volledig representatief is wegens de gehanteerde selecte steekproefmethode. Zo zijn vooral moeders vertegenwoordigd en behoren de gezinnen voornamelijk tot de socio-economische hogere middenklasse. De resultaten kunnen bijgevolg niet veralgemeend worden naar de algemene populatie van Vlaamse ouders.
Een tweede beperking van dit onderzoek is dat de validiteit van de PAQ-NL werd nagegaan aan de hand van drie bestaande Engelstalige vragenlijsten. De naar het Nederlands vertaalde vragenlijsten werden dus niet gevalideerd vooraleer ze werden afgenomen in het kader van dit onderzoek. Ook wordt de convergente validiteit niet voor alle subschalen van de PAQ-NL bevestigd. De validiteit van de subschaal ‘structuur’ zou opnieuw moeten getoetst worden.
Deze toetsing kan opnieuw gebeuren aan de hand van een vertaling van de ‘Family Routines Inventory’ binnen een ruimere steekproef of aan de hand van een andere vragenlijst die een gelijkaardig construct meet. Hoewel er een significant verband is tussen de subschaal
‘aanwezigheid’ en de subschaal ‘monitoring’ van de ‘Schaal voor Ouderlijke Gedrag’, zou dit ook best opnieuw worden nagegaan aan de hand van een vragenlijst die binnen de betreffende steekproef wel een goede interne consistentie heeft.
Rekening houdend met deze beperkingen kan toekomstig onderzoek verder bouwen op deze verkennende studie door de PAQ-NL opnieuw toe te passen binnen een ruimere en meer representatieve steekproef van de populatie van de ‘Vlaamse ouder’. Binnen een ruimere steekproef kan de in dit onderzoek bekomen factorstructuur getoetst worden en kunnen de interne consistentie en constructvaliditeit van de subschalen nagegaan worden aan de hand van gevalideerde Nederlandstalige vragenlijsten, die een goede interne consistentie tonen in de steekproef van het onderzoek. In het bijzonder dient de validiteit van de subschaal
‘structuur’ opnieuw bekeken te worden.
37 Ten slotte kan in toekomstig onderzoek de vergelijking worden gemaakt tussen subgroepen op vlak van de scores op de subschalen en op de ouderlijke ankerfunctie. Zo kan de score op de ankerfunctie vergeleken worden tussen moeders en vaders, tussen hulpverleners, leerkrachten en ouders die geen van beide zijn, tussen verschillende culturen, etc. om uitspraken te doen over de mate waarin de scores op de ankerfunctie verschillen op basis van geslacht, demografische kenmerken en/of professionele aspecten.
38 Hoofdstuk 5 Algemene conclusie
Met deze masterproef zijn we ingegaan op de uitnodiging van de grondleggers van Nieuwe Autoriteit (Carthy et al., 2014) om bij te dragen aan het onderzoek rond het concept van Nieuwe Autoriteit als opvoedingsstijl. Onze motivatie daartoe is dat we onderzoek in Vlaanderen willen bevorderen door na te gaan hoe het model van Nieuwe Autoriteit (Carthy et al., 2014) zich gedraagt in een populatie van Vlaamse ouders en door een Nederlandstalig meetinstrument te ontwikkelen.
We gingen uit van de Parental Anchoring Questionnaire (PAQ), die door Omer en collega’s is geconstrueerd om Nieuwe Autoriteit als opvoedingsattitude te meten bij ouders van kinderen en jongeren. De auteurs beschouwen de ‘ouderlijke ankerfunctie’ als een operationalisering van Nieuwe Autoriteit en veronderstellen vier onderliggende gedragsvariabelen: zelfcontrole, sociale steun, aanwezigheid en structuur. In een steekproef van Israëlische ouders toont de PAQ (20 items verdeeld over de vier vooropgestelde schalen) zich als een betrouwbaar en valide meetinstrument van de ouderlijke ankerfunctie.
Onze Nederlandse vertaling van de PAQ (PAQ-NL) werd aan een exploratieve en confirmatorische factoranalyse onderworpen, wat resulteerde in een gelijkaardige structuur van vier onderliggende factoren (zelfcontrole, sociale steun, aanwezigheid en structuur) en een overkoepelende factor (de ouderlijke ankerfunctie). De aldus bekomen PAQ-NL bestaat uit 20 vragen die in gelijke verhouding verdeeld zijn over de vier subschalen (zelfcontrole, sociale steun, aanwezigheid en structuur).
