Eigenlijk geen enkel deel. Het opvangen van daklozen kost geld. Veel geld.
Tegelijkertijd Ontwikkeld DNO een concept voor opvang dat in potentie 37% goedkoper is dan de bestaande opvang.
Voor de reguliere opvang geeft de gemeente op dit moment 2,35 miljoen per jaar uit. Een besparing van 37% levert dan 870.000 euro per jaar op.
Waar slaat de winst neer?
Bij voorkeur bij de doelgroep. Als een besparing van 37%
mogelijk is, kun je meer mensen helpen, of de bestaande mensen beter helpen.
Hoeveel moet de samenleving hiervoor betalen?
Kosten per jaar
Huur pand (totaal kosten nieuwbouw 3,5 miljoen) 200.000 Afschrijving inrichtingskosten
(investering totaal 400.000) 40.000 Personeel: hulpverleners, beveiliging, eten,
onderhoud en schoonmaak, leiding 800.000 Overig: eten/drinken, G/W/L, huisvuil,
verzekeringen, accountancy, bestuur 360.000
Totaal € 1.400.000
Wie betaald welk deel?
Woningbouwcorporaties (45%) 630.000 Sponsors en goede doelen (10%) 140.000 AWBZ (40%) 560.000 Eigen bijdrage bewoners (5%) 70.00
Totaal (100%) € 1.400.000
HOE W AA RDE ER JE E EN M AA TS CH AP PE LIJK I NI TIA TIE F?
106
8.4.4 WAAR SLAAT DE WINST NEER?
Maatschappelijk gezien is er niet veel winst. Het opvangen van daklozen kost vooral geld. We kunnen natuurlijk eindeloos gaan rekenen om te zien of een opvang bijvoorbeeld zorgkosten of inzet van politie bespaard. Maar als we dat vergelijken met het verschil tussen DNO en Daan’s schuur zal die potentiele winst niet in de buurt van de kosten komen. Te weten 35.000 euro per jaar. Vooral omdat ook in DNO nog deze daklozen nog steeds veel zorgkosten en inzet van politie vragen.
Toch is er winst en deze slaat vooral neer bij de gemeente. Die kunnen gratis kijken of er een goedkopere en betere manier van daklozen opvangen in de stad mogelijk is. Het blijft een winst die de gemeente kan binnen. Maar mogelijk ontstaat er in de toekomst wel echte winst voor de gemeente. Als DNO er in slaagt om 37% kostenreductie mogelijk te maken voor alle daklozen in de stad.
8.5 MAATSCHAPPELIJKE MEERWAARDE
Uiteindelijk komen Lars en de beleidsmedewerkers er vrij snel uit. Dat hadden ze vooraf niet ingeschat. De potentiele financiële winst was belangrijk, maar niet eens doorslaggevend. Uiteinde-lijk kwamen ze samen verder door alle discussiepunten die door elkaar liepen los van elkaar te bespreken. Legitimiteit, Betrok-kenheid en Rendement. Waarden, Doelen en Instrumenten. Het waarderen van een initiatief bestaat uit dat proces. Het afzon-derlijk afwegen van de argumenten voor en tegen. Van de activi-teiten die waarde opleveren en de risico’s die kosten of negatieve maatschappelijke ontwikkeling met zich mee brengen.
8.5.1 Legitimeren=afwegen, niet afschieten
Vanuit de gemeente bezien is het volkomen legitiem om de daklo-zen in Daan’s tuin niet op te op te vangen. Voor iedere afzonderlijke dakloze kan de gemeente een uitsluitingsgrond vinden om geen toegang te moeten verlenen. Daarnaast is het risico van aanzuigen-de werking aanwezig. Niemand weet precies hoe groot dit risico is, maar samen met het feit dat de gemeente de daklozen juridisch niet hoeft op te vangen, meer dan voldoende reden om De Nieuwe Opvang niet eens te willen verkennen.
Maar met DNO ontstaat er ook een kans. Namelijk de kans om de mooiste en goedkoopste opvang van Nederland te ontwikkelen.
Dit zijn twee uitersten. Aan de ene kant zou de gemeente kunnen kiezen om de onveilige opvang van Daan te sluiten. Om vervolgens de bewoners succes te wensen met hun dakloze bestaan. Aan de andere kant ontwikkelt ze samen met partners de mooiste opvang van Nederland voor deze mensen.
