Voorwaardelijke toelating

Naast toelating en afwijzing kan een aanvrager ook onder voorwaarden worden toegelaten tot het register. Er zijn twee categorieën voorwaardelijke registratie te onderscheiden.40 In de eerste categorie vallen pasopgeleide rapporteurs die over voldoende vakkennis beschikken, maar nog geen ervaring hebben met rapporteren. In de tweede categorie vallen rapporteurs met inhoudelijke of administratieve verbeterpunten. Uit de enquête onder deskundigen blijkt dat ongeveer een derde bij de initiële aanvraag onder voorwaarden werd toegelaten. In de interviews met het College, het Bureau NRGD en de

meerderheid van de geïnterviewde TAC-leden, wordt naar voren gebracht dat de voorwaardelijke toelating een nuttige voorziening in het huidige stelsel is. Het biedt de mogelijkheid om deskundigen toe te laten die nog niet aan alle kwaliteitseisen voldoen. Met die voorwaardelijke toelating kan vervolgens (al dan niet onder supervisie) worden gerapporteerd waardoor binnen de gestelde periode alsnog aan de voorwaarden kan worden voldaan. Reden tot een voorwaardelijke toelating zijn bijvoorbeeld onvoldoende

peer-reviewing op uitgebrachte rapportages, onvoldoende collegiale toetsing of onvoldoende intervisie. Maar ook andere redenen worden genoemd:

“Een buitenlandse deskundige rapporteerde goed, maar had geen kennis van het Nederlands strafrecht. Hij kreeg een voorwaardelijke registratie waarbij als voorwaarde gesteld werd dat hij een cursus bij het NRGD over het Nederlands rechtssysteem zou volgen.”

In de praktijk worden bij een voorwaardelijke registratie eerder inhoudelijke voorwaarden dan formele vereisten opgelegd, zo wordt door het Bureau NRGD naar voren gebracht.

Met name voor de kleinere deskundigheidsgebieden waarop het lastig is om deskundigen te vinden die aan alle vereisten voldoen kan de voorwaardelijke registratie een uitkomst bieden, zo wordt door verschillende leden van de TAC’s verteld. Overigens wordt niet binnen alle deskundigheidsgebieden en niet onder alle geïnterviewde TAC-leden de meerwaarde van een voorwaardelijke inschrijving onderkend.

Een TAC-lid vertelt:

“Wij achten dit niet de juiste weg. In dergelijk geval zouden wij de toetsing uitstellen en bijvoorbeeld een net afgestudeerde 6 maanden aanhouden om deze in gelegenheid te stellen te rapporteren.”

5.3 Schorsing en doorhaling

Zoals uiteengezet in hoofdstuk 3 is het College bevoegd een geregistreerde deskundige een schriftelijke waarschuwing te geven indien deze “zich heeft gedragen op een wijze die in strijd komt met één of meer eisen die zijn gesteld in artikel 12, tweede lid, van het Besluit register deskundige in strafzaken”. In het ultieme geval is het College bevoegd tot doorhaling van de registratie in het register.

Het doorhalen van een registratie tijdens de looptijd van de registratie is in de onderzochte periode één keer voorgekomen (in 2018), zo blijkt uit opgave van het Bureau NRGD. Dit betrof een doorhaling van een registratie op het deskundigheidsgebied FPPO. Tot doorhaling is overgegaan na een tuchtrechtelijke veroordeling. Door de tuchtrechtelijke veroordeling mocht de persoon de titel psychiater niet meer voeren, waardoor hij niet meer voldeed aan de gestelde eisen uit het Brdis.

Uit de gesprekken met het College, het Bureau NRGD en leden van de TAC’s en NAC’s blijkt dat het doorhalen van een registratie niet eenvoudig is. Enerzijds omdat het moeilijk is om aan te tonen dat een deskundige niet (meer) voldoet aan de wettelijke vereisten, anderzijds omdat signalen over

disfunctioneren het College überhaupt niet altijd bereiken. Tussen 2014 en 2019 kreeg het Bureau NRGD 22 meldingen. (Met zeven kende 2018 het hoogste aantal.) Een TAC-lid vertelt:

“Soms wordt in de intervisiebijeenkomsten geconstateerd dat personen zijn geregistreerd die in de praktijk gewoon slecht werk leveren. Maar met die signalen kunnen het NRGD en de TAC weinig. Personen hebben zelf de mogelijkheid rapporten te selecteren en kunnen dus hun beste rapporten inzenden. Magere rapporten met ingewikkelde diagnostiek kun je dan buiten de beoordeling van de TAC houden.”

Ook wordt door TAC-leden verteld dat soms bij derden, bijvoorbeeld het NIFP, reeds bekend is dat een deskundige niet voldoet, maar deze kennis het College niet bereikt omdat het NIFP die informatie niet mag delen. Voor een dergelijke rapporteur kan vervolgens toch (her)registratie plaatsvinden. Een TAC-lid voegt daaraan toe:

“Er is een mogelijkheid om een melding te maken bij het College over een rapporteur. Het College wil echter geen tuchtcollege zijn. Dus als er een melding wordt gemaakt wordt de melder doorgestuurd naar het tuchtcollege.”

Binnen de evaluatie is niet systematisch onderzocht hoe groot het probleem is. Op grond van de gevoerde gesprekken met de betrokken partijen krijgen de onderzoekers echter niet het beeld dat dit aandachtspunt breed speelt. Dat neemt niet weg dat NIFP deskundigen regelmatig rapporteren inzake zeer ernstige feiten en ‘missers’ op dit vlak tot grote maatschappelijke reuring (en persoonlijk leed) kunnen leiden.

5.4 Tot slot

In dit hoofdstuk is ingegaan op de inschrijvingen in het NRGD. Per 31 december 2019 bedraagt het totaal aantal in het NRGD ingeschreven deskundigen 605, verdeeld over 10 deskundigheidsgebieden. Het deskundigheidsgebied FPPO maakt maar liefst 84% van het totaal aantal registraties uit, op afstand

gevolgd Digitaal Forensisch onderzoek en DNA-analyse en interpretatie. Het aantal afwijzingen op initiële inschrijvingen fluctueert tussen de 1% (in 2017) en 6% (in 2018 en 2019). Het aantal afwijzingen op

herinschrijvingen schommelt op jaarbasis tussen de 4% (in 2019) en 8% (in 2018). Afwijzing vindt bijna altijd plaats omdat de aanvrager niet voldoet aan de gestelde inhoudelijke criteria. Doorhaling van een inschrijving in het register heeft in de onderzochte periode één keer plaatsgevonden.