6.1 CMSV
De CMSV, Classificatie van Medisch Specialistische Verrichtingen, zie ook paragraaf 3.11, wordt sinds 1989 in Nederland gebruikt als basis voor de Classificatie van Verrichtingen (CvV, voorheen in beheer en in gebruik bij de LMR van Prismant) en het Centraal Verrichtingen Bestand (CVB van het Centraal Bureau Verrichtingen). Hierdoor bestond er een gescheiden registratie van
hoofddiagnosen en heelkundige verrichtingen in de ziekenhuizen wat van belang is voor de evaluatie van beide gegevensbronnen.
Het CBV-bestand wordt door de helft van alle Nederlandse ziekenhuizen als referentiebestand gebruikt, maar is nodig aan herziening toe wegens vervuiling en technische grenzen aan de coderingssystematiek. De ICHI, zie 3.1,
referentieclassificaties, kan daarbij dienen als basis voor een consistent bestand van verrichtingen en interventies, met uitbreiding van alle bij de zorg betrokken disciplines.
6.2 ICPC-2
De ICPC wordt binnen de Nederlandse huisartsgeneeskundige en eerstelijnszorg algemeen gebruikt. Voor huisartsen is het gebruik ervan om diagnosen te coderen verplicht, en het Nederlands Huisartsen Genootschap gebruikt de ICPC ook in haar standaarden en richtlijnen.
De ICPC is in Nederland sinds haar verschijning altijd gebruikt door de huisartsen van het Transitieproject van de Universiteit van Amsterdam, zowel als instrument voor praktijkvoering als ten behoeve van onderzoek.
Tegenwoordig wordt in vrijwel alle onderzoeksprojecten op het terrein van de huisartsgeneeskunde en eerstelijnszorg de ICPC gebruikt, bijvoorbeeld in:
• de Nationale Studies naar ziekten en verrichtingen in de huisartspraktijk (NIVEL);
• het Landelijk Informatie Netwerk Huisartsenzorg (LIN-H); • de Nijmeegse Continue Morbiditeits Registratie (CMR); • het Registratienet Huisartspraktijken Limburg (RNH);
• het Registratienetwerk Universitaire Huisartspraktijken Leiden en Omgeving (RNUH-LEO);
• de Landelijke Informatievoorziening Paramedische Zorg (LiPZ). Dit consequente gebruik van de ICPC vergemakkelijkt efficiënt verwijzen en overdragen, en vereenvoudigt elektronische communicatie, onderzoek naar doelmatigheid en het maken van vergelijkingen op het terrein van de volksgezondheid naar tijd of plaats (VTV-rapporten, Tellen en Meten, Zorggegevens.nl).
De ICPC-1 en de ICPC-2 zijn beide in het Nederlands vertaald.9
9 Zie: Boersma J, Gebel RS, Lamberts H, eds. International Classification of Primary Care. Dutch translation of the short titles and Dutch subtitles. Utrecht: NHG, 1993.
Gebel RS, Okkes IM, eds. ICPC-2-E-NL. International Classification of Primary Care. Second edition, Dutch, electronic version.
Gebel RS, Okkes IM, eds. ICPC-2-NL. International Classification of Primary Care. Second edition, Dutch version. Utrecht, Nederlands Huisartsen Genootschap, 2000.
Op dit moment wordt vrijwel overal nog de ICPC-1 gebruikt. In het Transitieproject wordt sinds 2006 al met de ICPC-2-R gewerkt. De ICPC wordt door paramedische
beroepsgroepen vooral gebruikt om de verwijsdiagnose te coderen in de eerste lijn, bijvoorbeeld in het eerder genoemde epidemiologisch onderzoek van het Nivel en in het LIPz (zie paragraaf 5.2). Ook in het kader van het elektronisch verslagleggen en de elektronische communicatie in de eerste lijn kan de ICPC een rol spelen en in het kader van onderzoek naar de doeltreffendheid en doelmatigheid van paramedische zorg in de eerste lijn.
6.3 ISO 9999
Hulpmiddelen zijn voor paramedici belangrijk. Met name de ergotherapeuten hebben een belangrijke rol in het hele hulpmiddelenproces. Andere
paramedische beroepgroepen, zoals logopedisten en fysiotherapeuten, hebben vooral een rol in de fase van het oefenen. Zoals aangegeven in paragraaf 3.9 is Cliq een verfijning van de ISO 9999. Beleidsmatig krijgt Cliq steeds meer inbedding.
Als voorbeeld: bij de schriftelijke voorbereiding AO over functionele bekostiging, zijn door de VVD vragen gesteld. Minister Klink heeft deze beantwoord. (31 maart TK 29 247, nr. 84) ‘Cliq is productclassificatie voor hulpmiddelen op basis van ISO 9999 en ICF. Hierdoor kunnen functioneringsproblemen van de
gebruiker gekoppeld worden aan de eigenschappen van een bepaald hulpmiddel zoals functionaliteit, technische specificaties, uiterlijke kenmerken en
gebruiksgemak. (…) Ik sta positief tegenover de ontwikkeling van een dergelijk systeem omdat het aansluit op mijn streven naar een meer vraaggestuurde hulpmiddelenzorg. Op dit moment worden in het veld verschillende producten al ‘geCliqed’; dat betekent dat wordt aangegeven welke Cliq-code of Cliq-codes op het product van toepassing zijn. In de Basisrichtlijn Hulpmiddelenzorg die recent, mede met het oog op functioneringsgerichte aanspraak op hulpmiddelen, is ontwikkeld (CG-Raad, 2010) wordt aangegeven waar in het proces van
hulpmiddelenzorg ICF en Cliq kunnen worden gebruikt.
6.4 ATC/DDD
Een Europese toepassing van de ATC-classificatie met DDD is gericht op het signaleren van bijwerkingen van geneesmiddelen. In dit onderzoek wordt ook door Nederland geparticipeerd.
Sinds de jaren tachtig zijn geneesmiddelen tot op artikelniveau in een databank beschreven met behulp van standaarden die mede door de voorganger van het centre zijn ontwikkeld, zie 3.10. Deze databank kent tal van toepassingen. Als intermediair in zorginformatie verzamelt, controleert, verrijkt, koppelt, beheert en verspreidt de door de KNMP opgerichte Z-index gegevens van alle producten die op het gebied van zorg bij apotheken en zorginstellingen te verkrijgen zijn. Deze gegevens worden aangeboden in de G-Standaard, die op geïntegreerde wijze het voorschrijven, afleveren, bestellen, declareren en vergoeden van zorgproducten ten doel heeft. De G-Standaard wordt gebruikt door (huis)artsen, apothekers en zorgverzekeraars, het bedrijfsleven en de overheid. Het gebruik van het ATC/DDD-systeem is door de Z-index geïntegreerd met diverse ICT-toepassingen, zoals Elektronische Voorschrijf Systemen(EVS), waarin de arts onder meer over geneesmiddelengebruik wordt geadviseerd.