61s,e jaargang nummer 15 woensdag 12 april 2006 1,55 euro Voor mensen
met een goed hart en een slecht karakter...
^at me r
uoaott WAADHE'D
^DOl-ju
X c O) CL i_
O g c
<
L.
O
*-Jo c C3 _*!
a»
<
Vooruit met de geit!
De heer Dewinter mag wel eens op zijn tellen gaan passen, want anders wordt hij bin
nenkort door het Blonde Gevaar uit Schoten op zijn mediaflank voorbijgestoken. Sloe
gen wij vorige week ‘De Tijd’ open, en wie kreeg daar een hele opiniepagina aan haar gewijd ? Jawel, de kandidaat-burgemeester van Schoten. Wedden dat zij het nabijgelegen Ekeren laat annexeren als zijn eenmaal aan de macht is? Boer, let op uw ganzen!
Wij verwijzen naar ‘De Tijd’ omdat op dezelfde pagina ons oog viel op een klein artikeltje met een uitspraak van onze Vlaamse minister-president, Yves Leterme, in zijn vrije tijd tevens geitenmelker en soigneur van zijn zoon tijdens wielerkoersen. De heer Leterme vindt die Vlaamse vlaggen tijdens sportwedstrijden eigenlijk maar niets.
Uiteraard wordt er uit ten treure verwezen naar de vlag die in het wiel van Leif Hoste draaide tijdens Parijs-Roubaix twee jaar geleden, waarop de minister-president besluit:
“Ik vind die Vlaamse vlaggen wel eens storend, soms zelfs bedreigend.”
Wij mogen ervan uitgaan dat deze uitspraak ten persoonlijken titel gebeurde, en niet de goedkeuring wegdraagt van de kartelpartner, die al zo getormenteerd rondloopt na wat het Blonde Gevaar en co de N-VA hebben aangedaan.
Leterme, watervrees?
Nu willen wij het bij deze eerder even hebben over de campagne die in bepaalde krin
gen blijkbaar opgeld maakt en die erop neerkomt dat CD&V in het duister tast over de precieze opstelling van Leterme. Het Vlaams Belang stuurde vorige week nog een persmededeling rond met de vaste overtuiging dat de ambitie van Leterme bekend is, dat hij straks premier wil worden, en dat de CD&V daar veel, zoniet alles voor over heeft. Tja, en toch zijn er verlichte geesten die ronddwalen in de wandelgangen van het parlement en van de partijhoofdkwartieren en die optekenen dat “Leterme het beu is dat zijn partijgenoten van hem verwachten dat hij altijd het voortouw neemt”, kortom dat hij signalen uitstuurt dat het helemaal nog niet zeker is dat hij, de roep van de partij getrouw, in het federale strijdperk zal treden. Daar worden allerlei redenen voor aangevoerd: het zou zelfmoord zijn hem nu al als kandidaat naar voor te schui
ven, een jaar op voorhand is te lang, we moeten eerst zien hoe we de gemeenteraads
verkiezingen overleven, als we een coalitie met de socialisten moeten sluiten is dat in ons nadeel gezien het lage stempercentage van cdH (de Franstalige humanisten of des
gevallend christendemocraten). Schroomvol wordt verwezen naar het vertrek van Dewael uit de Vlaamse regering, en allerlei scenario’s ontwikkeld die - de een al inge
wikkelder dan de ander - Leterme bij onderhandelingen in 2007 over een communau
tair eisenpakket veel meer gewicht toekennen als Vlaams minister-president dan als federaal stemmenkanon.
Paniek
Het zal de lezer wellicht niet verwonderen dat deze speculaties het bijzonder goed doen in progressieve kringen, en meer bepaald in het “Onafhankelijk Dagblad” dat ‘De Morgen’ heet. Alles is goed om de tsjeven het vuur aan de schenen te leggen, dus als er een georchestreerde actie mogelijk is, dan zal de oerconservatieve Vlaamse linker
zijde, die zo weinig mogelijk veranderingen wenst, dat zeker niet laten.
Tezelfdertijd nemen we bij diezelfde linkerzijde een toenemende paniekstemming waar over de indruk die Vande Lanotte nalaat als nieuwe partijvoorzitter. Of beter: over de indruk die hij niét nalaat. Te houterig, te weinig begeesterend, te pragmatisch, teveel te weinigzeggend. Kan God niet terugkomen uit Limburg? Kan Steve echt niet worden gemobiliseerd om de SP.a opnieuw publiekelijk te ondersteunen tijdens de komende verkiezingscampagnes? Bij ‘Knack’ meenden ze vorige week het antwoord bij de hand te hebben: jawel, Steve komt terug, en nog wel voor de verkiezingen van 2007. Ah neen, hé, het onafhankelijke dagblad waarnaar wij reeds verwezen, weet het beter: als Steve terugkomt, dan is het voor de Vlaamse verkiezingen van 2009. Hij kan dan de redder des vaderlands spelen als Vande Lanotte niet hoog genoeg heeft gescoord en de SP.a - o gruwel - van de vetpotten van de macht zou worden weggehouden.
Boel barst los
Ach, ze spielereien er maar op los, de heren en dames columnisten en commentato
ren die zichzelf zo belangrijk en zo gewichtig achten. Op een bepaald punt hebben ze natuurlijk wel gelijk: dat geen enkele Vlaamse politieke meerderheidspartij op dit ogen
blik bulkt van de politieke kopstukken die op verschillende plaatsen inzetbaar zijn. Maar om daar zo nodig allerlei wilde strategische manoeuvres rond te bouwen ofte verzin
nen, lijkt ons van het goede teveel. Zelfs in deze politiek windstille paasvakantie. Vol
gende week barst de boel weer lekker los. Er moeten nog een aantal megasuperminis- terraden worden afgewerkt, vliegwetten afgeschoten, knelpuntberoepen bepaald en dienstencheques worden gefinancierd. Dat zal veel medewerking vragen van de media, laat die er dus nu nog maar even zelf op los fantaseren, vooraleer de politici die taak opnieuw ter harte nemen. Niks nieuw onder de zon.
XlïCCidjéxfie.
LEOKf ZÇffT...
1%»^ naaTf ja wd cuut
Act tva/c yecvc&it
h
mat «2 cfrtz' taiCUHOti
— I— '
Deze week :
• Gastarbeiders welkom 3
• Stal in, Hitler, Mussolini: één pot nat 4
• Bruno Valkeniers en het Zangfeest 5
•TV en Film 10
• De parlementaire zoölogie I I
Den délégué kijkt mee
Boekentasgeheim
Frank Vandenbrouckeleek tot voor kort een bijzonder atypische minister vanOnder
wijs. Marleen Vanderpoorten gooide op één week tijd meer stenen in descholenkikker- poel dan Vandenbroucke in zijn nu zowat twee jaren dienst. Frankske is altijd al de slimste vande hoopgeweest.
Maar die twee jaren beginnen toch spo renna telaten. De voorbije weken bleekook hij niet helemaal immuun voor de neiging de boel door elkaar te gooien. Zijn idee om het hoger onderwijs niet meer te subsidiëren op basis van het aantal ingeschrevenstudenten, maar naargelang hetaantal geslaagdeexa
minandi, leek zo uit de kokervan Vander
poorten gerold.Bedenkelijk dus.
Op het eerste gezicht valt er veel voor te zeggen. Een garagist wordt niet betaald voor het aantal auto’s dat wordt binnenge
bracht. Wel voor het aantal karretjes dat hersteldweer de weg op kan. Maarals zo'n garagist zelfmag bepalen wanneer het ding weer mobiel is, dan loopthet natuurlijk fout.
Een wrakmet daarop een officiële klever van de garagistenbond“het ding rijdt" blijft een wrak.
Hogescholen en universiteiten die gaan smijten met dediploma’s, mogen dus stro men overheidsmanna verwachten. Wie de lat hooglegt, wordt drooggelegd.
Wij hebben geen onderwijs genoten in Oxford, maar iets in ons zegt dat zo'n systeemstinkt.
Toen Vandenbroucke dan eind vorige maandaande persliet weten dathet leer
krachten niettoegestaan is de boekentassen van hun pupillen te doorsnuffelen wegens inbreuk op de privacy, werd het duidelijk.
Frank begintaansluitingtevinden bij de tra ditie diewil dat ministersvan onderwijs het als hun roeping zien om de schoolseopvoe
dingonderuitte halen.
Alseen leerling dus een papierke wegfoe feltin zijn tas ende leraarzegt:
“Kom, laat dat eens zien", heeft die bank
zitterhet hele apparaat achterzich wan
neer hij botweg weigert.De boekentas geniet diplomatieke onschendbaarheid. Wegens het grondwettelijke recht op boekentasgeheim.
