• No results found

IN DIT

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "IN DIT "

Copied!
24
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

JAARGANG 16- NR. 4- JULI 1983

Partijsecretariaat: Bezuidenhoutseweg 195, 2594 AJ Den Haag, telefoon: 070-858303

UITDAGING:

verschijnt 8 x per jaar

ZES MAANDEN - ZES ZETELS

door Maarten Engwirda, voorzitter Tweedekamerfractie

Wanneer deze Democraat verschijnt is het zomerreces begonnen. Een goed moment voor een korte terugblik op het afgelopen parlementaire jaar. Een jaar, dat na de verkiezingen van 8 sep- tember 1982, zeker niet makkelijk is geweest. Ondanks het enthousiasme binnen de partij en de inspanningen van D'66-ers in vertegenwoordigende li- chamen zette de neerwaartse trend in de opiniepeilingen immers door tot een dieptepunt van 2 Tweedekamerzetels.

Gelukkig is daar bij de laatste gepubli- ceerde peiling verandering in gekomen:

D'66 steeg, voor het eerst in 11/2 jaar, van 2 naar 3 zetels. Natuurlijk is dat nog lang niet voldoende. Maar het is wel het begin, zij bet nog zeer bescheiden, van de weg terug naar boven.

Die weg zullen we in het nieuwe parle- mentairejaar moeten vervolgen. Daarvoor is een extra inspanning nodig van u en van ons. Ik stel u voor dat die extra inspanning erop gericht wordt om 0'66 binnen een half jaar in de opiniepeilingen terug te brengen op 6 Tweedekamerzetels. Met het enthou- siasme, wat binnen de partij leeft, en met de ideeën, die wij hebben, moetdat kunnen lukken. En als ons dat lukt, biedt dat een prima uitgangspositie voor een verder her- stel van 0'66.

Dat is een uitdaging. Een uitdaging, die we gezamenlijk waar kunnen maken. 17 jaar

ge~chiedenis van 0'66 bewijst dat. On- danks de vele ups and downs heeft onze partij in die 17 jaar immers een invloed gehad, die vaak vele malen groter was dan het aantal zetels, dat door 0'66-ers bezet werd. Ik noem u slechts drie voorbeelden daarvan:

I) De grotere openheid en openbaarheid van bestuur, die sinds 1966 tot stand is gekomen;

2) de grotere plaats die binnen dat bestuur aan het belang van milieu en energie is toegekend;

3) de erkenning van de noodzaak tot ver- nieuwing en versterking van de industrie.

Maar ook in het afgelopen parlementaire jaar heeft de invloed van D'66 zich, on-

danks de beperktere omvang van de frac- tie, op een aantal terreinen duidelijk gem a- . nifesteerd. Ook daarvan drie voorbeelden:

I) nadat de D'66-fractie had aangedrongen op het houden van een parlementaire en- quête naar de oorzaken van het RSV -dé- bacle, voelden de drie grotere partijen daar oorspronkelijk niets dan wel weinig voor.

Toch is die enquête er gekomen.

2) Het verzet van de 0'66-fractie tegen de extra belasting voor tweeverdieners heeft er mede toe geleid, dat deze maatregel een half jaar is uitgesteld en misschien wel he- lemaal niet doorgaat.

3) het standpunt wat de 0'66-fractie in

DEMOCRAAT JAARGANG 16-NR. 4-JULI 1983

maartjl. heeft ingenomen inzake de terug- dringing van de rol van middellange af- standsraketten in Europa (opschorting van de plaatsing in West-Europa in ruil voor vernietiging van een aanzienlijk deel van reeds geplaatste SS-4's, SS-5's en SS-20's in de Sovjet-Unie) is op een hoorzitting in juni vrijwelletterlijk overgenomen door de

Vredesbeweging (IKV en Pax Christi).

Dat alles is geen reden voor zelfgenoeg- zaamheid.

Het is wel een begin, waarop we in het nieuwe parlementaire jaar kunnen voort- bouwen. Ik verzeker u, dat dat wat de Tweedekame1fractie betreft ook zeker zal gebeuren. Vele plannen voor de extra in- spanning in het komende half jaar zijn reeds in voorbereiding. U zult van ons ho- ren. Terug naar 6 zetels en meer: dat is voor u en ons in het komende najaar de uitdaging.

Graag wens ik u een prettige vakantie.

IN DIT

NUMMER

Interview 3

Limburg aan het woord 5 De Adviesraad verslagen 8

Congresstukken 10

Democraten: Liberalen? 11 (Ex-)Democraten schrijven 14

TWEEDE

CONGRESDEMOCRAAT

· ~

(2)

Vrijdag 25 november 1983: feest in

Amicitia

De afdeling Den Haag organiseert op vrijdag 25 november, nadat het Con- gres is geschorst een daverend feest tussen het pluche van Amkitia. Na- dere gegevens zullen u in komende Democraten worden medegedeeld, maar u kunt er vast rekening mee houden.

De afdeling Den Haag pakt een oude traditie op. Wij hopen dat velen van u met ons meefeesten.

Kandidaten gevraagd voor funkties in het dagelijks bestuur.

Vice-voorzitter. politiek, Secretaris politiek, Secretaris buitenland.

Op het najaarcongres loopt de eerste bestuurtermijn van twee jaar af voor de

vice-voorzitter politiek, de secretaris-politiek, de secretaris buitenland.

De huidige funktionarissen zijn

·reglementair herkiesbaar.

Wij roepen leden, die zich voor deze funkties kandidaat willen stellen op zich aan te melden bij het landelijk secretariaat, alwaar de benodigde formulieren verkrijgbaar zijn.

Kandidaten, die belangstelling heb- ben kunnen inlichtingen inwinnen bij de huidige funktionarissen of bij de partijvoorzitter.

Vice-voorzitter organisatie De huidige vice-voorzitter organisa- tie, Mieke van Wagenberg, legt tij- dens het najaarscongres haar funktie neer. Daardoor ontstaat de vakature voor vice-voorzitter organisatie.

Leden, die belangstelling hebben voor deze funktie kunnen inlichtin- gen inwinnen bij Mieke van Wagen- berg, tel. 071 - 154636, of bij Miehiel ten Brink, tel. 070 - 858303 of thuis 071 - 141934.

