Gen.22.18 Die door dat eeuwigh zaet+
+
1Pet.1.13 Zijt vry van 's Duyvels smaet,+
Dus nu in eenen graet Soo laet ons Christus raet Nae gaen al in der maet, En troulyck blyven staen Sonder daer af te gaen, Soo sullen wy ontfanghen,
+
Apoc.2.10 De kroon des levens, hoordt 't ver-+
maen,
Die sullen Gods kinderen ontfaen, Looft Godt met blyde sangen.
Het ses-en-tsestighste Liedt,
Handelende van de kortheydt des tijdts, van de noodtwendigheydt om door boete
ende beter leven hem te bereyden tot sterven, ende watmen daerom moet sterven om
niet te vreesen voor de doodt.
Op de wijse: Vader ons in Hemelrijck.
+ 2.Cor.7. O Mens neemt waer u korte tijt,+
+
Iob.14.1. Denckt doch hoe haestigh sy+
verslijt:
+
4 Esdr.9.9 Denckt doch hoe dier sy u sal staen,+
+ 2.Petr.3. Als Hemel en Aerdt sal vergaen,+
Dat ghy sult moeten brengen voort
+
Reeckenschap van al onnut woort.+ + Matt.12. + + Mat.3.10 In dese tijt eyst Godt goe vrucht:+
Haest u, eer u den tijt ontvlucht, Want die geen goede vruchten draegt
+ Luc.3.8. +
Eer hem den doot verbijt, of knaegt
+
Ioan.5.6. +
Die wert afgehouwen, O noot, Geworpen in d'eeuwige doot.
O groot versuym, die vruchteloos Voor gaet in't sondigh leven boos,
+
Luc.16.19 +
In hoverdy, of hooge staet, Een prachtigh leven vol onmaet, Van wellust, gulsigheyt, en bras;
+
Syr.10.11 +
O mens ghy zijt doch stof en as. Denckt dat ghy voor een korte tijt Die ghy onnuttelijck verslijt,
+
Mar.9.46 +
Sult hooren moeten, O dangier!
+
mat.25.42 +
Gaet wech in't eeuwigh helse Vier:
+
Mard.13. +
Kan yemant vertellen dees schae? Dit groot versuym: och denckt daer nae.
Laet dit wat diep gaen in u hert, draegt over dit versuym doch smert, Laet het u brengen tot geween,
+ Iac.4.9. +
Schreyt over u sonden ghemeen, want daer is doch geen grooter scha Dan bekeeringh te laten nae.
Want tis doch al bedroch en schijn S'werelts toeseggen, vol fenijn:
+
Psal.49.7. +
Haer rijcdom heeft een groote naem,
+
Psa.37.35 +
Haer heerlijcheyt heeft groote faem, Maer 't is by menschen blint en sot
+
Iud.1.25. +
Maer niet by d'alleen wijse Godt.
+
Luc.16.44 +
Wat hoogh geacht is by de mens Daer in sy hebben haren wens, Dat's by Godt een afgrijslijckheyt, So verdt is d'arme mens verleyt,
+
Phil.3.19 +
Die op het aerdtsche zijn ghesint: Och! sy zijn jammerlijck verblint.
+
Act.21.13 +
Wilt ghy tot steven zijn bereyt,
Niet vreesen voor pest, ofte leyt,
Voor Doodt, noch Hel, noch Cruys, of druck, Noch voor geen werelts ongeluck,
Voor krijg, armoed, of hongers noot hoort doch wat datter moet zijn doot
+
Col.3.51 Doodet u aertsche leven wel,+
De Hoerderijs wortel rebel, Onreynigheyt, en quade lust,
+
Exo.20.17 En quae begeerten vol onrust,+
+
1.Cor.6.10 Onkuysheyt quaet, en noch daer by+
+
Ephes.5.3 Gierigheydt: 't is Afgodery.+
Ghy sult niet dooden eenigh lit, Dat ghy van Gods wegen besit, Maer die inwendige begeert', Die noch in u leden regeert,
+
Iob.31.1. Voor't aensien van een Vrouw, of+
+
Mat.5.28 Maeght,+
Daer ghy t'onrecht u lust toedraegt Genegentheyt, 't onreyne lit, Dat is tot dat, morghen tot dit,
+
Gen.2.17. 'tGeen dat verboden is van Godt,+
+
Eccl.12.11 Ghy moet scherp achten opt gebodt+
+
1Ioa.3.20 En op u Consciencijs klacht:+
Neemt dit wel waer by daegh en nacht. d'Onkuysheyt is ooc men'gerleyt Die haer uyt dertelheydt bereyt;
+
Gal.5.24. Dit al moet zijn gedoot, verplet,+
+
mar.9.28. Voor vasten en vierigh ghebedt,+
+
Act.2. en 3 en 4. Om soo door boet ende bekeer+
Te krygen een genadigh Heer.