Vandenbroucke laateenpoortje open. De leerkracht die een spiekbriefke wil onder
scheppen, mag vande ministerdesgevallend de hulp inroepenvan de politie. Geef toe, da’s een stevige troost.
Maar wie zijn wij om ons te verzet ten tegen de lijnen die de democratisch gesteunde meerderheiduitzet? Onze soe
pelheid kent geengrenzen en we stellen ons hier weergraag ter beschikking om creatief meete denken overéén enander.
Waarhalenleraars het rechtde schriften van leerlingen inte kijken?
Als zij tijdens de les hun schrijfblokgebrui
ken om hun allerindividueelste expressies aan toe te vertrouwen, wie isdie schoolfrik vooraan dan dathij zijn /haar neus daarin mag steken?
We moeten durven verder gaan. Ooktes ten enexamenshoren eigenlijk nietgelezen te worden door die would-be Rambo’s voor het bord. De leerling die zegt dat hij een en andercorrect heeft ingevuld, verdient het wantrouwen niet die aanzet om dat ookzelf te willen controleren. Adolescenten zijn nu eenmaal gevoelige types, waarmee behoed zaam dient omgesprongen.
Beloon leerlingen die plechtig verklaren hun proefwerken correct afgelegd te hebben toch gewoon meteendiploma. De overheid beloont de school danmetsubsidies. Ieder eentevreden. eenmanscollectief DenBlootenKooninck
Umagrechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres
■i
2
12 april 2006De dingen dezer dagen
Voor nieuwe verbondenheid
In Vlaanderen staat nog amper 38 pro
cent van de bevolking achter het vorstenhuis.
In de PS-staat Wallonië wordt het circus van Laken beschouwd als garantie nummer één voor het behoud van de transfers en in dezelfde moeite dat van België. Vandaar de aldaar gemeten 70 procent “overtuigde roya
listen”. Hoe dan ook valt het enorme verschil nog moeilijk te kaderen in de “evenwichten”, de beruchte pijlers waarop de absurde Bel
gische constructie is gebouwd en die, tot heil van het "establishment”, tot de laatste snik verdedigd moet worden. In die samen
hang zag het er de voorbije weken naar uit dat de getrouwen van het regime, mogelijk als gevolg van een ietwat paniekerige “brain
storming" een alle hens aan dek hebben afge- kondigd, waarbij ook Le Palais-Het Paleis zelf nadrukkelijk wordt ingeschakeld voor een demonstratie “nauwe verbondenheid met het Vlaamse volk”.
Het is niet onmogelijk dat de demonstra
tie begon met een experiment “Dagje in Ant
werpen met Paola”. Het dagje verliep, mede vanwege onaangekondigd, dermate rimpel
loos dat niets nog een snelle aansluiting op het pilootproject van een officieel vorstelijk bezoek “à la façon de jadis” in de weg kon staan. Voor een dergelijk hoofs gebeuren was geen betere locatie denkbaar dan het Brakel van Herman de Croo, behalve lokale burgemeester ook eerste burger van la Bel
gique, alsmede de onbetwistbare kapitein op een met alsmaar dieper wegzinken bedreigd regimeschip. De bevriende staatsmedia lieten niet na de occasionele blijde intrede in Brakel inde vereiste verf te zetten. Met, tot aanvang van de ten stadhuize gehouden exclusieve - want betalende - en via het beeldscherm uit
voerig toegelichte p het beeldscherm uui- sen Boek eg op de exclusieve receptie ten stadhuize waar buregeemster van de tradi
tionele meute opgevorderde schoolkinde
ren. Wat de media er in de “spontane” ver
slaggeving waren vergeten bij te zeggen, was dat de entreekaartjes voor de receptie niet uitverkocht geraakt waren en er ter elfder ure nog een lading gepensioneerde en dus beschikbare lokale senioren diende opge
beld om alsnog de zaal vol te krijgen. Was dat even slikken, Herman?
Operatie “nauwe verbondenheid” werd wat later in Meerbeke voortgezet aan het eindpunt van de Ronde van Vlaanderen.
Vorst en vorstin zaten er, voor het oog aller camera’s, in de eretribune. Ze werden ter linkerzijde geflankeerd door de alweer onvermijdelijke De Croo, en ter rechter
zijde door Eddy Merckx, de jongste jaren met volle persoonlijke inzet uitgegroeid tot absolute sportieve ambassadeur van monar
chie en “establishment”. Een eerste verschil met de Brakelse “happening” was desal
niettemin dat in Meerbeke niemand moest opgebeld worden om de hoop te komen vergroten. Een tweede was dat daar op “Ie moment suprème” een andere koning dan Albert werd bejubeld door ook anderen dan opgevorderde schoolkinderen. En het “last but not least” derde verschil daar bovenop was - of alleen De Croo er buikkrampen aan
overgehouden heeft is onduidelijk, maar ver van zeker - dat er met andere vlaggen werd gezwaaid dan met tricolore van papier.
Tussen de bedrijven van de Brakelse piloo- taflevering en een (voorlopig) Meerbeekse apotheose was nog ruimte voorzien voor een tussentijdse blijk van koninklijke belang
stelling voor het nieuwe paleis van vrouwe Justitia in Antwerpen. Het had “den vorst behaagd” om het Vlinderpaleis - door de mondige Antwerpse poorter tot “frietzak”
herdoopt alsmede uitgeroepen - officieel voor geopend te verklaren. In de daarbij rug
gensteun biedende VIP-entourage was, van
zelfsprekend naast De Croo, zowat ieder
een opgenomen van wie, althans volgens het regime, de “grote betekenis" duidelijk geacht werd voor alle modale sinjoren. Dat de ver
tegenwoordigers van op zijn minst een op drie van diezelfde modale sinjoren gewoon niet waren uitgenodigd, was dan ook de stui
tende logica zelf.
Maar alles kan altijd beter. Zoals gebrui
kelijk bij grote feestelijkheden kreeg de bevolking in de onmiddellijke buurt van “de frietzak” het verzoek om, als blijk van dank
baarheid voor de koninklijke aanwezigheid, de feestvlag uit te hangen. Her en der werd aan de oproep zelfs gevolg gegeven. Ook door de uitbater van een niet nader te noe
men handelshuis aan de Amerikalei, over wiens identiteit ik in zijn eigen belang verder beter zwijg. De man heeft de gewoonte om, in de ogen van de belgitude, de leeuwe- en dus de “verkeerde” vlag uit te hangen. Dat was de ochtend van het koninklijk bezoek niet anders. Terwijl de man doende was te doen wat hij voor het vak doet, d.w.z. zijn handelswaar aan de man en de vrouw bren
gen, dook er in zijn etablissement plotsklaps een “klant” op met een vraag naar prullaria zoals tandenstokers. Hij droeg geen leren jas en evenmin een hoed met afhangende ran
den. Hij wou wel weten hoe het kwam dat aan de voorgevel niet “de” vlag hing. En met wie de verantwoordelijke voor het uithan
gen van de "verkeerde” vlag zoals het huis deelde. En of hij er zeker van was dat er niet meer en gebeurlijk nog anderen aanwezig waren dan normale huisgenoten. En of hij, de klant, desgevallend boven een controle- kijkje mocht nemen? De handelaar toonde zich niet echt enthousiast over de inhoud van het vragenspelletje en vroeg op zijn beurt wat precies de bedoeling was. Waarop de
“toevallige klant” in zijn binnenzak tastte en er een document aan ontwrong dat zijn hoe
danigheid als lid van de staatsveiligheid ont
hulde. Verder ging hij niet. Er kwam geen eis om de “verkeerde” vlag binnen te halen en evenmin een verder aandringen op het
“kijkje boven”. Het was wel zo dat de “ver
dachte” van een en ander niet goed was. Of tot wat het leiden kan als een Vlaming zijn identiteit manifesteert door in de grootste stad van Vlaanderen gewoon de Vlaamse vlag uit te hangen als “de koning van alle Belgen"
even langs komt. Als bewijs van een her
nieuwd streven naar “nauwe verbondenheid met het volk” kan het wel tellen.
D.Mol
Dit op apegapen liggend apenland
“ Belgique: le dernier quart d’ heure?”
Het had inderdaad gekund, maar dit is dus niet de titel van de Franse vertaling van het nog altijd niet verteerde “Manifest”, zoals het over enkele weken in de boekhandel zal liggen. Het is integendeel de opvallende titel van een Waals pamflet waarover de in Vlaanderen verschijnende Nederlandstalige kwaliteitspers uiteraard niet zal berichten, aan Franstalige kant moet men niet anders verwachten.
