University of Groningen
Development and design of the in-situ regeneration section of Vitrisol®, a novel, highly
selective desulphurization process
Wermink, Wouter Nicolaas
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from it. Please check the document version below.
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Publication date: 2019
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Wermink, W. N. (2019). Development and design of the in-situ regeneration section of Vitrisol®, a novel, highly selective desulphurization process. Rijksuniversiteit Groningen.
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
STELLINGEN
Behorende bij het proefschrift
Development and design of the in-situ regeneration section of Vitrisol®,
a novel, highly selective desulphurization process
1. Initiële reactiesnelheden van een aflopende reactie, verkregen uit experimenten volgens pseudo-eerste orde methodologie, zijn afdoende om een kinetische relatie af te leiden welke accuraat concentratieprofielen kan berekenen (Hoofdstukken 2 en 3, dit proefschrift).
2. Chmielewski en Charewics (1984) hebben het positieve effect van Cu2+ op de oxidatiesnelheid van Fe2+ gemeten. Daarom is het onbegrijpelijk dat zij een kinetische relatie hebben afgeleid voor de oxidatie van Fe2+, uit experimenten met verschillende Cu2+ concentraties, waarin Cu2+ niet verwerkt is (Hoofdstuk 2, dit proefschrift).
3. Het gebruik van het Carberry getal en het Weisz-Prater criterium kan leiden tot onjuiste interpretaties. In het geval dat de reactie kinetiek niet bekend is, en er gerekend wordt met de experimenteel bepaalde omzettingssnelheid, zullen het Carberry getal en het Weisz-Prater criterium lager uitvallen mits de reactie gelimiteerd is door stofoverdracht. Hierdoor kan onterecht de conclusie getrokken worden dat kinetiek gemeten is (Hoofdstuk 5, dit proefschrift). 4. De oplosbaarheid van zwavel in o-xyleen was niet eerder onderzocht. Het blijkt dat o-xyleen een
significant hogere zwaveloplosbaarheid heeft vergeleken met m-xyleen, p-xyleen en tolueen (Hoofdstuk 6, dit proefschrift).
5. De hypothese is gemaakt dat een organisch molecuul, waarbij de koolstofatomen zo geconfigureerd zijn dat ze dichter bij de zwavelatomen in orthorombisch zwavel liggen, resulteren in een verhoogde Van ’t Waals interactie en daardoor een verhoogde zwaveloplosbaarheid (Hoofdstuk 6, dit proefschrift).
6. Stel de organische verbinding, zoals beschreven in stelling 5, heeft twee varianten: één met aromatische ring (bijv. benzeen), één zonder (bijv. cyclohexaan). De hypothese is gemaakt dat het molecuul met aromatische ring zal resulteren in een verhoogde zwaveloplosbaarheid, aangezien de p-orbitalen van de zwavelatomen een positieve interactie aangaan met de aromatische ring van het organische molecuul (Hoofdstuk 6, dit proefschrift).
7. Het selectief verwijderen van H2S uit een gasstroom welke zowel H2S als CO2 bevat, waarbij ook
het (deels) verwijderen van CO2 noodzakelijk is, resulteert in een lager utiliteitenverbruik
vergeleken met de verwijdering van H2S en CO2 in één proces (Hoofdstuk 7, dit proefschrift).
8. De huidige H2S verwijderingstechnieken hebben tekortkomingen. Of H2S wordt verwijderd en
niet omgezet, of H2S wordt uiteindelijk omgezet naar SO2, of het wordt omgezet naar zwavel, en
het opwerken naar zuiver zwavel is problematisch.
9. De schoonheid ligt in het ontwikkelen van een elegant proces welke H2S omzet naar kristallijn
zwavel, en de problematiek rond zwavelverwijdering oplost (zie stelling 8). Dit is bereikt met het Vitrisol® proces met in-situ regeneratie (Hoofdstuk 7, dit proefschrift).
10. Zowel kind(eren) krijgen, als opvoeden, zijn de hoogste vormen van creatie en kunst in deze wereld.
