VliJHElD EN
DEMOCRATIE
Zoterdog 22 Moort 1952 - No. 202
De V.V.D. en het radio·t'raagstuk
(pag. 6)
W E E KB L A D V A N D E V 0 L K S P A R TIJ V 0 0 R V R IJ HE I D E N D E M 0 C R A TIE
Voorwaarts met. verdubb.elde
I n: dit nummer van ons blad zijn de lijsten van candidaten opgenomen voor de ver~
kiezing van leden der Tweede Kamer op 25 Juni aanstaande. Vele maanden is in alle geledingen der partij van gedachten gewis~
seld over de vraag wie op deze candidaten~
lijsten moe!)ten worden geplaatst. Daarom kan worden gesteld, dat de candidaten in werkelijkheid de vertrouwensmannen zijn onzer partijleden. ,
Er is reden om het vorenstaande nog eens duidelijk vast te leggen. Wie het oor te luis~
teren legt komt tot de ervaring, dat er met betrekking tot de vraag op welke wijze de candidaten voor de Tweede Kamer. worden ge5teld soms zeer wonderlijke gedachten Ie~
ven. Gezegd moet ook worden, dat er lieden, van wie beter verwacht mocht worden, zijn, die aan die wonderlijke gedachten maar al te
·gaarne voedsel verschaffen. Zij geven na~
meiijk een .voorstelling van zaken, die er op neerkomt, dat ons politieke leven wordt bè~
heerst door een groep .p~rtijbonzen, die uit ..
maken wie wel of niiet op . de candidatenlij~
·ten z.ullen worden geplaatst. Natuurlijk - zo vertellen zij dati verder - komen voor een plaats op een lijst alleen degenen in aan~
merking die naar de pijpen van die partij.•
bonzen dansen, dus bereid zijn hun politiek te steunen. Wie er echter een eigen mening op na houdt komt niet in het geding. Die wordt door de voor hun baantje vrezende partijbonzèn weggewerkt. Die krijgt de kans niet om het Nederlandse volk in zijn parle~
ment te gaan vertegenwoordigen.
Dat deze gedachten leven bij mensen die in de politiek geen belangstellen is te ver~
staan. Dat dergelijke gedachten echter wor~
den gevoed is pijnlijk. Evenwel geschiedde het vóór de oorlog ·en ook na de oorlog zijn er meerderen, die het vertrouwen in de ge- bruiken in de democratie bij voortduring on~
dermijnen. Ook een instituut als het comité Burgerrecht schijnt niet te begrijpen hoezeer het bij voortduring bezig is ten deze in een uiterst verkeerde richting te werken.
Het is nu eenmaal funest voor de demo~
- eratie wanneer de voorstelling wordt ge~
wekt alsof het bestuur van rijk. provincie of gemeente een zaak van onderling gekonkel is. Men speelt daar anti~democraten · van links en rechts op ·ernstige wijze mee in de kaart.
Gelukkig. is het daarom dat, wanneer onze partij met haar candidatenlijsten voor de dag komt, gezegd kan worden, dat de gehele partij in al haar geledingen aan de vaststel~
ling heeft medegewerkt en daarop invloed heeft kunnen uitoefenen. Niet partijbonzen maken bij ons de zaken uit. Reeds om de reden, dat wij zulke creaturen niet kennen.
De bestuurders van onze partij worden ge- kozen door de algemene ledenvergadering, waaraan zij telken jare verantwoording die- nen af te leggen, en tevens moet elk bestuur~
der na enkele jaren aftreden zodat dan de algemene vergadering gebruik kan maken van haar bevoegdheid om hem (haar) al of niet te herkiezen en èesgewenst een ander in
,.
energie!
het bestuur te plaatsen. Zo behouden wij steeds de zekerheid, dat hoofdbestuurders en bestuurders van afdelingen en centrales de werkelijke vertrouwensmannen zijn.
Maar als hoofdregel, zonder uitzonderin~
gen, geldt in onze partij dat elk Hd van de partij bij de candidaatstelling zijn woord heeft kunnen meespreken. En wie de ge~
dachtenwisselingen in alle partij-instanties;
zoals de plaatselijke bestuursvergaderingen.
afdelingsvergaderingen, centrale vergaderin-' gen, partijraad, verkiezingsraad en de voor dat doel sp_eciaal bijeengeroepen buitenge~
wone .algemene vergadering heeft meege~
maakt ~an slechts getuigen dat onze candi~
daten de mensen zijn in wie de partij haar vertróuwen heeft gesteld. Onze candidatèn zijn gewikt, gewogen en zwaar genoeg he~
vonden door de partij in haar geheel.
V oor wie onze partij kennen schreven wij in het bovenstaande geen nieuws. Toch hebben wij de publicatie <ler candidatenlijs~
ten aangegrepen om de feiten nog eens vast te leggen. Wij weten namelijk dat tevelen die zich van de politiek afzijdig houden, vat~
baar zijn voor de influisteringen van hen, die partijen gaarne voorstellen als onder~onsjes.
