• No results found

Deze kerst wordt de belangrijkste in jaren

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Deze kerst wordt de belangrijkste in jaren"

Copied!
1
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

kerk & leven

nr. 51 | weekkrant | 22 december 2010 | jaargang 71 | www.KerKenleven.be

12 dossier laat je

registreren als orgaandonor

Wat is er tegen om je organen na je dood af te staan aan patiënten? Niets.

En toch is er een gebrek aan donoren

Kerstmis

Deze kerst wordt de belangrijkste in jaren

J

e kunt er donder op zeggen dat de Kerk in het jaarover- zicht van 2010 een prominente rol krijgt en niet de mooiste. Zit ik daarom met het gevoel dat deze kerst de belangrijkste wordt in jaren?

In het Latijn heb je twee woor- den om over ‘toekomst’ te praten:

futurum en adventum. Laatst zag ik een kunstwerk dat precies weer- gaf wat ik bij ze voel. In een kast- je lagen verlopen zakagenda’s, in een ander een Jezuskind met ge- spreide armpjes (zie foto).

Futurum is de toekomst zoals die in onze agenda staat. Gepland en toch vaak anders uitdraai- end. Heeft de Kerk dit soort toe- komst te veel omarmd? Tegen wil en dank en om bestwil tegelijk?

De Kerk wilde christenen vrij- waren van repressie, maar raakte daardoor paradoxaal genoeg zelf doordrongen van de macht die ze daartoe nastreefde. Seksueel mis- bruik van kinderen en jongeren – niets anders dan machtsmisbruik tegenover kleinen – is daar de af- schuwelijke uitwas van.

De ‘gewijde geschiedenis’ vertelt gelukkig een ander verhaal. Over hoe God juist komt in crisis. Toen Israël zijn kroonjuwelen verloor, de tempel en zijn cultus en zijn soeverein, ontdekte het dat Gods richtinggevende Woord dichter was dan ooit: in het hart van ge- lovigen her en der verspreid en in elk geval ver van een zelfzeker Je- ruzalem. Als God er dan voor kiest om met kerst nog intiemer nabij te komen met een mensengezicht, dan zit daar meer in dan kerstmu- ziek. Daarom omschreven we de voorbije vier weken die toekomst met adventum. Het naderen van dat Jezuskind en vandaag zijn ge- boorte.

Misschien is het niet eens zo slecht dat deze crisis onze muren en torens van zelfvoldaanheid en zekerheid sloopt om voldoende bouwplek te krijgen voor een stal met een ster er op. Daar lezen wij deze dagen verhalen over. Over Jo- zef bijvoorbeeld, die evenveel re- den tot piekeren had over zijn tijd als wij vandaag over de onze. Hij hield op met doemdenken, toen

hij in een droom ontdekte dat niet hij de toekomst van zijn kind be- paalde, maar omgekeerd dit kind zijn toekomst. Toen werd hij van een ‘futurum-mens’, die een agen-

da omarmde die ‘in die dagen’

door de feiten ondersteboven werd gehaald, een ‘adventum-mens’ die meewerkte met Gods nakende plan. Alleen op die manier zou hij zelf toekomst hebben.

Straks zegt de volwassen Jezus:

„Kom allen naar Mij die afgemat en belast zijn, en Ik zal u rust ge- ven. Neem mijn juk op en kom bij Mij in de leer, omdat Ik zacht- moedig ben en eenvoudig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel. Want mijn juk is zacht en mijn last is licht.”

Naar rust kijken we na dit bewo- gen 2010 echt uit. Hij garandeert ze ons, als we bij Hem opnieuw zachtmoedigheid en nederigheid willen leren. Was Hij dat zelf? Hij was toch veeleisend in zijn Berg- rede en onmenselijk in zijn eis om je vijanden graag te zien. Tegelijk at Hij met tollenaars en nodigde Hij een hoer bij Hem uit zonder eerst te eisen dat ze een poos van de straat zou blijven.

Hoe kon Hij tegelijk veelei- send zijn en zonder voorbehoud ontvankelijk? Alleen omdat Hij alles in het perspectief plaats- te van de vriendschap met God.

Een perspectief dat ook zijn om- gang met mensen bepaalde. Dat is de toekomst die deze kerst ons garandeert. Enkel binnen het kader van de vriendschap kan een Kerk mensen haar morele kijk aanbieden. Niet door hen een juk op de schouders te leg- gen dat te zwaar is om dragen, zoals dat om hun bestwil in het verleden te vaak gebeurde. Men- sen kunnen wel wat hebben van iemand die er eerst zorg voor draagt hun persoonlijke vriend te worden, hun gastvrijheid te aanvaarden, hen te eerbiedigen

en hen dan bij zich thuis uit te nodigen. Alleen zijn in de Kerk vele handen nog te gevuld met

‘betweten’.

Slechts zij aan zij en in de wor- steling en de strijd die onze naas- ten alle dagen leveren, krijgen we de juiste woorden om voor hen iets te betekenen. En wat we dan zeggen, zal geen last zijn, maar een kerstgeschenk. Hoe kun je de uitgestoken handen van het kerstkind vastnemen, als je handen zelf te vol zijn?

2010 was het jaar van een grote crisis voor de Kerk, maar draagt in zich de belofte van iets goeds.

Op voorwaarde dat we dat goeds dit keer aanvaarden.

Ronald SledSenS Verlopen zakagenda’s versus het kerstekind. Welke toekomst dromen wij ons? © Frank Bahnmuller

Wie muren van zelfvol-

daanheid en zekerheid

sloopt, krijgt voldoende

bouwplek voor een stal

met een ster erop

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Zijn er voor de grondroerder, ondanks de verstrek- te tekeningen, aanwijzingen dat de kabel op een andere plaats ligt en zijn deze voldoende concreet.. Dan kan hij toch

Net als bij zijn voorganger, de Citymaster 600, pretendeert Hako dat zo’n machine zo min mogelijk hoorbaar is.. Zo kan men bijvoorbeeld in de veegstand overschakelen op

(De oude man vraagt wie er dan wel riep en wat het was, maar ik weet het niet meer, echt niet. Misschien was ik het zelf wel die riep. Nee, ik heb het niet eens verstaan.) Het

Vanzelfsprekend proberen wij onze dagelijkse activiteiten op een verantwoorde wijze uit te voeren zodat wij iedereen zo goed mogelijk van dienst kunnen zijn en blijven. Wij rekenen

Het lijkt een open deur, maar toch zijn er veel docenten die zelf niet of nauwelijks lezen en al helemaal geen jeugd- literatuur lezen.. Dat is jammer, maar de realiteit is dat

Haar vermogen werd in augustus 2021 geschat op 1,7 miljard dollar (1,44 miljard euro).. NB: Ze heeft haar rijkdommen niet alleen met zingen

Waarheid en leugen worden in de monologen door De Graef op één lijn geplaatst, waarbij hij stelt dat de leugen en fictionaliteit de waarheid vaak overtreffen,

De vraag die voorlag, was of we voor deze viering moeten afwijken van het uitgangspunt dat onze vieringen voor iedereen toegankelijk zijn en dat we aan de