Zondag 26 juni 2022 - 10.30 uur 2e zondag van de zomer
voorganger: ds P.L. Wansink organist: Cor Ardesch de kleur van deze zondag is groen
In deze dienst neemt een aantal kinderen afscheid van de kindernevendienst:
Enora Bouwknegt Livia Bruggeman Thomas van Gelderen Ruben Slooijer Vincent Vreeling
- klokgelui vooraf: de Dordtse Dom klokken 3, 4, 5, 6 Gloria Te Deum - orgelspel: Kyrië, Gott Vater in Ewigkeit BWV 669 – J.S. Bach
Christe, aller Welt Trost BWV 670 – J.S. Bach
- welkom en korte afkondiging door de ouderling van dienst; stil gebed
V
OORBEREIDINGgemeente gaat staan - openingslied gezang 276: 1 en 2
- bemoediging v Onze hulp in de Naam van de Heer, g Die hemel en aarde gemaakt heeft.
- drempelgebed v Barmhartige God, - - -
- - - door Jezus Christus, onze Heer.
g Amen.
- zondagspsalm psalm 28: 1 en 4
gemeente gaat zitten - smeekgebed vanuit de nood van de wereld,
besloten met kyrië en gloria (gezang 299e)
D
IENST VAN HETW
OORD- groet v De Heer zal bij u zijn!
g De Heer zal u bewaren!
- gebed bij de opening van het Woord - lezing O.T.: 1 Koningen 19, 19-21 (NBV 21)
19 Elia ging weg van de Horeb. Toen hij Elisa, de zoon van Safat, aantrof was deze aan het ploegen. Ze waren aan het werk met twaalf span ossen; Elisa liep achter het twaalfde span. Elia liep op hem af en gooide zijn mantel over hem heen. 20 Meteen liet Elisa zijn ossen in de steek en rende achter Elia aan. ‘Laat mij afscheid nemen van mijn vader en moeder,’ zei hij, ‘dan zal ik met u meegaan.’ ‘Doe wat je wilt,’
zei Elia. ‘Ik dwing je nergens toe.’ 21 Elisa ging terug, slachtte zijn ossen, braadde het vlees op het hout van hun juk en bood het zijn knechten aan. Daarna ging hij met Elia mee als zijn dienaar.
- lied 362: 1 en 2
gemeente gaat staan - evangelielezing: Lukas 9, 51-62 (Naardense Bijbel)
51 Maar het geschiedt
als de dagen van zijn opneming in vervulling gaan
dat hij zijn aanschijn strak erop richt om naar Jeruzalem te trekken 52 en voor zijn aanschijn
aankondigers uitzendt.
Zij vertrekken en komen binnen in een dorp van Samaritanen
om voor hem (een en ander) gereed te maken.
53 En die verwelkomen hem niet, omdat zijn aanschijn
is geweest: trekkend naar Jeruzalem.
54 Maar als ze dat zien, zeggen de leerlingen Jakobus en Johannes:
heer, wil je dat we zeggen dat ‘vuur van de hemel zal
neerdalen en hen zal verteren’ (2 Kon. 1,10-12)?
55 Maar hij keert zich om en bestraft hen;
Hij zegt: ge weet niet wat voor geest u bezielt!
56 Ze vertrekken naar een ander dorp.
57 Terwijl zij over de weg trekken zegt iemand tot hem: ik zal u volgen waarheen u ook gaat!
58 Jezus zegt tot hem:
de vossen hebben holen
en de vogels van de hemel hebben woningen beneden, maar de mensenzoon heeft niets waar hij zijn hoofd kan neerleggen!
59 Maar tot een ander zegt hij: volg mij!
Maar die zegt:
vergun mij dat ik eerst heenga om mijn vader te begraven.
60 Maar hij zegt tot hem:
laat het aan de doden over om hun doden te begraven!- jij, ga heen en verkondig overal het koningschap van God!
61 Maar ook een ander zegt:
ik zal u volgen, heer, maar vergun mij eerst afscheid te nemen
van wie tot mijn huis behoren!
62 Maar Jezus zegt tot hem:
niemand die de hand
aan de ploeg slaat en achterom kijkt is inzetbaar
voor het koningschap van God!
- lofprijzing v Lof zij U, Christus g in eeuwigheid, amen.
gemeente gaat zitten - woord voor de kinderenen afscheid oudste kinderen
- uitleg en verkondiging
Lukas 9, 51-62 1 Koningen 19, 19-21 Afscheid oudste kinderen nevendienst Vanmorgen neemt een aantal kinderen afscheid van de nevendienst. Daar stonden ze vooraan in de kerk. In die iets onzekere leeftijd van de overgang naar de middelbare school, de puberteit. Van meisje tot vrouw, jongen tot man. En alle vragen rond je identiteit die daarbij komen. En dat is heel wat tegenwoordig. Ik was een aantal jaren jeugdpredikant. Bijgebleven is me in elk geval de onzekerheid van jongeren: wat gaat de toekomst brengen? Wie ben ik? Vinden anderen mij leuk? Vind ik mezelf leuk? Wat kan ik eigenlijk, wat wil ik?