Kandidaatstellingsformulieren zijn aan te vragen bij het Landelijk se- cretariaat in Den Haag. ·

·Kandidaten gevraagd voor commissies De Rapportage commiSiiie

Sinds geruime tijd heeft de Rappor- tage commissie te weinig leden. Het Congres heeft de Rapportage com- missie een meer uitgebreide taak ge- geven m.b.t. de voorbereiding van congressen en de bewaking van" pro- cedures. Deze taak vraagt een groter

Wegens pensionering van de huidige functionaris- onze onvolpre- zen Jopie de V oogt- zoeken wij per I september op het landelijk secretariaat van D'66 voor 20 uur per week een

ERVAREN TYPIST(E), die

I) vlot en foutloos kan tikken, waarbij slordige of m~eilijk leesbare handschriften geen onoverkomenlijke problemen opleveren;

2) beschikbaar is van 10 tot 14 uur;

3) ruime mogelijkheden heeft tot overwerk en daartoe ook bereid is;

4) bereid is zich zo in te werken dat hij/zij de telefoon vlot kan bedienen;

5) 'bereid is allerhande andere klusjes te doen;

6) in staat is te stenograferen;

· 8) in staat is moderne talen foutloos te tikken;

9) eventueel bereid is ons notulistenteam te versterken.

Salarisgrenzen: f 1019,....: tot f 1491,-

Inlichtingen bij Marin Engelhard, hoofd algemene zaken, of Corrie Hupkes, plaatsvervangend hoofd algemene zaken, telefoonnummer 070-858303 of- buiten kantooruren - 070-905866. Sollicitaties vóór 15 augustus 1983 te richten aan de Sollicitatiecommissie, p/a Bezui- denhoutseweg 195, 2594 AJ Den Haag.

Wegens gedeeltelijke opheffing van de vacaturestop zoeken wij voor zo spoedig mogelijk op het landelijk secretariaat vari D'66 voor 20 uur per week een

REPRO/POST KRACHT, die

I) in staat is

a) het fotokopieerapparaat feilloos te bedienen, b) de post zo goedkoop mogelijk te·verzenden, c) de voorraden met een vooruitziende blik te beheren, d) stukken kopieerklaar te maken en nadien te archiveren, e) bereid is koeriersdiensten te verrichten;

2) zich niet door anderen laat opjagen en bestand is tegen hectische toestanden;

3) beschikbaar is van 12.30 tot 16.30 uur;

4) ruime mogelijkheden heeft tot overwerk en daartoe ook bereid is;

5) bereid is zich zo in te werken dat hij/zij de telefoon vlot kan bedienen;

6) bereid is allerhande andere klusjes te doen.

Het salaris zal overeenkomen met het wettelijk minimumloon. In- lichtingen bij Marin Engelhard (hoofd algemene zaken) of Corrie Hupkes (plaatsvervangend hoofd algemene zaken), telefoonnummer 070-858303 of- buiten kantooruren - 070-905866.

Sollicitaties vóór 15 augustus 1983 te richten aan de Sollicitatiecom- missie, p/a Bezuidenhoutseweg 195, 2594 AJ Den Haag.

aantal leden, dan de huidige 3 leden De DEMOCRAAT-EXTRA ver- die de Rapportage commissie telt. schijnt om de twee wekenrEn geeft Wij doen een dringend beroep op u. in elk nummer actuele informatie, u Leden, die belangstelling hebben kunt dat ook in het hart van deze kunnen de taken van de Rapportage Democraat weer zelf constateren.

commissie vinden in het Huishoude- Gun uzelf ook de zelfstandig ver- lijk Reglement. Zij kunnen ook in- schijnende nummers van Demo- lichtingen inwinnen bij de vice-voor-· craat-Extra:

NEEM NOG SNEL EEN ABONNE- MENT

En briefkaartje aan de partijvoor- lichter (Bezuidenhoutseweg 195, 2594 AJ Den Haag) is voldoende.

Voor de rest van ditjaar betaalt u (na ontvangst van een accept-girokaart) slechts één tientje!

zitter organisatie, of bij leden van de Rapportagecommissie.

Kandidaatstellingsformulieren zijn àan te vragen bij het Landelijk Se-

cretariaat, te Den Haag. DE GROENE LIJN: 070- 85 07 88

DEMOCRAAT JAARGANG 16- NR. 4- JULI 1983

COLOFON

De uitgave van de Democraat ge- schiedt onder verantwoordelijk- heid van een door het Hoofdbe- stuur benoemde redactieraad die als volgt is samengesteld:

Jan Goeijenbier, Marie-Louise Tiesinga, Ed Veenstra, Stijn Verbeeck, Mieke van Wagen- berg, Kitty Warburg, Roei Hes- kamp.

Als secretaris is aan de redactie- raad toegevoegd: Corry Hupkes.

Correspondentie, copy e.d.

richten aan het redactiesecreta- riaat van:

De Democraat, Bezuidenboutseweg 195, 2594 AJ Den Haag.

Verantwoordelijkbeid

De redactieraad draagt de eindver- antwoordelijkheid voor inhoud en op- name van publikaties in de Demo- craat. Het moet duidelijk zijn dat deze verantwoordelijkheid zich niet uit- strekt tot bjjdragen van het Hoofdbe- stuur, fracties in vertegenwoordigen- de lichamen, het SWB-bestuur, het PSVI-bestuur, de Adviesraad en an- dere officiële partijorganen. Al deze bijdragen zijn als zodanig herkenbaar aan het rubriekshoofd.

Ook de inhoud van ingezonden brie- ven, die steeds de naam van de schrij- ver vermelden, valt buiten de verant- woordelijkheid van de redactieraad.

Voorzover er enig misverstand om- trent de redactionele verantwoorde- lijkheid mocht dreigen, worden de ti- tels van bijdragen die buiten die ver- antwoordelijkheid vallen, voorzien van een*

De Democraat

De Democraat wordt gratis toe- gezonden aan alle leden van D'66. Niet-leden kunnen- zich abonneren voor f 35,- per jaar.

Losse nummers zijn verkrijgbaar bij het secretariaat voor f 4,- per stuk.

Wanneer verschijnt de Democraat?

De Democraat verschijnt 8 maal per jaar.

Democraat nr. 5 verschijnt ± 7 september 1983.

De sluitingsdatum voor ALLE kopij voor dit nummer is:

dinsdag 16 augustus, 12 uur.

Advertentietarieven per 1-2-1982 1/1 pagina: f 1300,-

1/2 pagina: f 800,- 1/3 pagina: f 600,- I/4 pagina: f 500,- 1/6 pagina: f 400,-

Steunkleuren zijn mogelijk;

meerprijs op aanvraag verkrijg- baar.

Contractprijzen op aanvraag verkrijgbaar.

Plaatsing van advertenties is me- de onderworpen aan de goedkeu- ring van. de redactie.

Oplage: 10.500 ex.

Druk en Lay-out:

Brouwer Offset BV/Utrecht Partijsecretariaat

Bureau SWB D'66 Bureau PSVI D'66 Bezuidenhoutseweg 195 2594 AJ Den Haag Telefoon: 070-858303 giro 1477777 Partij voorlichter:

070-832468

(3)

BESLUITVORMING IN CRISISTIJD

u zegt dat bij het beheersen van crises sprake is van twee fasen. Over de tweede fase wilde ik graag met u praten, dus daar-

over straks meer. Maar wat verstaat u on- der de eerste fase?

