University of Groningen
Neuroinflammation as common denominator in heart failure associated mental dysfunction
Gouweleeuw, Leonie
DOI:
10.33612/diss.122192415
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from
it. Please check the document version below.
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Publication date:
2020
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Gouweleeuw, L. (2020). Neuroinflammation as common denominator in heart failure associated mental
dysfunction: Studies in animal models. University of Groningen. https://doi.org/10.33612/diss.122192415
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
150 Dankwoord
Dankwoord
Net wanneer iedereen dacht dat het wel niet meer zou gebeuren is het daar dan toch: mijn proefschrift! Vanaf mijn eerste dag bij de afdeling moleculaire neurobiologie tot aan mijn promotiedatum zit maar liefst 7,5 jaar. In deze 7,5 jaar zijn er vele momenten geweest van frustratie, tegenslag, het niet meer zien zitten en twijfelen wat nou eigenlijk de meerwaarde is van promoveren. Het is een worsteling geweest. Maar een grote groep mensen heeft me geholpen het toch nog tot een succesvol einde te breien, dit dankwoord is voor die mensen. Om te beginnen wil ik mijn promotor en co-promotor bedanken, Prof. dr. Uli Eisel en Dr. Regien Schoemaker. Beste Uli, ik wil je bedanken voor het vertrouwen dat je in mij stelde door mijn promotor te zijn. Je haast onuitputtelijke kennis op het gebied van neuroinflammatie en TNF-α was heel waardevol voor mijn project. Ook was je niet bang om de discussie aan te gaan of te zeggen dat ik mijn data nog eens wat beter moest analyseren. Ik waardeer ook zeker het geduld dat je hebt opgebracht met mij. “Ik ben zwanger” is niet wat je wilt horen van je promovendus waarvan het contract er net op zit. En op het moment dat ik na een jaar pauze net weer een beetje mijn proefschrift had opgepakt was het weer zover. Je hebt weleens voorzichtig geïnformeerd hoe ik dacht over de planning maar nooit druk uitgeoefend en je gaf me de ruimte ook een privé leven te hebben.
Beste Regien, hoewel ik je als tweede noem, was je toch wel de belangrijkste drijfveer in het project. Ik kwam niet op de gebruikelijke manier binnen op de afdeling maar had nog tijd over op mijn contract nadat mijn eerdere promotieproject bij de cardiologie voortijdig was gestopt. Aangezien jij ook bij de cardiologie vandaan kwam werden we aan elkaar gekoppeld en mocht je kijken of jij nog wat “met mij kon” in de tijd die nog over was op mijn contract. Aanvankelijk had ik het idee om maar snel te gaan solliciteren naar andere functies, maar al snel merkte ik dat ik het onderzoek en de afdeling toch wel erg leuk vond. Je deed erg je best om mij aan te houden en ruim een jaar nadat ik begonnen was kwam er toch nog een plan om te promoveren. Tijdens dit traject ben je altijd erg betrokken geweest. Ik bewonder je vermogen om onderzoeken op te zetten en samenwerkingen aan te gaan. Je was nieuwsgierig naar resultaten, kwam met goede ideeën en stimuleerde me om congressen te bezoeken. Daarnaast waardeer ik de persoonlijke interesse die je had voor mij en je andere studenten.
Ik wil graag ook de leden van de leescommissie bedanken. Prof. dr. M.J.H. Kas, Prof. dr. A.J. Kraneveld en Prof. dr. T. Jaarsma, bedankt voor de tijd die jullie hebben gestoken in het lezen en beoordelen van dit proefschrift.
Daarnaast waren de stafleden van de afdeling moleculaire neurobiologie een grote hulp. Beste Paul, als voormalig afdelingshoofd was je destijds betrokken bij de beslissing om mij te verwelkomen op de afdeling, ik waardeer het vertrouwen dat je daarmee in mij uitte. Hoewel je niet lang daarna met pensioen ging heb ik je leren kennen als een gedreven neurowetenschapper en een warm persoon met oprechte interesse en betrokkenheid. Beste Eddy, je kritische houding bij de werkbesprekingen is erg waardevol geweest. Ik heb bewondering voor je omvangrijke kennis op het gebied van leren en geheugen en je vermogen om andere mensen enthousiast te maken over onderzoek en wetenschap. Beste Ad, bedankt voor de wetenschappelijke input die ik van je kreeg. Je kwam vaak de PhD kamer in met een interessant artikel of een praktische vraag en bleef daarna nog tijden hangen voor een praatje. Bedankt dus ook voor de humor en gezelligheid. Dear Csaba, to me university professors always were people who spent their time teaching, writing and having meetings. You seemed to come to Groningen to spend some time in the lab, which I think you enjoyed too much to let go off. Thank you for your practical help on my immunostainings. Beste Robbert, jouw komst bracht een hoop levendigheid in de werkdiscussies. Bedankt voor het altijd delen van je mening en ideeën.
