Implementeren

Om het beleid dat wordt opgesteld door de werkgroep op een adequate wijze te implementeren binnen de woongroepen is inzicht in de achtergrond en betekenis van zelfbeschadigend gedrag vereist (Schuring et al., 1990). Eerste stap is scholing van de gedragsdeskundigen. Dit kan tijdens een lunchreferaat of agogenoverleg verzorgd worden door de leden van de werkgroep. Als tweede stap

instrueren de gedragsdeskundigen de persoonlijk begeleiders over het toepassen van een werkmethode.

Om zelfbeschadigend gedrag systematisch mee te nemen in handelswijze, moet in het ondersteuningsplan van alle cliënten aandacht aan dit onderwerp worden besteed. Tijdens de jaarlijkse bespreking van dit plan kan men onderzoeken of het gedrag aan de orde is en op welke wijze hier mee wordt omgegaan.

De juiste afweging voor het inzetten van een interventie wordt gemaakt door een beslisboom in het kwaliteitshandboek van de instelling op te nemen. Medewerkers kunnen aan de hand van deze beslisboom een beslissing nemen over hoe zij moeten handelen. Daarnaast beoordeelt men aan de hand van deze beslisboom welke disciplines in de handelswijze betrokken dienen te worden.

Literatuurlijst

Aarts, P.G.H., Visser, W.D. (red.). (1999). Trauma, diagnostiek en behandeling. ICODO, Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum.

Akker, van den, A. L. (2013). Children changing in context: Child temperament and personality development as interrelated with parenting in the etiology of adjustment problems. Enschede: Ipskamp drukkers.

Baghdadli, A., Pascal, C., Grisi, S., & Aussilloux, C. (2003). Risk factors for self-injurious behaviors among 222 young children with autistic disorders. Journal of Intellectual Disability Research. Vol 47(8), Nov 2003, 622-627.

Bosman, M., Van Meijel, B. (2009). Begeleiding van patiënten die zelfverwonden een verpleegkundige interventiepakket. Maarssen: Elsevier gezondheidszorg.

Chadwick, O., Walker, N., Bernard, S., & Taylor, E. (2000). Factors affecting the risk of behavior problems in children with severe intellectual disability. Journal of Intellectual Disability Research, Volume 44, Issue 2, April 2000, 108-123.

Edelson, M. (1984). Implications of Sensory Stimulation in Self-destructive Behavior. In: American Journal of Mental Deficiency, 1984, pp. 14-145.

Geus, R.F.B., & Flikweert, D.A. (2002). Behandeling van psychische en gedragsproblemen bij mensen met een matige en ernstige verstandelijke handicap. Verslag van een congres op 21 november 2001. Utrecht: NGBZ/NIZW. Pag. 69-75.

Groenewegen, M., & Hoekman, J. (2008). Effecten van de introductie van Gentle Teaching in een intramurale instelling. Nederlands Tijdschrift voor de Zorg aan mensen met verstandelijke beperkingen (NTZ), 34 (4), 248-257.

Haveman, M.J., Brook, O.H., Claessens, M.J.J.T., & Klapwijk, E.Th. (1992). Zelfverwondend gedrag bij bewoners van algemene zwakzinnigeninrichtingen. Resultaten van de Enquete Automutilatie. Nederlands Tijdschrift voor Zwakzinnigenzorg, jaargang 18, nummer 4, december 1992, 220-240.

Heijkoop, J. (2004). Probleemgedrag als extra kans. Plenaire lezing symposium Moeilijk verstaanbaar gedrag van het Landelijk Platform EMG, op 3 april 2004.

Helm, van der, G.H.P, Genabeek, van, M., Stams, G.J.J.M, & Laan, van der, P.H. (2012). Violence in youth prison: the role of group climate and personality. Journal of Forensic Psychiatry & Psychology, 23, 23-39. DOI:10.1080/14789949.2011.633615

Inspectie voor gezondheidszorg (2010). Cultuuromslag terugdringen vrijheidsbeperkingen bij

kwetsbare groepen in de langdurige zorg volop gaande. Duidelijke ambities 2011 nodig. Den Haag

Janssen, C.G.C., Schneider, M.J., Stolk, J., & Bijman-Schulte, A.M. (1998). De ontwikkeling van zelfverwondend gedrag bij jonge kinderen met een verstandelijke handicap. In: Didden, Robert, de Moor, Jan, van Waesberghe, Betty & Buijsen, Cockie (red.) (1998).

Gedragsproblemen bij jonge gehandicapte kinderen. Utrecht: SWP.

Kraijer, D.W. (2004). Handboek autismespectrumstoornissen en verstandelijke beperking. Ontwikkelingsstoornis en ontwikkelingstekort. Lisse: Harcourt

Kremers, M. (2012). Professionele aarzeling. Tijdschrift maatwerk, volume 13, issue 3, pp 20-21. Bohn Stafleu van Loghum.

