Maracaibo, en het verdistrueeren van drie Spaensche scheepen, die
de rovers het uytkomen wilden beletten.
NA dat Morgan eenige tijt in Jamaica vertoeft hadde, en sijn volck haer gelt verteert
hebbende, resolverde hy weder op nieuw sijn Roveryen op de Spaense Kust te bedrijven: tot dien eynde gaf hy de Rendevoes aen de Roovers, aen het Eylandt Vaca, geleegen aen de zuydzijde van het Eylandt Espaniola, alwaer goede gelegenheydt was, om haer Scheepen te kielhaelen, en victualie te krijgen, alsoo daer veel wilde Swijnen op het groote Eylandt zijn. Daer quamen veel Engelse en Fransse Rovers, om met Morgan aen te spannen, alsoo hy een groote naem onder al deselve hadde, door het groot geluck, 't welck hy in al sijn Roveryen hadde. Op die tijdt was een Koninghs Schip, gemonteert met ses en dertigh Stucken in Jamaica uyt Nieuw Engelandt gearriveert: den Gouverneur sond het naer Morgan, op dat hy soo veel te meer moed sou hebben, om een stercke plaets aen te grijpen, daer een goede buyt van komen soude. Morgan was verheught op d' aenkomst van het gemelde Schip; want hy hadde onder sijn Vloot niet een eenigh Schip, welck bequaem was, om, in tijde van nood, tegen een Kasteel yets uyt te rechten. Daer was oock een Frans Schip, met vierentwintigh Stucken, en twaelf Metale Bassen, het welck Morgan mede wel graegh soude willen gehadt hebben, maer d' andere dorsten hen niet vertrouwen onder d' Engelsen; want dese Fransman hadde een Engels Schip
in Zee gevonden, en alsoo hy geen victualie meer hadde, heeft hy daer eenige mondtkost uytgehaelt, en hem daer voor geen geldt gegeven, als alleen een assignatie op Jamaica en Tortuga.
Morgan was verheught...
Morgan siende de Fransman onwilligh om mede te gaen, nam hem met al sijn volck, (sonder dat sy 'er op verdacht waeren) op het groote Schip gevangen; maeckende pretentie op het Fransse Schip, dat hy van d' Engelsman genoomen hadde.
Ondertusschen hieldt Morgan Krijghs-Raedt met de Capiteynen der Roof-scheepen, om te beraedtslaegen, wat voor een plaets men op de Spaense Kust soude aentasten. Daer wierdt geresolveert dat men t' zeyl soude gaen, en cours stellen na d' oostpunt van het Eylandt Espaniola, en ten
ancker komen aen het Eylandt Savona; en soo het gebeurde, dat eenigh Schip quam van de Vloot af te raecken, dat men malkander aldaer soude vinden, en dat men daer soude resolveeren, werwaerts sy heen wilden. Men dronck ondertusschen op de gesontheydt van de Koningh van Engelandt, als mede op het goet succes; daer wierdt lustigh geschooten, en terwijl de Heeren achter, en braef vrolick waren, deed het volck op den overloop desgelijcks; maer toen sy in het beste van haer vreught waeren, veranderde deselve schielijck in een droevigh eynde, want door het schieten van de gesontheeden raeckten eenige voncken in het buskruydt, waer door het Schip quam te springen met drie hondert en vijftigh Engelse, behalven de Fransse, die op het selve gevangen waren; daer quam omtrent dertigh man af: alle die in de Kajuyt waren, wierden in 't leeven behouden, met weynigh schade, Morgan wierdt aen sijn been eenighsins gequetst. Alle die daer af quaemen, hadden achter op 't Schip gheweest; want op d' Engelse Scheepen is de Kruytkamer gemeenlijck voor in 't Schip: daer souden 'er wel meer af gekomen hebben, maer het meeste volck was droncken. d' Engelse geen verschooning hebbende van het ongeluck, dat haer overgekomen was van het Oorloghschip, namen tot haer verschooning het Frans Schip, seggende, dat de Franssen het Koninghs Schip hadden doen springen, en dat sy een Spaense Commissie hadden, om op d' Engelse te rooven, en haer geweldt