"Integratie nieuwkomers" Hoofdpunten inbreng fractievoorzitterdebat <3-m

x

p

re

ss

e

<3-m

DOCUMENTATIECENTRA

NEDERLANDSE POLITIEKE

IN

Op 13 april is plotseling onze collega Philippe Brood overleden. Op een donderdagochtend temidden van zijn collega's en mede­ werkers van de fractie. In zijn werkkamer werd hij onwel. Momenten van hoop en vrees wisselden elkaar af bij degenen die in zijn onmiddellijke nabijheid waren. Helaas kon medische hulp vanuit de Kamer niet meer redden.

Philippe Brood behoorde tot de jonge garde in de fractie. Maar ondanks het feit dat hij pas een kleine twee jaar lid van de Tweede Kamer was, was hij nu al één van de gezag­ hebbende Kamerleden binnen en buiten de VVD-fractie. Philippe Brood was een geducht debater, die zijn duidelijke mening uitstekend wist te verwoorden. Hij combineerde zijn grote kennis van zaken met een sympathiek karakter, spitsvondigheid en humor. Al van jongs af zette hij zich in voor de VVD. Organisatorisch en bestuurlijk had hij zich al onderscheiden voordat hij in augustus 1998 zijn entree in de Tweede Kamer maakte. Ook tijdens zijn Kamerlidmaatschap zette hij zien binnen en buiten Den Haag in voor het liberalisme. Philippe stelde zijn talenten in dienst van de fractie en de partij, en velen hebben van hem geleerd; of het nu was op het terrein van het bestuursrecht of de tech­ niek van het debatteren.

Philippe Brood was nog veel van plan; onze verwachtingen waren groot. De Tweede Kamer verliest met het overlijden van Philippe Brood een betrokken parlementariër.

In een boekje van de Tweede Kamer met wensen van 1000 Kamerleden, medewerkers en burgers ter gelegenheid van het nieuwe millennium wenste Philippe Brood "vrijheid en respect voor elkaar". De VVD-fractie verliest een fantastische collega en een eente liberaal. Wij wensen zijn familie en vrienden alle sterkte.

Hans Dijkstal

Hoofdpunten inbreng fractievoorzitterdebat

"Integratie nieuwkomers"

Namens de VVD wees fractievoorzitter Hans Dijkstal er op dat het een gegeven is, dat in Nederland bijna 16 miljoen mensen wonen, van wie een kleine 10% van allochtone herkomst is. Dat wordt de multiculturele samenleving genoemd. De VVD kiest voor integratie (als tweezijdig proces) van allen die in Nederland wonen, en niet voor segregatie of assimilatie. Doelstelling van het integratiebeleid is een evenwicht te vinden, waarbij zoveel mogeliik mensen meegenomen worden in en deelnemen aan de samenleving. Daarom is net van belang ook aandacht te besteden aan een aantal positieve ontwikkelingen waaruit blijkt dat dit ook gebeurt.

Maar positieve ontwikkelingen kunnen niet wegnemen dat het integratiebeleid nog voor forse opgaven staat. Het zal vanzelf­ sprekend beter verlopen naar de mate een aantal hardnekkige problemen eerder kan worden opgelost. Daarom ging voor de VVD het debat vooral over wat er op korte termijn concreet gedaan zou moeten worden door de overheid. Zoals voortzet­ ting van het Grote Stedenbeleid, gericht op concrete resultaten. Integratie vindt plaats op school en op de werkvloer, daarom koos fractievoorzitter Dijkstal ervoor op deze politieke punten met concrete vragen en voorstellen te komen.

Zo gaat het om de effectiviteit van het onaerwijs in de Nederlandse taal. De VVD wil met snelheid in de wet "concrete leer- standaarden" in plaats van "algemene kern­ doelen" m.b.t. het Nederlandse taalonder­ wijs vastleggen; concrete leerstandaarden die bovendien op meerdere momenten in de leerlijn toetsbaar zijn. Met betrekking tot onderwijsachterstandenbeleid wees de VVD op het belang snel met de uitvoering van de motie-Passtoors te komen, wederom met prioriteit voor de toetsbare doelstellingen op

het gebied van de Nederlandse taal. Dijkstal ging ook in op het achterstandenbeleid in net onderwijs en deed daarvoor de concrete suggestie werkelijke achterstand als uitgangspunt te nemen en niet, zoals nu, de etnische herkomst van de ouders van kinde­ ren. Het zogenaamde “gewichtengeld"; dient op basis van werkelijke achterstand worden bepaald.

