NIEUWSBRIEF PROTESTANTSE GEMEENTE ROZENDAAL

(1)

NIEUWSBRIEF

PROTESTANTSE GEMEENTE ROZENDAAL

januari/februari 2021

(2)

2

inhoud

ter overweging: hoe de hemel opengaat pag. 3

gedicht Vrijheid? pag. 3

kerkdiensten pag. 4

gang van zaken kerkdiensten

pag. 5

kerkdienstenuitleg pag. 5

wij gedenken Ditje Roelofsen pag. 13

nieuwe scriba pag. 14

dankbrief pag. 14

vanuit de Diaconie pag. 15

Diaconiecollectes januari/februari pag. 15

vanuit het College van Kerkrentmeesters pag. 16

boekje Bezieling pag. 17

bericht van de Stichting Vrienden van de kerk van Rozendaal pag. 17

Amnesty International pag. 18

ziekenhuisopname ds. Frans Ort pag. 18

wijziging beltijden ds. Frans Ort pag. 19

inleverdatum nieuwe kopij pag. 19

slotakkoord pag. 19

(3)

3

hoe de hemel opengaat

Eens vroeg een mysticus aan zijn leerlingen, waarin de ware godsvrucht bestond. En zij antwoordden: ‘in het liefhebben van God’. Anderen zeiden: ‘in het liefhebben van de ander’.

Maar de meester schudde het hoofd. ‘Het bestaat niet hierin, dat jullie denken: wij hebben God lief of wij hebben het naaste lief’, zei hij, ‘wie denkt: ik heb God lief, staat nog onder dwang. Waar het op aankomt, is: een vast vertrouwen dat God óns onvoorwaardelijk liefheeft.

Dát is de ware godsvrucht’.

Eugen Drewermann

* * * * * * * Vrijheid?

Veel ja te veel is er gevochten voor vrijheid van de een dus minder voor de ander de duivelse balans

die leidt tot rijen witte kruisen

het slagveld onversleten metafoor voor wat voortdurend wereldwijd (voor wie zich veilig waant) verlies en winst verwerkt in mistige balansen de vrijheid voor wie wint onvrijheid voor wie loser heet

het pleit beslecht

wiens haan kraait de victorie?

uit de nieuwe bundel ‘Oden aan het Ongerijmde’

van Jaap van Dijkhuizen

* * * * * * *

(4)

4

kerkdiensten

24 januari, 10.00 uur

kerkdienst vanuit de kerk van Rozendaal voorganger: ds. Marieke Fernhout, Nijmegen

bereikbaar via www.kerkdienstgemist.nl, verder zoeken op Rozendaal 31 januari, 10.00 uur

kerkdienst vanuit de kerk van Rozendaal voorganger: ds. Frans Ort

bereikbaar via www.kerkdienstgemist.nl, verder zoeken op Rozendaal 7 februari, 10.00 uur

kerkdienst vanuit de kerk van Rozendaal voorganger: ds. Petra Barnard, Blaricum

kerkdienst vanuit de kerk van Rozendaal voorganger: ds. Bram Grandia, Doesburg

bereikbaar via www.kerkdienstgemist.nl, verder zoeken op Rozendaal

* * * * * * *

(5)

5

gang van zaken kerkdiensten

In verband met de nieuwe maatregelen rondom de inperking van de verspreiding van het

coronavirus zullen wij in de komende periode tot en met 9 februari 2021 onze kerkdiensten alléén digitaal verzorgen. Dat betekent dat er in de diensten op de zondagen géén kerkgangers fysiek zullen kunnen deelnemen aan onze kerkdiensten. De bemensing van de diensten zal louter bestaan uit degenen die de dienst verzorgen. Gelukkig zijn wij digitaal goed bereikbaar via

www.kerkdienstgemist.nl (Rozendaal). U kunt dan inloggen op de diverse diensten. Hoe vervelend het ook is én hoe goed wij allenmaal begrijpen dat wij elkaar en de vieringen missen, we hopen ons er zo goed mogelijk doorheen te slaan… Tot die tijd wensen we elkaar wat al een hele tijd op de kerkmuur hangt: houd moed, heb lief.

* * * * * * *

kerkdienstenuitleg

3^e Zondag na Epifanie, 24 januari 2021 vg; Ds. Marieke Fernhout

Lezing: I Samuel 3:1-10(18) Marcus 1:14-50

De afbeelding van vandaag trof ik aan op een viering van de Dominicusgemeenschap in Gent-België, gemaakt door Ann Veronica Janssens (*1957). Deze kunstenares is internationaal bekend door haar installaties en sculpturen waarbij ze de vaste vormen heeft losgelaten en altijd nieuwsgierig is wat er gebeurt als een of andere vorm van ‘materie’ onverwacht een andere ontmoet. Ze leerde als kind in Kinshasa zich verlaten op haar eigen, kinderlijke observaties van de omgeving. Door combinaties van niet op voorhand op elkaar betrokken fenomenen ontstaat er iets onverwachts. Haar uitgangspunt is bijna altijd het licht dat door allerlei materialen anders ‘breekt’, ze speelt met fenomenen als zichtbaar- onzichtbaar, stoom, rook, stilstand, weging, glas, water enz. enz.

De afbeelding van vandaag zou wel eens vroeg werk van haar kunnen zijn omdat er wel degelijk een herkenbare ‘vorm’ aanwezig is: een mens die als teken van weerloosheid beide handen heft. Toch is ook die doorschijnendheid aanwezig, vage kleuren die dwars door het lijnenspel bewegen. Het karakter van de afbeelding is niet voor niets ‘architectonisch’. Die wereld is de kunstenares bekend:

haar vader werkte als architect in de hoofdstad van Congo. Deze afbeelding stond op de orde van dienst in Gent in oktober 2018 waar dezelfde Samuellezing gelezen werd als bij ons vanochtend: de jonge Samuel die ‘geroepen’ wordt. Ook Marcus vertelt vanochtend van ‘roeping’. Gent zet het begrip

‘roeping in de context van ‘erbij horen’ en koppelt dat aan keuzes die een mens dan maken moet. Maar in de tekst van 1 Samuel is het maar de vraag wie er eigenlijk ‘geroepen’ wordt, Samuel of de oude Eli?

