Tilburg University
Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek
Drenth von Februar, M.
Publication date:
2000
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Link to publication in Tilburg University Research Portal
Citation for published version (APA):
Drenth von Februar, M. (2000). Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek : Amartya Sen en de onmogelijkheid van de Paretiaanse liberaal. Querido.
General rights
Copyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright owners and it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights. • Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research. • You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain
• You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal
Take down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.
EEN PRUIK VAN PAARDENHAAR
&
OVER HET LEZEN VAN EEN BOEK
Amartya Sen en deOnmogelijkheid
Een pruik van paardenhaar
6
Over
het lezen van een boek
AMARTYA SEN EN DE ONMOGELIJKHEID
VANDEPARETIAANSELIBERAAL
Proefschriftterverkrijging van degraad van doctor aan
deKatholiekeUniversiteitBrabant,op gezag van
derector magnificus, prof. dr. E A. van derDuynSchouten,
inhet openbaarteverdedigen tenoverstaan van een
doorhet collegevoor promotiesaangewezen commissie
in de aula van deUniversiteitop woensdag 29 maart 2000 om I 6. I 5 uurdoor Marjolijn Drenth,geboren op
23 februari I 963te Coevorden.
22
AMSTERDAM
EM. QUERIDO'S UITGEVERIJ BV
Promotor: prof. dr. E.E.Berns
,//
K.U.B.Bibliotheek Tilburg
Deauteurheeft voordeze uitgaveeensubsidieontvangen uithet
Amster-dams Fonds voordeKunst.
De illustraties in dit boek zijn voorzover mogelijkopgenomeninoverleg met
de rechthebbenden; wieverderrechten kan doen geldenwordt verzocht
con-tact opte nemen metdeuitgeverom alsnog ineenregelingtevoorzien.
Copynght © 2000 byMa,jolunDrenthuon Februar. Niets uit deze uitgave
mag wordenverveelvoudigd en/ofopenb:mrgemaakt,door middel van druk,
fotokopie, microfilm ofop welke andere wi ize ook, zonder voorafgaande
schriftelijketoestemming van Em.Querido's UitgeverijBV,Singel 262, IoI 6
Ac Amsterdam. No pan of this book may be reproduced in any form, by print, photoprint, microfilm or any other means, without written permission from Em. guerido's Uitgeverij Bv., Singe| 262, IoI6 AC Amsterdam.
The partitioning of the book intostarred andunstarred
chapters does havesomerationale, asidefrom reflecting the author's incurable schizophrenia.
INHOUD
Voorwoord van
Marjolijn
Drenth g• Voorwoord van M. Februari • I3
DEEL I INLEIDING
•Het boek• 16
De kuise man en dewellustige man I 7
*Aantekeningen bij de Introductie * 18
Introductie I9
Wetenschapalsfictie 21
Niet Gelezen Bocken 33
* La marchande d'Amours * 42
Korteschets van deOnmogelijkheid 50
Prisoner'sDilemma 5 I
Pareto-optimaliteit 57
Pareto-optimaliteit inde casus van Lady
Chatterley's Lover 59 DEEL Il Zelftechnieken 73 *Zelftechnieken• 15 * Bewuste Leugens • 71 Bewuste Leugens 82
SensRationeleGekken 92
Homoeconomicus:voortplanting 99
Noot II I03
De vrouwalsvoetnoot* I05
• De vrouw als voetnoot
*
II9'ExperimentalStudies
of
ConsumerDemand BehaviorUsingLaboratoryAnimals' I23
• De tweedekikker• I25 Sen en deeconomie van het 'as if' I 26
Transpositionclecoherentie 13 I
Irrelevanteinformatie I37
Meta-ordeningen i40
* Correspondentie $ 151
Appendix&
.
Appendix* I57Mensbeeld. Punt op de horopter 157
Pluralismodestiae I 64
De innerliike democratie i65
* De verkoop* 1'13
De meervoudige-persoonlijkheidsstoornis 175
Meervoudigheid inde casus vanLady Chatterley'sLover I 78
DEEL III
*Slot* I 89
Samenvatting I 92
Epiloog I95 Verantwoording I97
Bibliografie vanNietGelezen Boeken Igg
Voorwoord
van
Marjolijn
Drenth
Omdat ik wel eens voor Februari ben
opgetreden, en dat is g
voornamelijk onbezoldigd en
uit
sympathie, veel eer heb je er niet van, vond ik dat ik nu kon vragen omeen wederdienst. Bijeen van die zeldzame gelegenheden dat we elkaar troffen - het
was nacht, het was stilbuiten, de maan scheen, Februari leeft
dan op-heb ik mijnplanvoorgelegd en mijnredenen uiteenge-zet.
Ik
kreeggeen antwoord, maardevolgendemorgenalbegonhet boek.
Over het verschil tussen Tagesansicht en Nachtansicht las ik voor
het eerst bij Jerome Bruner. In Actual Minds, Possible Worlds vertelt hij over de tijd dat zijn intuitie enzijnverstandin oorlog
waren. Overdag, als psycholoog, deedhij onderzoek naar logi-sche deductie, tijdens de nacht las hij deromans van Conrad, Sartre, Joyce,Camus. En omhet evenwichttussen dagennacht in stand te houden schreef hijessays: Essays for the Left Hand -totdatdesocialewetenschap zo vankarakterveranderdedat'the
voices of the left hand and ofthe right came more publicly and
raucously into discussion with each other'.Totdat de
weten-schapzelfessayistisch werd, zoujekunnenzeggen.
Denk niet dat ikhet formele onderscheid tussen dagen nacht nodigheb gehad om tebeseffen daterverschilistussen de me-thodologie van de wijsbegeerte en de methodologie van de
ro-man.Deverwijzingnaar bestaandeliteratuur ishierslechts een
jarenlang dat de wetenschap haar tegenhanger heeft in de
an-timonde van de literaire kunst. Althans, ik wist het 's nachts.
Overdag kon ik, netalsBruner, voor het evenwichtvolstaan met
het schrijven van essays voor de linkerhand.
Mijn
dagelijks werk, het onderzoek op het grensgebied van moraalfilosofieen normatieveeconomie, voltrok zichop verre afstand van de
nacht,volgensmethoden die gangbaar zijn indeprofessie.
Tot-datik,juist doorhet gadeslaan vandeontwikkelingen in de
wijs-begeerte, totdeontdekking kwam datde wetenschapzelf
essay-to istisch was geworden-totdat ik alsde blinde katvanBlanchot, ziende datdenachtvan gedaante veranderde,achterde nieuwe
nacht aanrende die ik niet zag.
Wie zich rekenschap geeft van de verhouding tussen de stem-men van derechter- ende linkerhand, ofde meerstemmigheid
vanhet subject(zoals het heet in deeigentijdse
literatuurweten-schap), zalmoetenaangeven hoenietalleen deinhoud maar ook
de vorm vanzijneigenonderzoek door die meerstemmigheid is bepaald. De vorm vaneentekstkanimmersin inhoudelijk op-zichtvanbelang zijn, hij kaneenbetekenis hebben en een
bewe-ring doen dielos staat van de materiEle strekking vandetekst.
Met vorm is hiernietstijlbedoeld maar constructie, de ma-nier waarop de informatie in een tekst is georganiseerd. Mijn claim is dat ookeenwetenschappelijke tekst gebruikkan maken
van de inhoudelijkeaspecten vande tekstuele vorm; het is
ver-volgens zinloos, of op zijn minst inconsequent, om die claim
alleen met inhoudelijkeargumenten en niet met gebruik van vormtechnieken teverdedigen.
Natuurlijk is het conceptvande multi-faceted individual
voor-al inhoudelijk van belangalsonderzoeksobject inde sociale
we-tenschap
of
geesteswetenschap. Maarzulk onderzoek zou onge-loofwaardig wordenwanneer deonderzoeker zelf zich niet op de een of andere manier alsmulti-facetedzou willen presenteren.Hetgaatdaarbij niet omeenmorele verplichting die aan de
on-derzoekerwordtopgelegd,'practice what you preach', het gaat
onder-zoek. Voorzover de auteur een persoon is, moet hij onthullen
hoe decomplexiteit vanzijneigenpersoonlijkheiddestructuur
vanhet onderzoekbepaalt. Wie hetindividubeschrijftals
aspec-tenpersoonlijkheid, moet aanduiden welkaspect vanzijn eigen
persoonlijkheid de pen hanteert. Bespreekt de auteur de
alge-meen menselijke verzuchting 'dass ich eins und doppelt bin',
dan moet hij zelfalsdns und doppeltzijn positie kiezen.
