• No results found

uitbreiding van de Stelling van Amsterdam

De Nieuwe Hollandse Waterlinie is een uitbreiding van Werelderfgoed Stelling van Amsterdam. De begrenzing van de Stelling van Amsterdam is in 1996 vastgesteld door het Werelderfgoedcomité en is opgenomen op de kaart van de totale beoogde site (pagina 6). Voor de Stelling van Amsterdam heeft in 2017 een Minor Boundary Modification plaatsgevonden. De door het World Heritage Comité geaccordeerde begrenzing is opgenomen. Dit dossier betreft, tenzij anders vermeld, alleen de beoogde uitbreiding van de Stelling van Amsterdam met de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Dit hoofdstuk maakt inzichtelijk waar de site is gelegen en op welke wijze de site geografisch is begrensd.

In dit hoofdstuk van het nominatiedossier is tevens aangegeven uit welke componenten de voorgestelde site bestaat, waar de componenten zijn gelegen, wat de coördinaten zijn en wat de begrenzing van de site is.

4

1. IDENTIFICATIE VAN DE SITE

10000

PROVINCIE UTRECHT, FLO - GIS / 13-04-17 / NHW en SVA ONDERGROND: © 2017, DIENST VOOR HET KADASTER EN OPENBARE REGISTERS, APELDOORN

Locatieduiding nederLand

5

Statement begrenzing en buffer

Begrenzing uitbreiding Nieuwe Hollandse Waterlinie Voor het bepalen van de begrenzing en een eventuele bufferzone zijn enkelen onderzoeken uitgevoerd (zie hoofdstuk 5.b). Op basis van deze onderzoeken zijn onderstaande uitgangpunten voor de begrenzing van de Nieuwe Hollandse Waterlinie bepaald:

• De inundatiepolders maken integraal onderdeel uit van het systeem, ofwel de essentie van de Nieuwe Hollandse Waterlinie is de inundatie (verdediging door onderwaterzetting).

• In de Nieuwe Hollandse Waterlinie is sprake van complete en gave inundatiekommen die het totale verhaal kunnen vertellen, het is een toegevoegde waarde ten opzichte van het verhaal van de Stelling van Amsterdam.

• De Nieuwe Hollandse Waterlinie inclusief de inundatiekommen is reeds geborgd in het Barro, provinciaal en gemeentelijk beleid. Het is voor alle betrokken partijen een herkenbare grens en het biedt reeds voldoende bescherming om het erfgoed duurzaam in stand te houden volgens de richtlijnen van UNESCO.

• De complete maat en schaal van het systeem blijft beleefbaar, de ervaring en beleving van het geheime landschap.

De attributen binnen de begrenzing van het toekomstige Werelderfgoed kennen een rechtstreekse bescherming.

De elementen van de Nieuwe Hollandse Waterlinie hebben de status van Rijksmonument, daarnaast zijn gebieden aangewezen als beschermd stads- en dorpsgezicht en is het gehele Nieuwe Hollandse Waterliniegebied planologisch verankerd middels het BARRO en vervolgens uitgewerkt in de provinciale verordeningen en bestemmingsplannen.

Bufferzone

Vanwege de ruime begrenzing van het beoogde Werelderfgoed (inclusief alle inundatiegebieden) en de geldende beschermingsregimes rondom de Nieuwe Hollandse Waterlinie is geen bufferzone opgenomen. Het huidige landschapsbeleid, de huidige natuurregelgeving, het vigerende ruimtelijke beleid én de nieuwe Omgevingswet bieden samen afdoende bescherming voor de OUV van het werelderfgoed de Nieuwe Hollandse Waterlinie.

Naar verwachting treedt in 2019 de nieuwe Omgevingswet in Nederland in werking, die een specifiek artikel kent over Werelderfgoed. Dit artikel stelt dat in de directe nabijheid van werelderfgoed geen ontwikkelingen mogen plaatsvinden die de Outstanding Universal Value van dat werelderfgoed bedreigen of in gevaar brengen.

Dit geldt ook als deze ontwikkeling buiten de begrenzing van het werelderfgoed plaatsvindt. Daarmee creëert de Omgevingswet feitelijk een bufferzone rondom de Nieuwe Hollandse Waterlinie als Werelderfgoed.