Aan de dienstbaarheid van Samuel ligt het niet, die rent als hij zijn naam hoort direct naar Eli die hem schijnbaar nodig heeft. Wie is dus de figuur op onze afbeelding? Eli of Samuel? Misschien wel eerder Eli die tegenover de roepende stem weerloos is en de derde keer begrijpt dat hij niet alleen zijn plaats zal dienen af te staan aan Samuel, maar ook dat Samuel zijn ‘roeping’ alleen kan beamen door tegen hem, de oude leermeester, letterlijk het oordeel te laten herhalen dat de Eeuwige net heeft

(6)

6

uitgesproken. Waarom laten Simon, Andres en later Jakobus en Johannes in het evangelie alles uit hun handen vallen als Jezus hen ‘roept’? Ik kan me maar één ding voorstellen: dat zij de oude profetenverhalen kennen en in elk geval niet twijfelen aan de stem in wiens naam Jezus spreekt. Het gaat vermoedelijk niet om hun ’onverantwoorde’ durf, om de ‘waarheid’ dat G’d van hen (ons?) zou vragen hun boot, huis en haard in de steek te laten, maar om de lijnen op onze afbeelding die rechtstreeks hand voor hand èn het hart raken. Het volmaakt ronde hoofd dat summier ‘gevuld’ is met de contouren van een menselijke gestalte, een gekleurd chaotisch spinnenweb dat daaruit net lijkt te zijn ontsnapt alsof alle gedachten, en overwegingen en bezwaren zullen oplossen in de achtergrond, en vervangen zal worden, misschien, door de bal van lichtend inzicht die van onderaf onderweg is? Er staat onderaan tekst maar die is afgesneden en het origineel van deze afbeelding heb ik nergens kunnen vinden.

We beginnen de dienst met Psalm 145 en als Gloria klinkt Gez. 210: ‘God van hemel, zee en aarde’. Na de lezing uit Samuel wordt Gez. 824:’Vroeg ik mijn denken’ gezongen. Na de verkondiging klinkt Gez,521 ‘Jezus die langs het water liep’. Als Slotlied hoort u Gez 840: ‘Lieve Heer, Gij zegt ‘kom’ en ik kom’.

4^e Zondag na Epifanie, 31 januari 2021 Vg: Ds. Frans Ort

Lezingen: Deuteronomium 18:15-20; Marcus 1:21-28

Wie de afbeelding op de orde van dienst vandaag heeft gemaakt weet ik niet, maar deze komt van de website van de

‘Kinderwoorddienst’. Het prentje hoort bij het vijfde bedrijf van het epifanie-epos: Jezus éerste teken van zijn uitzonderlijke gezag, ook wel het eerste wonder genoemd. Marcus vertelt dat Jezus op de sabbatdagen de jeshive’s heeft opgezocht en er is gaan ‘onderrichten’. Hij moet er gepreekt hebben ‘als een die gezag heeft, en niet zoals de Schriftgeleerden’. Schriftgeleerden die zonder gezag spreken? Dat staat er m.i. niet. Er staat dat Jezus met een ander gezag spreekt als dat van de Schriftgeleerden. Soms zou ik juist wel wat meer kennis van die Schiftgeleerden kunnen gebruiken want of ik als mens ooit toekom aan die van Jezus is immers. hoogst twijfelachtig! Hoe gróót dat gezag van Jezus’ spreken is wordt weer in een tegenstelling vervat. Er is ineens een mens met een

‘onreine’ geest. Die wordt op onze afbeelding geschetst als iemand bij wie rook en stoom uit de oren komt! In de Naardense bijbel zegt deze krijsend tegen Jezus: ‘Wat is er tussen ons en jou, Jezus de Nazarener!’ Marcus legt die geest woorden in de mond die Johannes later gebruikt tijdens de bruiloft te Kana, tussen Jezus en zijn moeder, als de laatste heeft gezien dat er geen wijn meer is. Daar interpreteerde ik die woorden als: ‘Ik heb het gezien. Maar herinner me maar niet aan wie ik worden moet: mijn uur is nog niet gekomen’. Zegt die mens met die onreine geest iets als: ‘Zeg, ik hoor je wel maar houd alsjeblieft op ons eraan te herinneren hoe wij menselijk moeten zijn”. ‘Ons’: de ene mens met die onreine geest ervaart zichzelf kennelijk als een niet meer te ordenen, chaotische, veelheid!

Dat trof mij in deze prent: geen stereotype van een in elkaar gedoken, verwaarloosde, broodmagere geesteszieke maar een mens, in vuur en vlam staand van (eigen?) gedachten en ideeën. Er staat niet dat Jezus een mens ontmoet met een ‘slechte’ geest. Onrein, dat wel. Dat woord zegt iets over de

‘ongeschiktheid’ om eredienst te vieren. Vieren kan per definitie alleen vanuit het delen, ook de diepste overtuigingen, meningen, zekerheden en onzekerheden. In het religieuze Jodendom

(7)

7

bestudeert men doorlopend de Schriften in voortdurende discussies waarin het er fel aan toe kan gaan.

Een uitspraak luidt daarom: ‘Elke tekst kent minstens 70 manieren van uitleg. Die kúnnen elkaar bevestigen maar evenzeer tegenspreken!’. Wie zó van zichzelf overtuigd raakt dat er niet meer tegengesproken kan worden, dreigt weldra de medemenselijkheid uit het oog te verliezen? Daar tegenover is het gezag van Jezus zó groot dat Marcus hem zeggen laat: ‘Zwijg jij, en kom uít hem!’. Tja:

hoe onrein is mijn geest?

We beginnen de dienst met drie verzen van Psalm 18. Als Gloria wordt Gez. 870: ‘Heilige God, geprezen zij’ gezongen. Na de lezing uit Deuteronomium klinkt Gez.316: ‘Het woord dat U ten leven riep’ en na de verkondiging Gez. 362: ‘Hij die gesproken heeft een woord dat gáát’. We sluiten af met Gez.

275:’Heer, onze Heer, hoe zijt Gij aanwezig’.

5^e zondag na Epifanie, 7 februari 2021 vg: Ds. Frans Ort

Lezingen: 2 Kon. 4:18-21(22-31) 33-37; Marcus 1:29-39

Wie in de maand december gekeken heeft naar ‘Project Rembrandt’, de schilderwedstrijd onder tien amateurs kunstschilders, heeft gezien dat het maken van een schilderij ook z’n eigen ‘liturgie’, zijn eigen ‘systemen’. kent. Vormen en kleuren tellen maar ook licht en schaduw, dieptewerking, de positie van de voorstelling, het onderwerp. En daarbij de eigenheid, betrokkenheid en innerlijke bewogenheid van de kunstschilder zelf, waarmee een afbeelding uit de verf komt.