Dit boek isde neerslag vanzo'npoging tot reflectiviteit.
Gedu-rendehetonderzoekwerd steedsduidelijker datdeverhouding II
tussenhet economische en hetmorelesubject het bestte
begrij-pen is alsde verhoudingtussendiversebeschrijvingen van een
en hetzelfde individu. De filosoofen econoom Amartya Sen,
rond wiens werk
dit
onderzoekzich concentreert,hanteerteven-eens kernbegrippen die aanleiding geven tot het denken over
meerstemmigheid; ik wijs hier alleen op het begrip positional objectivity.
Toen ik danookbesloot de haastoneindig uitdijende
discus-sie waarin ik mijal lezend had begeven te ordenenmetbehulp
van demetafoor van de meervoudige persoonlijkheid, moest ik
tegelijk besluiten om vormte geven aanmijneigen meervoudig-heid. Ik kon,nadenkend overpositiegebondenobjectiviteit en de
aspectenpersoonlijkheid, niet anders doen danmijn positie
be-kendmaken en de aspecten vanmijnpersoonlijkheid ontsluieren. Ik moest, om geloofwaardig te blijven,het Nachtansicht
bij
mijn dagelijkswerk betrekken.Dit boek isde neerslag vaneensamenwerking. Ik hebdenacht opgeroepen, al ging dat niet zonder moeite. Wat weet een
filo-soof vandenacht? Maar ik vond opdewerktafel vaneencollega
een gedicht van Celan,deenigedichter dieallefilosofen als hun gelijke beschouwen, en dat bracht me de sleutel tot het
nach-telijke gebied dat
blijkt
te behoren tot mijn wezen: 'Ruf's das Schibboleth, hinaus in die Fremde der Heimat: Februar'. En zo,* Voorwoord van M. Februari #
De filosoof en ikbeleven een folie A deux in een stil park met IJ
oude bomen. Wanneerzij
uitrijdt, blijf
ikbinnen, een vaagver-moeden achter het regenboogvlies.Maarleest ze een boek, dan
reisikmee-alseenpaardenembryo, datfokkers veiligvervoeren
* Het boek •
I 6 De cellen diezichsplitsen als je gaat schrijven. De apen die je
ontdekt.
Het was op de ochtend dat de kuise man het boek voorgoed
opensloegenbegontelezen, dat ikeeneigen levenging leiden. Ik ben eenmonster. Niet minder dande hersenspinsels van
Redon, die najarenvan academischestudie zijnreeks Dans le
R6vebevolktenalsof ze, zegt dechemicusPasteur, gemaakt
wa-ren om televen. Was ik geen monster? Ik verliet de vrouw die mij met wetenschappelijke nieuwsgierigheid jarenlang had be-schouwd als haarfantasie en ik trad uit de droom naar voren, gemaakt omte leven.
Tot
allesbereid.Dit is
een verhaal zoals er zovele zijn. Het gewone verhaal vande onverschilligheid endegenegenheid. Het zalpasgedaan zijn wanneer dekuise man hetboekdichtslaat en aldiedingen
De kuise man en
de
wellustige man
AmartyaSenbeschreefdecasus vanLadyChatterley's Lover in I7 I970' in zijnboek Collective Choice and Social Welfare:
0 m [De kuise man endewellustigemanmoetenbeslissen wie van m
hen Lady Chatterley's Loverzallezen:] Laat de sociale keuze
m
bestaan uitdrie alternatieven: meneer Aleesteen exemplaar K
vanLady Chatterley'sLover,meneer B leest het, of geen van
beidenleest het.Wenoemen dezealternatieven
respectievelijk
a,benc. c
MMeneer A, de kuise man, heeft maar het
liefste dat nie- M
mand hetboek leest,vervolgens dat hij hetzelf
leest, en zijn #laatste keus is dat de zo'beinvloedbare' meneer Beraanwordt
blootgesteld, datwilzeggen,hij prefereertcboven a, en a bo- E
C)
ven b. m
Meneer B,dewellustigeman,heeft liever dat een van bei- 3 den het boek teest dan helemaal niemand, en dan
heeft hij z
nog liever dat meneer A het boek leest dan hijzelf, want hij
wil
datmeneerA wordtblootgesteld aan hetproza van* Aantekeningen bij de Introductie *
I 8 Meslecturessontfinies et jen'ouvreplus aucunbouquin
jusqu'& la ferminaison de monroman.
FLAUBERT
I * Had ik in een vandelandengeleefd waar, zoals dat heet, de zoetevrijheid van deoorspronkelijke natuurwetten nog heerst,
dan had ik mij heelgraag, dat kan ik u verzekeren, Van top tot
teenenvolkomennaakt afgebeeld.Derhalve,lezer, benikzelf de
enige stof van mijn boek. Er is dan ookgeenenkelereden
waar-om U aan zulkeenijdeleenonbeduidende materie... Montaigne-Essays
Consider Gillian Armstrong's film
of
Miles Franklin's novel,My brilliant Career. Inthe opening scene, the young heroine, quite oblivious to awind stormblowing up around her on the
subsistence farm in the Australian outback, confidently puts pen
to paper andwrites
'This
storyisgoing to be allabout me!' The point-of-view of suchafirst-person narratorisinevitablyrestricted to whatshebelieves andthinks relevant.
Introductie
Thereissomething incommon betweensinging
romantic I 9 songsaboutanabstractmotherlandanddoingoptimization
exercises withanarbitraryobjectivefunction forasociety.
Z
While boththeactivitiesareworthy, andcertainly both are
•4
73
frequently performed, this book, I fear, will notbeconcerned
0 with either. c C AMARTYA SEN n •4 m
I * Gedurendedejaren dat ikmij voorbereidde ophet
weten-schappelijk publiceren kreeg ik advies over het schrijven van
artikelen ofonderdelen van een boek. De belangrijksteregel van
dewetenschap,begreep ik, is datjeallereerstalleonderwerpen
opsomt die indetekstniet zullen wordenbesproken. Dezelijst
van belangrijke maarteverwaarlozenonderwerpen dient op zijn minsteenhalvebladzijdeinbeslagtenemen, en daarmee ben je
al een goed eind op weg: nog maar 8 5 of 23 bladzijden te gaan. Ofschoon ik
dit
geleerde advies graag zouopvolgen, ben ik meer ook van bewust dat hetme ogenblikkelijk middenin de
dis-cussie plaatst die ik indezestudiewilpresenteren: de discussie
overde uitsluitingvaninformatie. Ik heb dan ookde conventie
op paradoxalewijze nualdoorbroken-en ik moeterop
vertrou-wen dat delezerop eigengelegenheid zalontdekkenover welke
2 • Non habet nomen proprium:
hii
behoorde tot de mensen dienimmer ophouden zichte verwonderen dat zij een naam heb-ben, zoals men zich bijhet passeren vaneenspiegelverwondert dat meneengezicht heeft, en dathetjuist datgezicht is.
Marguerite Yourcenar-HethermetischzIPart
20
3 • Plots heb ikdebehoefte gevoeld aan ietswat onmogelijk is.
AlbertCamus-Caligula
4 0 [Wat ik
te vertellen heb is zo buitenissig dat ik bepaaldevoorzorgen moet nemen. Voor het onderricht in de anatomie bedient men zichbijvoorkeur nietvanfoto's maarvan afgespro-ken schema's, die inalleopzichten van hettebestuderen object verschillen,behalvedatbepaaldestructuren-namelijkdiewelke
hette onderzoeken voonperpvormen-zijn behouden. Ik heb hier
WETENSCHAP ALS FICTIE
2 + Inhetrecht isdefictievoorbehouden aan dewetgever: het
is de wetgeverdie bewustin strijd metdewaarheid bepaalde
feiten
of
verhoudingen voor waar aanneemt. Zo stelt de wet in artikel I:2 vanhetBurgerlijkWetboek dat chetkindwaarvan eenvrouw zwanger is als reeds geboren [wordt] aangemerkt, zo
dikwijls zijnbelang
dit
vordert. Komt het dood terwereld, danwordthet geachtnooittehebben bestaan.'
