Niet alle burgers en bedrijven worden in gelijke mate slachtoffer van criminaliteit. De kans op slachtofferschap onder burgers hangt zowel samen met kenmerken van de persoon of het huishouden waartoe hij/zij behoort als met kenmerken van de omgeving waarin hij/zij vertoeft. Ook voor bedrijven verschilt het risico op slachtofferschap. In de volgende sub-paragrafen wordt aandacht besteed aan achtergrondkenmerken die een rol spelen bij de kans van burgers (paragraaf 3.2.1) en van bedrijven (para-graaf 3.2.2) om slachtoffer te worden.
3.2.1 Kenmerken van burgers als slachtoffer6
Leeftijd speelt een belangrijke rol bij slachtofferschap. Veel meer jonge-ren dan oudejonge-ren worden slachtoffer van veelvoorkomende criminaliteit (zie tabel 3.11 in bijlage 4). Vooral personen tussen 15 en 34 jaar hebben hiermee te maken. Vanaf een leeftijd van 35 jaar neemt het aandeel slacht-offers af met de toename van de leeftijd. Mannen worden over het alge-meen iets vaker slachtoffer dan vrouwen, al lijkt er in 2009 voor sommige leeftijdsgroepen geen duidelijk verschil tussen mannen en vrouwen te bestaan. Ook geldt het hogere slachtofferrisico van mannen niet voor álle afzonderlijke delicten. Mannen werden in 2009 meer dan vrouwen slacht-offer van bedreiging, mishandeling, diefstal uit de auto en beschadiging/ diefstal vanaf auto. Omgekeerd hebben meer vrouwen dan mannen te maken met zakkenrollerij en seksuele delicten (zie figuur 3.7).
Slachtofferschap onder burgers hangt ook duidelijk samen met de stedelijkheid van de woongemeente.7 Inwoners van zeer sterk stedelijke gemeenten worden vaker slachtoffer dan inwoners van niet-stedelijke gebieden. Dit geldt voor zowel alle delicten samen als voor afzonderlijke delicten en delictgroepen (zie tabel 3.13 in bijlage 4).
6 De belangrijkste gegevens over de relatie tussen kenmerken van personen (leeftijd, geslacht, herkomst, samenstelling van het huishouden, inkomen, opleiding, stedelijkheid van de woongemeente) en slachtof-ferschap zijn gebaseerd op nadere analyses van de VMR 2007 (zie Veiligheidsmonitor Rijk 2007;
Lande-lijke Rapportage, hoofdstuk 9). Voor de belangrijkste kenmerken van personen zijn hier alleen ongecor-rigeerde gegevens uit de meest recente bron (IVM 2009) gepresenteerd. 7 De indeling naar stedelijkheid is gebaseerd op de omgevingsadressendichtheid van de gemeente. Voor ieder adres binnen een gemeente is de adressendichtheid vastgesteld van een gebied met een straal van 1 km rondom dat adres. De omgevingsadressendichtheid van een gemeente is de gemiddelde waarde hiervan voor alle adressen binnen die gemeente. De volgende vijf stedelijkheidsklassen worden onderscheiden: – zeer sterk stedelijk (omgevingsadressendichtheid van 2.500 of meer); – sterk stedelijk (omgevingsadressendichtheid van 1.500 tot 2.500); – matig stedelijk (omgevingsadressendichtheid van 1.000 tot 1.500); – weinig stedelijk (omgevingsadressendichtheid van 500 tot 1.000); – niet-stedelijk (omgevingsadressendichtheid van minder dan 500).
Meer informatie over het begrip stedelijkheid is opgenomen in de Maandstatistiek van de bevolking, juli 1992, en het Statistisch magazine nr. 3, 1992.
