Beweging voor Conflictbeheersing & Vredescultuur Sinte Annalaan 92 - 9300 Aalst
Driemaandelijks tijdschrift
A
PRIL- M
EI- J
UNI2020 nr. 174
3/2849
Vredesprijs 2019
voorINHOUD
Vredeshuiskrantje nr. 174
April - Mei - Juni
2020
Ø Editoriaal - ‘Het is hier goed en gezellig’
Stefaan Van den Abbeele 2
Ø Voorstelling ontwikkelingsprojecten van Ananda vzw
Jan Slagmulder 4
Ø Poëzie: ‘Lentegroet’ - Jozef Vandromme 9 Ø Vredesprijsuitreiking aan Hart boven Hard 10 Ø De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander 21 Ø Aankondiging activiteiten van het Vredeshuis en
van de VODCA - verenigingen 28
Ø Nieuwe lijst donateurs 36
Ø Kantilene: ‘Peaceful sounds’ 36 Oplage 1100 exemplaren
Bezoek onze vernieuwde website opgemaakt door onze webmaster Marleen De Brauwer
www.vredeshuisaalst.be
Volg ons op facebook met Fatima Wahni
Editoriaal
‘Het is hier goed en gezellig’
Stefaan Van den Abbeele
Dit zinnetje uit de musical Daens heb ik niet toevallig onthouden.
Ja, anno 2020 is het goed en gezellig leven in Aalst, toch voor de doorsnee inwoner (in de veronderstelling dat die bestaat). Maar dat is allesbehalve het geval voor wie al vele jaren moet wachten op een sociale woning.
Evenals voor de duizenden Aalstenaars die leven in armoede en die in de kou blijven staan. De onderbouwde en weloverwogen beleidssuggesties van hun medestanders werden weggewimpeld en vakkundig in een onder- ste lade gelegd. En wat te denken van het “njet” op de federale vraag om meer vluchtelingen op te vangen? ‘Verandering’ is geen synoniem voor
‘verbetering’.
Vraag het maar aan de Aalstenaars die verder kijken dan hun neus lang is en wereldwijd mensen helpen bij hun projecten voor een menswaardig bestaan.
Op de gemeenteraad van 18 februari werd namelijk het ‘nieuw subsidiere- glement Europese en Internationale Samenwerking’ goedgekeurd.
Volgens deze regelgeving kunnen slechts vier humanitaire projecten finan- ciële steun krijgen voor een bedrag van € 2000 of € 2500. De voorbije ja- ren waren dat nog tien à twaalf Aalsterse verenigingen! Ook het totale plaatje van € 38.000 komt neer op een besparing.
In 2006 verklaarden alle democratische partijen zich nochtans akkoord om
€ 1 per inwoner te besteden aan internationale samenwerking. Vandaag gaat het om niet veel meer dan kruimels, amper € 0,40.
‘Nieuw’ is ook geen synoniem voor ‘meer democratisch’. De Raad voor Internationale Samenwerking - RIS, een adviesorgaan van de Stad Aalst werd boudweg zonder blikken of blozen afgeschaft. Daarmee is Aalst sa- men met Roeselare de enige centrumstad in Vlaan-
deren zonder een inspraakorgaan wat betreft in- ternationale samenwerking, ontwikkelingspro- jecten en noodhulp.
Kortom, Daens is ver te zoeken in Aalst en dat ter- wijl zijn gedachtengoed meer dan ooit actueel is.
Want de kloof tussen arm en rijk wordt er niet klei- ner op. En wat doen onze plaatselijke beleidsma-
kers?. Ze sluiten hardvochtig en onverschillig hun ogen voor de sociale wantoestanden in hun stad en schermen onze sociale zekerheid af alsof sommige categorieën van mensen geen rechten hebben.
Voor deze vrouwen en mannen, gezinnen met kinderen, werkenden en gepensioneerden… is
het hier allesbehalve “goed en gezellig”.
Daarom stel ik voor dat de Burgemeester en het Schepencollege samen eens de musical Daens bijwonen. En lessen trekken uit het ver- leden om te bouwen aan een stad waar iedere
inwoner menswaardig kan leven
.Editoriaal - ’Het is hier goed en gezellig’ - Stefaan Van den Abbeele
Op zondag 14 juni om 10.30 u komt Toon Van Den Bossche tijdens een Aperitiefcauserie vertellen over
‘Charter of Compassion’ (zie p. 31).
Op deze dag zou onze bezieler en stichter, Jef De Loof, 93 jaar geworden zijn.
Om dat te vieren trakteren we alle aanwezigen op een drink.
Hij zou er zeker graag bij geweest zijn!
Ananda vzw
Voorstelling ontwikkelingsprojecten
van
Ananda vzw
Op zaterdag 14 december 2019 kwam Jan Slagmulder van vzw Ananda, in het
Vredeshuis, hun werking en India pro- jecten voorstellen. Ananda staat voor
“de innerlijke vreugde van het delen”.
Het werd een boeiende en zeer interes- sante namiddag!
Ons revolvingfonds
De benaming komt deels uit het Engels: een revolving fund is een fonds door ons gefinancierd dat tot doel heeft geld te investeren in een project dat zichzelf onderhoudt. Het geïnvesteerde geld dat terug vloeit naar het fonds, wordt geherinvesteerd waardoor een langlopend project ontstaat.
Van bij het begin van het ontstaan van onze vzw Ananda ging onze aan- dacht uit naar de zelfredzaamheid van de arme bevolking van Tamil Nadu.
De bedoeling van Ananda was en is deze mensen een financieel duwtje in de rug te geven waardoor ze in staat zouden zijn zich een inkomen te ver- schaffen of hun inkomen te vergroten. Het was en is voor Ananda ook be- langrijk dat het revolvingfonds ten goede komt aan een grote groep men- sen, waarbij telkens een nieuwe groep mensen financiële steun krijgt bij het bekomen van een vast inkomen.
Vergelijk het met een steentje dat je in het water gooit: van uit de plaats waar het steentje het wateroppervlak raakt, ontstaan golven op het water.
Deze golven gaan steeds verder en breiden uit: een steeds groter waterop- pervlak wordt getroffen door de golven. Dat is precies de bedoeling bij het starten van een revolvingfonds.
In de loop van de bijna 25 jaar dat Ananda bestaat, werden reeds 32 revol- vingfonds opgestart. Elk van deze revolvingfonds werd aangevraagd door een vertegenwoordiger van een groep (een zelfhulpgroep van vrouwen, een parochie, een weduwengroep, een dorp). In deze groep werden een aantal mensen, families geselecteerd die de hulp het dringendst nodig had- den. Deze mensen kregen een lening met het akkoord dat zij het geld van deze lening in kleine hoeveelheden gedurende een bepaalde periode, met aandacht voor hun noden, terug betaalden. Van zodra voldoende geld was terug betaald, kregen volgende mensen uit de groep een lening, enz. tot de ganse groep de gevraagde lening gekregen had.
Enkele voorbeelden van revolvingfondsen: het opstarten van een winkeltje, zaak door weduwen, aankoop van een koe, geiten, cursus naaien met aan- koop naaimachine…
De vraag was na enkele jaren wat er, als iedereen van de groep de lening had gekregen en terug betaald, wat met het terug gestorte geld van het revolvingfonds moest gebeuren.
Sinds enkele jaren werken we in India met een groep medewerkers die voor ons de projecten waarvoor een aanvraag tot financiële steun wordt ingediend, opvolgen: het Ananda India Team - AIT.
Deze groep volgt alle revol- vingfondsen op. Eens het project van het revolving- fonds iedereen in de groep heeft voorzien, is het de bedoeling dat het resteren- de bedrag terug gestort wordt naar het AIT. Zij kunnen dan in de toekomst Ananda vzw
Foto Ananda vzw
het teruggestorte geld gebruiken om nieuwe revolvingfondsen op te star- ten.
Voor het terugstorten van het geld op het einde van het revolvingproject rekenen we op de ‘gentleman’s Agreement’ (AE) dat sinds vorig jaar tussen het AIT en huidige en toekomstige aanvragers van revolvingfondsen wordt opgesteld.
Laat het duidelijk zijn, dat we in de vele jaren dat Ananda werkzaam is, met onze revolvingfondsen reeds een groot aantal mensen aan een groter en vast inkomen hielpen.
In totaal konden reeds 3235 families geholpen worden met de 32 revol- vingfondsen die vanaf het begin van Ananda-vzw in 1999 opgestart wer- den.
