Reflecterend kunnen een aantal kanttekeningen gemaakt worden met betrekking tot dit onderzoek naar de civil society bijdragen aan de Rohingya crisis in Myanmar. Allereerst is het aannemelijk dat het theoretisch invalshoek bepalend, en mogelijk begrenzend, is geweest voor de geschetste conclusie van het onderzoek. Een vrij liberale inname in het debat omtrent de capaciteiten van het maatschappelijk middenveld ten aanzien van politieke processen, is vernauwend geweest. Een counter theorie die de bijdragen van civiele organisaties in conflict resolutie weerlegt, zou een completer en meer genuanceerd beeld kunnen geven. In dit onderzoek is het extensief antwoord op de vraag of civil society iniatieven in de eerste instantie wel kunnen bijdragen overgeslagen.
Daarnaast kan een kanttekening gemaakt worden ten aanzien van de interne validiteit van dit onderzoek. De operationalisering van het concept civil society initiatieven omvat, mede door de complexiteit van dit verschijnsel, slechts een beperkte selectie. Het ligt buiten het bereik van dit onderzoek om alle civil society initiatieven die mogelijk van invloed zijn op conflict resolutie in Myanmar in kaart te brengen, en vervolgens te analyseren. Het is daarom aannemelijk om te stellen dat de beperkte selectie van actoren ten koste is gegaan van diepgang van dit onderzoek. Echter, om valide uitspraken te doen over de bijdragen van dergelijke actoren is dit een vereiste. Het uitbreiden en systematisch categoriseren van verschillende soorten civil society initiatieven is maatschappelijk, als ook wetenschappelijk interessant voor in eventueel vervolgonderzoek. Op basis van dergelijk onderzoek, mits het valide en betrouwbaar is, kan wellicht uitsluitsel gegeven worden over de bijdragen van civil
UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM 39
Bibliografie
ADB (Asian Development Bank) (2015). Civil Society Briefs Myanmar. Mandaluyong: Asian Development Bank.
Advisory Commission on Rakhine State (2017). Towards a Peaceful, Fair and Prosperous
Future for the people of Rakhine. Yangon: Advisory Commission on Rakhine State.
AFP (2017). “Draft UN resolution pressures Myanmar over Rohingya crisis”,
http://www.dailymail.co.uk/wires/afp/article-5017175/Draft-UN-resolution-pressures- Myanmar-Rohingya-crisis.html. Geraadpleegd op 18 december 2017.
Albert, J. (2018). “The Rohingya Crisis”, https://www.cfr.org/backgrounder/rohingya-crisis. Geraadpleegd op 10 januari 2018.
Amnesty International (2017a). Amnesty International Report 2016/2017. The state of the
world’s human rights. Londen: Amnesty International.
Amnesty International (2017b). My world is finished. Rohingya targeted in crimes against
humanity in myanmar. Londen: Amnesty International.
Amnesty International (2017c). “Myanmar: Rohingya trapped in dehumanising apartheid regime”, https://www.amnesty.org/en/latest/news/2017/11/myanmar-rohingya-trapped-in- dehumanising-apartheid-regime/. Geraadpleegd op 22 december 2018.
ANP (2017). “Paus over Rohingya crisis: Bangladesh heeft hulp nodig”,
https://www.hln.be/nieuws/buitenland/vluchtelingencrisis/paus-over-rohingya-crisis- bangladesh-heeft-hulp-nodig~ac0aaff4/. Geraadpleegd op 11 januari 2018.
Barnes, C. (2006). Agents for Change: Civil Society Roles in Preventing War & Building
Peace. Den Haag: European Centre for Conflict Prevention.
UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM 40 CIA (Central Intelligence Agency) (2018). “ East & Southeast Asia:: Burma”,
https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/bm.html. Geraadpleegd op 2 januari 2018.
Civicus.org (2017). “Authorities hinder civil society’s mointoring and human right activities in Rakhine”, https://monitor.civicus.org/newsfeed/2017/07/26/authorities-hinder-civil- societys-monitoring-and-human-rights-activities-rakhine/. Geraadpleegd op 2 januari 2018. Cour, A. de la (2017). “The anatomy of a modern-day genocide”,
https://qz.com/1079871/rohingya-crisis-the-anatomy-of-a-modern-day-genocide/. Geraadpleegd op 1 december 2017.
Crisis Group (2013). The dark side of transition: violence against muslims in Myanmar. Brussels: International Crisis Group.
Crisis Group (2017). Buddhism and state power in Myanmar. Brussel: International Crisis Group.
Dörner, W. en List, R. A. (2012). Civil Society, Conflict and Violence. Insights from the
CIVICUS Civil Society Index Project. Londen: Bloomsbury Academic.
DPI (Democratic Progress Institute) (2012). Civil Society Mediation in Conflict resolution. Londen: Democratic Progress Institute.
Eisenhardt, K. M. (1989). “Building Theories from Case Study Research”, The Academy of
Management Review, 14(4): 532-550.
Evans, G. (2009). The responsibility to protect. Ending mass atrocity crimes once and for all. Washington D.C.: The Brookings Institution.
Flyvbjerg, B. (2006). “Five misunderstandings about case-study research”, Qualitative
UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM 41 Fortify Rights (2017). “Call for a Truly Independent Investigation into the Situation in
Rakhine State January 18, 2017”, http://www.fortifyrights.org/downloads/Joint-COI- Statement-%28Burmese+English%29-18-Jan-2017.pdf. Gebruikt op 7 januari 2018. Gittleman, A., Brodney, M. en Atkinson, H. G. (2013). Patterns of Anti-Muslim Violence in
Burma. A call for accountability and prevention. New York: CUNY Academic Works.
