Singet tot Godt met lovens schal, Alleluia. Dat het der H. Dryvuldigheyt gefal, Gelooft sy Godt en Maria.
Im anfang is die Trinitet, Alleluia.
Die sy geprijst, vroech en spaet. Gelooft, &c. Godt Vader, Soon, heyliger Geest, Alleluia.
Staet ons doch by, en alles leift, Gelovet, &c. Ghy onverdeylde Eenicheyt, Alleluia.
Gans gelijcker macht en heerlicheyt, Gelovet, &c. Dry Personen en alleen een Godt, Alleluia.
Van dem alles sijn oorspronvk hadt, Gelovet, &c. Gelijcker Eer en bestendicheyt, Alleluia.
Met der eygenschaft onderscheyt, Gelovet, &c. Godt Vader heeft door sijnen Soon, Alleluia.
Hemel en aerdt erschapen doen. Gelovet, &c. Alles erhelt hy wonderlijck, Alleluia.
En regiert alles gewaltichlijck, Geloved, &c. Der Soon geboren van eewicheyt, Alleluia.
Heeft aengenomen onse menscheyt, Gelovet, &c. Voor ons heeft hy verstort sijn bloet, Alleluia.
Verlost al wt der hellen gloet, Gelovet, &c. Der heyliger Geest, een waerer Godt, Alleluia.
Van beyden sijnen oorspronck hadt, Gelovet, &c. Hy luchtet en steeckt ons herten aen. Alleluia.
En ziert die met sijn gaven schoon, Gelovet, &c. Hy troost, en sterckts met sijner gnaedt, Alleluia.
Dat sy bestendig tot aen den dood, Gelovet, &c. O onbegrippelicke eewicheyt, Alleluia.
Verlichtal onser donckerheyt, Gelovet, &c.
LXXI.
O Heylich eewich Godt, O Godt van Sabaoch, O Heere der heyrkrachten, Ghy sijt mijn deel, mijn lot, Mijn lief, mijn hert, en t’slot,
Van alle mijn gedachten. Ghy sijt, &c. O eewich vader mijn,
O eewich vaders schijn,
O heylich Geest vol minne! O schoon wesen divijn, Dry in personen fijn,
Een van natuer en sinne. O schoon wesen, &c. Maer soo u wesen reen,
Dryvuldich is en een, Soo is mijn hert driecantich: T’is voor u Godtheyt cleen, Maer ick geef u alleen,
O Heere triumphantich. T’is voor u, &c. De gantsche werelt wijt,
Den Hemel die’r omrijt, Kan t’herte niet versajen: Hoe bly, hoe groot jolijt, Hoe soet, hoe langen tijt,
Ten can ons al niet pajen. Hoe bly, &c. Ront is de werelt saen,
T’hert heeft dry punten aen, Hoe soud’ sy dat toch vullen; Neen, neen ick laetse gaen, Sy sullen al mis staen
Die haer beminnen sullen. Neen, neen, &c. Kompt schoon Dryvuldicheyt
Mijn hert is u bereyt, Dry sal in dry wel passen: Maer vult mijn ydelheyt Met gratie planteyt,
Doet my in deuchden wassen. Maer vult, &c. Oock vol onreynicheyt,
En sonden vuylicheyt, Vol stof ben ick, en asschen: Komt vaders heylicheyt, Komt Christi suyverheyt,
Komt H. Geest my wasschen, Komt vaders, &c.
Wasche toch mijn siele schoon, En maeckt mijn hert den throon Om u Heer te logeren:
Op dat ick eens ydoon Mach winnen s’Hemels croon En eewich jubileren. Op dat, &c.
LXXII. Vant Heylich Sacrament des Altaers. Pange lingua gloriosi.
Myn tongh wilt met vreugden klingen, Dat geheymnis des lijfs zart,
En van duyren bloet oock singen, Dat die lijfs vruchrt edler aert. Aller werlt dat heyl te brengen, Heeft vergoten onverspaert. Nobis.
Ons geboren, ons gegeven, Wt een Maget onbesmet, In dees werlt was sijn leven, Sijn woordt planten hy seer net, En sijn wandel daer beneven,
Heeft hy wonderlijck beset. In supremae.
In dat leste avents eten, Als hy by sijn Ionghers sat, Dat geset wordt niet vergeten, Doe hy dat Paeschlamken at, En gaf tot een spijs vermeeten,
Sich selfs als een kostlijck schat. Verbum.
T’woort vleisch sijnde, heeft waerachtigh, Door t’woort van’t broot vleysch gemaeckt, En van Wijn sijn bloet seer crachtigh, Dat niet en mach sijn gelaeckt, Want een goet hert twijfelachtigh,
Door t’geloof tot sterckheyt raeckt. Tantum.
Laet ons ootmoedich aenbeden, Soo een weerdig Sacrament, Een voor d’oude Wet met reden, Laet die nieu ons sijn bekent, Ons verstant moet t’allen steden,
Door t’geloof sijn ongeschent. Genitori.