Project A2014/05:
Eerstelijns gezondheidszorg in 8 dorpen in de heuvels van Kodai Dit ontwikkelingsproject werd ontwik- keld en wordt georganiseerd door PEAK (Peoples Education and Action at Kodaikanal) en gefinancierd door Ananda.
Voor de tribalstammen van de Kodai- heuvels is gezondheidszorg niet van- zelfsprekend De ziekenhuizen zijn ver en moeilijk bereikbaar.
Ook wil de organisatie de mensen van de dorpen helpen om een gezonde leefwijze aan te nemen. In totaal zijn er 410 families in de 8 dorpen die van dit project genieten. De doelstellingen van dit project zijn velerlei.
Er worden opleidingsprogramma’s opgestart: vrijwilligers uit de 8 dorpen die aan dit project deelnemen (meestal vrouwen) krijgen door een ver- pleegster een opleiding over basisgeneeskunde. In een eendaagse oplei- ding, gegeven door een expert, krijgen de mensen info over het starten en onderhouden van een biologische tuin met voedzame groenten. Met een
Ananda vzw
Foto Ananda vzw
bezoek aan een biologisch landbouwcentrum wordt een theoretische en praktische opleiding over het gebruik van biologische, organische mest- stoffen en bestrijdingsmiddelen gegeven.
Daarnaast zorgt men via dit project dat de dorpelingen regelmatig het be- zoek krijgen van geschoold medisch personeel, een verpleegster, coördi- nator en lokale hulpverlener. Indien nodig volgen de bezoeken sneller op elkaar. Het team brengt de nodige medicijnen mee en gaat de gezondheid van de dorpelingen na en geeft bewustmakingslessen over gezondheid.
In totaal genieten 1540 dorpelingen van deze dienst.
Het team behandelt vooral koorts, kwetsuren, onderzoekt oorzaken van pijn, controleert de bloeddruk en andere kleine ongemakken.
Om de zoveel maanden komt een team van het dichtstbijzijnde ziekenhuis (verpleegsters en dokters) om op vrijwilliger basis een grondiger medisch toezicht uit te oefenen. Ook het gezichtsvermogen wordt gecontroleerd.
Om de dorpelingen aan te moedigen een gezond voedingspatroon te cre- ëren en om ondervoeding te vermijden, worden zij geholpen om een klei- ne groentetuin rond hun huizen te starten en te onderhouden. Op dit ogenblik zijn er in de 8 dorpen reeds 42 groentetuinen gerealiseerd. De dorpelingen worden aangemoedigd een rijke variëteit aan groenten te planten. Een bijkomend voordeel is dat de groentetuinen rond de huizen er ook voor zorgen dat de buurt netter blijft, wat ook een weerslag geeft op de gezondheid van de dorpelingen door de daling van de infecties.
De ondervoede vrouwen en kinderen in de dorpen krijgen extra maaltijden van jonge groentenscheuten. Hun gewicht wordt regelmatig gecontro- leerd. Deze werkwijze heft al veel effect. In totaal werden reeds 168 on- dervoede vrouwen en kinderen geholpen.
Ook de ontwikkeling van de kinderen in het algemeen wordt niet verge- ten. Er wordt gecontroleerd of er voedingsmiddelen aan de kinderen wor- den gegeven of niet, volgens de overheidsschema's. Ook lengte en ge- wicht van de kinderen wordt maandelijks gecontroleerd. De animators adviseren ook de ouders om hun baby's regelmatig naar het centrum te sturen en te profiteren van de regeling.
Ananda vzw
Ananda vzw
De animators uit acht dorpen en de coördinator van het programma komen één keer per maand samen om verslag te geven van hun werken in hun dorpen en om innovatieve stappen die ze in hun dorpen namen om uitda- gingen het hoofd te bieden, te delen met de anderen.
Het project is een groot succes. De dorpelingen zijn duidelijk gebaat bij dit project: hun gezondheid is beter en zij voelen zich ook geestelijk beter.
Wil je Ananda steunen dan kan dat door storten op bankrekening van ANANDA vzw:
BE11 8334 5167 8948 van Ananda
vzw Ninovesteenweg 93 - 9320 Erembodegem Voor giften vanaf 40 euro op jaarbasis ontvang je automa- tisch een fiscaal attest in het begin van het daaropvolgende jaar.
Zodra wij jouw gift ontvangen, ontvang je automatisch onze Nieuwsbrief. Deze verschijnt vier maal per jaar en houdt je op de hoogte van onze projecten en activiteiten.
Foto Ananda vzw
Op zondag 26 januari 2020 werd in het Vredeshuis door het
‘Comité Werken aan de Vrede’
onder ruime belangstelling
de
Vredesprijs 2019
uitgereikt aan
Foto Fatima Wahni
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
Vredesprijs 2019 - Voorstelling van Hart boven Hard door Anse De Mil, coördinator van Broeiklas
Hart boven Hard, de naam ken- nen we al! We hebben die al eens gehoord, we hebben al iemand ontmoet met een sticker, we heb- ben de naam al gelezen in een krant, op een flyer of op een affi- che.
Hart boven Hard is alomtegen- woordig in ons dagelijks leven en raakt steeds meer het hart van veel Belgen: jong, oud, man, vrouw, allochtoon, autochtoon, gewone burger, politieker. Kortom Hart boven Hard is een beweging die een groot draagvlak heeft in alle leeftijds- categorieën zowel in Vlaanderen als in Wallonië. Een gedragen burgeriniti- atief met en voor mensen.
Acties
In Aalst vind je ze ook in acties en initiatieven die ze zelf organiseren en/of waaraan ze deelnemen of steunen. We herinneren ons het druk bijge- woonde verkiezingsdebat dat ze hebben gehouden in het Ontmoetings- huis De Brug vlak voor de vorige gemeenteraadsverkiezingen, hun deelna- me aan de mars van 16 juni vorig jaar georganiseerd door het Vredeshuis voor respect en verdraagzaamheid naar aanleiding van racistische brieven die gestoken werden in de brievenbus van enkele gezinnen met migratie- achtergrond, hun deelname aan de protestactie van lokale verenigingen tegen de door het stadsbestuur uitgevoerde besparingen op subsidies aan Aalsterse verenigingen zoals Parol, enzovoort enzovoort.
Waarom?
Maar waarom doen ze dat, wat drijven ze?
De naam zegt het zelf “Hart boven Hard”!
Anse De Mil - foto Rita Mol
De beweging Hart boven Hard heeft duidelijke maatschappelijke visie en doelstellingen. Ze streeft naar de gedeelde menselijkheid en naar de nale- ving van het artikel 23 van onze grondwet dat de fundamentele rechten van ieder van ons bevat, maar die tegenwoordig eerder als gunst worden beschouwd voor velen onder ons en vooral voor kwetsbare groepen. Er staat niet in dat de economie kost wat kost moet groeien.
Er staat niet in dat je kansen bepaald worden door jouw afkomst, sociale, economische of culturele achtergrond.
Artikel 23 zegt eerder dat iedereen recht heeft op arbeid, op sociale zeker- heid, op bescherming van de gezondheid, op behoorlijke huisvesting, op een gezond leefmilieu, op culturele en maatschappelijke ontplooiing, op gezinsbijslag.’ Dat is wat we als samenleving hebben afgesproken, zwart op wit.
In de oktoberverklaring die opgesteld werd als het alternatief op de okto- berverklaring van de Minister-President naar aanleiding van de nieuwe Vlaamse regering roept Hart boven Hard de nieuwe Vlaamse regering op om de juiste invulling aan dat artikel van onze grondwet te geven zodat Vlaanderen een plek wordt waar iedereen zijn droom kan waarmaken. De droom van gewoon een menselijk leven te kunnen leiden.
Voor Hart boven Hard staat het buiten kijf dat de vijf komende jaren cruci- aal zullen zijn voor velen onder ons.
Tienduizenden kinderen die voor het eerst naar school zullen gaan, om kennis op te doen voor de komende tachtig jaar.
Tienduizenden studenten die die kennis zullen willen teruggeven in een eerste job.
En nog eens tienduizenden die na veertig jaar werken welverdiend op rust zullen gaan.
Duizenden ouderen voor wie de juiste zorg gezocht moet worden, na- dat zij zolang voor anderen hebben gezorgd.
Duizenden gezinnen die van woonst zullen veranderen. Duizenden fa- milies die zullen blijven knokken om hun kinderen een beter leven te geven.
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’ Democratie - Kofi ANNAN
We beschikken over meer mogelijkheden dan ooit om de gedeelde mense- lijkheid waar te maken, en toch ervaren tienduizenden mensen dat hun leven net onmenselijker wordt. Tegen elk kind vol trauma’s na een levens- gevaarlijke tocht uit een verre oorlog zegt ze: ‘jij moet het eerst verdienen‘.
