijd de delen. Hij doet de gevangenen daarom elk afzonderlijkeen meest ellectieve

voorstel. Als ze allebei hun misdaad bekennen zal hij een strategie is

betrekkelijkmildegevangenisstrafeisen van vijf jaar.

Blij-venzeontkennen dan zal hijzorgen dat ze allebeiworden ver-oordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens het plegen van

een minder ernstig delict

-

waarvan de officier wel voldoende bewijzenheeft.Bekentslechts 66n vanbeiden,danwordtdegene

dieniet heeftbekend aangewezenalshoofdverdachte in de zaak;

terwijl de 'verrader' er met 66n jaar cel van afkomt, moet de

'hoofdverdachte' rekening houden meteenlangdurige

gevange-nisstraf van tien jaan

Allemogelijke uitkomsten voor detweegevangenen zijn on-dergebracht in de volgende matrix (zwart op

wit

staat de

uit-komstvoorgevangene Aenzwartopgrijs de uitkomst voor

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Ik zie dus niet in waarom de partij niet bevoegd zou zijn om een 'Reglement op de kandidaatstelling voor de leden van de Eerste Kamer der Staten-Generaal' op te

Vervolgens de staatssecretarissen. Buitenlandse Zaken en Verkeer en Waterstaat gingen verloren; Sociale Zaken en CRM kwamen ervoor in de plaats. Natuurlijk moet het

derlandse maatschappij, ook gezien als dee! van de gehele vrije wereld. Het be- Iweft geen betoog dat een dergelijk werk- program periodiek herzien dient te

Het verplichte lidmaatschap en de fondsen werken wat dit betreft averechts uit, want zowel het verplichte lidmaatschap als een fonds dwingt of lokt mensen binnen

lichting der omroepverenigingen in, eenzelfde publiciteit en bekendheid voor haar beginselen in deze te krijgen is jammer, maar ook een logische consequentie van

noodzakelijk dus) de overheid een politiek voeren welke tot verdergaande geboortebeperking leidt? Zo ja dan dient de liberaal daar de moed toe te hebbenl

Een klein aamtal antwoorden (minder dan 10) viel niet te classificeren en is buiten beschouwing gelaten. vertegenwoordigers? Ten slotte staan we ook stil bij de vraag

samenleving met de open toekomst. Er zijn velen die D66 onduidelijkheid ve1wijten,juist omdat deze partij ge.en duidelijke ideologie zou hebben of'voldoende' levensbe-