reactiveren kan.
Verdere verklaringen kunnen voor geïnteresseerden door de berekening van de bio
stroomspanning aan de periferie van zenuwcellen geleverd worden. Die berekening vind op basis van de beschadigde cellen plaats. (Note @DJB: Deze informatie is verouderd en ik denk dat het moeilijk wordt dit nu nog voor elkaar te krijgen, maar ik weet het niet zeker en men kan altijd een poging wagen)
Praktijk voorbeelden van deze behandeling bij patiënten, @DJB
1. Vrouw met dubbele hersenkneuzing en ernstige whiplash waardoor zij bijna volledig verlamd raakte en in een rolstoel belandde. Verder nog bijbehorende klachten en zou nooit meer uit de rolstoel kunnen komen. Na wekelijkse behandelingen over een periode van ca. 18 maanden was zij voor ca. 95% genezen en kon zodoende uit de rolstoel en de overige klachten waren ook vrijwel verdwenen.
2. Project van de uitvinder i.s.m. de RKK (Duitsland) speciaal voor mensen met dit soort aandoeningen, inclusief ALS, gaf ook goede resultaten, zeker verlichting bij patiënten zo bleek na diverse behandelingen. (Note @DJB: helaas ontbreekt verdere info)
(Note @DJB: Dit lijkt mij toch overtuigend bewijs dat het apparaat ook hier
werkt. Naast de uitvoerige theorie en het verband waarmee verklaart wordt
waarom de Energetic Corrector zo werkt, ook nog de nodige geholpen en
genezen patiënten. Dat spreekt toch boekdelen!
4 Gemeenschappelijke werking van de T- en B-Lymfocyten
De B-Lymfocyten hebben in het celgebied twee hoofddragers, vervoerders: De eerste drager, vervoerder is het waterstofmolecuul – H16, de tweede drager is het molecuul uit koolstof en helium, C 24 He 7. Deze tweede drager is zeer variabel, omdat heliummoleculen zogenoemde zonne-energieën en andere energie velden sneller opnemen om zich bij andere atomen aansluiten. De helium atomen zijn tegenover waterstof neutraal. Daardoor kan zich waterstof in het binnenste van de cel actief met andere atomen verbinden en noodzakelijke eiwitten of water houdend voedsel met energie stimuleren.
Door constante verkleining en vergroting van helium atomen ontstaan kortstondig
chemische verbindingen, die energie in de cellen afgeven. Als heel licht atoom cirkelt Helium in alle bereiken van de cel. Word het helium atoom nagenoeg ontladen, trekt het samen en door het verhoogde gewicht hecht het zich aan het cel membraam. In het cel membraam bevinden zich actieve metalen en andere elementen zoals Calcium, Silicium, etc.. Komen de helium atomen met deze elementen in contact, dan verkrijgen ze het vermogen nieuwe elektrische velden op te nemen en zich op te laden. De atoomstructuren rekken zich uit en er ontstaat een blaas in het celmembraan. Vanwege de weinige ruimte die beschikbaar is in het celmembraan worden helium atomen in het midden van de cel gedrukt. De helium atomen verbinden zich weer aan koolstofatomen en geven energie af. Deze constante beweging van helium atomen van het celmembraan naar het cellen binnen bereik produceert de benodigde energie voor een synthese (samenstelling) van organische en minerale verbindingen voor een cel. De energie is ook toereikend, om stikstofatomen te activeren en om organisch eiwit af te breken.
De B-Lymfocyten, die in het buiten oppervlakte van het celmembraan doordringen, worden vaak in het cellen tussen bereik uitgestoten. Samen met andere amorfe (is een vast stof zonder kristallijne structuur) nemen ook de B-Lymfocyten de vorm van micro organismen aan, die in het cellen tussen bereik leven. Door de beweging van de B-Lymfocyten in de vloeistof, die zich in het cellen tussen bereik bevind, ontstaat de stempel vorm op het membraan van de levende cel. De cel wordt daardoor gewaarschuwd, dat er een aanval van buiten op het celmembraan plaats vind. De cel activeert het T-Lymfocyten afweersysteem.
