Echo.
WAt's myns arm melancolieuse? Buyten redene dus onbestiert,, gaende, Dat ick verdwaesde dus avontuereuse, Dus vast blijve onghemaniert,, gaende? Twijffele blijft ongedangiert,, gaende, Maer hope failjeert my inder noot,
Dies ick van liefden blijve doorviert,, gaende Door 'tstrael dat my ter Herten schoot: Och! de Prince alder Princen 'tHoot, Hy komt my rechts teghen hier in't vergier: De Goddinne Venus daer liefde haer in besloot, Sterck v Narcisse edel Princier
Tot alder deucht.
Narcissus.
Schoon Maghet fier,, zeer goedertier, Ick dancke v uwer salutatien,
Dat ghy v jonstelijck bestier,, aen my nu hier Zijt barende, Bloeme reyn van natien, Te deser spatien.
Echo.
Zoete woorden ghesproken uyt gratien, Edel Ridder, die zijn altoos ghetijelijck, Het en staet te gheender blamatien, Dat meen ick vrijelijck,
Wat schaedt een minlijck opzien blijelijck, 'tEn kost doch niet,, welck hier gheschiet.
Narcissus.
Fraey is 'tbediet.
Echo.
M7v
Dat toocht nateure.
Narcissus.
Het blijct die't,, ziet
Schoon Rosse-fleure,, groot van valeure.
Echo.
Met zoeten faveure, te deser eure, Edel Ridder, heb ick ws raets te doene.
Narcissus.
Ick ben t'uwen besten schoon figeure, Reyn creatuere.
Echo.
O Ridder koene,, groot van bevroene, Een vrouwlijcke imagie heeft my gheklaecht, Ick mach't v wel hier vertellen in't groene, Dat hinderlijck grief op haer verdaecht, Sy is gheplaecht,, jammerlijck vertzaecht, Want haer Herte is in't prisoen van minnen Van Wonderlijck murmureren ghejaecht, Dies sy met druck belaecht,, haer vijf zinnen, Wat mocht sy beghinnen,, om vreucht ghewinnen, Dat sy haer Herte mocht conforteren.
Narcissus.
De zake is lastich om bekinnen, En swaer om gronderen,
D'onghebonden Herte moeste vnieren Zonder failjieren
Met der Herten die jammerlijck zate ghevanghen, En metten sleutel van trooste deffirmeren 'tPrisoens verstranghen.
Echo.
Zijn dit de ganghen? haer machs verlanghen.
Narcissus.
Iae't blosende wanghen,, schoon Kerssouwe.
Echo.
M8r
Hoe mocht dese Bloeme uyt haren rouwe Gheraken? vry edele Prince vol verstant.
Narcissus.
Ick en weet niet beters, Bloeme playsant, Dan dat sy om den sleutel van trooste vramelijck Ionstelijck bidde.
Echo.
Waer dat niet schamelijck,, en onbetamelijck.
Narcissus.
Iae't en neen't haddy't verstant ghenamelijck, By redenen Bloeme groot van gheslachte, Der vrouwelijcker imagien, zoo waer't blamelijck, Maer t'waer hen groot, hebt in't ghedachte, Diemen dus achte.
Echo.
Maer oft Wederzegghen daer in wrachte, Hoe voer sy dan?
Narcissus.
Zoo dede hy als een Tyrant by krachte, Niet als een man.
Echo.
Daer houd'ick my an,
Die woorden die zijn my zoet om horen: Ick ben't Prince dies niet ontgaen en kan, En die leven moet in der minnen ghespan, Want 'tHerte ghevanghen leyt in toren: Dies bid ick v Prince edel gheboren
Om den sleutel van trooste, groot van virtuyte, Als dat ick als v, alderweertste verkoren, Myn herte mach van alle druck ontsluyten, 'tWelck leyt in muyten.
Wonderlijck murmureren.
Ia, ja, dat zijn de kluyten,
M8v
Dies heb ick keuringhe,, 'twort noch leuringhe Al haer labeuringhe.
Echo.
O Princelijck greyn leeft zonder treuringhe, En wilt my den sleutel van trooste gheven, Oft eeuwelijck moet ick in 'sdrucx versmeuringhe Als arm verstekene jammerlijck sneven.