De achterklap vindt helaas maar al te veel gehoor! V oor al in een tijd waarin de moei- lijkheden waarvoor ons land gesteld is zeer groot zijn, en zich ontwikkelingen hebben voorgedaan, die veel rechtgeaarde Neder~
landers pijn hebben gedaan, zoals bijvoor~
beeld het geval is geweest met betrekking tot de gang van zaken in de Indonesische kwestie.
Maar niet alleen deze aangelegenheid heeft redenen tot ontevredenheid gegeven. Ook de grote financiële moeilijkheden waarvoor ons land gesteld is werken in de zelfde richting.
Temeer omdat de minister van Financiën, prof. Lieftinck, een belastingpolitiek heeft gevoerd, die voor de middengroepen in ons volk en voor zeer velen uit het bedrijfsleven uitermate zware lasten met zich gebracht heeft. Uit zijn gehele beleid is duidelijk ge ..
worden, dat hij in beginsel geen vriend is van het particuliere bedrijfsleven, tevens dat hij en zijn socialistische geestverwanten in het parlement onvoldoende besef hebben van de waarde der vrije maatschappelijke krachten en telkenmale weer hun vertrouwen menen te moeten stellen op de overheid. Steeds weer willen de socialisten de overheid doen in~
grijpen en doen dwingen. Wij hebben het meermalen betoogd in de loop der tijden, dat voor de socialist telkens weer de keuze wordt bepaald op de' overheid, waar wij kiezen voor de vrije maatschappij, dat dus voor de socia- listen telkens de bureaucratie de oplossing moet brèngen, wanneer wij kiezen voor de man uit het bedrijfsleven. Wij, liberalen, stel~
len op het vrije bedrijfsleven ons vertrouwen.
Wij stellen ook ons vertrouwen op oplossin~
gen, die gebaseerd zijn op vrije overeenstem~
ming, wanneer de socialist aan dw<Ing en ge~
bondenbeid door d~ overheid de voorkeur geeft. Het is immers in het laatste jaar weer diverse malen gebleken. Om eventuele ern~
stige stijging van de kosten van het levens~
onderhoud te voorkomen bepleitten de socia~
listen in het vorige voorjaar een overheids~
apparaat, dat zou regelen en controleren.
Wij meenden vertrouwen te kunnen stellen op hetgeen overheid en werkgevers~organisa ..
ties waren overeengekomen om de prijzen binnen bepaalde grenzen te houden. In De ..
cernher bepleitten de socialisten weer diep ..
gaande inmenging van een overheidsapparaat met de . investeringen: wij wensten daarvan niet te weten. Bij het debat over het toezicht op het credietwezen was dè grote tegenstel ..
ling tussen prof. Lieftinck en mr. Oud, dat de eerste zware bevoegdheden voor de over- heid wenste terwijl mr. Oud juist bepleitte om hetgeen de regering beoogde te doen bereiken via de weg der vrijwiUigheid.
*
Zo is_ e~ telkenmale de tegens:~lling tussen soCJahsten en ons. WaarhiJ komt. dat naar onze mening de Katholieke Volkspartij te weinig tegenwicht heeft geboden tegen het socialistische drijven. Er wordt dan ook meer door de socialisten bereikt dan nodig is. Het is om die reden, dat wij ons in de komende maanden tot het Nederlandse volk "zullen wenden om ons het vertrouwen te geven en daardoor het tegenwicht tegen de politiek der socialisten te versterken.
Wie onze partij heeft waardig gekeurd voor de candidatenlijsten wordt dus in dit nummer gepubliceerd. Er zal nog genoeg ge- legenheid zijn om in de eerstkomende maan~
den nader over onze candidaten te schrijven.
Reeds nu mag echter worden gezegd. dat onze partij gestreefd heeft naar een even~
wichtige samenstelling der lijsten, die een zo goed mogelijke behartiging van het algemeen belang door onze afgevaardigden waarborgt ..
Verheugend .is dat aan zovele· vrouwen OQ
onze lijsten plaatsen zijn ingeruimd. Daar.
naast mag worden vastgesteld. dat onze can·
didaten het maatschappelijke leven in zijn ve- Ie facetten kennen. Voor de belangrijke on~
derwerpen hebhen w:ij candidaten ·die over grote deskundigheid beschikken. Maat, zoals .··
gezegd, wij komen daarop nog terug. Wel willen wij zeggen, dat de publicatie onzer candidatenlijsten voor ons het sein is om on~
ze activiteit nog hoger op te voeren. Wij we~
t'!n hoeveel er reeds gedaan wordt. en ook met zeer goede successen. Uit alle delen van ons land bèreiken ons goede berichten. En wat zeer verheugend is: onze vergaderingen trekken grote belangstelling.
Wij hebben dan ook reeds kunnen conclu~
deren, dat onze partij goede kansen heeft bij de aanstaande verkiezingen. Aan al onze functionarissen de taak om onze kansen zo goed mogelijk te gebruiken! Daarom: voor~
waarts, met verdubbelde energie! K.