Voor al wie al twee jaar vergeefs solliciteert, is haar boodschap: ‘jij bent alleen nog goed voor verplichte gratis klusjes.’ Aan al wie zich al jaren en- gageert in een etnisch-diverse vereniging laat ze weten: ‘jij bent onze steun niet langer waard.’ Is dat zorgen dat ‘iedereen in de samenleving meekan’? Dat is Vlaanderen opdelen in A- en B-burgers. Dat is de polari- sering versterken. Het tegendeel van menselijkheid.
Wat moet er dan wel gebeuren voor een menselijke toekomst voor iedereen?
Hart boven Hard vat dit samen aan de hand van de tien hartenwensen.
Dat zijn hun streefprincipes voor een andere samenleving. Laat me toe vijf daarvan noemen:
Samen rijk
Onze rijkdom zit niet alleen in onze portemonnee. Rijk is een samenle- ving door degelijk onderwijs, goede zorg, wetenschappelijk onderzoek,
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
Foto Fatima Wahni
sociale zekerheid, bloeiende cultuur en natuur, vlotte toegang tot sport en mobiliteit, ... Die rijkdom is van iedereen. Zijn pasmunt heet solidariteit.
Eerlijke belastingen
Werkenden, gezinnen en kleine zelfstandigen betalen belastingen zo- als het hoort. Waarom de grootste bedrijven en de grote fortuinen niet?
Werkbaar werk
Bijna allemaal kennen we het gevoel dat we van hot naar her hollen.
We snakken naar meer tijd voor onszelf, voor ons gezin, voor (mantel) zorg. Maar op het werk tikt de productieklok steeds sneller. Stress en burn-outs zijn dé ziektes van onze tijd. Dat is geen individueel gebrek, maar een systeemfout.
Diversiteit is realiteit
Diversiteit in al haar vormen kleurt onze samenleving. Die grote ver- scheidenheid, zeg maar superdiversiteit, is onze realiteit. Eenieder heeft zijn eigenheid, maar in die verschillen zijn we allen gelijkwaardig.
Stop armoede
België is een van de rijkste landen ter wereld. Toch leeft één op zeven Belgen in armoede, en in Brussel is dat één op drie. De kinderarmoe- de is zelfs verdubbeld. Intussen groeit de kloof: de 1% rijkste Belgen bezitten evenveel als 60% van de bevolking.
Velen denken dat Hart boven Hard denkbeeldig en utopisch is. Niets is minder waar. Onze eigen geschiedenis biedt genoeg voorbeelden van ooit ‘utopische’ eisen die nu de logica zelve zijn – van stemrecht voor iedereen tot de afschaffing van kinderarbeid. De tien hartenwensen zijn ook verre van utopisch. Ze geven aan wat vandaag heel praktisch en concreet kan gebeuren om de rechten en dromen van burgers te realise- ren. Het is zoals het banen van wegen. Eerst zijn er geen. Ze ontstaan zodra veel mensen in dezelfde richting lopen.
De gedeelde menselijkheid is de weg.
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
Dankwoord door Inge De Vriendt,
vertegenwoordiger van Hart boven Hard
‘Zet je even, want je gaat verschieten’ klonk het in november aan de tele- foon: ” Hart Boven Hard regio Aalst krijgt de Vredesprijs 2019.”
Nooit gedacht, totaal onverwacht, maar daarom niet minder plezant. We waren verrast, maar ook vereerd.
In eerste instantie een hele dikke, welgemeende dankuwel!
Het is voor ons immers ook een kans om nog meer mensen te bereiken en te verbinden, samen te werken met nog meer mensen en organisaties in Aalst en omstreken. Want
aan een vredevolle samenle- ving werken doe je per defi- nitie niet alleen.
Ooit gingen we van start met onze 10 Hartenwensen. We vertaalden die gaandeweg naar al bestaand rechten : Art 23 van onze grondwet garandeert immers eenieder een menswaardig bestaan.
Het is nodig politici daar op tijd en stond aan te herinneren: als besparin- gen teveel de zwakkeren in onze samenleving treffen bijvoorbeeld.
Vandaar onze campagne ‘Right(s)now!Art23’
Als in Aalst het OCMW 3 jaar op rij besluit om 600.000 €, bedoeld voor armoedebestrijding, terug te schenken aan de algemene middelen van de stad, onder het motto ‘geen hangmat, wel een springplank.. Het is ten- slotte allemaal belastinggeld.’ dan is het nodig erop te wijzen dat ook in ons Charmante Aalst armoede, kansarmoede, kinderarmoede wel degelijk bestaan en dat die middelen niet alleen nuttig maar vooral nodig zijn.
Wij vinden het géén ‘goed beheer’ om de centen als die er wel degelijk zijn maar niet worden aangewend voor wie ze het meest nodig heeft. Polari-
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
Stefaan Van den Abbeele en Inge De Vriendt foto - Foto Johan Heirman
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
seren en belastingbetalende mensen plaatsen tegenover wie dat niet doet… is niet wat men mag verwachten van beleidsmakers.
Dat mooie gebouwen weliswaar de façade zijn van onze stad, maar men- sen de fundamenten van onze samenleving, was dan ook het thema van het verkiezingsdebat dat we organiseerden.
Het gebouw blijft maar sterk als het fundament wordt versterkt op de zwakste plaatsen, en als iedereen er zijn schouders onder steekt naar ei- gen draagkracht.
In mei, op Tax Justice Day, lopen we, samen met de vakbonden ACV en ABVV, al eens in de weg aan het station van Aalst, om te blijven herhalen dat fiscaliteit moet staan voor een rechtvaardige herverdeling van wie het goed heeft, naar wie het met veel minder moet doen. Dat de sterkste schouders de zwaarste lasten moeten dragen, en niet omgekeerd.
Vrede is echter niet alleen het uitblijven van fysieke oorlog, maar veel meer dan dat. Ook bij ons hangt verbale en verdoken oorlogvoering in de lucht. Op geen van beide slagvelden zijn we echter machteloos, ook al voelt dat soms zo.
Verdoken is de oorlog wanneer lokale organisaties onder mekaar moeten strijden, om de nodige subsidies voor schitterend buurtwerk en samenle- vingsopbouw, en ook daarbij slachtoffers vallen, onder het mom van
‘besparingen’. Iets minder verdoken is de verbale oorlog als bij een brand met alleen kinderen in huis, meteen veroordelend gewezen wordt naar de origine van de moeder, en zij afgezet wordt tegenover de ‘werkende Vla-
ming die zich in bochten wringt om op- vang te verzekeren’. Alsof zij niet ook een hardwerkende Aalstenaar is die zich allicht ook in bochten wringt om rond te geraken, financieel en materieel, om werk en gezin te kunnen combineren.
Als binnen onze samenleving politieke partijen, organisaties, een groeiend aan- tal quasi-anonieme figuren op sociale
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
media, volop inzetten op het verdelen van mensen en het verkondigen van haat, dan kan je daar best op ingaan. Met slechts 1 beperking: niet door op de persoon te mikken, maar door beleefd, respectvol, zeg maar:
vredevol, argumenten aan te brengen en zo een echte discussie aan te gaan. Zwijgen is dikwijls geen optie; het kan er immers op lijken dat je instemt met wat werd gezegd of geschreven.
In discussies die dreigen te ontaarden in gescheld kan je proberen de fo- cus te verleggen en te kijken naar gemeenschappelijke belangen.
We willen allemaal een warme samenleving, waar het goed toeven is voor iedereen. We hopen allen zo lang mogelijk in goede gezondheid onze tijd te mogen doorbrengen met kinderen en kleinkinderen, vrienden en familie, en hopelijk mogen we dat allemaal met de zekerheid van een inkomen bij werk, een vervangend inkomen bij tegenslag en ook nog na jarenlang hard werken.
Het is vandaag dan wel onze feestdag, maar 2019 was een terecht feest- jaar voor de 75-jarige sociale zekerheid die door journalist Geert Van Istendael ons ‘belangrijkste exportproduct ‘ wordt genoemd. We gaven daarom ook samen met de vakbond ABVV een zeer gesmaakte boekvoor- stelling, naar aanleiding van het boek van Kim De Witte over onze (te la- ge) pensioenen.
Kom je op sociale media in een discussie over de profiteurs van ziekteuit- keringen schokkende, ronduit ranzige meningen tegen in de zin van wat we deze week lazen
“Natuurlijke selectie zoals vroeger. De zwakkeren moeten eruit.
