Harderinne! Roem waerde blom der Vrouwen. Of:
Om wat reden, o vreughd der Seraphinnen.
GRoot vrindinne
Van God, die is Almachtigh, Hoe vaert Ghy al?
Tot God uw' Heer soo krachtigh, Op 's werelts dal,
Dat G' uytstaen, kent tot het eynde toe
Dat uwe tanden, In uwe landen, De beulsche handen Uyt-breken, uyt uw' mond,
Uw' mond, uw' mond,
Ach! hoe zijt Ghy doch te moe? Dat G' uyt.
2. 'k Gae bedencken APP'LONIA! wat sinnen Gehad Ghy hebt. 't Moet u krencken, 't En zy dat Ghy vol minne Couragie schept.
God den Heer, U moed gegeven heeft, Ghy hebt verdragen,
In uwe dagen, Veel bitt're vlagen En smerten, met verduld, Verduld, verduld,
G' hebt door pijnen niet gesneeft. 3. Uwe wangen
(O wreede hand!) G' waert niet bangen,
Ghy meerder woud verdragen, Al was 't den brand.
't Vuyr dat wierd voor U gereet gemaeckt: G' hebt ongedwongen,
In 't vuyr gesprongen, Ja oock gesongen
Met vreughde, ô hoe soet! Hoe soet, hoe soet,
Och, hoe soet heeft dit gesmaeckt! 4. Roma moedich!
Wilt Schaev'laes vroomigheden Verhalen niet:
Want hier spoedich Is g'heel in 't vuyr getreden (Gelijck ghy siet)
Godes Maeght, niet met de hand alleen. Des wilt opspringen,
Wilt God lof singen, Om dese dingen
Die gh' merckt in dese Maeght, Dees Maeght, dees Maeght, Die selfs is in 't vuyr getre'en.
5. 'k Moet U groeten APP'LONIA, verheven In Godes Rijck! 'k Moet uw' voeten
Veel suyv're soentjes geven; 'k Heb daer toe g'lijck,
Want ick ben dickmaels door U bevrijdt Van groote pijnen,
Die my verquijnen, En de'en verdwijnen:
Och of ick mocht, ô Maeght!, O Maeght, ô Maeght, Namaels zijn met U verblijdt.
Sinte Sura, ofte Sour, Maget en Martelersse, Patroners' van Drodrecht.
10. Februarii.
Stem:
Adonai genadigh Heere. Ofte:
Philis quam Philander tegen. Ofte:
Rosemond die lagh gedoken.
D'Alder-oudste Stad der Steden Van het heerlijck' Hollands pleyn, Opgequeeckt in goede zeden, En in deughden geensins kleyn; Waer dat naeuw'lijcx yet aen schort, Is de e'ele Stad van DORDT.
Waer dat.
2. Binnen dese Stad gebooren Is eertijds een Maeght geweest, Eene Maeght van God verkooren, Voor wien Satan is bevreest, Wiens eerwaerde naem valt SUUR Aen den Duyvel, t'allen uur.
3. SURAis dees Maeght geheeten, Sy viel suur aen 't helsch gebroed. Evenwel soo moet ghy weten,
Sy was soet voor God haer Heer; Sy Hem suur viel nimmermeer.
4. Dese Maeght had all' haer sinnen Op de Moeder Goods gestelt;
S' was tot d'arme vol van minne, Sy heeft Haer by die verselt. All' haer winst, en all' haer werck, Gaf Sy d'Armen, en de kerck.
5. Als dees Maget wilden bouwen Eenen Kerck tot Godes eer,
(Welcke nu noch staet behouwen) Soo quam Godes Engel ne'er, Uyt den Hemel quam die af, En hy Haer de groote gaf.
6. Na die groote heeft doen maecken Sint SURAGodes huys.
Wat zijn dit voor vreemde saecken, Sal hier dencken 't vuyl gespuys. 'k Bidd' u vrinden, zijt niet doof, 'k Bidd' u, geeft mijn woord geloof.
7. SURAgaf de wercklie'n looning, Sy betaelden haer met geld:
Voor des Heeren fraeye wooningh Heeft Sy 't geld haer aengetelt: Kopkens was genaemt dees munt, Die Sy d'wercklie'n heeft vergunt.
8. Hier door is dees Maeght gekomen In 't vermoe'n dat Sy was rijck:
En eylaes! daer wierd vernomen, Dat hierom Sy wierd een Lijck, En van 't leven gantsch ontbloot Want-S' van Moorders wiert gedoodt.