+
Ephes.5.3 Nu volcht noch de gierigheyt:+
+
1.Tim.6. d'Afgodery (soo Paulus seyt:)+
+
Syr.31.5. Dat is de liefde tot het Gelt,+
Daer veel menschen 't herte op stelt, En wenschen daer na dach en nacht Dees Af-godt werdt ghedient met macht.
Wie sal de mens dit maken vroet, Dat dees Afgod raeckt onder voet: Wie sal dit planten in de mens,
+ Col.3.2. +
Dat hy eens krijgt een ander wens Een wens na 't goet dat boven is,
+ Phil.3.8. +
Waer by het aerdts is dreck en mis
+
1.Tim.6.9 +
Dees quae wortel breyt hem wijt uyt,
+
mat.13.22 +
En brengt voort dist'len, en oncruyt
+
Gal.5.20. +
Van haet, en nijt, en veel tweedracht
+
1.Cor.6.7. +
Van rechten, pleyten, onbedacht, Onder hooghe, burger, en boer,
Dees Af godt quaedt, maeckt veel oproer. Pause.
Paulus noemt het, dit wel verstaet,
+
1.Ti.6.10 +
Een wortel vol van alle quaet. 'tBerooft de mens van waer geloof En maeckt haer al hoorende doof: Van't geloof hout hy wel de schijn, Maer 't is verbeten door 't fenijn.
In't kort sal ick u seggen waer Het oprecht geloof is, seer klaer:
+
Hebr.11. +
'Tis vast op Gods beloften staen,
+
Iob 31.24 +
Sonder tot gelt, of goet te gaen; Al was men arrem ende bloot,
+
Apoc.2.10 +
Getrou te zijn tot in den doot.
+ IIoa.5.4. +
Als door't oprecht geloove wel
+
Gal.5.24. +
d'Aerdtse leden gedoot zijn, snel, En onder sijn getreden al,
+
Matt.7.8 +
En datmen gaet op den wegh smal
+
Luc.13.22 En dringen voor't door d'enge poort+
+
Ioan.3.5. Dan koomtmen tot de nieu geboort.+
+
2.Pet.1.4. Dan koomt de Godlijcke natuer,+
+
Gal.6.17. En maeckt ons een nieu creatuer;+
+ Phil.2.5. Dan is men met Christo gesint,+
+
1.Pet.4.14 Als een oprecht gehoorsaem kint:+
+ Phil.4.4. Dan is ons vreucht in Godt alleen,+
+
Phil.4.12. Hoe 't Godt dan voeght, wy zijn te+
vreen.
+
Psalm1.1. Dit is een gelucksaligh Man,+
+
Rom.12.1 Die hem geheel God off'ren kan,+
+
Actor.9.6. Met al zijn wil, met al zijn sin,+
+
Phil.1.21. In't sterven set hy zijn gewin,+
+
2.Cor.5.1. Om door de doot in't leven gaen:+
+
Ioan.3.2. Daer op sy vast en bondigh staen.+
+
Rom.8.35 Die Liefde Gods, die 't al verwint,+
+
Co.3.14. Die alle vromen 'samen bint,+
+
1Ioa.4.16 In Godt, en Godt in haer wel vast,+
Die wert van de doot niet verrast;
+
Phil.1.23. Want 't soet gewin hy dan aensiet,+
+
2 Tim.4.7 Als hy scheyd uyt dit aerts verdriet+
O soete Stadt, hoogh Edeldoom,
+
Mat.6.19 Geadelt uyt den hooghsten Troon,+
+
Phil.3.20. Verrijct met 'tHemels waerde schat+
+
Heb.12.2 Een Burger van Gods heylig stadt+
+
Ioa.17.21 Vereenicht met d'eenige Godt:+
+
Psal.16.7. Voorwaer dit is dat beste lot.+
Dat ellick mens hier na doch liep
+
rom.13.11 Niet langer in zijn traegheyt sliep,+
+
Eph.5.14. Maer haesten hem om op te staen,+
+
2.Pet.1.5. En wacker in deucht voor te gaen:+
Hoe wel sou hem dan zijn 't gemoet, Alst sterven quam uyt suer int soet.
Al die dit singt al met aendacht, Die denckt vry na met al zijn kracht
+
4 Esdr.7.7 +
En schick hem om te gaen al voort,
+
Luc.13.22 +
En dringh met kracht door d'enghe poort: Dat raed ick u al in het lest,
+
Phil.3.13. +
Schickt u te jagen nae het best.