Interviewer: Allereerst bedankt dat ik je mag interviewen. Vind je het goed als ik het interview opneem?
Deelnemer: Ja
I: Zoals je weet gaat dit interview over Nederlandse hiphop muziek. Voordat we het daar over gaan hebben ben ik benieuwd naar je leeftijd?
D: Ik ben 20.
I: En waar kom je vandaan? D: Langeraar.
I: Wat doe je op dit moment? Werk je of studeer je?
D: Ik studeer aan de Universiteit van Amsterdam, Bedrijfskunde.
I: Oke, nou zoals ik net al vertelde gaat het interview dus over Nederlandse hiphop muziek. Kun je me vertellen wanneer je bent begonnen met luisteren naar
Nederlandse hiphopmuziek? D: Rond mijn twaalfde denk ik.
I: Weet je nog naar welke rappers en liedjes je toen luisterde?
D: Allereerste? Ik denk dat dat de Opposites waren. Het liedje Slaap. Toen ik net op de middelbare school zat werd dit liedje heel populair. Daarna kwam Dom, Lomp & Famous. Ook nog steeds van de Opposites. Daarna kwam mijn Kempi periode. Kempi en Dio, allemaal een beetje die hele slechte. Ik luisterde ook naar IMB. Dat is echt heel slecht, maar dat luisterde ik wel.
I: Waarom luisterde je dat dan?
D: Het ging toen nog niet zo zeer om de tekst. Ik heb het ook wel eens terug geluisterd een jaar of twee jaar geleden. Het was echt heel slecht, de tekst. De beat sprak me aan en omdat het stoer klonk. Het was af en toe een scheldwoord
tussendoor. Je voelde je heel cool als je dat luisterde en je voelde jezelf ook echt een mannetje. Dat was een beetje de reden dat ik luisterde naar IMB.
I: Op dat moment geef je dus aan dat je niet zo zeer luisterde naar de tekst.
D: Nee klopt, het imago was veel belangrijker. Als ik deze muziek nu terug luister dan denk ik: zo zielig en zo slecht. Dat ga ik nu echt niet meer luisteren.
I: Dus nu vind je het niet leuk meer? D: Nee zeker niet.
I: Je luistert nog wel steeds naar Nederlandse hiphop?
D: Jazeker, maar dit was zeg maar helemaal in het begin. De kennismaking met hiphop een beetje. Toen kwam Kraantje Pappie met Jiggy Dje. Toen ging ik veel meer naar tekst luisteren. Jiggy vond ik sowieso al heel dik en Kraantje die had ook wel goede teksten. De boulimia EP was een hele dikke EP. Er zaten ook weer keiharde beats onder en die tekst er op was gewoon heel dik.
I: Kun je me vertellen wanneer dit ongeveer was?
D: Toen was ik 14 of 15 ofzo. Toen begon ik echt een beetje naar tekst te luisteren. I: Waar gingen die teksten over, waar jij naar luisterde?
D: Bij Jiggy was het echt over alles. Het gaat over zijn hele visie over het leven. Brengt hij een beetje onder in zijn tekst. Er zitten politieke dingen in, algemene morele verplichtingen zitten er in. Bij Kraantje was het meer heel hard, Jiggy was van de tekst, Kraantje was gewoon heel hard. Die beat en de tekst paste er gewoon goed bij.
D: gewoon de beats waren heel hard. Het ging alleen maar over ziektes. Hij maakt boulimia en andere ziektes belachelijk op dat album en hij had daar hele leuke woordspelingen mee. Dat vond ik gewoon toen heel vet om te luisteren. I: Luister je nog steeds naar deze rappers?
D: Ja naar de Opposites luister ik nog steeds. Twee jaar geleden ofzo volgens mij dropten zij dat album Slapeloze nachten. Dat vond ik heel vet. Kraantje Pappie, daar luister ik niet meer naar. Hij had toen zijn tweede EP uitgebracht. Crane 1 of Crane 2 ofzo en dat was heel slecht. Dus dat luister ik niet meer en nu Great Minds veel en Extince. En ik luister hele slechte SBMG en Bokoesam enzo, maar dat gaat nergens over. Alleen over chicks, alcohol en cool doen.
I: Waarom is die muziek slecht?
D: Het is meer, het is niet zo zeer heel slecht. Maar het gaat helemaal niet om de tekst bij hun. Er zit gewoon een hele lekkere flow in. Beetje autotune. Het is wel echt hele goede muziek om lekker op los te gaan en op Great Minds bijvoorbeeld kan ik niet echt losgaan, op de meeste nummers dan.
I: Ik begrijp hier uit dat je sommige muziek luistert om de tekst en sommige muziek luister je omdat je er op los kunt gaan?