Het boekje komt uit de pen van iemand die door het Belgische systeem a priori niet ern
stig wordt genomen, de ooit politiek zo tur
bulente Paul Henri Gendebien. Hij behoorde tot de top van de Wetstraat, hij was toen voorzitter van het intussen allang vergeten Rassemblement wallon. Vandaag is hij de politieke peetvader van het Rassemblement Wallon France - Rassemblement Bruxelles France. Let op de subtiele dubbele bena
ming....
Paul Henri Gendebien, een zeer bemin
nelijke man, is een verre nazaat van die andere Gendebien, één van de namen die er samen met een handvol anderen in I830 mee voor zorgden dat Paul Henri en wij van
daag gedwongen samenleven binnen de Bel
gische grenzen. Een verplichting waar zowel de Waalse politicus als de lezers van dit blad en vele anderen in Vlaanderen graag zo snel mogelijk van af willen. Om zijn gelijk te bewij
zen schreef hij “zijn” Manifest" onder de titel
“Belgique, le dernier quart d’heure?”.
Waarom dat vraagteken en geen uitroe- pingsteken? In goed I50 bladzijden bewijst hij immers con brio en met veel hartstocht wat het Vlaamse Manifest in iets meer blad
zijden, maar met meer zakelijke cijfers duide
lijk maakt. Nog eens, het manifest van Gen
debien had de Franse vertaling kunnen zijn van het Vlaamse. Tenminste, tot de auteur over Bruxelles begint....
Het “ gemarshalliseerde”
Wallonië
Een wat ruwe schets van de blijkbaar onomkeerbare maatschappelijke, econo
mische, sociale en politieke teloorgang van zijn Wallonië vormt de eerste helft van zijn betoog. Geen nieuw verhaal, alleen de soms pijnlijk scherp geformuleerde bevestiging van alles wat de Vlaamse Manifesters op een veel beleefdere manier vertelden. Zijn conclusie is simpel: zeker economisch heeft een Wal
lonië op eigen benen geen enkele overle
vingskans. Het met veel omhaal aangekon- digde Waalse Marshallplan zal daaraan niets veranderen. Het is de Waalse manier van leven en denken, doen en laten die een revo
lutie nodig heeft: “C’est dans les têtes qu’il faut provoquer le changement." (blz. 77).
Tot daar kunnen we alleen maar instem
mend knikken.
Dat is ook zo voor het grootste deel van het tweede luik van Gendebien’s betoog over wat hij omschrijft als de “historische mis
lukking van het Belgische federalisme” (blz.
80 e.v.). Dit land is gewoon dodelijk uitge
put, zo schrijft Gendebien en dat komt vol
gens hem door die decennialange Vlaams- nationale passievolle belegering, (blz. I6).
Een stelling waar we enkel kunnen bij glim
lachen natuurlijk. Maar goed, het zou zeker goed zijn als velen in Vlaanderen lezen wat de uitgesproken Waalse Waal Gendebien schrijft over het onnatuurlijke bondgenoot
Cordonnantie
Ook de socialistische vakbond ABVV is al druk bezig met de verkiezingscampagne voor de gemeente- en provincieraadsverkiezingen van 8 oktober. In een brief de dato 6 maart 2006 maant de Limburgse Provinciale Secre
taris Rob Urbain alle 26.000 Limburgse leden aan te stemmen op democratische partijen.
Bravo! Dus niet voor de (ex-)communisten op groene en rode lijsten en ook niet op de mao
ïsten van de PvdA. Mis poes! De ABVV-appa- ratsjik bedoelt het Vlaams belang, want dat
"is geen democratische partij".
Het “advies” van Urbain doet denken aan de cordonnantie die die ACW-FührerJan Een
ders in het ledenblad Visie tegen het Vlaams Belang uitvaardigde. Vroeger vaardigden de bisschoppen zo een oekazes uit, nu doen de vakbondsbazen dat.
Met welk recht, zou men kunnen zeggen, mengen vakbonden zich in de partijpolitiek?
schap tussen het koninklijke Laken en Elio Di Rupo, over de hang van de Walen zich te verschuilen achter de Belgische monar
chie om de Belgische door de Vlamingen betaalde vetpotten niet kwijt te spelen, over de machtswellust van Di Rupo en zijn par
tij die wat graag het Front national overeind laten omdat dit electoraal schadelijk is voor onder meer de Waalse politieke PS-tegen- speler, de liberale MR van Louis Michel. (Is het verboden te denken dat het bestaan van het Vlaams Belang sommigen in Vlaanderen misschien ook niet slecht uitkomt?)
In dat Belgenland is er voor de Walen en hun Wallonië geen toekomst weggelegd en dus moeten ook zij zich klaar maken om zich voor te bereiden op het “na-België”.
Daarom, aldus Gendebien, heeft nog een Vlaams-Waals-Brussels palaver over la Bel
gique de demain dat nu al met een been in het graf staat geen enkele zin. Alleen nog een allerlaatste gesprek bij de notaris om de akte van overlijden op te stellen, “un ultime acte notarié, celui de la succession d’Etat." (blz.
134) heeft nog zin.
Tot daar, alleen maar applaus. Ook al staan er natuurlijk hier en daar wel uitspraken die door onze Vlaamse bril gelezen meer dan driehonderd procent fout zijn.
Ontgoocheld
Maar dan is het uit met de pret. Bijna hon
derd bladzijden lang bewijst de auteur dat een Waal binnen het bestaande Belgische systeem niet langer kan leven, groeien en bloeien, dat diezelfde Waal zijn heil alleen elders kan vinden, liefst onder de verwelko
mende armen van de Franse driekleur en dan gaat diezelfde wallingantische Waal schuilen achter de dikke buiken van zijn Franstalige Brusselse zogezegde landgenoten - niet eens zijn lotgenoten - gaat hij van de Vlaamse rand rond Bruxelles, van de Vlaamse pre
sentie binnen datzelfde Bruxelles zijn eer
ste Waalse opdracht maken.
Na de scheiding moet in de Vlaamse rand onder internationaal toezicht een volks
raadpleging komen, in Brussel zelf zullen de Vlamingen over voldoende mogelijkheden beschikken om nog Nederlands te mogen spreken en nog meer van dit soort zottig
heden. (blz. I49.)
Kortom, de Waalse Waal Gendebien wordt plots een Franssprekende Brusselse bourgeois voor wie het Fransdolle gekreun van enkele tientallen zogezegde Fransspre- kenden in Vlaanderen belangrijker is dan een betere toekomst voor zijn Wallonië.
Alsof die Bruxellois er ook maar zestig seconden aan denken om ooit de Waalse rekening te betalen zoals de Vlamingen dat vandaag wel doen, zoals Vlaanderen dat ook morgen en overmorgen - maar dan toch niet veel langer - wil en kan blijven doen. De Brusselaars kunnen niet eens hun eigen reke
ningen betalen en toch maakt Gendebien zijn Waalse toekomst afhankelijk van die Belgi
sche hoofdstedelingen.
Een ontgoocheling? Niet helemaal, vvel een zoveelste goede les! Als we de onafhan
kelijkheid willen, zullen we ze moeten dur
ven pakken! Marc Platel
P.H. Gendebien, Belgique Le der
nier quart d’heure?, 165 blz., ed. Labor, ISBN 2 8040 226 x
Als het ACW en het ABVV aan politiek wiHen doen, dat ze zich dan presenteren als politieke partij en zich onderwerpen aan het demo
cratische oordeel van de kiezer. Dat zou pas democratisch zijn!
Schimmig?
Een Jan Debackere schrijft in De Stan
daard van vorige zaterdag (blz. C3) het In Memoriam van het maandblad Deng, gens “linkse” kenners een satirisch tijdschrift’
hoewel eerder een vunzig schotschrift. ]an Debackere betreurt het verdwijnen van DenS en lamenteert: “De Vlamingen hebben geen interesse voor een satirisch blad". Want vro(
rest er nu nog? Een schimmig blaadje o s
‘t Pallieterke, snuift hij. Mogen wij schrijd laarkeJan Debackere erop wijzen dat t Rö lieterke aan zijn ólste jaargang toe is? En da het op steeds meer interesse van de Vlamin gen mag rekenen?
