Richtlijnen voor anti-infectieuze behandeling in ziekenhuizen BVIKM 2017
BIJTWONDE, GEINFECTEERDE:
VARKENSBEET
• Klinische aspecten en commentaren
o Varkensbeten moeten steeds als geïnfecteerd worden beschouwd gezien de grote kans op het ontwikkelen van een klinische infectie. Steeds een indicatie voor pre-emptieve, kortdurende (3 tot 5 dagen) antibiothe-rapie (met dekking van anaëroben), geïnitieerd in afwezigheid van klinische symptomen (regimes zijn iden-tiek aan die voor de behandeling van een klinische infectie).
o Weinig gegevens beschikbaar, nochtans een vaak voorkomende en potentieel gevaarlijke infectie (celluli-tis).
o Ongeveer 40% van het personeel van varkensboerderijen (en > 40% van de varkens) in België zijn dragers van MRSA (ST389).
o ESBL producerende enterobacteriaceae worden vaak geïsoleerd bij varkens.
o Verificatie van de status van de vaccinatie tegen tetanus (oppuntstelling indien nodig).
• Betrokken pathogenen o Gram-positieve kokken.
o Gram-negatieve bacillen.
o Anaëroben.
o Pasteurella aerogenes.
• Empirische anti-infectieuze behandeling o Regimes en standaard posologieën.
Milde of matige pathologie: amoxicilline-clavulanaat. Ernstige pathologie: vancomycine + meropenem.
o Standaard posologieën.
Amoxicilline-clavulanaat: (500 mg amoxicilline + 125 mg clavulanaat) po q8h. Meropenem: 1 tot 2 g iv q8h.
Vancomycine: oplaaddosis van 25 tot 30 mg/kg iv, onmiddellijk gevolgd hetzij door een continu infuus getitreerd om serumconcentraties te bereiken van 20 tot 30 µg/ml hetzij door een intermittent infuus q12h getitreerd om dalserumconcentraties te bereiken van 15 tot 20 µg/ml.
o Totale duur van de adequate (empirische + gedocumenteerde) anti-infectieuze behandeling. Pre-emptieve behandeling: 3 tot 5 dagen.
Klinische infectie: 5 tot 14 dagen.
Geïnfecteerde bijtwonde + tenosynovitis: 21 dagen. Geïnfecteerde bijtwonde + osteomyelitis: zie osteomyelitis.