aen te doen, waer sy maer konden. Om dit te bewijsen, toonden haer een Pas, die sy in de Fransman gevonden hadden, van de Gouverneur van Baracao, op het Eylandt Cuba, om op d' Engelse Zee-Roovers te konnen rooven, alsoo de Spanjaerden geen oorlogh met de Kroon van Engelandt hadden, en nochtans dese Jamaickse Roovers dagelijcks hostiliteyten op haer waren gebruyckende. De Fransman hadt dese Pas van de Spanjaerden gehaelt, niet om op d. Engelse Roovers iets te pretendeeren, maer om eenige Handel met de Spanjaerden te doen. Den Capiteyn van het Fransse Schip was oock in 't leeven gebleeven, maer konde sijn saecken aldaer niet bepleyten. D' Engelse gingen met het schip naer Jamaica, en den Fransen Capiteyn volghde haer, om sijn saecken te bepleyten; maer in plaets van hem gehoor te geven, smeten
hem in 't gevangenhuys, en dreyghden hem op te hangen. Ondertusschen liet Morgan evenwel den moedt niet vallen, hy resolveert met het volck, dat hy noch hadde, sijn voornemen te vervolgen. Acht dagen na het springen van het Schip, vischten d' Engelse al de doode lichaemen, die daer laegen en dreeven, niet om haer te begraven, naer schuldige plicht, maer om haer kleederen, en goude ringen, die sy aen haer vingers hadden; want alsse een doodt lichaem gevischt hadden, namen sy de kleederen, en sneden de vinger af, daer de ringen aen waren, lieten haer dan alsoo weer drijven, tot een prooy voor de Haeyen; men vindt noch de gebeenten aen strandt, die door de Zee aldaer opgespoelt zijn. Morgan bleeft noch by sijn voorige resolutie, te weten, dat men aen het Eylandt Savona soude beraedtslaegen, wat plaets men aendoen soude. Hy gaf de rendevoes aen het bovengemelde Eylandt, en ging onder zeyl met sijn byhebbende Scheepen, die vijftien in 't getal waren, waer van hy het grootste voerde, en was gemonteert met veertien stucken: hy had op die vijftien Vaertuygen, negen hondert en in de tsestigh koppen. Weynigh dagen daer na quamen sy aen Cabo de Lobos, aen de zuydtzijde van het Eylandt Espaniola geleegen, omtrent het midden van het selve, tusschen Cabo Tibran, en Punta del Opada: Morgan wierdt aldaer door de stercke Oostelijcke wind, die daer waeyt, drie weken opgehouden; sy waren alle dagen onder zeyl om boven de Kaep te komen, maer sy konden niet; doch ten laetsten quamen sy deselve evenwel noch te boven; seven of acht mijlen daer van daen kregen sy noch een Schip in 't ghesicht, zijnde een Engelsman, die uyt Engelandt quam. Eenige van de Scheepen gingen daer na toe, om wat te koopen. Morgan vervolghde sijn kours, en gaf haer Rendevous in de Bay Ocoa, alwaer hyse inwachten soude. Twee dagen daer naer quam Morgan in de Bay van Ocoa om water te halen, en om sijn Scheepen in te wachten. Ondertusschen wierdt daer alle dagen van yder Schip vijf a ses man aen landt gesonden, om de kost te soecken voor het geheele
Scheepsvolck, om haer victualie, die sy in hadden, te besparen. Sy schooten alles watse vinden konden, paerden, ezels, koeyen, en schapen. De Spanjaerden die dit niet wel mochten lijden, en siende dat 'er elcke reys soo
weynigh volck aen landt quam, namen voor de Rovers een pots te speelen; sy lieten drie of vier hondert soldaten van het guarnisoen van de Stadt St. Domingo komen (alsoo die plaets daer dicht by gelegen is) en doen de Rovers weder aen landt quamen, hadden de Spanjaerden alle de bassen van de zeekant landtwaerdt in gejaeght. Als nu de Rovers omtrent drie mijlen boschwaerdt in gegaen waren, zijnde omtrent vijftigh sterck, soo vertoonden de Spanjaerden haer een schoone trop Koeyen, achter de welcke drie of vier Spanjaerden waren, die quansuys de