Boekverslag Overigetaal Jij, jij en jij door Per Nilsson
Boekverslag door een scholier 3e klas havo
5157 woorden 17 jaar geleden
8,2
272 keer beoordeeld
Auteur Per Nilsson
Eerste uitgave 2000
Vak Overigetaal
Inhoud:
1: de samenvatting
2: korte uitleg waarom ik voor dit boek gekozen 3: eerste persoonlijke reactie
4: bespreking van sommige verhaalaspecten 5: leeservaring
6: informatie over de auteur 7: verwerkingsopdrachten.
1. Samenvatting:
Het boek gaat over Anon, Nils en Zarah. Deze drie hoofdpersonen hebben in het begin van het boek helemaal niets met elkaar te maken. Maar door toevallige gebeurtenissen bouwen zij toch een soort vriendschap op.
Zo vindt Anon de portemonnee van Zarah en wordt hij hierdoor verliefd op haar. Hij dagdroomt hele dagen over de dag dat hij hem terug brengt naar haar. Omdat hij vaak aan het dagdromen is, loopt hij soms tegen lantaarnpalen aan. Dit ziet Nils die op dat moment in een bakkerij er tegenover zit. Later herkent Nils Anon weer op de ouderavond van zijn zusje Kristina. Kristina zit namelijk bij Anon in de klas. Zarah en Nils ontmoetten elkaar in het café. Zarah zag dat haar vriend Victor zat te sjansen met twee onbekende meisjes. Om hem terug te pakken, stapt ze op een onbekende jongen af en vraagt hem te doen alsof ze elkaar al heel lang kennen, de jongens stemt in en word gefascineerd door haar. Die onbekende jongen blijkt Nils te zijn. Victor ziet het en wordt boos. Nils wordt geobsedeerd door Zarah en achtervolgd haar de hele tijd. Zarah heeft daardoor grote problemen met Victor. Zarah wordt boos op de onbekende jongen (Nils) omdat hij hun relatie verpest. Ondertussen gaat Nils naar de rapportbespreking van zijn zusje. Daar komt hij ‘de jongen die tegen de lantaarnpaal liep’ tegen. Nils komt achter zijn naam en krijgt een beetje medelijden met Anon als zijn zusje vertelt hoe de klasgenoten met hem omgaan. Op het klassenfeest bijvoorbeeld vormen er zich drie groepen die over Pis-Anon beginnen (er werden wc’s onder geplast en
Anon, dat is Magdalena, en één groep is tegen Anon. Die groep is het grootst en ze sluiten Anon en Magdalena op in de slaapkamer. In die kamer worden Anon en Magdalena vrienden. Samen hebben ze een hoop lol als ze ontdekken dat ze mooie voeten op het behang kunnen maken met abrikozen crème.
Door deze vriendschap gaat hij nadenken over Zarah. Zarah zou waarschijnlijk niet van zijn leeftijd zijn en het zou dan helemaal niet zo gaan als in zijn dromen. Anon moet nog wel haar portemonnee
terugbrengen. Nils is een beetje gek. Hij heeft een keer een nacht in een grafkist gelegen omdat hij erachter wil komen wat nou dood zijn is. Maar hij overtreft alles met zijn idee om ‘levend begraven’ te worden. Zijn vriend hannes moet hem helpen. Ze graven hem in en Hannes houdt de wacht. Nils zou een seintje geven als hij weer omhoog wilde. Als Nils een halfuurtje ligt komen er twee mensen aanlopen, deze mensen gaat een meter van Nils afliggen en vrijen met elkaar. Hannes raakt helemaal in paniek als het meisje het pijpje ziet waardoor Nils ademt. Schreeuwend alsof hij iets gebroken heeft rent hij weg. De twee jonge mensen rennen naar hem toe. Ze brengen hem naar het ziekenhuis. Hannes rent als een gek weer terug en hoort als hij terugkomt het seintje. Als Nils eenmaal opgegraven is wordt hij heel boos op Hannes.
Hij had al veel eerder het sein gegeven, maar Hannes kwam maar niet. Ze kregen ruzie en Nils ging weg.
Niet wetend dat Hannes hem had gered van de twee jonge mensen. Niet wetend dat die twee jongen mensen zijn mooie Zarah en Victor waren.
Als Nils thuis is heeft hij het gevoel dat er allemaal beestjes over hem heen lopen. Hij scheert zichzelf kaal, trekt zwarte kleren aan en gaat naar Zarah toe.