Ook een wijziging in de Basisvorming en het Voorbereidend Middelbaar

Beroepsonderwijs (VMBO), gericht op een meer praktische, beroepsgericht variant stelde de VVD voor als middel om een betere aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt te realiseren en het hoge uitvalspercentage (van vooral allochtone jongeren) te verkleinen. Met betrekking tot de Basisvorming en het VMBO moet een “knip" in de basisvorming worden aange- bracnt: een meer praktisch, beroepsgerichte variant met concentratie op kernvakken voor het beroepsonderwijs en een uitdagen­ der basisvorming voor het algemeen vormend onderwijs.

Vervolg op pagina 4

e s s e

345

VVD en CDA eens over voorstellen WAO

De fracties van de VVD en het CDA hebben zich achter de ideeën geschaard die de woordvoerders Wilders (VVD) en Bijleveld (CDA) hebben ontwikkeld om de groei van de WAO-cijfers tegen te gaan.

WAZ en Wajong wordt de klasse 25- 35% geschrapt. Hierdoor geldt voor alle arbeidsongeschiktheidswetten dat men pas in aanmerking komt voor een uitkering indien men minstens 35% arbeidsongeschikt is. Mensen in de genoemde klassen werken boven­ dien vaak al naast hun uitkering. 5 Gelijkstellen maatmaninkomen aan premieloon

De WAO verzekert het verlies aan inkomen bij arbeidsongeschiktheid. Thans wordt bij de berekening van het verlies van inkomen het eigen salaris als uitgangspunt genomen, terwijl men slechts over f 80.000,- premie betaalt, het is redelijk en logisch om de basis voor de bereke­ ning van het inkomensverlies - het maatmaninkomen - niet hoger te laten zijn dan het bedrag dat men aan premie betaalt en waarvoor men dus verzekerd is.

6 Herkeuren op maat: te beginnen bij nieuwe instroom

De regering wil extra tussentijdse herkeuringen voor mensen met kans op herstel, zoals jongeren. Wij onder­ steunen dat maar zijn van mening dat een meer intensievere en sluitende herkeuring noodzakelijk is. Direct bij de claimbeoordeling voor de WAO dienen afspraken gemaakt te worden voor herkeuring, waarbij de kans op herstel uitgangspunt is. Alle mensen onder de 50 zouden dienen te worden herkeurd waarbij begonnen wordt met de jongste instroom. Voor deze herkeuringsoperatie zullen leken dienen te worden ingezet voor voor­ bereidende werkzaamheden i.v.m. capaciteitsproblemen bij artsen.

wetgeving en CAO-afspraken meer en meer normaal werk, zodat het niet meer dan logisch is dat werkgevers en werknemers ook ten aanzien van ziekteverzuim hun verantwoordelijk­ heid nemen. Wel dient de werkgever bij de inlener de kosten van de loon­ doorbetaling te kunnen verhalen, indien de ziekte is ontstaan door verkeerd arbobeleid van de inlener. 9 Introductie premiedifferentiatie WW

Introductie van premiedifferentiatie in de WW heeft gevolgen voor de WAO. Immers, veel werkgevers hebben thans geen Pemba-prikkel ten aanzien personeel met een laag inko­ men, omdat die minder snel inko­ mensverlies hebben en daardoor in de loontechnische schatting vaak minder dan 15% arbeidsongeschikt zijn. Dat betekent dat men na een jaar ziekte niet in de WAO stroomt maar in de WW of bijstand waardoor de werkgever de Pemba-prikkel ontbeert en weinig belang heeft bij reïntegratie.

10 Brede intercollegiale toetsing keuringsartsen

Voorstel om keuringen door collega- artsen te laten toetsen om de kwali­ teit te verbeteren. Uit onderzoek blijkt dat bij keuring door twee artsen minder vaak volledige arbeidsonge­ schiktheid het resultaat is van de keuring. Hoogervorst stelt al voor bij medische arbeidsongeschiktheid andere (staf)artsen naar de keuring te laten kijken. Wij stellen voor -- voor zover de capaciteit aan artsen dit toelaat - dit bij alle 80-100% afkeu­ ringen te laten plaatsvinden. Behoudens punt zes betreffen deze

voorstellen de nieuwe instroom in de WAO.

