Antiretroviral therapy in Thai adults and children with HIV-1 infection - Acknowledgement

UvA-DARE is a service provided by the library of the University of Amsterdam (https://dare.uva.nl)

UvA-DARE (Digital Academic Repository)

Antiretroviral therapy in Thai adults and children with HIV-1 infection

Ananworanich, J.

Publication date 2008

Link to publication

Citation for published version (APA):

Ananworanich, J. (2008). Antiretroviral therapy in Thai adults and children with HIV-1 infection.

General rights

It is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), other than for strictly personal, individual use, unless the work is under an open content license (like Creative Commons).

Disclaimer/Complaints regulations

If you believe that digital publication of certain material infringes any of your rights or (privacy) interests, please let the Library know, stating your reasons. In case of a legitimate complaint, the Library will make the material inaccessible and/or remove it from the website. Please Ask the Library: https://uba.uva.nl/en/contact, or a letter to: Library of the University of Amsterdam, Secretariat, Singel 425, 1012 WP Amsterdam, The Netherlands. You will be contacted as soon as possible.

-Փ“>ÀÞʈ˜Ê/…>ˆÊ £{x

บทสรุปวิทยานิพนธเรื่องการใช

ยาตานไวรัสเอชไอวีในผูใหญและเด็ก

ไทยที่ติดเชื้อเอชไอวี-1

วิทยานิพนธนี้มีจุดประสงคหลักเพื่อศึกษาวิธีการใชยาตาน ไวรัสเอชไอวี ที่ทําใหผูใหญและเด็กไทยที่ติดเชื้อเอชไอวี มีการดําเนินของโรคติดเชื้อเอชไอวีดีขึ้น ลดคาใชจายและ ผลไมพึงประสงคจากยาตานไวรัสเอชไอวี วิทยานิพนธนี้ รวบรวม บทความที่ 1 ซึ่งเปนบทนํา บทความที่ 15 ซึ่ง เปนบทสรุป และอีก 13 บทความที่ตีพิมพในวารสารทาง การแพทย และแบงเนื้อหาของวิทยานิพนธเปน 4 สวนคือ เภสัชจลนศาสตรของยาตานไวรัสเอชไอวี การรักษาผูใหญ ที่ติดเชื้อเอชไอวี การรักษาเด็กที่ติดเชื้อเอชไอวี และการ เขาถึงยาตานไวรัสเอชไอวี ในบทความที่ 2 พบวาคนไทยสามารถใชยาสูตรที่มียา ซาควินาเวียร และริโทนาเวียร ขนาดต่ำกวามาตรฐาน (1600 มิลลิกรัม และ 100 มิลลิกรัม วันละหนึ่งครั้ง) ได โดยที่ระดับยาอยูในเกณฑเหมาะสมถึงแมวาจะต่ำกวา ระดับยาจากการใชยาขนาดมาตรฐานตามคําแนะนําของผู ผลิต (ซาควินาเวียร 1000 มิลลิกรัม และริโทนาเวียร 100 มิลลิกรัม วันละสองครั้ง) หรือซาควินาเวียร 2000 มิลลิกรัม และริโทนาเวียร 100 มิลลิกรัมวันละหนึ่งครั้ง ก็ตาม ในบทความที่ 3 พบวายาทีโนโฟเวียร ไมไดมีผลตอ ระดับยาซาควินาเวียร ถึงแมวาคนไทยจะใชขนาดยา