Koeyen weg joegen: de Rovers vielen daer op aen, om eenige van die beesten te schieten, en de Spanjaerden lietense haer gangh gaen; maer doense doende waren, om de gheschoote beesten wegh te nemen, vielen de Spanjaerden op haer met al hun machten, roepende: Matta, matta. De Rovers verlieten de gheschooten beesten, stelden haer in postuer, en vochten furieus tegens de Spanjaerden, terwijl de eene helft van haer schoot, laeden d' andere helft weder; dat gingh dus gheduerigh aen, en ondertusschen retireerden sy gestadigh al achter uyt, soo langh tot datse het bosch weder kregen. De Spanjaerden wilden haer vervolgen, maer siende dat de Rovers weynigh mis schooten, et dat sy alree een groot getal van dooden en gequetsten hadden, retireerden weder te rugh; maer de Rovers noch in 't bosch, om eenige gequetsten, die se hadden, te verbinden, soo goedt als se konden, tot ter tijdt tot dat sy aen boort quamen. Ondertusschen sagen sy de Spanjaerden in de Savana haer dooden en gequetsten dragen, behalven een van de Rovers die daer dood gebleeven was. Een party van de Spanjaerden gingen rondtom dit doode lichaem staen, en elck met een bloote deegen staecken in dit doode lichaem, en riepen: La Cornudo Ladron. De Rovers, die in 't bosch waren, siende dat de meeste macht geretireert was, vielen op dese hoop aen, ende sloegen veele van de selve doodt, en namen het doode lichaem, dat meer als hondert steecken nae sijn doodt gekreegen hadde, en begroeven het in 't bosch. Daer na schooten de Rovers eenige paerden doodt, om vleesch te hebben dat sy aen boort souden brengen, alwaer sy mede haer gequetsten brachten. 's Anderen daeghs ging Morgan self aen landt met twee hondert man, maer
de Spanjaerden waren doen al wegh, en hadden oock de beesten wegh gedreeven, hy liet eenige huysen, die daer waren, in de brandt steecken, en quam doen hy dat gedaen hadt, weder aen boort.
Morgan siende dat sijn Scheepen niet quamen, gingh onder zeyl met de Scheepen die hy by hem hadde; naer eenighe dagen zeylens quam hy aen het Eylandt Savona, alwaer hy sijn laetste Rendevous gegeven hadde, en daer geen teekenen vindende van sijn scheepen, resolveerde aldaer eenige dagen te wachten. Ondertusschen sondt hy omtrent hondert en vijftigh man uyt, om te landen aen het Eylandt Espagniola, en aldaer eenige Dorpen, die omtrent St. Domingo zijn, te plonderen, en om eenige victualie te bekomen, alsoo sy begonnen gebreck te lijden. Maer het volck, dat Morgan gesonden hadt, quam onverrechter saecken weder aen boort, alsoo de Spanjaerden, verwittigt zijnde datse op de kust waren, alle in 't geweer stonden, en de Rovers, die anders niet wilden vechten als om buyt, dit niet wel aen stondt.
Morgan siende dat sijn medemackers niet quamen, deed een monstering over het volck dat hy by hem hadde, ende bevondt datse vijf hondert ende ettelijcke koppen, en acht vaertuygen sterck waren, van de welcke sijn Schip het grootste was, als ick hier voor geseydt heb. Sijn voorige resolutie was, om langhs de Kust van Caraco alle de Steeden en Dorpen, die daer zijn, te gaen rooven en plonderen, maer doen hy sich te swack bevondt, moest hy een andere resolutie neemen. Onder sijn hoop was een Frans Capiteyn, die eertijds met Lolonois de Stadt Maracaibo hadt helpen inneemen, en de geleegentheden van dat Meer soodanigh geremarqueert hadt, dat hy sich verstouten dorst, om de Vloot van Morgan daer in te brengen. Na dat hy sulcks met Morgan overleydt hadde, op wat wijse dat men 't aenleggen moest om dese plaets in te nemen, wierdt het volck daer van verwittight, en sy resolveerden daer alle eenparigh toe om heen te gaen.
