Overzicht van plannen voor nieuwe clustervormen en projecten 1 Clusterproject Huissen-Bemmel

Vier tuinders uit Huissen-Bemmel hebben vergaande plannen om in het nieuwe glastuin- bouwgebied Bergerden te gaan clusteren op onder andere het gebied van energievoorziening. Het idee is om de vier bedrijven vanuit een vijfde bedrijf (facilitair be- drijf) te voorzien in de benodigde energiesoorten. De vier bedrijven zijn van plan om 19 ha land te kopen en daarvan bijna 8 ha in productie te nemen, waarvan 3 ha potplanten op hy- drocultuur, 2 ha cactussen en groene planten, 2,8 ha hortensia's (Vegter, 1997; Van Dijck, 1998). Het facilitaire bedrijf zal uitgerust worden met één of meerdere ketels, w/k- installaties, warmtebuffers, trafostations, koelcellen, klimaatcellen eventueel aangevuld met een rookgasreiniger en een warmtepomp. Op basis van een studie van DLV (1998) worden de jaarlijkse besparingen geschat op gemiddeld 3,30 gld./m2. Deze kostenbespa- ring is enerzijds het resultaat van schaalvoordelen op het gebied van investeringen en anderzijds het resultaat van primair-brandstofbesparing. Verwacht wordt dat het primair- brandstofverbruik van de vier geclusterde bedrijven 13% lager is dan het totaal van de vier individuele bedrijven (DLV, 1998). Met deze clustervorm kan primair brandstof bespaard worden, omdat de vraag en het aanbod van elektriciteit, warmte en CO2 van de vier bedrij-

ven op elkaar afgestemd zullen worden. Daarnaast zal meer gebruikgemaakt worden energiezuinigere technieken, zoals bijvoorbeeld warmtekracht.

4.2.2 Clusterproject Oranjepolder

In het kader van het CO2-reductieplan is subsidie toegekend aan een plan voor het realise-

ren van een clusterproject in de Oranjepolder. Het gaat hierbij om een plan waarbij in totaal zeven bedrijven met een totale glasoppervlak van 31 ha betrokken zijn. Het idee is om door het aanbod en de vraag naar elektriciteit van de zeven bedrijven (drie bedrijven passen assimilatiebelichting toe) op elkaar af te stemmen primair brandstof te besparen. Hierbij zal gebruik worden gemaakt van diverse elektrische warmtepompen, w/k- installaties uitgerust met rookgasreinigers en warmtebuffers. Verwacht wordt dat door de inzet van diverse conversietechnieken in combinatie met warmteopslag in de bodem op jaarbasis circa 10,8 Kton CO2 met dit clusterproject wordt bespaard (Novem, 2000). Om-

gerekend komt dit overeen met een besparing van ruim 19 m3 a.e./m2. 4.2.3 Clusterproject Bergschenhoek

In het kader van het programma Duurzame Bedrijventerreinen van Novem is door Agro- AdviesBuro een haalbaarheidsstudie uitgevoerd voor een clusterproject in Bergschenhoek1_.

Het clusterproject omvat zes glastuinbouwbedrijven met een totale oppervlakte van ruim 20 ha, waarvan 13 ha groenten (paprika en tomaat) en 4,5 ha snijbloemen (gerbera) en 2,5 ha potplanten (bromelia)2

. De insteek van de zes bedrijven is om door middel van cluste- ring op het gebied van energie, water en logistiek schaalvoordelen te behalen.

