NU wie wil hooren een Nieu Liet
Dat sal ick ons gaen singhen Al van een Vrouw die int verdriet Haer selven heeft gaen bringhen, De soete moer // had een Graeu Broer Versint heel sonderlinghen.
Zy gingh met haren Man bekent Menichmael hooren preken Te mis int minnebroers convent, maer zy docht om haer treken Als den man snel // Verstaet dit wel Den Gardiaen ging spreken.
Sy had' den Gardiaen seer lief Boven alle Iuweelen
En haren man kreech eenen Brief, dat hy goet most gaen deelen dus trock hy rat // haest uytter Stadt
Om halen zijn percelen.
Doen track hy uyt zijn Huys subijt Sprack teghen zijn Moorinne Doet dat u Vrou ghebiet altijt Want 'tis mijn liefste minne dus schreef zy ras, al op dat pas, Een brief na haren zinne.
Zy schreef na 'tClooster also haest Mijn Man is uytter stede,
Komt Gardiaen vry onverbaest En speelt met my in vreden, Het Minnenspel // weest niet rebel dit heeft zy hem ghebeden.
Den man track uyt Granaden reen Na Civilien zijn weghen
maer hem is eenen Vrient certeen, Buyten ghekomen teghen
Die sprack seer rap // doet m'een bootschap, Zo goede Vrienden pleghen.
Hy seyde: Ia ic ben te vreen Ick heb thuys wat vergeten Dus is hy weer na huys ghetreen daer vant hy de secreten
die tswaertgen hadt // dus heeft hy wat Haer wel in bet ghesmeten.
Och meester en smijt my niet meer, mijn Vrou heeft my ghesonden Waer me, seght ras, tis mijn begeer Of ghy wort stracks ghebonden
daer kreech hy tschrift // met sinnen hist t Sekreet wiert haest gevonden.
Gaet thuys en secht dat ghy't Pampier den moninck hebt ghegheven
En secht Vrou hy sal komen hier Tusschen sessen en seven, doet ghy dit niet // Ic seght u siet
Ic sal u nemen tleven.
De Vrou ontfinck al sonder schrom Dat haer Man gingh versieren Maer haren Man gingh wederom En sprac met goe manieren
'Kmoet desen nacht // houden de wacht Wilt my doch hier logieren.
Hy is met herten seer versteent Na 'tClooster toe ghereden, Ick bid doch my u Cappe leent Ic moet te gast gaen heden, Terwijl bedocht, hy hoe hy mocht, Smeeren sijn Vrou haer leden.
Deo gratias sprack hy aen zijn deur
Met zijn graeu monincks Kleeren, Een stock daer by. Zijt ghy daer veur Sprack sy mijn Heer der Heeren, Hy smeet dat quick // haer Lijf ontstick Twas haer een groot verseeren.
De man die gingh met sinnen diep, 'tmonincx kleet weder draghen de Vrouwe kreet, elck beur daer liep Wat hebt ghy, was haer vragen Int scheyden van // mijn lieve man, Viel ic, gingh zy ghewaghen.
De moer quam daer met Meesters dr[...] de man die trock zijn weghen,
maer die Vrou en wist niet van wie, dat zij't hadde ghekreghen
de schult gaf zy // den Moninc vry, In haer herte versweghen.
Men meesterde dit soete Lam Veel ettelijcke daghen
So dat den man weer 'tHuyswaert quam, En sprac met loose lagen,
dits qualyck mijn behaghen.
Doen gy laetst van my zijt gescheen Twas my wel vreuchts versmallen, Verblint was ick door veel gheween Ben van den Trap ghevallen
Ick was ontstelt // 'theeft my wel ghelt Ghekost by veel ghetallen.
Vrouken ghy betert altemet Laet ons tSermoen gaen hooren, By den Gardiaen onbesmet Wil ick vreucht gaen oorboren
De Vrou sprack fijn // Ten mach niet zijn Ick heb te veel wercks vooren.
