S~erbeeckia 27: 3-10 (2007)
ZELDZAME EN MISKENDE RUSSULA'S IN VLAANDEREN (4)
-
ENKELE SOORTEN UIT RUSSULA SUBSECTIE
VIOLACEINAE
RUBEN WALLEYN1 & GUIDO LE JEUNE2
'
Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek
,
Gaverstraat 4,8500 Geraardsbergen
2Beemdenlaan
67
,
B-2900
Schoten
Summary
Some Russula species of Russula subsection Violaceinae, viz. R. clariana, R. pelargonia and R. violacea, are described from collections from Flanders, northern Belgium, and their ecology and distribution in this region are discussed.
Inleiding
In dit artikel
stellen we
enkele min of meer zeldzame
en vaak miskende russula
'
s
voor uit R
u
ss
uia s
ub-
sectie
Viola
ce
ina
e
:
Ru
ss
ula
c
lariana
R
.
Heim
ex
Kuyper
& Vuure
,
R. pela
rgo
nia N
iolle
en R.
violac
e
a
Quél
.
Deze subsectie is nog steeds één van de minst
taxonomisch uitgeklaarde
groepen in Russuia.
Tot
deze groep behoort
ook
de
in Vlaanderen uiterst
zeldzame
Ru
ss
ula inno
c
ua
(
Walle
y
n
&Le
Jeune
2000) en het
soortcomplex
rond R
.
oli
v
ac
e
o-
violaseens
waartoe wij ook Ru
ssula viroviolacea
Imler (1984) rekenen
.
Als groep zijn deze
russula's in
het veld vrij eenvoudig te herkennen aan de
geur
(herinnerend aan R. f
ra
g
ili
s
)
, de gave
s
nede en bleke
plaatjes
,
en het
kleurenpalet dat het
z
elfde
is als
dit
van R
. fragilis
en R.
undulata, maar
waarin groene
tinten vaker de overhand nemen. Naast de klassieke
soorten die
in Romagn
e
si
en grotendeels ook bij
Sarnari
staan beschrev
e
n
,
w
orden in d
e
ze groep
allerlei moeilijk te duiden collecties gevonden
,
die nu
eens
aanleiding geven tot het beschrijven
van nog
meer soorten
(Reumaux
1996)
,
dan weer tot het
ongenuanceerd
synonymiseren
van alle
s
oorten die
wij hier behandelen
(Kriegl
s
teiner
2000).
Ook wij
stelden vast
dat deze
soorten
z
eer variabel
zijn
,
maar
we denken dat het beter wachten is op moleculaire
gegevens
om de bestaande
taxonomische opvattingen
kritisch te beoordelen.
De
werkwij
z
e
in dit artikel i
s
de
z
elfde al
s
in
vorige
bijdragen
.
De kleurencode
s
volgen Kornerup
&
Wanscher (1978)
.
Russula
clariana ~ T
wee
ge
urrussula
Ru
ss
ula
c
lar
i
ana
R
.
Heim
,
Rev.
Mycol
.
(Paris) 8:
95
(1943
,
ongeldig)
,
ex
Kuyper & Vuure
,
Persoonia 12
:
452
(1985).
Beschrijvingen: Einhellinger (1985: 50-53)
,
Kuyper
&
v
an Vuure
(
1985
)
,
Roma
g
nesi
(1967
:
492-495)
,
Sarnari
(199
8
: 604-609)
,
St
a
udt (1985)
.
Afbeeldingen: Kränzlin
(2005: nr.
109, violette
vormen), Moser
&Jülich (Farbatlas Russuia IV 47)
,
Reumaux (134)
,
Staudt
(1985: 3)
,
Sarnari
(1998: 605
,
60
7
).
Een middelgrote tot vrij
g
rote
,
fragiele
(tot mati
g
stevige)
russuia.
Ho
e
d tot
80(110) cm diam.
,
jong
convex, later
plano concaaf tot concaaf
;
hoedhuid tot
2
/
3 straal
aftrekbaar
,
mat, onder loep fluwelig-wrattig
(niet glad) of
pruineus
,
zeer variabel
g
e
kleurd
,
vaak
een pastelpalet
van lil
a
en (grijs)groen
,
s
oms zui
v
er
groen
(IB5
,
ID4 maar groener,
geler dan kleuren in
serie
30) of zuiver blauwviolet
,
centraal soms
uitgebleekt
;
hoedrand
s
tomp,
afgerond
,
jong
iets
"
tubercul
é
"
tot duid
e
lijk knobbelig-wratti
g
bij ouder
e
exemplaren (tot 1
/
5
stra
a
l) soms uitgeble
e
kt vaak met
gele of roeste vlekken
.
