Date: April 23, 2013
Source: Nieuwsuur, ‘Syriëgangers vertrekken vrijwillig’, available at:
http://nieuwsuur.nl/video/499027-syriegangers-vertrekken-vrijwillig.html.
Abu Moussa: Ik denk dat ik een grote groep ken, laten we er van uit gaan dat ik 75 tot 80 procent van de Nederlandse jongens ken.
Interviewer: Dus jij kent zo’n 75 tot 80 jongens die daar op dit moment aan het vechten zijn?
Abu Moussa: Correct.
Abu Soumaya: Ja ik ken er wel gewoon tientallen.
Interviewer: Tientallen?
Abu Soumaya: Ja, gewoon tientallen jongens die ja. Natuurlijk gewoon vrienden, misschien
familieleden, kennissen, jongens die je in de moskee tegen komt. Dus het zijn natuurlijk wel gewoon bekenden die daar bezig zijn met hun vredesmissie.
Verslaggever: Dit zijn beelden van de strijdgroep waar de Nederlandse Syriëgangers lid van zouden zijn: de Shura Raad van de Mujahideen, en dus niet wat tot dusverre werd aangenomen: Jabhat al Nusra, de groep die wordt gelieerd aan al-Qaeda.
Abu Soumaya: Ze strijden zeker niet bij Jabhat al Nusra, en niet vanwege de ideologische verschillen, want natuurlijk er is gewoon, er is maar één islam en ze kunnen het natuurlijk gewoon heel erg goed vinden met elke moslim. Maar ze strijden gewoon bij een islamitische groep en dat is niet bij Jabhat al Nusra.
Interviewer: Waarom zijn ze naar Syrië gegaan?
Abu Moussa: Dat is een vraag met een duidelijk antwoord naar mijn idee. Syrië is op dit moment een land dat in de steek is gelaten. Ze zijn nu ruim twee jaar bezig, ze worden aangevallen door de eigen regeringsleider, ze worden gedood, vrouwen worden verkracht.
Abu Soumaya: Ze zien dus eigenlijk het onrecht dat in Syrië gebeurd en de hele wereld staat erbij en grijpt niet in en ja vervolgens willen deze jongeren eigenlijk precies hetgeen doen wat het Nederlandse leger eigenlijk claimt: ze gaan op vredesmissie.
Verslaggever: In totaal zouden er meer dan 100 Nederlandse strijders in Syrië zijn. Ze zitten bij elkaar en krijgen een gevechtstraining van anderhalve maand. De Nederlanders vormen een hechte groep.
Abu Moussa: Als één iemand van die jongens binnenkomt dan wordt hij, wordt hij met snoep warm welkom geheten, worden islamitische zingeren gezongen, er wordt gevraagd naar nieuws, er wordt gevraagd van ‘en heb je drop voor ons meegenomen?’ en allemaal dat soort dingen. Wat dat betreft zijn het gewoon Nederlandse jongens. De jongens hebben het over het algemeen heel erg naar hun zin, ze zeggen ‘we hebben ons nog nooit zo lekker gevoeld’. Natuurlijk, de dood staat op de loer maar zeggen ook ‘ja, maar daarom zijn we hier uiteindelijk gekomen’.
Abu Soumaya: Het is gewoon heel gezellig, hun droom is uitgekomen en dat is natuurlijk iets voor de maatschappij, de moslim, voor de islamitische maatschappij kunnen betekenen. Ja, en eigenlijk iedere mens, iedere mens die zou zich eigenlijk, zou een bepaalde gelukkig gevoel krijgen als je eigenlijk je medemens kunt gaan helpen.
Interviewer: Maar gezellig, hoe moet ik mij dat voorstellen?
Abu Soumaya: Ja gezellig van ja hetgeen wat de jongens, hetgeen wat de jongens voelen is dat zij zich dus nu eigenlijk bevinden in één van de tuinen van het paradijs. Ze zeggen ook van ‘we hebben ons nog nooit zo dicht bij het paradijs gevoeld’.
Abu Moussa: Wij hebben als gelovigen hebben wij natuurlijk een ander beeld over leven en dood. Wij zeggen altijd wij leven om het werkelijke leven te leven na de dood. Dus voor ons is eigenlijk de dood het echte leven.
Interviewer: Doodgaan is niet erg?
Abu Moussa: Doodgaan is heel erg, dat zeker, vooral als het op een slechte manier gaat en voor hen is het een ideale toneel om dood te gaan. Dus in die zin is het niet erg om daar te sterven. Helemaal niet.
Interviewer: Een ideaal toneel om dood te gaan?
Abu Moussa: Ja, voor hen is dat inderdaad een ideaal toneel om dood te gaan omdat de islam één van de..de beste dood die je kan begaan binnen de islam is natuurlijk de marterlaars en dat is denk ik in elke ideologie en elke religie, worden mensen geprezen omdat ze dus de martelaren waren van. In die zin kun je dat gewoon door trekken.
Interviewer: Dus de jongens zijn niet alleen niet bang om dood te gaan, ze hopen er misschien zelfs op
om dood te gaan?