In toekomstig onderzoek kan de structuur en de representativiteit van de PAQ-NL getoetst worden in ruimere en aselecte steekproeven.
De PAQ-NL is het eerste instrument dat ontwikkeld is om de ouderlijke ankerfunctie als operationalisatie van de opvoedingsattitude van Nieuwe Autoriteit te meten bij Vlaamse ouders. We hopen hiermee een aanzet te geven tot verder onderzoek naar dit opvoedingsmodel en de bijhorende vragenlijst in Vlaanderen en Nederland. De PAQ-NL kan ook ingezet worden als evaluatie-instrument in de klinische context, bijvoorbeeld in de remediëring en therapie van moeilijke opvoedingssituaties en de hulpverlening aan kinderen en jongeren met emotionele en gedragsproblemen.
39
Arbuckle, J. L. (2013). Ibm spss amos 22 users guide. Crawfordville, FL: Amos Development Corporation.
Baumrind, D. (1971). Current patterns of parental authority. Developmental psychology, 4(1p2), 1.
Bean, R. A., Bush, K. R., McKenry, P. C., & Wilson, S. M. (2003). The impact of parental support, behavioral control, and psychological control on the academic achievement and self-esteem of African American and European American adolescents. Journal of Adolescent Research, 18(5), 523-541.
Brody, G. H., McBride Murry, V., McNair, L., Chen, Y. F., Gibbons, F. X., Gerrard, M., &
Ashby Wills, T. (2005). Linking Changes in Parenting to Parent–Child Relationship Quality and Youth Self‐Control: The Strong African American Families Program. Journal of Research on Adolescence, 15(1), 47-69.
Buri, J. R. (1991). Parental authority questionnaire. Journal of personality assessment, 57(1), 110-119.
Carthy, T., Kahn, D., Tenne, T., & Omer, H., (2014), Development and validation of a Parental Anchoring Questionnaire.4
Cotteleer, G., Gardebroek, K., Vrolijk, H. C. J., & Dol, W. (2003). Opfriscursus statistiek. Den Haag, the Netherlands: LEI.
Coyl, D. D., Newland, L. A., & Freeman, H. (2010). Predicting preschoolers’ attachment security from parenting behaviours, parents’ attachment relationships and their use of social support. Early Child Development and Care, 180(4), 499-512
Cornish, R. (2007). Statistics: Factor analysis. Mathematics learning support centre, 1-3.
Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage publications.
Crowne, D. P., & Marlowe, D. (1960). A new scale of social desirability independent of psychopathology. Journal of consulting psychology, 24(4), 349.
de Winter, M. (2000). Beter maatschappelijk opvoeden. Uitgeverij Van Gorcum.
Elderen, T., Maes, S., Komproe, I., & Kamp, L. (1997). The development of an anger expression and control scale. British Journal of Health Psychology, 2(3), 269-281.
Everaert, H., & van Peet, A. (2006). Kwalitatief en kwantitatief onderzoek. Kenniskring Gedragsproblemen in de Onderwijspraktijk Publicatie, 11, 2-50.
Farah, H., Musicant, O., Shimshoni, Y., Toledo, T., Grimberg, E., Omer, H., & Lotan, T.
(2014). Can providing feedback on driving behavior and training on parental vigilant care affect male teen drivers and their parents?. Accident Analysis & Prevention, 69, 62-70.
4 Dit betreft een niet gepubliceerd onderzoek. De datum verwijst naar de persoonlijke communicatie tussen Bart Colson (thesisbegeleider) en Haim Omer met betrekking tot dit onderzoek (16/04/2014).
40 Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS. Sage publications.
Gandhi, M. K. (2012). Non-violent resistance. Courier Corporation.
Gordon, T. (2015). Luisteren naar kinderen: dé methode voor overleg in het gezin. I.
Herwerden-Eendebak (Ed.). Kosmos Uitgevers.
Greenwald, H. J., & Satow, Y. (1970). A short social desirability scale. Psychological Reports, 27(1), 131-135.
Gregg, R. B., & Gandhi, M. (1960). The power of non-violence (p. 158). Clarke.
Grolnick, W. S., & Pomerantz, E. M. (2009). Issues and challenges in studying parental control: Toward a new conceptualization. Child Development Perspectives, 3(3), 165-170.
Gross, J. J., & John, O. P. (2003). Individual differences in two emotion regulation processes:
implications for affect, relationships, and well-being. Journal of personality and social psychology, 85(2), 348.
