+
Cecilia Virgo Romananobili genere nata.
+
1. O Roomsche weerde Maeght!
Cecilia seer schoon, rijck, en edel van geslacht,
Godt ghy u trouw opdraeght,
Waerom dat gy de trouw van een ander hier veracht, Kloeckt hebt ghy wederstaen,
V Man Valeriaen Die ghy door u gebedt Sijn quade lusten hebt belet,
2. Cecilia by haer,
Een dienaer van den Bruydegom Iesus Christus heeft, Welck sy sonder gevaer,
Hier aen Valeriaen, oock seer wel te kennen geeft, Dus raeckt my seydt sy niet,
+
Ego Valeriane in Angeli tutela sum.
+
Off u naeckt haest verdriet, Waer door Valeriaen
Haer niet heeft derven raecken aen. 3. Hy wil Godts Engel sien,
+
Suadet ut credat.
+
Waerom hy oock gelooven in Christum sou; Maer dit kan niet gheschien,
Off most eerst zijn gedoopt, soo hy oock genieten wou, 'T gesicht des Engels schoon,
Gekomen van Godt throon
+
Valerianus a Vrbano baptizatur.
Dus tot den Paus Vrbaen+
Hem haestigh spoet Valeriaen. 4. Als hy was sonder smet,
Geworden door den Doop, keert hy weder tot de Maeght, Die hy vindt in ‘t gebedt,
Met haer Godts Engel was daer hy seer stont van versaeght; Want doen heeft sijn gesicht
Aenschout het klare licht,
+
Videt Angelum Dei apud Ceciliam.
Dat boven al uyt schijnt,+
En nimmermeer in haer verdwijnt. 5. Valeriaen met spoet,
Tiburtio sijn Broeder de waerheyt daer van zeydt, Cecilia seer soet,
+
Tiburtius a S. Vrbano baptizatur.
Leert Christum hem gelooven, oock tot sijn saligheyt:+ Dus hy naer haer vermaen,
Sijn Heyligheyt Vrbaen, Gaet vinden met ootmoet,
+
Tiburt. etia ejusdem Angeli qua frater ejus vide rat aspectu dignatus est.
En hem oock spoedigh doopen doet.+
6. Dit heeft hem ‘t selve licht,
Al van Godts lieven Engel oock doen aenschouwen hier, Waer door dat sijn gesicht,
Is heel, en gansch verklaert: want Iesu minne-vier, Heeft soo hun hert geraeckt,
Dat blindtheyt wordt versaeckt,
+
Plectuntur capite.
+
En voor het eeuwigh goet,
+
SS. Valerianus, & Tiburtius.
+
Oock gerne storten sy haer bloet. 7. Amachius de Bruydt,
Nu oock doet grypen aen, om te weten waer het gelt, En schatten tot sijn buyt,
Waeren verborgen hier, waer door hem noch meer ontstelt, Als hy hoort seggen haer,
+
Omnia illorum pauperibus distributa esse respondit.
+
Dat kas en kist is klaer, En dat de arme lien,
Daer mede sy al heeft versien. 8. Cecilia in ‘t hert,
Droegh Godts heylige leeringh in alle tijden hier
+
Virgo gloriosa semper Euangeliu Christi gerebat in pectore.
+
Waerom en vreest geen sweerdt,
Noch geenen fellen brandt, oock van het aertsche vier: Want sy seer vast gelooft,
Dat wie hier wordt berooft, Van ‘t leven tot Godts eer,
Sal naermaels sterven nimmermeer. 9. Glori zy u o Heer!
Die u Heylige les, soo in onse herten plant, Dat soo veel Maeghden teer
Niet hebben hier gevreest, alle weereldts pijn oft brandt;
Maer tot ons aller vreught Vytschenen inde deught, Geeft ons dat wy hun naer,
Oock volgen ‘t samen al tegaer. Amen.
Liedeken, ter eeren de Heylighe Maghet ende Martelersse Barbara.
Stemme: Geluckich is den mensch hoe wel hy veel moet lijden.
1. Barbara reyne Maeght! In Godts liefde ontsteken:
+
Idolora nefariam
superstitionem detestabatur.
Want dees u heeft behaeght,+
Waer om ghy zijdt geweken, Van de Affgodery, Des duyvels slaverny, Om soo te wesen vry. 2. V Vader seer verblindt, Doet eenen Toren maecken, Waer in sijn eenich kindt
Bedenckt Godts wonder saecken,
+
Degit in turri sanctissime.