Figuur 3.7 Percentage slachtoffers van delicten naar geslacht en soort delict, 2009 0 2 4 6 8 10 12 14 16 Geweldsdelicten totaal bedreiging seksuele delicten mishandeling Vermogensdelicten totaal fietsdiefstal overige diefstal (poging tot) inbraak zakkenrollerij diefstal uit auto (18+) autodiefstal (18+) Vandalismedelicten totaal beschadiging/diefstal vanaf auto (18+) overige vernielingen Overige delicten Mannen Vrouwen Voor de corresponderende cijfers zie tabel 3.12 in bijlage 4. Bron: IVM
Gehuwde personen en verweduwden zijn naar verhouding veel minder vaak slachtoffer dan personen die nooit gehuwd zijn geweest. Dit is ook het geval wanneer rekening wordt gehouden met leeftijd en stedelijkheid,8
maar de verschillen zijn dan kleiner, vooral wanneer het om gewelds- en vandalismedelicten gaat. Voor vermogensdelicten is er geen wezenlijk verschil naar burgerlijke staat na correctie voor leeftijd en stedelijkheid. De samenhang tussen type huishouden en slachtofferschap is in lijn met die tussen burgerlijke staat en slachtofferschap: eenpersoonshuishoudens
8 Nooit gehuwden zijn grotendeels jongeren, die op zichzelf al vaker slachtoffer worden; gescheiden per-sonen wonen iets vaker in de stad, gehuwden juist minder vaak.
en eenoudergezinnen zijn vaker slachtoffer van een delict dan (on)gehuwd samenwonenden.
Niet-westerse allochtonen worden over het algemeen vaker slachtoffer dan autochtonen, vooral van gewelds- en vermogensdelicten. Maar na correc-tie voor leeftijd en stedelijkheid (onder niet-westerse allochtonen komen veel jongeren voor en zij wonen vooral in stedelijke gebieden) blijken juist autochtonen in totaal een grotere kans te hebben om slachtoffer te worden dan niet-westerse allochtonen. Westerse allochtonen worden na correctie even vaak slachtoffer als autochtonen; niet-westerse allochtonen worden minder vaak slachtoffer van gewelds- en vandalismedelicten dan autoch-tonen en even vaak van vermogensdelicten.
Personen uit de laagste 20%-inkomensgroep worden relatief vaak slachtof-fer van één of meer delicten, ook na correctie voor leeftijd en stedelijkheid. Personen in huishoudens met een pensioen als belangrijkste inkomens-bron zijn veel minder vaak slachtoffer dan personen in huishoudens met een uitkering of inkomen uit arbeid. Echter, na correctie voor leeftijd en stedelijkheid vertoont de inkomensbron nauwelijks een relatie met slacht-offerschap.
De relatie tussen inkomen en slachtofferschap lijkt wél te bestaan wanneer het gaat om gewelds- en vermogensdelicten: personen uit de laagste inkomensgroep of met een uitkering worden hiervan vaker slacht-offer. Ook na correctie voor leeftijd en stedelijkheid blijft het verschil met hogere inkomensgroepen bestaan.
Naast inkomen speelt ook opleiding een rol in de kans op slachtoffer-schap. Hoogopgeleiden worden vaker slachtoffer dan laagopgeleiden, ook na correctie voor leeftijd en stedelijkheid. Dit patroon geldt ook voor vermogens- en vandalismedelicten, maar niet voor geweldsdelicten.
3.2.2 Kenmerken van bedrijven als slachtoffer
De kans om slachtoffer te worden van criminaliteit verschilt onder bedrij-ven niet alleen naar soort delict en naar sector. Ook verschillen binnen sectoren (branches) en de ligging van een vestiging binnen een agglome-ratie of binnen een regio kunnen een rol spelen. Hieronder volgt een zeer globale schets (bron: MCB).
Bedrijven in de grond-, wegen- en waterbouw (33%), installatiebedrijven (29%) en de burgerlijke en utiliteitsbouw (28%) zijn in 2009 vaker dan gemiddeld slachtoffer binnen de sector bouw als geheel. Klus- (18%) en afwerkingbedrijven (20%) zijn minder vaak dan gemiddeld slachtoffer. Binnen de detailhandel hebben vooral warenhuizen (90%), supermarkten (73%), drogisterijen en kledingwinkels (beide 74%) relatief veel met crimi-naliteit te maken. In de horeca geldt dat voor cafés (45%) en hotels (46%), terwijl restaurants relatief weinig slachtoffer worden (40%). In de zakelijke
dienstverlening ondervinden kleinere bedrijven relatief veel criminali-teit, zoals reis- en uitzendbureaus (29%). Voor reclame- en economische adviesbureaus (21%) is dit lager dan gemiddeld.