Bekend in het rechtspersonenrecht is de fictieleer die werd
ontwikkeld door deDuitserechtsgeleerde Savigny. Hier wordt 2I
derechtspersoonopgevat alseenfictie, doordewetgever 'in het
leven geroepen', en door de wetgever bedeeld met rechten en 2
plichten. +
PO 0 03 * De
jurist Gerbrandy publiceerde in I946 eendissertatie
over industriele eigendom waarin hij wees op het
belang van E
rechtsbeginselen voor wetenschap en rechtsvorming. Hij ging
ervan uit dat erbepaaldemateriele ('boven-willekeurige')
rechts-beginselenbestaan die in acht genomen moeten worden bij de rechtsvorming; gebeurt dit niet dan zouersprake zijn van
niet-recht. Het voorbeeld dat Gerbrandy gaf van zo'n geval van rechtsvorming datalsniet-rechtmoet wordenbeschouwdbetrof
een geval vanjuridischefictie. Het ging omdegeschiedenis van
Caligula,dekrankzinnige keizer die de maan in zijnbednoodde
enzijnpaardIncitatustotconsulbenoemde.Gerbrandy
weiger-de
uit
principe mee te gaan indezefictie:'Wieaanneemt dat het paard van Caligula werkelijk Consul van het Romeinse Rijk is geweest,heeft het rechtvaarwelgezegd.'4 • Met een aanderechtswetenschapontleend begrip van 'fic-tie' beschouwtdeze studiehet mensbeeld van de economische
theorie als eenwetenschappelijke fictie: alseen karakterisering die bewustin strijd metde waarheid voorwaarwordt
[...] Allerleistemmen lieten zich nog horen.Erwarenzinnige
en onzinnige dingen bij wat zezeiden. De een sprak over de
mens die, vandetoppenafdalend, zich weer in hetlaagland
be-vindt, waar zijn blik
nog slechts de naaste omgeving omvat.'Maardeherinnering aan wathij heeft gezien kan hem nog
lei-den. Als men niet meer kan zien kan men nog weten; en men kan getuigen van watmenheeft gezien.' Een andersprak over de schoenen, en zei hoeelkespijker, elke metalen punt als het
ware gevoeligwordt, alseenvinger die hetterreinaftast en zich
22 vastgrijpt aan de geringste oneffenheid; 'en toch zijn het maar schoenen, jewordt er nietmee geboren, en eenkwartier
verzor-ging per dagisgenoeg om zeingoede staattehouden. De
voe-ten daarentegen, daar ben je mee geboren, en jezultermee
ster-ven-tenminstedat denken we; maar is dat welzozeker? Zijn er geen voeten die huneigenaarsoverleven, of die v66r hen ster-ven?' (die stemlegde ik hetzwijgen op, ze werdeschatologisch).
Ren6Daumal-Deanaloge bergl
[Satan
Ne vouliez-vouspasconnaitrela scienceP
Smarh (belle science?
Satan
Mais il n'y en aqu'une, c'estla science, lavraiescience.
Centraal inonzebeschouwingstaatSenskritiek opde
gedrags-basis van de economische theorie. Metdeze kritiek, het meest
prominentuitgewerkt in het artikel 'Rational Fools', voegt Sen
zich ineenlangetraditie;zijnbeschrijving van de homo
econo-micusals'socialmoron' iseeninstantie vanhet optreden van de homo economicus als'theuniversalbogey man'zoals Machlup
hemheeft genoemd-Unmensch, monster(Lutz),losbol
(Frank-furt), karikatuur(Gauthier), Erfolgsmensch (Tietzel).
[Een van de meest eloquente critici van de economische ge- 23
dragstheoriewasEltonMayo, grondlegger vandeHuman
Rela-tions-stromingbinnendeorganisatiekunde. 'Derapalie-premis- 2
•4
se" - zo noemde Mayo de opvatting over het menselijkgedrag p
dieten grondslag lag aan deeconomischetheorie endeklassieke o0
C
organisatieleer.
Zijn
bezwaar gold met namedeideean van E W. n-9
Taylor, die inThePrinciples of Scientijic Management(I g I I) een Z
pleidooi had gehouden voor dewetenschappelijke analyse van het arbeidsproces.
Taylormeende datnauwkeurigonderzoek vande verschillen-de arbeidstaken en verrichtingen moest uitmaken hoe de ar-beidsproductiviteit kon worden verhoogd en wat daarvoor de optimale taakverdeling zou zijn. Hijhaddaarbij nietalleen
aan-dacht voordeinrichting vandeformeleorganisatie, maardacht
ook na overdemanierwaaropindividuelewerknemerstot
grote-re inspanning kunnen worden aangezet.Taylor kwam tot de
slotsom dat de belangen van werknemers kunnen samengaan
metdebelangen vandeonderneming:wanneerdebeloning voor
dewerknemers wordtafgestemd op hun arbeidsproductiviteit, leidtproductievermeerdering automatischtotverbetering van de
lonen.
Hoewel deze benadering uiteindelijk moest leiden tot een
rechtvaardigerbeloningssysteem en totindividueleontplooiing
vande werknemers, had Mayo toch problemen met het
mens-beeld vanhetTaylor-systeem. Deklassieke theorie over de
ver-hoging vandearbeidsproductiviteitberustte opdeopvatting dat
in staat te werken volgens gestandaardiseerdewerkmethoden, en
alleenbereidtewerken ten behoeve vanheteigenbelang.Anders
gezegd, de theorie hanteerde een zo weinig sympathieke be-schrijving vanhetmenselijkgedragdateeniederzichzorgen zou
moeten maken wanneer God hierover een boektelezen kreeg:
de schrijver Nescio liet God, in de trein, weliswaar zuchtend
beginnen aan hetmanuscript van een dik boek overhet
Taylor-systeem, en hetisdaaromniet zeker of God het boek ooit hele-maal zaluitlezen, maar als hij doorzet kanhij stuiten op de ra-palje-premisse en die zalzijnmensbeeldvooraltijdtekenen. 25
Ookdeeconomische theorie leunde naardesmaak van de Hu-
•4
man Relations-stroming te zwaar op de rapalje-premisse. De p
0
klassieke,liberale economischetheorie ging uit vanhet grond- 0
principe dataaniederepolitiekeeneconomischeorganisatie een g
•4
streven naar eigenbelang tengrondslag ligt.
Dit
principeis terug mte voeren opdeideeen vanDavid Ricardo,maar,schreef Mayo, Ricardo begon al met de formulering van die ideeiln toen hij
eenentwintig jaar oud was. Tot die tijd hadhijzeven jaar lang bij
zijn vader indeeffectenhandelgewerkt, en
it is not easyto believe that the seven years between the
ages
of
fourteen and twenty-one spent wholly in theat-mosphere
of
stockbroking equipped himtounderstand the 'relationswhicharise spontaneously among menliving in society.'Group lifeandgroupdeterminationof
individualbehaviorareprobablyattheirlowest expression ina stock-broker'soffice.2
Voor Mayo ginghetjuist omdebetekenis vandat 'groepsleven',
om de invloedvan groepsprocessen opindividuelegedragingen.
AdamSmith, Ricardo en Quesnay nam hij dan ook niet in de
eerste plaatskwalijk dat ze teveeluitgingen vandeeconomische
abstractie van het menselijk handelen, hij verweet hun vooral
dat zegeenaandachthadden voordeplaats diedeeconomie
in-namtenopzichte vandeoverige socialewetenschappen. Ze
26
5 + I have a long book to write, a three year job.There are other situations arisingwhich I will not go into now but that is the one firm and unalterable thing I have. That god damned bookisgoing togetwritten.
I'm
forty-six now and if Iamgoing to beawriterI'd
bettergoddamned well get to it. I've piddledawayagreat deal of my time and I haven'tanawfully lot left. I don't think you can find anybody in my acquaintance to whom I have not loaned money and that is all right but now I need
help in the way
of
indulgenceandsupport and Iamasking forthe kind
of
support I have given to everyone else. Jim Brady used to say that it was fun to pay off ifyoucould afford it, andso it is but I can't afford it any more. I've got trouble coming
and badtrouble and I have the booktowrite and Iam going to
have to haveatleastthespiritual support ofmy friends if I have
any.
de sociale processen. Mayo citeerde met instemming Chester
Barnard,depresident van de NewJerseyBell Telephone
Com-pany, die beweerde datAdam Smith en zijn opvolgers het
be-lang van economischefactoren sterk hadden overschat:
'Daar-door is de mens in de gedachte van velen tegenwoordig nog
steedseen"homoeconomicus" met eenpaarniet-economische
attributen:3
Nadere bestudering van de sociale werkelijkheid leerde dat
hetaantal mensen datdoelgericht handelt
uit
eigenbelanguiterst klein is; alleen bij gebrek aan enige socialeorganisatie zouden 27mensen teruggrijpen op het eigenbelang als handelingsmotief.
