Inzetten op preventie van hoge bloeddruk
De meest kansrijke maatregel om de vraag naar zorg te reduceren is vol- gens de Raad preventie van hoge bloeddruk. De eerste aanbeveling is dan ook dat de bewindslieden van VWS in overleg met huisartsen, zie- kenhuizen, verzekeraars en andere betrokkenen, bijvoorbeeld sportscho- len, een programma starten om de bloeddruk onder de bevolking te ver- lagen.
Daarbij worden concrete doelstellingen geformuleerd en gemeten. Financiële prikkels kunnen worden ingezet om aanbieders van succesvol- le programma’s te belonen.
Ontwikkelen van een markt voor persoonlijke dienstverlening
Wat volgens de Raad ook aanzienlijk kan helpen om de vraag te vermin- deren is een markt voor persoonlijke dienstverlening. Die kan de zelfred- zaamheid van mensen vergroten en de vraag naar professionele zorg hel- pen uit te stellen.
Dat is dan ook iets om te stimuleren, vindt de Raad. (N.B: deze markt is dus geen onderdeel van een collectieve regeling als
Vijf prioritaire aanbevelingen met naar verwachting het grootste rendement
Niet alleen de overheid is aan zet, ook partijen in het veld
Start campagne voor verlagen van hoge bloeddruk onder de bevolking
Stimuleer de totstandkoming van een markt voor persoon- lijke dienstverlening
ZVW/AWBZ/WMO). De overheid moet in dat kader ruimte creëren voor flexibele arbeidsrelaties die de opkomst van deze markt mogelijk maken. Zo kunnen mensen zelf de regie nemen over de ondersteuning waar zij behoefte aan hebben in hun streven naar zo lang mogelijk zelf- standig functioneren. De bewindslieden zouden in overleg met collega’s van SZW en Financiën moeten bezien welke maatregelen daarvoor nodig zijn en zonodig belemmeringen moeten wegnemen. Zorgen voor betaalbare kinderopvang
Dan de aanbodkant. Arbeidsparticipatie staat hoog op de politieke agen- da, maar er is nog veel nodig om resultaat te boeken. De beste kans om én meer vrouwen aan het werk te krijgen én mantelzorg mogelijk te maken is volgens de Raad zorgen voor betaalbare kinderopvang. Dan zullen meer vrouwen langer of meer uren aan het werk gaan. Dat is in het bijzonder gunstig voor het aanbod van arbeidskrachten in de zorg- sector en op de nieuwe markt voor persoonlijke dienstverlening. Voor de korte termijn zou speciaal voor werknemers in de lagere functie- schalen in de zorg kinderopvang gratis moeten zijn. Voor de caresector is de arbeidsparticipatie van vrouwen in de lagere schalen immers van vitaal belang: 85% is vrouw (in de cure is dat 76%, in de totale econo- mie 42%). Via de belastingen kan een toeslag voor kinderopvang wor- den gegeven. De extra kosten voor de overheid ten opzichte van de hui- dige situatie bedragen tussen de 100 en 150 miljoen euro (bijlage 4). Kinderopvang zou op termijn een basisvoorziening moeten zijn. De Raad beveelt aan dit te betalen uit de algemene middelen, zodat met name mensen met lagere en modale inkomens ervan kunnen profiteren. Kinderopvang als basisvoorziening creëert ook meer kansen voor nieuwe en flexibele arbeidsverhoudingen.
Inzetten op arbeidsbesparing door ICT en bouw
Aan de aanbodkant is verder arbeidsbesparing te verwachten van investe- ringen in gebouwen die zijn ingericht op het gebruik van ICT en domo- tica. De kostenbesparing op de exploitatiekosten van verpleeghuizen die daardoor theoretisch mogelijk is kan oplopen tot 11%. De Raad beveelt de bewindslieden aan instellingen uit te nodigen om het in de achter- grondstudie ontwikkelde model te valideren en te ontwikkelen tot een ‘best practice model’.
Stel normen vast voor de kwaliteit van zorg
Dat behalve door de vernieuwingen in de bouw de arbeidsproductiviteit ook op andere manieren vergroot kan worden is algemeen bekend. Maar de kwaliteit mag daarbij niet beneden een bepaald niveau komen.
Verhoog arbeidsparticipatie en behoud mantelzorg door betaalbare kinderopvang
Kinderopvang in de zorg gratis voor de lagere functie- schalen door kinderopvang- toeslag
Kinderopvang op termijn basisvoorziening
Bouw biedt kansen voor arbeidsbesparing, nodig instellingen uit model te valideren en te ontwikkelen tot ‘best practice model
Daarom adviseert de Raad de bewindslieden van VWS om normen voor verantwoorde zorg vast te stellen die met veiligheid te maken hebben. Voor de caresector liggen die op het vlak van het medisch en verpleeg- kundig handelen. De normen zouden afgeleid kunnen worden van de set indicatoren die de IGZ op dit moment gebruikt (zoals medicatie- fouten, decubitus, incontinentie, ondervoeding en fixatie).
Oproep aan partijen in het veld:
Uit de studies voor dit advies blijkt, dat de arbeidsmarktproblematiek vooral ook een pro-actief beleid vraagt. Dit is niet het sterkst ontwikkeld in de verschillende sectoren. Veel arbeidsmarkt- en arbeidsvoorwaarden- beleid heeft een korte cyclus. Dit klemt des te meer nu algemene maat- regelen onvoldoende effect kunnen realiseren. Juist de combinatie van randvoorwaardelijk en specifiek beleid is nodig om tot een capaciteits- vergroting te komen. Dit vraagt een gerichte inspanning van werkgevers- en werknemersorganisaties om tot arbeidsvoorwaardelijke regelingen te komen die de aantrekkelijkheid van de zorgsector (vooral voor jongeren) versterkt en vergroot. Dit kan vorm krijgen via raamcao’s met aanvulling / verbijzondering naar specifieke sectoren (vooral care). In dit specifieke arbeidsvoorwaardenbeleid gaat het dan om behoud / uitbreiding van deskundigheid, horizontale carrièreontwikkelingen, waarderen van team- prestaties en / of individuele prestaties, functie- in plaats van leeftijdsge- bondenheid en maatregelen die medewerkers niet alleen binden maar vooral ook boeien.
Algemeen overheidsbeleid (zie overige aanbevelingen) inclusief arbeids- marktsubsidie / fiscaal beleid kan in combinatie met goed werkgever- schap en gericht arbeidsmarktbeleid een grote bijdrage leveren aan oplossingen van het komende arbeidsmarktvraagstuk.