DE GROTE DRIE

(1)

Zaterdag 3 augustus 1957 - No. 456

Accijnsverhoging die tegenviel

(Zie pag. 3)

Hel offerblok

en de bezwijkende pakezel

ook de- Eerste Kamer heeÏt

· · de huurwetten, inclusief de blokkering, in meerderheid aanvaard.

Onze Kamer van revisie heeft daarmede; naar onze overtuiging, een dubbele "faux pas" begaan.

Zij heeft, door aan het groot- boek- of blokkeringsontwerp in meerderheid haar zegen te geven, een wangedrocht van wetgeving op de natie losgelaten, dat de be- schikkingsvrijheid van één bepaalde categorie van burgers over hun rechtmatig inkomen beperkt en welke manipulatie aan de ge- meenschap, in een tijd van beste- dingsbeperkingsnoodzaak, volsla- gen onnodig, nog f 600.000 jaar- lijks aan administratie zal kosten.

-Zij heeft - en dat is de tweede misstap - de kans laten voorbij-·

gaan, het Kabinet heen te zenden en een einde te maken aan een machteloos bewind, gebaseerd op een vermolmde, zichzelf overleefd hebbende en daardoor onwaar- achtig geworden rood-roomse samenwerking met de protestants- -christelijken als steeds meer aar- zelende en onwillige meelopers.

* * *

Aan onze V.V.~.-fract.

· het zeker met gelegeu. --r.

De Vos van Steenwijk en prof.

De Grooth toonden met klem van redenen het verwerpelijke en de onhoudbaarheid van de blokkering aan. Prof. Molenaar belichtte op glasheldere wijze, da,t en waar- om de Eerste Kamer de passieve rvl, welke zij in den regel in het politieke leven vervult, thans moest laten varen. Wij kunnen hiervoor naar de "Flitsen" in dit nummer verwijzen.

De Eerste Kamer -heeft deze kans verzuimd.

De K.V.P.-fractie heeft zich, in overgrote meerderheid, gesteld op het standpunt van ir. Kraayvan- ger, die de wettelijke blokkerings- verplichting een ontsiering van een overigens goed huurvoorstel achtte, maar "het accepteren van die onnodige en onsympathieke

Ook d., volgende week hoopt - redactie van een week va.

kantie te genieten. Het nummer vaa 10 AUGUSTUS zal dus n i e t . verschijnen.

Op 1'7 augustus zult; U ons week.

blad weer in Uw bas aantreffen.

dwang" voor hem en vele van zijn politieke vrienden noemde "het offer, dat wij brengen voor het bereiken van een compromis".

Een offer dus van de K.V.P.- meerderheid aan de hernieuwde samenwerking met de P.v.d.A.

"De Telegraaf" merkte hier- over snedig op: "Het rood-zwar- te blok is dus thans geëvolueerd tot een offerblok".

Ir: Kraayvanger, de Rotterdam- se architect, moge eens nalezen wat het leidende (Rotterdamse) katholieke orgaan "De Maasbo- de" naar aanleiding van dit zwichten-onder-druk schreef:

"Zoveel berusting in de onvermij- delijkheid van wat door een ieder als een dieptepunt in onze com- promissenpolitiek werd gevoeld, bood een weinig verkwikkende aanblik".

* * *

ne tijd bleek voor de nog altijd aarzelenden niet rijp.

Prof. Hellema, de anti-revolu- tionaire woordvoerder, verklaarde

"op dit ogenblik" geen mogelijkheid te zien om tot een ander, homogeen Kabinet te komen dan het bestaande brede-basis-Kabi- net. Nochtans stemde hij, met op één na al zijn fractiegenoten, zelfs tegen b e i d e ontwerpen, hoewel hij wist, dat het Kabinét zijn le-

~en daaraan verbond.

Hetzelfde geldt voor mr. Kolff, de voorzitte~ ~er chr~telijk-hist<_>

_rische fractie m deze Kamer, dte

"de situatie te moeilijk" achtte om in de richting, door de heer Mo- lenaar aanbevolen, "thans reeds onze medewerking te verlenen", maar die toch, met al zijn fractiegenoten, tegen het blokkerings- untwerp stemde.

Niettemin . had prof. Molenaar gelijk, toen hij vaststelde, _ dat er in de politieke situatie wel iets is . gewijzigd. Dat . bleek uit het "op dit ogenblik" van prof. Hellema en uit het "niet thans reeds" van mr. Kolff.