De afbeelding op de orde van dienst van vandaag is gemaakt door Jan Sluijters (1851-1957)

Sluijters won de Prix de Rome van 1904 waar hij met drie andere Nederlandse kunstschilders in de eindronde terechtkwam. Daar moest en verplicht werk worden gemaakt: een Bijbelse voorstelling van de

profeet Elisa die de zoon van de Sjoenamitische vrouw tot leven wekt. Sluijters werkte in die tijd nog volledig in de Academische stijl. De prijs leverede hem een jaarlijks stipendium op waarmee hij door Europa reisde.

Maar nadat hij in Parijs kennis had gemaakt met veel modernere schilderstijlen, zoals het expressionisme,¹ fauvisme², en kubisme³, ging hij zelf over tot veel woester kleurgebruik en viel hij uit de gratie van de organisatoren van de Prix de Rome: men trok zijn stipendium in. Gaandeweg werd hij gezien als een van de pioniers van de Nederlandse moderne schilderkunst. Met de ‘goede zeden’ in de schilderkunst ging het op en neer. Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van het Stedelijk Museum van Schiedam in 1949 richtte men een tentoonstelling in met werk van Jan Sluijters. De toenmalige burgemeester Peek liet een naakt van Jan Sluijters van de muur halen: ‘la chemise rose ‘. Het schilderij toont een liggende jonge vrouw in een flinterdun

1 Stroming begin van de 20^ste eeuw in de wereld van de Kunsten, gekenmerkt door de nadruk op de onbewuste, innerlijke emotionele verhouding van de kunstenaar t.o.v. de wereld om hem heen.

2 Stroming van het Franse expressionisme, gekenmerkt door fel, onvermengd kleurgebruik.

3 Stroming begin 20^ste eeuw, gekenmerkt door geometrische vormaspecten.

(8)

8

doorzichtig negligé waardoor de contouren van haar naakte lichaam te zien zijn. In de ogen van deze tijd:

een buitengewoon ‘zedig’ naakt!

Op het schilderij van de profeet Elisa en de Sunamitische vrouw zijn de klassieke voorgeschreven diagonale lijnen goed te onderscheiden. Moeder en zoon vormen de centrale ‘driehoek’. De profeet Elisa staat als autoriteit linksachter, gekleed in de blauwe mantel (symbolisch: de Heilige Geest?), en bedekt met een lange donderblauwe ‘sluier.’ Hij ‘doet’ er persoonlijk niet toe, zijn gezicht is in het donker gehuld, maar zijn zegenende hand, de kracht van G’d des te meer. Die is uitgestrekt, niet zozeer naar het kind, maar meer naar de moeder. Alsof hij zeggen wil ‘Uw geloof heeft u behouden’. De moeder neemt het grootste deel van de diagonaal tussen Elisa en haarzelf in beslag, en trekt voluit de aandacht met haar warm oranjerode gewaad, uitdrukking van het hartstochtelijke vertrouwen in de Eeuwige en teken van de bevrijding uit het ultieme kwaad van het verlies van haar zoon. Links is nog een knop te zien die het uiteinde van een gordijnroede blijkt te zijn. Maar waartoe diende dat halfhoge

‘gordijn’? Op de grond een kruik, een schaal met water en een spons, als teken van de verpleegzorg voor het doodzieke kind. Van rechtsboven naar linksonder doorsnijdt de diagonaal een mannelijke figuur, het hoofd van de moeder en de opgetilde jongen. Is de mannelijke figuur de vader, een bediende van het huis, of de knecht van Elisa, Ghehazi? Met zijn rechterhand heeft hij een witte doek vast. Is dat de doek die hij weggetrokken heeft van het gezicht van het dode kind? De jongen kijkt met een verbaasde, onderzoekende blik zijn moeder aan. Alsof hij opnieuw met haar moet kennismaken.

Misschien is dat ook zo: hij is…opnieuw geboren. ‘Opstaan uit de dood’ is dan m.i. niet ‘doorgaan waar je gebleven was’. Maar: totaal opnieuw, overnieuw(!) beginnen. De afbeelding vangt de eerste helft vers 37 uit de Koningen lezing. Nadat Elisa de Sunamitische heeft geroepen, komt ze bij hem; hij zegt:

til je zoon op! ‘Zij komt binnen, valt neer voor zijn voeten en buigt zich ter aarde; dan tilt zij haar zoon op en gaat naar buiten.’ Met hiernaast de lezing uit Marcus ligt m.i. de vraag opnieuw voor ons: waar gaan deze geschiedenissen over? Over óns, in al ons gemis en verdriet om wie er niet meer zijn? Om de vraag ‘waarom krijgt de Sunamitische haar gestorven zoon levend terug’ en zij-hij-jullie-wij niet?

Wát moeten we met dit ‘wonder’? Nog altijd lijkt het dat wij deze geschiedenissen van zo’n individuele, persoonlijke, kant benaderen dat we nauwelijks oog kunnen hebben voor wat deze verhalen ons wél vertellen willen, n.l. het vaststellen en op zijn plaats houden van de unieke contouren van déze ENE G’d. In tijden van oorlog, van dreiging, wordt de vraag niet hoe treurig wij wel/niet ‘mogen’ zijn om een gestorven geliefde (waarom zou dat niet mogen!) maar hoe wij ons vertrouwen gevestigd kunnen houden op de Eeuwige, juist in tijden van onheil, veroorzaakt door wat dan ook. Het gaat m.i. om een

‘beproeving’, niet door de Eeuwige van een van óns, maar om de strijd tussen de machten en krachten van de wereld die het volk van G’d belagen en de Eeuwige zélf. Zó liefhebbend, zo krachtig, zo sterk is de ENE dat zelfs de dood tenslotte zal wijken, maakt de profeet duidelijk. De profeet, die eerst zijn knecht Ghehazi met de vrouw mee stuurt, dát moet al genoeg zijn. Maar de vrouw is de getuige van de macht van de dood. Zij heeft haar kind gezien. Ze weet innerlijk: dit gaat te sterk zijn voor Ghehazi.