Ondertussen staat Anon in de kamer van Zarah. Zarah en Victor hebben ruzie en Anon staat ertussen.
Victor loopt kwaad weg en Anon blijft staan. Hij geeft de portemonnee terug en Zarah vraagt of hij even wil blijven, ze praten wat en eten een broodje. Dan vraagt Zarah of Anon haar lange haar wil afknippen en of hij haar hoofd dan kaal wil scheren. Dit omdat ze lelijk wil zijn, zo lelijk, dat geen enkele man meer naar haar kijkt. Anon scheert haar hoofd kaal. Als Zarah doorheeft dat Anon laarzen draagt, vraagt ze waarom.
Anon vertelt haar over alle radioactieve stralingen die er door je lichaam kunnen komen. Zarah vindt dat onzin en knipt zijn laarzen kapot. Anon moet weg, hij heeft afgesproken met Magdalena, maar in de middag zouden ze samen gaan picknicken. Zarah kijkt naar zichzelf in de spiegel en besluit in het wit te gaan.
Dan gaat de bel en staat Nils voor de deur, maar dat is haar tweelingbroer! Zij in het wit en hij in het zwart, allebei hebben ze een kaal hoofd en lijken ze elkaar hun spiegelbeeld. Maar Zarah herkent hem als
‘de jongen die haar relatie kapot maakte’ en wordt boos op hem. Dit wordt al snel bijgelegd en ook hij gaat mee picknicken. Ze gaan naar de bakker, halen broodjes en nemen thee mee. Anon komt aangerend en Nils en Anon maken voor het eerst echt kennis met elkaar. Met zijn drieën liggen ze daar in het gras.
Maar dan moet Anon naar huis omdat hij op vakantie gaat naar zijn vader. Zarah moet nog naar Mia. Mia is een meisje van haar oude werk, zij was lesbisch en dat kon Zarah eerst niet begrijpen. Nu ze erachter is gekomen dat het normaal is, wil ze dat aan Mia vertellen zodat ze vriendinnen kunnen blijven. Ook moet ze nog naar Victor, die is opgepakt wegens illegaal handelen. Zarah en Nils beloven elkaar dat ze nog wat afspreken en Zarah gaat. Nils kijkt nog is naar Anon, die verderop loopt en ziet dat Anon op het water loopt. Hij gelooft het eerst niet, maar ja het is zoals Anon had gezegd, hij heeft moerasvoeten en hij kan over het water lopen. Nils staat op en loopt naar hetzelfde water waar Anon net was. Hij zet zijn voet op het water, maar zakt er door heen. Hij valt maar geniet. Nu weet hij dat hij leeft en dat hij zijn draai heeft gevonden.
2. Korte uitleg waarom ik voor dit boek heb gekozen:
De kaft sprak mij aan. Een hand, een voet en een jongens hoofd. Zarah, Nils en Anon. De achterkant had een duidelijke en korte samenvatting die me nieuwsgierig maakte. Ik wilde weten hoe hij de verhalen bijeen zou brengen. De titel vind ik sterk, hij past precies bij het verhaal. Ook vind ik het leuk omdat Nils en Zarah ouder zijn, nu leer je een beetje hoe ouderen nou eigenlijk denken.
3. Eerste persoonlijke reactie:
Ik vond het een interessant boek. Ik vond het vooral mooi door de verschillende verhaallijnen die bij elkaar komen. Hoe verder je in het boek komt hoe meer en meer ze met elkaar te maken gaan hebben. Alles hangt samen. Het is een mooi boek. Alles wat Nils denkt zet mij aan het denken. Hoe hij denkt over alles en hoe hij alles doet. Ik vond het eerst eigenlijk wel heel gek dat hij alles uitvoerde, maar het past bij zijn figuur. Ik vond het ook origineel om te lezen waarom Anon zijn laarzen nooit uit deed. Ik vind het ook ontroerend dat Anon vindt dat zijn vader een god is. Al kan ik niet opmaken of dat nou echt zo is, want zijn moeder zegt in een hoofdstuk dat zijn vader een eruitzag als een god…zo mooi. Dus ik weet niet of hij nou eigenlijk begrijpt dat zijn vader een gewoon mens was met een mooi uiterlijk. Ik vond het ook leuk om te lezen over Nils en Zarah die er achter komen dat ze een soort van tweelingbroer- en zuster zijn. Dat ze lang naar elkaar hebben gezocht en elkaar eindelijk gevonden hebben. Ondanks dat wil Zarah niets met Nils en wil zij liever naar Victor.