T-Lymfocyten vallen micro organismen aan en onttrekken hen hun bio energie. Wanneer de micro organismen ontladen zijn, werken ze als vreemde entiteit voor de levende cellen. Het volume van de micro organismen wordt verkleind, de cellen breiden zich uit. Daardoor ontstaat een grotere druk op de vloeistof in het cellen tussen bereik. Deze druk brengt de vloeistof in afvoerkanalen en leidt deze naar de nieren. Door het principe van de osmose, zie het internet, en de afzetting vallen zware delen in de blaaskanalen en het water wordt voor een deel uitgestoten en voor een deel weer in het lichaam opgenomen.
4.1 Biochemisch bewijs
De conventionele biochemie is niet in staat, actieve en passieve processen in een levende cel snel te registreren. Deze analyse kan alleen maar met bijzondere licht methodes uitgevoerd worden. Er bestaan wel technologieën, die een spectrum van biochemische processen afbeelden. Dit spectrum moet minimaal 60.000 (zestig duizend) beelden per seconde laten zien, zodat men een energie opname en een energie afgave bij moleculen registreren kan.
Wanneer men uit verschillende hoeken 60 optische bestralingen, door 60 kleine fotocellen periodiek projecteert, krijgt men een spectrolichtfilm. Alleen bijzondere foto programma’s kunnen de beelden naar hun intensiteit en kleur sorteren. Met deze procedure is het mogelijk te bewijzen, welke energetische processen in de cel en in het atoom bestaan.
Verder kan vast gesteld worden, hoe vaak in een seconde een chemische verbinding ontstaat en uiteen valt. De constante verbindingen, die zich in de cel niet veranderen, zijn basis bouwstenen, die wij het DNA systeem noemen. Dit DNA systeem vormt een gen leider en heeft altijd een hogere elektrische spanning. De DNA leider stuurt chemische processen in een cel en geeft iedere cel haar vorm en hoogste elektrische spanning.
4.2 Werking van de AN-DI Energetic Corrector
De AN-DI Energetic Corrector verstuurt golven, die ver onder 400 nanometer liggen. Door de gestuurde instroom van de plus energie (of ionisatiegolf) activeren levende cellen hun biochemische proces. Er ontstaat de indruk van een versmelting tussen de cellen. De gesimuleerde symbiose van de cel geeft een nieuwe impuls in de vorm van een golf aan de buitenkant van het menselijk lichaam af. De beschadigde cellen neme energie op en zijn niet in staat deze impuls naar buiten toe te melden, laten zien. Zo ontstaan in deze bereiken, gebieden, energie vortexen, wervels, die zich in de vorm van een lichtpunt over het lichaam laten zien. Dit lichtpunt is een roep om hulp van de cellen., die chemische processen niet meer zelf sturen kunnen. Het energetische beeld van meerdere moleculen of het hele lichaam noemt men her opkomst. Dit energetische punt bestaat uit meerdere duizenden verenigde impulsen. Zou men dit punt met een blauwe lichtstraal in het gezichtsveld van een microscoop verplaatsen, dan ziet men een lange en diepe cilinder, die uit meerdere
duizenden kleurnuances bestaat.
Door analyse van deze kleurnuances met een spectrometer zou het volgende beeld geven:
De kleurnuances rood, geel en groen verklaren precies de chemische verbindingen, die door helium reacties met andere atomen ontstaan. Andere kleurnuances laten ontladingen (verbrandingen) van eiwitten en organische moleculen zien. De zwarte continue door gaande punten laten ons het DNA beeld zien. Met dit principe kan men met een foto programma een exacte analyse van gezonde en zieke cellen in een menselijk lichaam of in andere levende wezens produceren.