De drie uitgangspuntenvanRicardo's economie(de rapalje-pre- 1
misse, eigenbelang als motiefen doelrationaliteit als
middel) i
konden daarom slechts geldeninextremesituaties. Met andere g
woorden, schreef Mayo,onsonderzoeknaareconomischefeiten %
..4
staat op zijn kop; wehebben, als het ware,een
uitgebreide pa-
thologie, maargeenfysiologie,eenuitvoerige studievan
abnor-male socialedeterminanten, en geen van denormale.]
s *
Sensartikel'Rational Fools' isdeaanzet toteenfysiologie,een aanval op de pathologische aspecten van de economische
theorie.Het artikelvertoontveelovereenkomsten metdekritiek
van Mayo. Zo hangt Sensoordeel over debeperktheid van het
economischemensbeeldnauwsamen meteen
wetenschapstheo-retische visie opdeplaats die de economieinneemttenopzichte
vanandere wetenschappelijke disciplines. Degedragsbasis van deeconomische theorie is te smal, de'informationalbasis' te
se-lectief,de'one-motive theory'vanmenselijkgedragbeperkt zich te veeltotaspecten van de mens diealleen voordeeconomische wetenschap van belangzijn. Informatie dieafkomstig is uit de
overige sociale wetenschappenwordt doordeeconomische
theo-rieniet betrokken bijdeformulering van het economisch
28
6 * All
Picturesthat's Painted withSense &with ThoughtAre Paintedby Madmen as sure asaGroat. Blake
Een filosoof iseenscheppend kunstenaar,zelfs al heet hij Kant.
Sen stelt zich inhetartikelallereerst devraag hoe het
moge-lijk is dat er indeeconomischetheoriewordt gekozen voor een
veronderstelling waarvan tegelijk wordt aangenomen dat die
fundamenteelonjuist is. Hijgaatdaarbij uitgebreid in op de po-sitievan Edgeworth, auteur vandeberuchte uitspraak dat 'het
eerste beginsel vandeeconomie is dat iedereactoralleen door
eigenbelangwordtgedreven'. Edgeworth was erzelfterdege van
overtuigd dat
dit
beginselniet realistischis-Sen
zoekt eenver-klaring voor die tegenstrijdigheidtussenEdgeworth' principe en
zijn beeld vande
werkelijkheid. 29
6 * Er zijn
meer theoretici die, in determen van Mayo, het z
•4
pathologische karakter van het economisch mensbeeld
onder- p
0
kennen, maar diedeirrealistischeaanname van dehomo econo- c micus verkiezen. Ook John Stuart Mill, wel deverwekker van R H
economicmangenoemd, legt er de nadruk op dat zijn schepping
moetwordenbeschouwd alseen theoretischefictie:
Political Economyconsidersmankindasoccupied solely in acquiringand consumingwealth ... Not that any political
economist was eversoabsurd as to supposethat mankind are really thus constituted,butbecause this is the mode in whichsciencemustnecessarily proceed.4
Volgens dergelijke auteurs is de geldigheid van een mensbeeld
binnen het beperkte model van de economie niet aan de orde,
het gaat om devraag ofhetmodel relevant is voorde economi-sche theorie. Hun karakterisering van de economische mens
doet slechts dienst in een bepaalde context: die van wat Sen
noemt'het betrekkelijkabstracteonderzoek' naarderelatie
tus-sen egoTsme en algemeen belang. Er moet antwoord gegeven
worden opeenafgebakende vraag, waarin eennauw omschreven
opvatting over het menselijkgedrag al van tevorenbesloten ligt. 'Zolang we bezig zijn die vraagte beantwoorden, zijn we niet vrij om vandezeconceptie aftewijken,'zegtEdgeworth, die zo
zonderzichzelftegentespreken kanuitgaan vaneen
basisprin-cipe dat naar zijn eigen mening niet strookt metde
30 1 + In my review I tried to suggest that clinical psychologists might write fascinating histories. Put professionals out of business.
Megalo-mania for the Pharaohs and Caesars. Melancholia in the Middle Ages. Schizophrenia in the eighteenth century. And then this
Bul-garian, Banowitch, seeing all power struggles intermsof paranoid
mentality-SaulBellow-Herzog
8 • We have no one law that governs us. Formethere is only
one law: I am L And that isn't a law, it's justa remark. One is one, but one is not allalone.
Meerrecent heeft
Milton
Friedman zich uitgesproken voorhet standpunt dat empirische toetsing van deaannames van de economischetheorie in hetalgemeenoverbodigis. Veronderstel-lingen dienendewerkelijkheid niettebeschrijven,maarzodanig
te versimpelen dat ze voorspelling van economische gevolgen
mogelijkmaken.Friedmangaatzelfs zo ver om testellen dat
aan-namesmaarbeterniet realistisch kunnen
zijn:'to
beimportant...a hypothesis mustbedescriptivelyfalse initsassumptions.'5
7 + NaasteconomenalsEdgeworthen Friedman, die de homo 3 I
economicus bewust als fictie in hun theorie opnemen, zijn er
ook auteurs diedebeschrijving van de homoeconomicus niet als z
·4
pathologie maar als fysiologie presenteren. Zo
vraagt de eco- p
0noom Stigler inzijnTanner Lectures: 'Bezittenmensenethische o overtuigingen die hun gedrag beinvloeden op een
manier die g
-4
niet wordtgedicteerd door, en dusinconflict is met, hun eigen m
lange-termijn-nutsmaximaliserendgedrag?Dezevraag naar het bestaanvan effectieveethischewaardenis,uiteraard, een empi-rische vraag en zou in principe direct testbaar moeten zijn.'
Stiglers voorspelling luidt dan dateendergelijke empirische test
zou leren dat de mensinderdaad 'eeuwigeen
nutsmaximaliseer-der is-in zijn huis, in zijn kantoor [...], in zijn kerk, in zijn
we-tenschappelijk
werk-kortom,
overal'.6Het lijkt eropdatderge-lijkeauteurseenabstractieaanzien vooreenrepresentatie van de
werkelijkheid,een filosofische positie die haarkortste
uitdruk-king vindt ineengedichtvanAnnie M.
G
Schmidt, waar zij op devraag:'Waarom schilderdePicassoeenblauwevrouw met vij fborsten?'pertinent antwoordde: 'Zij wis zo.'
8 •
Senskritiek opdegedragsbasis van de economischetheorie hangt nauwsamen met zijn opvattingen over de relatietussenethiek en economie. In de casus van Lady Chatterley's Lover
wordt,impliciet, duidelijk hoe volgensSeneconomische en
32
9 + MoncherMonsieur Derrida,
Het bestaat,het bestaat toch, dat ene boek. Ik weet dat u de idee van het boek moe bent. Maar ik benhet raadsel van het lezen op
het spoon
K. Huizing-Der
BuchtrinkerMen kan zich er nietvanweerhouden deafwezigheidtewillen beheersen en toch moeten we altijd loslaten. Starobinski
be-schrijftdebasiswet die deruimteregeert waarinRousseaualdus
van plaatsmoetveranderen:
'Hoe zal hij het misverstand overwinnen dathem ervan
Het is deinzet vandezestudie omSens benaderingtevertalen naar een meer filosofische themathiek; dat wordt in de tekst langstwee verschillendewegenbereikt.
Allereerst, inhoudelijk, geef ikeenandereinterpretatie aan de Lady Chatterley'sLover-casus dan Sen. Mijnvoorstel is om de verhoudingtussendediversedisciplines indecasus tebegrijpen
vanuitde verhoudingtussen demensbeelden die inde discipli-nes worden gehanteerd. De nieuwe interpretatie van de casus
leidt tot een kritiek op Sens oplossing van het onderliggende
probleem en vervolgens tot een alternatieve visie op de
plaats 33
vande ethiek.
Ten tweedelicht ik mijn claim toe in de constructie van de 7
tekst. Het dilemma dat zich voordoet in de
casus van Lady j
0Chatterley's Lover is door Sen beschreven in
termen van uit- 0
sluitingvaninformatie. Omtelaten zien hoe dieuitsluiting van R
informatie in wetenschappelijk werktotstand komt, heb ik ver- E
schillende vormtechnieken gebruikt. Onafhankelijk van de in-houdelijke bespreking doet zo ook de vorm van dit boek
uit-spraak overdeuitsluitingvaninformatie.