Morgan stack met dese resolutie t' zeewaert in, en stelde sijn kours na het Eylandt Curasou: dit in het gesicht hebbende, liet hy 't naer Ruba sacken, 't welck een Eylandt is, dat omtrent twaelf mijlen van de westpunt van Curasou is, ende onder de
Westindische Maetschappy behoort, die daer een Sergeant stelt als Gouverneur met vijftien soldaten. Vorders is het Eylandt bewoont van Indianen, die Spaensch spreecken, ende die van wegen de Religie onder de Spaenschen staen; alle jaren komt daer een Spaensch Priester, van een Dorp, daer teghen over aen de vaste Kust, ghenaemt Coro, die haer predickt, en het Sacrament nae de Roomsche wijse uytdeelt. Dese Indianen handelen met de Rovers, die daer komen, en ruylen schapen en bocken, tegen lijwaet, gaeren, of yets anders, datse van nooden hebben. Dit Eylandt is niet vruchtbaer, maer heel dor, en meest met kreupelbosch bewassen; daer zijn groote menigte van schapen en bocken, daer d' inwoonders haer mede geneeren, nevens wat Spaense Tarw die sy daer zaeyen; daer zijn oock veel paerden, die d' inwoonders gebruycken, want al watse doen, dat doense te paert, al gaense maer vijf hondert schreeden van haer huys om water te haelen; daer zijn oock veel Ratel slanghen, en Spinnekoppen die seer fenijnigh zijn; wanneer dat 'er yemandt van dese ondierten gebeeten is, werd hy in een hanghmat vast gebonden, en blijft daer vier en twintig uren sonder eeten of drincken in leggen. d' Inwoonders geven voor, wanneer yemand van dese beesten gebeten wordt, dat hy sich onthouden moet van drincken, of anders sterven moet.
Morgan aen dit Eylandt ten ancker gekomen zijnde, verhandelde met d' Indianen soo veel bocken en schapen, als hy van doen hadde voor sijn geheele Vloot; en na twee dagen aldaer vertoeft te hebben, vertrock hy by nacht, om dat sy niet sien souden, waer hy 't na toe wende; maer sy merckten het evenwel. 's Anderendaeghs quamen sy in 't midden van de Bay van Maracaibo: en om niet gesien te worden van de Vigia, die ver in Zee sien kan, ten ancker leggen op acht vadem water, en ging 's avonds weder onder zeyl. 's Anderen daeghs was hy met den dagh voor de barre van de Lagon, of de Meer. De Spanjaerden hadden weer een nieuw Kasteel ghetimmert, waer uyt sy met grof Canon Morgan welkom hieten, dat sy daer op geplant hadden.
Alle de kleyne vaertuygen wierden afgevaerdight, om op het spoedigste het volck aen landt te setten. De Spanjaerden waren
oock lustigh doende hun klaer te maecken in 't Kasteel, en schooten geduerigh met grof Kanon, en verbranden oock eenige huysen, die omtrent het Casteel stonden, om beter ruymte te hebben, en schooten geduurigh al het geschut rondom los den heelen dagh door; het was omtrent avond, wanneer Morgan met sijn volk daer quam. Hy vondt niemandt in het Kasteel; want doen sy hem dicht by 't Kasteel sagen komen, staecken een party kruydt in de brand, en onder de roock vluchten sy boschwaerd in. Morgan in het Kasteel komende met sijn volck, was verwondert geen volck daer te vinden, alsoo 't seer bequaem was om te konnen houden, sy vonden een kelder vol kruydt, meest om ver gestrooyt, en een endt brandende lont, dat omtrent een duym ver van het kruydt was, soo dat het niet veel scheelden of sy souden met het Kasteel en al in de lucht gesprongen hebben. Morgan liet het kruydt terstont uyt het Kasteel brengen, en de muuren breecken, soo ver als het van nooden was, om alle de stucken onder de voet te werpen. Daer wierden gevonden sestien stucken Canon, schietende acht, twaelf, en vier en twintigh pondt koegels, en tachentigh musquetten, en ander amonitie naer advenant.
