Frame: de grote bedreiging. De pedofiel = een (potentiële) misdadiger die gestraft moet worden.
Subframe: de daad
24-01-2001, de Volkskrant
Toelichting: de constructie ‘verdacht van pedofilie’ wijst erop dat het woord ‘pedofilie’ hier wordt ge- bruikt als synoniem voor seksueel misbruik. In dit artikel wordt impliciet gesteld dat pedofilie een gevaar- lijke, criminele daad is.
Subframe: de dader
25-02-2004, de Telegraaf
Toelichting: in dit artikel wordt het woord ‘pedofiel’ gebruikt als synoniem voor (potentiële) kindermis- bruiker en op één hoop gegooid met ‘andere zedendelinquenten’. De pedofiel wordt neergezet als intrin- siek slecht persoon dat geen verklaring omtrent gedrag zou moeten krijgen. Aan het feit dat er ook pedo- fielen zijn die geen kinderen misbruiken, wordt voorbijgegaan.
Subframe: de gedachte
27-06-2003, de Volkskrant
Toelichting: in dit artikel gaat het niet meer zozeer om seksueel misbruik, maar om het idee dat pedofilie normaal zou kunnen zijn. Daarin ligt het gevaar: pedofielen behandelen als gewone burgers, begrip voor hen opbrengen en doen alsof pedofilie normaal zou kunnen zijn, vormt al een bedreiging voor de goede orde (in dit geval: de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de bevolking).
Pedofiel
Met enige verontrusting stel ik vast dat een pedofiel, Joop Schafthuizen, wordt geinterviewd als ieder ander, waardoor de indruk kan ontstaan dat de Volkskrant wil bijdragen aan een normalisering van pedofilie en meer begrip voor pedofielen en hun gevoelens.
Ik zou graag zien dat er meer aandacht was voor hun slachtoffers en het recht van kinderen in het algemeen om niet het slachtoffer van een pedofiel te worden. Tolereren en vergoelijking van pedofi- lie is een aanval op de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de bevolking; het verlaagt de drempel om kinderen nagenoeg straffeloos te misbruiken en is daarmee een aanmoediging gestoorde gevoelens de vrije loop te laten. Een verantwoordelijke krant die het opneemt voor de kwetsbaarsten in de samenleving spreekt zich onomwonden uit tegen het kwaad van pedofilie en hen die pedofielen in bescherming nemen.
Verklaring goed gedrag wapen tegen pedofielen
Alle sportclubs, kinderboerderijen en andere organisaties die met kinderen werken, moeten van nieuwe medewerkers een verklaring van goed gedrag eisen.
Daardoor kan worden voorkomen dat pedofielen en andere zedendelinquenten op die plaatsen wor- den aangenomen, zo meent een Kamermeerderheid van PvdA en CDA.
Aanleiding hiervoor is de zaak van een 11-jarige jongen die onlangs seksueel is misbruikt door een medewerker van een kinderboerderij in Hellevoetsluis. De jongen werd in september vorig jaar na seksueel te zijn misbruikt bewusteloos aangetroffen bij een zandafgraving en lag weken in coma. Naar nu blijkt is deze man in het verleden al een keer veroordeeld voor ditzelfde misdrijf. Ook is recent aan het licht gekomen dat bij sportclubs regelmatig sprake is van kindermisbruik.
Hoge Thaise politicus verdacht van pedofilie
De vice-voorzitter van het Thaise parlement wordt verdacht van seks met minderjarigen. De 65- jarige Charlerm Promlert zou zich aan vier kinderen van onder de vijftien jaar hebben vergrepen. Hem hangt een gevangenisstraf boven het hoofd van twintig jaar. De man heeft zich bij de politie gemeld.
Frame: de zondebok. De pedofiel = een zondebok in een angstcultuur waarin pedofilie bespreekbaar gemaakt zou moeten worden.