Volgens Reumaux
(1996)
vertoont de
hoed
een kenmerkende
grijze schijn.
Lamell
e
n v
rij, soms gevorkt
,
matig dicht
(L
=ca.
120)
,
v
oor
a
l bij
ouder
e ex
emplar
e
n
aan de
r
a
nd
aderi
g
verbonden
,
vuilwit met crème (lichtgele)
schijn
;
snede
niet afwijkend.
St
e
el
35-55(95)
x8-
14(
18) mm,
gewoonlijk wat
verbredend naar basis en
aan de
top
,
meestal gebogen
,
onregelmatig cilindrisch
tot
vaak w
a
t
afgeplat. Vlees
wit
,
ook
onder hoedhuid
,
vooral
s
teelbasis wat
v
e
r
g
rijzend
(bruin
g
rij
s
,
ge
e
l-
grijs) bij kneuzing
of ouder worden
;
smaak scherp,
onmiddellijk brandend in lamellen bij verse jonge
exemplaren
,
ouder
e
e
x
emplaren matig scherp tot
bijna
z
acht
s
makend
;
g
eur fr
uitig (
z
o
a
l
s
bij Russ
uia
f
e
llea)
,
soms
z
wak of
iets
v
is
s
ig
bij oudere
exem-
plaren
;
traag
en zwak
reagerend met
g
aïac
,
zwak
margarinegeel met FeS04
.
Sporee
Ha
.
(macroscopie
gebaseerd
op RW 4243).
Spor
e
n
8
-9
(
10)
urn l
a
ng
,
ornam
e
ntatie
netvomig
,
gewoonlijk met enkele
a
lle
e
n
staand
e
wr
a
tten
,
tot 0
,
5
urn hoog
.
Ho
e
dhuid
met wat onregelmati
g
cilinder-
vormige
,
naar de top meestal wat versmalde
haren;
dermatocystiden knots- of
cilindervormig
,
weinig tot
zeer dikwijls gesepteerd.
Ecologie: gevonden bij Populus (P. x canadensis, P.
canescens), of Eik (Quercus) in lanen op matig
voedselrijke, klei of zandbodems. Juli-okt. Op de rijkste groeiplaats, Blauwe Toren (Brugge), is ze gevonden in zeer grote aantallen, in een kort gazon op kalkrijke klei, vergezeld van Russula elegans (zie Walleyn & Le Jeune 2007). In de Elzas groeit ze in indentieke omstandigheden (l.M. Trendel, pers. meded.).
Onderzochte collecties:
Brugge, parking crematorium Blauwe Toren, C2.11.23, onder Populus canescens, 7/9/2006, Walleyn R. 4243,4244 (GENT). Wachtebeke, provo dom. Puyenbroeck, onder Populus x canadensis, C3.45, 24/9/1988, Buyck B. 2733 (GENT, aquarel O. Van De Kerckbove in BR). Wilrijk, Fort 6, C4.26.21, bij Quercus, 22/9/1998, herb. G. Le Jeune 98-002. Wingene, Wildenburg, D2.13.12, bij Quercus robur, 20/1011999, Mestdagh 1. 23 (GENT, afwijkende sporen).
Grotere groenige exemplaren van Russuia clariana die duidelijk bij Populier groeien zijn in het veld herkenbaar, maar de soort is zo variabel dat microscopische controle aangewezen is. Hij kan zowel op Russuia undulata lijken (deze heeft wel witte sporee en andere geur), als (zeker de kleinere, veelkleurige exemplaren) op R. pelargonia, R. violacea of R. atrorubens. Enkel de sporen lijken tamelijk karakteristiek. De collectie Mestdagh 23 wijkt duidelijk af door zeer laag netvormig versierde sporen. Ook Samari geeft bij
R.
c
l
ar
i
ana
een hele reeks min of meer afwijkende vondsten op. De Violaceinae blijven een complexe groep, waarover het laatste nog niet is geschreven.De soort is lang miskend in Vlaanderen - de oudste vondst dateert pas van 1988 - en wordt mogelijk nog steeds over het hoofd gezien. Het aantal vondsten is beperkt tot Oost- en West-Vlaanderen en Vlaams- Brabant. In de Rode Lijst van Walleyn & Verbeken (2000) staat ze in de categorie "zeldzaam"; wat nog steeds gegrond lijkt.