Den rijckdom ghy verfoyt,+ En seer in deughden bloydt V tot den Heer soo spoyt. 3. Wie dat u hebben wouw,
+
Respuit aponioa omnes.
Kost by u niet verwerven+
Ghy gaeft aen Godt u trouw, Waerom ontsiet geen sterven,
V Vader machtigh ryck, En kost door geen practyck V trecken tot het slyck. 4. Het jock des Heeren soet, Was alleen u behaghen,
+
Labri pavimentu Crucis imagine ornari jussis.
+
Syn Cruysch in u gemoet, Ghy onvermoydt woudt draghen:
Want door het Hemelsch licht, En suyver minne plicht Was u dit geen gewight. 5. Godt Vader, Soon, en Geest,
+
Pro duabus tres fenestras fieri jussit, in honorem
+
Waeren in u gedachten Dit was al uwe feest,
+
SS. Trinitatis.
+
Waer naer alleen ghy trachten: Want door dry vensters Bruydt, O schoone teere spruyt, Hebt ghy ons dat beduydt. 6. V Vader boosch en fel, Met gansch vergramden moede, Aen uwe liefd’ rebel
+
Caeditur flagellis nuda virgo.
+
Sijn kindt doet slaen met roeden; Maer dit u lichaem teer, O Bruydt van Godt den Heer In ‘t minsten doet geen seer. 7. Dioscorus gestoort,
Vergeet sijn Vaders minne; Want tot sijn dochters moordt,
+
Pater eam interficit.
+
Hy gansch berooft van sinne, Gebruyckt sijn eygen handt, In rasernye brandt,
Als een verwoedt Tyrant.
8. In dit seer vrome stuck, Hebt ghy u wel gequeten; Want ghy kost u geluck, Des Hemelsch niet vergeten,
Soo dat des lichaems doodt, V niet en Brocht in noodt; Maer tot Godt Vaders schoot.
+
Singularis patrona pro subitanea morte.
9. Bidt voor ons Barbara!+
Dat Godt ons oock wil geven, Den segen der gena,
Om niet berooft van ‘t leven, Te worden al te snel. Maer door het biechten wel. Beschermt ons voor de hell. Amen.
Liedeken ter eeren de Heylighe Maghet ende Martelersse Agnes.
Stemme: L’Avignone.
1. O schoone teere spruyt!
Wtmuntend’ in deught, en jonghe Christi Bruydt, Die Godts vrindin, met hert, en sin,
Woudt wesen door sijn stercke min, Ghy achten, de prachten des wereldts niet,
Die vol verdriet, In u gesicht, waeren te licht, Aen Iesu ghy u hadt verplicht.
2. Maer derthien jaeren oudt
+
Haec tredecim annorum martyriu fecisse traditur.
+
Door onsuyver liefd’ dan Sone vande Schout, V hebben wouw, tot sijne Vrouw;
+
S. Ambr. lib. 1. de virginib.
+
Maer Iesus had alleen u trouw.
V leden woudt geven daer voor de pandt, Vreest geen Tyrant;
+
Vrbis prefecti filius formae illius pulchritudine insano amore captus est.
+
Maer blijft constant, door u verstand Dat van Godt was in u geplant.
3. O cierelijck cieraet!
Maghet Agnes teer, die hebt geheel versmaet, Eersucht en goet, welck niet en doet,
Als maer al krencken ons gemoet,
Kloeckmoedigh, seer spoedigh ghy dit verfoyt, Gansch onvermoyt:
Want Godes Gheest, tot dese feest Maeckt u stantvastigh onbevreest.
4. Allen het wereldts vier,
+
Victrix vero Agnes in medio rogo illesa consistens.
+
En kost u nimmer in ‘t minste krencken hier, Want vlam, en brandt, weecken van kant, Door de Almachtighe Godes handt
Eerweerdich, volherdich, noch sweerdt noch pijn Kost schadigh zijn
V lichaem kleyn, Heylig en reyn V Ziele was met Godt gemeyn.
5. Om uwe deughden schoon,
Verheven sydt op den kostelijcken Throon
Van Godes Soon, u rechte loon,
+
Apoc. c. 14.
Verciert met een fijn goude Croon;+
V Bruydom, seer wilcom zydt ghy aldaer In Glori klaer
Princersse, Martelersse bidt voor my, Op dat ick met u worde bly.