Hayes, N. (2000). Doing psychological research. Taylor & Francis Group.
Handcock, M. S., & Gile, K. J. (2011). Comment: On the concept of snowball sampling. meta-analyse. Gezinsonderzoek: het belang van school, ouders, vrienden en buurt [Family studies: the importance of school, parents, peers and neighbourhoods], 20, 49-64.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural equation modeling: a multidisciplinary journal, 6(1), 1-55.
Jakob, P. (2011). Re-connecting Parents and Young People with Serious Behaviour Problems–
Child-Focused Practice and Reconciliation Work in Non Violent Resistance Therapy.
New Authority Network International. Zugriff am, 31(12), 2012.
Jensen, E. W., James, S. A., Boyce, W. T., & Hartnett, S. A. (1983). The family routines inventory: Development and validation. Social science & medicine, 17(4), 201-211.
Kanning, U. P., & Kuhne, S. (2006). Social desirability in a multimodal personnel selection test battery. European Journal of Work and Organizational Psychology, 15(3), 241-261.
King Jr, M. L. (1957). The power of non-violence. Geraadpleegd op http://www.TeachingAmericanHistory.org/library/index.asp?documentprint=1131 Kohn, A. (2006). Unconditional parenting: Moving from rewards and punishments to love and
reason. Simon and Schuster.
Korzilius, H. (2000). De kern van survey-onderzoek. Uitgeverij Van Gorcum.
Lavi-Levavi, I., Shachar, I., & Omer, H. (2013). Training in nonviolent resistance for parents of violent children: Differences between fathers and mothers. Journal of Systemic Therapies, 32(4), 79.
Lebowitz, E., Dolberger, D., Nortov, E., & Omer, H. (2012). Parent training in nonviolent resistance for adult entitled dependence. Family process, 51(1), 90-106.
Lobregt-van Buuren, E. (2014). Toepasbaarheid van geweldloos verzet en nieuwe autoriteit bij ouders van jongvolwassen kinderen met autisme.
41 Loo, R., & Thorpe, K. (2000). Confirmatory factor analyses of the full and short versions of the Marlowe-Crowne Social Desirability Scale. The Journal of social psychology, 140(5), 628-635.
MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Zhang, S., & Hong, S. (1999). Sample size in factor analysis. Psychological methods, 4(1), 84.
Madi, M., (2015). Implementing New Authority in residential care Process of strengthening the authority of a team [Online newsletter]. Geraadpleegd op http://www.newauthority.net/data/cntfiles/252_.pdf
Minuchin, S., (1974). Families and family therapy. Harvard University Press.
Minuchin, S., & Fishman, H. C. (2009). Family therapy techniques. Harvard University Press.
Muijs, D. (2010). Doing quantitative research in education with SPSS. Sage.
Newman, M., Fagan, C., & Webb, R. (2014). Innovations in practice: The efficacy of nonviolent resistance groups in treating aggressive and controlling children and young people: A preliminary analysis of pilot NVR groups in Kent. Child and Adolescent Mental Health, 19(2), 138-141.
Omer, H. (2000). Parental presence: Reclaiming a leadership role in bringing up our children.
Zeig Tucker & Theisen Publishers.
Omer, H. (2001). Helping Parents Deal With Children's Acute Disciplinary Problems Without Escalation: The Principle of Nonviolent Resistance*. Family Process, 40(1), 53-66.
Omer, H. (2010). The new authority: Family, school, and community. Cambridge University Press.
Omer, H. (2014). Nieuwe autoriteit. Samen werken aan een krachtige opvoedingsstijl thuis, op school en in de samenleving. Amsterdam: Hogrefe Uitgevers, Molemann Mental Health.
Omer, H., & Dolberger, D. I. (2015). Helping parents cope with suicide threats: an approach based on nonviolent resistance. Family process, 54(3), 559-575.
Omer, H., Schorr‐Sapir, I., & Weinblatt, U. (2008). Non‐violent resistance and violence against siblings. Journal of Family Therapy, 30(4), 450-464.
Omer, H., Steinmetz, S. G., Carthy, T., & Schlippe, A. (2013). The Anchoring Function:
Parental Authority and the Parent‐Child Bond. Family process, 52(2), 193-206.
Omer, H. & Wiebenga, E., (2015). Geweldloos verzet in gezinnen: een nieuwe benadering van gewelddadig en zelfdestructief gedrag van kinderen en adolescenten. Bohn Stafleu van Loghum.