De dingen dezer dagen
12 april 20063
Gastarbeiders welkom
Onlangs werdeenBelgvan Turkseafkomst (kortstondig) opgepakt omdat hij in zijn broodjeszaak in Hasselt een 70-talTurkse immigranten fictiefhad tewerkgesteld voor een dag. Een Belgische wet, waarvan het bestaan mij tot dusver onbekendwas,stelt datimmigranten dieinhet kader van gezins verenigingnaarons land komen, rechtheb
bende worden op de Belgische sociale uitke ringen voor werkloosheid en ziekte indien ze aan twee voorwaarden voldoen:zemoeten gewerkt hebben in hun land van herkomst en ze moeteninons land een baanhebben gehad gedurende minimum... één dag.
De Turk maakte deel uitvan een bende waarvande spil werd gevormddoor topfi
guren van Multicolores,eenpro-immigratie vzw vanhet ABVV. Debende liet zichdoor de Turkse immigrantenduizend euro betalen in ruil voor één dag tewerkstelling. Voor de immigrantenwas dit een gemakkelijke inves tering, wantdankzij dieénedag konden ze vervolgens dewerkloosheid ende zieken kas plunderen. Zo zoudoorde70 Turken zo’n éénmiljoen euroaan sociale bijdragen binnengerijfdzijn,eengemiddeldevan méér dan I4.000 euro per Turk.
Sociale zwendel
De vraagdringt zichop wie hier de echte misdadigers zijn: de 70 Turken, de pro-immi- gratiegroep van het ABVV, of de politici die wetten hebben ontworpen en goedgekeurd die het mogelijk maken dat vreemdelingen zich na één dag aan de staatsruif tegoed mogen komen doen?
Ons stelsel van socialezekerheidis opge
bouwd door drie generaties Belgen die er hun hele leven bijdragen voor hebben betaald. Hetis eensociale verzekering van de Belgen voor de Belgen. Dat vreemdelin
gen die hier gedurende geruime tijd hebben gewoonden gewerkt, er bijtegenslag even
eens van kunnen genieten, is normaal. Maar dat dit reeds kan na één dag is crimineel.
Het betekent dat onze politici metonsgeld gooien naar mensen die nooit hebben bijge dragen, dat in velegevallen ook nooitzul lendoen, en dit vermoedelijk niet eens wil lendoen.
Politici spelen graag sinterklaas.Zeheb
ben het gemakkelijk, wantzespelensinter klaas met het geld van anderen, met name de belastingbetalers. Met dit geld kopenze politieke aanhankelijkheid. Het is geentoe val datde organisatoren van de hierboven beschreven zwendel te vindenzijn in de krin
gen van desocialisten. De Europese socia listische partijen “kopen” zich vandaageen nieuw electoraat doormetgeld tegooien naar de immigrantengemeenschap. Immi
granten worden naar hier gelokt met de belofte dat ze onze socialezekerheidskas- sen mogen leegstropen,maar ze moeten in ruil daarvoor voor de socialisten stemmen.
Naarmate het autochtone kiespubliekvan de socialisten afkalft, wordt de nood der socialisten aan steeds meer stemgerechtigde allochtonen groter. Het is danook niet echt verwonderlijk datde socialistenwetten laten stemmen dievreemdelingen recht geven op socialebijstand naééndag, enop stemrecht na amper drie jaar verblijf in het land.
Aanwinst
Men heeftaldus met opzet de verkeerde soort immigranten aangetrokken. Het is
Antwerpse Watergate?
Het Antwerpsegerecht gaat onderzoe
ken wie erallemaal per gsm contact heeft gehad met FilipDewinter. Men beweert dat men wil uitzoeken wie eengeheime lijst van
“extremistische”organisaties heeft doorge
gevenaan hetVlaamsBelang.Dewinterwil hiertegen zowel juridisch als politiek reage
ren. Enerzijds gaathij klacht indienen wegens
Geen woorden maar daden!
Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.
Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.
Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.
B Vlaams* Neutraal Ziekenfonds | iiwiiuHiwiïi»»ornn
Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen - www.vnz.be
begrijpelijk datde autochtonen zich tegen deze parasitaireimmigranten keren.Het zou abnormaal zijn indien dit niet gebeurde.
Er zijn echter ook immigranten die wél bereid zijn om te werken en bij te dragen tot de welvaart vande hele gemeenschap, zoals bijvoorbeeld de Poolse loodgieters, elek
triciens, schrijnwerkers, stukadoors, schil
ders, enz. waarop de burger een beroep kan doenindien hij kleine herstellings-en reno
vatiewerken wil uitvoeren waarvoor onze aannemers vaak deneus ophalen. Uiteraard gebeurt dit “in het zwart”.
Welke zinnige burger wil immers de staatsruifnog spijzen indienhij vaststelt dat diestaatsruif tochalleen maar dient om de parasieten te voeden?
Deze immigranten doen geen beroep op werkloosheidsvergoedingen ofziektegeld.
Ze werkenvaak in een branche waarin de broodwinning van autochtonen niet wordt belaagd, wanter is nood aan goede lood gieters,elektriciens, schrijnwerkers, stuka
doors, schilders,enz.die eenwerkonmid dellijk kunnen aanvatten zonderdat men al te lang moet wachten.
De Polen bewijzen dat “gastarbeiders” een positieve zaak zijn voor een land. De Polen zijn echter niet eens immigranten aangezien zijvaak slechtstijdelijk naar hier komen om te werken,en daarna huiswaarts keren.
Mensen met hun arbeidsethos zijn een aanwinst voorelkland.
Indienzezich met hungezin bij onszou denvestigenzouden ze uitstekende“nieuwe Vlamingen” worden.
Op slot
Menstelt echter vast dat dezelfde politici diededeurenwagenwijdopenzettenvoor parasitaire immigranten,liefst afkomstig uit landenen culturen waarmee wij zoweinig mogelijk gemeen hebben,de deuren sluiten voor de arbeidslustige immigranten, afkom stig uit landen waarmeewe culturele affini
teiten delen.
De reden waarom voor de goede immi
grant dedeur op slot moet, ligt voor de hand.
De kans dat deze mensen, indien zestem recht zouden krijgen, socialistisch zouden stemmen, is immers klein. Ze leerden uit hetverleden van hun eigen land welk een immoreel,waanzinnigen crimineel systeem het socialismeis.
Elke politiekepartij wil de deurop slot houden voor immigrantenuit denieuweEU- lidstaten. Toch is dit niet het gevoel dat bij de bevolking leeft.
Feryn, de Londerzeelse kantelpoorten- fabrikant, ondervond datde Vlaming liever geen Marokkaanse werkman in zijn huis bin nenlaat, maar niemand heeft er een pro bleem mee om een Poolse loodgieterinzijn huis toetelaten.
De Vlaminglaat zichliever nietverzorgen door een (al dan nietgesluierde) Marok kaanse bejaardenhelpster, maar niemand heeft bezwaar tegen een Poolse verpleeg
ster.
Onze politici en onze politiekcorrecte elite zijn evenwel de omgekeerde mening toegedaan. Eris dringend nood aan eenpoli tiekepartij die zegt watde burger denkt: laat de Polen maarkomen. Hoe meer, hoe liever.
Levede (goede) immigratie.
Paul Beden
schending vande privacy enanderzijds zal hij in hetparlement een wetsvoorstel indie nen waarin wordt vastgelegd datde voorzit ter van het parlement geïnformeerd moet worden vooraleer er onderzoek wordt ver richt naar de telefoongesprekken van par lementariërs. Het Antwerpseparket wil het bericht niet bevestigen noch ontkennen.
Maar zoals Tobback senior al zei: “Metalle middelen...”
Duur bier
InBev, waarvan de ACV'er Jean-Luc Dehaene commissaris is en waar hij vorig jaar 79.000 euro opstreekplusper extra ver
gadering nogeens 1.500 euro, en waar dus personeelafgedankt wordt,verhoogt zijn prij
zen met 2,8 procent.Datis al de vierde prijs
verhoging invierjaartijd. De redenen volgens InBev: de dure energieen destijgingvan de prijs van degrondstoffen. Met de kolossale winstenvan InBev heeft dat nikstemaken.
Of watdacht u?
Aan Bruno Tuybens
Staatssecretaris-Ethicus Mediageil
Gij Geboren Diplomaat,
Het moetzijn dat gij vande SP.a die uw nieuwe werkgever is, de opdracht hebt gekregen om zoveel mogelijk de gazetten endeboekskes te halen. Anders valt het moeilijk te verklaren waarom wij uw beeltenis en uitspraken de laatste tijd meer dan ons lief is in de strot kregen geramd.Waar schijnlijk redeneren de redameboys van de partaaials volgt:bestook de media met zoveelmogelijk getrompetteren tamtam.
Of deinhoudterzake doet,dan wel of de boodschap als een boemerang terugkeert in uw gezicht, zalhen worst wezen. Onlangs maakte gijde lonen vande managers der overheidsbedrijven bekend, waarvan gij als staatssecretaris de bevoegdeoverheidzijt.
