Het doemdenken van het CBP (Redactioneel)
Mommers, L.
Citation
Mommers, L. (2009). Het doemdenken van het CBP (Redactioneel). Tijdschrift Voor Internetrecht, 2(1), 3-3. Retrieved from https://hdl.handle.net/1887/13490
Version: Not Applicable (or Unknown)
License: Leiden University Non-exclusive license Downloaded from: https://hdl.handle.net/1887/13490
Note: To cite this publication please use the final published version (if applicable).
Nr. 1 - februari 2009 Tijdschrift voor
INTERNETRECHT
3Redactioneel
Het doemdenken van het CBP
L. Mommers
Het valt me niet gemakkelijk om het CBP van doemdenken inzake privacy te beschuldigen.
Er is namelijk duidelijk sprake van: de pot verwijt de ketel dat-ie zwart ziet. Toch valt me op dat het College zich vooral onledig houdt met het produceren van rapporten waarin de mantra wordt beleden: onze privacy is in gevaar, het volk vindt die niet belangrijk genoeg, en als het volk privacy wél belangrijk vindt, dan doet het er toch niets aan om haar te be- schermen.
Het recent gepubliceerde ‘Niets te verbergen en toch bang’ herhaalt die mantra.1De OV- chipkaart, onze mobiele telefoon, location-based services, ze zijn alle een bedreiging voor onze privacy. Op de OV-chipkaart is bijvoorbeeld inderdaad van alles aan te merken. Alleen wilde ik ’m al na een week gebruik niet meer kwijt. Hij is namelijk gewoon handiger dan een strippenkaart.
Zo ging het met de mobiele telefoon, Hyves, LinkedIn, en zo zal het gaan met allerlei elek- tronische dossiers en gebruik van locatiegegevens. We willen ze gebruiken omdat het leuk is, of handig, of allebei. Zo kunnen we onze declaraties voortaan via internet samenstellen in plaats van stempels op strippenkaarten te tellen. En misschien willen we voorkomen dat ons OV-bedrijf diezelfde gegevens voor marketingdoeleinden gebruikt.
Mijn advies aan het CBP: houd op met doemdenken. Dat kunnen jullie gevoeglijk overlaten aan zwartgallige geesten zoals ondergetekende. Begin eens met het geven van goed advies aan bedrijven en individuen die graag de regels willen volgen maar er geen chocola van kunnen maken. In een vorm waar de onbegrijpelijke ambtelijke en juridische taal níet van af druipt, zoals nu van de site www.mijnprivacy.nl.
Zorg ervoor dat je melding van verwerking kunt maken zonder een toepassing die dateert uit de steentijd. Verschaf helderheid over wat je moet doen als je een zoekmachine exploi- teert of wanneer je een klantensysteem gehost in de VS wilt gebruiken. Neem vragen en klachten serieus en doe er iets mee, in plaats van ze telefonisch af te poeieren. Faciliteer het debat in plaats van er zélf een politieke rol in te spelen.
Het lijkt erop dat het CBP met niets anders bezig is dan de legitimiteit van het eigen bestaan te bewijzen door op de ernst en risico’s van privacy-inbreuken te wijzen. Dat lijkt me niet zijn kerntaak. Wat is wel de taak van het CBP? Flagrante, bewuste schendingen van de WBP en verwante wetten constateren en bestraffen. En voor alle goedwillende burgers, bedrijven en overheden fatsoenlijke voorlichting geven over datgene wat zij kunnen doen om het on- gelijk te bewijzen van doemdenkers zoals ik.
1. J. Koffijberg, S. Dekkers, G. Homburg, B. van den Berg, Niets te verbergen en toch bang, onderzoek uitge- voerd door Regioplan i.o.v. het College bescherming persoonsgegevens, 2009. Ondergetekende is in het kader van dit onderzoek telefonisch geïnterviewd.