Prof. Molenaar baseerde zijn mening mede op de uitlating van prof. Romme, waarbij deze, sprekend over de bezitsvorming, had gezegd: als het Kabinet niet spoedig tot een bevredigende oplossing komt, dan is het voor mijn fractie de vraag of wij met dit Kabinet wel tot 1960 moeten door- sukkelen .

Wij zouden in dit zelfde verband· ook willen herinneren aan een recente uitlating (19 juli) van

het katholieke dagblad "De Tijd", dat kortweg verklaarde, de bezitsvorming z o n d e r b r e d e b a s i s te verkiezen boven de brede basis z o n d e r bezitsvorming!

* * *

Met die bezitsvorming-gedachte zijn wij gekomen tot wat wij zien als het meest sprekende perspectief voor de toekomst.

. Tegenover de socialistische mentaliteit, welke leidt tot mas- saficatie en collectivisering, tegenover de bezits-o n d e r m ij ..

n in g, kan de leuze der (individu- ele) bezitsv o r m i n g inderdaad een in onze hedendaagse politie- •

ke verhoudingen levenwekkende en samenbindende worden, mits deze leuze dan ~k een reële in- houd worde gegeven.

Prof. Oud schreef de afgelopen week in Elseviers Weekblad, het vraagstuk van de particuliere bezitsvorming te beschouwen als een van de meest brandende pro- blemen van deze tijd. En wel zeer terecht liet hij daarop volgen:

"Maar wie het radicaal wil aan- vatten, moet er zich rekenscnap van geven, dat hij dan van samenwerking met de socialisten zal hebben af te zien. Hun zienswijze staat hier immers diametraal tegenover".

(vervolg .Of:} pagina 3)

HET OFFERBLOK

~--~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~·~~~~~~~~~

B ?:$

SEPTEMBER 19G7 HULDIGING Mr. P. J. OUD ~

~~HS;H§Mift~~~!Sl'>:~~~~~~-~~~~~~~~~~b<l,~."""'-"""'-~"""'...".,_,""""~-·-"""-"""""""-,ç>-c,"'!rn.~""~~~~ ~

(2)

Flitsen van Het Binnenhof (I) zelf al een bedenkelijk ~ la de ontwikkeling vau - parlemeataire atelsel. Op die morele binding echter heeft de heer Tilanus, de voorzitter van de c.H.-fractie in de Tweede Kamer.

zich nadrukkelijk beroepe11. en ook de beer Romme heeft daarop zijn steun.

welke hij aan de ontwerpen gaf, gebaseerd.

Huurwetten Ïll de Eerste KaiMI' - Millister Witte had twee vreuCJdevoUe dagen aaet de huurblokkering • Biitende kritiek van mr. De Vos v• Steenwijk· Prof. Molenaar belicllt cle staatkundige situatie • Met voortzettiiiCJ Kabilletsbeleicl CJeen lanclsbelanCJ ge- diend • Prof. De Grooth ziet civielrechteliik wanCJedrocht • Ziin strijd teCJen de .. invisable man'".

Dit alles had onze woordvoerder niet alleen verwonderd (vooral voor een christelijk-historische man als de beer Tilanus, die terecht de afkeuring van De Savornin Lobman van dergelijke bin- dende afspraken van vele zijden heeft voorgehouden gekregen), maar ook be- zorgd gemaakt. Die binding achtte hij terecht een van de bedenkelijke punten in de ontwikkeling van het parlementaire stelsel, omdat de volksvertegen- woordigers naar onze mening volledig vrij moeten blijven om tegenover de voorstellen, ook van een bevriend Kabi- net, stelling te nemen.

Niet minder dan drie leden vap. onze Eerste-Kamerfractie zijn tegen het huurblokkéringsontwerp te vel- de getrokken.

Mr. De Vos van Steenwijk toonde bij de behandeling van het drietal ontwerpen nog eens het principieel en praktisch verwerpelijke van deze blokkf'- ring aan; prof. Molenaar belichtte de

~taatkundige facetten van de situatie, waarin wij politiek thans zijn gekomen en prof. De Grooth concludeerde ook op civielrechtelijke gronden tot verwerping van het blokkeringsontwerp en waarschuwde, dat het zo, gelijk het thans luidt, tot ontduiking en t.z.t. tot massa's procedures zal kunnen leiden.

Onze eerste woordvoerder, mr. De Vos van Steenwijk, bracht in herinnering, dat minister Witte zijn rede in de Tweede Kamer was begonnen met de verzekering, ddfl hij de verdediging van de ontwerpen "met vreugde" op zich nam en met een licht sarcasme stelde onze woordvoerder vast, dat de minister nu dus weer twee "vreugde.

volle dagen" tegemoet ging.