Narcissus.
En belght v niet reyn Bloeme verheven, Den sleutel van trooste zoo moetty derven.
Echo.
Och ghy spreect contrarie ws woorts bezeven, Het scheen ick zoude confoort verwerven, Zuldy my dan troosteloos laten sterven, Waer zal ick allendich Wijf dan swermen? Och! wilt mynder herten grief af-kerven, Op alle vrientschap en myns ontfermen, By uwer gratien.
Narcissus.
Ick en acht geen kermen
Van Vrouwen behendelijck van spraken, By my en zullen sy niet ghehermen,
Sy en moghen my in gheender manieren vermaken, Ick en acht gheen Vrouwen.
Echo.
Lacen waer by?
Narcissus.
Om vreemde zaken,
Dat sy alle de weerelt bedrieghen:
Maer myn herte moet alle blijschap naken, Wanneer dat ick mach jaghen en vlieghen, Daer wil ick myn joncheyt altoos met wieghen.
Echo.
Wat blijschappen is v loopen v draven, Dat ghy de Peerden doot meucht rijen,
N1r
En v zelven zoo gaet verslaven? 'tIs een groote armoede, die't moet lijen: En haddy niet liever met melodijen In een schoon kamere t'uwen gherieve Te wesen, daer ghy v mocht verblijen Ionstelijck met uwen zoeten Lieve? Dat's eerst een boete van meskieve.
Narcissus.
Neen ick, want sy kleyn gheacht,, zijn, Die met Vrouwen ligghen en concubijnen, Der wapenen vsantie moet in't ghedacht,, zijn, Daer zoude hem elck Ridderlijck herte toe pijnen: De Vrouwen die doen natuere verdwijnen, Sy corromperen schoonheyt en jeucht, Sy korten t'leven, 'tmach menighen schijnen, Dus en merck ick in Vrouwen nu gheen deucht, Haer schoon ghelaet, dat elcken verheucht, Heeft alle scientie ter neder ghevelt, Alle krachten onder voet gheveucht, Alle ghestichten bedorven en ontstelt, Dus eest om niet dat ghy my quelt,
Ick en begheere gheen Vrouwen, laet my met vreden.
Echo.
O edel Prince van grooter ghewelt,
Hoe meuchdy de Vrouwen dus t'onder treden, Die fondatie zijn alder vrolijckheden,
En daer den boom des levens by groeyt, Het is tyrannicheyt van zeden,
Want uyt Vrouwen niet dan deucht en vloeyt.
Narcissus.
Dat achte ick kleene.
Echo.
Och my vernoeyt
Myns levens, door v groote wreetheyt Te mywaerts barende.
N1v
Narcissus.
Om gheenderhande jonst noch leetheyt, Die eenighe Vrouwe my in mach steken, Zoo en zal ick door amoureuse heetheyt Van Vrouwen myn reynicheyt niet breken, Die ick belooft hebbe.
Echo.
Hoort my doch spreken
Prince alder Princen, de verhevene, Ick en begheer niet der luxurien treken, Maer met v in reynicheden te levene, V minlijck opzien te aenklevene, En v zoete woorden t'elcker euren En v eeuwich by-zijn te bezevene, Is my ghenoech mach't my ghebeuren.
Narcissus.
Dat en begheer ick niet, 'tis een berueren, Der zinnen een eeuwighe temtatie, Een verweckinghe der natueren,
Om tot luxurien te komen t'elcker spatie, Dus swijcht, en maect gheen murmuratie, Met Vrouwen zoo en wil ick niet accoorden.
Echo.
Na dat zoo staet by uwer gratien,
Schoon Lief gheeft my zoetheyt van woorden Om op te levene.
Narcissus.
Spreyt elders v koorden,
In v nette en zuldy my niet ghetouwen, Gheen eere en laet ghy aen v boorden,
Ghy en hebt gheen schamel herte van Vrouwen, Dit's wech, ghy en schaemt v niet.
Echo.
