EEn kat, dat spits en listig Dier, Gaet hier en daer op haeren swier, En laet zig vinden t' allen kant; Geen dier en schynt'er zoo-galant: Nu vangt s'een muys, dan weér een-rat, Wat dunkt u van de slimme Kat? Die beetjens smaeken haer zeer-wel, Die zyn voór haer een lustig spel,
Het is haer wensch' en meest' plaizier Te loopen daer. Te loopen hier, Te gaen op jagt, te gaen op buyt, Daer is sy dagelyks op uyt;
Doch 't meest van al zit sy by 't vier, En kykt nu daer, dan weder hier, En wagt als nae een lecker brok, Die Thrîen de maert of Pier den kok Voor 't Katjen zorgelyk bewaert, Dan is het beestjen wel bedaert, Dan streelt het hun langs allen kant. Nu geeft men het wat vleesch of vis, Of wat'er in de keuken is,
Dan zoete melk, of ander spys, Dan gaet het Mintjen nae den eysch: Sy streelt, sy voegt haer by den eért, En swiert, en kwispelt met den streért, En vleyd, en zoekt gevleyd te zyn, Dog niet vn ieder in, 't gemyn;
'T is maer van Thrîen en Pier den kock, En alles om een lecker brock:
Sy springt op 't lyf, sy caresseert, Sy tuymelt eens, sy saluëert, Sy jouwt, sy fleemt, ik weet niet wat Al doet ons alderliefste Kat; Zeer liefgetallig in den schyn, Doch argelistig in het zyn. Dus zoo ik alles wel doórgrond', Zoo dogt my dat ik 't stuk verstond:
Sy houd by stek den witten voet; Wanneer men naer haer lusten doet; Maer zoetjens wat; my dunkt zeer wel, Dat zulks is enkel fielen spel;
Het streelen waer wel-haest gedaen, Dat sy moest nugter henen gaen; En daerom zegg' ik voor gewis, Dat zulke vriendschap maer en is, Geveynst, bedrieg'lyk, zonder grond, Gelyk 'er menig ondervond:
Want komt men haer wat al-te-by, Sy speélt de beest en maekt de pry, Sy groet u met een' dapper beét, Gy, die het voelt, het beste weét. Hier ziet men, het beste weet. Hier ziet men, dat een mallen vrînd, Aen wie men jonsten mede-dînd, Ons streelt en vleyd, wanneer ons baet Hem even-eens na wenschen gaet: Als dan hy juygt, en lustig tiert, En met ons goed sijn eygen ciert; Dan is 't: myn' alderbesten maet,
Dat alles u na wenschen gaet,
Dan is 't: myn alderzoetsten vrind, Dan is 't: myn hert, myn liefste kind; Dan is 't: ik ben uw' trouwen maet,
Gy zyn myn heyl en toeverlaet; Ik ben Orestes 't allen tyd Tot u myn Pylàdes beryd:
Waer 't dat gy kwaemt in groot gevaer Ik aenstons uwen helper waer;
Dat imand ded' u schaed of schand, Gy my tot uw' verdeding' vand: Dat imand, zelfs in 't minste kas, U eenigzins nadeelig was, Ik zoud hem toonen, wat een Man Van goed gedrag en leven kan, En hoe een klapper dient gestraft, Die op zoo-brave lieden blast: Ik zoud, hier met een woórd gezeyd, Uw' helper zyn ten allen tyd.
Ziet daer een staeltjen van een vrind. Die u maer om het uw' bemind,
Want daer gy smeért, daer smeêrt hy mé En is gedienstig, wel-te-vré,
En bly-gemoed, ja honig-raet Is alle sijnen zoeten praet;
Den Nectar vloeyt uyt sijnen mond; Word gy bedroeft, hy schynt gewond; Zyt gy plaizant, hy volgt uw zin; Dat hebben vleyers treéken in. Doch zoo hy maer een woordig hoort Dat hem wat reakt, hy is gestoort, En zegt: dat gy zyt los van zin,
En niet en houd van zuyver min, Dat gy bezit een dobbel hert Om hem te brengen in de smert.
Maer Lezer, als gy 't stuk bevat, Zoo let eens op de valsche Kat; Gelyk sy zeffens word gestoort, En dan nae geene streeling' hoort,
Maer u, waer dat het wezen zou', Zal geven menig beét en krouw', Zoo is het effen hier gesteld, Wanneer men imand anders scheld Voór dwaes, uytzinnig, zonder grond: Zoo raest een' ongezouten mond, Omdat hem nu niet mede gaet Dat eertyds diende tot sijn baet. Ik will' dat gy hier uyt beschouwt, Dat ieder-een niet dient betrouwt, Omdat'er menig slimmen kwant U zoekt te krygen op sijn hand, Om, zoo hem 't minste tegen staet, Te loonen u met schand en smaed; Dan gaet hy hier, dan loopt hy daer Om die of deze nieuwe maer, Doch meest, omdat hy uwen naem Zoud' doen passêren doór de faem Voór zot, voór iet, ik weét niet wat, Ja dit doór zoo-een groote stad. Hy zegt: dat gy een zuyper zyt,
Dat gy steêkt vol van haet en nyd, Dat gy een wulpsch en dertel Man, Die nimand g'noegzaem vlugten kan, Dat gy een epicurisch swyn
Van ider moet gehouden zyn; Dat gy, een valsch, onaerdig dier, Zoekt uwe winst dan daer, dan hier, Om aerme lieden van de stad Te prangen alles van hun gat;
Dat gy een guyt, een ydel hooft Van alle goed en Deugd berooft, Van ieder weérd te zyn veragt, En haest tot groot verdriet gebragt, Dat gy zyt in een menschen vel Den grootsten duyvel uyt'er hell'.
Zoo is 't dat zulken bengel liegt, Zoo is 't dat zulke Tong' bedriegt, Met leugens, trekken vol venyn, Om u te brengen in de pyn: Hier ziet men hoe de wereld gaet, Voór jonst en goedheyd nyd en haet; Zoo-dat men zeggen mag gewis, Dat sy en zalsch en listig is.