Zoals men weet, is minister Witte nu in dit vijfde jaar van zijn ambts- periode plotseling óók op de gedachte gek<>men, dat geleidelijke huurverho gingen te prefereren zijn en dat het tijdstip en de hoogte daarvan bij A.M:

v.B. moeten worden bepaald.

Terecht vestigde mr. De Vos van Steenwijk er de aandacht op, dat dit wel l ij k t te gaan in de richting, d<>or de Telders Stichting aangegeven, maar dat er toch een groot verschil is. Er is immers dit verschil, dat de Telders Stichting de tijdstippen en de grootte van de huurverhoging bij voorbaat en door de wet had willen laten vaststel- len, opdat ieder vooruit zou weten, waar ·hij aan toe zou zijn.

De minister wil nu blijkens de. M.

v.A. "bij uitstek gunstige gelegenhe- den" afwachten om huurverhogingen door te voeren. Enerzijds heeft de minister daarmede erkend, dat het een fout is geweest, dat men van- de z.g.

welvaartsloonronden geen gebruik beeft "gemaakt om · huurverhogingen door te voeren. Anderzijds vraagt men zich in verband met deze koppeling van huurverhoging aan loonronde af, wat er dan nog van huurverhoging zal terecht komen. Het is immers nog altijd de bedoeling, op loongebied nu een zekeré stabiliteit te bewerkstelligen?

Mr. De Vos van Steenwijk ontkende niet (onze "fractie heeft daar, evenals - die in de Tweede Kamer, ook voorge-

stemd), dat een huurverhoging van 25 pct in zichzelf niet te hoog is, maar overwegend bezwaar hadden hij en zijn fractiegenoten tegen een blokkering van de helft dier verhoging.

Deze bezwaren waren van principië- le en van praktische aard.

Van principiële aard, omdat de over- heid zich hier gaat bemoeien met de besteding van het particuliere inkomen; van praktische aard wegens de administratieve rompslomp en de kOS- ten daaraan verbonden. De raming dier kosten is nu reeds f 600.000 per jaar, maar onze woordvoerder achtte dit nog te laag gesteld.

Een andere vraag, welke baron De Vos van Steenwijk stelde, was, of men nu als a x i o m a moest aannemen, dat e 1 k e huurverhoging in de lonen moet worden gecompenseerd. Wij gunnen be- langhebDt,nden die loonronden graag, maar men zal toch moeten rekening houden met de inflatoire gevolgen daarvan, die óók niet in het belang :van de loontrekkenden zijn.

Op dit punt was minister Suurhoff het met de heer De Vos van Steenwij){

wel eens: het. i.s bepaald niet zo, dat elke buurstijging in de toekomst altijd tot een evenredige looncompensatie zal moeten leiden. Dat zal geheel afhangen van de dan bestaande omstandigheden.

• • •

Prof. Molenaar, onze tweede woord.

voerder bij deze ontwerpen en te- vens voorzitter van de V.V.D. Eerste Kamer-fractie, ging uit van de bijzonde- re positie, welke de Eerste Kamer in ons staatsbestel inneemt. Zij is een Ka- mer van revisie, waarmede duidelijk wordt aangegeven, dat zij een wakend oog dient te houden op datgene, wat er in het politieke leven omgaat.

Het complex van wetsontwerpen be- schouwend in het licht van de politieke toestand, waarin wij langzamerhand zl,jn

komen te verkeren, vroeg hij zich af, hoe met name het blokkeringsantwerp de Eerste Kamer had kunnen bereiken, terwijl er toch in elk geval bij drie van de vier fracties, waarvan vertegenwoor- digers in het Kabinet zitten, zeer ernstige bezwaren tegen de zakelijke inhoud van het complex zijn gerezen.

Prof. Molenaar gaf toe, dat aanvaard moet worden, dat in bepaalde omstandigheden bij de overweging van een wetsontwerp de beiwaren, die een bepaalde fractie tegen de inhoud van het ontwerp heeft, van geringere betekelifs worden geacht dan de politieke gevolgen, die van verwerping te vrezen zijn.

Maar er zijn natuurlijk grenzen. In de eerste plaats wanneer het gaat om prin- cipiële bedenkingen. Daarnaast is het echter ook mogelijk, dat aanvaarding van het betreffende wetsontwerp een politieke situatie zou bestendigen, die zo ongezond is, dat daardoor de zuivere werking "van het parlementaire stelsel in gedrang komt

Prof. Molenaar zag daarbij vooral de vraag onder het oog, of indiening van deze ontwerpen niet verband houdt met een miskenning van de grondslagen van ons parlementaire stelsel.