Russuia pela
r
g
o
n
i
a -
GeraniumrussulaRussula pelargonia Niolle, Ann. mycol. 39: 66 (1941 ).
Beschrijvingen: Einhellinger (1985: 141-143), Galli (1996: 228-229), Romagnesi (1967: 495-498), Samari (1998: 595-600).
Afbeeldingen: Dähncke (1993: 912), Einhellinger (1985, pl. 16), Galli (1996: 229), Moser
&
Jülich (Farbatlas: IV Russula 43), Reumaux (1996: 34), Sarnari (1998: 597,599), Vesterholt (2004: 412). Een (vrij) kleine, broze russuia (habitus van Tenellae). Hoed 24-46 mm diam., convex, vlak met gewelfd-ingezonken centrum; hoedhuid zeer gemakkelijk aftrekbaar tot 2/3 straal, kleur zeer variabel, mengeling van kleuren of min of meereenkleurig, pasteltinten van lila, vleesroze, groen, et (groen)gele vlekken, centrum donkerder of bleker; oppervlak glanzend tot mat, iets berijpt-pruineus onder loupe; rand stomp. Lamellen stomp afgerond, matig dicht opeen (L = 90-120, tussenlamellen zeer schaars), jong gebroken wit, later met crème schijn; snede wit. Steel cilindrisch, meestal gebogen en vaak wat knotsvormig verdikt aan de basis, 8-12 mm diam., 35-45 mm lang, gekamerd-sponzig hol wordend bij ouderdom, vergrijzend bij ouderdom maar soms ook tezelfdertijd vergelend. Vlees met FeS04 zwaklichtgeel; met gaïac zwak en zeer traag groenblauw; smaak min of meer scherp; geur fruitig- chemisch, meestal met frisse Pelargonium- component. Sporee Hab. (macroscopie grotendeels gebaseerd op RW 4246).
Sporen tot 9(10) urn lang, met tot 1 urn hoge soms geïsoleerde maar meestal door lijsten verbonden stekeltjes. Hoedhuid met cilindervormige haren; dermatocystiden meestal knotsvormig, soms cilinder- vormig, meestal meermaals gesepteerd.
Ecologie: Russula pelargonia groeit bij Populus, vooral abelen en Trilpopulier, op rijkere, vaak wat vochtige bodems (klei, kalkrijk zand, alluvium). Juli- okt.( -dec.).
Onderzochte collecties:
De Haan, Vlissegem, BI.57.11, 24/6/1998, Lachapelle J. 98/06/24/1 (BR). De Haan, Zwarte Kiezel, B1.57.13, 14/7/1995, Lachapelle J.95-07-14 (BR); ibid., 30/7/1997, Lachapelle J.97-07-30/1 (BR). Turnhout, Dombergstraat en omgeving, B5.38.31, 1/10/2003, herb. G. Le Jeune 03-009 (geel, cfr. var. citrinovirensi. De Panne, Calmeynbos, CO.56.40, 11/9/1979, Heinemann P. 6960 (BR). De Panne, gemeentepark, CO.56.24, bij Populus x canescens , leg. 1. Launoy 4/09/2006, Debaenst P. 3978 (GENT). Brugge, bosres. Blauwe Torenbos, C2.11.23, proepje onder Populus x canescens en U/mus, nabij Lactarius evosmus, op natte kalkrijke klei, 7/09/2006, Walleyn R. 4246 (GENT). Poeke (Aalter), kasteel van Poeke , D2.25.24, 4/9/1999, Walleyn R. 1642 (GENT). Meise, park Nationale Plantentuin, grid 3 H, D4.55.32, in gazon bij Populus x canescens, 26/1 0/2006
Van de Kerckhove 0. 1017 (BR). Melsbroek, Floordambos, D4.57.40, 5/8/1979, lmler L. z.n. (BR). Kortenberg, de Merodebossen, E5.33.11, 7/9/1996, herb. G. Le Jeune 97- 046. Diepenbeek, Rapertingen, Nietelbroeken, E6.]7.41, 25/9/2004, Walleyn R. 3659 (GENT); ibid., E6.17.42,
25/912004, Walleyn R. 3663 (GENT).