D: Ja zeker.
I: Wat spreekt je aan in de tekst?
D: Bijvoorbeeld de teksten van Great Minds. Sowieso vind ik hun heel vet omdat ze met precies het groepje waren waar ik naar luister. Winne vond ik al heel lang heel vet. Dat luister ik ook al sinds mijn veertiende, met lotgenoot en W.I.N.N.E. En ik zat heel lang te wachten op het album van Jiggy, die nog steeds niet uit is, ik wilde een album van Winne, is ook nog steeds niet uit. Sticks vind ik dan wel oke, maar luister ik niet zo heel vaak. Toen kwam ineens Great Minds. Beetje uit het niets wel voor mij. En toen opeens zaten daar mijn twee favoriete rappers op een album. De hele ambiance erom heen. Dat ze naar Parijs waren gegaan om de clip op te nemen en er kwamen dan steeds kleine stukjes van de clip online. En steeds een nummer
druppelde zeg maar een beetje naar buiten. Dat vond ik gewoon heel vet. Dan ga je helemaal mee in dat album. Dan zit je zo erg naar dat album uit te kijken. Ik weet niet of het ook daadwerkelijk zo goed was. De hele opbouw er naar toe maakte het al super dik. Die teksten van Jiggy en Winne. Dat is gewoon een beetje hetzelfde wat ze altijd al deden, maar dan nog dikker. Ze maken echt hele zieke woordspelingen en dat vind ik gewoon heel knap. Als je heel lang op hetzelfde woord door kan blijven gaan, dat woord in heel veel verschillende contexten kunt gebruiken en dan ook nog een verhaal vertellen over familie, vrienden en weet ik het wat allemaal.
I: Hoe voel jij je als je deze muziek luistert?
D: Ligt er heel erg aan wat ik luister. Als je een beetje down bent of je bent heel rustig en je gaat dan luisteren naar Jiggy en zijn liefdesliedjes, nou er zit eigenlijk nooit echt een vrolijk liedje tussen bij hem, dan ga je daar een beetje in mee. Dan voel je zeg maar echt hoe kut hij zich voelt. Als je gewoon in een aangeschoten stemming bent, of je hebt heel veel adrenaline en je gaat dan naar DOAG luisteren met kleine viezerik er op van Great Minds dan versterkt dat het gevoel wat je hebt. Dan krijg je nog meer adrenaline en zin om naar hun concert te gaan.
I: Ik begrijp hier uit dat je als je rustig of down bent andere muziek luistert dan wanneer je blij bent en vol adrenaline zit.
D: Ja Ja, maar ik denk dat iedereen dat wel heeft toch. Als je heel rustig bent en een beetje moe dan ga je toch niet bijvoorbeeld naar hardcore luisteren. Als je heel rustig bent dan ga je ook rustige muziek luisteren. Als ik rustig ben dan luister ik ook
ofzo, dan luister ik juist nog drukkere muziek zodat je nog meer opgepept wordt om daar heen te gaan.
I: Kun je me wat meer vertellen over je vrienden van vroeger? Hadden zij dezelfde muzieksmaak of totaal anders?
D: Ja, tijdens het Top Notch tijdperk wel. Iedereen was wel een beetje van Jiggy. Maar op een gegeven moment, en daar heb ik heel erg spijt van, toen ging ik naar hardstyle luisteren en toen gingen zij ook allemaal hardstyle luisteren en daar zijn ze nooit van teruggekomen. Eerst vond iedereen een beetje hiphop vet en toen zei ik nee jongens hardstyle is ook heel dik en toen hebben ze dat een beetje overgenomen. Zij gingen helemaal over op hardstyle. Samen met een andere vriend ben ik nog bij de Nederlandse hiphop gebleven. Ik ga ook met hem in de zomer naar Encore festival. Hij is nu wel meer van de Engelstalige hiphop.
I: Wat vind jij dan vet aan Nederlandse hiphop?
D: Nederlandse hiphop is wel iets genuanceerder dan heel veel Amerikaanse hiphop. Ik luisterde zelfs een tijdje naar Spaanse hiphop haha ik verstond er helemaal niks van, maar vond het wel vet klinken en de beats waren dik dus ik luisterde het wel. Dit was dan weer in dezelfde periode waar het niet om de tekst ging. Het grote verschil met Amerikaanse en Nederlandse hiphop is dat bij het Amerikaanse alles heel groot moet, iedereen moet elkaar dissen en nog beter zijn dan de ander. Het gaat alleen maar over geld, bitches, hoeren, auto’s etc. En bij Nederlandse hiphop is dat niet zozeer en het is veel meer dat het gewoon gaat om dingen die je om je heen ziet en het is veel dichterbij jezelf. Als je Great Minds weer als voorbeeld neemt, dan hebben ze zo’n stuk waar ze gewoon heel lang over straat loopt, in Parijs, en dan weet je gewoon van zo ziet dit er uit en zo ziet dat er uit. En ze beschrijven het gewoon heel mooi, gewoon zoals ze het zelf zien, maar dan heel mooi verwoord.