In de eerste plaats dacht spr. hierbij aan de "morele binding" aan bij de Ka- binetsformatie gemaakte afspraken. Die binding noemde prof. Molenaar op zich-

'

Nu stond de Eerste Kamer in ieder geval "volkomen vrij", omdat geen harer leden bij de Kabinetsformatie is betrokken geweest. Prof Molenaar zag dit thans als de kracht van àe Eerste Kamer, die zich de vraag moest stellen of de· politieke motieven, die men wilde laten gelden om ondanks ernstige bezwaren vóór te stemmen, respectabel genoeg zijn om die motieven de doorslag te laten geven.

Wat het blokkeringsvoorstel betreft moest prof Molenaar er echter wel op wijzen, dat het compromis, dat daarin belichaamd is, geen enkel uitzicht opent op een afwerking van de nu nog noodzakelijke huurverhogingen in de naaste toekomst. Bij elke huurverhoging zullen dezelfde tegenstellingen zich doen gelden.

De minister overwoog nu wel een machtigingswet om het m ''ik te maken, bij algemene maatre.; n bestuur

r ~• tijdstip en de grootte van de verdere huurverhogingen te bepalen, maar als dat wetsontwerp met de nadere regelen en met de nadere waarborgen in het Ka-

H. G-FBRITZEN

HERENMODE

Laan van Meerdervoort 280a ·Gevers Deynootpl. 9 Den Haag

Non Iron Slûrts * ^{vanaf •••}^f17 .9fl

DEZE BURGlil

ilr met .brede wieksJag op het oude nest teruggeke&rd. Hij heeft kopjes loltie zitten drinken aan een mooi meer tussen mooie .bergen. Nu drin.lr:t hlj we&r

kopjelf lcoilie zonder meer. .

. lk .ben weer hij u, vrienden. Ik mag slechts aarzelend hope11, dat deze terugkeer tot de vaderlandse moederschoót voor u even opwindend-plezierig·

iB als vOOI" mij. Ik vind het altijd weer fijn tussen mijn eigen ouwe jongen• Ie zijn. Z6 lang, z6 ver vcm geestverwant Cornelissen is ó6k maar nil:-~r. En 2Ó

lang, z6 ver vcm Zegering Hadders is - ondanks de .bergen en de palmen rond het blauwe meer - een "VOI"m van menselijke eenzaamheid, die nauwe- Jijb verdraaglijk Ïlll.

Het is overjgens altijd een eigenaardige ervaring te .bemerken dat, gedu- rende een ganse afwezigbeid van twintig dagen, zo weinig vercmderd is.

Goed, mijn Oud Ïl1 hogelijk onderscheiden met een .breed, glanzend lint dwars over de stoere hoest, doch voor mij is hij dezelfde gebleven, wijl onder dat lint het zelfde Purmerendse hmt kloppen bleef op de zelfde maatslag. En daar gáát het toch maar om?

En er is iets met de huishuren geschied. Waar .ilt tegen .ben, ai weet ilc niet haarfijn wat die gest::hiedenis behelst, omdat een mens niet alles kan .bij- houden, zeggen ze.

Ik heb vernomen dat de melk duurder is geworden en dat Tilburg en Eind- hoven in de tijd dat ik er niet was, nieuwe burgemeesters hebben gekregen en dat het Holland Festival achter de rug is en dat maarschalk Sterf zijn pak heeft laten oppersen en dat minister Hofstro de kindertjes wil laten sparen om de Staat met zijn bezitsvorming te helpen en dat de IJ-tunnel nog geen centimeter is opgeschoten. Allemaal, terwijl ik aan dat meer aan heel andere dingen j!!at te denken.

Maar eigenlijk is: er niets veranderd en ik heb het plezierige gevoel, dat .ik door mijn wegwezen de Staat en zijn burgers: niet benadeeld heb en dat Vader Wilem bet zonder mij best heelt kunnen rooien.

lk behoor lot de mensen die het een goede gedachte vinden, misbaar Ie zijn.

Niettemin zal ik - eenmaal teruggekeerd- weer al mijn zorg en aandacht

aan de vaderlandse gang van zaken wijden. Met vlijt en toewijding en met · de milde pen van

-

biDet - de orde komt. Ïll toc:b niet te wnracbteD, dat dezelfde · tege~

lingen, waarover nu moeilijkheden zija gerezen, plot.selillg uit de weg zouden zijJa geruimd.