De profeet moet zélf meekomen! En die boodschap begrijpt Elisa. M.i. is deze hele geschiedenis een diepgravend zinnebeeld voor goddelijke overmacht die onder de mensen woont. Het is dezelfde goddelijke overmacht die Jezus bezielt in Marcus, ook zijn gezag is zó groot en sterk dat de ziekte van Simons schoonmoeder, op het randje van de dood, voor hem wijkt. Ook Jezus wentelt het gevaar van persoonsverheerlijking af: hij gaat de stad uit, ‘en gaat naar een plek in de woestijn; dáár heeft hij gebeden’.

(9)

9

We beginnen de dienst met 2 verzen van Psalm 44. Als Gloria hoort u Gez. 527:’Uit uw hemel zonder grenzen’. Na de lezing uit 2 Koningen wordt Gez. 856:’U, God, hebt mij opgericht’ gezongen en na de Verkondiging Gez.837:’Iedereen zoekt U, jong of oud’. Tot slot hoort u Gez.657:’Zo lang wij ademhalen’.

6 ^e zondag na Epifanie, 14 februari 2021 vg: Ds. Petra Barnard

Lezingen: 2 Koningen 5:1-3(4-8)9-15b Marcus 1:40-45

Opnieuw liggen de beide lezingen van vandaag in elkaars verlengde: twee ‘huidvraatlijders’.

Twee teksten met wat gaandeweg in allerlei commentaren op de Nieuwe Bijbel Vertaling het

‘jeukwoord’ is gaan heten: huidvraat. In vroeger dagen heette dat: melaats. Ook in de éérste versie van de Naardense vertaling. Welke specialist zoeken deze twee zieke mensen om te genezen? En:

genezing waarvan of…waartoe? Huidziekten zijn, bijbels gezien, op te vatten als snel, opvallende, tekenen van onze lichamelijkheid, sterfelijkheid, van ziekte en verval. Onze lezingen van vandaag hebben het dus niet over een medische diagnose, maar over een cultische: de beide huidvraatlijders kunnen, aangetast als ze zijn door signalen van een vorm van de ‘dood’, niet deelnemen aan de

‘naderings-rituelen’ in de Tempel. Wie zal hen genezen? Naäman op onze afbeelding is zichtbaar een zeer voornaam man, en held zelfs, legeraanvoerder van de koning van Aram. Maar hij heeft huidvraat!

Goede raad is duur en die komt van een ‘klein meisje in kerkering’ meegenomen, een slavinnetje dus van zijn vrouw: ‘ach, bevond mijn heer zich maar voor het aanschijn van de profeet in Samaria’. Twee vrouwen waarop Naäman zich moet verlaten? Het kleine meisje heeft het woord natuurlijk niet zélf tot haar ‘heer’ gericht. Koningen doen geen zaken met profeten maar met koningen, dus stuurt de koning van Aram zijn legeraanvoerder naar de koning van Israël. Die ziet de bui hangen: hij is G’d niet!

Langs een omweggetje komt Naäman ‘met zijn paardenspul’ toch uit bij de profeet Elisa. En die laat hem via een dienaar zeggen dat hij zich zevenmaal moet onderdompelen in de Jordaan. Succes verzekerd. Maar deze hoogwaardigheidsbekleder kijkt wel uit: ontdaan van zijn pracht en praal gewoon even baden in een onaanzienlijker rivier dan die van Damascus? Hij, met al zijn ‘medailles’ op de borst? Hij heeft ‘recht’ op persóónlijke aandacht van die profeet! Zijn dienaren zijn verstandiger en weten hem te overreden: ‘Doe toch wat er wordt gezegd’: hij wordt rein. Met zijn erkenning dat ‘er geen God is op heel de aarde dan in Israël’ biedt hij Elisa geschenken aan. Maar één vers verder dan wij vandaag lezen: die weigert. Op het schilderij van de Grebbe staat Naäman afgebeeld, huidvraat-vrij en in vol ornaat omgeven door dienaren, die een kostbare mantel en een kist met gouden voorwerpen dragen. Over de rechterschouder van Naäman zien we nog een figuur die een mes in zijn rechterhand heeft: wordt een besnijdenis verondersteld volgend op Naämans bekering? Links naast de dienaren is een schimmige figuur te zien met afgewend gezicht, gericht op de vage contouren van een koning met kroon, gezeten op een paard: de koning van Aram? Is dat de dienaar van Elisa, Ghehazi, die in de volgende verzen de geschenken alsnog gaat ophalen voor eigen gewin. Teruggekeerd bij Elisa zegt de profeet hem in vers 27 aan: ‘de huidvraat van Naäman zal jou en je zaad aankleven voor eeuwig! Dan

(10)

10

trekt hij weg van voor zijn aanschijn, met huidvraat als de sneeuw.’ Onrein zijn betekende doorgaans uitstoting uit de gemeenschap. In het evangelie moet de naamloze mens zich daarom laten zien aan de priester. Alleen die kan een uitspraak doen over de herstelde cultische geschiktheid. De genezen man mag niets tegen anderen zeggen. Maar wie zo openlijk weer in ere wordt hersteld, weer opgenomen wordt in de gemeenschap, kán over zijn vreugde onmogelijk zwijgen. Vanaf dat moment geldt voor Jezus dat hij ‘niet meer bij machte is in het openbaar een stad binnen te komen, maar daarbuiten heeft moeten zijn op plekken in de woestijn; toch zijn zij naar hem toe blijven komen, van overal’. Nu is het ‘kerstkind’ helemaal aan zijn licht gekomen. Volgende week begint daarom de 40- dagen tijd, de weg naar Pasen.

We beginnen de dienst met psalm 44. Als Gloria hoort u vermoedelijk Gez. 527:’Uit uw hemel zonder grenzen’. Na de lezing uit 2 Koningen misschien Gez. 827:’U, God, hebt mij opgericht’ en na de verkondiging Gez. 837: ‘Iedereen zoekt U, jong of oud’. Tot slot zou Gez. 657 ‘Zolang wij ademhalen’

kunnen klinken.