Den Vader en Soon gepresen, Sy lof en jubilatie,
Saligheydt, eer, cracht mitsdesen Haer sy oock benedictie
Die van beyden compt geresen, Sy gelijcke laudatie. Amen.
LXXIII. Een ander Liet vant H. Sacrament,
Op die wijse: Mijn droefheyt moet ick claghen, &c.
‘K aenbidd’ u, Godtheyt krachtich,Die hier verborghen zijt In ’t Sacrament waerachtich, Tot mijnes siels profijt, Dus, tot der Ketters spijt, Val ick ootmoedich neer, En singh met soet jolijt:
Ghy zijt mijn Godt, mijn Heer. Dus tot, &c. Mijn ziel, en al haer krachten
V sullen sijn subject Verlaeten haer ghedachten, Ghelooven u op-recht: ’t Is waer al dat ghy seght, V woort sal blijven staen, Vw’ macht die is perfect,
Wat ghy wilt dat’s ghedaen. ’t Is waer, &c.
’t Ghesichte magh failgeeren, ’t Ghevoelen, ende smaeck, ’t Geloof sal niet mankeeren, Dat weet ick by uw’ spraeck. ’t Is wel een wonder saeck: Maer ghy zijt ’t machtich Heer. Ick mijn verstandt versaeck.
‘k Geloov’ uw’ woorden meer. ’t Is wel, &c. Aen ’t Cruys was Godt obscure,
Maer de mensch openbaer, Hier zijnse t’aller uren Verborghen beyde gaer. ‘k Geloov’ nochtans eenpaer, Dat Godt en mensch present, Met vleesch en bloedt voorwaer, Is in dit Sacrament. ’k Geloov’, &c.
De teeckens uwer wonden Die ick met Thomas nijt: Nochtans uyt ’s herten gronde Gheloov’ ick dat g’hier zijt. Versterrickt t’aller tijdt, O Iesu, in mijn hert.
Gheloov’, Hoop, Liefde, wijt
Verdrijft mijn pijn en smert. Versterrickt, &c. Een kindt sijt ghy ghebooren,
En ons gepresenteert
Van een Maaeght uyt-verkooren, Met ons gheconverseert. Ghy hebt ons selfs gheleert Den wegh der saligheydt, Daer na we’erom ghekeert
Tot ’s Vaders Majesteyt. Ghy hebt, &c. V Vleesch en Bloedt ghelaten
Hebt g’ons t’een Testament,
Wt liefde boven maten, In’t heyligh Sacrament. O kostelijck present! Waerachtigh Hemels-broodt, O boom des levens jent!
Spijst ons in hongers-noodt. O kostelijck, &c. Wie sou niet zijn ghedachtigh,
By sulcken Hemels-broodt, Vw’ liefd’ in lijden krachtigh, Bestandigh tot der doodt? ’t Is een mysteri’ groot, Een bandt der eenigheydt, Confoort in allen noodt,
Een pandt der saligheydt. ’t Is een, &c. O wonder boven maten!
Een dienaer kranck en teer Die wordt hier toeghelaten Te nutten sijnen Heer. Wie sou nu wesen meer Hooveerdigh in ’t ghemoet, Als hem verne’ert dus seer
Ons Schepper met ootmoet? Wie sou, &c. Der Eng’len broodt en spijse,
Des Vaders eenigh Soon, Wordt op een nieuwe wijse, Een broodt der menschen schoon: Hier staet hy ons ten thoon, En opent sijnen schoot: Hy schenckt ons tot een loon, Sijn selven, na de doodt. Hier, &c.
Hoe soet zijt ghy, o Heere, Voor die u smaken wel! Al staet g’haer noch soo seere, Sy zijn u niet rebel:
Sy overloopen snel
Den wegh die ghy ghebiedt, Al raest den duyvel fel,
Sy passen op hem niet. Sy over, &c. Wilt ons in u verkeeren,
Ontlost der sonden bandt, Ons deuchden wilt vermeeren, Ontsteeckt der liefden brandt, Helpt ons in ’t Vaderlandt, Spijst ons met Hemels-broodt: Ghy weet et, Heer vailant,
Den wegh die is seer groot. Helpt, &c. Neemt ons in u behoeden,
Waerachtich Pellicaen, Spijst ons met uwen boede, Neemt ons voor kind’ren aen: Een droppel bloedts kan saen Ons ziel af-wasschen reyn, Al hadd’ een mensch ghedaen
Al ’s werelts sond’ alleyn. Een, &c. O Iesu Prins verheven,
O Koningh excellent, Wilt ons ghenadigh gheven, Al door dit Sacrament, Dat wy u eens present, Sien moghen openbaer, Bevrijdt van all’ ellendt,
Aensicht tot aensicht klaer. Dat wy, &c.