Vraag nr. 149 van 21 januari 1999
van de heer MICHEL DOOMST
Investeringsprogramma wegen Vlaams-Brabant – Knelpuntscores
Tijdens de begrotingsbesprekingen werd langere tijd stilgestaan bij de totstandkoming van het indi- catief programma en de methodes van behoefte- analyse en prioriteitenstelling. Onder meer werd dieper ingegaan op de wijze waarop de behoefte- analysescores konden worden herschaald tot K-waarden.
Tijdens de besprekingen werd eveneens besloten dat de opmaak van het indicatief programma lou- ter op basis van de behoefteanalyse diende te ge- beuren, waarna bij de opmaak van het investe- ringsprogramma bijkomend een toets naar de tech- nische en procedurele haalbaarheid moest worden uitgevoerd (onteigeningen, opmaak aanbesteding, opmaak mobiliteitsplan, ... ).
1. Kan de minister vice-president een overzicht geven van de bijvoorbeeld 50 gewestwegen in de provincie Vlaams-Brabant waar de hoogste K-waarden of knelpuntscores werden vastge- steld ?
2. Kan hij eveneens een overzicht geven van de in deze provincie in vorige jaren aangevatte pro- jecten die, ongeacht de huidige behoefteanalyse, nog moeten worden afgewerkt ?
3. Welke dossiers met hoge knelpuntscores kun- nen momenteel om haalbaarheidsredenen niet op zeer korte termijn worden uitgevoerd ? Wat is daarvan de oorzaak ?
4. Op welke wijze wordt bij de opmaak van het investeringsprogramma rekening gehouden met de kostenefficiëntie van de geplande investering ? Wanneer, bij wijze van vereenvoudigd voor- beeld, één knelpunt met K-waarde 120 slechts kan worden opgelost mits een investering van 500 miljoen, en het oplossen van vijf andere knelpunten met score 115 elk slechts 50 miljoen kost, is het wellicht lonender eerst de laatste knelpunten aan te pakken.
Wordt een dergelijke kostenafweging inderdaad gemaakt ?
5. Vaak ontbreken slechts enkele honderden me- ters om over een lengte van meer dan 10 kilo- meter een aaneensluitend fietspad te creëren.
Het aanleggen van deze ontbrekende schakel creëert, ongeacht de behoefteanalyse, een grote meerwaarde voor het reeds bestaande fietspad mits slechts een minieme investering.
In hoeverre wordt dit element bij de totstand- koming van het investeringsprogramma in reke- ning gebracht ?
Antwoord
1. De K-waarden worden toegekend aan bepaalde hectometervakken van de gewestwegen, en niet aan een hele gewestweg.
Een "top 50" van gewestwegen op basis van de hoogste K-waarde van een individueel wegseg- ment van 100 meter heeft inhoudelijk weinig betekenis en kan zelfs tot verkeerde conclusies leiden.
2. Projecten die op vroegere indicatieve driejaren- programma's waren opgenomen, maar nog niet werden opgenomen op een effectief investe- ringsprogramma, worden alsnog eerst getoetst aan de behoefteanalyse alvorens deze projecten op te nemen op een investeringsprogramma.
Indien de aanbestedingsprocedure voor een be- paald project al gestart was en het project dus voorkwam op een goedgekeurd investerings- programma, blijft dit project behouden, ook in- dien het om procedurele redenen moet worden uitgesteld.
3. Het zijn vooral haalbaarheidsredenen die be- paalde projecten met hoge scores achteruit- schuiven. Het gaat dan in de eerste plaats om grote onteigeningsdossiers of een noodzakelijke gewestplanwijziging.
Vanzelfsprekend is voor projecten op primaire of secundaire wegen binnen het mobiliteitscon- venantenbeleid de mede- en samenwerking van de lokale overheid (of overheden) vereist.
4. De kostenefficiëntie van de geplande investe- ringen wordt niet tegen elkaar afgewogen. An- derzijds is het wel zo dat het investeringsbedrag voor de meerderheid van de projecten die op dit ogenblik in het kader van de behoefteanaly- se worden getoetst, van dezelfde grootteorde is.
Hierdoor bepaalt de score van de behoefteana- lyse welke projecten prioritair zijn.
5. Wanneer een korte schakel ontbreekt in een be- langrijke fietsverbinding zal die bijna automa- tisch een hoge score krijgen.
Mocht de score toch laag zijn, dan is het met een bijzondere motivatie mogelijk dit project op het investeringsprogramma te brengen.