In de eerste fase gaat het om de bewust- wording dat de oude vertrouwde doelein- den niet langer de gewenste resultaten le- veren. Je ziet dat in de afgelopen tien jaar veel vooruitgangsgeloof is omgeslagen in doemdenken. Kernbewapening, crimina- liteit, werkloosheid, vervuiling en groeiende overheidstekorten werpen een somber licht op de nabije toekomst.

Op allerlei manieren en met inzet van veel middelen is geprobeerd oplossingen te vinden, alleen het bereikte resultaat vol- doet niet. Men leert dat het anders moet.

Daarna kan de tweede fase intreden: want

"anders" is geen doel, dat geeft geen rich- ting. We zullen moeten leren nieuwe doe- len te stellen. Daarom noem ik de tweede fase die van het ; , doelleren".

Is er bij al die dreigingen die u net noemde, sprake van een achterliggende samen- hang?

Die samenhang is aantoonbaar en leer- zaam. Steeds opnieuw gaat het niet om natuurrampen, maar om het gedrag van mensen, dat aanleiding geeft tot het ont- staan van de dreigingen.

Waarom zouden we de maatschappelijke ontwikkelingen niet meer naar wens laten verlopen, zeker nu ons zo ongekend grote hoeveelheden kennis en rijkdom ter be- schikking staan?

Als centraal punt van samenhang is er het falen van onze besluitvorming. Dat falen kan komen door een verandering van de randvoorwaarden. Er moet inderdaad on- der steeds moeilijker omstandigheden worden besloten.

Schaalvergroting, verkokering, ver- vreemdingen, het steeds ingewikkelder worden van de moderne samenleving ver- hogen het risico dat er fouten worden ge- maakt.

Maar fouten kunje toch herstellen?

Ja, zodra schadelijke gevolgen blijken, zou je dat ook verwachten. Maar bij een aantal dreigingen is geen sprake van herstel en daarom heb ik verder gezocht naar de oor- zaak voor het verschijnsel, dat mensen zo , ,dom'' zijn elkaar en zichzelf in toerie- mende mate te bedreigen.

Mijn probleemstelling was aan te geven waarom wij tegenwoordig steeds vaker onze doelen verkeerd dreigen te kiezen.

Verkeerd in de zin, dat wij daarmee gevol- gen oproepen die wij zelf schadelijk ach- ten.

Ik ga er vanuit dat mensen- in elk geval de meeste- proberen vooral het eigen bestaan te verbeteren, zonodig ten koste van ande- ren. In het verleden is zo vooral de van

Lukas .. ·van Suengwr l)""omoveerde Ril paar ~audell geleden tet dootór. In de Socfale wetenschappen. In zijn proef~

S(;hrift ,.-hllJtdelseditie vetschenen bU Vu Holkema éri Warendotf onder t:Je:: titel . "Çrlsisle5sen" • prijs f 17,5G - houdt hij .zich ·'*zig m.et tie •vraag, ·w~ wij er·

. maar lliet.m slagen om allerlel, ongeWenSte.

ontwikkeliitgen (de bewJaJeniugswedlobp, niiik!Jvervullingi masslde wer~ooshel.ll

.en stijgende overheidstekorlén ·euz~) te

stoppen. . . . .

In zijn antWoorde~~. is veelterug te -vin~nj · ·

· · . WaarllV$J;" fu D'(l6 .11ok is ~edae)lt en ge• .. • SPrllken .• bovendie~twerdhe(p~c~ ··•·

in. de~J.ers ~r · ~t~ef. ontvangen; J>at was tie rede.n waarom O.Qe~ Qeskamp va11 de· Democraat-redactie met •. Lukas vi/in · Spengler is gaan praten; ·

Daarbij bleek~ dat .het idee . Vlllt het

;;woonerf" ai in J963•door LukM van Spengler Is ontWikkeld en dat.de h90fd•· • PUJ,J.ten van di.e ged~tcbte !)Ok nu nog bij de

·aanleg vu. woonerven· worden gebruikt•

· Als d!lt ook. voor'"'Zijn tegenwootdige •.

ideeëJi,:WU.getden? : · · · / Juleidingen ·door .van· Spengler blo-.

nenlWrt te beluisteren m ' . ~am . (MaatBChapt»J V!)DI'Nijverlteid eri Budel ··

Ol0•73!JS51) en in Am~rsf!)DI'tJinfernJ·

tlonale School ·· voor Wijsbege(lrte,

033~1SOl0)~ resp. op. %5 àugustus.en 10

8et)tember. · ·

nature aanwezige schaarste teruggedron- gen. Daarna is het streven naar een verdere bestaansverbetering steeds vaker gaan stuiten op knelpunten, die - binnen de cultuur- worden opgeroepen door het ge- drag van anderen. Bij het terugdringen van deze cultuurgegeven knelpunten blijken de mensen voor een gevaarlijke keuze te staan. Ze kunnen de knelpunten bestrij- den, of eerst het gedrag dat daaraan ten grondslag ligt opsporen om daarna na te gaan of het redelijk is dit te verminderen, bijv. met behulp van de overheid. Het ge- vaar ligt er in dat het in de praktijk op de korte termijn veelal aantrekkelijker is om de pijn van de knelpunten te stillen, zonder de tijd te nemen voor de aanpak van het gedrag dat de knelpunten veroorzaakt.

In uw proefschrift noemt u dat laatste symptoombestrijding, waardoor de wer- kelijke oorzaak van de knelpunten minder wordt opgemerkt en dus ongeremd aanwe- zig blijft. Daarna volgt nog meer symp- toombestrijding, net zo lang tot de mensen niet meer kunnen of willen opbrengen. Tot dat moment blijven de direkt belangheb- benden (de benadeelden én de veroorza-.

kers van het nadeel), maar ook de deskun- digen en de hulpverleners aandringen op méér symptoombestrijding. Kunt u dat met een aantal voorbeelden verduidelij- ken?

Vervolg op pag. 4

DEMOCRAAT JAARGANG 16- NR. 4- JULI 1983

Weersverwachting voor de komende maanden: Eenfrisse wind die wel eens zou kunnen aanwakkeren tot een stevige bries.

Het heeft er çûle schijn van dat de op 6/7 mei jl. in Zutphen gekozen publiciteits- coördinatoren Kees van den Brink en Martien van Dedem-van der Does voor de- ze ontwikkeling gaan zorgen.

Iedereen weet hoe moeilijk de deskundigen het hebben als zij het weer voor de komen- de dagen moeten voorspellen, maar er lijkt nu een stevig hogedrukgebied op ons afte komen. Dit dan in de vorm van het publi- citeitsplan dat door deze nieuwe hoofdbe- stuurders is opgesteld.