Een van de hier gebruikte vormtechnieken is debibliografie
van Niet Gelezen Boeken.
NIET GELEZEN BOEKEN
9 * De
wetenschap verliest het van de fictie in imaginaire bibliotheken en pseudo-bibliografieen.In I995 publiceerden de KNAW, Nwo en de VSNUgezamenlijk
een Notitie Wetenschappelijk Wangedrag waarin zij stelden dat
onethisch wetenschappelijk gedrag, zoals plagiaat en het invoe-ren vanfictieveonderzoeksgegevens, weliswaar nogbetrekkelijk weinig voorkomt maar 'doordetoenemende drukop
onderzoe-kerstotpresteren' toch steedsvakerwordtgesignaleerd.7
Eerder in datzelfde j:tar I995,l'Ann6ePasteur,toenFrankrijk
de honderdste sterfdag herdacht van de microbioloogPasteur,
waarde? Hoe te ontsnappen aan de gevaren van het
geimpro-viseerde woord?Tot welke andere wijze van communicatie zichtewenden? Door welk ander middel zichkenbaar te
ma-ken?
Jean_Jacques verkiestafwezig
te
zijn en teschrijven.'Derrida-De la Grammatologie Niet schrijven, dat kan ook.
MargueriteDuras-Schrijven
34
IO * I l * Welke laatste gezichtsindruk werd hem door de
spiegel toegestuurd?
De optische reflectie vanverscheidene omgekeerde boekdelen,
die onjuist en niet in de volgorde van de gemeenschappelijke
letters met hun fonkelende titels stonden gerangschikt op de
tweeboekenplanken ertegenover.
Louis Pasteur van Gerald Geison. Al tweejaareerder had
Gei-soninBoston op het congres van deAmerican Association for the Advancement
of
Science onderzoeksgegevens gepresenteerdwaaruitbleekdat Pasteur zichopgrote schaal hadschuldig ge-maakt aan wetenschappelijk wangedrag. Metde publicatie van
debiografiekreeg dezebeschuldigingaandachtinruime kring.
Geison, een wetenschapshistoricus van Princeton University,
had in het persoonlijke archiefvanPasteurde
laboratoriumjour-naals bestudeerd; ondanks de nadrukkelijke wens van Pasteur
dat
dit
archief voor altijdgesloten zoublijven, was het in I975 35vrijgekomen voor onderzoek.
Uit
bestudering van deaanteke-ningen bleek nietalleen dat Pasteur nogalslordig omging met 2
de publicatie vanzijneigenonderzoeksresultaten, maar ook dat i C
hij zonderverdere verantwoording zich de onderzoeksresulta- 0 ten van anderen had toegeEigend.Tijdens zijn
voordracht in
•4
Boston verwees Geison naarhistorisch onderzoek waaruit was m
gebleken dat ook andere gerenommeerde wetenschappers
tame-lijk
lichtzinnig waren geweest in de verantwoording van hungegevens.
Naar aanleiding van dezeonthullingen waarschuwde Bruno Latour tegen een al teidealistisch beeld van wetenschapsbeoe-fenaren: 'Wetenschap is in vele opzichten net politiek. En we
moetenwetenschappersevenalspoliticiwantrouwen.,8
I o * Waarbestuderingvanlaboratorium journaals
of
reproduc-tie van experimenten honderd jaar nade sterfdag van een
filo-soofnietaltijdgoedvoorstelbaar is, rust indefilosofieop
noten-apparaat enbibliografieeenzware taak alsinstrument van ver-antwoording.
Nu in
deze inleiding de term 'fictie' is geintroduceerdlijkt
het verstandig eroptewijzendataandacht voor het gebruik van
fictie in de wetenschap, uiteraard, niet vanzelf leidt totbegrip voor het opvoeren van fictieve onderzoeksgegevens en het
op-stellen van imaginaire boekenlijsten; het verschiltussen het
ge-bruikvanfictie inbeide gevallen hoef ik hier niet uitteleggen.
mo-Thoms telefoon- en telegraafgids van Dublin, 1886
Denis Florence M'Carthy, Dichtwerk (blad van rode beuk als leeswijzer op p. 5).
Shakespeare,Werken(donker karmozijnrood marokijn, met
gou-den stempel).
Rekenvademecum(bruin linnen).
De geheime geschiedenis van het hof van Karel II(roodlinnen,
ge-stempelde band).
Gids voorhetkind (blauw linnen).
36 Natuurschoon inKillarney (stofomslag).
Onze jonge jaren door William O'Brien, parlementslid (groen
linnen, lichtverschoten, envelop als leeswijzer op p. 2I 7).
Gedachten vanSpinoza (kastanjebruin leer).
Geschiedenis van hetheelal doorSirRobert Ball (blauw linnen).
Ellis, Drie tochten naar Madagaskar (bruin linnen, titel
onlees-baar).
De brieven van Stark-Munro door A. Conan Doyle, eigendom
vandeDublinseopenbarebibliotheek, CapelStreet Io6, uit-geleend op 2 I mei (de dagvoor pinksterzondag) I904,
inleve-ringsdatum 4 juni I904, I3 dagen overtijd (zwarte linnen
band,
wit
etiket met letternummer).Reizen in Chinadoor 'Viator' (gekaft met pakpapier, titel in rode inkt).
Filosofie van de Talmoed(ingenaaide brochure).
Lockhart,Leven van Napoleon (omslag ontbreekt, aantekeningen in de marge,waarindeoverwinningen vandeprotagonist
ge-minimaliseerd enzijnnederlagen overdrevenworden). Soil undHabendoor Gustav Freytag (zwart karton, gotische
let-ters, sigarettenbonalsleeswijzer op p. 24).
Hozier,Geschiedenis van de Russisch-Turkseoorlog,(bruin linnen,
2 delen,metetiket 'Garnizoensbibliotheek, Governor's
Para-de, Gibraltar'op verso van omslag gekleefd).
Laurence Bloomjield inIerland door William Allingham (tweede uitgave, groenlinnen, klaverblad in goudopdruk, naam van de
an-gelijk informatie geven over de literatuur die bij het schrijven van dit boekis gebruikt.
De verantwoording dieeenauteur middelsdebibliografie kan afleggenisechter beperkt.
Zo geldt niet vooralle literatuur dieniet inde bibliografie is
opgenomen, datdeauteur die ookwerkelijk niet heeft gelezen.
En al is het voor de meeste boeken en artikelen die buiten de bibliografiezijngebleven volstrektirrelevant om teweten of ze gelezen zijn of niet, toch kan hetinenkele gevalleninformatief
zijn wanneer een auteurvermeldt dat hij een publicatie
welis- 37
waarheeftopgemerkt-maarhaarbewust terzijdeheeft
geschoven.
-Z
-'
=
I I • In
'Purely Internal Consistencyof
Choice' beschrijft gAmartya Sen hoe hij in I960, op bezoek indeVerenigdeStaten, %
-4
werd uitgenodigd bij Amerikaanse collega's
thuis 'at 8 pm:. m
Sen nam aan, opgrond vandeIndiaseenEngelsegebruiken, dat
hij wasuitgenodigd om tekomen eten - dus weigerde hij de bij aankomst aangeboden notenencrackers, omzijneetlust niet te
bederven. Pas toen er ook koffie en ijs werd geserveerdbegreep
Sen dat hij zichhad vergist en'vielonmiddellijk aan op de
no-tenencrackers'.Sen pleegde met
dit
gedraginbreuk op eenbe-kendrationaliteitscriterium:Eigenschap a.
Dit
criteriumhoudt in dat wanneereen bepaald alternatief x isgekozen uit een setvan alternatieven T, xook gekozenmoetworden uitdesubset S
van T, mits x ook totdesubset Sbehoort. InSensgeval zou dit
betekenen dat, aangezien hij uit deruimekeuze van koffie, ijs,
notenencrackers (set T) koosvoornotenencrackers (x), hij ook
uithet kleinereaanbod van alleennoten en crackers (subset S)
de notenencrackers (x)hadmoeten kiezen.
Nu geeft Sen toe datzijngedragniet beschouwd hoeft te
wor-den alseen'echte' inbreukop Eigenschapa,omdattentijde van
zijnwonderbaarlijke bekering totde noten en crackers zijn ken-nis inmiddels was uitgebreid: hij wist nu dat er van een diner
geen sprake zou zijn. Maar,schrijft hijverder, het isvan belang
tiek zetwerk indessendiaan, voetnoten van deauteur in non-pareille, marginale aanwijzingen in brevier, titels in kleine cicero).
