Christe der Engelen en leven der vromen,
Die den knecht des doodts, door dijn doodt seer machtig,
Hebt overwonnen, sonder eenich schromen, voor ons warachtich. Tu tuo.
Wilt doch u dienaers die sich seer verblijden, In u victory, gnadighlijck bewaren
Dewijl dat Paschen nu by alle luyden, Is hooch verkoren. Pascha.
Paeschen daer in ghy wt der hel weer komen, En met veel anderen van den doodt verresen, Boven die sternen met u vleesch geklommen.
Sijt Heer gepresen. Nunc.
Nu in die hoochste locht ghy heel verheven, Boven die Hemels sit een Godt almachtich, Ghy die gericht wert, sult het oordeel geven,
Over ons krachtich. Corda.
Nu wilt o Christ onsen Geest op trecken, En wilt ons hertzen oock hier boven stellen, In die verrijsnis wilt ons oock verwecken,
Niet tot der hellen. Hoc Pater.
Dit wilt ons Christe met den Vader geven, En met u beyder Geest eewigh verheven, Dat wy in vreugden met u mogen leven,
Tot aller eewen.
LXV.
Den lustelijcke Mey Christus playsant, Vol aller deuchden groene,
Is voor ons Christenen nu wel geplant, Christus verresen schoone,
Al in dit feest van Paeschen certeyn, Daerom wordt een soet liet gemeyn, Met spel en gelovige tongen, Alleluia alomm’ gesongen.
Christus is onsen Paeschen, weet voorwaer, Een lammeken seer krachtich,
Geoffert heel voor ons op den Altaer, Des heylich cruys waerachtich,
Die hem voor ons aen t’cruyce liet slaen, Is wt den grave nu opgestaen
Wt den slape des doots ontsprongen, Des wort Alleluia gesongen.
Gestorven is hy eens na Paulus leer, Hy en sal niet meer sterven,
Die doodt en sal niet domineren meer, Wy sullen het leven erven,
Door hem, die inder eewigheyt leeft, Die ons sijn bloet seer mildelijck geeft, Als een Pellicaen voor sijn jongen, Des wort Alleluia gesongen.
Victorieus is Christus Koningh groot, Claerder dan duysent sonnen,
Die helsche poorten der eeuwighe doot, Heeft hy geheel verwonnen,
Sijn lieve vrienden daer wt gebracht, En heeft benomen Lucifers macht, Hy kan ons tot sonden niet dwingen, Des wilt nu Alleluia singen.
Denckt hoe d’Apostelen waren verblijt, Na al haer droevigh klagen,
Als sy haren meester gebenedijt, Soo schoon verresen sagen,
Al met een wonder schoonheyt gekroont, Soo heeft hy haer sy selven vertoont, Hy sprack haer van Hemelsche dingen, Des wilt doch Alleluia singen.
Die Catholijcke Kercke looft met vreucht, Haren Bruydegom frisse,
Den Hemel en die eerde sijn verheucht, In sijn verrijsenisse,
Hieromme ghy gelovige fijn, Wilt in den Heere nu vrolijck sijn, En wilt uwen Geest daer toe dringhen, Om nu Alleluia te singen.
O ghy Christenen al doot dit vermaen, Wilt met vreugden Godt prijsen,
Wt t’graft der sonden wilt nu al opstaen, En geestelijck verrijsen.
Al die verresen met Christo sijn, Sullen verblijden in sijn aenschijn, Het Hemels licht sal haer omringen Om nu Alleluia te singen.
LXVI. Van Christi vrolijcke Hemelvaert. Festum nunc celebre,
magnaque gaudia.
Dit feest en weerden tijt, De vreucht en Christen vlijt, Die gemoeder dwingen, Lofsangen te singen, Daer Christus Godes Soon, Opvoer in Hemels throon,
Gods en der menschen midlaer schoon. Conscendit.
Hy is in den Hemel, Geclommen met jubel, Der heyligen gemeyn, Looft hem daerom certeyn, Desglijcks der Engelen schaer Singt lof luyd en klaer,
Den triumpheerder openbaer. Quae.
Opvarent met sich bracht, Die gevangen met kracht, Schenckt den menschen gaven, Mildelijck van baven
Een strengh Richter komendt, Is hy aen des werelts endt,
Die ons met gnaden heeft gemeynt. Oremus.
Wy bidden u o Heer, En gnadich schepper seer, Siet aen u dienaers goet,
Wilt haer geven voorspoet, Tegen den duyvel wreet, Die brullent om ons geet,
Dat wy ontgaen dat eeuwigh leet. Vt cum.
Om also ghy kompt weder, Met vuyr wolcken neder, Te richten openbaer, Al wat verborgen waer, Dat ghy niet geeft die pijn, Ons die al sondaers sijn,
Maer genaedighlijck u aenschijn. Praesta.
Dit o eewigh vader, Geeft ons alle gader, En ghy o Iesu meest, Met den heyligen Geest, Eene Dryvuldigheyt Gelijcker heerligheyt
Heerschent t’samen in eewigheyt.
LXVII. Van den Heyligen Geest. Veni creator Spiritus.
Komt heylige Geest warer troost, Die herten die ghy hebt verlost, Daer wilt doch in nederdalen, Met uwer genaden stralen. Qui.
Die ghy een Trooster werd genandt, Een gaef Godes hier af gesandt, Een Fonteyn des levens machtigh,
Een vier en een liefde krachtigh. Tu septi.
Met seven gaven wel bekandt,En sijt den vinger van Godts handt, Ghy sijt oock dat beloofde goedt,
Dat met sich brengt die talen soet. Accende.
Steeckt aen dat licht in onsen sin, Stort in ons herts u liefde in, Sterckt ons swacke bloodigheyt,
Met dijner gnaed in eewigheyt. Hostem.
Verdrijft van ons den vyant quaet, En geeft den peys door uwen raet, Oock dat wy al door u genaed,
Mijden die sonden vroech en spaed. Per te.
Geeft dat wy al erkennen schoon, Godt den Vader en sijnen Soon, En u beyder Geest sekerlijck,
Een Godt gelovet eewighlijck. Gloria.
Godt den Vader sy lof en prijs, En sijnen Soon gelijckerwijs,
Daer toe oock Godt der heyligh Geest, Gelooft moet sijn met aller feest.