19-07-2011, de Volkskrant
Toelichting:
in dit artikel wordt de pedofiel neergezet als slachtoffer van een heksenjacht. De auteur legt sterk de nadruk op de ongenuanceerde reactie op pedofilie. Er is sprake van een ‘pedojacht’ en ‘volks- haat’ door een ‘hysterische massa’ en ‘woedende meute’.Heksenjacht
Het is oorlog tussen pedo's en pedojagers. Het staat al vast wie gaat winnen. De tijden waarin serieus werd overwogen of pedofilie niet gewoon een 'seksuele variant' was liggen ver achter ons. Sinds de komst van internet hoeft de pedofiel niet langer zijn gerief te zoeken bij beduimelde boekjes. Hij moet zich voelen als een kind in een snoepwinkel. Maar zodra hij één vinger uitstrekt naar het uitge- stalde lekkers wordt hij ingerekend.
Eerst was het verboden om kinderporno te maken of te verhandelen, daarna om het in huis te hebben, nu mag je de plaatjes niet meer downloaden of bekijken. Zelfs de mogelijkheid dat je, gezien je ge- aardheid, ernaar zou wíllen kijken, is genoeg voor woedende meutes om levenslang tbs te eisen, of de marteldood. Het liefst zouden de pedojagers de hoofden van pedo's spietsen en er uitzinnig mee ronddansen op marktpleinen.
Je zou bijna vergeten dat Marthijn Uittenbogaard geen kinderverkrachter is, geen lustmoordenaar, zelfs geen pornoproducent, maar bestuurslid van vereniging Martijn, die vrije relaties tussen kinde- ren en volwassenen bepleit. Hij is nergens voor veroordeeld. Je zou daarom denken dat hij als burger van Hengelo overheidsbescherming geniet. Maar nee, zijn burgemeester keurde een demonische protestmars langs zijn huis goed.
Nu zijn woning nog steeds wordt bekogeld met stenen smeekt Uittenbogaard om bescherming bij Mark Rutte. Maar ook de liberalen wilden dat het OM zou onderzoeken hoe 'Martijn' aangepakt kon worden, net als CDA en PVV. Het OM liet weten geen geldige reden te zien om 'Martijn' te verbie- den, maar verzocht advocaat Drost om een artikel-12-procedure te eisen. Bij het OM dus vreemd. Politiek en justitie zijn er als de kippen bij als ze een kans ruiken om de hysterische massa te beha- gen. Vrijheid is een voorrecht voor wie gewoon is. Bij de heksenjacht op pedo's lijken argumenten overbodig. 'Wij zijn het zat', motiveert Henk Bres, die een burgerinitiatief tegen 'Martijn' begon, zijn actie. 'Seks met kinderen is niet normaal, en wij willen niet leven in een land waar een pedofielen- vereniging zoals Martijn wordt getolereerd.' Was getekend: 'Wij, de gewone Nederlander'. De teller op http://petities.nl staat op 63.157.
De pedofiel is het symbool geworden van 'het', van al wat de gewonen 'zat' zijn. Een ideale paria. Pedojacht is een veilig ventiel waardoor de volkshaat sissend kan ontsnappen. Met afkeer van homo's en perverse kunstenaars mobiliseer je de politiek niet. Maar het weerloze kind is een onver- woestbaar icoon. Kindermisbruik, daar kan toch niemand vóór zijn?
Gedachten, fantasieën en verlangens zijn vrij, hoe walgelijk de gewonen dat ook vinden. Alleen de wet telt, voor alle seksuele gezindten. De wet beschermt, gelukkig, kinderen én pedo's die hun han- den thuishouden. Bij overtreding moet justitie ingrijpen; het is daarom beter als pedoclubs niet on- dergronds gaan. Uittenbogaard verwoordde zijn idealen in De rede in het nauw. Zijn boek is van een padvinderachtige braafheid. Kinderen, betoogt hij, vooral zij die het thuis akelig hebben, zouden een begripvolle, beschermende vriend mogen hebben, een fijne jeugdcoach of bijlesleraar. Schijnheilig misschien, maar niet strafbaar. Komisch als het niet dieptreurig was.
De droom van de pedo is een tragische. Beantwoording van zijn liefde is een illusie. Nooit kan een liefdesrelatie tussen een volwassene en een kind gelijkwaardig zijn; vrijwilligheid is niet aantoon- baar. De meeste kinderen hebben een uitstekende radar voor deze hunkeraars. Gewoon Nederland kan gerust zijn: pedo's hébben al levenslang.