En wat heb je als ouders dan te bieden, wat heb je als kerkgemeenschap te bieden? Toeval of niet, vanmorgen gaat het in de lezingen nadrukkelijk over navolging. Het volgen van Gods roepstem in je leven. Eerst bij de profeet Elisa, die de mantel van Elia krijgt omgeworpen, als een soort toga
omgeslagen. En er lijkt geen ontkomen aan. En dan bij Jezus, waar het bepaald niet eenvoudiger wordt. De kern wordt gevormd door dat wonderlijke Jezuswoord: De vossen hebben holen maar de mensenzoon heeft geen plek om zijn hoofd neer te leggen. Geeft ons dat enige richting voor ons leven?
Helpt dat bij de opvoeding van onze kinderen? Iets terzijde: de radicaliteit zou jongeren aan spreken. Die houden van radicale en heldere keuzes. Nog iets dat me is bijgebleven. Jongeren houden van een echt geloof waaruit blijkt dat je er veel voor over hebt. Het volgen van Jezus kost wat. Daarmee komen we overigens al dichtbij de kern van dit Bijbelgedeelte.
Eest de inleiding want die is belangrijk. Lukas vermeldt het met nadruk: het geschiedt als de dagen van zijn opneming in vervulling gaan. Een eenmalig woord: Jezus gaat op naar Jeruzalem. Het is de scheiding in het evangelie van Lukas. Nu gaat Jezus onderweg naar de hoofdstad, omhoog, letterlijk een opgang, maar ook onderweg naar zijn einde. Hoofdstukken lang beschrijft Lukas (en alleen hij doet dat van de vier evangelisten) die opgang naar Jeruzalem. Met nadruk meldt hij dat Jezus zijn gelaat strak richt op Jeruzalem.
Jezus weet waarheen hij wil. Zelfs de Samaritanen merken het op, dan hoeven ze hem niet op te nemen. Daar vinden we een eerste aanwijzing voor wat geloven betekent. Je gelaat bewust richten op de weg die je gaat. Dus weten waar je voor staat. De leerlingen – in dit geval Jakobus en Johannes- menen dat het onbegrip voor de weg die Jezus gaat moet worden bestraft.
Moeten ze vuur van de hemel laten neerdalen, zoals ooit Elia deed. Los van de vraag of dat zomaar gegaan was, is het duidelijk dat Jezus deze weg niet op wil. Ook dat leert ons wat. Discipelschap, leerling van Jezus zijn, in geen fanatiek bestraffen van degenen die de missie van Jezus verwerpen. Jezus die zelf zo goed weet welk doel hij najaagt ziet geen enkel heil in het bestraffen van hen die zijn weg verwerpen. Het is niet zo dat de kerk of de volgelingen van Jezus anderen gaan bestraffen. Dat heeft de kerk niet altijd begrepen.
Dat is als het ware de inleiding: onderweg. Mooi beeld. Als hij dan zo
doelbewust onderweg is naar Jeruzalem, vastberaden, komt iemand tot hem die hem wil volgen. Jezus zegt: de vossen hebben holen, de vogels van de hemel woningen hier beneden, maar de mensenzoon heeft geen plek om het hoofd neer te leggen. Als gezegd, dit is de kern. Als je Hem wilt volgen weet wel, hij heeft geen plek om het hoofd neer te leggen. In de woorden van de theologie van de Vroege Kerk: de Schepper (want deze mensenzoon is niet zomaar een mens) van hemel en aarde vindt in zijn eigen schepping geen plaats. Er is in de mensenzoon iets dat mensen niet bevatten. Hij gaat zijn weg naar het kruis. Zouden wij hem zomaar volgen? Hier ligt de kern van discipelschap: navolging is vervreemding inde wereld. We zijn niet zomaar thuis. Als enkeling sta je in relatie tot God. Dat gaat niet vanzelf.
Om het ons in prenten volgen nog twee scherpe uitspraken. Tot een ander die zegt: vergun mij dat ik eerst heenga om mijn vader te begraven, zegt hij: laat het aan de doden over om hun doden te begraven, jij ga heen en verkondig het koningschap van God. Een derde wil eerst afscheid nemen van zijn
familie, maar ook dat wordt met een verwijzing naar Elisa van de hand gewezen. Niemand die hand aan de ploeg slaat en achterom kijkt is inzetbaar voor het koningschap van God. De uitspraak over de doden die hun doden maar moeten begraven is misschien hat lastigste. Hoe kan Jezus dat nu zeggen? Onze geliefden verdienen toch zorg, juist waar het gaat om het diepste afscheid van een mens: de dood. Eerlijk gezegd lijkt me dat niet het thema. Daarom stond ik eerst uitgebreid stil bij de context. Het gaat hier over het volgen van Jezus. En laat daar geen misverstand over bestaan dat is een keuze die je leven richting geeft. Maar niet eentje die wij zomaar bevatten. Zijn weg is van een totaal andere orde dan wij denken. Tot tweemaal toe noemt Jezus het koningschap van God. Je kan ook vertalen het koninkrijk van God.