4: Bespreking van verhaalaspecten:
Er zit één moment van spanning in het verhaal. Het moment dat Nils begraven is en Zarah en Victor aan het vrijen zijn. Op dat moment ziet Zarah een pijpje dat uit de grond steekt. Alleen weet ze niet dat dat nou net de luchtpijp van Nils is.
Nils is een jongen van 20. Hij is betrouwbaar en best verlegen. Hij is gelukkig zoals hij is en is een rustig persoon. Hij heeft een enorm doorzettingsvermogen en wil niet alleen zeggen, maar ook doen. Bijvoorbeeld de keer dat hij in een grafkist sliep en de keer dat hij levend begraven wilde worden. Hij raakt niet snel in paniek. Hij heeft humor, maar kan ook zeer serieus zijn. Hij is vrolijk en intelligent. Hij is een zacht persoon, dat zie je in de relatie die hij met zijn zusje heeft. Als je leest hoe hij met haar omgaat en hoe hij over haar denkt kun je merken dat hij een zacht en liefhebbend persoon is. Hij is ook best eigenwijs en nieuwsgierig.
Hij is spontaan, dat kun je lezen in het stuk dat hij zomaar ‘spontaan’ bedenkt Zarah te achtervolgen naar Italië, iets dat Zarah trouwens niet wist te waarderen. Hij is een apart persoon. Tenminste dat mag je aannemen, zijn twee doodacties die ik hierboven heb beschreven en het feit dat hij zijn hoofd kaal geschoren heeft. Hij is vriendelijk tegen iedereen die dat verdient.
Zarah is een meisje van zeventien. Ze is een betrouwbaar en zelfverzekerd meisje. Ze komt in haar hoofd voor zich op, maar als Victor (haar vriend waarmee ze samenwoont) haar slaat laat ze over zich lopen.
Ondanks dat hij haar wel eens slaat is ze toch gelukkig. Ze is evenwichtig, eerlijk en behulpzaam. Ze is soms wel grappig, maar kan ook serieus zijn als het moet. Ze is meestal vrolijk, maar zit in het boek soms ook in een put. Ze is een meisje dat af en toe een beetje bazig over kan komen. Ze is een eigenwijs meisje, doet dingen terwijl ze weet wat de gevolgen zijn. Ze is soms ook wel ongeïnteresseerd. Ze werkt in een kinderdagverblijf, daar is ze in het begin heel gesloten, maar gaandeweg vindt ze haar plek en kan steeds
beter met de kinderen omgaan. Mia, een medewerkster van haar, wordt haar vriendin. Ze gaan samen met het voetbalteam van Mia naar Italië. Ze is ook wel apart. Op het laatst heeft ze namelijk haar haar afgeschoren. Ze is meestal wel vriendelijk, maar kan ook heel onvriendelijk zijn en mensen afsnauwen.
Anon is een jongen van twaalf jaar en zit in groep acht. Hij is een verlegen jongen die eigenlijk altijd alles over zich heen laat lopen. Hij is gelukkig en een rustige jongen. Hij is eerlijk, behulpzaam en komt af en toe een beetje somber over. Hij is niet bijster slim, maar ook zeker niet dom. Hij is een zachte en onderdanige jongen. Hij is ook een dromer. De eerste keer dat Nils Anon zag was het moment dat Anon droomde over Zarah en tegen een lantaarnpaal opliep. Hij is een slome, aparte en gesloten jongen. Niemand kent Anon op de basisschool, dat komt vooral doordat Anon meestal zit te dromen en hij een pispaaltje is. Hij is vriendelijk en geeft zich snel gewonnen.
Bijpersonen:
Hannes is een vriend van Nils. Is in dit verhaal een bijpersoon. Hij helpt Nils met al zijn rare ideeen. Hij is een gewone jongen die net als Nils nog niet weet wat hij met zijn toekomst wil doen. Hij kan ook heel bezorgd zijn en heel betrouwbaar. Zoals het moment dat Victor en Zarah het blauwe pijpje zien. Hannes wordt raakt in paniek en rent schreeuwend weg om ze weg van Nils te lokken. Victor en Zarah brengen Hannes naar het ziekenhuis. Hannes moet daarna zo snel mogelijk terug rennen om naar Nils te gaan. Niet wetend dat Nils al meer dan een half uur naar boven wilde. Nils wordt helemaal boos op Hannes, terwijl Hannes hem heeft gered. Je zou dus kunnen zeggen dat Hannes een behulpzaam, bezorgd en geremd persoon is.