1 Werken aan herstel opnemen in arbeidsrecht Burgerlijk

Wetboek/Verruiming ontslagmoge­ lijkheden

In het BW wordt opgenomen dat zowel werkgever als werknemer na zes weken ziekte als onderdeel van de arbeidsovereenkomst een verplicht herstelplan overeenkomen. Rechten en plichten tijdens de periode van ziekte volgen uit het arbeidsrecht en niet meer uit de sociale zekerheids­ wetgeving. Zo ontstaat een heldere wederzijdse plicht tot meewerken aan reïntegratie.

De werkgever is daar op aanspreek­ baar maar de werknemer ook. De uitvoering van het herstelplan wordt onderdeel van het personeelsdossier. 2 Facultatieve verlenging ZW- periode (loondoorbetaling) tot 18 maanden i.v.m. herstel

Voorgesteld wordt dat het mogelijk dient te zijn om desgevraagd (en dus facultatief) de herstelperiode te verlengen zodat mensen niet altijd na een jaar in de WAO stromen. Werkzaamheden aan herstel van betrokkene kunnen een langere periode van de ziektewet nodig maken. Wij stellen voor die periode vast te leggen en ruim te laten zijn. Op verzoek kan de periode worden verlengd tot 18 maanden.

3 Introductie referte-eis in de WAO Naar analogie van de WW wordt voorgesteld een referte-eis in de WAO te introduceren, hetgeen bete­ kent dat men eerst een bepaalde periode gewerkt moet hebben voor­ dat men in aanmerking komt voor een loongerelateerde uitkering. Nu kan men alleen voor een loongerela­ teerde uitkering in aanmerking als men boven de 32 jaar oud is, met dit voorstel moet men ook nog een bepaalde periode gewerkt nebben. Door dit voorstel zullen ook mensen boven de 32 alleen een loongerela­ teerde uitkering krijgen indien men een aantal jaren gewerkt heeft. Voldoet men niet aan de referte-eis dan kan men wel in aanmerking komen voor een vervolguitkering, zodat is voldaan aan de eisen die ILO-verdrag 102 en de Europese Code voor sociale zekerheid stelt. 4 Arbeidsongeschiktheidsuitkering vanaf 35% arbeidsongeschiktheid In de WAO worden de klassen 15- 25% en 25-35% geschrapt. In de

7 Fis-aanpassing: fictieve leeftijd vervangen door reële leeftijd en pensioenopbouw etc. meetellen Het Fis-systeem, dat gebruikt wordt om de resterende verdiencapaciteit te bepalen, gaat uit van het loon van een 23-jarige, exclusief pensioenop­ bouw. Het is redelijk indien bijvoor­ beeld een 40-jarige arbeidsongeschikt wordt het salaris van iemand van zijn eigen leeftijd als uitgangspunt te nemen i.p.v. dat van een 23-jarige en ook andere opgebouwde rechten mee te nemen.

8 Uitzendwerk onder Wulbz Er is alle aanleiding de Wulbz uit te breiden naar de uitzendbranche. Het verzuim in die branche stijgt fors hoger dan elders omdat de kosten bij ziekte massaal afgewenteld worden op het collectieve vangnet. Uitzendwerk wordt door nieuwe

Te verwachten volume-effecten De opbrengst van de VVD-CDA voor­ stellen zullen naar verwachting substantiële volume-effecten nebben, zowel in 2002 als structureel. De voorstellen zullen door het CPB op hun effecten worden doorgerekend.

In verband met G oede V rijd a g , Pasen en

het vo o rja a rsre ce s van de Kam er v e rs c h ijn t de v o lge n d e V V D -E x p re s s e op

e s s e

345

Gemeentefonds

De VVD-fractie kan in grote lijnen instemmen met de voorstellen van het kabinet. Dit ligt in lijn met de W D - inbreng tijdens eerdere overleggen met de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Plattelandsgem eenten

Een groot pijnpunt en onrechtvaardig­ heid ligt bij ae gemeenten met een grote oppervlakte en weinig inwoners. Deze zogenaamde plattelandsge­ meenten gaan er bij de nieuwe verde­ ling van het gemeentefonds fors op achteruit. De korting komt voor deze gemeenten echter hard aan, omdat

deze plaatsen relatief weinig inwoners hebben. Bovendien kampen deze gemeenten al met problemen als vergrijzing en het uitval van openbaar vervoer.

"Wij vinden dit dan ook onaccepta­ bel", aldus Ruud Luchtenveld. "Voor sommige gemeenten betekent dit dat ze soms meer dan f 100,- per inwoner extra moeten vragen om hun

gemeentefinanciën weer op peil te krijgen. De verdeelsleutel die de minister wil staat haaks op de platte­ landsvernieuwing." De VVD-woord- voerder heeft zien dan ook sterk gemaakt om de verdeelsleutel aan te passen in het voordeel van deze gemeenten.