Is ook beter voor een sterker nageslacht. Mensen die vroeger geen maand zouden overleven omdat ze te zwak zijn worden nu in leven gehouden op kosten van de maatschappij … ik zeg spuitje geven"
dan volstaat het, gewoon te reageren met : “Ik ben het niet met je eens”.
Dat onthielden we van een lezing door Christophe Busch (ex-directeur Dossinkazerne) onlangs georganiseerd door OKRA: zwijgen is geen optie.
Die boodschap verspreiden we met plezier.
Willen we ook niet allemaal schone lucht en een aangename leefomge- ving, met zowel tijd als plaats voor ontspanning?
We protesteerden dan ook samen mee tegen de illegale bomenkap op de Electrabel-site, en drongen zo mee aan bij het stadsbestuur op sancties tegen de overtreders. Dat we met de soep voor het goede doel ook onze magen vulden, maakt duidelijk dat protest niet altijd gepaard moet gaan met veel ‘lawijt’, maar af en toe met een flinke kom gezelligheid.
Dat geld niet even belangrijk is als ons milieu leerden we uit onze boek- voorstelling: ‘Als de laatste boom geveld is, eten we ons geld wel op’
van Ludo De Witte.
Een leefomgeving waarin we ons veilig kunnen verplaatsen met zo weinig mogelijk gevaar voor lijf en leden. Als beleidsmakers op oorlogspad gaan tegen terrorisme, maar niet het fietspad durven nemen wegens te onvei- lig, dan mogen we onze fietsbel al eens laten rinkelen, ook al gaan we niet winkelen.
Maar ook als het over oorlog op het fysieke slagveld gaat, kunnen we als burger iets betekenen. De meeste grootbanken investeren in wapenhan- del omdat ze geld verdienen aan oorlog en gewapend conflict. Gelukkig worden steeds meer ethische banken opgericht. Je geld verzetten is dus een zeer goede vorm om oorlog tegen te gaan. En heb je geen geld, dan kan je petities tekenen van Fairfin, Oxfam, 11.11.11 etc. om de druk te vergroten.
Wereldwijd dringt Avaaz, een mondiale burgerbeweging met meer dan 55 miljoen leden, aan op ethisch en milieuvriendelijk handelen door zo- wel bedrijven als overheden en hun financiers, de banken.
Te vaak werken bedrijven die grondstoffen winnen samen met het leger.
Naast het feit dat deze bedrijven het conflict voeden, zien zij potentieel om meer grondstoffen te winnen in conflictsituaties. Meer en meer voe- ren lokale gemeenschappen actie tegen deze industrie.
Door informatie te verschaffen over de geldstromen die gepaard gaan met oorlogsvoering, help je wereldwijd om hun acties te ondersteunen.
Een kleine, vredevolle actie van verzet is simpelweg (een deel van) je geld verzetten. Zo leerde ons de lezing Move your Money. Je kan van bank
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
veranderen, een duurzame spaarrekening openen, een aandeel kopen van een duurzame coöperatie, een lening geven aan een project dat je wel nauw aan het hart ligt.
En ook een petitie tekenen betekent in dat geval weer een moreel steun- tje. Het moet echt niet altijd om geld gaan. Morele steun is van onschat- bare waarde. Blijven informeren over de rode draad doorheen al deze the- ma’s: geld en macht, onlosmakelijk verbonden en inwisselbaar, is echter ook al een hele stap vooruit. Dat is waar we ook blijven op inzetten in 2020. Dankzij jullie prijs met hernieuw de schwung !
WEIR DOENG VOESJ !
We zouden in het voorjaar iets doen met een aantal andere organisaties in Aalst. Hebben jullie een voorstel? Een idee? Kennen jullie organisaties die zouden willen meewerken? Laat het ons weten!
“ En, wat hebben we nu geleerd ?” zou Piet Huysentruyt vragen. Aan de vrede werken kan iedereen en overal!
Kamiel Spiessens zou zeggen ‘het is niet moeilijk, het is gemakkelijk’.
Sluit je dus aan bij Hart Boven Hard, kom ook eens naar een vergadering.
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
Vredesprijs 2019 voor ‘HART boven HARD’
Voor Elias
je bent een jongen die altijd opgewekt is je bent een jongen die blij is tegen iedereen je bent een vriend
van Briek, Mette en Eppo en van zovele anderen
je doet zo je best om Nederlands te leren en je ouders zijn zo lief
maar deze week pak je je koffers met niets vertrokken naar België met illusies terug naar Colombia
is Elias wel veilig in zijn land met die vuurgevechten, vraagt Mette zich af
gaat Elias wel op school boterhammetjes krijgen, vraagt Eppo zich af
gaat mijn vriend uit Palestina nu ook moeten vertrekken, vraagt Briek zich af
mijn kinderen zien het mijn kinderen voelen het ze zijn kwaad en ontgoocheld
in de beslissingen die door volwassenen worden genomen mijn kinderen ontpoppen zich tot solidaire burgers
ze roepen mee in betogingen
'hart boven hard, voor een nieuw begin' jij herbegint ook Elias
we wensen je veel geluk en liefde toe
en aan alle kinderen wensen we veel doorzettingsvermogen hou jullie hart op de juiste plaats
Gedicht opgedragen aan Elias en opgesteld door Briek, Mette en Epo,
kinderen van Liv Geeraert mede-
werker van Shelter
De NAVO en de nieuwe ‘koude oorlog’
Ludo De Brabander (*)
De Noord Atlantische Verdragsorganisatie - NAVO is in 1949 opgericht. Ze vormde het symbool bij uitstek van de Koude Oorlog die Europa opdeelde in een kapitalistisch en communistisch blok. Officieel was de NAVO een militaire alliantie die instond voor de verdediging van het ‘vrije Westen’ waarin het militaire solidariteitsprincipe centraal staat.
Artikel 5 van het NAVO-oprichtingsverdrag stelt dat een gewapende aanval op één van de NAVO-leden wordt beschouwd als een aanval op alle leden, waarbij de bondgenoten de aangevallen partij zullen bijstaan.
Maar het ging om veel meer. De NAVO moest er mee voor zorgen dat de VS na de wereldoorlog voet aan grond kon houden in Europa als de militaire arm van zijn economische belangen. Bezorgd over de invloed van het communisme in verschil- lende Europese landen, moest de NAVO er ook de angst voor het communisme bij de bevolking inpompen. Een sterk militair bondgenootschap was nodig om een inval van de Sovjetunie en de andere Oostbloklanden te kunnen pareren, zo klonk het in de propaganda die hand in hand ging met de militarisering van de politieke verhoudingen in Europa.
De wapenwedloop die onder impuls van de NAVO Europa in zijn greep kreeg, cre- ëerde interessante economische perspectieven voor de wapenindustrie. De opmars van de invloedrijke oorlogsindustrie ging zo ver dat de Amerikaanse president Eisenhower in zijn afscheidsrede in januari 1961 waarschuwde voor de macht van het militair-industrieel complex. Hoewel hij vond dat de VS verplicht was om een permanente oorlogsindustrie op poten te zetten, stelde hij: “we moeten waakzaam zijn voor de ongeoorloofde invloed, al dan niet gezocht, van het militair-industrieel complex”.
De Koude Oorlog ligt inmiddels al dertig jaar achter ons, maar de NAVO is er nog steeds. Met het uiteenvallen van het Warschaupact (midden 1991) en de Sovjet- Unie, en de hereniging van Duitsland vielen nochtans de belangrijkste officiële be- staansredenen van de NAVO weg. De VS toonde zich evenwel bezorgd dat zonder
De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander
Ludo De Brabander - foto Indimedia.be
de NAVO, ook de politiek-militaire en bijgevolg economische controle over Europa verloren zou gaan.
Het trans-Atlantische bondgenootschap zag zich voor een existentieel dilemma ge- plaatst, dat meermaals plastisch is samengevat als ‘out of area or out of business’.
De NAVO werd hervormd met het argument dat de militaire alliantie het hoofd moest bieden aan de dreigende instabiliteit in Centraal en Oost-Europa, maar ook het Midden-Oosten. Het trans-Atlantisch militarisme maakte van de nood een deugd en transformeerde de NAVO tot een organisatie met mondiale reikwijdte.
Dat gebeurde op drie manieren: de transformatie tot een interventie-organisatie, de uitbreiding van de NAVO met nieuwe lidstaten en tenslotte het aangaan van bondge- nootschappen met derde landen en organisaties wereldwijd.