Afwijkende collecties met hoge stekels en enkele verbindingen: Zillebeke, provo dom. Palingbeek, E1.34.41, leg. VdV 1/1111999, Walleyn R. 1777 (GENT, steel iets vergelend: cfr. R. pseudocavipes Bon?). Vliermaalroot, bosres. Jongenbos, E6.18.44, onder Populus x canadensis,
11/09/2003, Walleyn R. 3125 (GENT: sporenversiering cfr. R. pseudocavipes Bon?).
Russula pelargonia onderscheidt zich in Vlaanderen in het veld door zijn gebondenheid aan Populus, de kleine, meestal groenige vruchtlichamen, het vergrij- zende vlees en de pelargoniumgeur.
10 ~LOl
Fig. 3
.
Ru
ss
ula c
fr.
c
lariana (Mest
dagh
23)
Fig
.
2. R
ussula clariana (
RW
4243)
2
2
10ft'"
Fig. 5.
R
u
s
su
l
a
pelargonia(Le
Jeune
97046)
Fig.
6.R
u
s
s
ul
a
Fig. 8
.
R
us
sul
a cf
r
.
pseudocavipes(RW
17
77
)
Verwarring met
R
. vio
l
acea e
n
k
lei
ne exe
m
p
l
aren va
n
R.
c
l
ar
i
ana is zee
r
goe
d
moge
lij
k,
m
ic
r
osco
pi
sc
h
e
co
ntr
o
l
e
i
s der
hal
ve aa
n
geweze
n
. Wa
t d
e ve
r
gri
j-
ze
nd
e verk
l
e
u
ri
n
g van
h
e
t
v
l
ees
b
etref
t
, merken we
dat
d
ie
n
iet a
l
t
ij
d zo d
uid
e
li
jk is e
n
so
m
s gepaa
rd
gaat
met
(
b
r
uin
)gee
l in
stee
l
b
a
sis. Russu
l
a pse
u
docav
i
p
es
Bo
n
,
waarva
n h
et type
in
naa
ldb
os g
r
oe
id
e
,
is
zeer
ve
rw
an
t
e
n
ge
k
en
m
e
r
kt
do
or ve
r
g
el
en
d
v
l
ees e
n
sterk
steke
li
ge sporen met e
n
kele
kl
e
i
ne ve
rb
in
din
ge
n
.
Twee va
n
o
n
ze co
ll
ect
i
es verto
n
e
n d
eze
k
en
m
e
r
ken,
m
a
ar
ge
l
e
t
o
p mi
crosco
pi
sc
h
e var
i
a
bilit
e
i
t va
n d
e
soo
r
t
,
reke
n
en we
d
e
z
e v
o
or
l
op
i
g tot
R
ussula
p
e
l
ar
-
go
ni
a.
De G
e
r
a
niu
mr
u
ssu
I
a ko
mt
ve
r
s
p
re
i
d
in
V
l
aa
nd
ere
n
vo
or:
VZ
-
Z
in
Mar. V
I
.,
Ke
mp
.,
B
r
a
b.
L
ijkt
te
o
n
t
br
eke
n in d
e grote B
r
a
b
a
n
tse
b
osc
ompl
ex
en
o
p
l
ee
m
(Zo
ni
ë
n
,
Meer
da
a
l
,
H
all
er
b
os
,
V
laam
se
A
rd
e
n
nen). De o
ud
s
t
e w
a
a
rn
e
mi
ng
d
a
t
ee
r
t van
1
9
5
6
(exc
u
rs
i
e
tij
de
n
s
I
e Euro
p
ese Myco
l
ogisc
h
e
C
o
n
gres)
,
m
aa
r d
e twee
d
e waa
rn
e
min
g
d
ateer
t p
a
s
va
n 1
979
.
H
et is
n
iet d
uid
e
li
jk wat
d
e sta
tu
s
i
s va
n d
e
so
or
t. I
n d
e Ro
d
e L
i
jst s
t
aat ze a
l
s
"
z
eld
zaa
m
"
,
e
n
"
m
ome
nt
ee
l
n
ie
t b
e
dr
e
i
g
d
"
ma
ar
in
Ne
derl
a
nd
gewaag
t m
e
n
va
n
ee
n
ac
ht
e
ruit
ga
n
g e
n
s
t
aat ze
bij d
e
"Kwe
t
s
b
a
re
soo
rten
"
.
