[Bespreking van: N. Dew (2009) Orientalism in Louis XIV's France] - 349641

UvA-DARE is a service provided by the library of the University of Amsterdam (https://dare.uva.nl)

UvA-DARE (Digital Academic Repository)

[Bespreking van: N. Dew (2009) Orientalism in Louis XIV's France]

Oddens, J.

Publication date

2011

Document Version

Final published version

Published in

Zeventiende Eeuw

Link to publication

Citation for published version (APA):

Oddens, J. (2011). [Bespreking van: N. Dew (2009) Orientalism in Louis XIV's France].

Zeventiende Eeuw, 27(1), 112.

General rights

It is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s)

and/or copyright holder(s), other than for strictly personal, individual use, unless the work is under an open

content license (like Creative Commons).

Disclaimer/Complaints regulations

If you believe that digital publication of certain material infringes any of your rights or (privacy) interests, please

let the Library know, stating your reasons. In case of a legitimate complaint, the Library will make the material

inaccessible and/or remove it from the website. Please Ask the Library: https://uba.uva.nl/en/contact, or a letter

to: Library of the University of Amsterdam, Secretariat, Singel 425, 1012 WP Amsterdam, The Netherlands. You

will be contacted as soon as possible.

De zev

entiende eeuw

jaar

gang

27

20

1

1

·

n

u

mmer

1

Cultuur in de Nederlanden in interdisciplinair perspectief

Jaargang

27, 2011, nummer 1

Uitgeverij Verloren

Van de redactie

Olga van Marion

· Dichten voor het cultureel erfgoed. Propaganda van

het verleden in de poëzie van Petrus Scriverius

Coen Maas

· Fides historica en Hollanda simplicitas. Petrus Scriverius’ rol

in de Bockenberg-controverse

Paula Koning

· De twee levens van Erasmus in Leiden. Petrus

Scrive-rius en Paullus Merula als biografi sche beeldvormers

Sandra Langereis

· Een humanistische beeldencultus voor een

burger-man. Boekhistoricus Petrus Scriverius en de Coster-iconografi e

artikelen

Guido van Meersbergen

· ‘In goede en vertroude handen’.

Commu-nicatie en beleid bij de voc tijdens de Hollandse Oorlog (1672-1678)

discussiedossier

Hessel Miedema

· Rembrandt en de regels van de kunst

Recensie

Signalementen

Personalia

Scriptieprijs

1

2

17

37

49

80

102

108

111

125

127

De zeventiende eeuw

jaargang 27

·

2 011

·

nummer 1

inhoudsopgave

112 Signalementen

N. Dew. Orientalism in Louis XIV’s France. Oxford,

Oxford University Press, 2009. 320 pp. isbn 978-0-19-923484-4. £ 55,00.

Wie denkt met Orientalism in Louis XIV’s France een

boek in huis te halen dat voortbouwt op de klas-sieker Orientalism van Edward Saïd, komt bedrogen uit. De jonge Britse historicus Nicholas Dew han-teert het begrip uit de titel van zijn eerste boek niet zoals Saïd ter aanduiding van het Westerse discours over het Oosten, maar geeft er de in het Engels veel minder courante betekenis aan van oriëntalistiek, de geleerde studie van de Oosterse talen en bescha-vingen. Dew heeft zich ten doel gesteld inzicht te verschaffen in het netwerk van Franse geleerden die zich tussen 1650 en 1715 bezighielden met de Ori-ent in de breedste geografische zin van het woord. Zij produceerden teksten die tot diep in de acht-tiende eeuw werden gelezen en geciteerd.

Deze studie heet niet te gaan over de inhoud van zulke teksten, maar over de geschiedenis van hun totstandkoming. Dat we die geschiedenis vrij breed moeten opvatten, blijkt direct in het eerste van vijf hoofdstukken. Dew geeft hierin een analyse van de verschillende patronagesystemen waarbinnen Bar-thélemy d’Herbelot opereerde in de jaren zestig van de zeventiende eeuw, en laat met deze casus tevens zien welke geografische, institutionele en discursie-ve plaats de oriëntalistiek innam binnen de Franse

république des lettres. De eigenlijke

productiegeschie-denis van het werk waarmee D’Herbelot bekend is geworden, de postuum verschenen Bibliothèque

oriental (1697), vormt het onderwerp van hoofdstuk

vier. In de overige hoofdstukken toont Dew de ver-geefse pogingen van Melchisedech Thévenot om een editie te maken van een veertiende-eeuws Ara-bisch manuscript, schetst hij de ontstaansgeschiede-nis van de beschrijving die François Bernier schreef naar aanleiding van zijn reis naar het Indische Mo-golrijk, en laat hij zien hoe Jezuïeten en Parijse in-tellectuelen samen een Latijnse vertaling van Con-fucius tot stand brachten.

Orientalism in Louis XIV’s France is een bundeling

van een reeks verdienstelijke papers die inkijkjes bieden in de productie, verspreiding en uitwisseling van kennis over Azië, maar het is weinig meer dan dat. Dew heeft niet overdreven veel moeite gedaan om de artikelen zo te herschrijven dat ze een geheel vormen; misschien zijn de casussen daarvoor ook

te ongelijksoortig. Het boek heeft geen conclusie maar een epiloog, waarin nauwelijks wordt terug-gegrepen op de voorgaande hoofdstukken. Dews algemene bevindingen zijn in één zin te vatten: het Franse (en het Europese) netwerk van oriëntalis-ten was van bescheiden omvang, de accumulatie van kennis verliep traag en de totstandbrenging van orientalia was bepaald geen sinecure.

J. Oddens

M. van Gelder. Trading places. The Netherlandish

Mer-chants in Early Modern Venice. (Library of Economic

History.) Leiden, Boston, Brill, 2009. xviii, 243 pp. isbn 978-90-04-17543-3. € 105,00.

In een rijk geschakeerd en voortreffelijk onder-bouwd betoog belicht Maartje van Gelder de ge-schiedenis, activiteiten en integratie van de Neder-landse handelsgemeenschap in Venetië tijdens de lange zeventiende eeuw. De auteur toont aan dat de commerciële contacten tussen de Lage Landen en Venetië geen aanvang namen met het aanvoeren van Baltisch graan door Nederlanders vanaf ca. 1590, zo-als wel vaker aangenomen, maar dat die hun wortels hadden in de handelsrelaties die Antwerpse firma’s reeds onderhielden met de Venetiaanse Republiek doorheen de zestiende eeuw. Nochtans zorgde de Straatvaart wel degelijk voor een groeiende perma-nente aanwezigheid van Nederlandse kooplieden in Venetië. Naast de uitbouw van de lucratieve graan-handel werd echter in toenemende mate een breed palet aan producten verhandeld, niet enkel tussen de Venetiaanse stadstaat en Noord-Europa, maar ook tussen de Levant en de Spaanse havens in de Mid-dellandse Zee. Deze veelzijdige handel verklaart het succes van een kleine doch bijzonder kapitaalkrach-tige en invloedrijke gemeenschap van Nederlanders in Venetië. Zij verenigden zich in de nazione

fiam-minga die reeds in 1607 door de lokale instanties als

het belangrijkste contingent van vreemde hande-laars werd beschouwd. In deze hechte gemeenschap lagen familiale- en vriendschapsbanden doorgaans aan de basis van uitgebreide netwerken van zaken-relaties. De auteur merkt op dat er hier zo goed als geen onderscheid werd gemaakt tussen fiamminghi, afkomstig uit de Spaanse Nederlanden, en personen afkomstig uit de Republiek, al bleven de