Interventies
De crisis in Joegoslavië vormde het startsein om de NAVO om te vormen van een louter defensief bondgenootschap (op basis van artikel 5 van het NAVO-verdrag) naar een interventieorganisatie. Er kwamen midden jaren ’90 militaire operaties in Bosnië en vervolgens tegen Servië in de oorlog om Kosovo. Het is tijdens die laatste oorlog dat de NAVO haar vijftigste verjaardagstop houdt in Washington.
NAVO-secretaris-generaal Javier Solana maakte duidelijk waar de NAVO naartoe moest: “Kosovo toont zeer duidelijk aan dat het noodzakelijk is dat de diplomatie wordt geruggensteund door militaire macht.” De opname van ‘out-of-area’ of zoge- naamde ‘niet-artikel-5-opdrachten’ zorgde ervoor dat de militaire apparaten van de lidstaten drastisch moesten hervormd worden naar professionele, hoogtechnolo- gische en vooral mobiele legers.
Er was eerst sprake van dat dit nodig was om militaire interventies op te zetten om destabiliserende dreigingen aan de NAVO-grenzen af te wenden. In de oorlog om Kosovo (1999) was er dan weer sprake van humanitaire interventies.
Dat argument werd ook gebruikt voor de oorlog in Libië (2011), officieel een operatie ter bescherming van de bevolking, in werkelijkheid NAVO-luchtsteun aan de rebellen in hun opmars naar Tripoli. Libië is niet toevallig een land met belangrijke olie- en gasreserves waar China op het moment van de NAVO-operatie voor rond de 20 mil- jard dollar investeringen had lopen. NAVO-secretaris-generaal verklaarde aan het eind van deze zes maanden durende oorlog dat het de “meest succesvolle operatie was in de geschiedenis van de NAVO”, hoewel het land tot vandaag ten prooi is aan chaos en geweld. Het land telt momenteel twee elkaar bevechtende rivaliserende regeringen en veel gebieden staan onder de controle van krijgsheren en milities die elkaar bekampen voor de controle over de olieproductie en de economische infra-
De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander
De oorlog tegen de terreur (vanaf 2001) zou op creatieve manier de grens tussen
‘verdediging van het grondgebied’ en ‘militaire opdrachten buiten de zone’ wegplei- ten.
Na de Amerikaanse aanval op Afghanistan op 7 oktober 2001 zette de NAVO artikel 5 in werking. Volgens de NAVO vormden de terreuraanslagen van 9/11 een aanval op een bondgenoot die moest worden bijgestaan. Dat gebeurde dan ook in de vorm van een grootschalige NAVO-operatie over heel Afghanistan. Door deze operatie als ver- dediging voor te stellen kon de VS en zijn bondgenoten een externe oorlog starten zonder toestemming te vragen aan de VN-Veiligheidsraad. Het VN-Handvest laat im- mers geweld toe als het gaat om een verdediging tegen een gewapende aanval.
Uitbreiding
Sinds haar oprichting heeft de NAVO – die bij de start 12 lidstaten telde - gere- geld nieuwe leden bijge- kregen. De grootste uit- breiding gebeurde na de Koude Oorlog. De afgelo- pen 20 jaar vervoegden 13 landen het westers militair bondgenootschap. Sinds de toetreding van Noord- Macedonië in 2017 telt de NAVO 29 lidstaten.
Al deze nieuwe leden ken-
den tijdens de Koude Oorlog een communistisch bestuur. Officieel moest de uitbrei- ding bijdragen tot stabiliteit en veiligheid voor de Euro-Atlantische zone. In werkelijk- heid werd geaasd op de mogelijkheden die “de uitbouw van markteconomieën”
bood, dixit de NAVO-verklaring over de ontwikkelingen in de Sovjetunie (Rome, no- vember 1991).
In plaats van veiligheid zorgde de uitbreiding voor grote nervositeit in Moskou.
De beslissing om Georgië en Oekraïne in 2008 uitzicht te geven op NAVO- lidmaatschap, leidde zelfs tot zware spanningen. Moskou ziet de uitbreidingen rich- ting Russische grenzen als een strategische bedreiging.
Partnerschappen
De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander
Foto Wikipedia
De jongste twee decennia heeft de NAVO haar mondiale rol verder versterkt door tal van samenwerkingsverbanden aan te gaan. In het derde Nieuw Strategisch Concept (Lissabon, november 2010) wordt het aangaan van samenwerkingsverbanden met niet-NAVO-landen als een van de belangrijkste taken van de NAVO gezien onder de noemer van 'Coöperatieve Veiligheid'.
De NAVO heeft zo een netwerk uitgebouwd met meer dan 40 partners, van individu- ele staten tot samenwerkingsverbanden met regionale en internationale organisa- ties. Een van de grote samenwerkingsverbanden is de Euro-Atlantische Partner- schapsraad (EAPR) met tal van landen uit de voormalige Sovjetunie, maar ook met 'neutrale' landen als Oostenrijk, Zwitserland, Finland of Ierland. Het zorgt er voor dat de NAVO verregaande invloed kan uitoefenen op het hele defensieapparaat van een betrokken land, maar ook invloed die van politieke en economische aard is.
Twee andere structurele samenwerkingsverbanden zijn de 'Mediterranean Dialo- gue' (1994) en de 'Istanbul Cooperation Initiative' (2004). De 'Mediterranean Dialo- gue' speelt een cruciale rol in de invloed die de NAVO wil verwerven in het gebied van de Middellandse Zee. Binnen de 'Istanbul Cooparation Initiative' (ICI) loopt de samenwerking tussen de NAVO en vier Golfstaten (Qatar, Verenigde Arabische Emira- ten, Bahrein en Koeweit). Ook hier gaat het over een brede vorm van samenwerking die geleid heeft tot de praktische deelname van een aantal ICI-landen bij NAVO- operaties. De waarde van ICI werd extra in de verf gezet met de 'Operation Unified
Protector' in Libië, toen Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten met hun gevechts- en transport- vliegtuigen onder NAVO- commando mee partici- peerden aan de oorlog tegen Libië.
De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander
Nieuwe NAVO hoofdkwartier € 1,1 miljard - foto architectura.be
NAVO 2.0: Confrontatie en militarisering
De oorlog in Oekraïne en de Russische annexatie van de Krim (2014) leverde de NAVO het gedroomde argument voor de verdere militarisering, het opdrijven van de defensie-uitgaven en de bevestiging van de kernwapenpolitiek. Het taalgebruik dat de NAVO en de leiders van de lidstaten de jongste jaren hanteren doet terugdenken aan de periode van de Koude Oorlog.
De oude vijand is herrezen, maar de dreiging die ervan zou uitgaan wordt graag op- geklopt en de eigen verantwoordelijkheid voor de toegenomen wederzijdse spannin- gen weggemoffeld. Nochtans zijn de militaire machtsverhoudingen tussen de NAVO en Rusland totaal onevenwichtig. Het Russische defensiebudget is 20 maal kleiner dan dat van de gezamenlijke NAVO. Het is zelfs kleiner dan dat van Frankrijk en Duitsland samen. Toch doet men alsof Rusland bij wijze van spreken klaar staat om het NAVO-grondgebied binnen te vallen.
Begin februari 2020 zijn de voorbereidingen gestart van de grootste militaire ma- noeuvres in NAVO-verband sinds 1983, ‘Defender Europe 20’ gedoopt. Daaraan nemen 37.000 troepen uit 18 landen deel en zijn ook twee NAVO-partners (Georgië en Finland) bij betrokken. Het gros van de troepen (20.000 manschappen) wordt ontscheept in Europese lucht- en zeehavens, samen met een 500-tal Amerikaanse tanks, ander zwaar wapentuig en duizenden voertuigen. De haven van Antwerpen speelt een cruciale rol. Het gaat om echte war games die in Polen en de Baltische staten zullen plaatsvinden, waarbij de NAVO zowel de militaire infrastructuur als de commandostructuren en bevoorradingsroutes wil testen. Het is moeilijk vol te hou- den, zoals NAVO-Secretaris-Generaal Jens Stoltenberg beweert, dat deze massale troepenontplooiing niet gericht is tegen Rusland.
De confrontatiepolitiek met Rusland, zorgt er wel voor dat we in een nieuwe wapen- wedloop zijn terechtgekomen. In 2014 engageerden de NAVO-leiders er zich in Wa- les toe om de defensiebudgetten te laten stijgen tot 2% van het BBP. Vooralsnog slagen daar maar 7 van de 29 NAVO-lidstaten in. Het is wel zo dat alle landen hun militaire budgetten laten stijgen waardoor ze gezamenlijk 91 miljard dollar extra uitgeven in vergelijking met 2015 (een stijging met 10%).
