Operationalisatie afhankelijke variabele

Afhankelijke variabele deelname aan een militaire interventie door een neutrale staat

Het deelnemen aan militaire interventie kan plaatsvinden op verschillende manieren en in verschillende gradaties. In de literatuur bestaan er verschillende schalen waarop de mate van deelname aan een militaire missie wordt uitgedrukt. In deze thesis zal een index worden gebruikt voor het bepalen van de mate van inzet van Ierland bij de twee verschillende militaire interventies. Het onderscheid in gradaties van inzet bij militaire interventies bestaat omdat er in sommige gevallen een vergelijking in humanitaire missies wordt gemaakt, terwijl het in andere gevallen om gewapende interstatelijke conflicten gaat.

Tabel 1: Gradaties van interventies

Soort interventie Omschrijving en beleidsdoeleinde

Overeengekomen humanitaire operatie

Humanitaire ondersteuning met breed draagvlak

Opgelegde humanitaire operatie Apolitieke hulp die krachtig wordt opgelegd

Vredeshandhaving Ondersteunen van een geaccepteerde politieke oplossing door aanwezigheid van een derde partij

Peace making Opleggen van een politieke oplossing door een derde partij door gebruik van wapens

Speciale operaties en laag- intensiteit conflict

Contraterrorisme, bevrijden van gijzelaars, speciale operaties

Tactische afschrikking Status quo terugbrengen. Voorbeeld: Operatie Desert Shield Strategische afschrikking Status quo behouden. Voorbeeld: Koude Oorlog

Conventionele oorlogsvoering Vernietiging van de vijand en diens mogelijkheden om oorlog te voeren.

Bron: Livingston (1997: p.11)

In dit schema is een verloop te zien van het soort interventie en als wat voor soort partij een staat betrokken kan zijn. Deze indeling zal worden meegenomen om de eventuele bijdrage van Ierland aan de twee militaire interventies beter te kunnen duiden.

Naast een indeling over het soort interventie is er ook een indeling te maken over het soort steun dat verleend wordt door een bepaalde staat tijdens een militaire interventie of militair conflict. Sohn gaat specifiek in op verschillende gradaties van bijdrage en stelt daarbij in hoeverre die verschillende soorten acties toelaatbaar zijn volgens de Verenigde Naties. Daar kan bij gesteld worden dat acties, die niet worden goed gekeurd door de Verenigde Naties over het algemeen verregaander zijn dan acties die worden goedgekeurd (Sohn 1983: p.227).

Ten eerste wordt het ondersteunen en assisteren van groepen in verbanning genoemd door hen te helpen te organiseren, ze uit te rusten en over de grens te sturen, dat als niet toelaatbaar wordt gezien door de VN. Evenals het ondersteunen van guerrilla-activiteiten vanuit het buitenland en het assisteren van terroristische activiteiten. Zelfs al is een buitenlandse staat een regering aan het steunen, dan nog hoort een staat geen militaire eenheden of vrijwilligers te sturen, georganiseerd als legers. Inzet van luchtmacht en marine wordt daarbij als minder ernstig gezien (Sohn 1983: p.228). De volgende overweging die Sohn noemt is het gebruik van vervoer om een buitenlandse overheid te steunen. Dit houdt dan bijvoorbeeld in het beschikbaar stellen van transportmogelijkheden om materieel te vervoeren naar waar het nodig is. Dit is minder ernstig dan het sturen van troepen. Het wordt zelfs nog meer toelaatbaar wanneer personeel en vliegtuigen worden uitgeleend voor observatie, aangezien ze niemand aanvallen, omdat die troepen dan alleen bezig zijn met het

verzamelen van informatie (Sohn 1983: p.228). Er kan ook gedacht worden aan het beschikbaar stellen van militaire adviseurs, die niet deelnemen aan gevechten. In die gradatie is militaire training nog meer toelaatbaar. Het is in die laatste twee gevallen dan wel van belang dat er niet gebruik wordt gemaakt van wapens, die geleverd zijn door de staat, die ook de trainingen geeft (Sohn 1983: p.228). Ten slotte zijn er de wapenverkopen en –giften. Dit is een vrije gebruikelijke manier van handelen en wordt niet alleen door grootmachten uitgevoerd, maar ook door middelgrote landen (Sohn 1983: p.228).

Voor een neutrale staat is niet iedere vorm van interventie passend. Neutraliteit brengt namelijk bepaalde beperkingen mee voor een staat, waardoor niet iedere vorm van deelname aan een interventie in overweging genomen kan worden. Een neutrale staat zal geen kant kiezen in een conflict, omdat een neutrale staat zich afzijdig van conflicten tussen staten en machtsblokken. Een neutrale staat zal alleen deelnemen aan interventies of operaties die niet gericht zijn tegen een specifieke staat of regime. Peace making en alles in het schema dat als een zwaardere vorm van interventie wordt gezien, past daarom niet bij het buitenlands beleid van een neutrale staat. Peace

making is namelijk het opleggen van een politieke oplossing, en daaraan is inherent dat een bepaalde

kant wordt gekozen. Alle gradaties lichter dan peace making zijn daarentegen wel passend bij een neutrale staat. Bij al die vormen van interventie gaat het namelijk om apolitieke vormen van

interventie die gericht zijn op het voorkomen van conflictsituaties en het ondersteunen van getroffen burgers.

Voor deze variabele zal gekeken worden naar het soort materiaal, faciliteiten en personen en hoe die zijn ingezet ten tijde van de interventies in Irak in 2003 en Libië in 2011. Er is bijvoorbeeld een verschil tussen het inzetten van militairen of vertalers, terwijl beide categorieën als inzetbare personen kunnen worden gezien. Er is bijvoorbeeld ook een verschil of er middelen in het geïntervenieerde land worden ingezet, of dat er dat buiten de landsgrenzen gebeurt. Ondersteunen in transport in eigen land ter voorbereiding van een interventie bijvoorbeeld is van een ander kaliber steun dan materiaal dat in het geïntervenieerd land zelf wordt ingezet. Voor beide casussen zal dan beoordeeld worden in welke categorie de militaire interventie valt, op basis van het schema op de vorige pagina. Daarnaast zal de intensiteit van de bijdrage van Ierland aan de betreffende militaire interventie beoordeeld worden. Vervolgens kan bepaald worden of het gedrag van de Ierse regering, gezien de aard van het conflict en de bijdrage van de Ierse regering, overeenkomt met datgene wat verwacht wordt op basis van de onafhankelijke variabelen. Door de grens die zojuist is aangegeven voor een neutrale staat, kan zodoende ook beoordeeld worden of de manier van deelname van Ierland aan de interventie passend is bij Ierland als neutrale staat.