Zondag Invocabit, 1^e van de 40-Dagentijd 21 febr. 2021

vg: Frans Ort

Lezingen: Genesis 9:8-17; Marcus 1: 12-15

Vier dagen geleden begon de voorbereidingstijd van Pasen. Vandaag is het de 1^e zondag van de 40- dagentijd. We moeten terugdenken aan Palmzondag van vorig jaar. Met Jezus, zittend op ‘het veulen van een ezelin’ die Jeruzalem binnenrijdt, leek de hemel op aarde aan te breken. De jubelende schare om hem heen verwelkomde hem met wuivende palmtakken. Die nam men op Palmzondag vorig jaar symbolisch mee naar huis, zo’n klein stukje van een buxushaag. Wat overbleef heeft men verbrand en die as wordt door de R.K.-priester op Aswoensdag gebruikt om als teken van ‘algemeen berouw’ een askruisje op het voorhoofd van de gelovige te tekenen: die ‘hemel op aarde’ is er het afgelopen jaar niet van gekomen. Vanaf vandaag tellen we zeven weken (minus de zondagen) ter voorbereiding op Pasen. Invocabit heet deze zondag, naar de eerste psalm, Psalm 91 ‘hij roept mij aan en ik geef hem antwoord, ik ben bij hem in benauwing, ik red hem uit, breng hem tot glorie; ik verzadig hem met lengte van dagen.’ (vers 8 in de berijming). De 40-dagen tijd is enerzijds een tijd van overdenking en bezinning op wat de komst van die ‘hemel op aarde’ het afgelopen jaar allemaal in de weg heeft gestaan, tegelijk is deze eerste zondag ook ‘geboortedag’, n.l. van het sprankeltje hoop dat de geschiedenis van Jezus’

leven, sterven en opstaan toch niet helemaal tevergeefs zal zijn. Dat we er dit jaar wél genoeg hoop en ook daadkracht uit zullen putten om de machten en krachten die een rechtvaardige samenleving bedreigen, in de ogen te kijken en waar we kunnen, te weerstaan. Zo is het ook op de afbeelding op de orde van dienst vandaag. In het schilderij van Marc Chagall (1887-1985) gaan de ondergang en het overleven hand in hand. Er is heel veel te zien, zoals op bijna alle schilderijen van Chagall. De kunstenaar schildert eigenlijk nooit in één bepaalde stijl, maar ‘vertelt’ herinneringen aan zijn Russische afkomst, zijn jeugd, het chassidische jodendom, de volkskunst. Van de afbeelding van vandaag kwam ik een voorstudie tegen op een blaadje, al heel modern met een geperforeerd randje,

(11)

11

gescheurd uit een schrift? Van 1963 dateer de eerste(?) versie van het schilderij en de versie op de orde van dienst is gemaakt in 1966. Droomt Gd of droomt Noach? Ik ben geneigd het maar bij Noach te houden, die, nadat de Ark na de Grote Vloed weer op het droge is geland, meteen een wijngaard plant en van de eerste oogst wijn perst om er meteen dronken van te worden. Onder op het schilderij lijkt hij net uit zijn slaap of droom ontwaakt te zijn. Dat hij eerder door zijn zonen slapend en ‘ontbloot’

wordt aangetroffen, wordt misschien gesuggereerd door dat ene blote been, voor de rest is hij alweer

‘bedekt’ door zijn gewaad in de blauwe kleur die suggereert dat hij geestelijk gezien weer op krachten is gekomen, dat de nieuwe toekomst lonkt. Zijn baard is goudkleurig: van blijdschap? G’d heeft met hem het Verbond gesloten, ten teken waarvan de boog aan de hemel wordt gezet. Door een engel, van de weeromstuit ook met een baard, vanwege de wijsheid? en met een gele en een rode vleugel.

Is er toegewijde hartstocht in het spel? De uiteinden van de boog raken de aarde. In het centrum eronder vormt een man en een vrouw met een lam een driehoek. Links van hen knielt een man die geschenken aanreikt. Schuin daarboven lijkt een huis in brand te staan, maar nader bekeken lijkt dat de suggestie van de Tempel met het altaar waarop het verzoenoffer brandt. Groepen mensen links en rechts, mannen, vrouwen, kinderen, zijn dat de mensen van de nieuwe toekomst? Rechts boven de boog is Koning David aanwezig: gehuld in rode mantel, met kroon op het hoofd bespeelt hij zijn harp.

Links boven de boog zijn de kleuren tot grijs vervaagd: restanten van de chaos van de vloed? Eronder zijn de stenen tafelen te zien. Iemand zegt dat links nog meer naar beneden een choepa, baldakijn gesuggereerd wordt waaronder een huwelijk wordt gesloten. Er fladdert een witte duif. Helemaal links onderaan staat de handtekening van Chagall. Er ligt een menselijke figuur bovenop met een oplichtend gezicht: de kunstenaar zelf? De boog van het Verbond is wit, de kleuren van de regenboog zoals wij die kennen, zitten allemaal in het schilderij verweven. Zo rijk en raadselachtig als het gedeelte uit Genesis 9 is, zo veelduidig blijft deze afbeelding.

We beginnen de dienst met Ps 91 in de onberijmde versie van Henk Jongerius. In de 40-dagentijd vervalt het Gloria. We zingen ook het ingetogen Kyrie van Duruflé. Na de lezing uit Genesis klinkt Gez.

603:’Het lied van vóór de tijd’. Als lofprijzing na de Evangelielezing het ingetogen ‘Lof zij U, o Christus’

en na de verkondiging uit ‘Liefste Lied van Overzee’, deel I nr. 15 ‘De Geest heeft Hem ertoe gebracht’, tekst Sytze de Vries, mel. Barry Rose. Als slotlied klinken zes verzen van Gez. 540: ‘Het waren tien geboden’,

Zondag Remiscere, 2^e van de 40-Dagentijd 28 febr. 2021

vg: Ds. Bram Grandia

Lezingen: 1 Koningen 19:9-18; Marcus 9: 2-10

De afbeelding van vandaag gaat eigenlijk vooraf aan de lezing uit 1 Koningen. Daarin is de profeet Elia aangekomen bij de berg Horeb en vindt er een ontmoeting plaats tussen de Eeuwige en de profeet. Het is begrijpelijk: de eigenlijke ontmoeting in ‘de stem van een zachte stilte’ is niet in een afbeelding te vangen.