Een zaak die wellichtde publieke opinie hogelijk vermaakte, maar voor heel wat zure oprispingen zorgdebij de managers in kwestiedieniet of nauwelijksin het opzet waren gekend.
Maarnog veel straffer was het“inter view” dat gij twee weken geledengaaft aan deNederlandse krant ‘De Volkskrant’, in verband met deIjzerenRijn, en waarin gij de Nederlandse ministervan Verkeeren Waterstaat Carla Peijs, ervan beschul
digde volop vertragingsmanoeuvres te han teren in het dossier van de Ijzeren Rijn.
Datintegenstelling tot wat premier Bal
kenende bijzijn bezoek aan Brugge enige tijd daarvoor hadverklaard, namelijkdat hij zich helemaal nietvan vertragingspogin- gen bewustwas,en dat de kwestie op een voor beide landen bevredigende manier zou wordenopgelost.
Noteer: Balkenende werd inBrugge ont vangendoor Yves Leterme, hoofd der tsje- vendie zo’n bedreigende proporties aan nemen in allerleipeilingen. Heeft diezelfde Yves Leterme ookal geen punten kun nen scoren door eind vorig jaar met zijn Vlaamseregering een verdragover de ver
dere uitdiepingvan de Westerschelde in de wachtteslepen? En diezelfdeLeterme denkt nu ook nog eens soeverein over de Ijzeren Rijnte mogenpalaveren?Ah neen, hé, dat valt onderde NMBS, dusde fede
rale regering, dus de SP.a-excellentie die zichmet dat deel vande mobiliteit bezig
houdt. Gijzult derhalvenietontkennen dat uw optredenevenveel te maken had met profileringsdrang alsmet de bedoeling om de zakenvooruit te helpen. Dat laatste kunt
Verrassende populariteit
Het Centrumvoor Politieke en Electorale Marketinganalyse vandeVUB is begonnen met de publicatie vande driemaandelijkse
“lmagoscan9O". Zoals het woord zegt isdat eengedetailleerd imagoprofiel van negentig bekendepolitici, samengesteld opbasis van gegevens uit “De Stemmenkampioen” waar
aan 20.000 “stemmenkampioenen”deelne men. Dat levert enkele verbazende resulta ten op. Dat politici van Vlaams Belang enkel eenpositief imago hebben bijhun eigen ach
terban is nietecht verwonderlijk. De ver
rassingen liggen op een anderterrein. In de top-10 van meest populaire politici bij Vlaams-Belangkiezers staat Filip Dewinter natuurlijk op kop. Maar VLD-senator Jean- Marie Dedecker haalt met 51% sympathi santen een tweede plaats. Hij iszelfs popu lairder bij dekiezers vanVlaamsBelang dan binnen zijn eigen achterban waar hij iets meer dan 47% behaalt. Binnen de VLD is hij dusde koning vande kiezers! Hij laat de andere blauwe opperhoofdenvérachter zich.
Nog verbazender: zelfs Vlaams minister-pre sident YvesLeterme behaalt een merkwaar
dig hogescore bij de VB-kiezers. Met bijna 35% komthij zelfs opde vijfde plaats. Het wordt helemaal bizar als men leest dat voor
malig premierJean-Luc Dehaene, berucht als trekpaard, loodgieter en opportunist, toch nog krediet krijgt van bijna 10% van de VB- kiezers. Hijstaat op de negende plaats. Nog juistbinnen de top-10dus. Wat dus bewijst datmestkevers, fascisten, racisten, uitsluiters verdraagzamer zijn dan "democraten".
ge trouwens wel vergeten,want dooruw plompe bewoordingenindat interview met
‘De Volkskrant’hebt ge een aantalNeder
landse politicizwaarop de tenen getrapt, en eenfermemepop uwneus teruggekre
gen van deVlaamse minister van Open bare Werken Kris Peeters die liet weten van dergelijke manier van bemoeien niet gediend te zijn, en een repliek van Peijs zelvedat gij evengoed eens hadt kunnen telefoneren inplaatsvan als eenolifant in een porseleinwinkel tekeer te gaan.
Natuurlijk is het zo dat de Hollanders ons de Ijzeren Rijn nauwelijks gunnen, maar de ervaring met jarenlangonderhandelen over de Westerschelde leert ons dat bele digingen via de media totaal contrapro
ductief werken,zoals het bijzonderflauwe
"dreigement” datgij de containers die de Ijzeren Rijn zou vervoeren, ookmetvracht wagens door (het Nederlandse) Roermond zoudtkunnen latenrijden.Wateen milieu
vervuiling zou dat wel nietzijn!
In Antwerpse havenkringen probeerden ze eerst nog met uw woordente lachen, maar dat lachen verging al snel toen de reactiesuitonder meer het Nederlandse parlement binnenkwamen. De haven vreest - en ze kent haar pappenheimers - datde Nederlanders uwtotaal gebrek aandiplo
matie gaangebruiken als een alibi om de voorbereiding vande zo broodnodigever dieping van de Schelde in de praktijk langer te latenaanslepen dan gepland (deeerste spadesteek wordtverwacht eind 2007). En wat woudtgijnu eigenlijkbereiken? Dat er in afwachting van een definitieve heringe- bruikname vande Ijzeren Rijn toch dage
lijks al15 treinenzoudenmogenrijdenover hettrajectdoor Nederlands-Limburg. Ene zekere Dewael heeft toen hij nogVlaams minister-president was, daar eens een memorandum met Nederland over onder tekend,endat in Belgiëalsgroteoverwin ningverkocht, terwijl hij heel goed wist dat Nederland terzake belangrijke milieu- eisen stelde.Degoednieuwsshownummer zoveel! Kortom, heel uw gedoe rond de Ijzeren Rijnbewijst datge al snel -ondanks uw “onbesproken” afkomst - in hetzelfde bedje ziek zijt geworden als uw nieuwe broodheren: denkeerst aanhet belang van de partaaien dan aandatvan de rest. C’est la lutte finale, et surtoutelectorale.
Vlaanderen digitaal
Dat Jurgen Verstrepen gebeten is doorde radiomicrobe, weet iedereen. Nu lanceert hij eennieuw digitaal multimediaplatformonder de naam www.vlaanderendigitaal.com. Wat valt daar te beluisteren?
VB radio: Nederlandstalige en Vlaamse muziek op dit 24124 uur digitaalradiokanaal.
Inde eerste fase non-stop muziek, binnen
kort afgewisseld met informatie. Flanders Nation: het internationale broertje van VB Radio, bedoeld als een onafhankelijke digi
taleambassadeur vanVlaanderen. Opdeze Digitale Radio kunnen zowelNederlandsta
lige en Engelstalige gesproken programma’s beluisterd worden. De wekelijkse podcast ZwartofWit met Jurgen Verstrepen heeft nu ook een vaste plaats op Vlaanderendigi- taal.comVlaanderendigitaalstaat klaar om
‘andere’informatiete laten zien in de nieuw ste digitale videoformaten. Op vraag, opje ipod, computer,overnemen op dvd.
4
Martens zonder
“geef ons wapens”
De dingen dezer dagen
Drie (extreemlinkse leiders:
Stalin, Hitler en Mussolini
Er werd met belangstellingnaar uit geke ken en zeker niet ten onrechte, naar“Mar- tens”, een voorstelling van Bart Meuleman en Koen de Sutter, zoals het met opvallendwei
nig woorden te lezen staat op het program maboekje van dit eerste Vlaamse toneelstuk over een noglevende Vlaamse politicus. Het is niet verboden te denkendat anderen in dat vak zich wat verongelijkt voelen. Inafwezig heidvan het hoofdpersonage - samen met de familiemetskivakantiein het buitenland -ging het stukeindevorige week in première in het NTG in Gent. Op het eindevan de ruim twee durende voorstellingliet het pre- mièrepubliek - erwaren geen al danniet uit
genodigdepoliticiof andere prominenten te zien - duidelijkblijken de inspanning vanhet auteurregisseur- enacteurduo meer dante waarderen. Acteur Koen deSutterslaagt er inderdaadin 120 minutenhelemaal alleen opde scène, een talrijk opgekomen publiek blijvendteboeien. En datis geen gemakke
lijke opgave: Wilfried Martens is intussen voor velen in dit apenland nog nauwelijks meer dan “een" naam naastvele anderen.
Egmont en Stuyvenbergh, Leo Tindemans, Léon Defosset, André Cools tot en met de CVPzijn intussen alleennog maar geschiede nis, zij vormen nochtans de scharnierenvoor dittoneelstuk overeen andere naam uit die tijd, Wilfried Martens, meer dan een decen nium lang premier van dit apenland.