I: Wat bedoel je precies met dichterbij jezelf?
D: Ja ik weet niet. Ik zit gewoon niet in een of andere mega club allemaal champagne te drinken en in een Bugatti rond te rijden. Daar gaan heel veel Amerikaanse tracks wel over, tenminste de tracks waar ik dan naar luister. Maar die, ik weet niet, het Nederlandse is zoals Nederlanders zijn. Veel meer nuchter, genuanceerd, alles wordt in perspectief bekeken. Op die manier bedoel ik dichter bij jezelf.
I: Oke
I: Ik wil het nu graag hebben over de rol die hiphop muziek volgens jou heeft gespeeld tijdens je tienerjaren. Als je zou moeten beschrijven welke rol dat heeft gehad, hoe zou je dat doen?
D: Ik ben niet in het begin meegegaan met het Kempi tijdperk waar iedereen wijde broeken en bepaalde petjes droeg en kledingmerken etc. Dat vond ik niet echt vet ofzo, want ik dacht ja zo ben ik niet echt. Maar later toen Jiggy kwam, toen dacht ik daar kan ik mezelf veel meer mee identificeren. Ik snap wat hij schrijft en ik hoor ook echt wat hij schrijft zeg maar. Hij ziet er ook veel normaler uit. En toen ik naar mijn eerste concert was geweest, ik denk dat ik toen 15 was ofzo, in de Melkweg van Top Notch Extravaganza toen zag ik wel van die beige broeken. Toen was dat echt zo, bijna niemand had nog zo’n broek, en het was echt heel gay om zoiets te dragen. Maar ik zag Jiggy staan met zo’n beige broek en toen dacht ik: ik moet ook zo’n broek hebben. Jiggy heeft die broek en Jiggy is wel vet (in tegenstelling tot Kempi), dus ik moet het ook hebben. Hij is gewoon normaal gebleven met zijn muziek en van hem dacht ik wel zo van als hij het kan dan kan ik het ook. Wat Jiggy kan, kan ik ook dus ik ben me meer gaan kleden naar hun stijl en veel minder naar wat er in de winkel hing. Ik was niet heel alternatief ofzo. Ik ging me gewoon meer kleden in de stijl van onder andere Jiggy en Winne.
I: Waarom deed je dat?
D: Ik weet niet, dat was toch om een soort anders te zijn denk ik en om te laten zien dat je naar hun muziek luisterde. Je deed het om je te onderscheiden van Vato Gonzalez types. Dat vond ik niet zo heel dik. Al die mega mooiboys die dat
luisterden. Ik vond rappers veel dikker, ook qua uitstraling. Ze straalden echt iets uit als ze op zo’n podium stonden. Dat had ik niet bij gewone DJ’s.
I: Ik wil graag nog even terugkomen op die teksten. Je vertelde dat er wel een verschil is tussen muziek waar je naar luistert om de tekst en de slechtere muziek waar je naar luisterts zoals SBMG en Bokoesam. Je vertelde dat de teksten van Bokoesam meer gaan over chicks en alcohol etc. Wat vind je daar van?
D: Het ligt denk ik heel erg aan je leeftijd. Als je zeg maar 14 of 15 bent en je luistert daar naar. Ik weet het eigenlijk niet zo goed. Het is net hoe je er mee om gaat. Maar dat is eigenlijk met alles. Die rappers verkopen het nog net niet aan je, uit hun hele doen en laten blijkt dat het volgens hun heel vet is om zeg maar veel te drinken en veel chicks te regelen. Ik denk dat wanneer je jong bent, 15 ofzo, je dat automatisch ook vet gaat vinden. Mijn broertje is op dit moment 15 en die luistert ook deze muziek en begint daar ook in te komen. Als ik luister naar die teksten dan denk ik dit slaat helemaal nergens op, maar hij komt net in die fase dat hij begint met uitgaan, drinken en meiden regelen en dat vindt hij heel cool om die muziek er bij te hebben. Ik denk dat hij het ziet als heel knap als je in de VIP lounge zit met je vette
champagne en je rolex en allemaal chicks om je heen en dat wordt versterkt door die muziek. Hij kijkt veel minder naar het algemene plaatje. Die muziek van hun is eigenlijk heel oppervlakkig, er zit heel veel show bij naar de buitenwereld en er zit weinig achter.