(12)

12

Aan deze ontmoeting is heel wat voorafgegaan. Elia heeft gestreden met de ‘valse’ profeten van Koning Achab die 22 jaar koning van Israël was en die, ‘kwaad doet in de ogen van de ENE’: hij aanbidt de afgod Baäl. Aan die afgodendienst moet Elia in opdracht van de ENE een eind maken. Elia stelt de profeten voor de keus: volg de ENE of Baäl, allebei tegelijk zal niet gaan. De krachtmeting tussen Elia en de profeten loopt uit op het bewijs dat ‘de ENE is God, de ENE is God!’. Daarmee is het lot van de valse profeten bezegeld: zij komen om. Het is een van ‘geweldsverhalen’ in het OT waar wij zo’n moeite mee hebben: Elia slacht hen af. Moet dat nou? Tja, twee zondagen geleden ging het over de onreinheid van de huidvraat. Geen ‘medische’ diagnose, maar een ‘cultische’. Zoiets is hier m.i. ook aan de hand:

voor het aangezicht van de Eeuwige, kán ‘afgodendienst’ niet bestaan. Daarom mogen mensen op geen enkele manier, en zeker niet ‘profetisch’, verleid worden tot het vereren van afgoden. Dát kost de Baäl profeten het leven. Het door Elia toegepaste geweld leidt tot een zodanige bedreiging door Koningin Izebel, dat hij naar de woestijn vlucht. Daar ’gaat hij zitten onder één enkele bremstruik, en wenst dat zijn ziel mag sterven’. Zijn gezicht is een en al neerslachtigheid. Hij verhongert en heeft dorst.

Is dit zijn ‘stank voor dank’? Maar de Eeuwige heeft andere, zelfs ‘opstandings’plannen met hem. Elia ligt met zijn hand onder zijn hoofd, gehuld in een rode mantel, de luisterrijke mantel als voorbode van wat nog staat te gebeuren. Achter zijn hoofd staat een kleine kruik en ernaast een stuk brood. De grote, in het wit geklede, engel, met de kleurige vleugels op de rug, de bode van de Eeuwige, tikt Elia zachtjes aan: hij moet ontwaken. Er kronkelt een weg omhoog, en linksboven zien we Elia gaan, de Horeb tegemoet, daar zal ‘in zachte stilte’, zijn nieuwe leven en werken beginnen.

De afbeelding maakt deel uit van een drieluik, in de 15^e eeuw geschilderd door Dierc Bouts (1420- 1475). De buitenste delen van het drieluik bestaan uit twee boven elkaar geplaatste kleinere panelen, die overigens tijdens de Eerste Wereldoorlog door de Duitsers werden gestolen en die pas in 1919 weer met het middenpaneel werden herenigd. Het werd in opdracht geschilderd voor de Leuvense Broederschap van het Heilig Sacrament. Het paneel met Elia en de Engel zien we rechtsonder. De vier zijpanelen onderstrepen de ‘spijziging’, en richten de blik op het middenpaneel waar Jezus met de leerlingen het laatste Avondmaal viert. In het evangelie bevindt Jezus zich met Mozes en de profeet Elia van ná de Horeb op ‘een steile berg’. Doordat zijn kleren glanzend worden, ‘zéér wit’, ‘zo wit als geen voller op de aarde (ze) vermag te maken’ leren Petrus, Jacobus en Johannes, door welke traditie Jezus helemaal wordt omarmd. Vanuit die totale traditie gaan wij de geschiedenis van de komende weken meemaken.

We beginnen de dienst met de onberijmde psalm 25. Na de OT-lezing zouden we Gez.892: ‘Niet in ‘t geweldige geluid’ kunnen horen en na de verkondiging Gez.544: ‘Christus naar wie wij heten’. Als Slotlied klinkt mogelijk Gez. 543: ‘Gij zijt in glans verschenen’.

Ada Waalboer

(13)

13

* * * * * * *

wij gedenken

Op zondag 3 januari is Dirkje Roelofsen overleden in de leeftijd van 86 jaar. Ditje, zoals wij haar in de gemeente kenden, woonde de laatste jaren van haar leven, toen zij de greep op de werkelijk meer en meer verloor, in het Lorentzhuis in Velp. Wij hebben haar gekend als een heel actief gemeentelid. Een vrijwilligster waar je altijd op kon rekenen, voor de

koffiedienst, de bloemendienst, als medewerkster van de bazaar. Zij was ook een tijd diaken en bezocht oudere mensen, zorgde voor de kerst- en paasattenties, en was bereid in te springen waar dat nodig was.

Ditje werd geboren in Harderwijk als tiende kind van een gezin dat veertien kinderen zou gaan tellen. Drukte, gezelligheid, en zorgen voor was voor haar vanzelfsprekend, haar leven lang. Haar echtscheiding in de jaren 90 betekende een grote breuk in haar leven en haar familie- en gezinsrelaties. Dat was een last die zij met zich meedroeg. Ditje hield van vakantiereizen en op een daarvan heeft zij Johan ontmoet, die haar reisgenoot werd tot hij overleed. De laatste jaren hebben haar dochter Aly en haar gezin haar met hun niet

aflatende zorg en hun nabijheid omringd. Zij hebben liefdevolle woorden gesproken in de afscheidsdienst in de Rozendaalse kerk, waar wij psalm 23 lazen. Het lied van de Herder, de reisgenoot, die ons leidt naar het huis van de Heer. Een lied van vertrouwen, dat ons tegelijk oproept om zelf reisgenoot te zijn en zorg te dragen voor anderen. Een lied van thuiskomen op je bestemming. Ditje is begraven op de begraafplaats in Rozendaal.

Wij bidden haar kinderen, kleinkinderen en allen die haar zullen missen, Gods nabijheid toe en de warmte van mensen om hen heen.

ds. Madelon Beekhuis-Wassenburg

Dierc Bouts 'Het laatste Avondmaal'

(14)

14

* * * * * * *

nieuwe scriba

Zoals wij u in de vorige Nieuwsbrief al melden, is Leanne Zijlstra-van Prooyen uit Velp bereid om onze kerkenraad te versterken als scriba. Daar zijn we bijzonder blij mee. In de afgelopen tijd is er met haar overlegd over de invulling van deze functie. Ook kwam daar de bevestiging ter sprake. Omdat we momenteel nog met de gevolgen van de lockdown tot en met 9

februari zitten, is er afgesproken dat we na die datum een besluit nemen hoe en wanneer we de bevestiging van Leanne zullen doen plaatsvinden. De landelijke kerk heeft hierover ook al suggesties gedaan, die we nauwlettend zullen volgen wanneer het zover is.