Russu/a vio/acea ss. Ro
ma
gn
.
R
ussula viola
ce
a Q
u
é
l
.,
Assoc. Fr
.
Ava
n
ce
m
.
Sc
i
.
: 11
(1883).
Besc
h
r
ij
v
in
gen: E
inh
e
llin
ge
r
(
1
985: 2
01
-
2
0
3)
,
Ga
ll
i
(
1
996: 23
0-
23
1
), Ro
m
ag
ne
s
i
(
1
967
:
499
-
5
0
4
).
A
fb
ee
ldin
ge
n
:
Dä
hn
cke (
1
993: 9
1
3)
,
Ga
lli
(
1
996
:
23
1
), M
i
c
h
ae
l
et a
l.
(
1
983
: 1
43
b
)
.
Ee
n
vri
j kl
e
i
ne, (zeer)
fr
ag
i
e
l
e
ru
ss
ula
. Hoe
d
28
-
45(75) m
m
d
i
a
m.
,
d
un
v
l
ez
i
g,
j
ong
min
of
m
eer
c
on
v
ex t
o
t gewe
l
fd
,
l
a
t
e
r pl
a
no
c
on
caaf of co
n
caaf
;
h
o
edhuid
tot r
uim 1
/3 s
t
r
a
a
l
a
ftr
ek
b
aa
r
,
m
at
,
ce
n
t
r
aa
l
wa
t
vet
ti
g, o
nd
e
r l
oep f
lu
wel
i
g
-
wrat
ti
g
o
f p
ruin
e
u
s;
va
ri
a
b
e
l
gek
l
e
urd
,
m
in
of mee
r
v
l
eesroze
-
v
i
o
l
e
t
(
l
OA3
,
IO
B3
,
10
C3), ce
n
traa
l
donker
b
r
uin purp
er
(
lO
F
5
) of f
l
e
t
s g
e
e
l
groe
n
(1B3,I
C3)
,
so
m
s ge
h
ee
l
gee
l
g
r
oe
n
,
l
okaa
l m
et g
eli
ge o
f r
oes
ti
ge v
le
kjes;
h
oe
d
ra
nd
sto
mp
,
a
fge
r
o
nd
, ko
rt kn
o
bbeli
g
-
geg
ro
ef
d
vo
lg
ens
h
et
pl
a
atj
es
p
a
t
r
oo
n
.
Lam
e
ll
e
n
v
rij
,
m
at
i
g
d
i
c
ht
opeen (L
=
ca
.
1
2
0
)
,
iets a
d
er
i
g ve
rb
on
d
e
n
aa
n
d
e
r
a
nd
, o
nd
er
d
e ho
edhuid
, t
u
sse
nlam
e
ll
e
n
zee
r
sc
h
a
a
rs e
n
va
n
o
n
ge
lijk
e
l
e
n
g
t
e; w
it
to
t
g
eel
w
it
,
vo
or
a
l bij
o
ud
ere exe
mpl
are
n m
et
duid
e
lij
ke c
r
è
me
(licht
ge
l
e) sc
hijn
; s
n
e
de ni
et
af
w
ijk
e
nd
. Stee
l
2
5-
4
0(50)
x8
-11
(
1
6) mm,
mi
n of
m
eer k
n
otsvo
rmi
g,
m
eesta
l
ge
bo
ge
n
, w
i
tac
hti
g
,
voora
l
in
ond
erste
h
e
l
ft
s
p
o
n
z
i
g
h
o
l
wor
d
e
nd
b
ij
o
ud
e
re
exe
mpl
are
n
.
V
lee
s
w
it
, oo
k
o
n
de
r h
oed
huid
,
voo
r
a
l
stee
l
bas
i
s e
n
vraa
t
v
l
ekke
n
wat ve
r
ge
l
e
nd
;
sm
aa
k
(zee
r
) sc
h
e
rp
,
o
o
k
in l
ame
ll
e
n
(verse exe
m
p
l
aren)
,
m
aar v
lu
c
h
t
i
g; g
e
ur
fr
uiti
g (zoa
l
s b
ij R
ussu
l
a f
elle
a)
, z
wak
bij
o
ud
e
r
e
exem
plar
e
n n
a
plu
kken (
duid
e
lijk
e
r n
a k
n
e
u
z
en
);
vri
j
s
n
e
l
g
r
oe
nbl
a
uw m
et g
aï
ac
,
zw
ak m
a
r
g
ari
neg
e
e
l
me
t
F
e
S04
.