O nd erw ijs

Tijdens een eerder overleg met de Staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen hebben

Wet Personenvervoer 2000

De Nieuwe wet personenvervoer 2000 moet leiden tot een rote verbete- Pieter Hofstra ringsslag voor het openbaar vervoer. VVD Tweede Kamerli

stelt dat een goede wetsbehandeling niet gebaat is bij dogmatische en ideologische discussies, hij kiest voor een zakelijke benadering en gaat in op een aantal belangrijke discussiepunten.

Na grote groei en bloei van spoorweg­ en busmaatschappijen in de eerste helft van de twintigste eeuw, is het relatieve aandeel van het openbaar vervoer sterk gedaald. Het gebruik liep terug en de winstgevendheid sloeg om in verlies, dat door de overheid werd aangevuld vanuit de algemene midde­ len. Het vanouds grote aantal bus- en spoorwegbedrijven werd door fusies terug gebracht tot nog slechts 3 (groe­ pen van)bedrijven : de NS, VSN (verenigd streekvervoer) en de stede­ lijke vervoersbedrijven, met name in de grote steden. Aldus ontstonden feitelijk overheidsmonopolies. V e ra m b te lijkin g

En deze ontwikkeling heeft begrijpelij­ kerwijs tot verambtelijking, verstarring en gebrek aan competitie geleid met als gevolg: lage productiviteit, gebrek aan vernieuwing en een minder gunstig imago. En dat ook nog tegen zeer hoge kosten en hoge subsidiebe­ dragen (bijna 3 mld. perjaar). Het openbaar vervoer heeft echter een zo belangrijke functie dat deze negatieve trend moet worden omgebogen. Niet alleen is openbaar vervoer van groot sociaal belang voor degene die niet over een auto of ander vervoer kunnen beschikken, maar ook de sterke groei van het autoverkeer maakt een goed openbaar vervoer nodig als aantrekkelijk alternatief voor

autogebruik in verstedelijkte gebieden en op grotere afstanden. Gelukkig worden daarom de bakens verzet. Bij de NS, vooral op het intercitynet, is ae situatie de laatste 5 jaar aanmerkelijk verbeterd. Mee door de verzelfstandi­ ging is de omzet vergroot, het vervoer toegenomen en er is ook weer winst. Op het intercitynet wordt geen exploi­ tatiesubsidie meer verstrekt.

Markt

Buiten kijf staat dat de overheid een belangrijke rol moet spelen bij het openbaar vervoer. Denk aan regel- en wetgeving, de doelstellingen, de medefinanciering , de besluitvorming en de controle op de uitvoering van de feitelijke vervoerdiensten. Maar de uitvoering van de feitelijke vervoer­ diensten kan en moet door zelfstan­ dige en bij voorkeur private bedrijven worden gedaan. Niet is in te zien waarom de normale marktordening en marktwerking in het vervoer niet zou moeten gelden. Een ordening waarbij de vraag van de klant het aanbod bepaalt en niet omgekeerd. Waarom zou dat in de industrie, de bouw, de zakelijke dienstverlening en de voed­ selvoorziening wel kunnen en niet voor iets overzichtelijks als de trans­ portsector? Nog sterker het goederen­ vervoer is bijna geheel vermarkt, terwijl bijvoorbeeld ook het personen­ vervoer door de lucht en het interna­

bijna alle fracties in de Kamer hun teleurstelling uitgesproken over de voorgestelde regeling van de als structureel te beschouwen kosten van onderwijshuisvestingskosten in typisch groeigemeenten. “Het kabinet verwijst naar de mogelijkheden van de grondexploitatie en OZB-heffing. Dat spreekt ons niet aan. Het lijkt ons een gelegenheidsargumentatie die ook niet consequent wordt doorgevoerd bij andere knelpunten in de fondsver­ deling”, aldus Luchtenveld.

Ook de verlaging van het gewicht van de leerlingmaatstaf van vijfenzeventig naar vijftig procent stuit op bezwaren bij de VVD. “Wij vinden een verho­ ging naar honderd procent eerder te rechtvaardigen."