Frame: de zieke. De pedofiel = een zieke die hulp nodig heeft.
21-12-2010, de Volkskrant
Toelichting: in dit artikel wordt pedofilie beschouwd als een aangeboren seksuele voorkeur, waar de pe- dofiel niets aan kan doen en die de pedofiel zelf ook tot last zal zijn. Pedofilie wordt zelfs vergeleken met een tumor. Ook wordt gesteld dat een pedofiel in therapie kan gaan om ervoor te zorgen dat hij zijn sek- suele verlangens niet in de praktijk brengt. De pedofiel wordt dus duidelijk neergezet als een ziek (deer- niswekkend) persoon dat niet zozeer straf maar hulp nodig heeft.
Dubbel taboe
Het Monster van Riga, zo wordt Robert M. in De Telegraaf aangeduid. Het is maar een halve waar- heid: een pedofiel is niet alleen weerzinwekkend, maar ook deerniswekkend.
Een pedofiel is zijn seksuele voorkeur ook maar overkomen, schrijft de Franse filosoof Michel On- fray in zijn Antihandboek voor de filosofie. Hij kan evenmin lust voelen voor volwassenen als de meeste mensen voor kinderen. Als hij kon kiezen, zou hij ongetwijfeld liever op volwassen vrouwen of mannen vallen. Het zou de dader een heleboel ellende besparen.
Een pedofiel overtreedt een dubbel taboe: op seks met kinderen en op machtsmisbruik. We walgen van zijn seksuele daden, maar voelen ook woede over de exploitatie van kinderen die zich niet kun- nen verweren.
Hoe democratischer een samenleving, hoe groter de weerstand tegen machtsmisbruik. In een hiërar- chische samenleving kunnen machthebbers zich veel meer permitteren. Daarom konden pedofiele priesters jarenlang vrijuit gaan, in de hoogtijdagen van het rijke roomse leven. Ook in de filosofie heeft pedofilie een zekere traditie. In het Griekenland van Plato gold de liefde van een wijze oudere man voor een schone jongeling als een deugdelijke pedagogische relatie. Hoewel Alcibiades en Pha- edrus aanzienlijk ouder waren dan de kinderen in 't Hofnarretje, zou Socrates tegenwoordig onge- twijfeld worden aangeklaagd wegens onprofessioneel handelen en misbruik van zijn geestelijk over- wicht.
We ontwikkelen onze identiteit in een niet te ontwarren samenspel van genetica, opvoeding en om- geving. Zo worden we iemand voor wie we nooit gekozen hebben. Iemand verwijten dat hij pedofiel is, schrijft Onfray, is net zoiets als iemand verwijten dat hij een tumor heeft.
Onfray gebruikt de pedofiel om zijn stelling te onderbouwen dat de vrijheid van de mens zeer be- perkt is. Geloof in vrijheid 'heeft veel weg van een illusie'. Toch laat het voorbeeld van de pedofiel zien dat er altijd een vrije keuze is, hoezeer iemand ook in een dwangpositie lijkt te verkeren. De pedofiel kan zijn seksuele voorkeur niet kiezen, maar zijn seksuele daden wel. Hij kan in therapie gaan, celibatair leven of een kind misbruiken. Natuurlijk kun je ook die keuze wegredeneren, door te stellen dat de niet-praktiserende pedofiel kennelijk een minder sterke aandrang heeft. Maar dan ver- dwijnt elke persoonlijke verantwoordelijkheid achter de horizon. Dat is niet alleen maatschappelijk onwerkbaar, maar ook onjuist.
De meeste misdadigers zijn in staat hun gedrag langs een morele meetlat te leggen. Voor sommigen is het heel moeilijk om niet toe te geven aan hun impulsen, maar ze weten dat ze fout zitten.
Frame: de normale burger. De pedofiel = een normale burger wiens seksuele voorkeur geaccepteerd zou moeten worden.