In de haalbaarheidstudie zijn verschillende alternatieven onder de loep genomen on- der andere: 1) één gezamenlijk ketelhuis (facilitair bedrijf) dat de zes bedrijven voorziet in de benodigde energiesoorten 2) alle bedrijven een eigen ketelhuis 3) variant 1 of 2 in com- binatie met een restwarmteaansluiting (en CO2). Uit eindelijk is gekozen voor een

gezamenlijk ketelhuis in combinatie met een restwarmte- en CO2-aansluiting op de RoCa-

centrale (Visser, 2000b). Verder krijgen de zes bedrijven één gezamenlijke gasaansluiting, waarbij per bedrijf een gasmeter wordt geplaatst (Smit, 2000). De zes tuinders verwachten op deze wijze, met het oog op de liberalisering van de aardgasmarkt, per saldo te kunnen volstaan met iets lagere contractcapaciteit. Daarnaast verwachten de tuinders dat zij een sterkere onderhandelingspositie hebben met Gasunie over de commodityprijs. Tot slot wordt overwogen om met behulp van een alternatieve brandstof (bijvoorbeeld propaan) de 'dure' pieken in het gasverbruik op te vangen (Smit, 2000).

Voor de tuinders waren met name de bedrijfseconomische voordelen van energie- clustering aanleiding om onderling te gaan samenwerken op energiegebied. Dit neemt niet weg dat door de tuinders ook gestreefd wordt naar primair-brandstofbesparing (Smit, 2000).

4.2.4 Overige plannen

In de interviews is naar voren gekomen dat diverse energiebedrijven, energieadviesbureaus en projectontwikkelaars bezig zijn met het ontwikkelen van 'energieconcepten' voor clus-

1

Deze informatie is ontleend aan een gesprek met de heer P.X. Smit van AgroAdviesburo (begin 2000), aan- gevuld met informatie die later via de vakbladen openbaar is geworden (Visser, 2000b).

terprojecten. De basis van dergelijke energieconcepten wordt gevormd door een facilitair bedrijf dat de 'geclusterde' glastuinbouwbedrijven voorziet in de benodigde energiesoorten (warmte, koude, elektriciteit en CO2). In de plannen wordt uitgegaan van vier tot acht

glastuinbouwbedrijven per project. Participanten van het facilitaire bedrijf kunnen zijn tuinders, energiebedrijven, projectontwikkelaars, banken enzovoort.

Deze energieconcepten moeten leiden tot een soort 'standaards' voor bepaalde type clustervormen. Deze 'standaards' moeten makkelijk te kopiëren zijn, zodat van een bepaal- de clustervormen een groot aantal projecten gerealiseerd kan worden. De verschillende energiebedrijven, energieadviesbureaus en projectontwikkelaars willen deze 'standaards' met name toepassen in de tien glastuinbouwgebieden (bijlage 5), die 'onderdeel uitmaken van' de intentieverklaring van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en de LTO-vakgroep Glastuinbouw1_.

Naast de plannen om bij de inrichting van deze gebieden te werken met kleinschalige energieclusterprojecten zijn er ook plannen voor grootschalige gebiedsvoorzieningen. Hoewel gebiedsvoorzieningen niet tot het onderzoeksterrein horen (paragraaf 1.3) wordt bij wijze van uitzondering kort stil gestaan bij de plannen voor het gebied Bergerden, waar juist kleinschalige clusterprojecten de basis vormen voor de gebiedsvoorziening. De kern van het plan is om twee 'ringleidingen' (gas en elektriciteit) voor het gebied aan te leggen, waarop kleinschalige energieclusters en individuele bedrijven kunnen 'inpluggen' (Huis- man, 2000). Met het oog op de liberalisering van de aardgasmarkt wordt verwacht dat het mogelijk is om de 'pieken in de gasafname' af te vlakken. Een centrale rol in de plannen is weggelegd voor het Energiebedrijf Bergerden, dat gezien kan worden als een soort facili- tair bedrijf op gebiedsniveau. Afhankelijk van het gewenste ambitieniveau zal het Energiebedrijf Bergerden voor de individuele bedrijven en clusters in het gebied diverse taken gaan vervullen met betrekking tot de energievoorziening. Dit varieert van een een- voudige inkooporganisatie voor gas (ambitieniveau 1) tot een (complexe) organisatie (ambitieniveau 3), die verantwoordelijk is voor de totale energieopwekking (KPMG, 1999).

Tot slot worden door diverse partijen op dit moment clustervormen uitgedacht die optimaal moeten kunnen anticiperen op een liberale energiemarkt. In hoofdstuk 6 wordt hierop teruggekomen.