• • •

Komend nu tot het "compromis"' citeerde prof. Molenaar eerst een uitlating van minister Witte in de Tweede Kamer, nl.: ,,Principiële tegenstellingea ten aanzien van de besteding van deze huurverhogingen hebben gemaakt. · dat wij het theoretische tijdschema, waarop wij al veel ten achter waren, niet hebben kunnen afwerken".

De samenstelling van dit Kabinet - daarom gaat het nu juist - biedt cm.

niet de waarborg, dat wij ten aanziea van dit allesbeheersende probleem tot een oplossing komen, die naar aller mening niet zeer ernstige bedenkingen in ons volk zal oproepen, aldus de heer Mo- lenaar.

Vervolgens citeerde onze geestverwant een artikel van prof. Romme in de

"Volkskrant" van 13 juni, waarin deze zich erover beklaagde, dat de overgrote meerderheid van de C.H.-fractie "het politieke compromis rustig naast zich neero- gelegd" had, "hoewel dat toch de enige mogelijkheid was om voor de oplossing van het huurvraagstuk ook de medewerking van de socialisten te krijgen.

Prof. Molenaar kon daaruit niet an- ders concluderen, dan dat de vertegen- woordigers van de andere, de Regering steunende partijen in het Kabinet de ge- vangenen zijn van de P.v.d.A. Dat betekent ook, dat wij mokkend en tegenstrib- belend verdere consequenties van het compromis zullen moeten aanvaarden en dus meer struikelend dan lopend de weg naar verdere huurverhoging hebben te vervolgen.

Is het, zo vroeg prof. Molenaar, nu werkelijk nodig en gewenst en is 's landa belang er waarlijk mee gebaat, dat men dit Kabinet de gelegenheid biedt, zijn beleid voort te zetten?

Als men een Kabinet op brede basis heeft, moet dit Kabinet ook zaken kun.- nen doen; het moet de belangrijke vraag- stukken, die er zijn, oplo!ll!len en als dat niet het geval is, en men toch de VOOl"-

keur blijft uitspreken voor een Kabinet op brede basis, dan is dat politiek gezien een volkomen onaanvaardbaar uit- gangspunt voor een verantwoord rege- ringsbeleid.

Zou dan een ander Kabinet dan dit

"noodkabinet", zoals prof. Romme het noemt, mogelijk zijn?

Prof. Molenaar meende van wel en was in deze mening thans nog versterkt.

Er is nl. de laatste tijd wel het een ·ea ander gewijzigd. Uit de houding van de meerderheid der christelijk-historischen in de Tweede Kamer had prof. Romme al afgeleid, dat deze nu blijkbaar we J zonder de socialisten zouden willen rege- ren. Maar bovendien had prof. Romme zelf, sprekend over de bezitsvorming, gezegd: als het Kabinet niet spoedig tot een bevredigende oplossing komt, dan is het voor mijn ft-actie de vraag of wij met dit Kabinet wel tot 1960 moeten voort- sukkelen.

Prof. Molenaar bepleitte dus verwerping van dit ontwerp voornamelijk op grond van het feit, dat er geen enkel uitzicht is, dat wij met deze stap het huurvraagstuk op _bevredigende wijze op- lossen en hij vroeg de Kamer of de door hem naar voren gebrachte argumenten niet belangrijk genoeg waren om zieh at te vragen, of het politieke aapeet niet zo- danig i.s veranderd, dat het in het belaiJC ook van het huurvraagstuk gewenst ia"

een andere mogelijkheid met betrekking tot het te voeren beleid te overwegen:

een Kabinet zonder de socialisten.

Prof. Molenaar zag in de eerste aanleg óók nog wel een andere mogelijkheid.

n.l. dat de P.v.d.A. reëel tot de conclusie zou komen, dat de weg, die zij nu eeD-

maal voor de oplossing VUt het vraae- stuk het liefst ziet ingeslagen, versperd is en zich daarbij zou neerleggen.

Uit de daarna volgende rede van de socialistische fractievoorzitter mr. In 't Veld, bleek echter wel duidelijk, dat dáárvan geen sprake is. Hij verklaarde!' kort en goed, dat de P.v.d.A. "niet bereid is, zich verder over de strePn te laten trekken".

Als laatste argument tegen het voort- bestaan van dit Kabinet noemde prof.