\"'WIDID EN DDroCRATlE t!! MAART ltllS! - PAG. I
* *
Mr. De Vos van Steenwijk vulde dertien kolom van de Hándelingen
Eerste Kamer: V er keer en Waterstaat en Buitenlandse Zaken
7weede Kamer: Ontwerp AdVONJten..vet
Onze geestvenvant, baron De Vos van Steenwijk, die kort na zijn afscheid als Commissaris van de Koningin in Drente onze Eerste Kamerfractie Is komen venterken, is zowel een geestig als een ijverig en bekwaam lll&ll.
Van. elk dezel' tirie eigenschappen ·Ie~ getuigenis af de rede, welke hij bij de behandeling van de begroting van Verkeer en Waterstaat in genoemde Kamer beeft . gehoudea en welke .rede Dlet minder clan IS kolom van de Jla,n4eibagtm. beslaat. Dat is lilleehts ê6n kolom minder dan de rëde van )Dinlster WèhlDlel"'J, 'W&Iqbl d<IJ&e alle sprekers, die in eerste aanleg het woord hadden gevoerd, beantwoordde. Dat daarbij vooral weg- en water- verbindingen zijn aandacht hadden, is voor een oud-Commissaris, die bler- Jrlede zoveel te maken heeft ceJW1, volkomen begrijpelijk. Trouwens: de
co~ t'laarwor is ook een der hoofdtaken van dit Departelnent.
en buitenpersoneel, grotendeels in Vlissingen wonende en 70 man kan·
toorpersoneel. Het zou niet alleen een slag voor Vlissingen zijn, wan·
neer dit bedrijf daar verdween, maar men moet ook bedenken, dat als er- gens een industrie wordt gevestigd, er ook andere industrieën komen en dat wanneer een industrie Verdwijnt, er ook voor andere industrieên redell is om te verdwijnen; het in ieder ge- val voor andere industrieën geen stimUlans is, Zieh daar te vestigen.
Onze geestverwant begon met enige critiS<:he opmerkingen met betrekking tot de spoorwegen, maar hij liet deze - en terecht - toch voorafgaan door de algemene verzekering: "Wij hebben allen grote eerbied voor alles, wat het spoor- wegbedrijf in de afgelopen jaren tot stand heeft gebracht, waardoor het, ik zou haast zeggen: èén model is ge- worden voor andere landen." Hij gaf ook toe, dat zowel de ministers als de directie zich beijveren om aan ge- uite wensen tegemoet te komen zo dit enigszins mogelijk is en zo stelde bij het met name op prijs, dat de di·
rectie bereid was, onmiddellijlt tege- moet te komen a.àn de klachten over d~ weinig rustige loop van het die·
selmateriaal. Deze loop toch laat inde:rdaad veel te weilsen over.
Ik weet niet, zo zei mr De V os. van Steenwijk, of de minister zelf erva- ringen te dien opzicllte heeft, maar wanneer men op sommig·e baanvak- ken in een dieseltrein zit, is het vaak onmogelijk om de courant te lezen, ()mdat men tegelijk drie kolommen door elkaar leest: politieke beschou- Wingen, gemengde berichten en sportnieuws. En als men proberen wil om van de dranken van de zeer gewaaraee:rde restauratiewagen iets te consumeren, îs meestal het resUl- taat, dat slechts .so % van. het 'Qe-.
stèlde ·~n eigenlijke be~tt)mming be:reikt en dat 10 pct. op de grond eh 10 pet. op de kleding van de buur~
man terecht komt.
* * *
z~er uitvoerig ging de heer De . Vos van Steenwijk in op de oude, maar nog altijd actueel blijven::
de kwestie van de àfbakening van het terrein tussen de S!)oorwegen en de autobusdiensten. Hij besprak daarbij· o.a. ener'zijds de stopzetting van de spoordienst Assen-Stadskà- Iiáàl, anderzilds. c<e il1stelling van een pendeldienst der . Spootwegert op dè lijn · A~1en-àrori~rigeii. Spr. nam da-arbij tevens €en loopje met de ver-·
zekering van de minister in de Meni.
v. Antwoord: "Overigens moet de ondergetekende een suggestie, welke uitgaat van de veronderstelling, dat een dualistische vervoerapolitiek wordt gevoerd naar gelang er al dan niet een wegvervoersondernemihg, welke dochter· is van de N.V. Neder-
lands~e Spóorwegen, bij betroklten is, van de hand wijzeli." De heer De Vos repliceerde hierop ·aldus: "Ik bevind mij nu in de. ·pC!Sitie van die · generaal, die tegen ··Koning Willem·
lil zeid'C, · dat hij vier, monarchen had gediend: m de eerste plaats Na- poleon •.. Dat was g.een·monarch, in- terrumpèérde Willem III, waarop. de generaal antwoordde: Als Uwe Ma- jesteit het zegt, 2:0.1 het wei :z.o ~ljn,
maal' het had e:r toch wel dekeels veel van. Wanneer ik de mededeling- lees, dat door de Spoorwegen geen discriminatie wordt gemallkt naai' gelang een parallel lopende autobus- lijn .door een dochtermaatschapPij wordt geëxploiteerc of niet, moet ik toch zeggen: Als de minister hèt zegt, zal het wel zo zijn, maar het heeft èr toch wel deksels veel van."