Anekdotisch
Het nogal hooggemikte opzetvan het tweetal is intussengekend: een avondvul lend toneelstuk brengenover defiguur van Wilfried Martens, een politieke persoon
lijkheid die hen (en anderen) vandaagnog altijd boeit. Een stelling waar wij zeker geen moeitemee hebben: als Wetstraatverslag- gever zag ik hemdaar toekomen en uiteinde
lijk ook weer weggaan. Martens was toen en is vandaag nogaltijdeenintrigerende figuur endat als “Belgische” politicus én als mens.
Meuleman en De Suttermogen gerust zijn:
in dit opzet zijn ze in grote mate geslaagd.
Het had een flinkstuk kortergekund en zeker gemogen, je moet hetpubliek nuook
Dr. August Borms:
60 jaar dood, maar hij leeft!
Laat dit een milde en opbouwendekritiek zijn, vrienden van het Komitee Borms 60: dat er vorige zondaginMerksem misboekjes en gedachtenisprentjes te kortwaren, is door de “slachtoffers” terecht gebrandmerkt als on-Vlaamse krenterigheid(wat wasde kost geweest van 100stuks meer?).Tot daar mijn (gemilderd) slecht karakter. Metmijngoed hartjuich ik het onverlegen toe dater veel meer volk is opgedaagd om Dr. Bormste herdenken - niet alleen in zijn begraafplaats Merksem maarook in zijn geboortestad Sint-Niklaas -dan de organisatoren hadden durvenverwachten. Niet alleen de massale opkomst overtrof vorige herdenkingen, maar ookde stijlen vooral de toonaard.
Het hoogkoorinde Sint-Franciscuskerk washaast te kleinvoor het bos aan leeuwen vlaggen dat daarwas neergestreken. Indruk
wekkend! Ook werd alvan in de eerste lezing in de kerkde radicaletoon gezet in de ferme zeggingvan Elke Heylen, die mevrouw Pila- tus tot Maria Magdalena laat zeggen, met een overduidelijke verwijzing naarde21e- eeuwse actualiteit, dat de terechtstelling van Christus niette voorkomen is,omdat“alles al is beslist over onze hoofden”. Hij wast oubliekeliik ziin handen in onschuld, schimot
BOSCH SIEMENS
KOELKASTEN • DIEPVRIEZERS • WASMACHINES DROOGKASTEN • MICROGOLFOVENS • STOFZUIGERS
EN 00K ALLE KLEINE HUISHOUDTOESTELLEN
KOM EENS LANGS IN ONZE NIEUWE ZAAK OF BEL VOOR INFO
PANACENTER ELEKTRO
LANGE L0ZANASTRAAT 103 2018 ANTWERPEN
03-237 85 02 DIRK & FRANK JANSSENS
niet overschatten. Het had misschien ook iets indringendergekund, het anekdotische overweegt nogal, maar dat lijkt dan weer voor het publiekeen winstpunt te zijn. Op die manier sluit dekijker-luisteraar in de zaal blijkbaarbeter aan op wat opdescène te horen is. De figuur van Wilfried Martens had ook ietsmeer gesloten mogenzijn, wat meer stijfdeftig. Meerdan eens gafMartens zelftoe dathijzichnooit kon "laten gaan", hij wasimmerspremier vandit landjeaande Noordzeeen moestdus in alle omstandighe
den “deftig" blijven.
Onder het tapijt geveegd
Waarwij helemaal nietkunnenvolgen is datmen een Martens optoneelbrengt die zich blijkbaarniet bewust is van het bestaan van een Vlaamse leeuwenvlag, een Martens dienooit “geef onswapens” zou geroepen hebben,die niet mee opstapte aan het hoofd van de Vlaamse Marsen op Brussel, kortom, iemanddie op weg was naarwat toen nogde uitgesproken Vlaamse Volksuniewas, maar die zich uiteindelijk liet “inkapselen” - en dat is vriendelijk uitgedrukt-door de toennog overmachtige CVP: watde Volksunie van toen hemzeker niet kon bieden, deelnemen aandeBelgische macht, dat konde toenma
lige Brusselse Tweekerkenstraat hem wel waarborgen: de Vlaamsejeugdleider koos voor zijn persoonlijke carrièreen werd de Belgische premierdie langerdanwie ookaan hetBelgische roer stond, hij werd“de”Mar tens, maar daargaat het hier niet om, men had dit welmoeten laten zienen horen. Het tweede CVP-Wetstraatluik van het Martens- verhaal kan men immers niet begrijpen zon der dat eerste “Vlaamse” hoofdstuk.
Een nogal serieuze “politieke” handicap voor dit stuk, eenkritiek diede belangstel lenden nochtans niet moetweghouden van een opvoering, wel integendeel. “Martens”
van Bart Meuleman en Koen de Sutterloont de moeite. Voor degeleverde meer danori ginele inspanning vanhet tweetal kan men enkel “hoed af” zeggen.
“Martens” is lateronder meerook nog in Brussel te zien. MarcPlatel
In de prachtigefilm Novecento van Ber- tolucciziet men hoe landarbeiders onmid dellijk na deeerste wereldoorlog een groot domein in beslag nemen en hetcollectivi
seren. Enwat later komen de grootgrond bezitters bij elkaar en zehureneen fascisti
sche knokploeg indieonderde leiding van Donald Sutherland dearme werkers met bruut geweld van degrond mept. Wat je nietziet, is de angst van sommige landarbei ders voor de pastoor, want misschien zon
digenze wel. En de schrik voor de landheer, want misschienkomt die wel terug. Wat je dus ook niet ziet,zijn de brutaliteiten waar mee de communisten onwillige arbeiders dwingen mee te werken want ‘rood of geen brood’ is geen slogan, maarde letterlijke rea liteit. Krotten worden in brand gestoken, kinderen mogen niet naar schoolals land arbeiders niet mee collectiviseren of niet willen ophoepelen. Maar wat je zeker niet mag zien, zijn de afspraken van de fascis
tenmet de grootgrondbezitters.Dezwart- hemdengaan er inderdaad met de vuile en gewelddadigeborstel door, maar voorwat hoort wat. De landheren blijven de eige
naars van degrond maarzij moeten er in toestemmen dat die grond verdeeld enver
pacht wordt.De vroegere arbeiders worden zelfstandige boeren met eenlangdurig pacht- contract zodat iedereenkan oogsten wat hij gezaaid heeft. De grootgrondbezitters stem men tegen heug en meugtoe, want zo ont vangenze tenminste nog pachtgeld alvinden ze de fascisten nauwelijks minderextreem
links dan de communisten.
De fascisten starten met hun acties in de Emilia-Romagnaen het nieuws verspreidt zich als een lopendvuurtje over heel Italië.
Op vele“gecollectiviseerde" latifundia stort het systeem vanzelf inelkaar zonder dat een zwarthemd verschijnt, want een eigen lap grondbewerken is natuurlijk de droom van bijna allelandarbeiders, veel meer dan col lectief oogsten waarbij de een de lijn trekt en de ander niet.Op een paar jaartijd stijgt het aantalgezinnen dat een eigen boerderij tje heeft van één naar vijf miljoen. Lange tijd zal het fascisme bijdeze mensen zijn vurig
ste aanhangersrekruteren. Mussolini zaldan ook zijn hele levenzichzelf als een overtuigde linkse beschouwen en het is geentoeval dat hijzijn Duits satellietstaatje na zijn val in I943 de “Republica Sociale” doopt.
Nazicommunisten
Ook Hitler zouverbaasd zijn als hijzou horen dat hij de ultieme extreemrechtse schurk is. Hetbelangrijkste egodocument uit de periode I933-I945 is het dagboek van de JoodseDuitser Victor Klemperer.Na de oorlog werd de schrijver uitpuuropportu
nistische redenen communistin deDDR (al betuigde hij zijn spijtover zijnkeuze inzijn laatsteaantekeningen). Zijngedetailleerde dagboeken uit denaziperiodemochten niet verschijnen in de DDR omdat dejongere Klemperer geen onderscheidmaakttussen nazi’s en communisten. Eerder integendeel, keer op keer schrijft hij bij iedere nieuwe nazimaatregel dat het bolsjewisme verder oprukt. En op zeker ogenblik meldt hijdat Duitsland nu definitief inbolsjewistischehan den is envraagthijzich verbijsterd af wan neer hetleger zal optreden en eenstaats
greep plegen tegen dienazicommunisten.