S
pore
e
Ha
.
(
m
ac
ro
sco
pie
g
rotend
ee
l
s
g
eb
asee
rd
op RW 4
0
07
bi
s)
.
Spor
en kl
ei
n
er
d
an
bij
vo
ri
ge soo
rt
e
n
,
t
o
t
8
,
5
urn
l
a
n
g
,
met t
ot 0
,
75
urn h
oge geïs
ol
eer
d
staa
nde
ste
k
e
l-
t
jes.
H
aed
h
ui
d m
et ta
lri
jke g
r
ote
kno
tsvo
rmi
ge o
f
c
ilind
e
r
v
ormi
g
e d
e
rm
a
to
cys
tiden
,
m
e
e
s
t
a
l meerm
aa
l
s
g
e
se
p
teer
d
;
h
a
r
e
n
o
n
rege
lm
at
i
g
br
ee
d
,
n
aar
d
e
t
o
p
afgero
nd o
f wa
t
s
m
a
ll
er
t
oe
l
o
p
e
nd
.
Eco
l
og
i
e
:
so
litai
r of
in
zeer
kl
e
ine
groe
pj
es o
p
s
ch
ra
l
e, s
om
s
gr
az
i
ge
pl
aa
t
s
en
o
nder
Pa
pul
us of
Quer
e
us
,
o
p
za
nd
-
e
n l
ee
mb
o
d
e
m
s
.
(Ha
l
f
juni-
)
ju
l
i
-
o
kt
o
b
e
r
.
Onderzochte collecties:
Wingene, rand Vagevuurbossen, halfopen dreef met Quercus, C2.53.43, 17/8/2005, Walleyn R. 4007 (GENT);
id., 20/9/2007, 4007bis (GENT). Maria-Aalter. SchuurIo,
C2.54.32, onder Quercus robur in wegberm, 30/7/2000,
Walleyn R. 1862 (GENT). Deurne, Rivierenhof C4.27.40, 10/1974, Imler L. z.n. (BR). Schoten, Withof, C4.17.44,
21/7/1937, Schoten, De Valk, C4.18.32, 14/7/1954, fm/er
L. z.n. (BR). Hallaar, provo dom. Averegten, 05.14.ll,
onder Populus x canadensis, 8/7/1997, Walleyn R. 1169
(GENT) & herb. Le Jeune G. 97-037. Melle, Geerbosstraat, 03.34.34, 25/7/1992, bij Querucs robur en Populus x
canadensis in wegberm op kalkrijke zandleem, Walleyn R. z.n. (GENT); ibid., 12/8/1993, Walleyn R. z.n. (GENT). Houwaart, Walenbos, Dolaag, 05.56.41, bosdreef met Quercus robur, 18/7/2004, Walleyn R. 3546 (GENT).
Zoniënwoud, 19/7/1952, Imler z.n. (BR). Groenendaal, Ganzepootvijver, E4.56.22, 1/10/1999, Walleyn R. 1698
(GENT). NEDERLAND. Helmond, Covels bos, gemengd loofbos met Quercus, Populus, 23/10/2005, Walleyn R.
4110 (GENT).
Ru
ssu
la vi
o
l
ac
ea wordt in
de
lit
e
r
at
uur m
a
ar
we
ini
g
b
esc
h
reve
n
.
Sa
rn
ar
i
(
1
998)
blijk
t
hem b
v
. ni
e
t t
e
kenn
e
n
.
To
c
h
lijk
t
d
e soort o
n
s o
nderm
eer
d
oor
d
e
s
p
o
r
e
nk
e
nm
e
rken
goe
d
ge
k
a
r
a
kt
e
ri
seer
d
;
ve
rg
e
l
e
k
e
n
m
e
t
R. pe
l
arga
n
ia e
n R
.
cl
ar
i
a
n
a
i
s ook
de
ga
ï
ac
-
reacti
e v
er
sc
hil
l
end
(ve
el
ste
rk
e
r
).
Reum
a
u
x' (
1
996)
e
i
ge
n
z
inni
ge o
p
va
ttin
g va
n R
uss
ul
a via
l
ae
e
a ides
H
o
ra e
n R.
autumna
l
is Ve
l
e
n.