Die werkelijkheid zo geheel anders dan onze realiteit van haat en nijd, van een oorlog in de Oekraïne, van geweld, van een storm van polarisatie rond stikstof en de boerenzaak. Waarbij we het toch zo met elkaar eens zijn dat het gaat om de toekomst van onze aarde, van goed eten, van een prachtig boerenbedrijf. Je kan er zo droevig van worden. Het lijkt wel alsof we elkaar niet meer willen begrijpen. Ik ben bang dat dat de menselijke onmacht tekent.
Een onmacht die Jezus in een geheel andere tijd ook op het oog heeft, als hij beseft dat zijn weg naar Jeruzalem niet begrepen wordt. Dat Hij zijn dood nadert. Wij lopen vast.
Dan zegt het wat dat Hij spreekt over de doden die hun doden begraven. Zo wordt de dood toch ook een aanduiding voor die werkelijkheid waar de
levende Heer niet is. Calvijn heeft dat scherp gezien in zijn verzet tegen een al te grote verering van de doden. Hij ligt ergens zomaar in Genève begraven.
Immers de dood, ach. Het evangelie verkondigt ons de levende Heer, zijn koningschap is van een andere orde. Tot ons: wij weten toch van de levende Heer? De dood is toch niet allesbepalend in ons leven? Wij kennen de blijdschap van de paasmorgen. Als je het zo beziet kunnen de doden hun doden begraven. Wij leven toe naar Gods koninkrijk. Een werkelijkheid waarin je niet bepaald wordt door de last van het verleden, zelfs niet door je eigen onmacht of schuld. Nee, terwijl we ons bij vlagen niet thuis weten in deze chaotische wereld, is er één die voor ons uitgaat. Die er al was van voor de schepping, die er zijn zal tot in en na onze dood. Dat is het perspectief dat ik zo graag aan onze jongeren zou meegeven. Dat jouw identiteit is te vinden in de levende Heer. Dat we een mens mogen zijn van Hem.
Lieve heer gij zegt kom en ik kom…
Gij zegt ga en ik ga
Zo gaan we de wereld in Hem achterna.
- meditatief orgelspel - lied 840
D
IENST VAN DEG
EBEDEN- dankgebed en voorbeden, steeds onderbroken door gezang 368g v zo bidden wij U allen tezamen
g
moment van persoonlijk gebed in stilte gezamenlijk Onze Vader
gemeente gaat staan - slotlied: gezang 423
- uitzending en zegen allen: Amen.
- orgelspel: Kyrië, Gott heiliger Geist BWV 671 – J.S. Bach
Collecten
In deze dienst zijn de collecten bestemd voor de volgende doelen:
kerk: Aanvullende muzikale ondersteuning kerkdiensten diaconie: Diaconie algemene/wijk doeleinden
Uw gaven voor kerk en diaconie kunt u overmaken op rekeningnummer NL37 INGB 00006573 05 t.n.v. Wijkraad 1 der Hervormde Gemeente onder
vermelding van kerkdienst 26 juni 2022. De penningmeester zorgt voor de verdeling. De komende tijd wordt er nog niet in de diensten gecollecteerd.
Ook staan er bij de uitgang schalen voor uw gaven. De opbrengst van de noodhulppot is bestemd voor het project ‘noodhulp Oekraïne’ van Kerk in Actie.
Vanavond, 19:00 uur | Orgelvespers
Tijdens het Bachfestival wordt het Bach-orgel bespeeld door Cor Ardesch.
Komende zondag 3 juli, 10:30 uur | Dienst van Schrift en Tafel voorganger: ds. P.L. Wansink
organist: Cor Ardesch
Na de dienst is er gelegenheid om koffie te drinken. Allen hartelijk welkom!
Nieuw ingekomen leden
Op woensdag 29 juni, 20:00 uur, is de avond voor nieuw ingekomen leden.
Stadsklooster in Trinitatiskapel
dagelijks 10.00-14.00 uur: stilteruimte (zondag 12.00-14.00 uur)
woensdagochtend: Metten (7.15 uur) en/of het ontbijt (ca. 8.00 uur) en/of de Lauden (8.45 uur)
Gastlidmaatschap
U voelt zich betrokken bij de Grote Kerk Gemeente en weet zich met ons verbonden? Dan is het mogelijk om gastlid te worden. Voor meer informatie verwijzen we u naar: www.grotekerk-dordrecht.nl.