Het verborgen leven van Christus(zwart karton).
In het spoor van dezon (geel linnen, titelbladzijde ontbreekt, 10-pendetitel).
Hoe krijg ik een krachtig lichaam?door Eugen Sandow (rood lin-nen).
Korte doch duidelyke grondslagen der geometric inhetFranfch
ge-38 freven doorE Ignat.Pardies en inhet Engelfchvertaeld door
John Harris, Dr. theol., Londen, voor Knaplock gedrukt in de Bifhop's Head,MI)CCXI, metepiftel opgedragen aan zijn
waerde vriend, deWeled. Charles Cox, Parlementslid voor
het districtSouthwark en op het schutblad een met inkt ge-calligrafeerdeverklaring attesterend dat het boek het eigen-dom is geweest van Michael Gallagher, gedagtekend heden den Ioden Mei I822 en methetverzoek aan denperfoon die het vinden zou, zoo hetboekverlorenofverdooldwezen zou,
het terug te bezorgen aan Michael Gallagher, timmerman,
DuferyGate, Ennifcorthy,graeffchap Wicklow, defchoonfte
plaetster wereld.
Welkebespiegelingen gingen doorzijn geesttijdens het proces
van hetweeromkeren vande omgekeerde boekdelen?
De noodzaak van orde, een plaats voor alles en alles op zijn
plaats; de gebrekkige waardering die vrouwen voor literatuur
aan dedagleggen; de incongruiteit van een ineenbeker gekegde
appel...
James Joyce
-Ulysses
I 2 *
Hij
wilde datdelezer zelf, ineigenpersoon, zich eenme-ning kon vormen, proefondervindelijk... Dat ie zelfde
hoofd-wetten van het heelal ontdekte... die sterren en zwaartekracht
beheersen...
Hij
wildedelezer, die luie hond van eenlezer...gebaseerd op het rijkere menu dat nu werd aangeboden: 'de
waarde die ik, met reden, had toegeschreven aan de noten en
crackers schootomhoog op het moment dat ertevens koflie en ijswerd geserveerd'.
De in de rationele-keuzetheorie gangbare voorwaarden van interne consistentie gaan ervan uit dat variaties in het menu geen gevolgenhebben voor derangschikking van de
alternatie-ven. Sensvoorbeeld leert dat hetverstandig kan zijn om de
al-ternatieven opnieuwteevalueren wanneer het menu, de set van keuzes, verandert. Zoals de komst van
koffie en ijs duidelijk 39
maakte dat er niet gegeten zou worden, zo kaniedere
verande-ring vanhet aanbod informatiegeven overde omstandigheden. 2
-4
Dat isde 'epistemischerelevantie van het menu'. , 0 0 C r) -4 „'
I 2 * Terug naardebibliografische verantwoording. De
gebrui-kelijkeliteratuurlijstmiskentdeepistemischerelevantie van het
menu. Zo'n lijst geeft informatie over de keuze die de auteur
heeft gemaakt,derichtingwaarin hijzijn gedachten heeft laten
Metgroteijver heb ik indeze laatste jaren degeestbestudeerd.
De psychologie van het denkproces. De methodologie van de
wetenschap.TheorieEn over geld, en over schaken. Maar
giste-ren, nog voordat ik me goed en wel had geinstalleerd aan mijn
werktafel, viel plotseling miin blik op de naam vandeauteur die
stond vermeld op het omslag van het boek Uberdie
Willenstiitig-keit und das Denken. Ach, stond er. Narziss Ach. Ik heb de na-men bekeken op het omslag van de drie andere boeken die ik
had klaargelegd en ik hebnietverder gelezen. Opgestaan en naar
40 huisgewandeld.
-Ach,
-Freytag, -Feyerabend,
Maar ze geeft geen informatie over de set van alternatieven waaruit werd gekozen. Dat maakt dat belangrijke informatie
overde gemaakte keuzeontbreekt. Immers, 'inhetalgemeen is
het kiezen vanalternatief x uit set Snietprecies hetzelfde als het kiezenvanhetzelfdealternatief x uit set T'-aldus Sen. Het kan van belang zijnteweten dateenauteur eenkeuzeheeft gemaakt
tussen boek A en boek Ben uiteindelijk voor A heeft gekozen.
Het kan vanbelang zijn teweten dat boek C niet totde alterna-tievenbehoorde, met andere woorden, dat desetslechts bestond
uit
deboeken A en B. 4I
Wanneerwerecht willen doen aandeepistemische relevantie
van hetaanbod van literatuur (en zo zijn weweer
terug bij de 7
paradoxalesituatie waarmee dezeintroductiebegon)zullen we +,
0
moeten spreken over de uitgesloten
informatie en dus ook de c
C
niet-gekozen alternatieven uit desetmoetenbenoemen. 0
-4
m En daarom gaatdezestudie vergezeld van een bibliografie van
* La marchande d'Amours *
I
42 Het
was herfst. Het was de dag van de vlucht in de yen. Hetfeest van deverspillingwaaide als rood blad doordestraten. In
Bretagne raasde een boer doorzijnkuddeschapen enhijdoodde ze alle.
Hetwasherfst. Ik zat indevroege ochtend aan het open raam te
ontbijten met yoghurt en bosbessen en las de post, die in een keurig stapeltjenaast miintheekopjewasgelegd. Een comitt van intellectuelen vroeg of ik wildemeewerken aaneenbundel over
de ethische dimensies van de wereldeconomie: 'Siles auteurs
participent, c'est par engagement politico-culturel, nous ne
comptons doncpas payerdes honoraires.'
Ik legde mijnleesbril weg, schoofdeontbijtbordjes opzij en
dacht nogeenogenbliknavoordat ikdebibliotheek in liep waar
juistdebankierJakobHerzbeermijnboekjaarafslootmetwinst.
Ik overhandigde de brief en het werd voorjaar in Australie, in Darwinzongen de vogelstoenJakob Herzbeerhetpapier weer dichtvouwde, zijn benen op mijn bureau legde, een van mijn sigarenopstak en mij verleidde.
Het was de dagdatHarsanyideNobelprijs won.
WanneerJakob Herzbeer je voordeeerste maaluitnodigt in zijn huis op het land neemt hij je mee naar de hal bij de
noordin-gang, waar tegenover het rek metde wapens het portrethangt
van zijn achttiende-eeuwse voorzaatJuliaCacouault de la
Mi-mardi6re. Zeis gepoederdendraagt een poufausentiment: een
ver-stopt achterde porseleinen vaasjesmetseringenen waarin met vlechten en linten een eerste druk vanDe bijenfabelisvastgezet,
zodat je nog net demoraal kuntlezen wanneerJuliahaarhoofd
naar links draait en je toeknikt. Het verhaal gaat, zegt Jakob Herzbeer als hil je het schilderij laat zien, dat JuliaDe bijenfabel
alleentijdenshetposeren inhaarpruikhad geschikt. In het da-gelijkslevengingenerlieflijkertekstenschuil achterdekrullen,
want Julia was een gulle vrouw, une grande horizontale, en ze
zeggendatmensennaJulia's doodnog dagenlangdevogels
heb-ben gehoord dievanuit de pouf in het grafgemene liedjes flo- 43 ten. Maar dat zijnverhalen, zegtJakob als hij de trap op loopt
en je haast gedachteloos langs de rest van decollectieleidt.
De eerste keer dat hijjeuitnodigt in zijn huis op het land
ver-telt hij je nog niethoeJulia aan haarfortuin isgekomen en de familie aan haar bezit. De verkoop vanVenus is een verhaal apart. .* -3-4/5 1 * 40, ' 3-j- ... · 1,.... I /...1'..0 ,, 0 0 rh . ... »1,0 -Ii. . ».».
9*
1' F J:tr *2
Hetwerd middag enwe kregendelunch geserveerd in de lees-kamer. Met zijnbenen opmijnbureau,voeten tussende
appel-schillen, verteldeJakobHerzbeer me al zijn verhalen over het
landgoed, over de liefde, overJulia en de vermaarde schilder Fuseli. Het waren oude familieverhalen over voorspoed en
fortuin die, zei hij, niet verlorenmochten gaan.