In Vlaanderen spreekt hoofdredacteur Jan Boon vanDe Standaard consequentover de Pilatus’ wederhelft, maar doordat hij het
gepeupel maar laat doen,werden zijn han
den vuiler dan dievan misdadigers en bedrie gers. ZowelcelebrantLuc Vranckx alslek
tor Elke maken de gelijkenis tussenChristus en Borms, de eerste verraden door Judas, de tweede door eenverpleegster van het Rode Kruis, maarbeidenslachtoffer vande haat vande staat. Inzijn preek zei E.H.
Vranckx dat profeten in alle tijden zijn ver
moord,omdat het gepeupelaltijd doodstraf
fen eist van schuwe rechters. Ook blindelei ders zijn van alle tijden. Toch een sprankeltje hoop: eenlevensoffer brengt altijd redding mee. Na de consecratie werden niet alleen Dr. Borms, maar ook Theo Brouns en ande ren herdacht, “die door de Belgische staat zijnvermoord”.
Zelfde klare taal van comitévoorzitter Bob Hulstaert in de(veel te kleine) zaal vande Kring. Hij vroeg pardonaan de talrijkejon geren (vanwieer velen hun zitplaats hadden afgestaan aan "minder jongeren”, bravo!),
“omdat onze generatie geen vrijVlaanderen heeft kunnenverwezenlijken". Hij spoorde die jongeren aan zich te verdiepen in de geschiedenis en andere bekwaamheden omdatBelgië meer schrik heeft van mensen die onderlegdzijn dan van slogans.
Net als het bloedstollende Bormsge- dicht vanElsschot, bezorgden de doorBob Hulstaert aangehaaldelaatstewoorden van August Borms mij tegelijk een koude ril lingen een warm hart: “In houwe trouwe, u Vlaanderen totterdood. Dietsland, hou- zee!”
Een rillingvan droefenis bezorgde mijdan weer de afwezigheid, netals zaterdag op de begrafenis van Volksuniestichter Herman Wagemans,van vooraanstaanden uit dezelf
verklaarde "democratische"Vlaamse bewe
ging. Weten zij wel wat zij doen?
HVO
Roes voor de rechter
Roeland Raes moet dan toch voor de cor
rectionele rechter in Brussel verschijnen.
Hem wordt schending van de negationis- mewet tenlaste gelegd. In februarihad de raadkamer hem nochtansbuiten vervolging gesteld. Maarhet Forum der Joodse Organi saties ging in beroepenkreeg dus gelijk.
In het Nederlandse tv-programma Net werk uitte Roeland Raes in 200I zijn twijfels over de omvang en het systematische karak ter van de jodenvervolgingdoorde Duitse nationaal-socialisten, maar wathij precies gezegd heeft,weetniemand meer, want de banden van die uitzending bestaanniet meer.
Hoe danook, Raes wordt vervolgd voor een opinie, nota bene op basis van een wetdoor hettoenmalige Vlaams Blok mede goedge keurd werd.
“bruine bolsjewiki”.Ook vandaag heeft de Duitse journalist enhistoricus JoachimFest er altijd plezier inHitler enzijn boeventroep als een vandelotenvandeextreemlinkse familie af te schilderen tot afgrijzen van de politiek correcten die dan geconfronteerd worden met hun eigen walgelijke ideologie.
De “ nieuwe mens ”
Veelverschil is er inderdaad niet tussen nazi’s en communisten. Ze willenallebei of de “nieuwe mens” of de “Übermensch" cre- eren en zien daarbij nietop een moord meer of minder. De groep of degemeenschap is altijd belangrijkerdan het individu. Deeco
nomie staat ten dienste van destaat en niet omgekeerd en ze is streng gereglementeerd.
Autarkie isaltijd het einddoel en de vrije markt magniet spelen bij belangrijke soci ale doelenals vervoer enwoningen. Nazi- Duitsland startmet een vrije marktecono
mie, maardeoverheid controleert geleidelijk grote en belangrijkesectoren om de toe
komstige oorlog voor te bereiden. Bedrij
ven mogen niet meerconcurreren, maar moeten onder staatstoezichtin een kartel samenwerken. De nazi’s zijn zo verstandig van kleine boertjes en winkeliers geen over
heidsambtenaren te maken, maar ze bepalen wel watde boeren moeten telen. Metwat goede wil kan je zeggendat Gorbatsjov in de jaren 80 metzijn perestrojkanazi-Duitsland woukopiërenopeconomisch terrein.
De nazi’s bouwen voortop de sociale- zekerheidserfenis van het keizerrijk en de Weimar-republiek met betere sociale ver
zekeringen en allerlei gezondheidsmaatre gelen. Reclame voor roken wordt bijvoor beeld verboden. Vrouwen horen volgensde nazi's thuis bij "Kinder,Kücheund Kirche en met uitzondering van dat laatste is dat ook de rol van de vrouwen in deSovjetunie zij hetdat zij daar liefstnog een volledige dag
taak in de fabriek moeten bijnemen. In het openbare leven hebben vrouwen niets te zoeken, zoals China nog altijd bewijst. Het is geen toeval dat beide extreemlinkse richtin
gen exact dezelfdehoudingaannemen tegen
over kunst: schilderijen, beeldhouwwerken en muziekpartituren zijn bijna inwisselbaar.
Racisme
Veel mensensitueren het grote verschil tussen detwee in het racisme. Dat klopt niet helemaal. Maar hetnazisme toontrond
uit zijn lelijkesmoel terwijl hetcommunisme zijn racisme verbergt achterprietpraat over internationalesolidariteit. In de praktijkgaat Stalin als een beest te keer tegen Wolga- Duitsers, Krim-Tataren en tenslotte de Joden die massaal een Russischenaam aan
nemen omaan vervolgingen teontsnappen.
De Poolsecommunisten zullennog in 1968 echtepogroms organiseren. De Chinezen behandelen de Tibetanen en deOegoeren als Untermenschen.
Datextreemrechtse etiket is een uitvin
dingvan Stalin. De Sovjetunie heeft altijd beweerd dat zij op weg was naar hetcom
munisme, maar nog altijd niet de eeuwige marxistische zaligheid van ‘voor iedereen, volgens ieders behoefte’ bereikt had. Sovjet leiders zeiden dan ookaltijd dathun arbei- ders-en-boerenstaat nog in een socialisti sche overgangsfase zat.
En nu kwam daar eenDuitse pipp°me^ een partij die ook het woord socialistisch in de naamhaden meteen programmadat er nietom loog. De twee Führers (letter
lijk, want ook Stalin werdVozjd (Leider) genoemd) bewonderden dan wel elkaar, maar twee krokodillen in één vijver, is er éénteveel. En dus bevalStalin in I933 v|a de Komintern om de nazi’s voortaan faS' eisten” tedopenenze alsextreemrechts te bestempelen.
Zijn knechten gehoorzaamden en werden enthousiast gevolgd door desociaaldemo
craten die ook niet gelukkig waren metdat socialistische etiket vande nazi’s.
Communisten en nazi’s stonden elkaar dan welnaar het leven zolang een van beide partijen nietde overhand haalde, maar eens dathet geval was, werd de vrede geteken op het niveauvan de gewonemilitanten.Hit Ier beval al in I934dat gewone communis
tenzonder probleem lidvan de partij kon denworden en in de DDR-regering van I?
zaten vijf oud-nazi’s.
JanNeckers
De dingen dezer dagen
12 april 20065
ANZ-voorzitter Bruno Valkeniers:
“De politieke situatie
van vandaag is hoopgevend”
69,r' Vlaams Nationaal Zangfeest
“Vlaanderen!” luidt het thema van het zangfeest van dit jaar. Duidelijk en krachtig, precies zoals ANZ-voorzitter Bruno Valkeniers het politieke gebeuren van dit land analyseert. ‘t Pallieterke zocht deze rechtgeaarde Vlaming op. Het werd een gesprek over de “twee pijlers” van de Vlaamse beweging, de fratsen van het Hof, maar vooral... het Zangfeest.
Het zijn zowel professioneel als politiek drukke tijden voor Bruno Valkeniers. Het 69ste Zangfeest is nakend, en dat brengt een heleboel beslommeringen met zich mee. Hetzelfde kan gezegd worden over zijn beroepsleven. Na meer dan een kwart
eeuw bij Hesse-Noord Natie, richtte hij zijn eigen bedrijfje op: Falconsult, gespecialiseerd in maritieme Consulting. En precies zoals je het verwacht bij een ‘havenman’ is de zee ook de rode draad in de decoratie van zijn veranda.
Warandemanifest
B.V.: Dit zijn politiek erg boeiende tijden.