6

1. IDENTIFICATIE VAN DE SITE

95000

PROVINCIE UTRECHT, FLO - GIS / 13-04-17 / NHW en SVA ONDERGROND: © 2017, DIENST VOOR HET KADASTER EN OPENBARE REGISTERS, APELDOORN

7

1.F HET GENOMINEERDE GEBIED (HA.) EN DE VOORGESTELDE BUFFERZONE (HA.) De genomineerde uitbereiding bestaat uit de Liniezone en drie uitliggende componenten:

• Component 1: Liniezone 36765 ha

• Component 2: Fort Werk IV 1 ha

• Component 3: Inundatiekanaal Tiel 16 ha

• Component 4: Fort Pannerden 318 ha De totale genomindeerde uitbreiding bestaat uit:

37100 ha. Er is geen bufferzone.

Id n° Name of the

component part Area of Nominated component of

the Property (ha) Area of the Buffer Zone

(ha) Map N°

1 Liniezone • 36765 ha 0 Pagina 8

2 Fort Werk IV • 1 ha 0 Pagina 9

3 Inundatiekanaal Tiel • 16 ha 0 Pagina 10

4 Fort Pannerden • 318 ha 0 Pagina 11

Total area (in hectares) 37100 hectare 0 hectare

8

1. IDENTIFICATIE VAN DE SITE

115000

115000

120000

120000

125000

125000

130000

130000

135000

135000

140000

140000

145000

145000

150000

150000

155000

155000

420000 420000

425000 425000

430000 430000

435000 435000

440000 440000

445000 445000

450000 450000

455000 455000

460000 460000

465000 465000

470000 470000

475000 475000

480000 480000

485000 485000

0 5 km

VOORSTEL BEGRENZING NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE

grens Nieuwe Hollandse Waterlinie NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE en STELLING VAN AMSTERDAM BEGRENZING

NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE 1. LINIEZONE

1:175.000 (A3)

ONDERGROND: © 2017, DIENST VOOR HET KADASTER EN OPENBARE REGISTERS, APELDOORN PROVINCIE UTRECHT, FLO - GIS / 13-04-17 / NHW en SVA

´

component 1. Liniezone

9

139000

139000

140000

140000

141000

141000

142000

142000

474000 474000

475000 475000

476000 476000

477000 477000

478000 478000

0 500 m

VOORSTEL BEGRENZING NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE

grens Nieuwe Hollandse Waterlinie NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE en STELLING VAN AMSTERDAM BEGRENZING

NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE 2. FORT WERK IV

1:12.500 (A3)

ONDERGROND: © 2017, DIENST VOOR HET KADASTER EN OPENBARE REGISTERS, APELDOORN PROVINCIE UTRECHT, FLO - GIS / 13-04-17 / NHW en SVA

´

component 2. fort werk iv

10

1. IDENTIFICATIE VAN DE SITE

155000

155000

156000

156000

157000

157000

158000

158000

430000 430000

431000 431000

432000 432000

433000 433000

434000 434000

0 500 m

VOORSTEL BEGRENZING NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE

grens Nieuwe Hollandse Waterlinie NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE en STELLING VAN AMSTERDAM BEGRENZING

NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE 3. INUNDATIEKANAAL TIEL

1:12.500 (A3)

ONDERGROND: © 2017, DIENST VOOR HET KADASTER EN OPENBARE REGISTERS, APELDOORN PROVINCIE UTRECHT, FLO - GIS / 13-04-17 / NHW en SVA

´

component 3. inundatiekanaaL tieL

11

198000

198000

199000

199000

200000

200000

431000 431000

432000 432000

433000 433000

434000 434000

435000 435000

0 500 m

VOORSTEL BEGRENZING NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE

grens Nieuwe Hollandse Waterlinie NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE en STELLING VAN AMSTERDAM BEGRENZING

NIEUWE HOLLANDSE WATERLINIE 4. FORT PANNERDEN

1:12.500 (A3)

ONDERGROND: © 2017, DIENST VOOR HET KADASTER EN OPENBARE REGISTERS, APELDOORN PROVINCIE UTRECHT, FLO - GIS / 13-04-17 / NHW en SVA

´

component 4. fort pannerden

12

2. Beschrijving

2.

