Wat blijkt uit de vorige twee hoofdstukken, is dat de respondenten sterk geïntegreerd zijn, zowel structureel als sociaal-cultureel. Maar hoe ervaren de respondenten hun eigen integratie en wat is hierbij belangrijk geweest volgens hun? Alle respondenten geven aan dat ze zichzelf goed geïntegreerd vinden. Voor hun betekent een goede integratie dat je je kan aanpassen aan de ontvangende cultuur, waardoor je gelukkig kunt zijn en je je kunt thuisvoelen in
Nederland. Waarom zij zich goed geïntegreerd voelen en wat hierbij van belang is werd verklaard door verschillende redenen. Sommige respondenten gaven aan dat ze gemotiveerd waren om hier goed te integreren. Ze waren noodgedwongen gevlucht uit Iran, vanwege het gebrek aan veiligheid, vrijheid en gelijkheid. Als je dan naar een land toevlucht waar deze kernwaarden worden gewaarborgd, koester je dit en ben je gemotiveerd om je leven hier opnieuw op te bouwen. Om je leven opnieuw op te bouwen in een ander land is het noodzakelijk om te integreren stellen zij, want zonder dat kan je niet functioneren in de maatschappij.
Interviewer: “Waar komt die motivatie dan vandaan denkt u?”
Jazmin: “Uhm, ja. Het kan wel misschien met die trots, waar jij het al over had, te maken hebben en ook met de reden van migratie, het was niet de reden omdat je wilde migreren, maar het was gedwongen. Dan denk je ook wat moet ik doen, hoe kan ik er het beste van maken en dat kan door opleiding of je goed te laten integreren”
Vrouw, 60 Het functioneren in de maatschappij gaat gepaard met een actieve deelname hieraan. Zo gingen alle respondenten meteen de taal leren en deelnemen aan sociale instituties, zoals de arbeidsmarkt of onderwijs en zetten sommigen zich in voor de maatschappij door middel van politieke participatie, vluchtelingenwerk, eigen initiatieven starten (zoals de Iraanse school), etc. Mensen stonden niet stil toen ze hier naartoe kwamen, omdat ze hier hun leven wilden opbouwen. Zo gingen Mahtab en Zara bijvoorbeeld na het behalen van hun basis diploma Nederlandse taal, waarmee ze nog niet de arbeidsmarkt op konden gaan, direct naar een uitzendbureau zodat ze aan de slag konden gaan bij vrijwilligerswerk, waarna ze eveneens verder en beter konden integreren.
Daarnaast zochten de respondenten meteen naar sociale contacten buiten de eigen groep. Nima stelt ook dat Iraniërs bij het begin genoodzaakt moesten mengen omdat ze als
33
groep zo verspreid waren, wat heeft bijgedragen aan de sociaal-culturele integratie in de eerste jaren.
Nima: “Toen ik in Nederland kwam was de Iraanse gemeenschap helemaal verspreid, iedereen had zijn eigen meningen en een andere manier van omgaan. Ik denk dat dat een voordeel was voor Iraniërs, dat ze in eerste instantie uit elkaar waren, daardoor konden ze beter integreren.”
Man, 52 Sommigen zeiden dat de integratie vanzelf ging doordat ze actief deelnamen aan de maatschappij. Het was voor hun niet per se een doel om goed te integreren of om je hier thuis te voelen, maar door hier te leven en te leren van je omgeving ging het vanzelf. Dit komt deels door de actieve deelname en anderzijds staan zij open voor andere culturen. Uit nieuwsgierigheid willen zij meer leren over de andere cultuur. Voor een enkeling verliep de integratie bij het begin stroef. Voor Shapur was Nederland toch weer een andere omgeving met een andere taal die je moest leren, ondanks dat hij al 20 jaar in Duitsland had gewoond. Omdat hij al ouder was en meteen de arbeidsmarkt op moest gaan, zonder eerst te hebben gestudeerd in Nederland, was het contact maken met anderen en werk vinden aanvankelijk lastig. De rest van de respondenten hebben hier eerst gestudeerd, wat heeft geholpen bij hun sociaal-culturele integratie.
De respondenten waren het unaniem eens dat Iraanse migranten over het algemeen beter zijn geïntegreerd dan andere migranten groepen. Hierbij kaarten ze nieuwsartikelen en rapporten aan over vluchtelingen cijfers en hun integratie. De respondenten hadden
verschillende verklaringen voor deze goede integratie van Iraniërs. Ten eerste stellen zij dat het opleidingsniveau een rol speelt. Iraniërs zijn over het algemeen hoogopgeleid en dat helpt simpelweg om makkelijker de taal te leren en je aan te passen. Daarnaast zeggen zij dat het gemiddeld hoge opleidingsniveau helpt bij de interesse voor andere culturen.
Alle respondenten hebben zich door de islamitische revolutie afgekeerd van de islam, iets wat volgens velen ook heeft geholpen bij de integratie en het openstaan voor de
Nederlandse cultuur. Het vasthouden aan religieuze normen en waarden, bemoeilijkt volgens hun de integratie in een westerse samenleving. Iraniërs hebben hier volgens hun geen last van ondervonden.