Wat ook onmisbaar is geweest op de afdeling is de hulp en kennis van de analisten. Beste Wanda, je hebt je enorm ingezet voor mijn project en bent zelfs een aantal keer vanuit Groningen naar Maastricht gereden om te helpen met de muizen tijdens mijn verblijf daar. Ik vond die dagen, die doorgaans eindigden in een restaurant, altijd erg gezellig. Beste Jan K, Kunja, Bert, Christa en Jan B: hartelijk bedankt voor al jullie hulp met western blot, kleuringen, microscopie, proefdieren en alle andere zaken waarmee jullie een enorme steun zijn voor de afdeling.
Daarnaast wil ik alle promovendi’s en postdocs van de afdeling bedanken. Beste Iris en Pieter, ik ben blij met jullie als co-auteur op mijn publicaties en heb veel van jullie geleerd als het gaat om schrijven en data-analyse. Beste Ate, Martijn, Kees, Erin, Vibeke, Yun, Priscila, Ewelina, Kata, Doortje, Peter, Frank, Marelle, Els, Yingying en Valentina, bedankt voor de leuke tijd op de afdeling. Ik heb heel veel gehad aan onze werkdiscussies, die vaak spontaan ontstonden in de PhD kamer. Bedankt voor alle praktische hulp die jullie me hebben gegeven. Verder koester ik goede herinneringen aan onze PhD etentjes, leuke gesprekken en zelfs ons
152 Dankwoord
hardloopclubje (goed, dat was eigenlijk niet helemaal mijn ding, maar we hebben gelachen om onze goede moed).
Tijdens mijn PhD heb ik hulp gehad van een aantal studenten die hun stage bij mij wilden lopen. Beste Arjen, Neeke, Iris, Siebren en Klaske, bedankt voor jullie enthousiasme en tijd voor het onderzoek.
Pleunie, Marlies en Maria. Het was fijn dat ik voor praktische zaken altijd het secretariaat binnen kon lopen, of het nou was om wat notitieboekjes te halen of de financiële afwikkeling van een reis naar de VS te regelen, jullie maakten mijn leven als PhD student makkelijker. Bedankt voor jullie ondersteuning en gezelligheid.
Naast onze eigen afdeling, ben ik ook dank verschuldigd aan de afdeling farmacologie van het Universitair medisch centrum in Maastricht, waar ik een aantal maanden te gast was. Beste Matthijs, Ben, Kevin, Agnieszka, Peter, Jacques en Helma, bedankt voor jullie hulp met het TNF-α project. Hoewel de resultaten van het onderzoek uiteindelijk niet verwerkt zijn in dit proefschrift vond ik het een hele fijne en leerzame tijd bij jullie.
Doortje en Frank, ik ben blij met jullie als paranimfen. Het was gezellig met jullie in hetzelfde hoekje van de PhD kamer te zitten (hoewel Doortje en ik ooit begonnen met een bureau aan “the dark side”). De organisatie van het labuitje in 2016 zorgde ervoor dat we veel tijd met elkaar doorbrachten en ik heb veel plezier beleefd tijdens onze etentjes, waar altijd minimaal 1 avocado in verwerkt moest worden. Ik ben blij dat jullie aan mijn zijde staan tijdens de ceremonie.
En natuurlijk wil ik mijn familie bedanken. Beste Papa, Mama en Fiona, bedankt voor jullie steun en aanwezigheid in deze periode. Jullie hebben me altijd doen laten geloven dat het uiteindelijk wel goed zou komen. Ook bedankt voor het passen op kleinkind(eren) om af en toe meer dan een half uurtje te kunnen typen. Lieve Léon, toen wij elkaar in 2014 ontmoetten zei ik geloof ik dat ik over een jaar klaar zou zijn in Groningen, het werd uiteindelijk 2,5 jaar voordat ik verhuisde. Al die tijd heen- en weer reizen tussen Delft en Groningen was soms vermoeiend, maar ik ben nog altijd blij dat we dat hebben volgehouden. Daarna volgden nog 3 jaar waarin ik in het weekend soms urenlang op zolder zat om toch wat aan het proefschrift te doen. Dank voor je geduld. Maar ook voor je humor, steun, troost, liefde en aanwezigheid. Emma en Daniël, jullie zijn het mooiste excuus dat het zo lang duurde om dit proefschrift te voltooien. Jullie hebben mijn leven verrijkt, meer dan opleiding en werk ooit kunnen doen.