Spr. achtte de politiek van de Ne·
derlandse Spoorwegen hier wel klein en ~gde daaraan toe: Waar wij zo'n buitengewone waardering hebben voor de gehele opzet van het bedrijf, is het jammer, dat men zich nu op dit punt niet enigszins anders instelt.
• • •
Met betrekking tot de afgifte van rijbewijzen wees onze woord- voerder erop, dat thans een nieuw stelsel was ingevoerd, waarbij de aanvrager nu zelf een negerttal vra- gen moet invullen en deze moet op- zenden aan een nieuwe geneeskun- dige afdeling van het Centraal Bu- reau voor de Afgifte van Rijvaar~ig
heidsbewijzen te Den Haag. Spreker twijfelde aan het nut daarvan en ging oo}t in . op de inhoud der vragen.
Acht vragen behoren, als het goed is, met "neen" te worden beant-.
woord. De negende vraag echter, die men met "ja" moet beantwoorden, luidt: "Zoudt gij u zelf veilig voelen in een door u bestuurd motorrijtuig?"
Het schijnt, aldus spr., dat een aan- vrager, die deze vraag met ,,neen'' had beantwoord, de verklaring.
prompt terugkreeg, met de vraag of hij zich niet had vergist!
Voor de vraag, of het mogelijk zal.
zijn, dat de dagdienst van de Mij Zeeland naar Vlissingen terugkeert, vroeg onze woordvoerder de ir.stel- ling van een kleine commissie van
·onderzoek. Hij kon ten volle onder- schrijven, dat er natuurlijk een mo- gelijkheid van rentabiliteit hiervoor aanwezig moet zijn. Maar die moge- lijkheid behoeft niet even · groot te zijn als die van Hoek van Holland.
Tenslotte moet met de ereschuld aan Walcheren en aan Vlissingen reke- ning worden gehouden! In 193!l bé- stond het personeel van de Mij ,.Zee- land" uit ongeveer 380 man varend
* • •
Met betrekking tot de bekende verziltingakwestie meende on- ze woordvoerder, dat er in wezen niet zoveel verschil was tussen hèl:
standpunt van de minister en het hoogheemraadschap Delfland over de kwestie van de schadevergoeding;
met betrekking tot de moeilijkheden met de Sèhipbeek en andere del'ge.
lijke rivieren bepleitte spr. samen•
werking van de Rijks- en Provinciale Waterstaat. Het Rijk moet ooit bij de onderhandelingen met Duitsland ingeschakeld worden door een rege- ling, welke zich niet beperkt tot, dit waterschap ·alleen, maar die zich over alle waterschappen langs de grens uitstrekt. Grote aandacht ~roeg
spr. ook voor de afvoergelègenhèfd.
van het Meppelerdiep en de in dit verband , grote onzekerheid brengen•
ge plannen tot verhoging van het peil van het IJsselmeer. Eveneena vestigde spr. de aandacht op de moeilijkheden van de Drentse Ka- naalmaatschappij. Zou het onvermij- delijk zijn, dat het Rijk een kanaal in Drente in exploitatie neemt, d&ll zal daarvoo.r de Hoogeveensevaart wel het meest in aanmerking komen.
· Ongelukkig noemde mr De Vos van Stèénwijk de politiek van de Re- gering ten aanzien van de Rijnvaart- akte. Wanneer de Regering steeds knabbelt aan de Rijnvaartakte (1934, 1950, 1951), maakt zij de positie van ons land wel zwak, zo meen«e hij.
Een sterk critisch geluid liet ·spt.
ook horen over de jongste be~re
kingen met minister Wemroers over de Rijnvaart, in Bremen. Met be- trekking tot de kanalenkwestie met België sprak de heer De Vos van Steènwijk de hoop uit1 dat men, ten volle rekening houdend met de be-
DEZE BURGER
heeft (hij zou willen zeggen: met enig verdriet) kennis genomen van dat misverstand tussen . de gouverneur en (Ie Staten van
·Suriname. · · .
·De· gouvernetw had verklaard dat de overgrote meerderheid der Surinamers instemt met het "working paper" voor de aan- staande Ronde Tafel Conferentie en de Staten zeiden: "Hoe . komt Zijn Excellentie dáár nu bij? Het is voo1· het merendeel
der Surinamers onaanvaardbaar."
Dat was alles. Maar het is genoeg.
;,Met enig verdriet" zeg ik, want dàt is het WC!l"e wom·d._!feen, -niet met boosheid en gramschap. En evenmm met nvd, of ironie, of misnoegen.
Met verdriet, omdat uit dit incidentje, dat niet anders en niet minder is dan 't teken van ·een eeuwenoude situatie, blijkt hoe weinig de hoogsten in het land weten van wat er leeft bij de bevolking.
Dat is niet alleen in Suriname zo, maar in dat soort gebieden toch wel in grotere mate dan elders. - Ge moet de positie van een gouverneur kennen, om te weten hoe dat zit.
Ook al zouden zij zelve wel anders willen: zij zijn en blijven in feiu kleine vorstjes, omringd door hovelingen; een situatie
·waaraan zij zelve nauwelijks iets kunnen veranderen, doch die naargeestige gevolgen heeft, waarvan een "misverstand" als dit .,slechts" een teken is.