I: Maar hoe luisterde jij vroeger naar dit soort teksten?
D: Hetzelfde als mijn broertje. Ik vond dat vroeger ook heel vet. Ik dacht wow dat is vet als je dat allemaal hebt en kan. Maar nu denk ik ja je kan wel gaan hosselen en je kan wel op straat gaan staan enzo. En nu denk ik dat is echt dom, ga studeren en doe iets met je toekomst. Ik denk dat als je je verder ontwikkelt dat de stijl van de soort hiphop waar je naar luistert met je mee ontwikkelt.
I: Mooi gezegd. Je stijl ontwikkelt mee.
D: Ja ik denk dat je algemene ontwikkeling. Dus waar je staat in je eigen leven, dat je daar je muzieksmaak op aanpast. Tenminste dat heb ik heel erg, dat merk ik.
I: Je vertelde net dat je vroeger die houdingen en gedragingen beschreven in teksten wel vet vond. Heeft dat invloed gehad op jou?
D: Ja wel sowieso toen ik 14 was ofzo, toen mocht niemand drinken van zijn ouders en toen hadden ze het in die tracks altijd erover dat het heel dik was en dat als je dronken was er hele vette dingen gebeurden. Dus in die liedjes maakten ze het heel erg aantrekkelijk en dan denk je ja dat wil ik ook. Ik ben dan wel maar 14 maar dat wil ik ook. Ja toen gingen we wel met z’n allen een beetje, een gast had toen een scooter met een soundbox, zo’n speaker, en toen stond de hele dag een beetje dat soort muziek aan en dan zaten we heel vaak ’s avonds op een steiger een beetje dronken te worden met die muziek aan. Klinkt heel zielig nu, maar ik vond dat toen heel vet.
I: Ja, hoe voelde je je daar dan bij?
D: Je kwam gewoon mega erg tot rust en een soort euforie. Ik voelde me heel zelfstandig.
I: Omdat?
D: Ja ik weet niet, het is toch wel een beetje zo van, je drinkt je eerste biertje, je haalt je scooterrijbewijs. Dus in je ontwikkeling bereik je een soort mijlpalen in je
zelfstandigheid en dan uiteindelijk ga je ook op jezelf wonen. Dat drinken voelde toen heel erg als een eerste stap naar volwassenheid. Je ouders wisten er niks van dus je voelde je wel heel vrij van iedereen om je heen.
I: Wat was de rol van de muziek hierbij?
D: Iedereen luisterde dezelfde muziek. Het gaf een band en er kwam een soort groepsband door die muziek omdat we allemaal hetzelfde luisterden. Ik moet
toegeven dat ik die muziek in het begin soms niet zo vet vond, maar omdat de rest het ook luisterde en je kon op een gegeven moment de teksten allemaal mee rappen, dat versterkte het groepsgevoel en je voelde je je echt deel van een groep.
I: Kan je nog meer voorbeelden geven van wat je eerder noemde, het aanpassen van je kledingstijl omdat je die rappers vet vond?
D: Ja het begon toen ik 14/15 was. Op een gegeven moment kwam er een vriend van me met een verschrikkelijke transformatie naar school. Hij luisterde al hiphop en ging toen een beetje meer naar Amerikaanse hiphop luisteren zoals 50 cent enzo en The Game. Toen kwam hij opeens naar school met mega grote joggingsbroek, met mega grote jordans en een nike petje enzo. Dus in een keer was hij de andere kant op gegaan qua kledingstijl. Het leek wel alsof hij zelf rapper was geworden. Ik denk dat dat heel erg te maken had met dat 50 en The Game er ook zo uit zagen, ze waren ook vet breed. Trouwens Winne ook, die was altijd aan het sporten en goed voor zijn lichaam aan het zorgen enzo en dat komt nog steeds terug in zijn muziek. En toen dacht ik ja ik ga ook sporten en er beter uit zien en een beetje trainen enzo. Ik ga ook wel sporten, dat kwam natuurlijk niet alleen maar door de muziek, maar dat soort dingen versterken het wel. Dat gevoel begint te komen en dan hoor je die teksten en onbewust sluipt het er dan een beetje in en ga je het zelf ook doen. Dat heb je toch ook met reclames. Ik denk dat je zelf niet heel erg door hebt dat je op hun wilt lijken maar dat je stiekem toch wel die kant op gaat.
I: Wat betekende hiphop voor jou? Je vertelde dat je meer ging luisteren naar de teksten?
D: Ik heb nooit echt een zware periode gehad waarin ik dacht ik heb echt deze muziek nodig. Dat zie je wel eens op televisie, dat mensen echt keihard beginnen te janken als ze hun favoriete artiest zien omdat ze naar hen luisterden toen ze in de put zaten en