Glasius, M. (2012). “Civil society”. In: M. Kirloskar-Steinbach, G. Dharampal-Frick, en M. Friele (red.) Die Interkulturalitätsdebatte - Leit- und Streitbegriffe = Intercultural discourse -
key and contested concepts, 305 – 313. Freiburg im Breisgau: Karl Alber.
HDX (The Humanitarian Data Exchange) (2017). “Rohingya Displacement”,
https://data.humdata.org/event/rohingya-displacement. Geraadpleegd op 28 december 2017. Holliday, I. (2014). “Addressing Myanmar’s Citizenship Crisis”, Journal of Contemporary
Asia, 44(3): 404-421.
Human Rights Council (2016). “Situation of human rights of Rohingya Muslims and other minorities in Myanmar”, Human Rights Concil, A/HRC/32/18.
Human Rights Watch (2017a). “Myanmar Gobal Appeal UN Action”,
https://www.hrw.org/news/2017/09/28/myanmar-global-appeal-un-action. Geraadpleegd op 3 januari 2018.
Human Rights Watch (2017b). “Burma: New Satellite Images Confirm Mass Destruction”, https://www.hrw.org/news/2017/10/17/burma-new-satellite-images-confirm-mass-
destruction. Geraadpleegd op 4 januari 2018.
Karns, M.P., Mingst, K.A. en Stiles, K.W. (2015). International Organizations: The Politics
and Processes of Global Governance. Boulder: Lynne Rienner.
UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM 42 Kipgen, N. (2013). “Conflict in Rakhine State in Myanmar: Rohingya Muslim’s
Conundrum”, Journal of Muslim Minority Affairs, 33(2): 298-310.
Kipgen, N. (2015). “Ethnic Nationalities and the Peace Process in Myanmar”, Social
Research: An International Quarterly, 82(2): 399-425.
Kiragu, E., Rosi, A. L. en Morris, T. (2011). A review of UNHCR’s response to the protracted
situation of stateless Rohingya refugees in Bangladesh. Geneve: Policy Development and
Evaluation Service.
Kramer, T. (2011). Civil Society Gaining Ground. Opportunities for change and development
in Burma. Amsterdam: Burma Center Netherlands.
Kurlantzick, J. (2018). “Monks With Machetes. Why Buddhist nationalists are leading the ethnic cleansing in Myanmar”, https://washingtonmonthly.com/magazine/january-february- march-2018/monks-with-machetes/. Geraadpleegd op 8 januari 2018.
Lahtaw, J. N., Zahkung, N. W. en Lahpai, N. S. (2014). “Civil society contributions to Myanmar’s peace process”, Swiss Peace Foundation, 3: 1-45.
Leeuwen, M. (2009). Partners in Peace. Discourses and Practices of Civil Society
Peacebuilding. Farnham: Ashgate Publishing.
Leider, J. P. (2014). “Rohingya: the name, the movement, the quest for identity”, Nation
Building in Myanmar, 255
Lewa, C. (2009). “North Arakan: An open prison for the Rohingya in Burma”, Forced
Migration Review, 32: 11–13.
Mann, M. (1999). “Explaning murderous ethnic cleansing”, Understanding Nationalism.
Mann, M. (2005). The dark side of democracy. Explaining ethnic cleansing. Cambridge: Cambridge University Press.
UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM 43 MSF (Medicins Sans Frontieres) (2017). “Myanmar/Bangladesh: Rohingya crisis - a
summary of findings from six pooled surveys”,
http://www.msf.org/en/article/myanmarbangladesh-rohingya-crisis-summary-findings-six- pooled-surveys. Geraadpleegd op 4 januari 2018.
OHCHR (2017). Interviews with Rohingyas fleeing from Myanmar since 9 October 2016. Genève: The Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights.
Paing, T. H. (2017). “Nationalists Oppose NGO’s Curriculum for Including Religious Education”, https://www.irrawaddy.com/news/burma/nationalists-oppose-ngos-curriculum- including-religious-education.html. Geraadpleegd op 23 januari 2018.
Price, R. (2003). “Transnational civil society and advocacy in world politics”, World Politics, 55(4): 579-606.
Putnam, R. (1993). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. Princeton: Princeton University Press.
Spurk, C. (2010). “Understanding Civil Society”. In: Paffenholz, T. (red.) Civil Society and
Peacebuilding: A Critical Assessment, 3-28. Boulder: Lynne Rienner.
Spurk, C. en Paffenholz, T. (2006). “Civil Society, Civic Engagement, and Peacebuilding”,
Social Development Papers, 36: 1-32.
Steinberg, D. I. (2006). “Civil Society and Legitimacy: The Basis for National Reconciliation in Burma/Myanmar”. In: Wilson, T. (red.) Myanmar’s Long Road to National Reconciliation, 149-176. Canberra: Asia Pacific Press.
Tocqueville, A. De (2002). Democracy in America. Washington: Regnery Publishing.
United Nations (2005). “2005 World Summit Outcome”, United Nations, A/RES/60/1.
Yin, R. K. (2017). Case study research and applications: Design and methods. Thousand Oaks: Sage publications.
UNIVERSITEIT VAN AMSTERDAM 44 Zarni, M. en Cowley, A. (2014). “The Slow-Burning Genocide of Myanmar’s Rohingya”,
Pacific Rim Law & Policy Journal Association, 23(3): 683-754.
Zawacki, B. (2012). “Defining Myanmar’s Rohingya Problem”, Human Rights Brief, 20(3): 18-25.