Wel, méér zal deze burger daa1· niet van zeggen, want ten- slotte is hij niet mee1· dan
DEZE IWRGER
langen van Rotterdam, die stell1g ook n a t i o n a 1 e belangen zijn, een oplossing zou weten te vinden.
. .
,.Minister Stikker had het in de Eerste Kamer bij de verdedi- ging van. ~n begroting van Buiten·
Iandse Zaken niet moeilijk. Enige ontsporingen van de c.h. prof. Ger-
retson (die later opmerkte, dat men hem verkeerd begrepen had) wek•
ten algemeen critiek. Mr Wende.
laar, de woordvoerder van o~
fractie bij deze begroting, sloot zich gaarne aan bij de slotwoorden van prof. Beaufort ~K.V.P.), diè de ml·
nister dank had gebracht voor alles, wat deze ten behoeve Vän Nederland in de tijd van zijn ministerschap had gedaan. A-lleen Wilde de heer Wen·
delaar een vraagteken stellen bij hetgeen de heer Beaufort aanleiding gaf tot zijn woorden, namelijk· de veronderstelling, dat de minlstet hiermede, althans voorlopig, aan het einde van zijn ministerschap sou zijn gekomen. Ik weet niet, zo zei d~
heer Wendelaar, of men daarom·
trent op het ogenblik reeds met ent- ge zekerheid iets kan zeggen. WU
zullen dat, naar zijn amaak, hebben af, te \Vachten;
De heer Wendelaar achtte het té•
recht een zeer ongewenste en cna~
mocratische toestand, wanneer enige minister - in dit geval de ministèr van Buitenlandse Zaken - aich bV.
.mnder grote uitgaven ten behoeve van zijn ambt moet getroosten uit Zijn particuliere kas. Dat màg niet zo blijven, merkte de heer Wende.
laar op, want dan zou het ambt ge•
bonden blijven aan een te k~.etne
kring van (vermogende) personen.
Hij vroeg of het eigenlijk niet wen•
selijk was, dat de minister nu reeds althans voor zijn mogelijke opvolger een andere regeling zou ontwerpen.
Minister Stikker vond het, bli,jkens zijn antwoord, echter beter, dit nu maar over te laten aan hen, die bO
de aanstaande Kabinetsforntatie zul- len zijn betrokken.
• • •
E venals de heer Beaufort had de heer Wendelaar zich gestoten aan de opvatting van hen (prof.
Gerretson), die van mening zijn, dat Nederland op buitenlands gebied th·ans geen taak meer heeft. Hij meende, dat wij ook nu nog, mis·
schien zelfs: juist nu, een belang•
rijke taak op internationaal gebied te vervullen hebben en dat Wij als personen en als natie blijmoedig on- ze plicht moeten blijven doen, zonder versagen. Wij moeten ook de jeugd een ideaal voor ogen kunnen blijven
·stellen, waardoor zij kan gevoelen, dat zij nog voor iets nuttig· is in deze wereld. Geen défaitisme, maar aan,.
pakken en een hoog ideaal voor ogen houden.
Met prof. Beaufort kon onze woordvoerder het betreuren, dat er in sommige noordelijke landen bij•
zondere bepalingen bestaan tegen het bekleden van hoge staatsfunctiell door rooms-katholieken. Hij hoopte echter, naar hij snedig opmerkte, dat pater Beaufort geen éénrich•
tingaverkeer in deze zou willen toe•
passen en gelijke of verdergaande maatregelen in bepaalde zuidelijke, rooms-katholieke landen tegen pro- testanten even sterk afkeurde!
Komend tot de grote lijnen van de buitenlandse politiek moest de beer Wendelaar vaststellen, dat Rusland nog altijd de grote bedreiging vor·mt.
Was Rusland er niet .of voerde het een andere politiek, dan ZoU de we-
(vervolg op pag. 3)
\'RIJHEID EN DEMOCRATIE
(UW; WEEK
tot
WEEKC. j. van Kempen 80 jaar
Op zijn tachtigste verjaardag, op 18 Maart,
~ is de heer C. J. van Kempen, oud-gouver- neur van Sumatra's Oostkust en oud-lid van de Tweede Kamer voor de Liberale Staatspartij, van vele kanten gelukgewenst.
Onze partij voegt bij die gelukwensen van ganser harte de hare voor een man, die zoveel jaren met grote overtuiging en innerlijke geest- kracht de liberale beginselen heeft uitgedragen.
De heer Van Kempen heeft behalve de Indische zaken, waarvoor hij uit hoofde van zijn vróegere werkkring in het bijzonder belangstelling had, ook op tal van andere terreinen die in het poU- tieke leven zich voordeden, een grote activiteit ontplooid. Jnen activiteit, welke hij tiums op 80·
jarige leeftijd nog ten volle bezit. Als men bet voorrecht hee(t een gesprek met de heer Van Kempen· te voeren, constateert men, hoezeer hij zich . nog. op de hoogte houdt van hetgeen er op het . politieke vlak gebeurt en hoe helder zijn oordeel over verschUlende zaken is.