107
HE T W AAR DE RING SIN STR UME NT
Dit lijkt een eenvoudige keuze, maar het had niet veel gescheeld of DNO was er nooit gekomen. Het initiatief was bijna ‘afgescho-ten’. Maar door gezamenlijk te verkennen hoe het concept van de opvang er precies uit moet zien, komen gemeente en DNO erachter dat de ambitie van mooiste en goedkoopste opvang van Nederland echt mogelijk is. Eerst geloofde de gemeente dat niet en verdedigde de gemeente vooral haar eigen opvang. Die ook goed en efficiënt werkte. Maar door in het ontwikkelingsproces echt scherp te krij-gen waar nu het verschil maakt komen Lars en de gemeente verder.
8.5.2 Betrokkenheid vraagt om eigenaarschap
De waarde betrokkenheid is te operationaliseren als eigenaar-schap. Van wie of voor wie is het initiatief? Van wie is het probleem?
En van wie is de oplossing? Want het is belangrijk te realiseren dat lang niet ieder maatschappelijk probleem een probleem van de gemeente is. In dit geval was het feit dat deze mensen nergens toegang tot opvang kregen in juridische zin geen probleem van de gemeente. Maar wel in morele zin. In morele zin voelde het meren-deel van de mensen van de gemeente zich eigenaar. Want linksom of rechtsom is het een probleem van de gemeente als ergens 20 daklozen ‘kamperen’ die nergens anders terecht kunnen.
Daan was vooral persoonlijk betrokken, bij zijn daklozen en z’n opvang en bij de vraag waarom niemand anders in dit land deze mensen opvangt. Maar van dit probleem en vooral Daan’s oplos-sing wilde de gemeente geen mede-eigenaar worden. De kwali-teit van Daan’s schuur kwam natuurlijk niet in de buurt van de kwaliteitseisen die normaal aan een opvang gelden. De gemeente waardeerde wel dat Daan zich inzette voor deze doelgroep, maar de uitkomst, de uitgeleefde schuur niet. Bovendien was de relatie tussen Daan en gemeente niet goed. Dus als de gemeente al iets met deze groep wilde, dan niet op Daan’s manier.
Om die impasse te doorbreken was het nodig dat de woningcorpo-raties moreel en vooral financieel eigenaar van de oplossing wilden worden. Vanuit hun taakstelling konden ze legitimeren dat ze ook juridisch in het gebouw en de exploitatie mogen investeren. Daar-door konden corporaties en Daan een nieuwe oplossing ontwik-kelen waar uiteindelijk de gemeente wel mede eigenaar van wilde zijn. Niet zozeer financieel eigenaar , maar wel moreel en juridisch door de plek en de activiteiten te legitimeren.
8.5.3 Van Maatschappelijke Meerwaarde naar Gemeentelijke Meerwaarde
Wat is de maatschappelijke meerwaarde van een daklozenopvang die daklozen opvangt die niemand anders opvangt? Die meer-waarde zit er in dat eigenlijk iedereen vindt dat we deze mensen een fatsoenlijk dak boven hun hoofd moeten geven. Liefst op een plek waar de samenleving er het minst last van heeft. En dat kost geld. Dat levert niet direct veel op. We zagen dat Nederland in principe zoveel verschillende welzijn, zorg en sociale zekerheid voorzieningen heeft dat mensen helpen die nog niet, of niet meer geholpen worden, geld kost. In dit geval veel geld, maar niet direct geld van de gemeente. De gemeente was vooral bang voor het risico dat het de gemeente in de toekomst meer geld zou gaan kosten.
Soortgelijk dilemma zien we eigenlijk bij alle initiatieven in dit boek ontstaan. Hoe duidelijk de maatschappelijke meerwaarde van veel initiatieven ook is. Zelfs al is het rendement hardgemaakt is in euro’s. Dan nog is dit niet direct iets waar een gemeente of andere partijen voor kunnen of willen betalen. Het maatschappelijk ren-dement moet altijd vertaald worden naar gemeentelijk renren-dement.
Waar slaat de winst neer? Of beter gezegd. Wat kan de gemeente morgen minder inkopen als dit initiatief start? Die vraag zal de de-batten rond de waardering van initiatieven de komende jaren gaan
HOE W AA RDE ER JE E EN M AA TS CH AP PE LIJK I NI TIA TIE F?
108
bezighouden. Bij de DNO hebben gezien dat het belangrijkste is om het initiatief van start te laten gaan. Alleen dan kun je ontdekken welke potentiele besparingen werkelijkheid worden. Dat kon in dit geval omdat andere partijen dan de gemeente financieel eigenaar van DNO werden. Daardoor werden de risico’s voor de gemeente kleiner kon DNO starten. En leerde de gemeente dat er mogelijk genoeg bespaart kan worden om meer mensen goedkoper op te vangen.
www.wolterskluwer.nl