Och noyt en was ick dus vol rouwen, O vileyn alder vileynen meest,
N2r
Fel Tyrant vol der ontrouwen! Laetty my dus in der minnen tempeest Mismaect totter doot bevreest?
Zoo en wil ick nimmermeer eten noch drincken, Maer sterven in der minnen foreest
Troosteloos, zonder achterdincken; Ay my! myn herte zal my ontzincken, Myn leden begheven, 'therte lamenteert, Ick valle in onmacht, myn sprake failjeert.
PAVSA.
Een Heere.
O Edele ghenadighe Prince ghepresen, V Dochter leyt hier in onmacht ghesleghen.
De Heere van Hyponien.
Eylacen, wachermen! wat mach haer wesen?
Een Heere.
Ick en weets niet ghenadighe Heere ghepresen.
De Heere van Hyponien.
'tHerte is my vol drucx gheresen,
Als ick Vrouwen eenich verdriet zien pleghen.
Een Heere.
O edel ghenadighe Prince ghepresen, V Dochter leyt hier in onmacht ghesleghen: Maer en verslaet v niet edel Princelijck deghen, 'tIs misselijck wat de Vrouwen deert.
De Heere van Hyponien.
Draechtse in haer kamere, want ick begheert, En conforteertse naer toebehooren
Met alder zoeticheyt.
Een Heere.
O hooghe ghebooren
Prince, dat en zullen wy niet laten, Venus gratie kome haer te baten.
N2v
Druck en spijt, een verrader.
Ick luyster zoo de Zoch na haer draf,, doet, Myn quaetheyt en laect niet watmer af,, doet, Want altijt dat ick vol archs ghespuys,, blijve Van myns zelfs valscheyt dat ick abuys,, schrijve, Als ick wercken mach onder Venus kinderen: Waer dat ick kome ick kan't al hinderen, Dus meen ick Echo noch te beringhene, En in 't lets der desperatien te bringhene, Als datse de doot daerom bezeuren,, zal: Sy weet noch luttel wat haer ghebeuren,, zal, Nu als haer troost van lieve failjeren,, moet, Want onweerdicht verstooten, destrueren,, doet Haer jeucht, haer welvaert, en haer jolijt: Wa Wonderlijck murmureren.
Wonderlijck murmureren.
Wa Druck en spijt,
Zijt ghy dat? komt by zonder ghekroonheyt.
Narcissi schoonheyt.
Ghegroet weest t'zamen.
Druck en spijt.
Wa Narcissi schoonheyt
Weest willekom, ghy knoopt der minnen knoopken
Wonderlijck murmureren.
Ziet my dit zoortken.
Druck en spijt.
Wie koopt dit hoopken?
Die zette eenen bril op synen neuse.
Narcissi schoonheyt.
Ick hadde liever den Godts-penninck dan den keuse.
Wonderlijck murmureren.
Die't koopt die en heeft gheen deucht te doene.
Druck en spijt.
N3r
Narcissi schoonheyt.
Wy zijn vol van traysoene,
Want alle quaetheyt konnen wy brouwen.
Wonderlijck murmureren.
Ghy zijt een bedriegher van Vrouwen.
Druck en spijt.
En ghy zijt een destructie van memorien.
Narcissi schoonheyt.
En ghy zijt bloetgierich vol mortorien, Die Atropos brenght metter strale.
Druck en spijt.
Myn meeste blijschap is ziecte oft quale, Van my en komen gheen vreucht ghebruyckers.
Wonderlijck murmureren.
Wy zijn zeer deuchdelijck.
Narcissi schoonheyt.
Als een Koe vol zuyckers,
In archeden krijghen wy voetsel en malscheyt.
Wonderlijck murmureren.
Wat ordineren wy?
Druck en spijt.
De quaetste valscheyt,
Diemen oyt verrader mocht in't hoot,, bringhen.
Narcissi schoonheyt.
Lieve wat is datte?
Druck en spijt.
Hoe dat wy Echo zullen ter doot,, bringhen, Die van Narcisso is verstooten,
Dit is den steck daer wy naer klooten,
Want onweerdich verstooten heeft my bevolen Dit werck te doene.
Wonderlijck murmureren.
Noch gaen ick ter Scholen,