En een endt brandende lont...
De stucken wierden van boven neder van het Casteel geworpen, en de Ropaerden verbrandt. 's
ren daeghs 's morgens vroegh quamen de Scheepen binnen, en het kruydt wierdt gedeelt onder alle de Scheepen die geschut hadden; de stucken die van het Kasteel geworpen waren, wierden vernagelt, en in 't zant begraven. Het volck gingh terstondt weder scheep, om naer de Stadt Maracaibo op het spoedighste te varen, maer het water was soo laegh op de banck die in de mond van de Lagon is, dat de Scheepen qualick daer over konden komen, soo dat eenighe vast bleeven sitten; doch om geen tijdt te verliesen, wierdt het volck terstondt op de rest van de vaertuygen, die indoep gingen, overgeset, om voort na de Stadt te gaen. 's Anderen daeghs, omtrent de middagh, quamen sy gesamentlijck voor de Stadt Maracaibo, ende setten het met haer vaertuygen dicht onder de wal, om onder de bescherminge van het weynigh gheschut, datse op hadden, al het volck aen landt te brengen. Maer het geschiede alsoo gemackelijck, als aen het Fort la Barre, alsoo de Spanjaerden met alle man boschwaerdt in gevlucht waren, en de Stadt ten besten gelaten hadde met eenige arme gebreckelijcke menschen, die niet gaen konden, noch niet te verliesen en hadden.
De Rovers in de Stadt gekomen zijnde, besochten over al om te sien of 'er geen macht elders verborgen lagh in eenige huysen, of boschwaerdt in omtrent de Stadt; ende geen onraedt gevonden hebbende, nam yder Compagnie, of Scheepsvolck, haer Logementen aen de Marckt, van de groote Kerck wierdt een generael Corps de guarde gemaeckt, alwaer gedurigh wacht gehouden wierd. Ick sal hier de gelegentheyt van de Stad Maracaibo niet beschrijven, alsoo ick het gedaen heb in het verhael van 't inneemen van de selve Stadt door Lolonois. Op die selfde dagh, als de Rovers in de Stadt gekomen zijn, wierd terstont een party van hondert man uytgesonden, om buyt en gevangens te achterhalen. 's Anderen daegs avonds quamen de selve weder met omtrent vijftigh Muylezels gheladen met verscheyde goederen, en omtrent dertigh gevangens, soo mannen, vrouwen, als kinderen en slaven. Dese gevangens wierden terstond gepijnight naer gewoonte, om datse souden seggen waer het volck van de Stadt gevlucht was, d' een wierdt gewipt en geslagen, d' ander wierd op sijn St. Andries gehandelt, met brandende lonten tusschen de vingers en toonen; den ander
wierdt een touw om sijn hooft gebonden, tot hem de oogen uyt de kop soo dick quamen als eyeren; die geene die niet segghen wilden, wierden doodt geslaegen, om datse geen meer tormenten konden practiseeren om die luyden aen te doen. Dit duerde omtrent drie weecken. De Roovers liepen ondertusschen alle dagen op party, en brachten altijdt veel buyt mede, soo datse nooyt vruchteloos uytgingen. Na datse omtrent hondert van de principaelste familien van Maracaibo gevangen genoomen, en hun goedt gerooft hadden, resolveerde Morgan naer Gibralter te gaen. Alle de Scheepen wierden stracks klaer gemaeckt, en de buyt met de gevangens ingescheept, het ancker gelicht, en voort naer Gibralter hun kours genoomen, en preparatie gemaeckt om te slaen: yder wist wat hem te doen stondt. Daer waren eenige van de gevangens afgevaerdight om aen land te gaen, en uyt den naem van Morgan aen die van Gibralter te seggen, datse haer opgeven souden; of indien sy sich hertneckigh