“Naast de klassieke Vlaamse Beweging, stel je vandaag de opgang van een meer zake
lijk denkende Vlaamse beweging vast. Het manifest van de denkgroep ‘in de Warande’
(waar Valkeniers zelf al vele jaren deel van uitmaakt, PmM.) is hier een erg treffende illustratie van. Enkele jaren gelden meende men ook al een zeker Vlaams elan in het bedrijfsleven te kunnen ontwaren. Zeker in de schoot van een weekblad als Trends en van het toenmalige VEV. Maar die dynamiek is wel traag op gang gekomen. De funderin
gen van het Warandemanifest zitten daaren
tegen beduidend dieper.
‘t P.: Is het feit dat dit zoveel reacties teweeg heeft gebracht niet de grootste verrassing van dit initiatief? Per slot van rekening, staan er in het Manifest, inhou
delijk gesproken, geen nieuwe elemen
ten. Eerder wordt de bestaande argu
mentatie netjes geordend...
B.V.: De reactie is groter dan verwacht, zoveel is duidelijk. Maar wat mij nog het meest frappeert, is de manier waarop gere
ageerd wordt. Terwijl het Manifest berust op een nuchtere en zakelijke kijk op de dingen, is de reactie precies het omgekeerde geweest:
één en al emotionele irrationaliteit.
Twee pijlers
‘t. P.: Schuilt er in dit ontstaan van een 'Vlaamse Beweging-met-twee-pij- lers’geen risico dat de klassieke Vlaamse beweging, waar het ANZ per slot van rekening toch een emanatie van is, wat op het achterplan terechtkomt?
B.V.: Ik geloof dat het fundamenteel is dat men de complementariteit van beide inziet.
Men zou geneigd kunnen zijn te denken dat enkel die meer zakelijke kant de dingen in beweging kan brengen. En dat is verkeerd natuurlijk. Wat heeft de Vlaamse bewe
ging de voorbije jaren gerealiseerd, vraagt men mij wel eens? Welnu, ze heeft er voor gezorgd dat de vlam is blijven branden, wat al heel wat is. Ondanks bepaalde maatschap
pelijke ontwikkelingen en ondanks het feit dat het partijpolitieke deel van die Vlaamse beweging grotendeels in een cordon opge
sloten zat, iets wat ik ten stelligste betreur.
Laat er geen twijfel over bestaan, steeds meer mensen zien dat de beste garantie voor onze welvaart én welzijn in een onafhankelijk Vlaanderen ligt. De ene legt misschien wat andere klemtonen dan de andere, maar het einddoel hebben ze beslist gemeen.
Professioneel onderhandelen
1P.: Als je niet over een correcte stra-*egie beschikt, bijt je gegarandeerd in
”et zand. Dat is in de politiek niet anders ,n in het zakenleven. Wordt hiermee de v'nger niet op de wonde gelegd? Anders 8ezegd: is strategie niet de achilleshiel
*an de Vlamingen?
o.V.: Wanneer je een contract onderhan- elt, zijn er enkele vuistregels die geres
pecteerd moeten worden. Zo laat je je niet nder tijdsdruk plaatsen. Dat is een eerste h regel. In mijn beroepsleven onder- andelde ik jarenlang contracten. Welnu, telijke keren miste ik bewust mijn vlieg- 'g omdat ik me niet onder tijdsdruk wou w P'aatsen- Verder bepaal je voor jezelf wil ede minimumgrens is waar je niet onder 0 Saan- En die limiet, die hou je voor jezelf.
P 't vlak kunnen we heel wat leren van de
Walen. Veel te vaak ondergaan de Vlamin
gen andermans scenario’s, terwijl ze die zelf zouden moeten schrijven.
Voorsmaakje
‘t P.: Tot slot: kan u al een tipje van de sluier lichten aangaande uw toespraak op het Zangfeest van 23 april?
B.V. Iets dat beslist aan bod zal komen is de ‘dramatische broedertwist’ binnen de Vlaamse beweging. In plaats van aan een
zelfde zeel te trekken, verspillen we onze energie aan dergelijke ruzies. Het feit dat we een kinderkoor uit Oekraïne te gast hebben, zal ik ook aangrijpen om te pleiten voor een Oranjerevolutie in Vlaanderen.
PmM.
Zonder België, omdat het moet!
Op zondag 23 april is het weer D-day voor de Vlaamse beweging.
Om precies I4u30 zal het start
sein gegeven worden van het 69ste Zangfeest. “Vlaanderen” is het thema van dit jaar. Kort, krachtig, en vooral duidelijk. “We moeten ophouden telkens naar het ver
leden te kijken”, legt ANZ-voor
zitter Bruno Valkeniers uit. “We moeten daarentegen onze blik op de toekomst richten. Dit jaar vol
gen we de bakens die vorig jaar uitgezet werden. De generatie die nog dacht ‘met België als het kan’ heeft afgedaan. ‘Zonder Bel
gië, omdat het moet!’ is ons motto geworden. Klaagzangflamingan- tisme is aan ons niet besteed. Wel integendeel. In de plaats schuiven wij een toekomstproject naar voor.
In zekere zin plaatsen we ons op de lijn van de Warandedenkgroep:
nuchter en doordacht kiezen we voor een onafhankelijke Vlaamse staat. Maar laat ons toch niet ver
geten dat het Zangfeest vooral een moment van samenzang is. Sta me ook toe de rol van het ANZ in het behoud van ons muzikale patrimo
nium te benadrukken. We trach
ten zoveel mogelijk oude parti
turen te verzamelen, die we dan digitaliseren. Het feit dat we een uitgesproken politiek standpunt innemen, doet op geen enkele manier afbreuk aan deze andere doelstelling van de ANZ.”
VW&roi!
zondag 23 april 2006 - 14u3O Sportpaleis Antwerpen
Info & reservatie 03/237.93.92 www.zanqfeest.orq |
ecSwïu «h ra vtaems i H eutrulZiekenfonds Vertwnd L^rrKCuuIlJST B It IE 11
Het Hof maakt reclame voor de Vlaamse beweging
“Ik heb altijd zo mijn bedenkingen gehad bij deze ‘prinselijke* handels- missies”, merkt Bruno Valkeniers op. “De prins mag dan al een aantal deu
ren openen - het zou maar erg zijn mocht een koning of een prins daar niet in slagen - de persoon en zijn gedrag sluiten er zo mogelijk nog meer. Het is de laatste weken een beetje een cliché-uitspraak geworden, spijtig genoeg strookt die grotendeels met de werkelijkheid. Welke meerwaarde de prin
selijke betrokkenheid realiseert, valt nog te bezien. Je kunt je trouwens de vraag stellen of een minister niet hetzelfde resultaat zou bereiken. Vaak zijn die zendingen meer een reclamestunt voor de prins dan een reële pro
motie van de deelnemers. Wat opvalt is dat steeds een diepe kloof gaapt tussen de prins, omringd door zijn select clubje, en de rest van de groep.
Bovendien doet hij niets om deze afstandelijkheid te verminderen. De laat
ste tijd komt deze realiteit steeds meer aan de oppervlakte. Bij de pers en in de zakenmiddens was dit trouwens allang geweten, alleen zweeg men er angstvallig over. Wat me opvalt is dat, vertrekkende bij de funeste mis
sie in Zuid-Afrika, het debat vandaag opengetrokken wordt. Niet enkel de bekwaamheid van de prins als leider van zo’n missie wordt discussiepunt, ook het instituut, of toch de bevoegdheden die eraan gekoppeld zijn. Het is ook allemaal breder dan Filip alleen. Of denkt u dat Astrid of Laurent wel bekwame monarchen zouden zijn?
’ Op 23 april kan heel Vlaanderen in het Sportpaleis zingen. In de jaren vijftig gebeurde dat georganiseerder en massaler dan nu. Toen trokken vanuit Oost-Vlaanderen elk jaar meer dan zeshonderd Vlamingen met een vijftien
tal Pussen naar het feest van het Vlaamse strijdlied. Traditioneel trekt de seniorenwer
king van het ziekenfonds Flan-dria nu al ver
schillende jaren vanuit Gent per bus naar het Zangfeest. Vanuit de Westhoek nemen ouderen nu voor de tweede keer deze tradi
tie over. Ook vanuit Frons-Vlaanderen rijdt men daarom met een volle bus overtuigden via Veurne en leper naar het Zangfeest. Der
gelijke voorbeelden wekken op de bus heuse nazangfeesten. Wie nog wil reserveren, kan voor Gent terecht op he“e,ef°on.nu™w ™ 225 09 08 en voor de Westhoek op 057 3 02 08 ofbertennest@skynet.be