Mia is een vriendin en collega van Zarah. Ze is bezorgd, lief en behulpzaam. Ze is een sfeer brengster, want het is altijd gezellig als zij er is. Ze is te vertrouwen en gunt iemand zijn privacy. Zarah is alleen in het begin bang dat Mia verliefd op haar is. Maar dat is Mia niet. Hierdoor was Mia gekwetst en hadden ze ruzie. Dit komt wel weer goed aan het einde van het boek.
De thema’s in dit boek zijn vriendschappen, liefdes, de dood, het volwassen worden en de zin van het leven.
Het verhaal heeft een chronologische volgorde. Het begint op zomaar een moment. Vanaf dat moment hebben ze steeds meer met elkaar te maken. Er zijn in dit verhaal geen flashbacks gebruikt.
Het verhaal speelt zich in ongeveer 2 of 3 maanden af. Het is een verhaal dat in deze tijd heeft plaatsgevonden.
Het verhaal wordt verteld door een ik-vertel-situatie. Nils, Zarah en Anon vertellen het verhaal vanuit hun positie en vanuit hun gedachten. Langzamerhand zie je Anon in het verhaal van Nils voorkomen en Nils in het verhaal van Zarah.
Het verhaal speelt zich af in Zweden. Op de school van Anon, in de flat van Zarah, in het huis van Nils, op de begraafplaats en in het park. Ook hebben ze het over Zarah’s vakantie naar Italië.
5: Leeservaring:
1: onderwerp
Het onderwerp sprak en spreekt mij aan, omdat deze dingen vaak in je hoofd zitten. De onderwerpen kom je vaak tegen. Als er iets vervelends gebeurt denk je al snel over de dood en over de zin van het leven. Als je iets leuks hebt meegemaakt en dat tegen je vrienden wilt zeggen, heb je het al over vriendschappen. De liefde speelt altijd wel een grote rol in je leven, al is het maar de liefde die je hebt voor je familie, je vrienden of iets dat je waard is. Dan heb je nog het volwassen worden. Volwassen word je allemaal.
Natuurlijk word ik ook volwassen en het is ook natuurlijk dat iedereen van deze leeftijd daaraan denkt, het gebeurd namelijk ook. Na elke gebeurtenis word je meer volwassen, je ziet steeds dingen veranderen en gaat anders over dingen nadenken.
Het boek heeft mijn informatie over de onderwerpen wel uitgebreid, maar ik kan nou niet echt zeggen dat ik er een nieuwe kant van heb gezien.
Door dit boek ben ik er ook niet anders over gaan denken.
Ik vond het verrassend om te lezen over Zarah en Nils, hoe die twee bij elkaar komen.
2: gebeurtenissen
Het verhaal bevat meer dan voldoende gebeurtenissen om mij te blijven boeien. Er gebeurt altijd wel wat.
Ze komen logisch uit elkaar voort. Ik vind de gebeurtenissen boeiend en nieuw, omdat ik nog niet zoveel boeken heb gelezen waar mensen zo bij elkaar komen. Je wilt in het begin weten hoe ze nou met elkaar te maken krijgen. En als je dan Anon in het verhaal van Nils ziet is het leuk om te zien hoe ze over elkaar denken, dat ze elkaar zien zonder dat ze weten dat ze later meer met elkaar te maken krijgen.
Ik had bij mijn eerste persoonlijke reactie de beoordelingswoorden mooi, interessant, ontroerend, verrassend en origineel genoemd. Ik heb ze daar al toegelicht met voorbeelden.
De gebeurtenissen van Nils zetten mij aan het denken, hoe hij overal op reageert. Je gaat je meteen afvragen of er echt mensen zijn die levend begraven willen worden.
Het eind als Zarah en Nils elkaar ‘zien’. Nils belt bij Zarah aan. De dag nadat Nils begraven is. Hij had het gevoel dat er allemaal beestjes op zijn hoofd liepen, daarom had hij zijn hoofd kaalgeschoren. In het zwart gaat hij op weg naar Zarah.
Zarah wil lelijk zijn, ze laat Anon haar lange haar afknippen en kaal scheren. (Voordat je het onderstaande stukje leest, moet je weten dat Zarah vroeger droomde van haar spiegelzusje, iemand met wie ze kon praten, die verdween en daardoor voelde ze zich heel alleen).