Twee hoofdlijnen zijn terug te vinden in dit plan voor de komende jaren: Duidelijke afbakening van de positie van D'66 in he{

politieke krachtenveld en verbêtering van de communicatie binnen de partij. En met name dit tweede element kan voor de ste- vige bries gaan zorgen.

Al vele malen is er in het recentè verleden gesproken en geschreven over verbetering van de interne communicatie. Een belang- rijke verbetering is gerealiseerd in de vorm van de Democraat EXTRA, snelle infor- matie vanuit Den Haag. Het is jammerdat niet alle leden een abonnement hebben op dit actuele blad en dat betekent dat dus niet iedereen volledig bij blijft.

Voor een nieuwe opzet van Democraat en Democraat Extra worden plannen uitge- werkt om te komen tot een zeer frequent verschijnende editie voor alle partijleden.

Maar interne communicatie is meer, zeker in de plannen van de publiciteitsêoördi- natoren.

Tot de interne communicatie, die bijdraagt tot versteviging van de positie van de par- tij, ook naar buiten, behoort ook het vanuit regio's en afdelingen actief naar buiten brengen van informatie.

Zowel voor "Den Haag" als voor andere regio's en afdelingen is het van groot be- lang om te weten welke D'66 oplossingen elders in het land zijn en worden bedacht en uitgevoerd. Om niet iedere keer op- nieuw het wiel te moeten uitvinden. Uit- wisseling van deze informatie, ook via het partijblad, zal sterk worden gestimuleerd in de toekomst. Die informatie is zeker ook van belang als het gaat om de afbakening van de positie van D'66 in het politieke kr-achtenveld, landelijk, regionaal en plaatselijk. En daarvoor is meer nodig dan een stevige bries, dan zullen we met z'n allen moeten zorgen dat er een storm op- steekt. De storm van de D'66 verandering.

31!1

(4)

Wie daarvoor oog krijgt, gaat zien dat ie- dere actuele crisisdreiging een overeen- komstig beeld vertoont. Onder de druk van direct-belanghebbenden vindt over- matige symptoombestrijding plaats. Het meesf overtuigend zijn de voorbeelden waar inmiddels overduidelijke schade en schande is gevolgd. Tientallenjaren lang is onze veiligheid nagestreefd met de ont- wikkeling van atoombommen die op lange- re termijn onze veiligheid meer dan ooit bedreigen. Verkeersdoorbraken, bedoeld om ruimte voor de auto te scheppen, heb- ben geleid tot de komst van nog meer au- to's en opstoppingen. Tal van vormen van maatschappelijke, economische en inter- nationale hulpverlening dreigen - voor- zover zij symptoombestrijdend zijn - an- deren in te stellen op het ontvangen van hulp en daarmee extra hulpbehoevend te maken. Steeds opnieuw gaat het om ach- teraf verklaarbare averechtse gevolgen.

De overheid zou - u zei dat hiervoor al- prima in staat moeten zijn om de meer gemeenschappelijke belangen te dienen.

Ik zie daar-echter niet al te veel resultaat van.

Dat ben ik inderdaad met u eens. De over- heid is bij uitstek het aangewezen middel om ieders groepsbelang, gebaat bij symp- toombestrijding in toom te houden. Onze recente rijkdom heeft ons echter in staat gesteld om precies het tegengestelde te la- ten gebeuren. Steeds opnieuw is er sprake van belangengroepen die aanspraak maken op gemeenschapsgelden om de eigen pijn zo snel mogelijk te verzachten. Ook on- derdelen van het overheidsapparaat heb- ben ieder voor zich groeikansen aangegre- pen om de kostbare symptoombestrijding te financieren en te regelen. In mijn boekje wijs ik in dit verband op sectoren als volkshuisvesting, gezondheidszorg, open- baar vervoer, cultuur en hulpverlening.

Deze groei moest wel leiden tot het ont- staan van overheidstekorten.

Hiermee bent u aangeland bij de financiële crisis. Vanuit deze benadering bent u bijna blij met onze crisis.

De snelle groei van de overheidstekorten is slechts een symptoom. Deze groei Iaat zien dat wij met elkaar meer uitgeven dan wij willen. Dat is het voorspelbare gevolg van de overmatige symptoombestrijding onder

·druk van verkokerde groepsbelangen.

Zonder visie te bezuinigen zou een extra vorm van symptoombestrijding zijn. Dan wordt bezuinigd binnen het systeem van de bestaande machtsverhoudingen, die juist tot het ontstaan van de tekorten aanleiding hebben gegeven.

Ook hier blijken politieke doelen nodig te zijn om enerzijds bestand te zijn tegen de verleidingen van overmatige symptoom- bestrijding en om anderzijds richting te ge- ven aan het bezuinigen.

"Doe/leren" dus: de doorbraak van de nieuwe doelen wordt ten dele afgedwon- gen - het geld voor de steeds kostbaarder symptoombestrijding komt te ontbreken.

Nieuwe doelen zullen op ontstaansbestrij- ding gericht moeten zijn. Maar hoe?

1!14

In mijn proefschrift verwijs ik daartoe naar de afhankelijkheidsrelaties, die per defini- tie aanwezig zijn wanneer mensen moeten toelaten dat crisisprocessen een steeds groter nadeel oproepen. De situatie is dan als in een kamer vol gasten die steeds lui- der moeten spreken om ieder voor zich verstaanbaar te blijven. In dergelijke si- tuaties zijn er in principe twe.e doelen ef- fektief na te streven: de kamer verlaten of allemaal wat zachter spreken. Het eerste doel betreft de mogelijkheid om de afhan- kelijkheidsrelatie af te breken, althans te- rug te dringen. Tegenover dit streven naar meer zelfverzorging staat een streven naar meer solidariteit, met behoud van de be- staande afhankelijkheidsrelatie. Dit laatste streven is de enige oplossing in de gevallen dat het feitelijk onmogelijk is om historisch gegroeide afhankelijkheidsrelaties terug te

dringen. Solidariteit staat centraal bij de basisbewegingen op het gebied van het leefmilieu, natuurbehoud, mensenrechten, minderheden en ontwikkelingslanden. Het streven naar meer zelfverzorging komt tot uiting in de snel groeiende betekenis van het profijtbeginsel, privatisering, verlaging van collectieve lasten, deregulering, de- centralisatie en van andere pogingen om de eigen verantwoordelijkheid te versterken.

Staan beide richtingen politiek gezien te- genover elkaar?

Dat hoeft niet, ze kunnen elkaar ook aan- vullen. Waar solidariteit teveel zou moeten worden afgedwongen, kan de afbraak van de betreffende afhankelijkheidsrelatie tot meer zelfverzorging leiden en zo uitkomst bieden. Ais· die afbraak onmogelijk of on- gewenst is, ligt een democratisch afdwin- gen van meer solidariteit voor de hand.