Hij
praatte en ik knikte. Enhij praatte en ik schreefingedachten alles op:44 'Toen Julia in het landhuis kwam wonen, gafzeopdracht om in de eetkamer een deur aan tebrengen diedirectuitkwam op het park. Zo kondenhaar gasten opwarme zomeravonden met een
glaasje zoete wijn door het park lopen, langs deorangerie naar
de koeienstallen, waar destaljongeneenstraal melk warm uit de
uier in de wijn liet stromen. Op winteravondenzatende gasten nahetdiner inde salonenbewonderdendevrolijkeprenten die overdagveiligopgeborgenlagen indeladekast.
Geen vandegasten wist waarJuliavandaan kwam, en er was
niemand die het wilde weten. De gasten kwamen en gingen,
zwierven door detuin,jaagden opfazanten,speeldenkaart in de
biljartkamerenwanneer een van henvertrokwarendeanderen
zijn naam alvergeten. Misschien kwamhij weken
of
maandenlater terug, maar dan had hijeennieuwe naam endegasten
zou-den zweren dat ze hemnognooithadden gezien.
Het was dus zo, zeggen ze,dat Julianergensvandaan kwam
en zomaar op een dag in het landhuis verscheen. Het huis had
lang leeggestaan, maardenieuwebewoonsterbracht het inkorte
tijd op orde. Ze liet
het behangen met exotische tapijten, zekocht klokken, bestelde commodes en porseleinkasten met
bloemmarqueterie, zezochteenrococokabinetorgel uit voor de
muziekkamer,zeontboodde pachters enhuurdepersoneel.
Het enige levende wezen dat meekwam metJulia naar het
landhuis was het paard Eclair IV. En hetwas Eclair,
dit
blauw-grijzepaardje metzijn donkere ogen, dat Juliavanalles wat zij
bezat hetdierbaarstwas. Iedereochtend maakte zeeen
in de stal. Daarna wijdde ze zich aan haar werk: organiseerde een balvoor schoolkinderen, ofeenontbijtfeest dat om drie uur 'smiddags begon eneindigde om middernacht. Dat was in de
tijddatJulianognooithad gehoord vandegroteschilderHenry
Fuseli.TerwijlJulia aandachtig vanhaartipsycakeproefde, die
gemaakt was metgroenepruimenenvoldoende zoetesherry om haar zacht in slaap te brengen, at Fuseli grote stukken rauw
vleesvlakvoordathij slapen ging, in de hoop datzijn
spijsverte-ringhemnachtmerries zou bezorgenen helsevisioenen.'
45
Die avond prees ik me gelukkig. Nooit gedacht dat ik genoeg
geld had om vrij te nemen en een bijdrage te schrijvenpar
enga-gementpolitico-culturel.Maar Jakob Herzbeer zei van wel.
..
% i
3
'Katten,'zeiJakob, 'moet jenaiedereverhuizing ineen
kussen-sloop stoppen enflinkrondslingeren. Ze komenweliswaar wat
verdwaasd weer tevoorschijn maar zijn hun orientatie kwijt en
kunnen met voorzichtigepassenopnieuw beginnen.
Julia zat in bed en luisterde naar het nutteloze zingen in de
klimop. Ze wachtteop niets.
Er lag een kat in de zon,buiten bij hetbeeld van Silenus.
Ie-46 dere keer dat er een insect tegen zijn oor tikte schrok hij even
wakker, maar sliep alverder nog voordatzijnhoofd weer op het kiezellag.Julia keek naar hem enprobeerdeeenogenblik,
terug-zakkend indekussens,zijnslaap na te bootsen, maar ze was
de-ze morgen al telang wakker geweest. Ze gingovereindzitten.
Julia had nooit verdriet. Iedere ochtend, wanneer ze wakker werd, wanneer zede zachte lakenstegen zichaanvoelde, en ver wegde geluiden hoorde van hetpersoneeldat voorbereidingen
maakte voor hetontbijt, was zehaar geschiedenisopnieuw ver-geten. Ze stond op en kon zonder veel nadenken aan het werk
gaan. Maarvandaag, terwijl ze het dek van zichafsloeg en
aan-stalten maakte om haarbenen uit bed te zwaaien, vandaag zag
Julia plotseling door het raam hoe erbuiteneen
kluit
aarde uit de hemel viel,enjuist toen zezichdaarover verbaasde verander-de verander-de aarverander-de in een kluwen vechtende vogels dat vlak boven degrond naarallekantenuiteenspatte-nette vroeg voor de kat, die pijlsneltoeschoot.
Zittend op de rand van hetbed merkte Julia hoeer langzaam
een beeld opdoemde uit haar geheugen, een vage herinnering
aan haarjeugd, en ze wist dat heteenvoorteken was van nade-rendonheil. Buiten keerde de rust weer, de vogelswaren
neer-gestreken in derodebeukenbomen naast devijver en de kat had zich, verongelijkt, teruggetrokken op hetterras.Binnen zatJulia
op de rand van haar bed en zag haar geboortestadterug, het gro-te marktplein, het laaiendevolksfeest opeenzomeravond, toen
vuun Zijzelf, in haar daagse kleren, had steeds in het donker
gestaan, een paar passen buiten het schijnsel van de vlammen.
Ze keek naarde dansende vrouwen, naar de jonge meisjes die
hun gezicht beschilderden met vruchtbare as. Naast het vuur stond een man met een kat opzijnschouder. Ze stapte naar
vo-ren, inhetlicht, ving zijn blik, en een kortmoment staarden ze elkaar aan.
Toen pakte hij de kat achteloos in het nekvelen gooide hem
in hetvuur alsof het eentakje was,eendennenappel, een
hand-voltammekastanjes. Wat trok er op datmomenthaar aandacht, 47
dat ze eenseconde lang niet keek en toenzeopnieuw keek niet meer wist waar dekatgebleven was.'
Nmy/r'-·-;77••-- 5 '-7-r.' .-·---> 1,• . ,- -- · b - ./-.-- l- - -, -.. . F. ).
/ 35., f:':I.I.;$* i :...,..'.7 .
··'... ... .. . . i:.., , Y . 1. :. .„. i ...., 44 „.- ."* . M
6 :.31: f. A ,"'p' ..'E 12 . .. . . I .. I. I .... ./ I I. '. \1 M ...:. 10...4
. I
6 , - S ' f :·-i 2. :·...:.1, 1\:» 2
1.. .:. :. . AT &-« ....F .,.... ii 4 I 6 Ig:.1* *1':3. ... f .---- p1 IRA.*„Ger584, 1..:ti I i.'42f, i·I If
Jacques-Louis David, tekening naar Lamarchande a la toilette,1776
4
De achttiende eeuw was de eeuw van het geluk.Le bonheur est
zijn
brief
maakte meldingvantorenspitsen, koren en koorhek-ken, glas-in-loodramenenkazuifels. Jakob Herzbeer vond er eenvrouw metloggia's,pergola's en een poufausentiment. Sindshijalleenwasachtergebleven in zijn huis op het land en
zijntweede echtgenote hem hadverlaten, brachtJakobeengroot
deel van de tijd door inzijn werkkamerenherschreef er de ge-schiedenis van zijn voorgeslacht. In de nieuwe stilte van zijn huis tooide hij Julia metsneeuwwitte plooikragen,hij poederde haar enparfumeerde haar, hij gaf haareenpantercadeau, die ze
48 temde metwitte wijn uiteengouden beker. Ik had,zittend
te-genover hem aaneenhouten tafel,geenandere taak dan de ver-halen opteschrijvenzoals ikzehoorde.
Ik
registreerdedefeiten- en de bankier werd een kunstenaar, iedere keer dat zijn hart
brak schoot er een boom op uit de rotsigegrond van zijn
ver-valste land.
'9)
1, . , /i- 1&
i , ./. I 1. , 3 , -·-e . / .1,#SM, 11 1 9// /**e4 I. h .:ti
34 2.,1 4" it i i ' , 1,»../
r ' - 7,f-«.
F- ....t/*"El
mier# -.' -1 - -4 -6: /- /.-'19$ . / 12 f'4.si ,.=-*w#'r:„ ''.w m & - I.- .... -. :. li I. S« E ™ . 7., 4 " . f,, ''
f
-: = /6- . El 31/ =% /-- + ./ ... ./.t:E»4%1 4 I .