“Nu gaat de deur open.
Daar staat Zarah. Daar staat Nils.
Nu ontmoeten Zarah en Nils elkaar.
Ze verstijven allebei, ze zijn allebei met stomheid geslagen.
Nils ziet een kale, in het wit geklede jonge vrouw voor zich staan.
Het duurt even voordat hij haar herkent, maar dan ziet hij het: Zij is het. Zij is het, maar dan zonder haar.
Zarah ziet een kale, in het zwart geklede jonge man voor zich staan. Ze herkent hem niet, maar weet wie het is: Mijn spiegelbroer, denkt ze. Eindelijk ben je gekomen. Je was een broer en geen zus. Het maakt niet
uit. Het is goed. Zwijgend staan Zarah en Nils tegenover elkaar.”
Dit stukje hierboven vind ik heel mooi. Het is zo dat ze elkaar niet kennen, er is iets nieuws, maar
tegelijkertijd is er voor beiden iets vertrouwds. Voor haar meer dan voor hem, maar toch, ze kennen elkaar.
3: Personages
De hoofdpersonen zijn personen waar ik me eigenlijk niet mee kan identificeren. Ze hebben allemaal wel een karakter eigenschap die ik ook bezit, maar het is niet dat ik op ze lijk. Ook zou ik niet op hen willen lijken, omdat bijvoorbeeld Zarah met de verkeerde man omgaat. Nils doet gekke dingen die ik zelf nooit zou doen. Anon vind ik wel een lieve jongen, ik zou er best een vriendin van kunnen worden, met allemaal wel, maar ik zou er niet op willen lijken. Het zou dan gewoon een uitbreiding van je kennis zijn en een uitbreiding van de soorten mensen waar je mee omgaat.
Anon is vreemd en hij heeft er geen problemen mee, hij geeft er niet zo veel om, dat vind ik wel bijzonder.
Zarah is heel eerlijk en oprecht, dat kan ik ook wel waarderen en Nils dénkt en dan niet over de simpele dingen maar ook over ingewikkelder dingen.
Alle personen zouden gewoon in deze wereld kunnen leven.
De personen reageren onvoorspelbaar, telkens weer sta je versteld van de dingen die Nils doet. Hij volgt Zarah naar Italië, gaat in een grafkist liggen en word levend begraven. Zarah knipt zomaar haar haar af en Anon gaat samen met Magdalena vettige voeten op het behang van de ouders van een klasgenoot maken en kan op het water lopen.
Ik had eerst het gevoel dat ik het meest over Anon wist, maar nu weet ik dat ik over Anon en Nils het meest weet. Je komt eigenlijk de meeste dingen over Zarah te weten door de jongens. De jongens dromen allebei over haar. Je komt genoeg over hen te weten om hun gedrag te kunnen begrijpen.
4: Bouw
Alles hangt goed samen, je krijgt omstebeurt een gedachte, gebeurtenis van één van de hoofdpersonen te weten. Zo gaat langzaam de tijd voorbij. Het verhaal is alleen spannend op het moment dat Nils begraven en bijna ontdekt wordt. Het verhaal blijft je boeien, je wilt steeds weer weten hoe ze elkaar tegenkomen en hoe het verder gaat. De bouw past goed bij het onderwerp. Ze zoeken alledrie naar ‘dié’ vriendschap, zijn alledrie op zoek naar volwassenheid en zijn, worden alledrie verliefd. Er zijn wel eens gedachten die terugblikken, maar zijn dan herinneringen die terugkomen en die een paar regels in beslag nemen. Het eind zegt genoeg, je weet dat ze elkaar nog gaan zien, dat Zarah terug gaat naar Victor, dat Anon een vriendin heeft gevonden en Nils weet dat hij leeft en de volwassenheid nog niet heeft bereikt en daar geen problemen mee heeft.
5: Taalgebruik
Ik vind het boek makkelijk te begrijpen en worden geen moeilijke woorden gebruikt en de zinnen zitten ook niet moeilijk in elkaar. Ik vind dat de schrijver dit boek heel mooi heeft geschreven, de beschrijvingen en gesprekken maken je nieuwsgierig. De gevoelens komen later in het verhaal pas, dan doen de
hoofdpersonen dingen waaruit je kan opmaken wat ze voelen. De taal past wel bij de personages en het onderwerp, het is namelijk gewoon de spreektaal.
