Vraag nr. 180 van 12 juni 1998
van de heer DIRK VAN MECHELEN
Verhaalbelasting voor riolering – Subsidieverreke- ning
Door de gemeenten worden in het kader van de uitbouw van de zogenaamde onderbouw van het waterzuiveringsnet, steeds meer rioleringen aange- legd. De kosten van deze aanleg worden in de vorm van verhaalbelastingen in veel gevallen door- gerekend aan de gebruikers van deze nutsvoorzie- ningen, met name de lokale bewoners.
Om deze aanleg te financieren, doen de betrokken gemeenten, naast investeringen uit eigen middelen, veelvuldig een beroep op enerzijds het Investe- ringsfonds dat werd ingesteld bij decreet van 20 maart 1991 via trekkingsrechten en anderzijds op het zogenaamde RIO-programma van de minister van Leefmilieu, dat vanaf 1996 voorziet in een bij- zondere tegemoetkoming vanwege het Vlaams Gewest toegekend, door middel van ministeriële besluiten voor de aanleg van gemeentelijke riole- ringen.
Volgens een schrijven van 7 mei 1986 van voorma- lig gemeenschapsminister van Binnenlandse Aan- gelegenheden en Ruimtelijke Ordening Pede, kun- nen door de overheid toegekende subsidies echter niet worden afgetrokken van de terugvorderbare uitgaven. Deze houding werd gemotiveerd door de stelling dat deze subsidies niet mogen dienen om aan de boordeigenaars een bijzonder voordeel te verschaffen, maar alle inwoners van de gemeente tot voordeel moeten strekken. Tevens kan in dit verband worden verwezen naar arresten van het Hof van Cassatie van 19 juni 1975, van 18 decem- ber 1978 en van 25 mei 1979.
1. Is de interpretatie die voormalig gemeenschaps- minister Pede aan deze problematiek gaf in 1986 nog steeds geldig ?
2. Kunnen gemeentelijke trekkingsrechten op het Investeringsfonds worden afgetrokken van de verhaalbelasting die aan de gebruikers van de met dit geld uitgevoerde werken wordt aangere- kend ?
3. Kunnen de subsidies die door het Vlaams Gewest aan de gemeenten worden uitgekeerd in het kader van het RIO-programma voor aan- leg van gemeentelijke rioleringen, worden afge- trokken van de verhaalbelasting die aan de gebruikers van de met dit geld uitgevoerde wer- ken wordt aangerekend ?
N.B. Een gelijkaardige vraag werd gesteld aan de heer Theo Kelchtermans, Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling.
Antwoord
1. In de omzendbrief van 13 september 1961 van de destijds bevoegde minister van Binnenlandse Zaken werd er reeds op gewezen dat subsidies voor wegenwerken ten goede moeten komen aan al de inwoners van de gemeente. Zo men het bedrag ervan zou aftrekken van de totale verhaalbare uitgaven, dan zouden enkel de aan- gelande eigenaars het voordeel genieten van de subsidie bij de heffing van verhaalbelastingen.
Ditzelfde standpunt werd later bevestigd in de door de minister van Binnenlandse Aangele- genheden, Stedelijk Beleid en Huisvesting ver- melde arresten van het Hof van Cassatie. Deze interpretatie is in overeenstemming met het gelijkheidsbeginsel.
Er is bijgevolg geen reden om dit standpunt te wijzigen.
2. De bovenstaande redenering geldt voor alle subsidies die de gemeente als geheel ten goede komen, dus ook voor trekkingsrechten uit het investeringsfonds.
3. Dezelfde redenering geldt ook voor de subsi- dies in het kader van het RIO-programma.
