Stem: Galatea geestig dier
XXXV. Dosis. De Ceremonien
1, Machab 4, 59, Insgelijks de Machabeen,+
Alze Goods Autaer vertre’en, In voorgaende tijden, Gode weerom wydden.
IX.
Most dan ’t oude Israël Vasten ende vieren, End’ in al de resten wel Buigen en hoor-rieren Naer het Priesterlijk gebied; Hoe zal hem den Christen niet Willig’lijk verneeren
Voor de Kerk des Heeren?
XXXV. Dosis.
De Ceremonien.
Stem: Waerom en liet de Kerk niet blijven? Zoukt Dos. 17.
I.
+
Nota, Deze vraeg, vvert om d’andere vaers vervat.
WAer toe all’ deze Ceer’monijen+ Gedrongen in des Heeren huis, Van Waken, Vasten, Vieren, Wijen, Van Lamp, van Was, van Kas, van Kruis?
II.
+
Psal, 44, 14 Waer toe vercierdt de Koninginne+
Met bagen, en met gulde kle’en? Wiens hoogste glory doch van binnen Bedekt stond, onder kuisse le’en. Waer toe all’. etc.
III.
Waer toe ‘tgeblomt, waer toe de bladen Tot overvloed? wast niet genoug Dat Hof en Hout met vrucht geladen, En dat den wijngaerd druiven droug? Waer toe all’. etc.
IIII.
+
Chrys, homil, 83, in Math. In dien wy waren Serafinen,+
Zoo waer ons niet van no’e dan geest: Maer nu wy sijn gevleeste zinnen, Is ons wat meer van doen geweest. Waer toe all’. etc.
V.
+
Verscheide profijten vande Kerkelicke Ceremonien Om datze Gods Autaer vereeren,+
End’ ons verwekken niet te min; Iae zelfs ook iet verburgens leren, En heugen doen des Heeren min. Waer toe all’. etc.
VI.
’t Is om ons raek en daek te houden Goods dienst, met zijn beloofde Rijk, End’ om datz’ onderscheiden zouden Den Ketter van den Katholijk. Waer toe etc.
VII.
’t Is eindtlijk, tot besluit van desen, Om dat ghy’t noch eens vragen zout. Want hoe ghy schoon werd onderwezen,
Ghy blijft noch even stout. Waer toe all’. etc.
XXXVI. Dosis.
De Zuiverheid.
Stem: De vvet vvas ’t voorhof van Goods Kerk. Z. Dos. 8.
I.
DE zuiverheyd van Ian Calvijn
Begerig nae een zuiv’re schijn Van Goddelijk belijen;
Heeft afgekeurt// vertre’en, verscheurt// Al d’oude Ceer’monyen.
II.
En met de deze niettemin Wat oit des Heeren huysgezin Voor heilig heeft gehouwen. ’t Is hoog Autaer// ’t is reine schaer// Van Mannen, en van Vrouwen.
III.
+
Censoria virga Calvini, Iae zelfs door deze rechters roe+
Ons afgeschaft tot vijven toe De Christen Sacramenten.
Quansuis om God// en zijn gebod// Alleen in’t hart te prenten.
IIII.
By haer niet meer, de Trou is quijt Geworden d’hoogste waerde,
Daer ’t heilig echt// van Heer van knecht// Wel eertijdts toe vergaerde.
V.
Het Doopsel end’ het Nachtmael sijn, Doch niet dan mette naekte schijn, By henluy noch gebeleven.
In vougen dat// noch disch, noch bad Haer yet en komt te geven.
VI.
’t Geloof maekt haer alleen gewis: De rest niet dan een zegel is. Zoo dat het zonder schade, Zoo vrou, zoo man, ontberen kan// Van d’eeuwighe genade.
VII.
En dits ’t fatsoen van Christus Kerk, Gelijk z’ons de Noionse klerk. Beliefde te vervormen.
Bequaem voorwaer// om Goods Aultaer// In alles te bestormen.
IIX.
Iae ook haer zelven tenemael Zoo naekt zoo bloot, zoo iel zoo kael En zinneloos te laten:
Dat niemand als// met woorden vals,. Van haer zal kunnen praten.
XXXVII. Dosis.
Bodvast.
Stem: Op de Toetsteen des geloofs.Zoukt Dos. 22.
I.
TE vasten voor en nae van spijs
Is deugd, en wacht van Gode prijs Maer inde veertig dagen niet Te willen vasten, alsmen ziet Dat al den Christen Tempel vast,
+
August. Serm. 62. de tempore
Is zonde, die de ziel belast.+ Dus schreef wel eer
S. Augustijn, noch min noch meer.
II.
Van waen komt deze harde wet?
d’Apost’len hebbenz’ ons gezet.
Bezwalkt de ziel dan vande spijs?
+
Genes. 3. 7, Dat zagje wel in ’t Paradijs.+
Doch ’t is de spijs niet, dat ghy’t weet; Maer d’hovaerdy van dieze eet: Die niet en past
Op ’t geen haer d’Ov’righeid belast. III.
‘Kwil vasten wel, dan vrank en vry.
Maer dits Aeerjus kettery;
+
S, Aug, lib, de haeresibus cap. 53,
Een ouden dwael-geest, zoo genomt:+ Die d’ouden Tempel heeft verdomt. Om dat z’hem, recht als Ian Calvijn,
Hier in weerspannig zag te sijn. Maer wie wil met
Zoo ouden vlak weer gaan besmet? IV.
+
Zonder gebod en kanmen niet eenpaerlik vasten. Men moet eenparig wezen in+
Een wel geregeld huisgezin.
’t Welk nimmermeer en waer geschiet In ’t vasten, waert bevolen niet.
Zeer wel. Maer waerom zonder vleesch, En heeft de Roomsche Kerk geen vrees Dat dit verbod
+
1, Timoth. 4.1.
Met Paulo en met Gode spot?+
V.
Al zacht fijn Man! geen vrees altoos. Dit’s toch niet dan een blauwe gloos, Die ons den wel gemesten buik Verzon voor’t stage lust gebruik.
+
VVare zin der vvoorden Pauli.
Dan dit wou Paulus niet. Och neen.+ ’t Was Marcion, en de Manicheen Die vleesch en wijn
Ontkenden schepsels Goods te sijn. VI.
Van desen heeft hy ons voor heen Gewaerschout, en met vaste reen Bewezen dat van Gode rein
Geschapen was, ’t sy groot ‘tsy klein. Maer meyndy dat hier tegen strijd, Die somtijds wijn of vleesch vermijd
Uit liefde-zucht
Van soberheyd, of Christen tucht? VII.
In geender wijs. Mijn goede vriend!
God is hier mee te zeer gedient. ’t Werd ondervonden meer als wel
+
Daniel cap 10. vers, 3 Aen ’t lief gebed van Daniel,+
Als hy gevast, tot meerder dwang Zijns buiks, drie volle weken lang Had zonder vlees,
Of wijn te smaken, naer ik lees. VIII.
Heeft Godt hier voor zijn knecht geloondt; Voorwaer zoo heeft hy wel getoondt, Dat vlees te derven op zijn pas
+
Vid. Cyril. Hieros. catechesi, 4. Basil. orat, 1, de Iejunio. Chrys. hom 6. in genes. S. August, lib, 30 contra Faustum cap, 5. Hem aengenaem en dienstig was.+
’t Is zoo, en daerom vind’ ik dat Den vasteldag noit vleesch en at. Mids desen wil
Ik ook zoo doen, en zwigen stil.