6: Informatie over de auteur
Per Nilsson is geboren in 1954 in Malmö (Zweden). Hij volgde een opleiding tot leraar wiskunde en muziek.
Daarna heeft hij twintig jaar wiskunde en muziek gegeven op een middelbare school. Hiernaast schreef hij ook al boeken, maar hij kreeg het echter te druk. Sinds 1999 is hij gestopt met onderwijzen om zich
helemaal op het schrijven te kunnen richten.
Per Nilsson heeft altijd van lezen en schrijven gehouden. Toen hij vijftien was hield hij een dagboek bij en schreef gedichten. Nu hij eenmaal schrijver is geworden, vindt Per Nilsson het erg belangrijk om contact met zijn lezers te hebben. Hij houdt ervan jongeren te ontmoeten en met hen te discussiëren over zijn boeken.
Per Nilsson is begonnen met schrijven omdat hij zijn vier kinderen wilde vertellen over zijn eigen jeugd. Zijn eerste drie boeken waren dan ook min of meer autobiografisch en gingen over een elfjarig jongetje dat niet Per Nilsson heette maar Nils Persson. Dat zijn eigen leven nog steeds als inspiratiebron voor zijn boeken dient, zie je aan zijn boek “Jij, jij en jij”. Daarin komt Nils terug als jonge man van twintig jaar.
Per Nilsson heeft inmiddels al meer dan dertien boeken op zijn naam staan waarvan er drie vertaald zijn in het Nederlands:
-Het lied van de Raaf (over de vervuiling van het milieu en een roman over hoop, geloof en liefde) - De geur van Melisse (over de intense eerste liefde van een jongen voor een meisje)
- Jij, jij en jij (drie jonge mensen die allen op hun eigen manier op zoek gaan naar hun eigen identiteit) Deze drie boeken zijn geschreven voor jongeren vanaf veertien jaar. Hierin staan thema’s centraal die hem fascineren en die aansluiten bij de belevingwereld van deze doelgroep. Deze boeken gaan over belangrijke dingen in het leven, zoals liefde, volwassen worden, de dood, vriendschap en de zin van het leven. De verhalen worden op een heel verrassende manier verteld, niet gewoon van het begin naar het eind. Er wordt heen weer gesprongen tussen het heden en het verleden en tussen de verschillende hoofdpersonen.
In alledrie de boeken speelt de schrijver met de vorm waarin hij zijn verhalen giet. Voor het boek “de geur van Melisse” heeft Per Nilsson in 1999 de Zilveren zoen gekregen. En het boek “jij, jij en jij” is in 2001 genomineerd voor de Nederlandse Kinderjury.
7: verwerkingsopdrachten.
Eerste verwerkingsopdracht 17:
Schrijf een ander slot aan het verhaal.
(ik begin met een stuk van het echte verhaal en ga zo verder met mijn eigen slot)
Zarah en Nils hebben net broodjes gehaald, want ze gaan samen met Anon picknicken. Victor is opgepakt omdat hij illegale dingen meenam om in Zarah’s kamer neer te zetten. Op weg naar het park komen kale Zarah en kale Nils twee agenten tegen.
“Zarah trekt Nils mee langs de twee politieagenten in het plantsoen.
‘Hé daar jongens!’
Zarah en Nils blijven stokstijf staan met hun rug naar de politieagenten toe.
‘Ga achter mij staan’, fluistert Nils vanuit zijn mondhoek.
‘Waarom?’ fluistert Zarah terug.
‘Omdat je borsten hebt’ fluistert Nils.
Als ze zich omdraaien, blijft Zarah schuin achter Nils staan.
‘Zeg jongens,’ zegt de vrouwelijke agent, ‘kennen jullie een meisje dat…’ Ze haalt een papiertje uit haar zak.
‘…dat Zarah Enoksson heet en daarboven woont’ Ze wijst naar het open raam. Nils schudt zijn hoofd.
‘Nee. Wij wonen hier niet. We zijn alleen even bij een vriend op bezoek geweest.’
Nu heeft de mannelijke agent zich ook naar hen omgedraaid en de beide agenten staren gedurende een paar eindeloos durende seconden naar Nils en Zarah. Dan zegt de vrouw: ‘Aha.’
Als Nils en Zarah zich omdraaien en doorlopen, worden ze niet achterna geroepen en niemand probeert hen tegen te houden.
Dit kan betekenen dat Victor is aangehouden, denkt Zarah. Vermoedelijk. Waarschijnlijk. Misschien.