Molenaar tenslotte nog de permanente bedreiging van de waardevastheid van ons ruilmiddel. Dit Kabinet, zo stelde hij vast, heeft in de afgelopen twaalf maanden bewezen, dat het de sluipende infla- tie niet de baas kan.

• • •

A^lsderde was daar dan prof. Mo- lenaars Leidse ambtgenoot, prof.

De Grooth, die, als civilist, de vraag kwam beantwoorden, of wij "dit wetge- vend civielrechtelijk wanprodukt" (het blokkerlngs- of grootboekontwerp) op de natie moesten loslaten.

Van hem was reeds een afzonderlijke lZie vervolg pag. <i)

(3)

* ^~^WEEK ^to.t ^WEEK

*

Accijnsverhoging die tegenviel

De verhoging van de accijns met 2j % op gedistilleerd, die op 14 januari van dit jaar van kracht werd, is voor de fiscus een grote teleurstelling seworden.

Er kwam n.l niet meer, doch minder in de schat·

kist.

In februari en gedurende de drie daarop volgenda maanden zijn 1.5 miljoen 400 duizend liter drank (vijftig procent alcohol) minder ,gesleten" dan in de OYereenk:omstige periode van 1956. Dit betekent, dat de omzet in gedistilleerd in de periode van februari tot en met mei met 20 % daalde. Dit betekent ook, dat de accijnsopbrengst verminderde met aoderhalf miljoen gulden.

Teneinde een zo juist mogelijk beeld te bereiken, zijn de cijfers over januari buiten beschouwing ge- -laten, omdat in deze periode het opslaan van voor- caden met het oog op de toen te verwachten prijs- 'W'erhoging ongetwijfeld een belangrijke rol zal hebben. gespeeld.

Vanzelfsprekend zal ook in de daarop volgende munden ten dele op een hamstervoorraad zijn ge- teerd.

Een objectieve beoordeling gebiedt zeker met deze feiten rekening te houden, doch hoe dit ook zij, het ziet er voor minister Hofstra in dit opzicht niet direct rooskleurig uit. De cijfers van de volgende maanden zullen duidelijk maken in hoeverre het op- timisme van de minister, waarvan hij o.m. in de Eerste Kamer getuigde, wordt bewaarheid.

Mr. de Wilde's waarschuwing zeker niet overbodig

In verband met het bovenvermelde, is het wel interessant de debatten in herinnering te brengen, die omstreeks december van het vorige jaar in de Eerste Kamer werden gevoerd, toen het voorstel tot accijnsverhoging op gedistilleerd aan de orde kwam.

Onze partijgenoot, mr. J. de Wilde, wees er bij die gelegenheid op, dat accijnsverhoging op gedistilleerd niet zou leiden tot een hogere totaalopbrengst, althans zou leiden tot een aanzienlijke lagere opbrengst dan de minister beoogde.

Het is duidelijk, aldus zeide mr. De Wilde onge- yeer, dat met de nieuwe verhoging van 2~ % het optimum wordt bereikt, en, zo zeide hij, ik wacht in

~anning de gevolgen van deze verhoging af en ik

•erwacht, indien de feiten de minister in het onge- lijk zullen stellen, dat hij hieruit consequenties za1 trekken.

De minister gaf hierop aan onze partijgenoot een opmerkelijk antwoord., Het kwam hierop neer, dat, .indien de accijnsverhoging niet een vermeerdering Yan de opbrengst, maar een vermindering zou ge- 'W'en, de noodzakelijke consequentie van het uitgangs.

punt van de regering zou :ûjn, inderdaad het tarief te verlagen.

Maar, zo zei de minister: "Indien wij in de eerste drie maanden een terugloop van de opbrengst krij- Jen, betekent dit natuurlijk niets".

Welnu, de voor de minister ongetwijfeld teleur- áellende cijfers, waarover wij besGhikken, lopen over -.ier-en-een-halve maand. De periode van drie maanden is dus overschreden en nogmaals, het ziet er maar somber uit.

Wij willen echter niet te voorbarig zijn met onze conclusies en willen de minister gaarne het volle pond geven en dus nog maar enkele maanden afwachten. Dit neemt evenwel niet weg, dat ons Ka- merlid, mr. De Wilde, toch bepaald geen overbodige waarschuwing heeft doen horen over het vermoede- lijke verloop van deze accijnsopbrengst.

Nogmaals, wij willen de minister gaarne het volle pond geven, doch het ziet er naar uit, dat mr. De Wilde de ontwikkeling van de accijnsverhoging op gedistilleerd juist heeft doorzien. Met mr. De Wilde wachten ook wij "in spanning af" op het verdere verloop en op het standpunt, dat minister Hofstra alsdan zal innemen.