Abu Moussa: Ja natuurlijk, ze zoeken de dood.
Verslaggever: De strijders maken geen geheim van hun uiteindelijke doel: de val van Assad is slechts een tussenstap.
Abu Soumaya: De korte termijn plannen zijn dus dat ze de bevolking gaan helpen en vrouwen gaan helpen tegen verkrachtingen en noem maar op. En natuurlijk wanneer ze dan dus gebieden hebben veroverd, dan zullen zij dus gewoon zorgen dat daar geen zaken gebeuren die god niet wilt. En langzamerhand, wanneer heel Syrië veroverd is, dan zullen zij inderdaad daar gewoon en rechtvaardig systeem implementeren:de Sharia.
Interviewer: En dan wordt het een islamitisch kalifaat?
Abu Soumaya: Dan zal het een islamitische staat worden inderdaad.
Interviewer: Maar is dat wel wat de Syrische bevolking wilt?
Abu Soumaya: Indien, indien je dus een beetje op de hoogte bent van wat de Syrische bevolking wilt, willen ze alles behalve democratie. Democratie is hetgeen wat hun in de steek heeft gelaten.
Democratie die staat nu met haar spierballen gewoon aan de zijlijn te kijken, terwijl, terwijl eigenlijk gewoon de moslims, de ideologische moslims vanuit de hele wereld naar Syrië gaan om daar hun moslim broeders te helpen.
Interviewer: Ouders maken zich grote zorgen.
Abu Soumaya: Ja dat kan ik begrijpen. Het is natuurlijk een schrik voor elke ouder, voor elk familielid als je hoort dat diegene van wie je zo veel houdt, dat die weg..dat die weg gegaan is en dat die
waarschijnlijk nooit meer terugkomt.
Interviewer: Maar wat zegt u dan tegen die ouders?
Abu Soumaya:Wat ik dan gewoon eigenlijk als advies aan de ouders mee wil geven is dat ze vooral standvastig moeten blijven. Geduld moeten opbrengen en zich eigenlijk eens moeten verdiepen waarom hun kinderen eigenlijk weg zijn gegaan en niet zomaar de media moeten gaan geloven of zich
moeten leiden, laten leiden of sturen door bepaalde instanties, maar dat ze eigenlijk gewoon hun eigen Koran eens moeten openslaan en luisteren naar hetgeen wat Allah hun te vertellen heeft en hetgeen wat de profeet Mohammed, vrede zij met hem, hen te vertellen heeft. En niet wat, wat Rutte of de AIVD of noem maar op te vertellen heeft.
Interviewer: De AIVD vreest dat ze bij terugkeer gevaar vormen voor de samenleving.
Abu Moussa: Ik weet niet zozeer wat ik daar eigenlijk mee moet. Het is niet relevant. Die jongens hebben nooit geuit, op welke manier dan ook, dat zij terug willen keren naar Nederland.
Interviewer: Willen ze niet terugkeren?
Abu Moussa: Zij willen niet terugkeren, zij zien dit als een islamitische migratie.
Abu Soumaya: Nu in Syrië voelen ze, voelen ze zich echt gewoon bevrijd. Ze hebben geen regering boven hun. De enige regering die boven is, is Allah, Allah met zijn wetgeving. Dus ja en ze hoeven niet meer op te passen op om over de jihad te praten bijvoorbeeld, of over bepaalde gevoelige zeken waar de democratie niet tegen kan. Ja, ze hoeven alleen maar verantwoording af te leggen aan Allah, de Koran en de Soenna. Dus instanties als de AIVD die gaan natuurlijk een bepaald dreigingsbeeld creeëren, zodat zij natuurlijk ook weer verzekerd zijn van een goede, van goede financieën van de Tweede Kamer. Deze jongeren…
Interviewer: Bezuinigingen..
Abu Soumaya: Precies, bezuinigingen. Deze jongeren hebben nooit aangegeven dat zij terug willen komen, zij vertikken het om terug te komen en zij zijn naar Syrië gegaan om daar dus de bevolking te helpen en daar dus gewoon een nieuw leven te beginnen.
Interviewer: Die blijven daar gewoon?
Abu Soumaya: Die blijven daar gewoon.
Interviewer: Zijn ze te stoppen? Is er überhaupt een manier waarop wij als Nederlandse samenleving
die jongens kunnen tegenhouden?
Abu Soumaya: Ja natuurlijk, 100 procent. Je kunt deze jongeren 100 procent stoppen, door een graf te graven en deze jongeren in het graf te stoppen en er zand er over heen te gooien.
Interviewer: Dat is de enige manier?
Abu Soumaya: Dat is de enige manier om deze jongeren te stoppen.
Interviewer: Want ze gaan?
Abu Soumaya: Ze gaan 100 procent, ze laten zich niet bang maken door gevangenisstraffen of door een kogel of iets. Want deze jongeren, kijk, ook als je dus een beetje naar de geschiedenis gaat kijken: hoe wil jij een volk gaan stoppen dat op het moment dat zij in de loop van het geweer aan het kijken zijn, dat ze het paradijs zijn? Hoe wil je zo’n volk gaan stoppen?