Binnen de detailhandel, de horeca en de zakelijke dienstverlening worden bedrijven in het centrum van de stad meer dan gemiddeld slachtoffer. Dit geldt echter niet voor de bouwsector, waar bedrijven aan de rand van de stad juist meer kans maken om slachtoffer te worden. Ook bedrijven in de transportsector aan de rand van de stad lopen meer dan gemiddeld risico in hun sector.
Binnen alle onderzochte sectoren, behalve de horeca, is het slachtoffer-schap in de Randstad hoger dan gemiddeld. Bij de detailhandel komt slachtofferschap ook relatief vaker voor in het westen en relatief minder in het oosten van het land. In de bouw en de transportsector komt slachtoffer schap minder voor in het noorden van het land.
Psychische en emotionele gevolgen van criminaliteit voor burgers Voor burgers die met criminaliteit worden geconfronteerd kan dit directe fysieke en materiële gevolgen hebben, maar ook psychologische en emotionele gevolgen op langere termijn. In een nadere analyse van het SCP (Lamet & Wittebrood, 2009) zijn dergelijke gevolgen in kaart gebracht. Voor de meeste slachtoffers zijn de emotionele gevolgen niet ingrijpend (bijna twee op de drie slachtoffers denkt helemaal niet meer aan wat er gebeurd is; ruim een kwart denkt er nog wel eens aan). Maar bij rond 500.000 delicten (9% van alle ondervonden delicten) is sprake van emotionele gevolgen voor de slachtoffers: zij moeten er nog vaak aan denken (6%), piekeren er nog steeds over (2%), of hun hele doen en laten wordt erdoor beheerst (1%). Bij ruim 150.000 delicten is daarmee sprake van serieuze problemen.
Slachtofferschap kan bij vermogens- en vooral bij geweldsdelicten algemene psychische gevolgen hebben als angst, onveiligheidsgevoelens, boosheid en schuldgevoelens, die bovendien lang kunnen aanhouden. Emotionele gevolgen komen relatief vaak voor bij geweldsdelicten (vooral mishandelingen), maar ook bij inbraken en autodiefstallen. Langdurige ernstige psychische gevolgen als depressie en posttraumatisch stresssyndroom komen vooral voor bij geweldsslachtoffers of bij slachtoffers van misdrijven die langer duren en/of met ernstige dreiging gepaard gaan (huiselijk geweld, stalking).
Ook zonder lichamelijk letsel of financiële schade kunnen serieuze emotionele gevolgen optreden, vooral onder fysiek en sociaal meer kwetsbare groepen (vrouwen, ouderen, slachtoffers met een lage sociaaleconomische status). Ook misdrijven die in een vertrouwde omgeving van het slachtoffer plaatsvinden (thuis, werk, buurt) of waarbij het slachtoffer de dader kent, hebben vaak ernstiger gevolgen.
Hoewel de emotionele gevolgen voor de meeste slachtoffers minder ingrijpend zijn, kunnen dergelijke gebeurtenissen voor de meeste slachtoffers toch blijvende emotionele consequenties hebben: meer alertheid voor incidenten, meer wantrouwen ten opzichte van onbekenden, een groter bewustzijn van eigen kwetsbaarheid en meer vermijdingsgedrag: zij voelen zich kortom ‘nooit meer dezelfde’. De meeste slachtoffers komen de ervaren problemen in korte tijd te boven, maar een kleine (maar onbekende) groep slachtoffers heeft te maken met ernstiger gevolgen op langere termijn, zoals slaapproblemen en concentratieproblemen, al dan niet in samenhang met andere psychische problemen. Ook kunnen mede hierdoor financiële problemen ontstaan, zoals verlies van werk.