01-08-2003, de Volkskrant
Toelichting: dit betreft een opinie-interview met pedofiel Norbert de Jonge die expliciet stelt dat pedofie- len ‘heel gewone mensen zijn die toevallig pedofiele gevoelens hebben’. Hij problematiseert deze gevoe- lens niet. Integendeel: hij problematiseert het onderdrukken ervan en pleit voor acceptatie.
'Pedofielen zijn niet alleen maar oude vieze mannen'
De website www. pedofilie. be was donderdag slechts enkele uren actief toen provider Demon het van internet afhaalde. Het bedrijf wilde 'niet geassocieerd worden' met pedofilie. Op de website openbaarden drie mannen hun seksuele voorkeur met naam, foto en woonplaats. Een van de initia- tiefnemers, Norbert de Jonge (25) uit Velp, is teleurgesteld over de verwijdering van internet. 'We wilden duidelijk maken dat niet alle mensen met pedoseksuele gevoelens kinderverkrachters zijn', zegt de administratief medewerker die op jonge meisjes valt. 'Maar kennelijk is die vrijheid van meningsuiting ons niet gegund.'
- Wat gaat u nu doen?
'Niks. Ik ga niet tegen alle stromen in zwemmen. Ik deed het ook niet voor mezelf, maar om anderen te informeren.'
- In Engeland werden namen van pedofielen gepubliceerd om burgers te waarschuwen. Was uw controversiele actie een mediastunt om aandacht te trekken?
'Het had ook anders gekund. Maar door onszelf bloot te geven, wilden we laten zien dat we heel gewone mensen zijn die toevallig pedofiele gevoelens hebben. Daarom stonden er ook familiefoto's van mij op de website. Mensen denken meestal dat pedofielen in hun kindertijd zijn misbruikt en geen vrienden hebben. Dat het alleen maar vieze oude mannen zijn. Dat is niet zo.'
- Een van de andere initiatiefnemers is bestuurslid van de vereniging Martijn, een belangenorganisa- tie voor pedofielen. Seksueel contact met iemand jonger dan 16 jaar is strafbaar. De vereniging is voor afschaffing van de leeftijdsgrens. Hoe denkt u daarover?
'Onder bepaalde voorwaarden is in sommige gevallen seksueel contact met een kind mogelijk. Het kind moet het zelf willen en zich op ieder moment kunnen terugtrekken. Ook moet het contact pas- sen bij de ontwikkeling van het kind en moet er volledige openheid zijn tegenover de ouders.' - U meent dat een kind alle gevolgen van zo'n relatie kan overzien?
'Ik vergelijk het met een meisje dat op vakantie in het buitenland een gerecht van de menukaart kiest dat ze nog nooit heeft gegeten. Ze weet niet hoe het smaakt en weet alleen wat haar ouders haar er- over hebben verteld. Toch kan ze zelf beslissen om het te eten. Als ze het niet lekker vindt, zet ze het weg. De ouders moeten wel heel goed blijven opletten. Ik heb overigens nooit seksueel contact ge- had met een jong meisje.'
- Op de website schreef u over uw eigen seksuele gevoelens als kind: 'Trots en gelukkig zou ik zijn geweest als ik zelf seksueel verlangen zou kunnen opwekken, als mijn kleine lijf een felle hartstocht zou kunnen opwekken in een groot mens. Dan zou ik mezelf lekker laten liefkozen.'Wilt u zeggen dat kinderen zelf graag seks met volwassenen willen?
'Ik zeg niet dat alle kinderen eraan toe zijn. Maar als ik dat toen zo voelde, zullen er wel meer zijn.' - Er zijn ook pedofielen die seks met een kind afkeuren en zich laten behandelen.
'Pedoseksuelen die in de fout zijn gegaan, moeten natuurlijk worden behandeld. Maar bij een gewo- ne pedofiel kan het onderdrukken van de geaardheid juist riskant zijn omdat hij daarmee de controle over zijn gevoelens verliest. Met name de seksuele aantrekkingskracht komt dan bovendrijven, zo is gebleken. Accepteren dat je zulke gevoelens hebt, is veel verstandiger.'