9. Dese Moorders zijn gevangen, Die Haer hadden omgebracht, En veroordeelt om te hangen; Maer siet, SURAonwerwacht Heeft dees Moorders by gestaen, En genade doen ontfaen.
10. S' heeft vergiffenis gekregen Voor dit gruwelijck misdaed. Och! dit dient niet stil geswegen, Want 't geschiet is t' onser baet. Ick bespeur hier uyt dat Sy, Ons in 't sterven staen sal by.
11. Dit betrouw ick, Goods vrindinne, Aldereelste Dordtsche Maeght!
'k Hoop door U te komen binnen 's Hemels Hof, daer 't hart na jaeght: Bidt voor my den grooten God, Dat den Hemel zy mijn lot.
Sinte Guilielmus, den Gestaelden Eremijt. 10. Februarii.
Stem:
Un jour que ma cruelle. Ofte:
Wilhelmus van Nassouwen. Ofte:
Een Seraphijnsche tonge. Ofte:
O God al van der minne.
WILHELMUS! Graef der Graven, Groot Hartoogh, hoogh van Stam, Ging eertijds boos'lijck draven,
de Kerck,
Hy dee' de Christ'nen beven, Hy dee' naeuw een goed werck. Een haeter.
2. Hy was een boosen vechter, Hy tarten yder uyt;
Hy vreesden noch den Rechter, Noch God; (ô boosen Guyt!) Hy heeft de Vrouw zijns Broeders Misbruyckt, na zijne sin:
Hy heeft veracht de Hoeders Van Godes Kerck, niet min.
3. Sijn naem alleen dee vreesen, En schricken yder een,
Hy brocht de arme Weesen, En Weduw' in 't geween, Hy van de Kerck sich scheurden, Hy stondt daer tegen op;
D' Oudtvaders swaerlijcks treurden, Hy gaf aen haer de schop.
4. Hy wou geensins aenkenne Voor 't Hooft, Paus Innoent', Niet anders dan te schennen Docht Hem dien boose vent. Dan siet, ey! siet aendachtigh, Hoe dat dees grooten Held, Door d'hand van God Almachtigh Ter aerd' is ne'er geveldt.
5. BERNARDUSwierdt gesonden Tot desen boosen Schelm, Om dat Hy sou de wonden Genesen van WILHELM,
Maer ach! WILHELM' verachten Sint BERNARDSsoet vermaen; Die evenwel noch trachten Tot God te doen Hem gaen.
6. Hy suchten, en Hy schreyden, Sijn Mijter leyd' Hy af;
Hy Hem gena toe seyde; WILHELM' bleef even straf. Het water liep uyt d'oogen Van desen goe'n BERNARD', Maer 't heeft Hem niet getoogen, Hy bleeft in 't quaet verwart.
7. Tot dat, ey! siet een wonder, Den seer eerwaerden Abt
Met God (die schaept den donder) In d'hand, Hem eens betrapt. BERNARDis afgetreden Van Godes hoogh Outaer, Hy sprack, Hy sprack dees reden, WILHELM! Uw' God is daer.
8. Uw' God, die heeft gehangen Aen 't Kruys, is in mijn hand; Geeft U aen Hem gevangen, Leght af der sonden band. Hier is den Heer der Heeren, Hier is den waren God: Wilt U tot Hem bekeeren, Die met my hebt gespot.
9. Siet op, en wilt aenkennen Den Heer in 't Sacrament, Wilt Godes Kerck niet schennen; U groot' misdaed aenkent. Dees Heer de hell' doet beven; De Duyvels vreesen Hem; Wilt U tot Hem begeven, Verandert hart, en stem.
10. 't Woord naeuw'lijck was gesproocken, En d'Hartogh viel ter ne'er,
Gelijck als die beloocken Na 't sterven, niet komt we'er: Dan siet, Hy komt oprijsen Van sijnen dubb'len val, Hy laet sich onderwijsen; Hy kent den Grooten AL.
11. Hy roept, Hy roept seer krachtigh, Wat wilt, G'Heer dat ick doe?
O Heer! Ghy zijt almachtigh, Ick keer my na U toe. Hy heeft gena verworven, Hy heeft geleeft soo wel, Dat als Hy is gestorven, Bevrijdt is van de Hell'.
12. Ja Hy is hoogh geseten In 't hooghe Hemels Hof; Waer Hy niet sal vergeten Ons, aerde, slijck, en stof. Leert hier dat noyt wanhopen Ghy moet van Goods gena; Maer wilt tot CHRISTUMloopen Altijd, maer best is dra.