Meer informatie: Ruud Luchtenveld, tel. 070 318 28 96

tionale busvervoer via de markt worden geregeld. Dogmatische of ideologische discussies over marktwer­ king in het openbaar vervoer zijn dan ook volstrekt overbodig. De enige relevante discussie is de wijze waarop we de marktwerking inzetten als middel om tot een beter en doelmati­ ger openbaar vervoer te komen, en daarbij moeten de belangen van de reiziger voorop staan. Overigens een weg terug is niet alleen ongewenst, maar ook feitelijk onmogelijk. Dit zagen we duidelijk bij de moeizame discussies in de Tweede Kamer over de aanbesteding van het treinvervoer op de HSL-zuid. Nu we de marktwer­ king wettelijk moeten regelen, is een zakelijke benadering nodig en niet een ideologische, immers juist dan dreigt dat er een halfbakken wet tot stand komt en dan wordt de verbeterslag zeker gemist.

Een essentieel onderdeel van de nieuwe Wet Personenvervoer 2000 betreft de bestuurlijke verantwoorde­ lijkheid. De reiziger betaalt gemiddeld slechts ongeveer 1/3 van de feitelijke vervoerprijs. De rest betaalt de over­ heid via subsidies en daarmee is de overheid de belangrijkste klant in het openbaar vervoer. Dit maakt zonne­ klaar dat het beleid moet worden gevoerd door provincies en gemeen­ ten, die een goede democratische inbedding kennen en veel dichter bij de burger staan dan Den Haag. Evidente fouten als bij de Flevo-ferry , waar een middelbare scholier het debacle kon voorspellen, kunnen dan

e s s e

345

Vervolg van pagina 3 (wet personenvervoer)

worden voorkomen. De provinciale besturen moeten daarbij de huidige rijkstaken overnemen (coördinatie, geldverdeling , besluitvorming en consessieverlening,). Daarbij is goed overleg nodig met de betrokken gemeenten, aie bij vervoer binnen hun grenzen zelf concessieverlener moeten zijn. De rol van de zogenoemde Kaderwetgebieden zal een flinke discussie vergen, zowel vanwege de indirecte democratie (verlengd lokaal bestuur) als vanwege de noodzaak van heldere beleidsverantwoordelijk­ heden, waarbij het aantal betrokken bestuursorganen beperkt moet blijven. Decentralisatie moet je niet halfslach­ tig doen, maar met huid en haar. Helder is daarom dat het rijk zich niet meer moet (willen) bemoeien met het lokale, regionale en landsdelig vervoer. Bevoegdheden, menskracht, kennis en budgetten moeten worden overgeheveld. Het rijk kan zich dan met meer kracht werpen op haar eigenlijke taken , zoals wetgeving, het (inter)nationale vervoer en de realise­ ring van infrastructuur ook voor het openbaar vervoer.

F in a n cie rin g

Een ander essentieel onderdeel is de moeizame financiering van het onder­ havige openbaar vervoer. Door de zeer lage kostendekkingsgraad dreigen hier onbeheersbare kosten te

ontstaan. Immers het openbaar vervoer wordt, terecht, gestimuleerd, maar het lukt maar steeds niet om de

kostendekkingsgraad sterk te verho­ gen. Succesvolle projecten komen ook niet veel verder aan 50 a 60 % kostendekkingsgraad. En dat betekent dat meer openbaar vervoer bijna één op één tot meer subsidie leidt. Om deze dreigende onbeheersbare ontwikkeling te keren is een samen­ hangend beleid nodig inzake kosten- beperking, efficiencyverbetering en een gunstiger prijsverhouding tussen openbaar vervoer en auto. Juist decentralisatie en marktwerking kunnen ook hier een belangrijke bijdrage leveren. Zo zal een kostenre­ ductie, als gevolg van concurrentie, van bijvoorbeeld 20% de kostendek­ kingsgraad verhogen van 35 naar bijna 45% . Een recent onderzoek toonde aan dat het strekken van het routenet ( directere route en minder haltes) tot sterke kostenbesparingen kan leiden, soms wel tot 50%. Het mes snijdt daarbij aan twee kanten: door een hogere gemiddelde reissnel- heid trekt het vervoer meer reizigers, terwijl de kosten van het personeel en materieel juist dalen. Overigens leidt het wetsvoorstel ten aanzien van het personeel (70% van alle kosten!) juist tot hogere kosten dan nodig, en worden de voordelen van marktwer­ king gedempt. Dit omdat de vakbon­ den de artikelen over overname van personeel hebben mogen dicteren voor een periode van 10 jaar. Niet dat wij marktwerking over de ruggen van de werknemers willen. Nee, er is geen enkele aanleiding om deze in velerlei opzicht reeds bevoorrechtte werkne­ mers een boven burgerlijk wetboek beschermingsniveau te geven.