-Joseph-Marie Vien, LamarcI:ande d'Amours, I 763 (Musle national du
5
Omdat ikalleverhalendieJakobHerzbeer mehadverteldmoest
verwerken tot eenartikel overde morele aspecten van het
wel-vaartsstreven,gafJakob medesleutels vanzijnzomerhuis, waar ik in alle rustzoukunnen schrijven. Eigenlijk, zeihij, behoorde
het huisje aan zijn voormalige vrouwValerie. Een vrouw met
vreemde romantische idealen en een meedogenloze liefde voor de waarheid. Maar ik hoefde niet bang te zijn om haar te
ont-moeten. Ze was ernooit.
Korte
schets van de
Onmogelijkheid
so Sens Onmogelijkheid van de Paretiaanse liberaal werd
vooraf-gegaan door de socialetheorie vandeHertogin die,in Wonder-z land, aan Alice vertelt: '*"tIs liefde enkel wat de wereld rond doet
0
draaien." "Ikheb iemand horen zeggen," fluisterde Alice, "dat
M die
goed draait, wanneer ieder zich met zijn eigen zakenbe-"1
+ Kortheidshalve kunnen wedewetenschappelijke definitie van
.
< liefde hanteren die David Collard heeft gegeven in het boek 1 Thoughtful Economic Man: 'Love is altruism or something very
2 like
it.'
Collard gebruiktzijn definitievanliefde omtelaten zien0
Z dat er liefde voor nodig is om te kunnen ontsnappen uit het Prisoner'sDilemma. Maar het is niet gemakkelijk in te zien hoe R deze vormvan 'liefde'
-
altruisme of iets wat daaroplijkt-
zelfde zou zijn als hetjebemoeien metjeeigenzaken. Het is in
I decasus vanLady Chatterley'sLover datde Hertogin haar
ge-lijk
bewezen ziet.Sen formuleerdedeOnmogelijkheid vandeParetiaanseliberaal
in zijnboek Collective Choice and Social Welfare.Een voorbeeld
vandeOnmogelijkheid gaf hij metde casus vanLady
Chatter-ley's Lover, die hijinhetzelfdeboek beschreef.
Om te kunnen spreken over SensOnmogelijkheid is het no-dig om indithoofdstukeerst eenkortoverzichttegeven van een
-het
Prisoner'sDilemma - het Pareto-criterium-en de casus van Lady Chatterley's Lover.
HetPrisoner's Dilemma iszo eenvoudigmogelijk uitgelegd; het spel komt hieralleen aan de orde om hetverschiltekunnen aan-tonen met de casus vanLady Chatterley's Lover. Het gaat dus
niet om een uitputtende analyse, als dat al ooit denkbaar zou zijn, het gaat eromjuistvoldoendeinzichttekrijgen inde
struc-tuur van de Onmogelijkheid om in de volgende hoofdstukken
een discussietekunnenvoeren overSenskritiek op de gedrags- 5 I
theorie vande economische wetenschap.
2'
De lezer die romantischisingesteld kan
dit
hoofdstuk maar be- 2 ter overslaan. Hij kanernaarterugkeren alshij voelt dat hij iets Imist-zonder
daarvoor aandeschrijvereen verklaring schuldig Qm
te ziln. 3
< 'Het gaat erom, zoals wij al hebben gezegd, een nieuwe ma- 9
niervan lezentevinden en nieteennieuwe maniervanschrij- 3 ven. '1 0 Z K
0
De geinteresseerde lezerstaat het vrij om
dit hoofdstuk te ne-
men voor wathet waard is; de academischelezerwordtverwe- r
zen naardenoten.En omdatieder vandielezerszichzelfslechts
ten delezalkunnen terugvinden inde tekst, geldt voor dit boek E
eens temeer wat in het algemeen geldt voor literair en
weten-schappelijkproza:
'Alle lezers van dit boekzijnvolkomenfictief.'z
PRISONER'S DILEMMA
Binnen het
eco-I * eco-In eco-I944verscheenTheory of Games and Economic Be nomische model is hauior, waarmee John von Neumann en Oskar Morgen- hetindividu een
stern de aanzet gaven tot de ontwikkeling van de speltheo-
Deeconomischetheorie, stelden ze in huneerstehoofdstuk,
is gebaat bijeenanalyse van het gedrag vandeindividuen die de
economische gemeenschap vormen. Maar zo'nanalyse stuit op
problemen wanneer het gaat omde vraag welkemotieven
moe-tenwordentoegeschreven aan hetindividu. Indetraditie van de
economische wetenschapwordt
dit
probleem opgelost dooreen-voudigteveronderstellen datdeconsument eenmaximum aan
nut ofbevredigingzoekt endeondernemereenmaximale winst. Binnenheteconomischemodel ishetindividueen
nutsmaxima-52 liseerder.
NeumannenMorgensternhaddenkritiek opdezetraditionele
m benadering,vooral opde gangbarebeschrijvingvanindividueel
economisch gedrag. Om hunkritiek duidelijktemaken
ken ze die aan de hand van het Robinson Crusoe-model - een
n
= beschrijvingvanindividueelgedragdie opgeld deedbinnen de
S OostenrijkseSchool,waarmeeNeumannenMorgenstern in
dis-.
< cussie gingen.Tegenover hetanalyseren van 'de economie van
degeisoleerdeRobinson Crusoe'stelden zeeennieuwe
benade-2 ringvoor: vanuit het perspectief vandespeltheorie.3
0
Z
g HetRobinsonCrusoe-modelbeschrijftgedrag datondergeschikt is aan 66n enkele wil. Het individu moet, wil zijngedrag als
'ra-r
tioneel' kunnen gelden, zo goed mogelijk tegemoetkomen aan
zijnbehoeften. Dat
wil
zeggen,binneneengegevenbudget moetE hij
zijn behoeften en de beschikbare goederen op zo'n manieronderlingafstemmen dathijmaximale bevredigingbereikt. Nu
beweerdenNeumannenMorgenstern dat ereenverschilbestaat
tussen zo'n Robinson Crusoe en een deelnemer in een sociale
ruileconomie.Hetverschil is datdelaatste voor hetbereiken van optimaal resultaat afhankelijk is vanhet gedrag vananderen: hij heeft nietdemacht overallevariabelen diezijngedrag
beinvloe-den.
Terwijl
Robinson Crusoe alleen maarte maken heeft metvariabelendie
hijzelf
beheerst enmetgegevensdie onverander-lijk hetzelfde zijnof
geregeerdwordendoor statistische wetten,komtdedeelnemer aaneensociale economietestaan voor
wijkt
het belang van die anderen niet erg af van zijneigenbe-lang en is het bereiken vaneenoptimaal resultaat niet
problema-tisch. Maar inandere gevallenstaandebelangenrechttegenover
elkaar. Dan moetdeactor, wil hij zijn eigennutmaximaliseren,
eenstrategie kiezen die rekening houdt met het strategisch
ge-drag vande anderen.
2 + Het
Prisoner's Dilemma (PD) ishet bekendste spel uit de speltheorie, een casus waarin de belangen van de spelers rechttegenover elkaarstaan. Hetspelillustreert dateen'maximalise- 53
rende' strategie niet steedsvanzelfsprekend als de meest effec-tieve strategiebeschouwd moet worden.4
Het Prisoner's Dilemma in zijn klassieke vorm is het HetPrisoner's
verhaal van twee verdachten in dezelfde zaak: ze worden Dilemma laat
gearresteerd en gevangengezet,ieder in zijneigen cel. De zien dat nuts-of'ficier van justitie is overtuigd van hun schuld, maarhij maximalisatte heeft niet genoeg bewijs om ze in deze zaak te latenveroor- niet altijd de delen. Hij doet de gevangenen daarom elk afzonderlijkeen meest ellectieve
voorstel. Als ze allebei hun misdaad bekennen zal hij een strategie is
betrekkelijkmildegevangenisstrafeisen van vijf jaar.
Blij-venzeontkennen dan zal hijzorgen dat ze allebeiworden ver-oordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens het plegen van
een minder ernstig delict
-
waarvan de officier wel voldoende bewijzenheeft.Bekentslechts 66n vanbeiden,danwordtdegenedieniet heeftbekend aangewezenalshoofdverdachte in de zaak;
terwijl de 'verrader' er met 66n jaar cel van afkomt, moet de
'hoofdverdachte' rekening houden meteenlangdurige
gevange-nisstraf van tien jaan
Allemogelijke uitkomsten voor detweegevangenen zijn on-dergebracht in de volgende matrix (zwart op
wit
staat deuit-komstvoorgevangene Aenzwartopgrijs de uitkomst voor