Dat betekent vroeger of later politiebezoek in mijn flat. Dat betekent dat ik van die dozen in mijn
slaapkamer af ben. Dat betekent verhoren en ondervragingen. Dat kan betekenen dat er een rechtszaak komt. Dat kan betekenen dat de kinderen van het kinderdagverblijf hun nieuwe computers terugkrijgen.
‘Ze dachten dat je een jongen was,’ fluistert Nils grinnikend. ‘Wat is er? Blijf nou niet staan, kom nou mee…’
Hij probeert Zarah mee te trekken, maar ze gaat langzamer lopen, ze heeft iets gezien aan de overkant van de straat, iets wat Nils niet op heeft gemerkt, omdat hij zijn blik strak naar voren houdt.
Wat ziet Zarah?
Een politieauto.
Wie zit er in die politieauto?
Een politieagent.
Ja, maar op de achterbank?
Victor. Het is Victor. En hij heeft Zarah gezien en hij heeft haar herkend hoewel hij eerst zijn ogen niet geloofde en…
Victor lacht. Hij lacht een wilde, waanzinnige lach daar achter dat autoraampje.”
Lach maar, denkt ze, ik heb genoeg van jou.
Daar gaan ze, Zarah en Nils, beiden naar het park op zoek naar hun vriend Anon. Zarah is nog wel stil, ze denkt aan Victor. Victor die haar heeft bemind, Victor die haar lief heeft gehad, Victor die spannende en opwinden de man, die ze nu kwijt is. Nils kijkt opzij naar Zarah, een traan daalt af naar haar wang. Nils veegt hem weg. ‘Niet doen, je zou me niet aanraken’ boos en verdrietig draait ze haar hoofd weg. Ze gaan beiden in het gras zitten. Ieder met hen eigen gedachten. Zarah denkt aan Victor en wat hij heeft gedaan, Nils denkt aan Zarah. Zarah kijkt Nils aan. Anon komt eraan samen met een meisje, met Zarah’s slippers in zijn hand en op blote voeten rent naar hun plaats. Het meisje draait zich om en loopt terug van waar ze vandaan kwamen. ‘Was dat Magdalena?’ vraagt Zarah, ze knikt naar het meisje dat op blote voeten weer terug loopt. Anon knikt en kijkt naar Nils.
‘Heb jij hem geschoren?’ vraagt Anon. Zarah schudt haar hoofd.
‘Ga je hem vermoorden?’ vraagt Anon.
‘Ik weet het nog niet,’ antwoord Anon.
Zijn blik rust onafgebroken op Nils maar hij praat met Zarah. Ze denkt na.
‘Ik weet het niet’ zegt ze. ‘Vraag het hem maar.’
‘Ik heet Nils.’zegt Nils voordat Anon zijn vraag heeft kunnen stellen.
‘Hij heet Nils’ zegt Anon tegen Zarah. Zarah richt zich tot Nils.
‘Heeft Nils zin in een koffiebroodje?’ Zarah kijkt Nils met een nieuwe blik aan, alsof ze hem nu wel beter wil leren kennen. Nils kijkt naar Zarah en voordat hij het weet krijgt hij een koffiebroodje in zijn gezicht
geduwd. Zarah en Anon moeten lachen, maar Nils pakt beiden terug, hij gaat hen achterna en probeert beiden nat te maken met het water dat ze mee hadden. ‘Stop, time-out, ik doe niet meer mee’ zuchtend laat Zarah zich in het gras vallen. Anon en Nils doen hetzelfde. Ze liggen in een driehoek. Rustig eten ze hun amandelbroodjes op. ‘Hoe laat is het?’ Anon komt plots overeind. Nils laat Anon op zijn horloge kijken.
‘Ik moet weg, ik ga naar mijn vader. Ik ga een poosje naar hem toe.’ ‘Maar je komt toch wel terug?’ vraagt Zarah terwijl ze rechtop gaat zitten. ‘Ik kom altijd terug,’ belooft Anon.
Hij staat op en klopt het gras van zijn broek.
‘Kom je me opzoeken als je weer in de stad bent?’ vraagt Zarah.
‘Natuurlijk,’ zegt Anon.