,
lij
ke
n qu
a af
b
ee
ldin
g
e
n micr
osco
pisch
e
t
e
kenin
g
h
ee
l
s
t
e
rk
o
p bv
.
o
n
ze
overwege
nd
v
i
o
l
et
t
e c
ol
l
e
ct
i
es
R
. vio
l
ac
e
a
.
Kaart 1.
Russuia
clariana
in
V
l
aan
d
e
ren. V
in
dp
l
aatse
n
v
óór 1
9
80 ( ) e
n
s
in
d
s
1
980 (.).
Kaart 2. Russu
fa
pelargoniai
n V
l
aander
en
.
Vi
ndpl
aatse
n
vóór
1
980 ( ) en s
in
ds
1
980 (.)
.
Kaart 3. Ru
ssuia violacea in
V
l
aa
n
deren. Vindp
l
aat
se
n vóór 1980
(
) en
s
ind
s
19
8
0 (.)
.
Dankwoord
De verspreidingskaartjes konden gerealiseerd worden
dankzij de gegevens van FUNBEL.
Referenties
DÄHNCKE R.M. (1993) - 1200 Pilze in Farbfotos. AT
Verlag, 1179 p.
ElNHELLJNGER A. (1985) - Die Gattung Russuia in Bayern.
Hoppea 43: 5-286 + 32 pl.
GALLI R. (1996) - Le Russule, Atlante pratico-monografico
per la determinazione delle russule. Ediz. Edilnatura.
HEIM R. (1943) - Notes sur les champignons du Peche. I.
Les Russu1es de I'espèce collective « violacea». Rev.
Mycol. (Paris) 8: 87-97.
MlCIIAEL E., HENNlG B. & KREISEL H. (1983) - Handbuch
für Pilzfreunde. V. 2 Auflage. Milchlinge und Täublinge.
Stuttgart, Fischer.
IMLER L. (1984) - Russuia viroviolacea lmler spec. nov.
Icones Mycol., pl. 67-68, 74c-d.
KORNERUP A. & W ANSCHER J.H. (1978) - Methuen
Hanbook of Colour. London, Eyre Methuen. 252p.
KRIEGLSTElNER G.I. (2000, ed.) - Die GroJ3pilze Baden- Württembergs. Band 2. Ständerpilze: Leisten-, Keulen-,
Korallen- und Stoppelpilze, Bauchpilze, Röhrlings- und
Täublingsartige. Stuttgart, Eugen Ulmer.
KUYPER T.W. & VAN VUURE M. (1985) - Nomenclatural
notes on Russuia. Persoonia 12: 447-455.
MARCHAND A. (1977) - Champignons du Nord et du Midi.
Tome 5. Les Russules. Perpignan, Soc. Mycol.
Pyrénées Médit.
ROMAGNESI H. (1967) - Les Russules d'Europe et
d' Afrique du Nord. Paris, Bordas, 998 p.
+
1 pl.SARNARI M. (1998) - Monografia illustrata del genere
Russuia in Europa. Tomo primo. Trento, Associazione Micologica Bresadola, 800 p.
- (2005) - Monografia illustrata del genere Russuia in
Europa. Tomo secondo. Trento, Associazione
Micologica Bresadola, 807-1568 p.
STAUDT E. (1985) - Russula clariana Heim. Grosser Pappel-
Täubling. Siidwestdeutsche Pilzrundschau 21(1): 2-5.
REUMAUX P. (1996, coll. BlDAUD A. & MOËNNE-Loccoz
P.) - Russules rares ou méconnues. Marlioz, éd.
F.M.D.S., 294 p.
VESTERHOLT J. (2004) - Danmarks Svampe. Copenhagen,
Gyldendal, 473 p.
W ALLEYN R. & LE JEUNE G. (2000) - Enkele zeldzame en miskende russula's uit Vlaanderen. Jaarboek VMV 5: 54-57.
WALLEYN G. & LE JEUNE G. (2007b) - Russuia elegans ss. Romagn. - Vergelende netspoorrussula. Meded. Antwerpse Mycol. Kring 2007: 46-47, 44.
W ALLEYN R. & VERBEKEN A. (2000) - Een gedocumenteerde
Rode Lijst van enkele groepen paddestoelen (macrofungi)