Bovendien blijkt in de praktijk keer op keer solidariteit nodig om elkaarde voorwaarden en ruimte tot zelfverzorging te geven. In mijn boekje probeer ik met een aantal voorbeelden aan te tonen dat deze door- braak van nieuwe doelen in de praktijk ge- lukkig inderdaad plaatsvindt.

Met de vorming van nieuwe doelen komen.

we onvermijdelijk bij het herformuleren van bestaande problemen. Want proble- men berusten op een spanning tussen wen- selijkheid en werkelijkheid. De ervaring heeft geleerd dat de oude formulering van het probleem heeft geleid tot overmatige symptoombestrijding: een criterium voor doelmatig herformuleren îs dan ook, dat niet langer het symptoom als probleem wordt ervaren, maar het gedrag dat er aan

DEMOCRAAT JAARGANG 16- NR. 4- JULI 1983

ten grondslag ligt. En zo verandert onze blik op de werkelijkheid. Niet de kernbom is het probleem, maar de wederzijdse vij- andbeelden die de bewapeningswedloop oproepen. De massale werkloosheid moet niet gezien worden als "tekort aan werk", maar moet worden geherformuleerd tot een , , verkeerd verdeeld zijn''. En voor dat laatste probleem kies je niet als oplossing het kunstmatig scheppen van meer werk, maar het beter verdelen van het beschikba- re werk, leidend tot een streven naar ar- beidstijdverkorting.

In D'66 heb ik deze gedachten eigenlijk best vaak gehoord.

Dat is naar mijn mening niet toevallig.

Want D'66 voorziet vanaf het begin in de groeiende behoefte aan redelijk pragma- tisme. In plaats van dogmatische doelen die als zodanig gediend moeten worden, is in toenemende mate sprake van de be- hoefte aan het toetsen van de effectiviteit van gekozen doelen. Maar juist daardoor is vervolgens ook de behoefte aan nieuwe doelen toegenomen. In de politiek is een werkbare toekomstvisie hard nodig om weerstand te kunnen bieden aan verkoker- de deelbelangen en om richting te geven aan pijnlijke ingrepen. Ik moet hierbij wel de vraag opwerpen of D'66 niet nog steeds te incidenteel doelen kiest ten aanzien van bijvoorbeeld het milieu, de innovatie en de democratisering. Het moet ook een prag- matische partij toch altijd gaan om een herkenbare en vooral samenhangende vi-

·sie!

Doelmatig herformuleren van de bestaan- de problemen, gericht op onze behoeften aan meer solidariteit en zelfverzorging kan naar mijn oordeel de gewenste samenhang

bieden. ·

Bij een crisis hoort een keerpunt. Wat ver- wacht u?

Er is de kwade kans dat wij wegzakken in een zichzelf versterkende symptoombe- strijding. Dan kosten bezuinigingen uitein- delijk geld, omdat niet gesneden wordt in de oorzaken van de tekorten. Dan wordt het bedrijfsleven en het industriële élan ge- stimuleerd op een wijze die de collectieve lastendruk verhoogt en daarmee toekom- stige bedrijvigheid in de kiem smoort. Dan vertonen reorganisaties bij de overheid niet de samenhang dat de oorzaken van de verkokerde wildgroei worden weggeno- men. Kortom, steeds opnieuw moeten be- staande machtsposities worden veran- derd. Dat vergt de doorbraak van gemeen- schappelijke belangen bij werkzame doe- len in de plaats van ieders deelbelang bij enigerlei vorm van symptoombestrijding.

In dit opzicht constateer ik bij mijn onder- zoek dat er reden is voor optimisme. Onder de druk van de omstandigheden zien wij het besef groeien dat de uiteenlopende cri- sisdreigingen met elkaar te maken hebben en elkaar raken in onze financieel-econo- mische crisis. Tegelijk wordt de noodzaak van een harde aanpak steeds algemener erkend. Maar nogmaals, de bereidheid tot wat nodig is hangt af van de vorming van nieuwe doelen die op hun beurt de ingrij- pende operaties aantrekkelijk maken en

richting geven.

(5)

HET WOORD AAN DE

REGIO'S EN AFDELINGEN

•. D~ D\,ni~ra~t;;ri(}aêtieheeft besloten meer, rUûnt~ié geven a~ het (1)1.6~)g~ln~ur,(!ll

'ilt rèPo~$ en, llt'delûigen•·.ln elke Jleln~raát zulleu.iulte~ ver~lg11~.,Je p~~,$··•

geliesetfeeJ:;iÎ ~ó~·n 'VoOf .hef "Jnli~n·gebèureû'\ want ÖU~·~ niet~ ei' g~eurt:

~:watt. i< .·.·· ... ··· .. •. .. . . . · .... •· ·. ·.. . ····.· .... ·.·• · .. · ... ·· .... · ..

r . Regio~ ~·i~JfcJ, eStUl'èb zuilen; • op ;ujtb~giug, in staat wordenegesteld h._

~i~'s te.~ •. .. .iiln daarbij vOlstrekt. vlij in J.r~fk•e.zen van ~~oud.m v~rm vau .r

·• · de doo~:, J'tenje pr~nte'l'èn lnfónPatie. ··ve regi~ Limburrg bij~ .in de~ Demotrraat:de·

~ïts at: bet regio~uur en de statentractie.lnformel'èn u c,pde~ p~àtsovet" butt

·~cu~~tdt~' :~:'h~':.,~bnb~$e. , .,' · , ,

))~ ri(}actte.

De Limburgse D'66-regio

door Stan Pijk, vice-voorzitter regio Limburg

Werken op provinciaal niveau, en dus ook politiek bedrijven op provinciaal niveau, betekent in Limburg geconfronteerd wor- den met een aantal aspecten die samen- hangen met de zeer uitgestrekte (lees lang- gerekte) ligging van deze provincie. Hier- bij moet men denken aan verschillen in volksaard tussen noord en zuid, verschil- len in actuele problematiek tussen noord en zuid en last but not least, de te over- bruggen kilometers tussen noord en zuid.

Toch is er ook veel dat de Limburgers bindt. En het is natuurlijkjuist in die zaken dat een politieke partij die ook provinciaal wil opereren haar bestaansrecht moet vin- den.

Slagvaardige organisatie behouden Helaas moet onze partij-organisatie ook (en misschien juist) in Limburg haar aan- dacht op dit moment sterk richten op het behoud van een goede en slagvaardige partij-organisatie op afdelings- en regio-ni- veau. Dit vooral ten gevolge van het sterk dalend ledental.

Van een 700 betalende leden in 1982 is onze regio gezakt tot ca. 350 betalende leden in 1983. De D'66-dichtheid per km2 is daar- mede in onze regio wel tot een bedenkelijk niveau teruggebracht. Gelukkig staat daar tegenover dat de harde kern van actieve leden vrijwel ongeschonden is gebleven en daarmede de noodzakelijke infrastructuur van de partij behouden kan blijven.