‘Ik heb je nodig,’ zegt Zarah. Eigenlijk wil ze hem niet laten gaan, maar hij moet dus gaat hij. Zarah zwaait en gaat weer liggen als Anon wegrent. Nils kijkt Anon nog na. Nils denkt dat hij droomt, dat moet wel, want opeens ziet hij Anon over het water lopen. Hij loopt zomaar over de onderste vijver, boven op het water alsof het een vloer is en hij komt bij de overkant en loopt verder alsof er niets is gebeurd. ‘Zag je dat’
vraagt Nils aan Zarah.
‘Wat?’ vraagt Zarah.
Zarah denkt na, over alles. Ze denkt na over Nils, over wat ze voor hem voelt. Ze kijkt hem aan één seconde, ze verdrinkt in zijn ogen en ziet een jongen die voor haar openstaat, die haar begrijpt, die haar aanvoelt als geen ander en die lief voor haar zou zijn als geen ander. Wil ze wel zo iemand als vriendje, misschien is hij veel waardevoller als vriend. Daar denkt Zarah aan. Ze buigt zich over Nils en geeft hem een kus op zijn wang. Nu is hij in ieder geval een vriend. Nils kijkt Zarah voorzichtig aan. Zarah voelt een lachbui aankomen als Nils haar scheel aankijkt. Lachend ro..llen ze door het gras. Ze rollen van de heuvel af en komen terecht in de vijver. Hierdoor liggen ze allebei helemaal dubbel. Nils tilt Zarah uit het water en kust haar voorzichtig op haar mond. ‘Kom, we gaan naar mijn huis, daar kun je even douchen, daarna gaan we uit eten, wil je dat?’ Nils begint steeds sneller te praten en kijkt voorzichtig naar Zarah. ‘Ja, héél graag’ antwoord ze blozend. Samen lopen ze naar Nils huis, hand in hand, op dat moment allebei
gelukkig. Hij voelt zich fijn en heeft het gevoel dat hij leeft, samen met Zarah huppelen ze de rest van de weg, alleen al om dat gevoel te behouden.
Verwerkingsopdracht 25:
Aan het eind van het boek blikt de hoofdpersoon op een van de bijpersonen in zijn/haar dagboek terug op de gebeurtenissen. Schrijf die dagboekbladzijden.
De dagboekbladzijden zijn van Juffrouw Lena die Anon heeft meegemaakt toen hij gepest werd en hem nu weerziet nadat hij zijn VWO diploma heeft.
Mijn liefste,
Vandaag zag ik mijn klas weer. Kristina, Magdalena en natuurlijk Anon. Met z’n drieën kwamen ze hun diploma laten zien, ze waren de enige die nog niet waren geweest, maar ze zaten op vwo dus moesten ook een jaartje langer. Ze gloeide van trots. Kristina gaat naar de rockacademie, ze had het al in zich. Anon is zo mooi opgegroeid. Ik kan me nog zo goed herinneren hoe hij in de klas was, niemand mocht hem. Nu heeft hij een vaste vriendin, is klaar met zijn middelbare school en heeft vele vrienden om zich heen. Hij kwam nog naar me toe. Bedankte me en pakte me vast zoals hij de laatste keer had gedaan, in de klas bij het afscheid. Hij bedankte me vanuit zijn hart. Magdalena en Anon zien elkaar ook nog vaak. Ze gaan volgend jaar zelfs bij elkaar wonen. Ik ben blij dat ze toch nog zulke goeie vrienden geworden zijn. De moeder van Anon kwam ook nog langs, om zich te verontschuldigen. Dat deed mij wel wat. Ik heb het ook niet makkelijk gehad met die vrouw. Ze bedankte me voor mijn goede zorgen. Anon glom van trots toen hij me vertelde dat hij voor een half jaar bij zijn vader ging wonen. Hij heeft me uit eten gevraagd om een avondje bij te praten. Ik weet niet of ik daar op in kan gaan, hij was mijn leerling. Maar ik wil het eigenlijk wel. Misschien kan hij me nu vertellen wat hij voelde vroeger. Waarom hij nooit wat tegen Henk en zijn groepje deed. Waarom hij altijd rustig en dromerig heen en weer liep en waarom hij zijn laarzen altijd aanhad. Ik ben ook nieuwsgierig naar het begin van de vriendschap tussen hem en Magdalena. Ik denk dat ik toch maar ga, ik wil weten hoe het met hem gaat. Hij is me altijd bij gebleven. Ik bel hem wel op om wat af te spreken. Je hoort het wel als we zijn geweest en ik hopelijk en eindelijk mijn antwoorden heb!
Veel liefs Lena