Duistere Duitse taal (I)

Gelijk men in de dagbladen heeft kunnen lezen, heeft in Nederlandse kringen, een uitlating nn de West-Duitse minister van Verkeer, dr. See- bohm, nogal wat beroering gewekt.

Bedoelde minister heeft bij een bezoek aan het geplande tracé voor de autobahn Oberhausen-Ne- derlandse grens, een uitlating gedaan, die aanvanke- lijk aldus werd verstaan, dat de minister de bouw van dit weggedeelte afhankelijk zou willen maken van een opheffing van de grenskwestie bij Elten.

M.a.w. de aanvankelijke indruk bestond, dat Elten een zekere losprijs zou zijn om bedoelde wegenaanleg tot stand te brengen.

Na vele en begrijpelijke protesten in de Neder- landse pers is toen een dementi van de Westduitse regering gevolgd, waaruit moest blijken, dat minister Seebohm niet had bedoeld zoiets te zeggen.

Welnu, wij willen dit dementi gaarne voor de volle honderd procent accepteren.

Slechts 'zouden wij- onze oosterburen de raad willen geven hun minister van Verkeer te verzoeken, in het vervolg toch vooral duidelijk te zijn, indien hij verklaringen wenst af te leggen, waarbij ons land betrokken is of betrokken zou kunnen zijn.

Dit zou te meer wenselijk zijn, omdat het zeker niet de eerste maal is, dat minister Seebohm uitlatingen heeft gedaan, die voor ons land nu niet bepaald

vriendelijk zijn. Van een politicus en diplomaat zou men, gezien tegen deze achtergrond, dan toch wel wat meer tact mogen verwachten.

Wij achten hiermee de uitlating van minister Seebohm wel voor afgehandeld, doch deze Duitse muis blijkt toch nog een omvangrijke staart te hebben ..

Duistere Duits_e taal (ll)

N^aar^het"Algemeen Handelsblad" n.l. weet te melden, is van de zijde der Westduitse Chr.

Dem. Union de Nederlands-Duitse grenskwestie in de verkiezingscampagne aan de orde gesteld.

Karl Arnold, de voormalige minister-president va.n Noordrijnland-Westfalen, sprak in Oberbruch in een nrkiezingsbijeenkomst; hij verklaarde dat er niet alleen in het oosten van een Duits herenigingspro- bleem kan worden gesproken. Ook aan de westelijke

%ijde bestaan zulke kwesties.

Amold sprak de hoop uit, dat de Nederlandse regering "eindelijk de Duitse gebieden langs de Neder- lands-Duitse grens terug zal geven".

Frankrijk, aldus Arnold, heeft gelukkig toege- stemd in een politiek, die leidde tot de terugkeer van Saarland. Nederland echter houdt nog steeds Duits gebied onder zijn bestuur.

Dat feit heeft een noodlottige invloed op de opvat- tingen van het Duitse volk inzake de westelijke politiek en daarom deed Arnold dit beroep op Neder- land.

Duitsland, zo verzekerde hij, is bereid tot contra- prestaties. "Ik weet, wat Nederland onder Hitier te lijden gehad heeft, doch het verleden moet, terwille van de toekomst, eens worden overwonnen. Wij zijn thans bondgenoten, militair, economisch en politiek, en dit bondgenootschap kan nog inniger worden, wanneer Nederland de Duitse gebieden teruggeeft,"

aldus Arnold.

Tot zover het bericht in het "Algemeen Handels- blad".

I A.OOUS'l"US I M - PAG. .I

1917-1957

Ondanks de vakantietijd blijkt de belangstel.

_ ling voor de Partijmanifestatie op zaterdag U september a.s. thans reeds overweldigend groot te zijn.

Afdelingen, die zich nog niet voor deelname meldden, wordt thans dringend verzocht dit p.o.

te doen. De zaalruimte te Botterdam is slecld;s beperkt. Om teleuntelliag &e Yeorkomea, dient men zich daarom M a~ lllOI"'ijk yeer deel- neming aaa te melden.

Nadat op bet Algemeeu Secretariaat ee.u. evtlol'- zicht Is verkregea v - ~ totaal aaaCal aaap- Yraa.gde kurieu zailea 4leM _ . . . -gatus - de afdelingea WMtlen ~ollden.

Welnu, deze uitlatingen doen nu ook niet bepaald onverdeeld sympathiek aan.