Op dit moment kent onze regio 20 afdelin- gen, waarbij meteen moet worden gesteld dat een aantal van deze afdelingen nooit levensvatbaar is gebleken c.q. dit niet meer is ten gevolge van de huidige vermin- dering van het ledental. Gelukkig kunnen we hier verklaren dat het overgrote deel van deze afdelingen nog zeer vitaal is.

Waarbij we graag nog eens met enige trots verwijzen naar de successen die een aantal van onze afdelingen hebben geboekt bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1982.

Zonder daarmede de andere afdelingen te- kort te willen doen, verdient de afdeling Gennep het, daarbij apart te worden ge- noemd omdat deze afdeling het presteerde met een raadsfractie van vier leden uit de (stem)bus te komen.

Deze successen in het verleden behaald blijken op dit moment nog vaak positieve

en bindende elementen bij de activiteiten van zo'n afdeling.

Van belang in het kader van deze presen- tatie van de regio Limburg is, naast de partij zelve, natuurlijk eerst en vooral de statenfractie van D'66. Deze staat voor de zware taak het D'66 beleid vorm te geven in de provincie en zodoende zorg te dragen voor een zo duidelijk mogelijke profilering van onze partij in deze regio. Reden ge- noeg om deze frac;tie hier uitgebreid aan het woord te laten komen.

I •

Van Venray tot ROZ

Dat D'66 regio Limburg op dit moment springlevend is kunnen we waarschijnlijk het best adstrueren met een korte bloemle- zing van de gespreksonderwerpen die de laatste tijd de gemoederen in onze regio bezighouden.

Als eerste is dat de mogelijk dreigende sta- tionering van middenlange afstandkern- wapens in Venray. Deze discussie heeft ertoe geleid dat de regio Limburg op de onlangs in mei gehouden AL V een motie heeft ingediend waarin de indieners zich zonder enige beperking uitspreken tegen plaatsing van deze nieuwe generatie kern- wapens in Nederland of in enig ander land in Europa, Een motie die tot onze (en niet alleen onze) grote verrassing met een overweldigende meerderheid door de AL V werd aangenomen.

Vervolgens zijn in onze regio een aantal zeer belangrijke en veelal ook omvangrijke problemen op het terrein van het milieube- heer en soms helaas ook wanbeheer.

Voorbeelden hiervan zijn: de massale ont- grindingen van de Maas, de groei van het vliegveld Beek, het afgraven van het pla- teau van Margraten ten behoeve van de cementindustrie, de· omvangrijke chemi- sche industrie (en hoe deze in evenwicht te

DEMOCRAAT JAARGANG 16- NR. 4- JULI 1983

brengen met goed milieubeheer) en last but notleast het vastleggen van het tracee voor de Rijksweg 73.

Tot slot willen we in deze korte, en zeker niet uitputtende, opsomming van min of meer aktuele regio-politieke onderwerpen niet onvermeld laten de problematiek rondom de regionale omroep in Limburg.

Een onderwerp waarbij de CDA-heer- schappij in deze provincie wel zeer pijnlijk aan de oppervlakte komt. Immers het is voornamelijk deze CDA die van mening is dat de huidige Regionale Omroep Zuid (ROZ) niet goed zou funktioneren. De nieuwe Stichting Regionale Omroep Zuid (SROL) moet daarbij het meer volgzame (lees: CDA-gezinde) alternatief vormen.

Over deze en andere zaken zullen wij ver- derop gaarne nog nader en meer gedetail- leerd terugkomen.

Mochten er na het lezen van het hiervol- gende nog vragen bij u zijn overgebleven, dan is ons regio-secretariaat gaarne bereid deze naar vermogen te beantwoorden.

(Adres: P. Smeets, van Hoensbroeckstraat 11,6041 XP Roermond, 04750- 34808.)

VAN DE

VOORZITTER

door Clemens Degenaar, voorzitter re- gio Limburg

Alle goede bedoelingen ten spijt, kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat de juich- stemming, waarmede in de juni-Demo- craat over het achter ons liggende voor- jaarscongres te Zutphen werd bericht, door nogal wat leden als lichtelijk over- trokken werd ervaren. De door ons allen zo vurig gewenste stijgende lijn moet in dit kader voorlopig nog gezien worden als een wens, die de vader is van de gedachte.

Succes voor D'66, moet ons niet door ons zelf worden aangepraat, maar dient te worden afgedwongen.

Ondanks het feit, dat de basis van onze partij in Limburg en de andere provincies versterkt is, door een bredere vertegen- woordiging in Provinciale Staten en Ge- meenteraden, wordt het gezicht van D'66 en daarmede de kiezersgunst voor het be- langrijkste gedeelte bepaald door de twee-

(6)

dekamerfractie, het visitekaartje van onze

partij. ·

Stigma van de redelijkheid

Juist in het beleid van de tweedekamer- fractie constateer ik, dat de vonk nog niet voldoende overspringt op de kiezer. On- danks de niet aflatende inzet van onze ka- merfractie, geloof ik dat de oppositie, die onze partij voert, nog altijd te veel gebukt gaat onder het aan onze partij verbonden stigma van de redelijkheid.

Ja, ik hoor het verwijt mij reeds alom in de oren klinken, "Laten wij toch in hemels- naam niet vervallen tot politiek opportu- nisme."

Maar de angst in onze partij, om alles, dat maar enigszins riekt naar opportunisme af te zweren, acht ik evenmin op zijn plaats . . D'66 beschikt gelukkig over een grote in-

tellektuele achterban, die voor een belang- rijk gedeelte de identiteit van onze partij

~ bepaalt.

De beredeneerde standpuntbepaling, die wij van onszelf eisen, heeft echter wel de- gelijk ook zijn weerslag op de duidelijkheid van diverse standpunten en inherent daar- aan verbonden op de explicatie aan de kie- zer. .Het gevolg is, dat een D'66 standpunt zich te zelden duidelijk, kort en bondig laat samenvatten of formuleren.

Zo kan een breed intellectueel draagvlak ook tot last worden en zelfs elitair gaan aandoen, ofschoon dit allerminst ons uit- gangpunt kan zijn. Het is opvallend, dat dit de vele beleidsmakers en politiek actieven in de partij weinig stoort, het gaat immers om de kwaliteit.

Daarmede zijn wij echter D'66 wel gaan zien als een stuk eigendom, waarbij soms in een wel erg laat stadium wordt gedacht aan de wezenlijke functie van D'66 in de huidige samenleving en de terugkoppeling met die samenleving, de kiezer.

Wat dit betreft is het wel haast ontroerend om te constateren, hoe sympathiek die kiezer nog altijd tegen D'66 aankijkt.

Het zou wel eens interessant kunnen zijn om te onderzoeken, hoeveel kiezers D'66 nog altijd als tweede keuze op hun lijstje hebben staan. Maar D'66 stemmen als eer- ste keuze, dat doet men op dit ogenblik toch niet.