Het gecombineerde NAVO-budget is ondertussen gegroeid tot 987 miljard dollar, goed voor 55 procent van de wereldwijde militaire uitgaven! Verder spraken de lidstaten in 2014 ook af om tegen 2024, zo’n 20% procent van hun nationaal defen- siebudget te besteden aan de aankoop van militair materieel. Voor de wapenin- dustrie komt dat er de facto op neer dat ze kan rekenen op een enorme subsidie- enveloppe met overheidsmiddelen.
De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander
Niet alleen de stijgende NAVO-budgetten en de forse militaire investeringen doen terugdenken aan de periode van de Koude Oorlog. 75 jaar na de atoomaanvallen op Hiroshima en Nagasaki worden afspraken en verdragen over nucleaire ontwapening de prullenmand ingegooid. De NAVO blijft vasthouden aan een militaire strategie die naar eigen zeggen gebaseerd is op een mix van conventionele en nucleaire wapens.
Onder leiding van de VS wordt de nucleaire politiek alsmaar agressiever.
Washington plant een volledige hernieuwing van zijn kernwapenarsenaal voor een monstrueus bedrag van 1.200 miljard dollar de komende 30 jaar. Ook de kernbom- men in Kleine Brogel worden vervangen door modernere Amerikaanse B61 12 kern- bommen. Volgens de Amerikaans ‘Nuclear Posture Review’ moet de VS ‘inzetbare’
kernwapens installeren. Als dat gebeurt is het hek van de dam. Een kernwapenoor- log kent alleen maar verliezers. Kernwapens vormen een planetaire bedreiging.
Er wordt in NAVO-kringen graag lippendienst gepleegd aan kernontwapening, maar de NAVO-lidstaten weigeren toe te treden tot het VN-Verdrag voor een kernwapen- verbod. Uiteraard zullen ook andere kernwapenlidstaten moeilijk kunnen worden overtuigd om hetzelfde te doen. De NAVO werkt eveneens verder aan de uitbouw van een rakettenschild, wat de kans op een eenzijdig inzetten van kernwapens ver- groot. Eind april 2020 vindt de vijfjaarlijkse herzieningsconferentie van het non- proliferatieverdrag plaats. In dat verdrag beloofden de kernwapenstaten om werk te maken van nucleaire ontwapening, maar daar is vandaag nog weinig van te merken.
NAVO-cohesie onder druk
De jongste jaren is de NAVO-cohesie om verschillende redenen onder druk komen te staan. Kort na zijn aantreden noemde president Trump de NAVO ‘verouderd’ en dreigde hij er zelfs mee het bondgenootschap te verlaten. Hij wilde zo zijn duidelijke onvrede etaleren over de in zijn ogen veel te lage Europese defensie-uitgaven en voerde de druk op zijn bondgenoten op om effectief werk te maken van de 2%-norm.
Voor een land als België dat amper 1% uitgeeft aan defensie, betekent dat enkele miljarden euro extra, wat in tijden van begrotingstekorten en -disciplines andere overheidsuitgaven verder onder druk kan zetten.
Een andere kopzorg binnen de NAVO is het Turkse optreden in Noord-Syrië. De afge- lopen jaren waren er grote spanningen tussen de VS en Turkije, omdat de VS in de strijd tegen de Islamitische Staat militaire steun verleende aan de Syrische Democra- tische Strijdkrachten. Dat is een formatie opgebouwd rond de Koerdische Zelfbe- schermingseenheden, die volgens president Erdogan een tak is van de ‘terroristische PKK’ (de Koerdische Arbeidersbeweging in Turkije). Onder het mom van strijd tegen
De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander
len Noord-Syrië al driemaal binnen, waar ze sindsdien een groot gebied bezet hou- den. In een poging om Turkije niet al te zeer voor het hoofd te stoten gaf Washing- ton voor de laatste Turkse invasie (oktober 2019) groen licht.
Vooral de Franse president Macron stak zijn ergernis daarover niet onder stoelen of banken. Hij stelde in een interview dat de NAVO zo goed als ‘hersendood’ is. Hij zei ook dat er geen enkele coördinatie bestaat over de strategische besluitvorming tus- sen de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten.
Conclusie
De NAVO mag zich dan al verdeeld opstellen, de meeste lidstaten stellen het funda- ment van de organisatie niet in vraag en blijven zo hangen in een gemilitariseerde visie op veiligheid. De overbewapening van de NAVO, haar nucleaire strategie, de confrontatiepolitiek met Rusland en haar groeiende interventiecapaciteit, maken de wereld net heel onveilig. Je kan maar veilig zijn als de ander zich veilig voelt.
Europa heeft geen nood aan een nieuwe wapenwedloop, maar aan meer diplomatie en overleg. Een wapenwedloop is niet alleen gevaarlijk, maar legt ook een hypo- theek op de welvaartstaat. De uitbouw van een militair interventie-apparaat, zorgt er tegelijk voor dat er verhoudingsgewijs amper aandacht is voor het aanpakken van de oorzaken van gewelddadige conflicten. Tegelijk helpen veel wapenhandelaars conflicten voeden. Zo verdient de wapenindustrie driemaal aan het militarisme: ze zorgt voor de uitrusting van de legers die moeten interveniëren naar gebieden waar ze voorheen wapens verkocht om vervolgens de uitrusting te leveren om de vluchte- lingen die uit die oorlog voortkomen buiten de Europese grenzen te houden.
Ludo De Brabander is woordvoerder van Vrede vzw en publicist.
Onlangs verscheen zijn nieuw boek
‘Weg van oorlog. Over militarisme en antimilitarisme’
Pamflet n.a.v. 70 jaar Vrede vzw. Over imperiale en ontwikkelings- oorlogen, de invloed van het militair industrieel complex, de NAVO en de zes kernwapens die de laatste decennia vermist raak-
ten. Maar ook over de noodzaak van een cultuur van vrede en echte menselijke veiligheid.
Uitgeverij EPO, 2019 135 p.; ISBN 9789462671980 De NAVO en de nieuwe koude oorlog - Ludo De Brabander
V
REDESHUISA
ALSTAlle info: stefaan.van.den.abbeele@telenet.be ; 053/78 85 22 ritamol@pandora.be; 053/78 44 26
www.vredeshuisaalst.be www.facebook.com/Vredeshuis-Aalst
Zaterdag 16 mei 2020
met het Vredeshuis naar de
Dossinkazerne en het fort breendonk
Kazerne Dossin is een voormalige Belgische legerkazerne in Mechelen. De kazerne werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitse bezetter ge- bruikt als doorgangskamp, SS-Sammellager Mecheln, om Joden en zigeuners te transporteren naar de concentratiekampen Auschwitz-Birkenau, Buchen- wald en het vrouwenkamp Ravensbrück.
de VODCA - groep
Vodca: Verenigingen voor Open Dialoog en Communicatie Aalst Humanistisch Verbond Aalst, Jebron, Priester Daensfonds,
Raad Internationale Samenwerking, Vredeshuis Aalst
25.844 mensen werden gedeporteerd. De meesten van hen keerden nooit terug. Hun families kunnen vandaag terecht in een sereen en intiem me- moriaal in het oude kazernegebouw. Je bekijkt er foto’s van hun dierba- ren, luistert er naar hun namen en ontdekt er hun laatste sporen.
Tegenover de oude kazerne is er het museum over Holocaust en Mensen- rechten. Het museum vertelt het verhaal van de Dossinkazerne en nodigt bezoekers uit om te reflecteren over mensenrechten vandaag.
Tot 17 mei loopt er ook de expositie ‘Unsung Heroes’.
Sterfotograaf Denis Rouvre & Dokters van de Wereld zetten onzichtba- re heldinnen in de spotlights. Een jaar lang trok de fotograaf samen met Dokters van de Wereld de wereld rond, van Bulgarije, Palestina tot Nepal, op zoek naar onzichtbare heldinnen. Ze heten niet Vanessa Paradis, wel Rajwa, Sofia of Bettina. Unsung Heroes is een ode aan taaie vrouwen die in de luwte een dagelijkse strijd voeren voor meer rechtvaardigheid, meer gelijkheid, meer waardigheid. Samen met Dokters van de Wereld geeft Denis Rouvre deze vrou- wen een gezicht en een stem. Rouvre maakte in totaal 60 portretten in even- veel projecten van Dokters van de wereld.
Wij plannen een gegidste rondleiding van 11 u tot 13 u.