34
Niloofar: “Ze laten hun islam achter en ze komen voor echte vrijheid, ze komen niet om bepaalde ideeën of een bepaalde religie hier te propaganderen en komen echt voor vrijheid en om zichzelf te ontplooien, dat is de belangrijkste reden.”
Vrouw, 54 De respondenten vertellen dat Iraniërs een voorsprong hebben op andere migranten groepen, omdat Iran een hele lange en rijke geschiedenis heeft. Ze stellen dat de culturele waarden en normen van de oude, beschaafde, Iraanse cultuur eigenlijk helemaal niet zoveel verschilt van de en ‘westerse’ cultuur elkaar verschillen. De cultuurshock van Iran naar Nederland was voor hun hierdoor niet zo groot, waardoor het voor hun makkelijker was om zich aan te passen. Dit verklaart ook waarom voor sommigen de integratie vanzelf ging.
Keyvan: “Ik denk dat Nederlandse en Iraanse normen en waarden niet zoveel verschillen.” … “Morele dingen zijn bijna hetzelfde zoals mensen niet vermoorden, lief zijn voor andere mensen, respect hebben voor andere mensen, rechtvaardig zijn, eerlijk zijn.”
Interviewer: “En hoezo ligt die Iraanse cultuur zoveel dichterbij?”
Keyvan: “Ik denk dat het veel meer te maken heeft met onze roots, die veel meer Europees zijn. Qua taal en qua omgang met elkaar. Er zijn niet zoveel verschillen tussen, wat ik heb gezien, Iraniërs en Nederlanders. Misschien worden Nederlanders iets meer kil en iets meer rationeel beschouwd, maar ik zie geen verschil”
Man, 51 Dat Iraniërs zich kunnen aanpassen en openstaan voor andere culturen, werd door de respondenten verklaard aan de hand van de gedifferentieerde aard van het Iraanse volk. Iran is altijd een groot en divers land geweest, waar veel verschillende groepen lang met elkaar in harmonie hebben geleefd. Hierdoor moesten Iraniërs zich aan elkaar aanpassen en open staan voor elkaar om een beschaafde samenleving te onderhouden. Iraniërs kunnen hierdoor
makkelijker mengen met andere culturen, zoals de Nederlandse, waardoor ze veel contact hebben met deze ontvangende samenleving en ook vaker gemengde huwelijken hebben dan andere migranten groepen.
Shapur: “Iran is een land met diverse culturen en die leven al sinds lange tijd met elkaar, zo lang de Iraanse historie bestaat. Ik denk dat dat een grote rol speelt waarom Iraanse mensen zich snel aanpassen.”
35
Daarnaast kunnen Iraniërs zich makkelijker aanpassen omdat zij juist zo trots zijn op hun Iraanse cultuur, stelt Jamal. Omdat hun eigen cultuur rijk is en zij dit met trots bij hun dragen, zijn zij niet bang om dit kwijt te raken wanneer zij moeten integreren in een andere samenleving. Hierdoor zien zij het hebben van meerdere culturen als een verrijking en niet als een bedreiging voor hun identiteit.
Jamal: “Wij kunnen ons makkelijk aanpassen. Ik denk dat een van de redenen is dat wij onze eigen cultuur kennen en onze cultuur is rijk. Als je dan je cultuur kent en niet bang bent om deze te verliezen, dan kan je makkelijk mengen. Je gaat naar een andere cultuur en je neemt daar paar dingen van mee.” … “We zijn niet bang om te mengen, want we verliezen onze cultuur niet. Ik heb het gevoel, misschien is het niet zo, maar dat ik in dat geval rijker ben.”
Man, 60 De respondenten categoriseren zichzelf niet onder de groep probleem migranten, maar plaatsen zichzelf daar boven. Ze distantiëren zich van andere migranten groepen en met name moslims, die meer moeite hebben met integratie. Nadat zij zelf afstand hebben genomen van de islam, plaatsen zij zichzelf boven de groep migranten die wel deze religie met zich
meedragen. Kernwaarden als vrijheid en gelijkheid zien zij als iets wat niet samen gaat met de islam en een hinder is voor de integratie. De trots die zij hebben voor Iran en de cultuur zie je hier duidelijk in terug.
Shadi: “Bij andere culturen en andere nationaliteiten, vooral islamitische zoals Marokkaanse, Turken, Afrikanen, heb je wel kudde gedrag, die blijven samen. Die staan niet open voor Nederlandse culturele normen en waarden, ze gaan niet mengen.” … “Iraniërs zijn meer open en ze voelen zich ook meer open, ze willen er iets van maken, ze voelen zich onderdeel van de samenleving terwijl zij gescheiden van de samenleving zijn. Ze zijn teveel bezig om hun eigen normen en waarden van de islamitische cultuur vast te houden waardoor ze vergeten te integreren.
36