Lieve vrouw,
Deze feelGOODIEbag is voor jou…
Met een heerlijke cappuccino om jouw maand goed te beginnen…
A good day starts with coffee… and a quote ;).
Quote of the day
Don’t let someone dim your light, simply because it’s
shining in their eyes…
Column
JE HOEFT GEEN NAALDHAKKEN TE DRAGEN…
OM GROOT te zijn
Veel dingen of gewoontes nemen we over van onze moeders.
Of we dit nu willen of niet.
Haar kookgewoontes bijvoorbeeld.
Stamppot zuurkool met worst en spekjes - met een snufje kruidnagelen erdoor (heerlijk).
Rode kool met kaneel en (zelfgemaakte) appelmoes.
Of appeltaart.
Ik kook net als mijn moeder (al kan ik haar niet met alles evenaren).
Mijn moeder nam de kookgewoontes over van haar moeder, mijn oma.
Maar niet alleen haar gewoontes…
Ook haar woorden of gedrag nemen we vaak over.
Zonder ons er bewust van te zijn.
“Ik kan het 100 keer tegen je zeggen, je doet toch wat je wilt!”
Zei ik dit nu écht?
Of was het mijn moeder die sprak?
Of wat ik me (vroeger) nog zó had voorgenomen nooit tegen mijn kinderen te zeggen, hoor ik mezelf nu ineens zeggen.
Woorden van onze moeders zitten blijkbaar diep in ons geworteld.
En niet alleen woorden…
Bepaalde denkwijzen van je ouders, neem je (onbewust) met je mee.
Een leven lang blijven ze jou soms achtervolgen…
We nemen veel van onze ouders over, of we dit nu willen of niet.
Soms meer dan je lief is misschien…
Hoe je ouders in het leven staan en hun kijk op de wereld, draag je met je mee.
Hun (beperkte?) overtuigingen.
Liggen ergens nog diep verankerd in je.
Als onkruid schieten ze ineens weer op (vanuit het niets?).
Blijkt dat ze nooit weggeweest zijn…
Onze opvoeding stuurt ons als het ware toch voor een (groot) deel door ons leven.
Het zijn je ouders, dus als kind geloof je hen: wat zij zeggen zal wel waar zijn.
Ze deden het vast met goede bedoelingen.
Beperkte overtuigingen – de fundering wordt hier gelegd.
In je vroege jeugd.
Dat bepaalde dingen niet voor jou zijn weggelegd.
Ai. Echt waar? Dat wil je toch als kind niet geloven…
Hoe kan het, als je ervan droomt om zangeres te zijn, of hoopt om ooit een beroemd schrijfster te zijn, een diep verlangen hebt,
dat jouw droom in de kiem wordt gesmoord door onze opvoeders?
Omdat zij zeggen dat dit NIET voor jou is weggelegd.
Voor ‘ons soort’ mensen.
En voor welk ‘soort’ is het dan wel weggelegd?
Ben ik gedoemd te mislukken?
Ben ik daarvoor op de wereld gezet?
Ben ik kansloos?
Je droom valt als kind hierdoor al in je vroege jeugd aan duigen.
‘Als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje.’
Dit wil ik trouwens helemaal niet horen!
Hiervan ga ik écht steigeren.
Het kind groeit op en wordt een volwassen vrouw.
Maar bepaalde overtuigingen neemt zij (nog steeds) met zich mee.
Alle goede bedoelingen van ouders – want ik geloof dat ze dit echt niet bewust doen.
Maar sommige dingen zijn een last op je schouders.
Hoezo kan ik mijn missie niet volgen?
Hoezo kan ik mijn hart niet volgen?
Wie houdt mij nu klein?
Dat kleine meisje zit nog altijd in jou.
Je kan er niet omheen.
Die verlangens die zij had.
Die zijn er nog steeds…
Je moet er alleen naar op zoek.
Al die overtuigingen van ouders, leraren, familie (of mensen in jouw omgeving):
Ja, maar denk je dat jij dat nu kan?
Schreeuw niet zo.
Wat ben je toch ook gevoelig.
Wat ben je snel van slag.
Doe niet zo druk!
Ik druk?
Ik ben gewoon enthousiast…
Al die overtuigingen houden jou onnodig klein!!
Maar… we willen graag geliefd zijn (bij onze vrienden).
We willen dat ouders trots op ons zijn.
We willen zó graag dat schouderklopje.
Hen vooral niet teleurstellen.
We willen ons gewaardeerd voelen.
We willen niet ‘ondankbaar’ zijn.
Niet voor niets keren we ons - als puber - tegen onze ouders.
En worden we opstandig.
Rebels.
Je wilt die woorden niet geloven.
Je wilt je groots voelen.
In je kracht komen te staan.
Je van niemand (nog) iets aantrekken.
Het leven leiden dat je nu eindelijk wel eens hebt verdiend!!
Je wilt die hakken aantrekken. Kom op! Wie doet jou wat?!