* * *
Breendonk is een Belgisch fort bij Willebroek, twintig kilometer ten zui- den van Antwerpen. Het is in 1906-1913 gebouwd als onderdeel van de verdedigingsgordel rond Antwerpen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten de nazi's het vanaf september 1940 als "opvangkamp" voor dissidenten, verzetslieden, gijzelaars en Jo- den. Dit SS-Auffanglager werd bestuurd door leden van de SIPO-SD, onder wie verschillende Vlamingen. Ze organiseerden een sinister bewind van deprivatie en folterpraktijken. De geïnterneerden werden afgebeuld, uit- gehongerd en willekeurig geslagen.
Van de 3.590 gevangenen wier passage in Breendonk gedocumenteerd is, stierven er 303 ter plekke (inclusief executies), werden er 54 elders te- rechtgesteld en lieten er 1.741 naderhand het leven in concentratiekam- pen.
Na de Bevrijding werd Breendonk tot juni 1947 gebruikt als gevangenis voor collaborateurs. De berechting van de "beulen van Breendonk" in Me- chelen was een blikvanger in de repressie en leidde tot dertien executies.
Sinds 1947 is de site omgevormd tot het Nationaal Gedenkteken Fort van Breendonk.
Het is een van de best bewaarde kampen in Europa.
Info Wikipedia en websites Dossin en Breendonk
Programma
9.45 u vertrek aan de Blanckaertdreef 11.00 u bezoek aan de Dossinkazerne met gids 13.00 u vertrek naar Breendonk
13.45 u picknick in Breendonk
14.15 u bezoek Fort Breendonk met audiogids 17.00 einde bezoek
Deelnameprijs: € 30 inbegrepen busvervoer, inkom Dossinkazerne & gids, inkom Breendonk en audiogids.
Picknick: zelf meebrengen, drank is te verkrijgen in Breendonk Inschrijven:
Je inschrijving is pas geldig na storting van het gewenste bedrag op rekeningnummer BE60-7330-4850-4070 van het Vredeshuis Aalst met vermelding ‘Dossin + aantal deelnemers’ en dit ten laatste te- gen 30 april. Het aantal deelnemers is beperkt tot 21. De eerste 21 personen die gestort hebben komen in aanmerking.
Zondag 14 juni 2020 om 10.30 u in het Wereldhuis Aperitiefcauserie: CHARTER FOR COMPASSION
met Toon Van den Bossche Het zijn rare tijden. De problemen lijken
bijzonder ingewikkeld en de vooruitzich- ten steeds onzekerder. Achter veel van onze moeilijkheden schuilt een geestelij- ke crisis.
In de 20e eeuw zagen we een uitbarsting van geweld op een ongekend hoge schaal. Helaas heeft ons vermogen om
elkaar kwaad te doen en te verminken gelijke tred gehouden met onze uitzonderlijke economische en wetenschappelijke vooruitgang. Het ont- breekt ons blijkbaar aan wijsheid om onze agressie te beteugelen. De ex- plosie van de eerste atoombommen boven Hiroshima en Nagasaki onthul- den de nihilistische zelfvernietiging die vervat zit in de briljante prestaties van onze moderne cultuur.
Bovendien riskeren we een milieuramp omdat we de aarde niet meer zien als iets heiligs, maar louter als een hulpbron. Tenzij er een soort geestelij- ke revolutie komt die onze technologische genialiteit zal kunnen bijhouden ziet het er niet naar uit dat we onze planeet gaan redden.
De godsdienst, die geacht wordt ons te helpen de juiste instelling te bewa- ren, lijkt vaak het geweld en de wanhoop van onze tijd te weerspiegelen.
Bijna dagelijks zien we voorbeelden van religieus terrorisme, haat en into- lerantie. Steeds meer mensen vinden de traditionele religieuze doctrines en gebruiken irrelevant en ongeloofwaardig, maar we blijven betekenis zoekende wezens. Sommige mensen zoeken naar nieuwe vormen van reli- giositeit. Anderen geven zich over aan een soort militante vroomheid die we fundamentalisme noemen.
Karen Armstrong gelooft dat we voor ons huidig dilemma inspiratie kun- nen vinden in de periode die de Duitse filosoof Karl Jaspers Die Achse der Weltgeschichte noemde, de Spiltijd ofte het tijdperk waarin de cultuur om haar as draaide. Van ongeveer 900vC tot 300nC. ontstonden in vier ver-
schillende geografische gebieden religieuze revoluties waar de mensheid zich vandaag nog steeds op verlaat:
- Confucianisme en Taoisme in China - Hindoeisme en Boeddhisme in India
- Joods-Christelijk monotheisme in Het Midden-Oosten, met de Islam als uitloper
- Filosofisch rationalisme in Groot Griekenland.
Dit was de periode van Confuzi, de Upanishads, Siddarta Gautama, Jeremia en Jezus, Socrates en Euripides. Zij waren de wegbereiders van een nieuwe menselijke ervaring die gekenmerkt wordt door autonomie, individuele vrijheid en verantwoordelijkheid, het begin van een der meest vruchtbare periodes in de geschiedenis van de cultuur. De profeten, mystici, filosofen en dichters van de Spiltijd waren zo vooruitstrevend en hun visie was zo radicaal anders dat latere generaties de neiging hadden om oud water bij de nieuwe wijn te doen. Daarmee creëerden ze vaak precies het soort religiositeit waar de hervormers uit de Spiltijd vanaf wilden.
Volgens Karin Armstrong is het daar waar we zijn aanbeland. De wijzen uit de Spiltijd hebben nog steeds een radicaal vernieuwende boodschap voor onze tijd, waar religie nog veelal wordt
aanzien als het onderschrijven van bepaalde credo’s en het onderhouden van bepaalde wetten.
Voor iemand als de Boeddha waren theolo- gische overtuigingen bvb totaal oninteressant, en Jezus plaatste de Wet van de Liefde boven alle andere. De filosofen uit de Spiltijd had- den geen enkele belangstelling voor doctrines
of metafysica; ze verschoven de grenzen van het menselijk bewustzijn en legden een transcendente dimensie in de kern van ons wezen bloot, maar beschouwden die niet noodzakelijk als iets bovennatuurlijks.
Het ging er uiteindelijk niet om wat je geloofde, maar hoe je je gedroeg.
Religie betekende ervoor kiezen dingen te doen die je diepgaand veran- derden. Voor de Spiltijd bestond religie voornamelijk uit het correct uit- voeren van rituelen en offers. De Wijzen uit de Spiltijd hechtten nog wel belang aan bepaalde rituelen, maar ze gaven die een ethische betekenis
en stelden moraliteit centraal in het geestelijke leven. In hun zoektocht naar de oorzaken van het geweld in de psyche, ontdekten de filosofen uit de Spiltijd de innerlijke wereld en begonnen ze een tot dusver onontgon- nen terrein van de menselijke ervaring te verkennen. De enige manier waarop je God of Brahman kon ontmoeten, of het Nirvana of de Weg kon bereiken, was door een ethische levenshouding, een leven van actieve compassie. Religie kwam gelijk te staan aan geweldloosheid en volstrekte compassie.
De enige manier waarop je een beter mens werd, was door je egoïsme en hebzucht, je gewelddadigheid en liefdeloosheid te laten varen, en een spi- ritualiteit te beoefenen van empathie en mededogen.
We moeten dit ethos uit de Spiltijd herontdekken. Het besef dat onze ei- gen geloofstraditie zo sterk overeenstemt met die van anderen, van het Middellandse Zeebekken tot de Himalaya’s, is hierbij een positieve opste- ker. Karen Armstrong won de TEDprize met haar pleidooi voor een wereld- wijde beweging van compassie. Het geld dat zij hiervoor ontving stelde ze ter beschikking in een stichting:
Charter for Compassion.
Het Charter werd inmiddels onderschreven door honderden vooraanstaan- de religieuze leiders van allerlei strekking, 34 landen ondertekenden het
charter en dagelijks verbinden steden zich ertoe om Cities for Compassion te worden.
Raad voor Internationale Samenwerking Aalst Alle info: www.ris-aalst.be
Het Wereldhuis Nieuwbeekstraat 35 Aalst Alle info: wereldhuis@welzijn.net
tel 053 89 06 21
Priester Daensfonds
www.daens.org
Zondag 19 april van 10 u tot 16 u IJzertoren in Diksmuide Inspiratiebeurs
De Inspiratiebeurs telt 70 standhouders, korte kennismakingsrondritten, verkort gegidst bezoek aan het Museum aan de IJzer... De toegang is gratis mits vooraf in te schrijven: johan.velghe@skynet.be
Zondag 7 juni om 10.30 u in Ninove Daensdag
De Daensdag gaat in de komende jaren op tournee. Eerste halte is Ninove.
Om 10.30 u Daensmis in de Abdijkerk, Kerkplein, Ninove gevolgd door een wandeling naar de pastorietuin, Biezenstraat 17, Ninove, alwaar receptie.