Bij navraag omtrent het waarom volgen dan onverbiddelijk, de onduidelijkheid de dikwijls moeilijk te begrijpen standpunten (kernwapens) en de inconsequentie van gevoerd beleid in het verleden.

De kiezer moet naar mijn idee dan ook de weg niet naar de partij terugvinden, neen, D'66 moet de weg terug naar de kiezer vinden.

Natuurlijk dient de weg geplaveid te zijn met kwaliteit. Kwaliteit echter, die zijn uitstraling bereikt door duidelijkheid· en ook voor de politiek minder aktieven be- grijpelijk is.

Misschien is het daar, dat dat gedoseerde beetje opportunisme een rol kan. gaan spe- len.

Een bok schieten

Ik heb genoeg vertrouwen in de kwaliteit van het door ons geleverde produkt, om te durven stellen, dat de D'66-identiteit er borg voor staat,dat opportunisme bij ons niet de overhand zal krijgen, zoals dit het VVD beleid zo kenmerkt.

Het Regiobestuur: (vlnr) Jo Zinken, Clemens Degenaar, Theo van Eupen, Peter Smeets, Stan Pijls.

Het is echter een feit, dat wij bij peilingen op 3 zetels zijn aangeland. Dit toont mijns inziens, dat als wij niet snel bijsturen in duidelijkheid en eenvoud naar de kiezer toe, het gevaar groot is, dat wij bezig zijn ons van die kiezers te vervreemden.

Het gevaar dat dan op de loer ligt is door onbegrip niet meer serieus genomen te worden door die kiezers en dat is vele ma- len funester dan af en toe eens een bok te schieten.

Typisch toch, dat wij met dat laatste ken- nelijk veel meer moeite hebben dan die kiezer, die in zijn problematiek van alle- dag begrijpt, dat waar gehakt wordt, spaanders vallen.

D'66 FRACTIE HOUDT DSM. IN DE GATEN

door Aart Resoort, voorzitter Lim- burgse staten-fractie

De lezer van dit blad zal ongetwijfeld via krant of televisie hebben vernomen van de ernstige bodemverontreiniging, veroor- zaakt door D.S.M. in Zuid-Limburg. Voor een juiste begripsbepaling: D.S.M. is de voorzetting van de oude "Staatsmijnen":

het bedrijfis eigehdom van de overheid, en produceert halffabrikaten in de chemie- sector, zoals kunststoffen; en kunstmest.

Het bedrijf is gesitueerd tussen Geleen, Stein en Sittard; er werken zo'n 20.000 mensen.

Als grootste werkgever in Zuid-Limburg en als trekpaard van de regionale economie heeft D.S.M. door de jaren heen op een zeer welwillende houding van de provincie op het gebied van te stellen milieu-eisen kunnen rekenen. Zo kon een voorgestelde milieu-effekt rapportage voor de uitbrei-

DEMOCRAAT JAARGANG 16- NR. 4- JULI 1983

ding van D.S.M. op Graetheide géén door- gang vinden, omdat het bedrijf Weigerde voldoende betrouwbare gegevens op tafel te leggen. Het op te stellen "milieube- heersplan" voor datzelfde Graetheide sleept zich al jaren voort. De nonchalance van D. S. M. voor het milieu is door de jaren heen niet onopgemerkt gebleven. Ineke Lambei-s heeft als staatssecretaris getracht D.S.M. in het juiste spoor te dwingen, maar door de korte levensduur van het ka- binet- v. Agt 11 is het haar niet toegestaan geweest om op dit punt tot resultaten te komen.

De berichten over ernstige bodemveront- reiniging, die beginjuni van ditjaar bekend werden, kwamen dan ook voor velen zeker niet als een verrassing. Opmerkelijk is ove- rigens, dat er méér "vermoedens" dan konkrete feiten bestaan; zo beschikt b.v.

ook de Milieufederatie Limburg niet over tastbare feiten.

De opdracht van de m1mster van V.R.O.M. aan D.S.M. om op korte termijn met een actieplan te komen, is een stap in de goede richting.

Maar voor de Limburgse Statenfractie was en is dat niet genoeg.

Naar onze mening zou een kritisch onder- zoek moeten worden ingesteld naar het doen en laten van Gedeputeerde Staten en de provinciale ambtenaren. Een initiatief- voorstel daartoe, dat de D'66 fraktie had ingediend, werd tijdens de Statenvergade- ring van 16 juni j.l. verworpen,. met de stemmen. van lînks vóór en rechts tégen.

De uitslag was te voorspellen, zeker voor wie de houding van het C.D.A. en de V.V.D. kent, die hier vóór alles achter de autoriteiten aansloffen.

Maar voor D'66 is de kous daarmee nog niet af. We zullen het optreden van provin- cie en de D.S.M. kritisch blijven volgen.

Wantjuist van een overheidsbedrijf én van een provinciaal bestuur mag worden ver- wacht, dat ze de door zovelen beleden zorg om het milieu niet alleen met woorden deelt, maar ook met daden gestalte geeft.

(7)

.PROEFGEBIED KADERWET

SPECIFIEK WELZIJN

door Jo Toussaini

In het kader van de invoering van de ka- derwet Specifiek Welzijn (K.S.W.) wordt alom in het land geëxperimenteerd hoe de decentralisatie van het welzijnsbeleid het beste gestalte kan worden gegeven.

In een aantal gemeentes (variërend van specifiek platteland tot grote(re) steden) en in enkele samenwerkingsverbanden wor- den ervaringen opgedaan, die van nut moeten zijn bij de opstelling van de invoe- ringswet KSW, zoals die- althans volgens het regeeraccoord - najaar 1983 aan de Kamer zal worden voorgelegd.

Naast die experimenten op gemeentelijk niveau is ook één provincie als proefgebied aangewezen: Limburg.

In onze provincie wordt dan ook al gerui- me tijd gewerkt aan een afbakening van wat t.z.t. bij de invoering van de K.S.W.

aan taken aan de provincies en de ge- meentes zal toevallen. Zonder dat er daar- bij overigens duidelijkheid bestaat over wié er nu precies gaat bepalen wáár welke taken/verantwoordelijkheden ··in de toe- komst zullen komen te liggen: is dat alleen een zaak van de rijksoverheid (standpunt G.S. van Limburg) of hebben de provin- cies en gemeenten daar zelf ook een in- breng in? Als dat laatste het geval is, hoe zullen de ongetwijfeld tegengestelde me- ningen van de diverse overheden dan on- der één noemer worden gebracht? Want dát die overheden over een aantal zaken verschillend denken is bij het Limburgse experiment al duidelijk gebleken.

Het zwarte-pietenspel waarin overheden elkaar niet-gewaardeerde (steun-)funkties toebedelen en anderszins zaken naar zich toehalen is in volle gang. De rij~soverheid

speelt daar in de persoon van minister Brinkman van WVC trouwens druk in mee.

