Stem: Ik roep u, ô Hemelsche Vader aen. WIlt hooren Gods edele Creatuur,
Men sal u hier gewagen,
Van Paulus bekeering seyd de Schriftuur, Hoe dat hem Christus puur
Met hagel ende vuur,
Heeft van den Paerd' geslagen.
De stad van Damasco was seer benouwt Van de Heydensche soldaten:
Sy waren bloedgierig ende stout, Maer de Christenen menigfout, Hebben op God betrouwt, Hy en heeftse niet verlaten.
Paulus had zegel en brieven ontfaen, Om de Christ'nen te vervolgen,
Hy zwoer met de Heydenen als een tyran, De waerheyd wou hy wederstaen, Om de Christenen te verslaen, Was Paulus seer verbolgen.
Paulus tyrannig en seer verwoet, Die was te paerd geseten,
Na Damasco te rijden metter spoet, Met Ruyters en Knechten vroet, Te vernielen 't Christen bloed, Dat had hy hem vermeten.
Als sy nu quamen uyt valsheyd fier, Dat sy Damasco sagen,
Ging den Hemel op met groot dangier, Met hagel ende vyer,
Heeft Christus goedertier Paulus van 't paerd geslagen.
Dat vuur heeft de Heydenen al verblind, Soo was de Heer verbolgen:
Paulus lag ter aerden, en hy was blind: Siet hoe Christus bemint,
Den boosen altijd vind,
Die hier Gods Woort vervolgen. Een stem quam uyt den hemel vry, En heeft geroepen koene:
Saule, Saule, waerom vervolgt gy my? Saulus riep luyd en bly, ô Heere! wat wilt gy Dat ik sal moeten doene?
Christus die sprak: Gy sult op-staen, Na Damasco laet u leyden,
Daer suldy dat Christen geloof ontfaen, Uw' oogen sullen open gaen:
Paulus heeft alsoo gedaen, Gods Woort ging hy verbreyden.
Paulus die heeft hem alsoo bekeert, Dat hy ging preken en leeren:
Hy vreesde vuur, galge noch swaert, Geen torment heeft hem vervaert, Gods woord heeft hy verklaert, Veel volks hy doen bekeerde.
Paulus wrochte by nachte mee, Om sijn lichaem te temteren,
Daegs ging hy preken in Dorp en Stee, En bekeerde 't volk mee,
Veel miraculen die hy dee, Al door de naem des Heeren.
Te voren als Paulus was een Tyran, By de Heydenen snoode,
Soo werd hy gepresen voor een goet man: Maer soo haest als hy began
Gods Woord te nemen an, Soo wouden sy hem dooden.
Oorlof gy Christen Broeders eerbaer, Met Paulus wilt u bekeeren,
Al word gy om de waerheyd klaer, Vervolgt hier ende daer,
Soo sullen wy voorwaer Met Christum triumpheren.
Adam verwondert over de werken Gods, springt als uyt den slaep.
Genes. 1.
Stem: O eenig voedsel van mijn Jeugt. WAt sie ik hier rontom my staen?
Wat sie ik hier al wonder aen? Ik moet God den Schepper loven, Die 't soo heerlijk schiep van boven:
Hier is Son, hier is Maen, hier is Locht, hier is licht,
Het gesternt, het gedraey, en 't gezwaey, in 't gesigt. Door de macht, en de kracht, van Gods hand; 'k Sie de aerd, het geboomt, en het kruyt, en het gras, 'k Sie de vrucht, en het loof, en 't gespruyt, en 't gewas, De vruchtbaerheyd van 't land:
En roep met hert en mond, Uyt een verheugde grond; Hoe sal ik mijnen Schepper loven, Die 't soo heerlijk schiep van boven?
Hoe lacht my desen Lusthof aen? Ja 't is ons alles onderdaen:
Wat sie ik voor mijn oogen zweven, In een strich en jeugdig leven?
Ey hoe geel, ey hoe groen, ey hoe blaeuw, en hoe wit!
Ey hoe geel, ey hoe groen, ey hoe bruyn, als een git, 'k Sie d'Appel, en Peer, en Lemoen:
'k Sie de Noot, 'k sie de Kers, 'k sie de Vijg, en de Druyf, 'k Sie Sala, 'k sie het Moes, en het kruyt tot de Struyf, 'k Sie de Pruym, Aprikoos en Citroen:
Veel Tarw en eel gebloos Van Lely, Bloem en Roos,
Van ruykende kruyden voor de sinnen, Wie sou dit doch niet beminnen?
Hoe weeldrig praelt dit soet gediert, Dat dus voor onse oogen zwiert, En met vriendelijk gewemel
Tiert soo frisch op dees aerdsche hemel! Sie 't Paert by de Stier, en de Leeu by 't Schaep;
Siet de Wolf by het Lam, en de Vos by de Aep, De Beyr by den Oliphant.
Siet de Swaen by de Gans, en de Struys, Papegay, Siet de Haen by de Hen, en de Uyl by de Kray, De Vischjes aen het strand,
Hoe tierig yder springt: Hoe 't Nachtegaeltjen singt,
En dit 's tot nut van ons arme menschen, Wat sou men doch meer konnen wenschen?
Waer noch soo was 't voor my verdriet, En had ik nu mijn Aefjen niet,
Die my God uyt mijn Ribb' heeft gegeven, Tot vermeerd'ringe van ons Neven,
Hier is liefd', hier is vreed', hier is lust, hier is vreugd',
't Is vol hoop, vol geloof, 't is vol troost en geneugd', Wat een heerlijk Paradijs!
Daer noch haet, daer noch twist, daer noch nijd, noch krakeel, Daer noch sorg, daer noch vrees schuylt in 't vrolijk Prieel. Maer alleen Gods eer en prijs.
O wat een wonder werk Is in dees aerdsche Kerk!
God wil daer in ons Huw'lijk zeeg'nen, En met sijnen dauw bereeg'nen.