* * * * * * *

dankbrief

Geachte mensen van de diaconie van de Protestantse Gemeente te Rozendaal, Allereerst wensen wij vanuit ZOA u een gezond, vruchtbaar en bovenal door de Heere gezegend 2021 toe. Wij ontvingen op 28 december vanuit uw midden een mooie gift. Een bedrag van € 2500,- werd bijgeschreven voor ons werk in Jemen. Heel erg bedankt voor uw betrokkenheid. Wij zijn hier zeer dankbaar voor en realiseren ons zo dat wij – ook in deze voor vele slachtoffers van geweld en rampen moeilijke tijden - samen met kerken als de uwe gestalte mogen en kunnen geven aan de Bijbelse opdracht van ontferming en uitreiken die we als christenen hebben gekregen. Zonder ondersteuning zouden we beduidend minder zorg kunnen dragen voor vluchtelingen wereldwijd. Samen maken we een verschil voor de vele slachtoffers in de wereld. En dat met uw kerkgemeenschap al vele jaren!

We waarderen deze relatie met u daarin zeer en vinden het mooi te weten dat we op deze wijze samen optrekken vanuit de Bijbelse opdracht “om te zien” naar hen die in grote moeite leven in deze wereld. Kortom heel erg bedankt.

Ik zou heel graag eens - ófwel in uw diaconie vergadering ofwel in één van uw diensten - komen vertellen wat ZOA zoal mag en kan doen met uw bijdragen. En wat we in de toekomst samen mogen betekenen voor de mensen die in deze wereld lijden door rampen en geweld!

Daarnaast biedt ZOA ook mogelijkheden dat iemand van ons op aanvraag een gemeente- avond, dienst, tiener- of jeugdgroep kan bezoeken om daar rondom thema’s als “Bijbel en barmhartigheid”, “Het leven van een vluchteling” en “Wat voor verschil maken we nu echt?”

Ook hebben wij voor kinderen en jongeren de mogelijkheid om een simulatiespel over vluchtelingen en hun ervaringen te doen samen met uw kerk.

Mocht u na het lezen van deze info nog vragen hebben, neem dan gerust contact met me op.

Met vriendelijke groet, Gert Visscher, Community Engager

(15)

15

* * * * * * *

vanuit de Diaconie: koken in 't Kruispunt in Coronatijd

De eerste kookbeurt in dit jaar vanuit de diaconie zit erop. Vanzelfsprekend gaat het anders dan anders: geen ongeveer 45 gasten maar de helft van dat aantal en dan nog in kleine groepjes, kunnen de gasten (dak- en thuislozen) eten aan het eind van de middag.

Tja, wat kook je dan als je niet gezellig in hun grote keuken met elkaar het 'Rozendaalse menu' kunt klaarmaken?

Wij, in dit geval Wil Mantel, Marijke Jansen en ik, kozen voor boerenkool stamppot met worst en spekjes en een grote hoeveelheid vegetarisch met gebakken uitjes en cashewnoten. Ieder van ons kookte thuis op haar eigen manier. Vervolgens haalde Wil de anderen en hun pannen op om ons naar 't Kruispunt in Arnhem te brengen. Daar verhuisde de inhoud van onze pannen naar pannen van 't

Kruispunt, waarna onze pannen snel werden afgewassen. Vanzelfsprekend hadden wij ook de bekende heerlijke toetjes meegenomen. Na het een en ander

uitgewisseld te hebben waren we alweer snel op weg naar huis en sloten we onze missie af met een kop koffie aan de Ringallee.

Zelf vond ik het jammer om niet daar te kunnen koken, maar het gaf ook een ontspannen gevoel om alleen je eigen gang te kunnen gaan.

mede namens Wil en Marijke: Ans van Dijkhuizen

* * * * * * *

Diaconiecollectes januari/februari

zondag 24 januari: diaconaat, voor onze eigen pot: bloemen, koken voor 't Kruispunt, kaarten voor gemeenteleden bij ziekte e.d.

zondag 31 januari: voor de Leprazending, een internationale christelijke

organisatie die lepra bestrijdt; lepralijders worden -nog altijd- buitengesloten en gediscrimineerd;

zij wil helpen op medisch-sociaal en op geestelijk niveau. Uit onze kring maakt Aly Boven, dochter van Henk Vrijhof, regelmatig deel uit van missies naar

bijvoorbeeld Myanmar.

zondag 7 februari: voor SOS Kayamandi, ons gezamenlijk project met Velp; op een andere plek wordt meer informatie gegeven over dit project in Zuid-Afrika.

zondag 14 februari: stoelenproject, dat inmiddels als (zeer) bekend mag worden

verondersteld; evenals de urgentie van dit project, vooral in de wintermaanden;

(16)

16

zondag 21 februari: voor INLIA (Internationaal Netwerk van Lokale Instanties ten behoeve van Asielzoekers), een instelling die niet genoeg gesteund kan worden en in 1988 vanuit de kerken in Groningen is opgestart maar inmiddels een groot werkterrein heeft. Onder meer blijft hulp nodig in de volgende gevallen:

* legaal in NL een toch met niets op straat

* afgewezen maar toch gevaar bij terugkeer

* legaal in NL maar geen rechten

* VN Verdrag inzake Rechten van het Kind maar niet voor alle kinderen

* legaal in NL maar na jaren nog steeds in de wacht

* in detentie zonder misdrijf

zondag 28 februari: voor het Werelddiaconaat, in brede zin

voor de diakenen Ans van Dijkhuizen

* * * * * * *

vanuit het College van Kerkrentmeesters

Afgelopen zondag, 17 januari, is de jaarlijkse actie Kerkbalans in onze gemeente weer van start gegaan. In verband met de pandemie hebben wij onze werkwijze zodanig aangepast dat u en onze lopers optimaal worden beschermd. De enveloppen worden dit jaar niet persoonlijk bij u afgegeven, maar in uw brievenbus gedeponeerd. Ook worden de

antwoordenveloppen niet bij u afgehaald, maar deze dient u zelf terug te sturen aan onze penningmeester, de heer Blokland. Zijn adres staal al geprint op de voor- gefrankeerde antwoordenvelop. U wordt vriendelijk verzocht om uw antwoordenvelop voor 30 januari te retourneren. Alvast onze hartelijke dank voor uw medewerking aan deze, hopelijk

eenmalige, werkwijze.

Ook tijdens de pandemie staat het werk van het CvK niet stil: naast allerlei kleinere klussen werd in de afgelopen periode het buitenschilderwerk aan de kerk afgerond, de elektrische installatie aangepast en de plaatsing van zonnepanelen op de bergingen voorbereid. Wij hopen hiervoor binnenkort de benodigde toestemming van de gemeente Rozendaal te verkrijgen. Zoals u verderop in deze Nieuwsbrief kunt lezen heeft de Stichting Vrienden van de Kerk besloten om een bijdrage te leveren aan de financiering van deze zonnepanelen. Wij zijn hen daarvoor zeer dankbaar.