Nog vele jaren in goede gezondheid zijn hem hier van harte toegewenst.
D.
Misbruik van de radie-
w)ensdagavond 5 Maart vond een uitzending plaats van het Actherforum van de V ARA.
In de bijeenkomst van de aanhang van deze ver- eniging, welke te Enschede gehouden werd, werd o.m. de vraag gesteld, wie bij werkloosheid, ge- lijk thans in de textielindustie voorkomt, het eerst voor ontslag in aanmerking dient te komen.
kan hebben om een omroep te hebben die voort- durend voor een bepaalde politieke partij propa- ganda maakt en dat nog wel in alle mogelijke uitzendingen. Zelfs de boorspelen hebben veelal een socialistische tendens.
Daarbij komt nog, dat de V.V.D. zich dit alles moet laten welgevallen, zonder in de gelegenheid te zijn van repliek te dienen.
De heren van deP. v. d. A. zijn wel democra·
ten maar meer met de mond dan met de daad.
Slechte beurt
H et jongste optreden van de C.H. afgevaar- . ~igde prof. Gen·et.son in de Eerste Ka~er
bij de. debatten over de begroting van Buiten- landse ~n, h~ft terecht Jn den lande FQte.
verontwaardiging gewekt,'· in verband met. het feit, dat dit optreden wel ze.er onparlemeiltair moet worden genoemd.
Wij zullen de uitlatingen van prof. Gerretson op deze plaats niet herhalen. Het is evenwel in hoge mate te betreuren, dat een minister naar aanleiding van een dergelijk onbehoorlijk optre·
den van een der afgevaardigden zich genoodzaakt ziet o.m. te verklaren, "dat een dergelijk soort humor beter geuit zou kunnen worden aan de stamtafel ;an een koffiehuis., dan in de Eerste Kamer der Staten Generaal''.
Prof. Gerretson heeft met deze houding noch de C.H., noch het parlement, noch de democratie een dienst bewezen. Integendeel!
Wie in de politieke strijd de normen van het fatsoen en de welgevoegelijkheld niet wenst te houden, ondermijnt de democratie en daaraan heeft zij, zeker in deze tijd, allerminst behoefte ..
Dit ongeacht van welke politieke zijde een der- gelijke ondermijning wordt gedemonstreerd.
Dit, naar uit de toelichting van de vragen- steller bleek, met het oog op Mt feit, dat een belangrijk aantal niet·Enschedeërs en Duitse ar- beiders(sters) in genoemde industrie werkzaam
.. , Nnnr eenheid
zun. ~
In plaats van een rechtstreeks antwoord, be· nezer dagen hebben vier S<:andinavische lan•
paalden de meeste sprekers zich er toe het euvel den aangekondigd, dat zij het eens zijn van de werkloosheid aan het kapitalistische pro- geworden over het onderwerp voor· een Perma- ductiestelsel toe te schrijven. Hierbij werd de nente Scandinavische Raad, wel!:e hun resp. re- geringen van adviezen. zal dienen. Het ontwerp crisis van de dertiger jaren voor de dag gehaald zal aa)l de vier parlementen worden voorgelegd.
en :Mr. Oud aan de schapdpaa.l genageld, terwijl er , . . ,~t r~pt,. een raad in. het -leven . naar ·het voor- gelijldij~ bijgevoegq ~rd, @t.de Lezers' ilch . , be9ld van ·de Raad van Europa· te StraatsbUrg.
deze diagen bij de a.s• verltiezingen dienden te De Raad zal beataan uit 16 parlementaire gedé·
herinneren en dienoveteenkomstig moesten stem- legeerden uit de drie grote Scandinavische lan•
men. den en vijf parlementaire gedelegeerden van
Het was dus nu reeds je reinste verkiezings• IJsland.
propaganda. En dit geval staat niet op zicllzelf; Ongetwijfeld een verheugend initiatief, dat in de uitzending van Zaterdagmiddag t."wee wijst op een· ernstig streven naar een grotere · weken geleden van de VARA voor de jonge- eenheid. Weliswaar gaat de vorming van derge ..
ren, werd de aandacht op de jeugdcandidaat lijke concentraties nogal moeizaam, doch er is vàn de P. v. d. A. gevestigd, terwijl de heer een begin en het inzicht rijpt, dat het vrije Euro•
Voskuil op die Zaterdagavond in zijn so- pa zonder een vr~willige machtsconcentratie ciaUstisch commentaar heel onschuldig bij de niet meer te redden is. ·
Franse regeringscrisis begon om te eindigen bij Het is inmiddels niet onwaarschijnlijk, dat de politieke verhoudingen in ons land, waarbij hij deze belangrijke Scandinavische stap velen heeft de V.V.D. politiek conservatief noemde. teleurgesteld, die een sneller streven, dUS Z6nder Het wil ons voorkomen, dat het toch nimmer in het aandoen van tussenstations, naar een Ver- de bedoeling van het Nederlandse volk gelegen enigd Europa hadden verwacht. Men zal er even~
!2 MAART 1961- PAG. S
Mr H. j. KNOTTENBELT t Met het overlijden op 78-jarige leeftijd
van mr H. J. Knottenbelt te 's-Gra- venhage heeft onze partij, heeft de liberale gedachte een gevoelig verlies geleden. Een verlies niet alleen om het heengaan van · een man, die\ verscheidene jaren op zeer acti~vè ·wiJze ·in de . Vf>lk:SVertegen,\fooi:~~' ging· op de bres heeft· gestaan voor de· vrtJ·
zinnige denkbeelden, maar ook om het heengaan, van iemand van de oude stijl wat
:~treft. hoofse .,vormen, correctheid, eerbied voor de politieke tegenstander.