In die strijd om funkties en steunfunkties blijkt steeds nadrukkelijker dat er behalve het streven naar decentralisatie een andere -verborgen- doelstelling is bij de KSW:

de wens om in de sociaal-culturele sector tot (soms zelfs zéér) forse bezuinigingen te komen.

Ervaringen met het Limburgse experi- ment

In de juni-vergadering moesten Provin- ciale Staten zich uitspreken over de door het college van G.S. uitgebrachte "Voor- lopige standpuntbepaling'' waarin een aantal keuzes worden gemaakt voor bin- nen de reikwijdte en het bereik van de KSW vallende voorzieningen en de onder- linge prioriteitsverhoudingen.

Tot de reikwijdte worden in dit kader de voorzieningen gerekend die geen ander wettelijk kader dan de KSW kennen, ter- wijl het bereik de voorzieningen omvat die zo'n kader wélkennen (zoals bijv. de wet op de bejaardenoorden of de woonwagen- wet), maar die qua planningsprocedure/

systeem onder de werkingssfeer van de

KSW zullen komen te vallen.

Binnen de reikwijdte en bereik moesten de Staten zich uitspreken over een door het college voorgestelde prioriteitenvolgorde van zaken die direkt moeten worden gere- geld en zaken die voorlopig niet aan de beurt komen.

Bij de discussie over die prioriteiten/poste- rioriteitenkeuze kwamen de politieke ver- schillen duidelijk naar voren: het Limburg- se college van G.S. (bestaande uit CDA, VVD en PvdA) kiest duidelijk voor de voorzichtige weg: eerst alleen zaken aan- pakken die al geheel of grotendeels in kaart gebracht zijn en de werkelijke "probleem- gevallen'' doorschuiven naar de toekomst.

Het gepresenteerde prioriteitenschema bevatte dan ook:

- vrijwilligerswerk

- welzijnsbeleid voor ouderen - mensen zonder werk

- revalidatiebeleid lichamelijk gehandi- capten.

- regionale omroep

Andere zaken, ten dele met omvangrijkere problematiek, worden als posterioriteit aangemerkt:

- de problematiek rond alcohol en drugs - gezondheidsvoorlichting en -opvoeding

- crisisopvang ·

- zorg voor geestt;lijk gehandicapten - culturele minderheden

en zullen als hetaan Sjeng Kremers c.s.ligt dus pas in een later stadium worden aange-

pakt. ·

Pogingen van de D'66-fraktie de priori- teitsstelling te wijzigen werden alleen ge- steund door PPR, PSP en CPN. De PvdA stemde, hoewel in hun bijdrage tot het de- bat vrijwel dezelfde prioriteiten werden gesteld als op ons lijstje voorkwamen, toch tégen ons amendement. De G.S.-zetel telt dan zwaarder dan de werkelijke beleids- keuzes.

Regionale omroep

Saillant punt in de aldus bepaalde priori- teitstelling is dat minister Brinkman G.S.

van Limburg dringend had geadviseerd om de regionale omroep (en ook de planning zwakzinnigenzorg) als prioriteit aan te merken. Dat advies is dus v.w.b. de regio- nale omroep door G.S. gretig overgeno- men - overigens tegen het advies van de·

mee-experimenterende gemeenten - ter-

wijl a.ndere punten uit Brinkmans advies - zoals de genoemde zorg voor geestelijk ge- handicapten - posterioor blijven ..

Dat G.S. daarbij wel heel erg inconsistent zijn in hun handelen is kennelijk van min- der belang, zoals blijkt uit het volgende voorbeeld:

Op 29 maart jl. antwoordt het college - op een vraag van de D'66-fraktievoorzitter n.a.v. het op 11 maartjl. bekend geworden advies van minister Brinkman- nog: , ,Het mediabeleid is een taak van de rijksover- heid" terwijl nu de regionale omroep als beleidsprioriteit voor de invoering van de KSW wordt aangemerkt en beschouwd als

·autonome bevoegheid van de provincie.

't Kan verkeren .... /het doel heiligt ken- nelijk nog steeds de middelen.

REGIONAAL BELEID

door Tjeu Kusters

Over de noodzaak en doelmatigheid van een aanvullend regionaal economisch be- leid kan men van mening verschillen.

Het is de gehele geschiedenis door al een steeds terugkerend vraagstuk, waarop ik hier nu geen antwoord probeer te geven.

Vast staat, dat de grote leiders uit het ver- leden steeds bijzondere aandacht hadden voor de buitengebieden en randprovincies, hetgeen op termijn weer ten goede kwam aan de industriële centra.

Dat ik groot voorstander ben voor extra aandacht voor de randgebieden behoeft nu geen betoog. Wel heb ik er behoefte aan, het Limburgs probleem wederom in de juiste context te plaatsen.

Als wij spreken over steun aan Zuid-Lim~

burg dan hebben wij het over een totaal andere soort van aandacht dan het "nor- male" regionaal beleid. Ons onderwerp is dan de ,,Perpectievennota Zuid-Limburg'' (PNL).

Rijksbeleid

Nog niet zolang geleden was Limburg een zeer welvarend deel van Nederland. Het zwarte goud zorgde voor de nationale energiebehoefte en gaf aan vele tiendui-

De Statenfractie: (vlnr) Aart Resoort, Jo Toussaint, Toos de Gier, Tjeu Kusters.

DEMOCRAAT JAARGANG 16- NR. 4- JULI 1983 7

I

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Wat betekent het voor de luchtkwaliteit in de regio als vliegbasis de Peel weer in gebruik wordt

Op die datum vervalt het aanwijzingsbesluit als militair luchtvaartterrein en mag de LGen Bestkazerne/ML De Peel niet meer als militaire luchthaven worden gebruikt, tenzij voor

Wat betekent het voor de luchtkwaliteit in de regio als vliegbasis de Peel weer in gebruik wordt genomen. Meer vliegverkeer zal leiden tot een verslechtering van

dat de respectievelijke colleges van burgemeester en wethouders in de moties worden gevraagd (1) bij het invullen van het segment sociale huurwoningen in het Buurtschap Crailo

Het decreet betreff ende de bodemsanering en de bodem- bescherming (DBB).. Twee rechtsgronden

De reactivering van de vliegbasis is een ontwikkeling met ingrijpende gevolgen voor de omgeving. Dat vereist een zorgvuldige voorbereiding in verschillende stappen. Zo heeft

Hoewel in lagere rechtspraak (zie bijvoorbeeld Gerechtshof Arnhem 11 januari 2005) al meerdere malen is aangenomen dat ook vrijwilligers onder de reikwijdte van het artikel vallen,

Het Gerechtshof Amsterdam heeft geoordeeld dat het beroep op de Wbp de patiënte niet kon baten omdat – vergelijkbaar met het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie