1. MArten Soldaet
Dat ghy sult dragen 't swaerdt? Neemt goet beraet,
Godt roept u t'aller uren, En wort doch eens bedaert:
Wort doch eens slecht // en recht, Een vroom Soldaet des Heeren, Op dat ghy soo een aer gevecht, Een ander krijgh mocht leeren. 2. Een goet begin,
Martine maeckt gh'alreede, Dat ghy u mantel-kleed', Met een milde sin,
Aen twee stucken gesneden, Geeft op een Beed'laers beed',
Om sijn naeckte le'en Daer mede te bedecken,
En Christus soo tot liefd' met een, Waerom te doen verwecken. 3. 't Is waer, mee-vriendt, Ick hebb' het soo bevonden, Den eerste nacht daer nae, Want onverdiendt,
Quam Iesus t'selver stonden, Met dit stuck mantels drae,
En sey; Martin,
Godt-loont, dat ghy mijn leden Dus boven alle andere lien, Meedogent, ginght bekleden. 4. O milde handt,
Loopt om u paspoort spoedigh, Haelt voor den halven rock, Een beter pandt:
Man Godts milt, en ootmoedigh, Een Bisschops hoet en stock,
Daer mee ghy Christus kop,
En 't volck van Tours mooght hoeden: En vryen van de helsche prop, t'Vwer, en t'haerder goede. 5. Soo, soo, 't gaet wel:
Waer is oyt diergelijcke Man Gods op Aerd' beaemt! Die Satan fel,
Het vaentje heeft doen strijcken, Soo dick, en soo gepraemt?
Ia, soo veel doode lien Het leven heeft verkregen? Wie heeft oyt sijns gelijck gesien, Die Godt gaf sulcken zegen? 6. Ia! doen de doodt
Hem seer begon te naecken, Sprack hy met goet bediedt: Ben ick noch van noodt, Mijn Volck ter eeniger saecken, 'k En schroom den arbeyt niet.
Doch u liefste wil, Moet over my geschieden, Ick houde my seer gaerne stil, O Heer, wilt maer gebieden. 7. Maer ghy, bloedigh dier, Die 't Christen padt gaet slimmen, Satan (boos' creatuer)
Wat maeckt ghy hier, Dus op mijn ziel te grimmen; Wijckt buyten dese muer,
Wegh met u swarte maets, Ghy sult geen reden vinden, Om my in u benaude plaets, Eeuw'lijck te verslinden. 8. Uytrechs' Patroon, Aensiet S. Martens Kercke, Van Willeboordt gebout: Bidt in Godts Throon,
Dat Godt doch wil verstercken, Ons herten doodt en koudt:
Krijght doch weerom, Autaer, en Kercken t'samen:
Maer eerst voor al t'Uytrecht den Dom, En peys, en vrede, Amen.
S. Andries. 30. Novemb.
Stemme: Cathuysertje bruyn. Ofte: Weest Nimphe gegroet.
1. ANdries fijn man // d'eerste die van Christus bemindt, en bekent bent ghweest Onder d'Apostelen soomen leest:
Wat liefde groot // drongh in u schoot, Dat ghy soo datelijck Petrum u Broer Leyde tot Iesum, aen 't selvighe snoer?
Antwoorde.
Vrundt: ick was de veerste, En Petrus met mijn, Daerom zijn wy d'eerste Gheroepen tot sijn
En vissende Vissers der menschen gemaeckt, Ia d'eerste tot 't Apostolaetschap gheraeckt. 2. Wel, wat daer na // buyten u scha, Ey! seght eens, bleefje doen dicht by huys, Oft' seght, verlietje u landt, en u kluys? Oft' bleefje by 't schip // onder de klip, Oft' mostje doen alle u Netten, en tuygh Verlaten met al des werelts ruygh?
Antwoorde.
Wat praetje, wy liepen Door bergh en dal,
Door 't hoogh, en door 't diepe Aen yder sijn wal:
By 't Heydensche volck, alwaer wy, en Godt Ten toon gheset waren, als sotten ten spot. 3. Dat viel vry swaer // Andries goe Vaer: Maer doen Egeas u quaem aen boordt, Die niet en stichte, als brant en moordt, Wat maeckt ghy doen // als hy stout en koen Een Afgodt gingh stellen, en tot Offerhandt Dwingen wou', seg' eens, waerje niet vermant?
Antwoorde.