Mr Knottenbelt was in Rotterdam zo gezien, dat toen hij in 1925 voor de Vrij- heidabond . candidaat werd gesteld voor de
Tw~e Kamer, hij In· :Rötferdam een zeer·
groot aantal stemmen op zich wist te ver- enigen. In de daarop volgende jaren wist
· hij mède door het feit, dat hij voorzitter was geweest van de Nederlandse Reder&- , vereniging en daardoo:r zeer., goed,. op· d&
. hoogte was· van·· a'llerlei" .s:r:heepvaart~· ·&n" · . have~aken;.zlch in hoge mate ·te tloèa gel•
den bij de· beha,ndeling •van het' Nederlands•
Belgisch·verdt'l\g.·· ,, '···· ·· ''··. ' Acht jaren heeft hij deèl uitgemaakt van:
de Tweede Kamer, daarna· was hij n.og ge- durende vier jaar lid van de Eerste Kamer.
Ook in de Haagse afdeling van de Liberale Staatspartij, waartoe hij sinds hij zich in D'en Haag vestigde, behoorde, speelde hij een actieve rol.
In de laatste jaren belette Zijn gezond- heidstoestand hem zich actief bezig te houden met ·het politieke en maatschappe- lijke leven, maar bij velen was de herinne- ring · levendig gebleven aan een man van diepe liberà.le overtUiging, van nauwkeu-·
rige formulering van deze overtuigin~;, van hoog moreel en geestelijk gehalte.
Die herinnering zal· blijven bij hen, die het voorrecht hebben gehad mr Knotten-
belt persoonlijk te kennen. Hij was een po- liticus In de best'C zin van het woord, die gedreven werd door de liefde voor zijn land, door de m~fde voor zijn stad,, Rotter~
làm, waar hij woonde en werkte. ZUn nage- dachtenis zal een lichtend voorbeeld zijn voor allen, die thans en in de komende tlj- aen de vrijzinnige gedachten in ons la,nd steunen. Hij ruste in vrede.
:-.- .... ~ . ..:.
s--. ~
Copy en corresponclentüt YGOr ·het vol· ~
gend nummer ..., zenden aan de ~ waarn. Redactie-secretaris
G: STEMPHER
Prinsengracht 1 077 Amsterdam Telefoon 35343
.J wel goed aan doen te bedesik en, dat· het hier eea evolu,tionaire ontWikkeling geldt, waarbij van.
elke .binding, ook . van kleinere eenheden, eea
dankbaar gebruik dient te worden gemaakt,
Parlementaire Flitsen
<Vervolf van ~la~· 2)
reld er -~ anders uitzien! Ook MUlneer juist is, zoals de commu- nisten beweren, dat StaJin oen agt'easleve bedoelinge~t Z<ltl hebben, blijft de mogelijkheid bel!ta.an. dat binnenlandse omstandigheden hem tot agreSIIie zouden k~ nopen.
Het Westen zal de Ru8$ische macht~
heèbel:a zulk een. agressie in i~r
geval ni~ te gemakkelijk en te ver- leid&lijk mogen maken. En daar-om moet het westen zich kraehtig be·
wapenen. De heer Wendelaar keerde zich hier tegen de verblinde aan- haBgers van de theorie van de "Der- de Weg" en stelde nogmaals met na·
druk vast: zo krachtig mogelijk be- wapening móet. op het ogenblik het parool zijn, met als enige bedoeling:
de verleiding voo:· StaJin weg te ne·
men om een slappeling de zegenin~
gen van zijn kracht bij te brengen.
Sturen wij daarom op oorlog aan?
Dat is natuurlijk dwaasheid. Daarom zei de heer Wendelaar ook: wij moe~
ten tevens b 1 ij v e n praten el~ zo lang moge19k blijven hopen ~P hand·
having van de vrede. Het is. de g~te
verdienste van de Verenigde Naties.
dat zij tot dit gesprek de deur blijtt open houden. En ook minister Stik- ker ziet het gelukkig alduS.
lende land(tll, in het b~nd~:r Enge- land. Todl meende spr .• dat men dit, wat Eng.tand betreft. ook weel' niet als te ernstig moest zien. Engeland is nu ee~Ulll~al steeds bevreeSd ge.
weeat aijn lot formeel te nauw aan Europa te binden, maar ook bij een onverhoopt nieuwe oot"log zal ~
land naar aija overtutging West ..