Osborne, J. W., & Costello, A. B. (2009). Best practices in exploratory factor analysis: Four recommendations for getting the most from your analysis. Pan-Pacific Management Review, 12(2), 131-146.
Patterson, G. R. (1984). Siblings: Fellow travelers in coercive family processes. Advances in the study of aggression, 1, 173-215.
Patterson, G. R., Reid, J. B., & Dishion, T. J. (1992). Antisocial boys: A social interactional approach. Eugene, OR: Castalia.
Reitman, D., Rhode, P. C., Hupp, S. D., & Altobello, C. (2002). Development and validation of the parental authority questionnaire–revised. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 24(2), 119-127.
42 Rodenbrug, L., Breugem, H. & de Tempe, J. (2010). Ik laat je niet los. Een gestructureerde methodiek voor ‘nieuwe autoriteit’ van Haim Omer. Systeemtherapie, jaargang 22 nr.
3.
Rosseel, Y. (2013-2014), Onderzoeksmethoden II [Cursus]. Gent: Vakgroep Data-analyse Faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen Universiteit Gent.
Sarason, I. G., Levine, H. M., Basham, R. B., & Sarason, B. R. (1983). Assessing social support: the social support questionnaire. Journal of personality and social psychology, 44(1), 127.
Sarason, I. G., Sarason, B. R., Shearin, E. N., & Pierce, G. R. (1987). A brief measure of social support: Practical and theoretical implications. Journal of social and personal relationships, 4(4), 497-510.
Schmitz, C. (2008). Limesurvey manual. Available online at docs. limesurvey. org/tiki-index.
php.
Stattin, H., & Kerr, M. (2000). Parental monitoring: A reinterpretation. Child development, 71(4), 1072-1085.
Tavakol, M., & Dennick, R. (2011). Making sense of Cronbach's alpha. International journal of medical education, 2, 53.
Tinsley, H. E., & Tinsley, D. J. (1987). Uses of factor analysis in counseling psychology research. Journal of counseling psychology, 34(4), 414.
van der Ploeg, J. D., & Scholte, E. M. (2008). Validiteitsonderzoek. In Handleiding Gezinsvragenlijst (GVL) (pp. 35-48). Bohn Stafleu van Loghum.
Van Holen, F., Lampo, A. & Vanderfaeillie, J. (2011). Applications and illustrations of Nonviolent Resistance and the New Authority in family therapy, education and psychiatric care. Brussels, VUBPRESS.
Van Holen, F., & Vanderfaeillie, J. (2010). Geweldloos verzet. Kiezen voor een waakzame en warme opvoeding. Alert, 4, 77-77
Van Holen, F., Vanderfaeillie, J., & Vanschoonlandt, F. (2012). Pleegouders Versterken in Opvoeden: ontwikkeling van een evidence-based trainingsprogramma voor de ondersteuning van pleegouders bij de aanpak van moeilijk gedrag. In De Koster, K., De Vos, K., Kerger, D., Roets, G., & Roose, R. (Red.), Handboek Integrale Jeugdhulp. (pp.
473-499). Brussel: Politeia.
Van Leeuwen, K. (2002). Beknopte handleiding voor het praktisch gebruik van de Schaal Ouderlijk Gedrag (SOG). Gent: Universiteit Gent.
Van Leeuwen, K. G., & Vermulst, A. A. (2004). Some Psychometric Properties of the Ghent Parental Behavior Scale. European Journal of Psychological Assessment, 20(4), 283.
Van Lier, R. & Leonard, H. (2013). Nieuwe Autoriteit. De omgang met (gedragsproblemen van) leerlingen op een nieuw spoor? Welwijs, 24, 3-6.
Verhaeghe, P. (2015). Autoriteit. Antwerpen: De Bezige Bij.
Vermulst, A., Kroes, G., De Meyer, R., Nguyen, L., & Veerman, J. W. (2012).
Opvoedingsbelastingvragenlijst (OBVL) handleiding. Nijmegen: Praktikon.
von Sydow, K. (2002). Systemic attachment theory and therapeutic practice: A proposal.
Clinical Psychology & Psychotherapy, 9(2), 77-90.
Weinblatt, U., & Omer, H. (2008). Nonviolent resistance: a treatment for parents of children with acute behavior problems. Journal of marital and family therapy, 34(1), 75-92.
43 Bijlagen
Bijlage 1. Finale versie van de Parental Anchoring Questionnaire, ontwikkeld door