Thema van de Daensdag is:
‘De Roelanders, medestichters van de Christene Volkspartij’.
Zaterdag 13 juni Musical Daens,
Popuptheater in Puurs. De inschrijvingen zijn afgesloten, alle toegekende plaatsen zijn volzet.
Zondag 21 juni om 16 u start in de Stadsfeestzaal Aalst Poëtisch-muzikale Daenswandeling
Het thema 'verwondering' verwijst naar een stilleven van Giorgio Morandi.
Muziek van Satie wordt uitgevoerd door Elisabeth Herman en Eva Caudron, het koor Dwarsbalk met o.m. 'De Moorsoldaten', Jan De Wilde, Robin Van Heghe, Luciano Masso. Poëzie brengen Lieve De Geyter, Lie- ven De Bondt, Elia Vermeulen, Pieter Stevens, Willy Van Boxstael.
Het aantal plaatsen is beperk dus is het ten zeerste aangewezen om kaar- ten, € 10 euro, te reserveren door overschrijving op rekeningnummer BE40 7370 2745 3063 van het Priester Daensfonds vzw, Aalst.
De kaarten zullen klaar liggen bij de inkom van de stadsfeestzaal.
PAASDRIEDAAGSE
met als algemeen thema
HOREN, ZIEN, EN TOCH (!) NIET ZWIJGEN.
Donderdag 9 april om 20 uur
Viering van Witte Donderdag
HOREN Het Woord, Het breken van het Brood
JERUZALEM OPNIEUW met nadruk op de SIONBERG, als stad van Vrede, waar het brood wordt gedeeld en de gemeenschap kracht ontvangt.
Vrijdag 10 april om 20 uur
Dienst van Goede Vrijdag.
ZIEN De werkelijkheid onder ogen zien; soms/vaak is de wereld niet om aan te zien. GOLGOTHA
Zaterdag 11 april om 19.30 uur
Viering op de vooravond van Pasen
EN TOCH (het visioen niet loslaten) NIET ZWIJGEN
Als bijbelse plaats staan we op deze Paasdag stil bij DE BERG VAN DE GEDAANTEVERANDERING. Deze berg wordt niet bij name genoemd, maar de christelijke traditie heeft deze berg vaak de Tabor genoemd.
(Matteüs 17,1-8; Markus 9,2-8; Lukas 9,28-36)
Alle vieringen gaan door in de kapel van Emmaüs, L. D’Haeseleerstr.17, Aalst.
Na de Paasviering is er een receptie in het Jebronhuis, Begijnhof 1.
Iedereen is van harte welkom!
J
EBRONHUIS Begijnhof 1 Aalst Alle info 053 77 51 16 en opwww.jebron.be
H
UMANISTISCHV
ERBONDA
ALST Alle info: wouter.lox@telenet.bewww.vrijzinnigaalst.be tel. Koen Wijnant 0483 22 53 35
Nieuwe Lijst Donateurs Vredeshuis
tot 6 maart 2020
D. & R. Verhelst-Thiebaut, C. Vanheule, J. Fosselle, P. Cantineaux, C. Steylaerts, R. en M. Broens-De Loof, H. Sterck-Amand, Y. De Prez, G. Cordie, G. Clauwaert, G. & S. Rammelaere, W. & M. Van Boxstael-Callier,
J. & M. Peetersille-De Simone, H. D’Aes-Oosterbos, R. Maes, G. Van Nieuwenborgh, L. Termonia, E. De Swaef,
M-L. De Waegeneer-Schockaert, L. Van Landuyt, De Gols-Bauwens, L. Hancké, D. Avonts, D. & K. Van Yperzele-De Smet, V. Stroobants,
D’Hooghe-Maesschalck, M. & M. Vandeweerdt-Danhieux, ALVA, U. & H. Van den Bossche-De Meersman, G. & A. De Loof-De Jonckheere,
W. De Bruyn, H. De Loof, K. Renneboog, AM. Van de Casteele, M. Leuskens, S. Verbrugghen, De Ridder-Daelman, M. Van den Bossche, J. & O. Cassimons-Guebenne, F.&L. Desloover-Seynnaeve, C. Steylaerts,
F.& C. De Meersman-Demeester, F. & L. Wuytack-Van Rentergem,
dank zij uw Donatie kunnen we onze Vredeshuiswerking verder zetten.
Hartelijk Dank!
VREDESHUIS
AALST CENTRUM VOOR CONFLICTBEHEERSINGEN VREDESCULTUUR
Het VREDESHUIS AALST is een vereniging met als doel het bevorderen van de vredesidee. Het huis wil een ont- moetingsplaats zijn voor wie begaan is met vrede, ongeacht zijn/haar politieke, religieuze of filosofische overtuiging.
Wapens worden meer en meer vernietigend. Conflicten oplossen door oorlog voeren kan niet meer. Teveel onschuldige slachtoffers worden erdoor getroffen. Onze misverstanden, onze meningsverschillen moeten we vreedzaam kunnen uitpraten. Dit vraagt luisterbereidheid, openheid en respect voor de andere, zich geweldloos maar toch weerbaar kunnen opstellen. Er is maar één oplossing voor de toekomst:
samenwerken in de plaats van vechten!
Deze idee van samen denken en samenwerken willen we verder uitdragen.
Door lid te worden van het VREDESHUIS helpt u een halt toeroepen aan agressie en geweld, helpt u een vreedzame wereld op te bouwen.
KERNBESTUUR VREDESHUIS
William De Bruyn, Hilde De Loof, Marc De Smet, Linda Demeulenaere, Rita Mol, Vera Stroobants, Stefaan Van den Abbeele (voorzitter),
Toon Van den Bossche, Fatima Wahni.
EREBESTUURSLEDEN
Jef De Loof +, René De Waegeneer +, Youssef Ben Abdeljelil, Koen Cockx, Paul Keymeulen, Rudy & Fientje Mergan
SECRETARIAAT & REDACTIEADRES:
Alle info: Stefaan Van den Abbeele, Sinte Annalaan 92 - 9300 Aalst tel. 053/78 85 22; stefaan.van.den.abbeele@telenet.be
Rita De Loof - Mol, Nieuwbeekstraat 16 bus 32, 9300 Aalst
Hartelijk dank aan allen die reeds hun lidgeld voor het werkjaar 2019-2020 betaald hebben
en zo onze werking verder blijven steunen.
Lid worden kan door storten op IBAN: BE60 - 7330 - 4850 - 4070
BIC: KREDBEBB van het Vredeshuis Aalst.
Het gewone lidgeld bedraagt € 15 Steunend lid wordt u vanaf € 20
Word Donateur, vanaf € 40
met vermelding in het krantje
(tenzij niet gewenst)
Wie nog niet gestort heeft vindt een overschrijvingsformulier in het krantje
Werkten mee aan dit nummer:
Ludo De Brabander, Anse De Mil, Inge De Vriendt, Jan Slagmulder,
Stefaan Van den Abbeele,
Toon Van den Bossche, Jozef Vandromme, en Rita Mol (samenstelling en opmaak)
Foto’s
Paasdriedaagse: Donderdag 9 april , Vrijdag 10 april en Zaterdag 11 april in de kapel van Emmaüs, L. D’Haeseleerstraat 17, Aalst
HOREN, ZIEN, EN TOCH (!) NIET ZWIJGEN.
Org. Jebron
Zondag 19 april van 10 u tot 16 u IJzertoren in Diksmuide Inspiratiebeurs
Org. Priester Daensfonds
Zaterdag 25 april om 20.30 u St Pauluskerk, Botermelkstraat 63 Aalst Kantilene zingt Peaceful sounds
Org. Kantilene
Zondag 26 april om 15 u St Pauluskerk, Botermelkstraat 63 Aalst Kantilene zingt Peaceful sounds
Org. Kantilene
Zaterdag 16 mei 2020 om 9.45 u
Bezoek aan de Dossinkazerne en het fort breendonk Org. Vredeshuis
Zondag 7 juni om 10.30 u in Ninove Abdijkerk Kerkplein Ninove Daensdag
Org. Priester Daensfonds Zaterdag 13 juni in Puurs
Musical Daens: volzet Org. Priester Daensfonds
Zondag 14 juni om 10.30 u in het Wereldhuis Aperitiefcauserie: CHARTER FOR COMPASSION met Toon Van den Bossche
Org. Vredeshuis
Zondag 21 juni om 16 u in de stadsfeestzaal, Grote Markt Aalst Poëtisch-muzikale Daenswandeling
Org. Priester Daensfonds