. Europa niet alleen laten. Voorts merkte spr. nog op, dat, willen wlj nuttig werl( doen op het gebled v/:n de .. u.uwe:re aan$$lsluit\Jil& van. de volken, wiJ: goed zullen doen de Euro~
pese gemeenschap niet anders te be~
vorderen dan in nauwe samenwer- king met de Atlantische Gemeen- schap. In dit verband sprak de heer Wendelaar ook zijn vreuJde uit over de belangrijke vorderingen, welke in LiRsabon waren gemaakt. Met grote voldoening had hij ook verno ..
men, dat bij de laatste internattona~
Ie besp~lóngen de Beuelux-partners
meerm.~en overleg geple_egd hebben en tengevolge daa-rvan ~n lijn ge- trokken hebben.
• • •
Th.ans moèten wij onze aandacht nog even ~hten naar de Tweede Kamer, welke, op het ogen- blik, dat wij dit s.chrljven, nog mtd- denin de beband:eling van de Gl'OOO·
wetsherziening ten ~en van de buitenlandse betrekkingen ~t. Dat dus voor de volgende week latend, Willen wij ons hier beperken tot de vermeld.iDg, dat ala voornaamste werd Debandeld het ontwerp .,Instelling Yan do Nederlandse orde Yan a.dVOo>
et.ten. aJanlede recelen- betreffenào
orde en discipline voor de advocaten en procureurs", kortweg ontwerp Advocatenwet genaamd. Een geheel wetteqjke regeling tha.na vaa het advocatenberoep, in de plaats van~e
ten dele wettelijke re"Ung (o.a. h~
Kon. Besluit van 17 Aug. 1929, waarop de raden van toezicht en diseipline o.a. steunden), ten dele vrijwillige organisatie, gevormd d.QO:
de in November 1915 · opgerichte :.N~rlaNlsèhe Advoeatèn Vereenl·
ging". Het oa\werp, dat thans in be- handeling WUd ~ kwam hl hoofdzaak overeen met het door het bestuur van de Nederlandse Aàvoca•
ten Vereniging aanvaarde ontwerp, dat door een comr.:tissie, aangewezen door het bestuur dier vereniging, was ontworpen. Het was echter geenszins zo, dat hieruit kon worden afgeleid, dat de ontworpen regeling ook de sympathie van practisch alle advocaten had. Het tegendeel bleek welhaast het geval, want het verzet nam geleidelijk tge en uit vel'- gaderiJ;lgen en gehouden referen~
viel wel op te maken, dat, voarzove\' men van. be)angstelllilg liet blijken,
® meerderheid tegen was.
toonde mr Vonk àoh echter allesbe·
halve. :aet ,,nobütt offkliulll'' lijkt mij, zo merkte hij o.a. op, door dit wetsontwerp, ook zoals het n\l luidt,
zo~tl niet verv~ dQQl",. • tocb min of meer gereduceerd te. wordeR tot een gereg--teerd ea in • , toekomst nog meer te reglementef"Cn
beroep. De wees, dat hierdoot" het edde vanhetberoep aldoor~ ... aal worden gevoeld en tenslotte misschien niet meer terug te vinden -.1 aijn ia de massa van regelingen. g:ebods-en wrbodàbeP4JtDPà van. interne aar«, acht ik nJ" geheel oagerechtvaar- digd. Maar daardoor zou aan de pel'- soonlijke verantwoordelijkheid van de advocaat en procureur in dienst van het recht, juist de grondslag en de attractie van het nobile officium ..
g~ dienst zijn bewezen.
men tweede punt van bezorgdheld was voor hem hierin gelegen, d&t de drijfveren tot dit wetsontwerp wel zeer veel gem~n hadden met per•
fectionisme: vervollediging e:Q. ver• · volmaking op papier. Hij betreurde ook, dat het hoger beroep in tu<:ht•
zaken niet was gebleven bij de ge.;
rechtsboven, doch met een gemengd college (leden van de zittende Dt&ll- stratuur en advoeaten) kon lltt ook wel v.rede hebben. Ml' Vonk ~llf4e Zijn speech aldus: .,De tijdgeest vraagt erom en er zitten OGk wel enige goede kanten aan de zaak.
maar het ont\verp op zichzelf is mU · niet sympathiek. Ik hoo}) er het beate
,.an, maar ik heb ~ g:een o.-erdreven ploof iq." Het werd ~.!l.s. aan·
..ard {O.P.N'. tegea).
h Straat~rg, zo merkte mr
We~la.ar in een veroer gedeelte van zijn betoog o.a. nog op, óntwik~
kelt zich l~rhand de Euro•
peaa. eanhetd. m.a . - . teleurstentag ia daar ~ onthouding van verschn-
Bij de schriftel~ voorbereiding
van dlt ontwerp heeft de Tweede Kamer (via de VMte Commissie.
voor Privaat- en strafwet)· kans ge.
zien, verschillende belangrijke ver ..
beteringen in het ontwerp aange- bracht te kt1fgen. Op deze grond verklaarde mr Vonk dan ook na•
mens onze V.V.D.-fraetl9, d-.t zij tenalotte haar stem a.aa het ontwerp
niet sou onthouden. Enthoutlaat