13

BESCHRIJVING

14

2. Beschrijving

2. Beschrijving

15 2.A BESCHRIJVING VAN DE SITE

2.A.1 Hoofdkenmerken en componenten Werelderfgoed Stelling van Amsterdam

De Stelling van Amsterdam staat sinds 1996 op de lijst van UNESCO Werelderfgoed. De Stelling van Amsterdam is een uitzonderlijke en monumentale verdedigingsring van 135 kilometer lengte op gemiddeld zo’n vijftien kilometer afstand rondom het hart van Amsterdam. De Stelling bestaat uit een verdedigingsring van 46 forten en batterijen en een grote hoeveelheid aan dijken en sluizen en inundatiepolders. Met de Nieuwe Hollandse Waterlinie wordt daar een verdedigingslinie van circa 85 kilometer aan toegevoegd. De Linie strekte zich uit van de toenmalige Zuiderzee bij Muiden (nu IJsselmeer) tot aan het estuarium van de Biesbosch bij Werkendam.

De Stelling en de Linie vormen samen een majeur voorbeeld van militaire verdediging door inundatie. De Nieuwe Hollandse Waterlinie is vanaf 1815 tot 1940 aangelegd. In 1874 viel het besluit om daarbinnen de Stelling van Amsterdam als verdedigingsgordel om de hoofdstad aan de hoofdverdediging toe te voegen. De Stelling van Amsterdam is aangelegd tussen circa 1880 en 1920. Het aanleggen van de Linies is één van de grootste infrastructurele projecten die ooit is uitgevoerd in Nederland. De militaire systemen van beide Linies liepen naadloos in elkaar over en maakten gedeeltelijk gebruik van hetzelfde watermanagementsysteem.

De toegevoegde waarde van deze uitbreiding is dat de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam gezamenlijk de ontwikkeling van de complete hoofdverdedigingslinie van Nederland vertelt.

De Nieuwe Hollandse Waterlinie bestaat uit één groot samenhangend gebied, de Liniezone en drie kleine componenten: Fort Werk IV als restant van het Offensief van Naarden, Inundatiekanaal Tiel en Fort Pannerden op het splitsingspunt van de Rijn en het kanaal van Pannerden bij de Duitse grens. De Liniezone, bevat het overgrote deel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Aan de hand van deze component wordt de unieke werking van de Nieuwe Hollandse Waterlinie toegelicht. Vervolgens wordt voor de drie ander componenten aangegeven welke cruciale rol zij speelden in het totale verdedigingssysteem.

Component 1: Liniezone

Essentie van de Nieuwe Hollandse Waterlinie

Nederland is een delta en ligt voor een groot deel onder het zeeniveau. De Nieuwe Hollandse Waterlinie loopt als een continue lijn door het polderlandschap van Nederland. De kenmerken van het landschap maken dat de Nieuwe Hollandse Waterlinie op deze plek is gebouwd: Het landschap bood de perfectie ingrediënten voor een verdedigingslinie gebaseerd op inundatie. De hoofdverdedigingslijn is strategisch gepositioneerd in dit landschap, waarbij het economische en bestuurlijke hart in het westen werd beschermd. Het polderlandschap, dat tot op de dag van vandaag drooggehouden wordt door een ingenieus systeem van sloten, kanalen, gemalen en sluizen, is ingezet om het land onder water te zetten.

Militaire werken dienden ter verdediging van de zwakke plekken van dit systeem. In de Nieuwe Hollandse Waterlinie worden de volgende drie hoofdkenmerken onderscheiden:

• Stategisch Landschap

• Watermanagementsysteem

• Militaire Werken

Deze hoofdkenmerken worden hieronder nader toegelicht.

Strategisch Landschap

De Nieuwe Hollandse Waterlinie heeft aan het bestaande cultuurlandschap een militair-strategische functie gegeven, waarbij de bodem en het reliëf bepalend waren voor de situering en omvang van de inundatievelden.

Misschien wel een van de belangrijkste kenmerken van dit Strategisch Landschap is de behouden openheid en het karakteristieke cultuurlandschap door langdurige overheidsbemoeienis. Dit Strategisch Landschap is mede gevormd door de militaire sturing op de aanleg van nieuwe infrastructuur, zoals de tracés van de spoorlijnen (spoorlijn Amsterdam-Arnhem 1843 en Hilversum/

Amersfoort-Utrecht), de kanalen (Lekkanaal 1938) en autowegen (A2, A12), inclusief hun bruggen over de rivieren. Daarnaast door de verstedelijking: grootschalig met de lang uitgestelde oostelijke uitbreiding van plaatsen als Utrecht, Nieuwegein, Gorinchem en Woudrichem, kleinschalig met de bouw van houten huizen binnen de Verboden Kringen met houden huizen.

16

2. Beschrijving