Want… je bent toch een volwassen vrouw?
Maar lieve vrouw, laat me je 1 ding zeggen:
die hakken heb jij helemaal niet nodig om je groots te voelen.
Er schuilt al zoveel grootsheid in je.
Laat je niet onnodig klein houden door anderen.
Door mensen met alle ‘goede’ bedoelingen.
Door hun beperkte overtuigingen.
In jou schuilt zoveel.
En ik weet dat jij zoveel kan.
Dus houd jezelf niet onnodig klein.
Je bent zoveel grootser dan je denkt ;).
Ga je eigen avontuur aan.
Schrijf jouw eigen boek.
Geef jezelf die hoofdrol…
Wat dat verdien je.
Ontdek (weer) dat kind in jou.
Doe weer eens rebels.
Leef je leven alsof dit je laatste dag is.
Ga dansen, doe es gek.
Wees weer dat kind in jou.
Dat meisje… die zo graag op die hakken stond om groter te lijken.
Maar nu als volwassen vrouw beseft:
dat ze die eigenlijk helemaal niet nodig heeft.
Liefs, Ginette
Geluksmomentje…
Dat je beseft dat je die hakken helemaal niet nodig hebt om je groot te voelen…
#jebentalgroots #powervrouw
4 Tips om je zelfvertrouwen te laten groeien
1. Werk aan je zelfvertrouwen
Misschien denk jij dat bepaalde dingen niet voor jou zijn weggelegd. Maken anderen jou dit wijs? Dit is heel gevaarlijk, want hierdoor geloof jij niet in jezelf. En omdat je dit nog steeds
‘gelooft’ bestaat de kans dat de dingen niet gaan lukken in jouw leven. Want als jij niet in
jezelf gelooft, wie dan wel? Alles begint bij jezelf. Boor jezelf niet de grond in. Werk aan jezelf. Aan je zelfvertrouwen. Jij kan dit!!
2. Zelfverzekerd
Iedereen is weleens onzeker. Besef dat. Mensen van wie je het niet verwacht zijn soms behoorlijk onzeker. De kunst is: ze laten het niet merken. Ook een powervrouw heeft haar dag wel eens niet en is wel eens onzeker. Mensen die zeggen dat ze het niet zijn, trust me:
die liegen.
3. Ga om met inspirerende vrouwen
Zoek vrouwen op die jou inspireren. Omring je met gelijkgestemden (in onze community).
Dit heb je écht nodig. Vrouwen die je aanmoedigen en die jou niet naar beneden trekken.
Weet ook (en dat is zo jammer) dat er mensen jaloers op jou zijn, en jou wellicht bepaalde dingen niet gunnen. Hierdoor zullen ze nooit blij voor je zijn of jou stimuleren. Zij kunnen jouw zelfvertrouwen (en zelfbeeld) behoorlijk naar beneden halen. Trap er niet in! Gun ze jouw aandacht niet.
4. Zet jezelf op dat voetstuk
Laat je niet onnodig klein maken door anderen. Geef je zelfvertrouwen niet weg. Ga werken aan jouw zelfbeeld. Werk aan jezelf (iedere dag)… en plaats jezelf op dat voetstuk!
BACK IN TIME… #memories
TERUG NAAR DE ZOMERS VAN DE JAREN 70
• Nederland ging (net als nu) massaal op vakantie (pas sinds de jaren 60).
• We bleven ook vaak in eigen land
• We zochten een camping op en als deze niet beviel dan reden we verder.
• Auto’s werden volgepakt (alles moest mee) met een imperiaal op het dak.
• Schoolvakanties duurden net als nu 6 ‘lange’ weken
• Toch leek er geen eind te komen aan die zomers
• In mijn beleving duurden ze langer
• Je mocht je nog gewoon vervelen…
• Je speelde alleen maar buiten (alhoewel je soms smeekte of je naar binnen mocht).
• Je nam een abonnement op het buitenzwembad waar de jeugd elkaar opzocht.
• Zwemmen, zonnen, dromen (of verliefd zijn) en liggen op de speelweides.
• Je kocht er (soms) een lolly of zakje (paprika) chips (voor 1 gulden).
• We gingen kamperen in een tent of caravan.
• Verblijven op overvolle campings in Nederland.
• We zoeken de kust op of… rijden door naar het zonnige zuiden (Spanje).
• We gingen vakantie met de Opel Kadett of Ford Taunus.
Liggend op een stretcher voor de caravan
Ook toen regende het wel eens…
En natuurlijk alles in de kleuren oranje of bruin…
Files waren er toen ook al… op weg naar het zonnige zuiden.
HERINNER JIJ JE DEZE HIT NOG?
’t Is weer voorbij die mooie zomer
die zomer die begon zowat in mei… ah, je denkt dat er geen einde aan kon komen maar voor je ‘t weet is heel die zomer alweer lang voorbij…
Gerard Cox – ’t Is weer voorbij die mooie zomer (1973)
