Vraag nr. 119 van 8 januari 1999
van de heer DIRK VAN MECHELEN Afbraak illegale gebouwen – Milieuprincipes De laatste maanden werd een aantal woningen ambtshalve afgebroken op last van de Vlaamse re- gering. De afbraken gebeurden telkens op een zeer snelle en plotse manier door bulldozers, waarbij het afbraakmateriaal ongeselecteerd door vracht- wagens werd afgevoerd.
Nochtans is het bij afbraakwerken de regel dat het afbraakmateriaal selectief wordt afgevoerd en maximaal wordt hergebruikt. Het lijkt er dus op dat de Vlaamse overheid in geval van ambtshalve afbraak in uitvoering van een gerechtelijk vonnis haar eigen principes niet naleeft.
1. Zijn afbraken van ambtswege eveneens onder- worpen aan de regels met betrekking tot het mi- lieuvriendelijk afbreken van bouwwerken ? Zo ja, waarom gebeurde dit dan niet bij afbraken die gebeurden op last van de Vlaamse overheid ? 2. Op welke wijze werd het afbraakmateriaal ver-
werkt dat afkomstig was van de woningen die onlangs ambtshalve werden afgebroken ? Zo dit niet gebeurde op een selectieve wijze, waarom niet ?
3. Werd materiaal van de afbraken hergebruikt ? Zo ja, welk percentage en zo neen, waarom niet ? 4. Werd door de minister van Ruimtelijke Orde- ning overleg gepleegd rond deze aangelegen- heid met de minister bevoegd voor Leefmilieu ? Zo neen, waarom niet ?
N.B. Deze vraag werd eveneens gesteld aan de heer Theo Kelchtermans, Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling.
Antwoord
1 en 2. Uiteraard is de Vlaamse overheid gehouden haar eigen regelgeving na te leven. Dit geldt ook voor de ambtshalve afbraak van weder- rechtelijke constructies in het kader van de ten- uitvoerlegging van een gerechtelijke beslissing.
Gelet op de manifeste veiligheidsrisico's die aan dergelijke uitvoeringen zijn verbonden, is het evenwel noodzakelijk gebleken het herstel van de plaats zo snel mogelijk door te voeren. Het beveiligen van de betrokken site vergt immers een enorme inspanning vanwege de ordedien- sten, die onmogelijk dagenlang kan worden vol-
gehouden. Dat het veiligheidsrisico telkens weer reëel is, mag trouwens blijken uit het feit dat ondanks de massale aanwezigheid van rijks- wacht en politie toch nog pogingen tot sabotage worden vastgesteld.
Er wordt met andere woorden naar gestreefd de feitelijke afbraak en vervolgens de afvoer van de materialen zo snel mogelijk te laten verlo- pen. Vermits enkel deze fase zich voor het oog van de publieke opinie afspeelt, kan hierdoor de indruk ontstaan dat de door de overheid geën- gageerde aannemer zich bezondigt aan het on- geselecteerd storten van afbraakmateriaal.
De aannemer, aangesteld overeenkomstig de reglementering op de overheidsopdrachten, is echter gehouden de werken uit te voeren vol- gens de regels van de kunst, wat onder meer het respecteren van alle relevante bepalingen impli- ceert. Hoewel de afbraakmaterialen ter plaatse niet-selectief worden afgevoerd, dient de aanne- mer bijgevolg het afval, eens afgevoerd naar een veilige locatie, te scheiden en reglementair te verwerken.
Bij een niet-correcte uitvoering van de werken kan de administratie op grond van de overeen- komst met de aannemer beslissen tot het nemen van maatregelen tegen deze laatste.
3. De procedure die door de Vlaamse administra- tie werd ontwikkeld met oog op de ambtshalve uitvoeringen van vonnissen en arresten, is erop gericht de veroordeelde te overtuigen het rech- terlijk bevel zelf na te leven.
Daartoe wordt aan de veroordeelde, na het ver- strijken van de door de rechter bepaalde ter- mijn, een extra termijn toegestaan om alsnog tot uitvoering over te gaan. Deze extra termijn be- draagt zes maanden voor woningen of bedrijfs- gebouwen, en drie maanden voor andere (klei- nere) constructies.
De meeste overtreders gaan uiteindelijk zelf over tot afbraak, wat hen toelaat maximaal de in de constructie verwerkte materialen te recu- pereren. Van de 212 dossiers waarvan de uitvoe- ring in het kader van deze procedure reeds werd verkregen, was het slechts in een tiental gevallen nodig het herstel van de plaats via een door het Vlaams Gewest aangestelde aannemer te verzekeren.
4. Zoals hierboven reeds werd vermeld, is de be- trokken aannemer gehouden het afval regle- mentair te verwerken. Bovendien gaat het ge- middeld om minder dan vijf gevallen per jaar.
Hoewel uiteraard zinvol, lijkt een overleg met de minister bevoegd voor Leefmilieu aangaande deze materie niet echt noodzakelijk.