Lowe, K., Allen, D., Jones, E., Broophy, S., More, K., & James, W. (2007). Challenging behaviors: prevalence and topographies. Journal of Intellectual Disability Research, Volume 51, August 2007, 625-636.

Maaskant, M. (2006). Gezondheid van mensen met een verstandelijke handicap. Tijdschrift voor verpleegkundigen, 2.

Meelen, B. (2004). Automutilatie bij verstandelijk gehandicapten. Tijdschrift artsen voor verstandelijk gehandicapten, jaargang 22, nummer 2, november 2004, 6-8.

Mevissen, L. (2005) Kwetsbaar en afhankelijk. Gedragsproblemen bij mensen met een verstandelijke beperking. Van beeldvorming naar behandeling. Amsterdam, SWP.

Migchelbrink, F. (2007). Actieonderzoek voor professionals in zorg en welzijn. Amsterdam: Uitgeverij SWP. Oliver, C., & Petty, J. (2002). Self-injurious behavior in people with intellectual disability. Current Opinion in Psychiatry. 15 (5), 477-481.

Richman, D.M. (2008). Early intervention and prevention of self-injurious behavior exhibited by young children with developmental disabilities. Journal of Intellectual Disability Research, Volume 52, January 2008, 3-17.

Schipper, W.A. (2005). Een boom met wrange vruchten. De ontwikkeling van een observatieprotocol voor het onderzoeken van situaties rond zelfverwondend gedrag. Boxmeer: GrafiSchoth. Schipper, W., & De Valk, G. (1994). Zelfverwondend gedrag: een onhandelbaar probleem? Een

inventarisatie van theoretische benaderingen en onderzoeksresultaten. Nederlands Tijdschrift voor Zwakzinnigenzorg, jaargang 20, nummer 1, maart 1994, 3-20.

Schipper, W.A., & Wester, F.J.P. (1990). De interactionele context van zelfverwondend gedrag. In: Nederlands Tijdschrift voor Zwakzinnigenzorg, 6, juni 1990, pp. 99-102.

Schuring, G., Barnhard, M.C., Kardaun, H.H., Kramer, G.J.A., & Schoep, H.F. (1990). Ernstig

probleemgedrag. Een inventarisatie van probleemsituaties rond bewoners in de intramurale zwakzinnigenzorg. Nationaal Ziekenhuisinstituut, Utrecht.

Schwartz, M. (1967). Patient Demands in a Mental Hospital Context. In: Weinberg. S. Kerson (ed.), 1967. The Sociology of Mental Disorders. Aldine Publishing Company, Chicago.

Sterkenburg, P. (2008). Intervening in Stress, Attachment and Challenging Behavior. Effects in children with Multiple Disabilities. Amsterdam: Vrije Universiteit.

Sterkenburg, P., & IJzerman, J. (2007). Gehechtheid. Een psychotherapeutische behandeling. DVD met handleiding. Doorn: Bartimeus. (Artikel in KLIK, april 2008, 26-27).

Taylor, L., & C. Oliver (2008). The behavioural phenotype of Smith-Magenis syndrome: evidence for a gene-environment interaction. Journal of Intellectual Disability Research, Volume 52, Part 10, October 2008, 830-841.

Van der Maat, S. (1992). Communicatie tussen personen met een diep mentale handicap en hun opvoed(st)ers. Garant, Leuven/Apeldoorn.

Van IJzendoorn, M.H., & De Frankrijker, J.J.G.B. (Eds.) (2005). Pedagogiek in beeld. Een inleiding in de pedagogische studie van opvoeding, onderwijs en hulpverlening [2e herziene editie]. Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum.

Vlaskamp, C., & Nakken, H. (2004). Mensen met zeer ernstige verstandelijke en meervoudige beperkingen. In G.H.M.M. ten Horn, H.T. Habekothé, E. Th. Klapwijk, W.A.L. van Leeuwen, & B. van Zijderveld (Red.), Handboek Mogelijkheden. IV 14.1-1 – 14.1-26. Houten: Reeds Elsevier.

Vos, M.P.A., Buysse, W.H., & Van Berckelaer-Onnes, I.A. (1996). Het consulententeam Zuid-Holland en Zeeland geëvalueerd. De effecten van de interventies bij de aanmeldingen in 1993 en 1994. Rijksuniversiteit Leiden. Vakgroep Orthopedagogiek.

Winter, C.F. de, Jansen, A.A.C., & Evenhuis, H.M. (2011). Physical conditions and challenging behavior in people with intellectual disability: A systematic review. Journal of Intellectual Disability Research, 55(7), 675–698. Doi:10.1111/j.1365-2788.2011.01390.x