Ick koom' alle-daegh Als Priester, en offer Godts Lammetje staegh,
En dit genutticht van yder, nochtans
En wordt het niet minder, maer blijft heel en gantsch 4. Andries vroom heldt // 't was seer wel ghespelt Woorden die pasten op sulcken Campioen,
Maer wast doen wel, wasser doen niet meer doen? Was den Tyran // Egeas wreed' Man
Daer mee gepaept, en soo syn moet gekoelt? Worden daer na geen straffen meer gevoelt?
Antwoordt.
Neen, soo niet ghedaen, Als dat was gheseydt, Ick moster bet aen, Ia 't kruys wierdt bereydt:
Doe riep ick, o kruys, doet my doch de eer, Geeft my nu, door u, ach mijn Meester doch weer. 5. Apostel vroom // hadje dan gheen schroom Om te besuren het houdt des doodtds
En soo u leven te laeten, Man Godts? Of hadt gh't oogh // opgespalckt om hoogh Na den ghekruysten, en na zijn Croon, Die nu bereydt tot Andries sijn loon?
Antwoordt.
Och! jae 'k, hierom liep ick Met vreuchdighe moet, Och! ja 'k, Daerom riep ick O kruys, weest gegroet!
Ia daerom preeckten ik twee daegh aen 't kruys Lockende honderde na Godes huys.
6. Seer wel Andries // wat een gulde vlies, Och! wat een prijs, och! wat een hoogen lodt Is voor u nu onsen Heer, onsen Godt? Vergeet doch niet // die ghy niet en siet, Ons noch onseker van ons' saligheydt, Ons noch onwetend', wat ons is bereydt.
Antwoort.
Seer gaern, seer blijde: Bemindt slechts altijt, Daer ick dus voor lijde En dient hem met vlijt:
Draegh maer me na u kruysjens met vreucht, Soo sullen wy t'samen sijn eeuwigh verheucht.
S. Niclaes, den 6. December.
Stemme: Flucx op de been.
1. KOmt kinderen bly, na d'ouwe sede Komt, viert den Feestdagh van den Elenbaes, Tot goe memorie, van al't geen, dat dede Den waerden Man den milden Nicolaes,
Den vrundt van Godt, den knecht des Heeren, Komt al die Godt mindt,
Die de deucht besindt,
Soeckt hier de deucht, en maeckt dat ghyse vint. 2. Ons segghen eerst de sekerste ghetuygen, Dat Nicolaes van d'eerste jaren af,
Het Christen vasten beoeffende int suygen, Over zijn teere leetjens al te straf:
Want siet het Lam, 't welck andere tijden Heel sijn voetsel nam,
Soogh maer eens de mam
Soo dick den vrydagh alle weecken quaem:
3. Ia 'swoensdaegs ook, hoe seer hy quam te dorsten, Wt liefden Christi sachmen derven mee
Sijn soete melck, sijn Moederlijcke Borsten, Vrolijck, en blijde, sonder pijn, oft' wee,
Tot dat de Son gansch heel was verdweenen. Wie wert niet ghesticht,
In soo vroegen licht,
Gaet voort Niclaes, gaet voort, o heylig wicht. 4. Wilje noch meer van dese man gaen hooren, Wilt u verwonderen door sijn caritaet,
Om dat veel niet door hoerery verlooren En souden gaen, komt d'eerbaerheyt te baet,
Smackt door de vensters gout en silver, Om daer in dat huys
Al 't opset onkuys
Te doen verdwijnen, met het hels gespuys. 5. Maer och! eylaes hoe vergaen de tuchten Van dese voorige tijden altemael:
Op dat noch Weeuw, noch weesen, soude suchten Wasmen int deylen van d'armen heel reael;
Maer nu wert de schoen van nichjes van neefjes Liberael vervuldt:
End' door groote schuldt
Toontmen aen t' arme leven geen medult. 6. Geeft gelt, en gaven met milde handen, Geeft koussen, schoenen, de winter is na by: Geeft kost, en kleeren, om Godt te verpanden, Geeft wol, geeft webben: aen die zijn in ly,
En ons Patroon sal bly, en danckbaer wesen, Sinte Nicolaes,
Sal voor Broodt, voor Kaes
V weerom geven het Hemelsche solaes. 7. O wonder man, o Vader der armen, O vroom verlosser der gevanghe lien,
Wilt Soetermeer, ja 't gantsche landt ontfarmen, Wilt't out geloof in fleur weer laten sien
Gelijckmen u te Niceen, sach plegen, Om datw' onbelaen
Buyten dooling staen,
En weerom treden in d'oude heyre-baen.