ซาควินาเวียรที่ต่ำกวามาตรฐาน ในบทความที่ 4 พบวายา สูตรที่มีซาควินาเวียร และริโทนาเวียร ขนาด 1600 มิลลิกรัม และ 100 มิลลิกรัม วันละหนึ่งครั้งไดผลดีในการ ลดปริมาณเชื้อไวรัสเอชไอวีและเพิ่มจํานวนซีดีสี่ และใน บทความที่ 5 พบวาคนที่เกิดความลมเหลวในการรักษา ดวยยาสูตรดังกลาวไมไดเกิดเชื้อดื้อตอยากลุมโปรติเอส ในบทความที่ 6 พบวาคนไทยมีโอกาสเกิดผื่นแพยา จากยาเนวิราปน และยาเอฟาไวเรนซ เทาๆกัน โดยที่ ความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในผูหญิง ผูที่มีอาการของโรคติดเชื้อ เอชไอวีนอยและผูที่มีซีดี่สี่เพิ่มขึ้นเร็วหลังรับประทานยา บทความที่ 7 แสดงถึงยาทีโนโฟเวียรที่ไมไดมีผลเสียตอ การทํางานของไตในคนไทยที่ใชขนาดยามาตรฐาน เชน เดียวกับในตางประเทศถึงแมคนไทยจะมีน้ำหนักนอยกวา บทความที่ 8 ถึง 12 เปนการศึกษาวิธีการใชยาตานไวรัส เอชไอวีโดยพักการรับประทานยาเปนชวงเวลาตามเกณฑ ที่กําหนด คือหยุดยาเมื่อซีดีสี่สูงมากกวา 350 เซลลตอ ลูกบาศกมิลลิเมตร และเริ่มยาตานไวรัสเอชไอวีใหมเมื่อ ซีดีสี่ลดลงต่ำกวาเกณฑนี้ หรือรับประทานยาหนึ่งสัปดาห และหยุดหนึ่งสัปดาหสลับกันไป เปรียบเทียบกับการรับ ประทานยาทุกวัน บทความที่ 8 เปนการศึกษาโครงการ นํารองซึ่งพบวา การหยุดพักการรับประทานยาตามซีดีสี่ ไดผลดี แตทั้งบทความนี้และบทความที่ 9 พบวาไมควร รับประทานยาหนึ่งสัปดาหและหยุดหนึ่งสัปดาหสลับกันไป เพราะมีการลมเหลวทางการรักษาสูง แตไมไดทําใหเกิด เชื้อดื้อตอยาและการรักษาไดผลดีเชนเดิมหลังจากที่ผูติด เชื้อเอชไอวีกลับไปรับประทานยาทุกวัน บทความที่ 10 เปนการรายงานผลของโครงการซาตาคาโต ซึ่งพบวาในผู ติดเชื้อเอชไอวีมากกวา 400 คน การพักการรักษาตาม ซีดีสี่ ทําใหเกิดอาการที่ไมรุนแรงบางอยางของโรคติดเชื้อ เอชไอวี เชนเชื้อราในปากเพิ่มขึ้น แตผลไมพึงประสงค จากยาตานไวรัสเอชไอวีลดลง เมื่อกลับไปรับประทานยา ตานไวรัสเอชไอวีทุกวันพบวาปริมาณเชื้อไวรัสเอชไอวี ลด ลงเชนเดียวกับกลุมที่รับประทานยาตานไวรัสเอชไอวี ตลอด และพบวาใชยาตานไวรัสเอชไอวีนอยกวากลุมที่รับ ประทานยาตลอดรอยละ 62 ทั้งบทความที่ 10 และ 11 พบวาการพักการรักษาตามซีดีสี่ ไมไดทําใหเกิดการดื้อยา ในบทความที่ 12 พบวาการพักการรักษาตามซีดีสี่ ทําให เกล็ดเลือดซึ่งชวยใหเลือดแข็งตัวลดลงได จึงเปนสิ่งที่ควร ติดตามอยางใกลชิดในบุคคลเหลานี้ บทความที่ 13 พบ วาการใชยาซาควินาเวียร รวมกับยาโลพินาเวียร และริโท นาเวียร ไดผลดี ในการรักษาเด็กที่ประสบความลมเหลว ทางการรักษาจากสูตรยาแรกที่มียาเอ็นอารทีไอ และเอ็น เอ็นอารทีไอ สุดทายในบทความที่ 14 กลาวถึงการจัดตั้ง กองทุนยาเพื่อสนับสนุนยาตานไวรัสเอชไอวีในอาสาสมัคร หลังจากโครงการวิจัยสิ้นสุดลง ซึ่งมีสวนสําคัญอยางมากที่ ทําใหอาสาสมัครไดยาอยางตอเนื่อง