Den man deed' haer gaen met ghewelt Om zijnen Vrient 'taenschouwen Den minnebroer/ tzy u vertelt maer sy deed' niet dan snouwen Als hy haer sprack // met woorden lack Zo deed' zy niet dan grouwen.
De minnebroer die heeft ghevraecht, Wat mach u Vrou doch hebben? Eylacy zy dient wel beklaecht Zy quam den Trap af drebben door grooten druck // met ongheluck, Zo brack sy schier haer Rebben.
En boven dien is zy ontstelt De Herssens zijn verschooten Zy is van den boosen ghequelt Dat heeft my seer verdrooten Comt doch te gast // Ist dat 'tu past, En doet hem weer uytvlooten.
Hy sprack al tot zijn Wijf seer bly, Ras wilt de Tafel decken,
Een Gast sal ons stracks komen by Dus wilt gheen tijdt vertrecken den Gardiaen die quam daer aen.
den man sprac sonder gecken: Weest wellecom mijn goede Vrient Komt sit hier by ons neder:
de vrou dacht dit my niet en dient de Man die keerde weder
Met goeden sin // Ter keucken in Sprack tot zijn Dienstmaecht breder:
Ist dat ic teen of 'tander eys Latet my selver halen Zo sal ick dat by dese reys Mijn wijf noch bet betalen Zijn Vrouwe fier // en wilde schier, den Moninck niet onthalen.
Den man riep tot zijn dienstmaecht saen Comt brenght ons het ghebraden
Syn Vrouwe sprac ic sal wel gaen En haer daer van ontladen.
Den man sprac neen // Ick ga selfs heen Ick moet my wat beraden.
Achter de deur so bleef hy staen Om dat hy hooren wilde
Wat woorden daerom souden gaen Tusschen sijn Wijf seer milde En Heeroom daer // haer liefste kaer maer twijfs gramschap niet stilde.
D'een teghen over d'ander sat den moninck en dees Vrouwe dees Vrouw begon te kyven dat Hy haer brocht in den rouwe
maer heeroom ree // haer duymen bee Gingh binden met sijn Touwe.
Hy gaf haer eenen kake smeet Noch twee of dry daer neven So dat de Vrou seer luyde kreet Van pijn begost te beven
Hoe is u Naem gheschreven? Of hoe veel ghy daer binnen zijt Of wat wilt ghy daer maken Die Vrouwe sprac met grooter vlijt Floecks wilt u smyten staken Gheen duyvel is // in my ghewis, Tsa ghy moet slaghen maken. Zy smeet hem weer al op sijn huyt, Als haren Man dit hoorde
Van blijdtschap loech hy overluyt De Vrou als den verstoorden Den Pape seer // smeet zy daer neer Sy woud' hem schier vermoorden.
Den man die quam gheloopen doen Om dese twee te scheyden
den Pape sprack met woorden coen, Wie mocht my doch hier leyden U Vrouwe seyt // met goet bescheyt, dat zy my lest verbeyden.
Doen ghy eens uytter stede waert, dat ick by haer sou slapen
Seyt zy, dat sy m'een Brief expaert Sont met een van u knapen, doch ic niet weet // van dit secreet dus wilt my niet bechrapen.
En dat ic haer dit zeyt zy noch, Heb met een stock gheslagen, den Man die sprac: Ey Heeroom doch Ghy moet dit wat verdragen
den boosen Gheest, en duyvel meest, de Menschen dicwils plaghen.
Den duyvel is een leugenaer dat weet ghy wel van buyten den Man die gaf den Pape daer Seer dicke vette kluyten
Wilt hier af niemant uytten. Den Pape was // te vreden ras En hy gingh tzijnder straten,
en heeft de vrou also sy was, beseten daer gelaten den Man dacht stijf // nu sal mijn Wijf
den paep voortaen wel haten.
Princelijcke vrouken al, wilt overspel verfoeyen Is uwen Man u lief ghetal
So sal u sulcx niet moeyen So groeyt u lof // als in den hof De Botten hooghe bloeyen.