De redenering komt hierop neer, dat als Nedet'w land Elten teruggeeft, Duitsland tot tegenprestaties bereid is. Dit nadrukkelijk stellen van een voorwaar- de lijkt ons niet de juiste toon voor het voeren van

reële onderhandelingen en het moet ons van het hart, dat het stellen in een dergelijke zin te veel aan vroeger doet denken. Wij hadden van de Westduitse democratische staatslieden zeker een andere toon en een ander optreden verwacht.

Laat mij maar lopen

Enige tijd geleden schreef "Het Vrije Volk ..

onder de titel "Kalm aan r· een korte beschouwing over de bestedingsbeperking.

Daarin werd o.m. gesteld, dat de waarde van de ingevoerde auto's, van 1952 tot 1956 is gestegen van 68 miljoen gulden tot 247 miljoen gulden. Deze cijfers, aldus "Het Vrije Volk", hebben betrekking op ondernemingen en op personen van wie het in:k:omen als een heel stuk boven het bestaansminimum ligt.

Welnu, wij aarzelen niet deze constatering al min of meer tendentieus te noemen.

Aan het slot van bedoeld artikeltje wordt "Het Vrije Volk" echter duidelijker en zegt het onomwon- den, wat het in bovengenoemde zin wenste te zeggen.

"Het Vrije Volk" besluit dan aldus:

"De bestedingen moeten dus beperkt worden.

Maar daaraan kan men beter beginnen bij de perso-.

nenauto's, dan bij de kleding en de wasmachines."

Welnu, dat is weer eens fier gezegd en een pracht methode om bij de massa in het gevlei te komen.

Het is weer een heerlijk speculeren op de klasse- tegenstellingen, een methode, die de na-oorlogse socialisten beweren te hebben afgezworen. Doch dit blijkt helaas niet waar te zijn.

Bedoelde opmerking raakt da11 ook kant noch wal. Indien "Het Vrije Volk" deze zaak eerlijk en objectief wenst te belichten, zou het allereerst moeten stellen, dat de personenauto al lang geen luxe meer is, doch een onmisbaar produktiemiddel in de moderne samenleving.

Ook "Het Vrije Volk" kan weten, dat de personenauto in ons land praktisch niet meer door een par- ticulier kan worden gehouden en onderhouden, doch dat deze auto ongeveer voor honderd procent in het bedrijfsleven wordt aangewend.

Dat door dit bedrijfsleven hiervan ook wel pal'- ticulier wordt gebruik gemaakt is buiten kijf, doch daar staat tegenover, dat de fiscus hiervan weer pro- fiteert door het feit, dat de gebruiker tien procent van de cataloguswaarde van de auto bij zijn inkomen moet tellen.

Werkelijk, zo simplistisch als ,Het Vrije Volk" de zaak stelt, is zij stellig niet.

Een beetje ruimere blik zou hier tegenstellingen, die volstrekt niet ter zake doen, achterwege kunnen laten.

(Vervolg van pag. 1)

Het zal ieder wel duidelijk zijn, dat de heer Oud hier "bezitsvorming" niet ziet in de enge zin van op zichzelf zeker niet verwerpelijke strevingen als het bevorde- ren van het jeugdsparen en van het "eigen huisje", maar in de ruimere zin van een totale men- taliteitsverandering, welke eindelijk een halt zal toeroepen aan het steeds meer doordringen van socialistische denkwijzen en metho-

den in ons staatkundig en maat- schappelijk leven.

* * *

V eraoderingen in de politieke

Maar het oude pakezeltje der na-oorlogse coalitiegenoten is in feite reeds onder zijn last bezwe~

ken. SIMPLUS

verhoudingen voltrekken zich in ons land nu eenmaal uiterst langzaam. In zoverre zijn wij ongetwijfeld een conservatief volk, dat zich kenmerkt door een zekere traagheid in het politieke denken. Eenmaal tot stand gekomen coalities hebben, ook al pas- sen zij niet meer in de tijd, een taai leven.

Men gunne het zijn laatste rust, om het te vervangen door een meer modem vervoermiddel, dat past in de dynamiek van deze tijd, welke schreeuwt om het sla- ken van knellende banden en om nieuwe ruimte en impulsen voor het initiatief van de daadkrachti- ge enkeling en de particuliere on-

derneming. A.W.A.

BRANDBLUSSERS

Offieiëel goedgekeum Talrijke attefteD.

Veel meer waard dan de lcostpriJsl

SIMPLUS N.V.

DORDRECHT . ···-· ... ^."