Qua onderhoud gaat onze aandacht in de komende periode met name uit naar het herstel van delen van het voegwerk in de buitengevel van de kerk en van de (in slechte staat

verkerende) louvres. Ook de bestrating dient op enkele plaatsen gerepareerd te worden en - indien mogelijk- zal de restauratie van (een deel van) de muurschildering weer worden voorgezet.

Wij verwachten in maart de jaarrekening 2020 en de meerjarenbegroting 2021- 2025 gereed

(17)

17

te hebben en zullen u, na behandeling in de kerkenraad, over de resultaten informeren.

Namens het CvK, Hans Rexwinkel

* * * * * * *

boekje bezieling

Wij hebben u via de mailgroep op de hoogte gebracht van het verschijnen rondom 8 maart van het boekje Bezieling. Hierin staat een grote verzameling van teksten, gedichten,

gedachten, kunstwerken en nog meer van velen in en rondom onze gemeente. Er hebben al veel gemeenteleden (en mensen daarbuiten!) gereageerd en een boekje besteld. Mocht u het nog niet gedaan hebben en er toch één of meer exemplaren willen hebben, dan kunt u tot 11 februari aanstaande hierop intekenen. Het handigst is een mailtje naar

f.ort@upcmail.nl. U kunt natuurlijk ook mij even bellen: 03 13 41 41 37. De kosten bedragen

om en nabij de vijftien euro. Het boekje zelf telt zo’n honderd pagina’s.

* * * * * * *

bericht van de Stichting Vrienden van de kerk van Rozendaal

In de november nieuwsbrief konden we u nog melden dat we hoopten voor de zomer nog iets van onze voorstellingen te kunnen realiseren. Helaas blijkt ook dat niet verantwoord te zijn. Daarom hebben we besloten noch de muziek in de kerk noch de Filosofische Kring dit eerste halfjaar te organiseren. We mikken nu op ons volgende verenigingsjaar dat begint in de tweede helft van 2021. We doen ons best om de voorstellingen die we hebben moeten annuleren dan alsnog te laten doorgaan, eventueel in aangepaste vorm. Daarover

overleggen we met de musici om te zien wat mogelijk zal zijn. Dat doen we rekening houdend met alle onzekerheden zodat we in ieder geval de gelegenheid kunnen benutten als die zich weer voordoet.

Tot onze grote vreugde hebben velen, ondanks het niet doorgaan van onze activiteiten, toch hun jaarlijkse donatie overgemaakt. Daarom heeft het bestuur kunnen besluiten weer een bijdrage te geven aan de Kerkrentmeesters. Dit keer een bijdrage in de installatie van zonnepanelen op het dak van het bijgebouw. Daarmee zullen de energiekosten van de Kerk verminderen.

Zodra er zicht is op hervatting van onze activiteiten zullen we dat op de gebruikelijke wijze communiceren.

Blijf gezond, met hartelijke groeten, namens het bestuur van de Vrienden

^,

Bert Veraart

* * * * * * *

(18)

18

Amnesty International

In verband met de coronamaatregelen wordt u maandelijks de mogelijkheid geboden een online petitie (of een e-mail) te versturen. Net als bij de papieren petitie vult u uw

(voor)naam en woonplaats in.

Ook wordt gevraagd naar uw e-mailadres. Dat wordt alléén gebruikt ter bevestiging van uw deelname en komt dus niet bij derden terecht. Via onderstaande link komt u op de pagina van de schrijfactie.

Egypte

Mensenrechtenadvocate Hoda Abdelmoniem (63) zit al twee jaar gevangen na een valse beschuldiging van ‘terroristische activiteiten’. Deze aanklacht gebruikt de Egyptische overheid vaker om mensen de mond te snoeren. Ze heeft ernstige nierproblemen en haar familie mag haar niet bezoeken. Verzoek de openbaar aanklager per mail om de

onmiddellijke vrijlating van Hoda en, in afwachting daarvan, om contact met haar advocaten en familie alsmede toegang tot medische hulp toe te staan. Zie

https://www.amnesty.nl/forms/urgentaction-egypte-abdelmoniem

* * * * * * *

ziekenhuisopname ds. Frans Ort

Het lag in de bedoeling dat ik in deze periode geopereerd zou worden. In verband met de situatie in de ziekenhuizen rondom het coronavirus is die opname echter onzeker. Ik ben dus in afwachting van de oproep, maar dat kan misschien ook nog wel even duren… Dit werd ook bevestigd door de afdeling Opname van het Rijnstate. Qua prioriteit sta ik wat lager op de lijst. Ik heb uit onze gemeente van diverse kanten lieve kaarten en briefjes gehad. Ik dank u heel hartelijk daarvoor. Mocht het zover zijn, dan zullen wij u daarvan op de hoogte stellen en ook van de regeling rondom mijn vervanging (ik zal tenslotte zo’n vier weken uit de running zijn).

* * * * * * *

(19)

19

wijziging beltijden ds. Frans Ort

Ik zal vanaf 1 januari aanstaande ook andere beltijden hanteren voor mijn bereikbaarheid.

U kunt mij doorgaans bereiken tussen 12.30 uur en 13.00 uur. Dat is ongewijzigd gebleven. Het ochtenduur vervalt en daarvoor in de plaats ben ik tussen 17.15 en 18.00 uur bereikbaar op mijn vaste nummer 03 13 41 41 37. Laat het echter wel duidelijk zijn: als het u niet goed schikt op die tijden is het in het geheel geen probleem om het op andere momenten het te proberen.

* * * * * * *

datum inleveren nieuwe kopij

Het ligt in de bedoeling om de laatste week van februari weer een Nieuwsbrief te laten verschijnen. Tot en met maandag 22 februari kunt u kopij insturen over zaken die met onze gemeente te maken hebben. Het mailadres is: f.ort@upcmail.nl.

* * * * * * *

slotakkoord

Ik eindig met een slotakkoord uit het boekje bezieling. Het betreft een zegenwens uit 2009.

Jaap van Dijkhuizen schreef deze in het kader van een serie kerkdiensten in onze kerk. In deze coronatijd waarin we elkaar en de contacten met anderen tot een minimum zagen dalen, proberen we elkaar met deze woorden moed te geven. Wij wensen elkaar alle goeds toe voor de komende tijd!