Vervolg van pagina 1 (hoofdpunten) Met betrekking tot de

Inburgeringtrajecten steunt de VVD de aanpak van het Kabinet, dat vlak voor het debat daarover een brief naar de Kamer stuurde. Daaraan dient volgens de VVD nog toege­ voegd te worden een verbetering van de kwaliteit van de leermiddelen, de leermethoden en de leerkrachten. Naast deelname aan het onderwijs blijkt integratie uit participatie op de arbeidsmarkt. Hoewel de werkloos­ heid onder allochtonen flink afneemt, ligt het werkloosheidspercentage onder bepaalde groepen 4 keer zo hoog als onder autochtonen. Er moet volgens de VVD een effectief plan van aanpak komen om werkgelegen­ heid te creëren en om de ‘armoede­ val’ tegen te gaan. Immers, vele inko­ menssubsidies zorgen ervoor dat mensen die werk aannemen er finan­ cieel op achteruit gaan. Dijkstal wees daarom op eerdere pleidooien van de VVD en de reactie van het kabinet met voorstellen te komen. De flexibi­ lisering van de arbeidsmarkt en het

stimuleren van het ondernemerschap blijven van groot belang om meer mensen aan de slag te krijgen. Daarnaast wil de VVD een onderzoek naar de werkeloosheid onder A- statushouders en houders van een verblijfsvergunning.

Het debat ging niet over de immigra­ tie maar Dijkstal wees wel op de samenhang tussen de twee onder­ werpen. Duidelijk is dat zonder een restrictief toelatingsbeleid, een effec­ tief uitzettingsbeleid van uitgeproce- deerden en bestrijding van ae illegali­ teit het integratieproces bemoeilijkt worden.

Tenslotte wees fractievoorzitter Dijkstal er op dat het Jeugdbeleid bijzondere aandacht verdient. Uit de cijfers blijkt dat er een samenhang is tussen het integratieproces en jeugd­ problematiek. Alhoewel het goed gaat met 85% van de Nederlandse jongeren, blijkt 15% met problemen te kampen. De VVD vindt dat een te hoog percentage voor een land als het onze.

Oftewel geen marktwerking over de ruggen van de reiziger, de belasting­ betaler of alle andere werknemers waarvoor het Burgerlijk Wetboek wel geldt. Door de afgesproken variabilisa- tie van autokosten uit te voeren ( de kosten verschuiven van bezit naar gebruik) wordt het openbaar vervoer aantrekkelijker en efficiënter. Door een dergelijk integraal beleid ontstaat er toch zicht op een kostendekkend openbaar vervoer. Zeker voor nieuwe ov-infrastruktuur zou de kostendek- kingseis dan ook aanzienlijk kunnen worden opgeschroefd.

In dit geheel speelt ook de invoering van een landelijk bruikbare chipkaart een grote rol, zowel om de opbreng­ sten eerlijk te kunnen toedelen als om het gemak voor de reiziger te verho­ gen en creatieve tariefaanbiedingen mogelijk te maken. De invoering van een dergelijke kaart moet bij de wets- behandeling worden veilig gesteld. Het voorgaande geeft aan dat er nog veel belangrijke discussiepunten zijn die tot een flink debat kunnen leiden. Een algemeen probleem daarbij is dat de kaderwet Personenvervoer 2000 maar liefst 30 (!) algemene maatrege­ len van bestuur bevat en daarmee veel beleid naar de toekomst verschuift. Hopelijk blijkt bij de behandeling dat we via decentralisatie en marktwer­ king de zo noodzakelijke verbeterin­ gen voor de reiziger duurzaam kunnen realiseren.

Meer informatie:

Pieter Hofstra, tel. 070 318 28 86

De VVD-Expresse is een

uitgave van de

Mr. Anneiien Kappeyne

van de Coppelio Stichting

ond er redactie van H arold M akaske, co m m u n icatie m an age r

nieuw e m edia van de V V D -T w e e d e Kam erfractie. Een abonnem ent kost tot juli 2 0 0 0

ƒ 3 0 ,- en is aan te vragen bij A n s K o n in g , tel. 0 7 0 3 18 2 8 75.

T w eed e Kam erfractie V V D , Postbus 2 0 0 1 8 , 2 5 0 0 EA D EN H A A G V V D -E x p re sse w o rd t ge d ru kt bij

Roeland D ru k & De Rid d er te S ch e ve n in gen , p ré-p ostale ve rw e rk in g door A d re p ak D ire ct-M ail te Den H aag.